ΕΠΑΜ: ΕΥΧΕΣ Για τη νέα χρονιά

 

Συναγωνίστριες  συναγωνιστές, Χρόνια Πολλά!

Ενας ακόμη χρόνος τελειώνει, αφήνοντας πίσω του ανεκπλήρωτους τους αγώνες για λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη. Ενας χρόνος που σημαδεύτηκε κυρίως από το μεγαλειώδες αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, παρά και ενάντια στην προπαγάνδα και τις μεθοδεύσεις του καθεστώτος , που  προφανή στόχο είχαν και έχουν να υποτάξουν πλήρως τον λαό μας και να εφαρμόσουν απρόσκοπτα το σχέδιο παράδοσης ολόκληρης της χώρας στις επικυρίαρχες δυνάμεις και στα ξένα κέντρα αποφάσεων.

Το ΕΠΑΜ όλο το 2015, παρά τις όποιες ελλείψεις και τις αδυναμίες, αποτέλεσε την πιο γνήσια αντιστασιακή φωνή στη νέα κατοχή, επιχειρώντας με κάθε τρόπο και ανάλογα τις δυνάμεις του, από κάθε μετερίζι και αγώνα του λαού μας να ενημερώσει να αφυπνίσει να γίνει ο καταλυτικός παράγοντας ενίσχυσης της ενότητας του λαού μας, παρουσιάζοντας το μόνο ικανό πρόγραμμα απεξάρτησης της οικονομίας και ανοικοδόμησης ολόκληρης της χώρας, θέτοντας πρώτα και κύρια τα διαχρονικά και παλλαϊκά αιτήματα των αγώνων όλων των γενεών που υπερασπίστηκαν την Εθνική Ανεξαρτησία και πάλεψαν να κατοχυρώσουν γι’ αυτούς και τους απογόνους τους, την  Ελλάδα ελεύθερη.

Η Πολιτική Γραμματεία ευχαριστεί από βάθους καρδιάς όλους του συναγωνιστές και συναγωνίστριες, που έδωσαν και δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους κάτω από τα προτάγματα του ΕΠΑΜ, διαβεβαιώνοντας πως τούτη η σπορά είναι πλέον πολύ καλά μπολιασμένη και δεν μπορεί να ξεριζωθεί.

Ευχόμαστε η νέα χρονιά που ανατέλει, να αποτελέσει για τον λαό μας,  το ξημέρωμα της δύναμης, της άρνησης και της αντίστασης απέναντι σε κάθε καταχτητή. Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει τον ανυπέρβλητο αγώνα του, αγώνα δημοκρατικό και πατριωτικό, ολόψυχα ριζωμένο στο χώμα το Ελληνικό και την ιστορία την Ελληνική. Αγώνα για την Δημοκρατία και την Λευτεριά.

Καλή και Λεύτερη χρονιά σε όλους.

31 Δεκεμβρίου 2015

Η ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

“If you invite a bear to dance, it's not you who decides when the dance is over. It's the bear.”

 

 

Sputniκ:  Η Μόσχα καλεί την Αγκυρα να επιλύσει τις διαφορές με τους Κούρδους μέσω του πολιτικού διαλόγου και όχι με τη χρήση βίας. «Οι τουρκικές αρχές πρέπει να επιλύσουν το κουρδικό θέμα με πολιτικά μέσα και να αποφευχθεί η χρήση βίας»  γράφει η ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, εκφράζοντας ανησυχία για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας.
«Ανησυχούμε για την κλιμάκωση της βίας στη νοτιοανατολική Τουρκία, η οποία προκαλείται από τις συνεχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στις επαρχίες των Κούρδων. 

 

Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρουν πολλά θύματα μεταξύ των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. 

Η λύση στο κουρδικό ζήτημα βρίσκεται στην πολιτική αρένα. 

Η χρήση βίας στις εσωτερικές συγκρούσεις έχει ως αποτέλεσμα μόνο θύματα αμάχους αλλά και επικίνδυνη κλιμάκωση της βίας στην περιοχή με απρόβλεπτες συνέπειες» γράφει η ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ.
Πηγή: Ιφιγνώμων

Το φάντασμα της ΕΕ

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Ένα  πραγματικό φάντασμα έχει καταντήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο και αν αυτό ακούγεται άσχημο και κακόηχο,  αυτή είναι η αλήθεια! Η φαντασιακή «Ευρώπη των λαών» παραμένει όνειρο θερινής νυκτός για τους λαούς που πίστεψαν σε αυτό το όνειρο. Και αυτό συμβαίνει,  γιατί απ΄ ότι φαίνεται, εκείνο  που έχουν κάνει στον κόσμο να πιστεύει, βρίσκεται  μόνο στη φαντασία του, αφού η πραγματική Ευρώπη, είναι μια Ευρώπη του μίσους και της μισαλλοδοξίας.

Σε αυτήν την Ευρώπη μένουμε και σε αυτήν  επιδιώκουν να μείνουμε για πάντα. Την Ευρώπη των ρατσιστικών στερεοτύπων, των εθνικισμών, του ιστορικού ρεβανσισμού και της παράνοιας. Την Ευρώπη της ισχύος και της «σιδερένιας φτέρνας» προς κάθε αδύνατο. Την Ευρώπη του Τριακονταετούς πολέμου, της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου, του Άουσβιτς.

Βλέπετε ακόμη και σήμερα, στην Ευρώπη του 2015, δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα από τότε. Σήμερα ένας πανίσχυρος υπερεθνικός γραφειοκρατικός μηχανισμός και μια τρομοκρατούμενη Ευρωζώνη από τη Γερμανία, έχουν αποφασίσει να δείξουν την ισχύ τους και να απειλήσουν με αφανισμό ένα έθνος, ένα μικρό λαό, την Ελλάδα, που τόλμησε να ζητήσει βοήθεια και υποστήριξη από τους …εταίρους της.!

Βέβαια αυτήν τη γενοκτονία με την εφαρμογή οικονομικών μέτρων στραγγαλισμού που έχουν επιβάλλει στην  Ελλάδα,  δεν θα τολμούσαν να την εφαρμόσουν, αν ήταν σίγουροι ότι και η κυβέρνηση αυτού του λαού θα ήταν το ίδιο  αποφασιστική, όσο και ο ίδιος ο λαός της. Είναι αυτός  ο ίδιος λαός, που τόλμησε στο ιστορικό δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου να αψηφήσει την τρομοκρατία που του επέβαλλαν και να βροντοφωνάξει για μια ακόμη φορά ΟΧΙ!

"Κοινωνική έκρηξη και πολιτική κατάρρευση"

Αντιμέτωπη με μία ακόμη δύσκολη χρονιά αναμένεται να βρεθεί η Ελλάδα το 2016, όπως εκτιμά το αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικών ερευνών Stratfor, που αν και εκτιμά ότι ο κίνδυνος ενός «Grexit» έχει υποχωρήσει σημαντικά, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κατάρρευσης της κυβέρνησης, καθώς και κοινωνικών αναταραχών στο εσωτερικό. 

H Deutsche Welle από την πλευρά της προσπαθώντας να σκιαγραφήσει τι θα μας φέρει η νέα χρονιά, προβλέπει μεταξύ άλλων ότι η ελληνική οικονομία και η αβέβαιη πορεία της θα συνεχίσει να απασχολεί την Ευρώπη.
 
Στην ετήσια εκθεσή του για το νέο έτος, αναφορικά με τη χώρα μας, το Stratfor θεωρεί ως σημαντικότερα «αγκάθια» την πολιτική αβεβαιότητα και την κοινωνική αναταραχή.
 
Σε οικονομικό επίπεδο τονίζεται οτι για μία ακόμη χρονιά η ανάπτυξη θα είναι... απούσα και η ανεργία στα ύψη, προκαλώντας έντονες διαμαρτυρίες και ενδοκυβερνητικές διαφωνίες που θα μπορούσαν να επιβραδύνουν το ρυθμό εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
​
Το Stratfor τονίζει ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης στην Ελλάδα τάσσεται κατά της διενέργειας νέων εκλογών, με μοναδικές λύσεις που «προκρίνονται» να είναι αυτές μιας κυβέρνησης συνεργασίας ή μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών
 
Δεδομένης μάλιστα της εύθραυστη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αποκλείεται ακόμη και το ενδεχόμενο κατάρρευσης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. 

Τονίζεται ωστόσο ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης στην Ελλάδα τάσσεται κατά της διενέργειας νέων εκλογών, με μοναδικές λύσεις που «προκρίνονται» να είναι αυτές μιας κυβέρνησης συνεργασίας ή μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, που θα μπορούσαν να περάσουν τα «δύσκολα» νομοσχέδια της προσεχούς περιόδου.
 
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Stratfor στην ανάλυσή του: «Το 2016 η σοβαρότερη απειλή για την Ελλάδα δεν έχει να κάνει με την αποπληρωμή του χρέους αλλά με την κοινωνική αναταραχή. Δεν θεωρείται πιθανή μία κρίση, όπως εκείνη του 2015 καθώς η χώρα δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα πιεστικό χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής του χρέους, κάτι που σημαίνει ότι ο κίνδυνος χρεοκοπίας ή Grexit είναι χαμηλότερος από ότι το 2015».
 

Deutsche Welle: Τι θα φέρει για την Ευρώπη το 2016
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες στη Γερμανία το 2015. Πόλεμοι στη Συρία, στο Ιράκ και στην Αφρική, οι οποίοι ωθούν τους ανθρώπους στη μετανάστευση. Το προσφυγικό θέμα θα μείνει στην κορυφή και το 2016, μια μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη. Αυτά είναι τα κορυφαία ζητήματα για το νέο έτος, σύμφωνα με τη Deutsche Welle.
​Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα θα παραμείνει και το 2016 στο κέντρο του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντοςΠώς θα μοιραστούν οι πρόσφυγες στα ευρωπαϊκά κράτη; Πώς θα ενσωματωθούν στις κοινωνίες τους; Και πώς θα συμβεί αυτό σε μια Ευρώπη όπου η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος; Πολλά ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα οποία θα επιχειρήσουν να δώσουν απάντηση η Ολλανδία και η Σλοβακία, οι οποίες θα αναλάβουν την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πρώτο και το δεύτερο εξάμηνο του έτους αντίστοιχα.
Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα θα παραμείνει και το 2016 στο κέντρο του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει υποσχεθεί ή έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή πολλές μεταρρυθμίσεις, ενώ οι πιστωτές είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι για τον χρόνο που έρχεται.
 Ρωσία και ΝΑΤΟ στο επίκεντρο
Τον Σεπτέμβριο τα βλέμματα είναι στραμμένα στις εκλογές στη Ρωσία, όπου κάποιοι πολιτικοί σχηματισμοί σχεδιάζουν να συνασπιστούν εναντίον του Πούτιν. Αλλά και η Ουκρανία θα παραμείνει στην κορυφή του ενδιαφέροντος, κυρίως για το ΝΑΤΟ, αφού η κρίση γύρω από την προσάρτηση της Κριμαίας και κυρίως γύρω από το Ντονμπάς στα ανατολικά της χώρας δεν πρόκειται να ξεπεραστεί όπως όλα δείχνουν ούτε το 2016.
Στις 8 και 9 Ιουλίου πρόκειται να συναντηθούν στην Βαρσοβία, πρωτεύουσα της Πολωνίας, οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ. Εκεί θα επιχειρήσουν να συνεργαστούν ως προς τα ατομικά τους ενδιαφέροντα. Οι σύμμαχοι από την ανατολική Ευρώπη επιθυμούν μια αυστηρότερη πολιτική άμυνας απέναντι στη Ρωσία. Οι χώρες του Νότου, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, θέλουν αντιθέτως να αποτρέψουν τη μονοπώληση του ενδιαφέροντος από την πλευρά της Ανατολής. Πράγμα κατανοητό, αν δει κανείς τη γεωγραφική θέση της Τουρκίας δίπλα στη Συρία και το Ιράκ.
Επιστήμη και ποδόσφαιρο για το 2016

Ο κόσμος της επιστήμης θα έχεις στις 14 Μαρτίου το βλέμμα του στραμμένο στον ουρανό. Τότε θα ξεκινήσει η ρωσοευρωπαϊκή αποστολή στον Άρη Exo-Mars με την εκτόξευση ενός μη επανδρωμένου διαστημόπλοιου. Το λεγόμενο Trace Gas Orbiter θα εκτοξευτεί από το διαστημικό σταθμό του Καζακστάν με σκοπό να εξερευνήσει τη ατμόσφαιρα του Άρη.
Και τέλος, οι φίλαθλοι θα περιμένουν με λαχτάρα τον Ιούνιο του 2016, για να δουν 24 ομάδες να αγωνίζονται στη Γαλλία για τον τίτλο του πρωταθλητή της Ευρώπης. Ωστόσο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 προτεραιότητα για τη διοργανώτρια χώρα είναι η ασφάλεια. Ο τελικός θα διεξαχθεί στο Stade de France, το μέρος δηλαδή που οι τρομοκράτες του Δεκεμβρίου είχαν θέσει, μεταξύ των άλλων, στο στόχαστρό τους.

 Η πρόκληση για τους οικοδεσπότες είναι ωστόσο να μην αφήσουν τα μέτρα ασφαλείας να επισκιάσουν το ίδιο το αθλητικό γεγονός. Από ποδοσφαιρική άποψη, θα είναι πάντως ένας αγώνας για τον τίτλο, στον οποίο η πρωταθλήτρια Γερμανία και η οικοδέσποινα Γαλλία θα συγκαταλέγονται ανάμεσα στα φαβορί.

«Πραγματικό κίνητρο της λιτότητας, η διάλυση του κοινωνικού κράτους»

 

spitz.jpg

Τάσος Τσακίρογλου

Ο Σπιτζ καυτηριάζει τη λιτότητα λέγοντας ότι είναι ένα μέσο για την εξυπηρέτηση ενός ανομολόγητου στόχου, δηλαδή της διάλυσης του κοινωνικού κράτους.

Αναφορικά με το υπερβολικό δημόσιο χρέος, υποστηρίζει ότι δεν οφείλεται στις κοινωνικές δαπάνες, αλλά στα εξωφρενικά επιτόκια που χρησιμοποιούνται από τις χρηματιστηριακές αγορές, ενώ θεωρεί τις ανισότητες απολύτως υπονομευτικές της κοινωνικής συνοχής.

• Σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Μόργκαν Στάνλεϊ, οι πλέον άνισες οικονομίες του αναπτυγμένου κόσμου βρίσκονται στη χειμαζόμενη Νότια Ευρώπη. Οι δείκτες περιλαμβάνουν το χάσμα αμοιβών ανάλογα με το φύλο, την ακούσια μερική απασχόληση και την πρόσβαση στο Ιντερνετ. Ποια είναι η σχέση ανάμεσα σ’ αυτά τα ευρήματα και την εφαρμογή τα τελευταία χρόνια των πολιτικών λιτότητας;

Υπάρχει άμεση σχέση. Το προφανές κίνητρο πίσω από τη λιτότητα είναι η μείωση του δημόσιου χρέους, αλλά το πραγματικό κίνητρο είναι η διάλυση του κοινωνικού κράτους, το οποίο, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέστησε δυνατό έναν σημαντικό βαθμό ισότητας ευκαιριών στη Δυτική Ευρώπη, μέσω της μεταφοράς κοινωνικών πόρων, προοδευτικής φορολογίας και αναδιανομής.

Σήμερα, οι νεοφιλελεύθεροι υποστηρίζουν ότι οι κοινωνικές δαπάνες αποτελούν την αιτία του δημόσιου χρέους και, επιπλέον, ότι το ίδιο το κοινωνικό κράτος είναι ένα είδος αντιφελελεύθερης κοινωνικής ρύθμισης, στον βαθμό που τείνει να παρεμποδίσει την ιδιωτική πρωτοβουλία και να θέσει προσκόμματα στη δημιουργία πλούτου.

Θέλουν να επιστρέψουμε στην καθαρή αγορά, η οποία γι’ αυτούς είναι το μόνο είδος κοινωνικής οργάνωσης ικανής να συνδυάσει την ατομική ελευθερία με τον μοναδικό τύπο ισότητας που δεν οδηγεί στην καταστροφή αυτής της ελευθερίας, και συγκεκριμένα της κυριαρχίας του νόμου, της ισότητας των δικαιωμάτων με τον αποκλεισμό οποιασδήποτε κοινωνικής ή υλικής ισότητας.

ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ*

(Ένα μικρό «χριστουγεννιάτικο» διήγημα)                      

     Γράφει ο Νίκος Καραβέλος

       Δικηγόρος-Συγγραφέας 

        Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέχει στο νομοθετικό έργο εκδίδοντας και δημοσιεύοντας τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή. Μπορεί να αναπέμψει στη Βουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί, εκθέτοντας τους λόγους της αναπομπής. Συνεπώς, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να ελέγχει εάν ο νόμος ψηφίστηκε σύμφωνα με τις συνταγματικά προβλεπόμενες διαδικασίες.

        Αυτό σημαίνει ότι ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας οφείλει κατά την άσκηση του καθήκοντός του να μην αποδέχεται νόμους που ψηφίζονται χωρίς να έχουν τηρηθεί οι κανόνες της τυπικής συνταγματικότητας. Ως εγγυητής, όμως, του πολιτεύματος οφείλει να μη συνεργεί σε πράξεις ή παραλείψεις που παραβιάζουν το Σύνταγμα, τις διεθνείς συνθήκες και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Ούτε να συμπράττει στην προσβολή της εθνικής ανεξαρτησίας, της εθνικής κυριαρχίας και γενικά των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους. Δεν μπορεί να ανέχεται απειλές, εκβιασμούς και απάτες σε βάρος της χώρας του ούτε να υποχωρεί, εάν, βέβαια, σέβεται τον εαυτό του και τον ρόλο του.

        Πριν αναλάβει τα καθήκοντά του δίνει ενώπιον της Βουλής τον όρκο να υπερασπίζεται το Σύνταγμα και τους νόμους «στο όνομα της Αγίας, Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας».

        Αυτά ορκίζεται ο Πρόεδρος. Το επίφοβο είναι ότι ο όρκος του δίνεται στο όνομα αυτής της «Τριάδας».

        Φαίνεται ότι ορισμένοι ως Τριάδα εννοούν τις δυνάμεις των ξένων, που κατά περίεργη επανάληψη της ιστορίας εμφανίζονται και ενεργούν ως Τριάδες. Οπότε στην περίπτωση αυτή ως γενικό συμφέρον, στο οποίο ορκίζεται ο Πρόεδρος, νοείται το ιδιοτελές συμφέρον των παγκόσμιων αρπακτικών.

         Είχαν αρχίσει οι απολύσεις. Οι πολιτικοί είχαν υπογράψει τις δανειακές συμβάσεις κατ’ εντολήν της Αγίας, Ομοούσιας και Αδιαίρετης τοκογλυφικής Τριάδας. Σε εκτέλεση των συμβάσεων αυτών ο Πρόεδρος, οι Πρωθυπουργοί και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό ανέλαβαν την υποχρέωση να προχωρήσουν σε μαζικές εκτελέσεις των εργαζομένων. Είχαν αρχίσει οι αυτοκτονίες. Νόσος μολυσματική η προπαγάνδα από τα Μέσα Μαζικής Εξαθλίωσης (Μ.Μ.Ε.) εξαπλωνόταν. Στο παρασκήνιο οι μαυραγορίτες, οι ιερουργοί της ελεύθερης οικονομίας. Όπως τότε στα χρόνια της Κατοχής. Στο προσκήνιο οι θλιβερές πολιτικές καρικατούρες : « … αν δεν υπογράφαμε τις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, η χώρα θα καταστρεφόταν ή θα πτώχευε …».

        Κι έτσι, χωρίς ντροπή, αυτά τα ανεκδιήγητα πλάσματα που το μόνο που ξέρουν είναι το μονοπάτι που αφήνει το σάλιο τους, συμφώνησαν να καταστρέψουν τη χώρα για να μην καταστραφεί. Συνομολόγησαν να την πτωχεύσουν για να μην πτωχεύσει!

        Ως πληρεξούσιος υπερασπίστηκα απολυμένους. Ελάχιστους κατάφερα να κρατήσω στη δουλειά τους. Οι περισσότεροι βυθίστηκαν. Μια κοπέλα είχε κουβαλήσει τη γριά μάνα της στο δικαστήριο, μια άλλη είχε φέρει το εξάχρονο αγοράκι της.

        Μια αναπόφευκτη σύγκρουση προέκυψε με την Πρόεδρο Πρωτοδικών που δίκασε την υπόθεση της δεύτερης γυναίκας.

«Τι να τον κάνω τον μάρτυρα;», είπε. Ξέρετε ότι υπάρχει νομικό ζήτημα. Ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει ότι το άρθρο 103 του Συντάγματος απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου».

        Έκανα μια ύστατη προσπάθεια να την πείσω. Ήταν μάταιο.

        Με κοίταξε με βλέμμα ανάμεσα στον φόβο και την υπεκφυγή.

«Αυτά έχουν λυθεί κ. πληρεξούσιε».

        Παίρνοντας την τσάντα μου λίγο πριν φύγω, δεν άντεξα :

«Κυρία Πρόεδρε, έχω τη βεβαιότητα ότι κάποια στιγμή όλοι εμείς που διακονούμε τη Δικαιοσύνη, θα ντρεπόμαστε».

«Τι εννοείτε;»

«Εννοώ ότι κάποιοι προτιμούν μια άδικη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου για να την έχουν ως άλλοθι».

Χωρίς να με κοιτάξει απάντησε ξερά:

«Η υπόθεση συζητήθηκε. Η επομένη είναι εδώ;»

Βγήκαμε στο προαύλιο. Η γυναίκα με κοιτούσε στα μάτια.

«Πώς πήγαμε;», με ρώτησε.

«Τι να σας πω; Το θέμα είναι πώς θα αντιμετωπίσει το νομικό ζήτημα», απάντησα αποφεύγοντας, όσο μπορούσα, το βλέμμα της.

«Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση να με διώξουν από τη δουλειά μου;», είπε σφίγγοντας το αγοράκι στο πλευρό της.

«Ε … ξέρετε ο Άρειος Πάγος …» ψέλλισα.

«Ποιος Άρειος Πάγος; Είναι δυνατόν; Εδώ δεν θα έχω να ταϊσω το παιδί μου, δεν θα έχω να πληρώσω το νοίκι μου».

        Η γυναίκα έπιασε το σαγόνι της. Με χαιρέτησε με την ευγένεια που έχουν οι απελπισμένοι και παίρνοντας το μικρό από το χεράκι έφυγε λέγοντας :

«Δεν πάνε στο διάολο κι αυτοί κι ο Άρειος Πάγος τους;».

        Κοιτούσα τη φιγούρα της που απομακρυνόταν. Το αγοράκι γύριζε κάθε τόσο και κοιτούσε προς το μέρος μου με εκείνα τα έκπληκτα μεγάλα μάτια των παιδιών. Το βλέμμα του δεν είχε πια τίποτα το παιδικό. Μόνο μια δέσμη απορίας που έκοβε σαν μαχαίρι. Μια σκοτεινή ακτίνα γεμάτη πρώιμο θυμό.

 *Από το βιβλίο «Χωρίς γραβάτα» εκδ. Γαβριηλίδης
 (nkaravelos@gmail.com)