Στο κενό η δίκη των 8 κατηγορουμένων για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Σημείωση: Αθώοι όλοι οι κατηγορούμενοι στη δίκη της Θεσσαλονίκης για συμμετοχή στους πλειστηριασμούς.

Στο κενό η προσπάθεια τρομοκράτησης των πολιτών. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Το ρεπορτάζ που ακολουθεί από τη σ. Αθανασία Πέτσα.

Απαλλακτική ήταν η απόφαση του μονομελούς πλημμελειοδικείου για τους 8 συμπολίτες μας που δικάστηκαν σήμερα, 30/3, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών. Οι 8 κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων και 3 μέλη του ΕΠΑΜ, είχαν συλληφθεί αναίτια στις 3/12/14 στο ξεκίνημα των κινητοποιήσεων κατά των πλειστηριασμών στη Θεσσαλονίκη.

Όπως αποδείχθηκε από την απόφαση του δικαστηρίου, η όλη υπόθεση δεν ήταν παρά μια προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των πολιτών, ώστε να τους αποτρέψει από την άσκηση του νόμιμου και συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της ειρηνικής διαμαρτυρίας.

Οι κατηγορίες ήταν παντελώς ανυπόστατες και γι' αυτό δεν άντεξαν την ακροαματική διαδικασία. Η τρομοκράτηση του λαού δεν πέτυχε, το κίνημα κατά των πλειστηριασμών συνεχίστηκε και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική δικαίωση. 

Το ΕΠΑΜ στην πρώτη γραμμή του αγώνα υπενθυμίζει σε όλους και σε όλες που εμπλέκονται στην λεηλασία της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, ότι όταν απελευθερωθεί η χώρα και αποκατασταθεί η νομιμότητα, θα βρεθούν υπόλογοι ως συνεργοί των δυνάμεων κατοχής. Όσο για τα ακίνητα που παρανόμως εκποιούνται, θα επιστραφούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Η στιγμή αυτή δεν αργεί. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. 

Αθανασία Πέτσα

Μέλος του Εθνικού συμβουλίου του ΕΠΑΜ

Νέο ΟΧΙ στο αίτημα αποφυλάκισης των κρατουμένων στρατιωτικών στην Τουρκία!

........* Παρά τις υπόγειες πληροφορίες που διοχετευόντουσαν από κυβερνητικούς κύκλους, για αίσιο τέλος της παράνομης κράτησης των δύο στρατιωτικών στις φυλακές Αδριανουπόλεως  και ειδικά μετά τα μηνύματα που εξέπεμψαν χθες από την κοινή σύσκεψη με ΕΕ και Τουρκίας στη Βάρνα,που παρουσιάστηκαν στον ελληνικό λαό, ως τη μεγαλύτερη βοήθεια που δόθηκε ποτέ από την ΕΕ στην Ελλάδα, ήρθε σήμερα η προσγείωση στην πραγματικότητα.

Με ποιο σκεπτικό κρατούν τους 2 στρατιωτικούς στις φυλακές;

Για δεύτερη φορά απορρίπτεται το αίτημα αποφυλάκισης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών -όπως μετέδωσε και το πρακτορείο Αναντολού- οι οποίοι παραμένουν προφυλακισμένοι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης από τις 2 Μαρτίου. Το αίτημα κατέθεσαν σήμερα εκ νέου οι δικηγόροι τους και το δικαστήριο αποφάνθηκε αρνητικά αυθημερόν.

Έχει όμως και μεγάλη σημασία , εκτός από την κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και το σκεπτικό με το οποίο απορρίφθηκε η αίτηση για την προσωρινή αποφυλάκισή τους. Και αυτό συνδέεται άμεσα με τις δηλώσεις του Ερντογάν, αμέσως μετά τη Σύνοδο,  δήθεν για την ελεύθερη έκφραση της Τουρκικής Δικαιοσύνης!! Το ΕΞΠΡΕΣ του Μεσονυκτίου κρατεί πολύ καλά ακόμη στην Άγκυρα.

Ο δικαστής μάλιστα  που εξέτασε άμεσα το αίτημα, αποφάσισε να παραμείνουν προφυλακισμένοι οι δύο αιτούντες στρατιωτικοί, με το σκεπτικό ότι «υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία -ισχυρές υποψίες ότι οι δύο συλληφθέντες υπέπεσαν στο αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται». Αυτό το ψεύδος όμως έχει μικρά και κοντά πόδια, αφού όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει θέμα απόδρασης των δύο εκτός της Τουρκίας, όσο διαρκεί και η ρήξη μεταξύ των δύο χωρών.

Ακόμη, και με βάση  με βάση το σκεπτικό, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Χουριέτ και σε άλλα μέσα ενημέρωσης, ο δικαστής επικαλείται το γεγονός ότι «δεν διαθέτουν διεύθυνση διαμονής στην Τουρκία», ακόμη ότι «υφίσταται η σκέψη ότι μπορεί να διαφύγουν αν παραμείνουν ελεύθεροι». Στους λόγους απόρριψης της άρσης προφυλάκισης συμπεριλαμβάνεται και το ότι η πράξη έγινε από στρατιωτικούς, αλλά και ο τρόπος που αυτή έγινε.

Ο δικαστής ισχυρίζεται επίσης ότι «το μέτρο προφυλάκισης είναι σε λογικό πλαίσιο αν ληφθεί υπόψη ότι η προβλεπόμενη από τον νόμο ποινή είναι 5 ετής φυλάκιση». 

Τέλος, υποστηρίζει ότι «η αποφυλάκισή τους με περιοριστικά μέτρα δεν θα είναι επαρκής».

Σοβαρή εξέλιξη για τα παγκόσμια δεδομένα αποτελεί η απέλαση 60 Ρώσων από τις ΗΠΑ, αλλά και το μπαράζ απελάσεων από άλλες χώρες.

Στην απέλαση εξήντα Ρώσων, μεταξύ των οποίων και δώδεκα ατόμων που έχουν χαρακτηριστεί αξιωματικοί ασφαλείας και έχουν τοποθετηθεί στα Ηνωμένη Έθνη, στη Νέα Υόρκη, προχωρά η κυβέρνηση Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως ποινή για την δηλητηρίαση του πρώην διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκρίπαλ σε βρετανικό έδαφος.

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, διέταξε σήμερα την απέλαση εξήντα Ρώσων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το κλείσιμο του ρωσικού προξενείου στο Σιάτλ, λόγω της φερόμενης ανάμιξης της Μόσχας στην επίθεση με νευροπαραλυτικό παράγοντα εναντίον του Ρώσου πρώην διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ νωρίτερα αυτό τον μήνα στη Βρετανία, δήλωσαν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ.

Η εντολή απέλασης περιλαμβάνει δώδεκα αξιωματικούς των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών από τη ρωσική αποστολή στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη και αντανακλά τις ανησυχίες ότι οι δραστηριότητες των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών γίνονται όλο και περισσότερο επιθετικές, δήλωσαν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, που μιλούσαν υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Την ίδια ώρα, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες δώδεκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν να απελάσουν Ρώσους διπλωμάτες, με αφορμή την ίδια υπόθεση και ως ένδειξη αλληλεγγύης στη Βρετανία, η οποία έχει ήδη απελάσει 23 Ρώσους από το έδαφος της. Συγκεκριμένα, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών επιβεβαίωσε πληροφορίες των ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Βερολίνο θα προχωρήσει στην απέλαση τεσσάρων Ρώσων διπλωματών, ενώ αντίστοιχος είναι ο αριθμός και στη Γαλλία. 

Το ΕΠΑΜ για την 25η Μαρτίου! Τιμή και Δόξα στο ήθος και στους αγώνες των αγωνιστών του 21!

25η Μαρτίου 2018: Το ήθος των αγωνιστών του ’21, οδηγός μας στον πόθο για τη λευτεριά

• 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Σήμερα που νέφη βαριά σχηματίζονται και πάλι πάνω από τον ουρανό της Ελλάδας, νέφη από τις δυτικές και κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις με  αυταρχισμό παρόμοιο  μ’ εκείνον που επέβαλλε ο Μέττερνιχ και το απολυταρχικό διευθυντήριο της Ιεράς Συμμαχίας παραμονές του 1821, επιβάλλεται να δούμε κι εμείς με τις ίδιες αναλογίες τα γεγονότα που μας περιστοιχίζουν, έχοντας ως παράδειγμα προς μίμηση τις επιλογές και τη στάση των προγόνων μας.

Σήμερα που τα νέφη σχηματίζονται γοργά από ένα παρόμοιο διευθυντήριο όπως τότε, το σύγχρονο διευθυντήριο επιβολής απολυταρχισμού και καταπολέμησης των λαϊκών ελευθεριών των Βρυξελλών, και μάλιστα να ενισχύονται και πάλι από τις απειλές ενός «σουλτάνου» -άσχετα αν πρόκειται για σουλτανική καρικατούρα- επιβάλλεται να δώσει ο λαός μια παρόμοια απάντηση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, παρόμοια με εκείνην που έδωσαν οι πρόγονοί μας πριν από 197 χρόνια και συγκέντρωσαν το θαυμασμό όλου του κόσμου.

Και η απάντηση πρέπει να είναι η ενότητα του λαού στη βάση της μοναδικής αξίας και του μοναδικού συναισθήματος που τον έκαναν να αποτινάσσει ζυγούς και να μεγαλουργεί, απ’ την αυγή της ύπαρξής του στην ιστορία: Στη βάση του πατριωτισμού. Μόνο σκεπτόμενοι πατριωτικά και πράττοντας εθνεγερτικά θ’ αποτινάξουμε τους σύγχρονους Μέτερνιχ, τα «Δημοσιονομικά Σύμφωνά» τους και τα «προαπαιτούμενά» τους. Μόνο με μια πλατιά λαϊκή ενότητα στη βάση του πατριωτισμού και με μια πολιτική και στρατιωτική ηγεσία που θα στηρίζεται και θα τροφοδοτείται απ’ αυτήν, θ’ αναγκαστεί η καρικατούρα του κάθε σύγχρονου «σουλτάνου» εξ ανατολών να το ξανασκεφτεί δυο και τρεις φορές αν «τον παίρνει» να προβεί στην επόμενη προκλητική ενέργεια σε βάρος της κυριαρχίας μας.

Μόνον ο πατριωτισμός των Ελλήνων, όπως και τότε το 1821, θα λουφάξει τους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες που λυμαίνονται δεκαετίες τη χώρα. Μόνο η ενότητα των σύγχρονων «ξυπόλητων», όπως οι πρόγονοί μας που την εθνεγερσία τους σήμερα γιορτάζουμε, θα ξηλώσει τους νενέκους της πολιτικής σκηνής, τους σύγχρονους Μαυροκορδάτους και Κωλέτηδες που δίνουν γη και ύδωρ σε όποια ξένη δύναμη τους προσεγγίσει.

Αυτήν την ενότητα του λαού στη βάση του πατριωτισμού και της δημοκρατίας -γιατί πατριωτισμός χωρίς δημοκρατία είναι ψευδεπίγραφος- πρεσβεύει το Ε.ΠΑ.Μ. απ’ την αρχή της ίδρυσής του. Έχοντας ως πρότυπα τους άδολους αγωνιστές του 1821, που σαν σήμερα, άναψαν μια σπίθα που έγινε λαϊκή πανστρατιά και ξήλωσε σουλτάνους, κοτζαμπάσηδες, νενέκους. Που αρνήθηκαν να είναι δούλοι και έδειξαν σ’ όλο τον κόσμο τι σημαίνει αξιοπρέπεια και τι τίμημα απαιτείται για να φέρεις την ιδιότητα του ελεύθερου ανθρώπου.

Καλούμε το λαό να αναλογιστεί το βάρος της ιστορικής ευθύνης που φέρουμε όλοι μας, και να συστρατευθεί σ’ ένα πλατύ πατριωτικό μέτωπο που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση της χώρας μας, στη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία και την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Το ήθος και το σθένος των αγωνιστών του 1821 ας είναι οδηγός μας στον πόθο για ξημέρωμα της λευτεριάς στον τόπο μας.

25 Μαρτίου 2018

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

Το χειρότερο είναι να σε χρησιμοποιούν και εσύ να νομίζεις ότι σε στηρίζουν

Η αλλαγή στρατηγικής των ΗΠΑ στην περιοχή μας πρόκειται σύντομα και σταδιακά να ξεδιπλωθεί. Αυτό δεν είναι καλό νέο. Οι αμερικανικοί σχεδιασμοί είναι σφαιρικοί και δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τις ιδιαίτερες καταστάσεις που επικρατούν μεταξύ των χωρών της ευρύτερης Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Οι νέοι αυτοί σχεδιασμοί έχουν να κάνουν με την αλλαγή φιλοσοφίας των ΗΠΑ μετά την παταγώδη αποτυχία των επιλογών τους στην ευρύτερη Μεσοποταμία. Ιδιαίτερα ως προς την αναποτελεσματική εμπλοκή τους στη Συρία με όλες τις διαπιστωμένες πια παράπλευρες απώλειες που υπέστησαν. Την αναβάθμιση της Ρωσίας στην Εγγύς Ανατολή, την απώλεια της Τουρκίας ως πειθήνιου συμμάχου, την ανατροπή στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, την επιστροφή του Ιράν στη σκακιέρα, την απώλεια ελέγχου στο Αφγανιστάν, την αναποτελεσματικότητα της αμερικανικής επιρροής στην Αίγυπτο.

Του Νίκου Γεωργιάδη

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί για την υπερδύναμη. Ήταν σχεδιασμένο να αποχωρήσει από τη Μέση Ανατολή και να απασχοληθεί κυρίως με τα συμφέροντά της στον Ειρηνικό, αλλά αυτό το σχέδιο δεν περπάτησε όπως θα το επιθυμούσαν οι αμερικανοί σχεδιαστές. Σε αυτή τη φάση βρίσκεται πλέον η Ουάσινγκτον.
Θα αναλογιστεί ο παρατηρητής. Γιατί μία τέτοια προοπτική πρέπει να απασχολεί την Ελλάδα; Η απάντηση είναι κυνικά διατυπωμένη. Η Αθήνα αυτή την περίοδο βιώνει τα προεόρτια μιας αλλαγής στρατηγικής, χωρίς να έχουν διασαφηνιστεί δύο δεδομένα.
Α) Ποιος πραγματικά αποφασίζει στην Ουάσινγκτον και
Β) Ποια είναι τα πραγματικά μακροπρόθεσμα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.

Σε αυτή τη φάση η Ελλάδα αντιμετωπίζει το πρώτο κύμα της γενικευμένης αστάθειας. Στην Τουρκία, στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία, στην κατάσταση που επικρατεί στα Δυτικά Βαλκάνια, στη ρευστότητα της Ανατολικής Μεσογείου με επίκεντρο την Κύπρο.

Λόγω αυτής της φάσης, η Αθήνα καλείται να διαχειριστεί ταυτόχρονα τα τέσσερα ζητήματα – φωτιά που την απασχολούν άμεσα. Την εκρεμμότητα με την ΠΓΔΜ, το Αλβανικό που πιέζει αφάνταστα και ενδεχομένως να υπάρξουν ταχύτατες εξελίξεις ακόμη και εντός της επόμενης εβδομάδας, τα ελληνοτουρκικά – Κυπριακό και βεβαίως το μείζον που είναι η 4η αξιολόγηση και το πρόγραμμα εξόδου στις αγορές μετά τον Δεκαπενταύγουστο.
Δύσκολα μια ελληνική κυβέρνηση εκ του παρόντος πολιτικού συστήματος δεν θα μπορούσε με αποτελεσματικότητα να διαχειριστεί παράλληλα τα προαναφερθέντα ζητήματα. Πόσο δε μάλλον η σημερινή, με το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό που διαθέτει. Όχι πως η αντιπολίτευση διαθέτει ικανότερο και πιο εκπαιδευμένο πολιτικό προσωπικό. Η διαφορά έγκειται στο ότι η παρούσα κυβέρνηση κυβερνά, πώς να το κάνουμε.

Σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνεται το έλλειμμα ικανότητας διαχείρισης κρίσεων. Η Αθήνα, τουλάχιστον στα τέσσερα μείζονα ζητήματα που προαναφέρθηκαν, εξαρχής κατέδειξε αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισής τους. Όσον αφορά τα δύο συμβάντα όπου οι διαχειρίσεις τους προϋπέθεταν προσωπικό ειδικά εκπαιδευμένο και κυρίως με ειδικές ικανότητες, δηλαδή το επεισόδιο στα Ίμια και εκείνο στις Καστανιές Έβρου, αποκαλύφθηκε η τεχνική γύμνια στο διπλωματικό εν αρχή και στις υπόλοιπες συνιστώσες στη συνέχεια.
Παρά τα περί του αντιθέτου λεχθέντα η τελική διαμόρφωση της τακτικής της Αθήνας «ακούμπησε» σε μία παλιά και πολύ λιγότερο αποτελεσματική πια σταθερά. Την ενεργοποίηση του αμερικανικού και ευρωπαϊκού παράγοντα. Μόνον που τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ούτε η Ευρώπη συνολικά ούτε και η Αμερική ειδικά έχουν την αποτελεσματική επιρροή που ενδεχομένως διέθεταν στο κοντινό παρελθόν. Ούτε η Άγκυρα είναι πλέον η ίδια ούτε στην Τουρκία υπάρχουν ισχυρά κέντρα αποφάσεων που να μπορούν να εξισορροπήσουν την ισχύ του προεδρικού Κονκλαβίου στο παλάτι του Σουλτάνου.

Οι ανάλογες εξελίξεις διαφάνηκαν και ως προς τη διαχείριση και των άλλων εκρηκτικών εμπλοκών. Ούτε τα Τίρανα αλλά ούτε και τα Σκόπια φαίνονται διατεθειμένα να διευκολύνουν χωρίς ισχυρά ανταλλάγματα την ελληνική διπλωματία.

Σοβαροί διπλωμάτες στο ΥΠΕΞ, αλλά και άλλοι εκτός κυβέρνησης πολιτικοί παράγοντες, έχουν αρχίσει να «νιώθουν» πως κάτι αλλάζει στις πάγιες σταθερές που εδώ και δεκαετίες εφησύχαζαν τις εκάστοτε ελληνικές εξουσίες. Η περίπτωση «Αφρίν» ενδεχομένως να έπεισε πολλούς στην ελληνική πρωτεύουσα πως κυρίαρχη συνιστώσα στις εξελίξεις είναι η χαοτική ρευστότητα και όχι όσα με ευκολία διαρρέουν δεξιά και αριστερά ως «ασφαλείς πληροφορίες». Η περίπτωση «Αφρίν» καταδεικνύει πως ακόμη και τη στιγμή των εξελίξεων οι συμμαχίες άλλαζαν, τα deal έδιναν και έπαιρναν και πως επί του εδάφους δεν λειτούργησε καμία ιδεοληπτική σταθερά.
Η Αθήνα «επιθυμούσε» να αφηγείται τα τεκταινόμενα σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες και όχι σύμφωνα με την πραγματικότητα επί του εδάφους. Η ευκολία αυτή, άλλα να συμβαίνουν και άλλα να κατανοείς, προκαλεί εύγλωττα ερωτήματα και ανησυχία ως προς τη δυνατότητα αντίληψης των επερχομένων στην περιοχή κατά το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Όταν μάλιστα οι εξελίξεις αναμένονται εντός του επόμενου τριμήνου για όλες τις στρατηγικού χαρακτήρα εκκρεμότητες. Το χειρότερο σε μία τέτοια περίπτωση είναι να σε χρησιμοποιούν και εσύ να νομίζεις ότι σε στηρίζουν.

Αριστερά και τουρκική απειλή. Ερωτήματα …

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση*  

Οι εξελίξεις σε μια ευρύτερη, αλλά ενιαία γεωγραφική περιοχή, από την Ουκρανία, Κριμαία, Μαύρη Θάλασσα, Βαλκάνια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή είναι , αναμφίβολα, δραματικές, συγκρουσιακές, αλλά και καθοριστικές, για τους Λαούς και τα Έθνη. 

Τώρα γράφεται η νέα ιστορία σε αυτή την Στρατηγικής σημασίας γεωγραφική περιοχή. Η ανάλυση της ρευστής γεωπολιτικής κατάστασης, από σοβαρούς πολιτικούς ηγέτες και πολιτικούς φορείς , που στον πυρήνα της ιδεολογίας τους, είναι τα λαϊκά και τα εθνικά συμφέροντα, απαιτεί διορατικότητα, υπευθυνότητα και ρεαλισμό. 

Δεν εξυπηρετούνται τα ευρύτερα λαϊκά συμφέροντα με την κυριολεξία του όρου, ούτε τα εθνικά συμφέροντα, από αναλύσεις της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας με ιδεοληπτικά και ξεπερασμένα στερεότυπα. Και κυρίως, γνήσιοι λαϊκοί ηγέτες και φιλολαϊκά κόμματα , δεν επιτρέπεται να αγνοούν τις ευαισθησίες , τις αγωνίες, τους αγώνες και την ιστορία του Ελληνικού Λαού.

Αναρωτιέμαι, με δεδομένη την επιθετική και επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, πόσο εφικτή και αποτελεσματική , στην προάσπιση των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων είναι τώρα, σε αυτή την διεθνοπολιτική  συγκυρία, η συγκρότηση ενός ευρύτατου λαϊκού αντιπολεμικού μετώπου; 

Γιατί δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη καταγγελία της Αριστεράς, για την προσάρτηση των Ιμίων από την Τουρκία και για την προφυλάκιση των δυο στρατιωτικών;

Άραγε, στην έμπρακτη τουρκική πολιτική της αλλαγής των συνόρων με την στρατιωτική βία και σε βάρος της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας, η απάντηση της Αριστεράς είναι ένα φιλειρηνικό συλλαλητήριο και η συγκρότηση αντιπολεμικού λαϊκού μετώπου (απαραίτητα σε ομαλά εξελισσόμενες ιστορικές περιόδους) ;

 Η απάντηση της Αριστεράς στην αμφισβήτηση από το Ισλαμοφασιστικό σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν, της εθνικής μας κυριαρχίας, της εδαφικής μας ακεραιότητας και της εν δυνάμει υποδούλωσης του Λαού, που εκδηλώνεται και με την χρήση ή την απειλή χρήσης τουρκικής στρατιωτικής βίας, είναι άραγε, η απαξίωση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (υποβάθμιση της αποτρεπτικής ισχύος, μέσω της μείωσης των αναγκαίων για την εθνική άμυνα, δαπανών) και της Διπλωματίας, έναντι της συμφιλίωσης των δύο γειτονικών Λαών, του τούρκικου, που στην πλειοψηφία του στηρίζει την αναθεωρητική πολιτική του Ερντογάν (ειδικά τα λαϊκά στρώματα της τουρκικής ενδοχώρας) και του προδομένου από τις ηγεσίες του ελληνικού Λαού; 

Εννοείται ότι, σε καμιά περίπτωση δεν απαξιώνεται η προσπάθεια της Αριστεράς, να προωθηθεί μια φιλειρηνική και αντιπολεμική πολιτική με σαφές ανθρωπιστικό και ηθικό περιεχόμενο και μάλιστα , υπό οποιεσδήποτε γεωπολιτικές συνθήκες. Αλλά υπάρχει και μια αμείλικτη γεωπολιτική πραγματικότητα, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, ώστε να διασφαλιστεί η ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και η επιβίωση του Ελληνικού Λαού σε καθεστώς Ελευθερίας και Δημοκρατίας.

Αναρωτιέμαι επίσης, αν οι συλληφθέντες και προφυλακισμένοι στην Αδριανούπολη, δεν ήταν στρατιωτικοί, αλλά αριστεροί καλλιτέχνες, δεν θα είχαν οργανώσει οι δυνάμεις της αριστεράς, μια τουλάχιστον ογκώδη διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος; 

Ευκαιρίας δοθείσης, το να είναι κάποιος αριστερός, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και πατριώτης (άλλωστε διεθνισμός και πατριωτισμός δεν αλληλοαναιρούνται), ούτε φυσικά όλοι οι πατριώτες, είναι μόνο στην αριστερά. 

Θα αποδειχτεί τεράστιο λάθος της σύγχρονης Αριστεράς , αν επιτρέψει την καπηλεία του Πατριωτισμού, από εθνικιστικές και ακροδεξιές – φασιστικές δυνάμεις. Η Αριστερά, είναι και πατριωτική και φιλειρηνική ταυτόχρονα. Η Αριστερά δεν είναι πατριδοκάπηλη, άλλα ούτε οι αριστεροί μπορεί να είναι εθνομηδενιστές και απάτριδες. 

Ο Πατριωτισμός είναι ΑΞΙΑ πολύ υπέρτερη των κομμάτων. Η αγάπη για αυτό τον τόπο, για τον πολιτισμό του, για τις παραδόσεις του, για το φυσικό του κάλλος, για την ιστορία του, για τις αξίες του, για τους ανθρώπους του, είναι ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ, ακομμάτιστος, άδολος, θυσιαστικός…

* Δημοσιογράφος διαπιστευμένος στον υπουργείο Άμυνας

ΟΜΗΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΗΣ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ!

Του Δημήτρη Κυπριώτη     

Εδώ και 18 ημέρες, από τότε δηλαδή που συνελήφθησαν, κάτω  από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες οι δύο στρατιωτικοί μας στις Καστανιές Έβρου, έχουν γραφτεί άρθρα και άρθρα, άλλοτε  σοβαρά και άλλοτε σεναριογραφικά. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι υπεύθυνες αρχές της Πατρίδας μας, δεν βρήκαν ούτε μία ευκαιρία για μια σοβαρή συνέντευξη τύπου, για να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός,  πέρα από τα γνωστά ακαταλαβίστικα και «τοις εν πολλοίς» αλληλοψευδόμενες πληροφορίες  του κυβερνητικού εκπροσώπου. 

Και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά είδαν το φως της δημοσιότητας και οι υφέρπουσες πληροφορίες για τις διαφωνίες μεταξύ της κυβέρνησης, του αρμόδιου υπουργού Άμυνας και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για το καθεστώς με το οποίο βρίσκονται έγκλειστοι οι δύο στρατιωτικοί στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη.

Η μεν κυβέρνηση λοιπόν, προσπαθεί να παίξει και να συντηρεί το «παιχνιδάκι» του δήθεν συνήθους μεθοριακού επεισοδίου, που θα βρει αίσιο τέλος σε λίγες ημέρες, ενώ από την άλλη πλευρά ο Π. Καμένος, για τους δικούς του λόγους, τους βγάζει στη «σέντρα», μιλώντας για καθεστώς ομηρίας.  Και για αυτό του επέβαλλαν και τον αντ΄ αυτού αναπληρωτή  Φ. Κουβέλη, ως καλό, πάντα ευλύγιστο και επί παντός καιρού πολιτικού του συστήματος.

Φυσικά εμείς  έχουμε υπερθεματίσει για το καθεστώς ομηρίας των στρατιωτικών και έχουμε εξηγήσει επαρκώς τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση είναι αδύναμη και ανήμπορη να ομολογήσει την αλήθεια αυτή. Γιατί θα  ήταν υποχρεωμένη να καταγγείλει στη Διεθνή Κοινότητα την Τουρκία ως χώρα τρομοκράτη, γιατί μόνο έτσι δικαιολογείται η ομηρία. Γιατί όμως δεν το κάνει; Προφανώς γιατί διακατέχεται από τα φοβικά της σύνδρομα, είναι ανίσχυρη στο επίπεδο των συμμαχιών συμφερόντων και ισχύος. Ποιος να δώσει σημασία σε μια χώρα και μια κυβέρνηση που παραπαίει και έχει καταντήσει ο ζήτουλας και ο καρπαζοεισπράκτορας της Ευρώπης και της περιοχής;

Όμως οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί, που  κρατούνται αιχμάλωτοι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ερντογάν στην Αδριανούπολη, δεν είναι οι μόνοι όμηροι της Τουρκίας και αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα.

Η Άγκυρα εντελώς αφηνιασμένη και  αποχαλινωμένη, σε μια συνεχή σύγκρουση με τη Δύση, έχει δείξει καθαρά ότι είναι αποφασισμένη να ακολουθήσει μια πολιτική στρατιωτικής ομηρίας σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει με την Ελλάδα και την Κύπρο:

Και στη μεν κυπριακή ΑΟΖ εξεδίωξε κακήν κακώς και με πρωτοφανή τρόπο στα χρονικά την ιταλική ΕΝΙ, ενώ φραστικά τουλάχιστον έδειξε ότι τρίζει και τα δόντια της  στις ΗΠΑ και την Γαλλία για τον ίδιο σκοπό, αν και αυτό είναι ένας ψευτοτσαμπουκάς, αλλά και έτσι ακόμη  είναι σοβαρή παρέμβαση,

 Στο δε  Αιγαίο δεσμεύει για ασκήσεις με πραγματικά πυρά, κάθε περιοχή από Βορά προς Νότο, σχεδόν 365 ημέρες το χρόνο και τορπιλίζει έγκαιρα και από τώρα τη μη ανακηρυχθείσα ελληνική ΑΟΖ,

Ενώ τελευταία στη Θράκη εκτέλεσε πριν από 18 ημέρες, απαγωγή των Ελλήνων στρατιωτικών που  έφεραν στολή με  εθνόσημο και  οπλισμό, που  εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία,  με μαφιόζικους τρόπους από ύποπτες δυνάμεις και έκτοτε τους κρατάει αιχμαλώτους-ομήρους  με γελοίες κατηγορίες, αναμένοντας τα λύτρα της απελευθέρωσης!!!

Η Ελλάδα, όπως και αν την εξετάσουμε, σαν  διοίκηση, σαν  διπλωματία, σαν  ΜΜΕ, σαν  διανόηση ή όπως αλλιώς, για πολλά χρόνια κοιμόταν φαίνεται τον ύπνο του δικαίου και ονειρευόταν ότι ελέγχει τον τουρκικό επεκτατισμό κουνώντας κάτω από τη μύτη των Τούρκων την ένταξή τους στην  Ε.Ε. και τον πλουτισμό τους  από Ευρώ, αν και γνώριζε ότι η ΕΕ  ποτέ δεν θα τους δεχόταν. Και ξαφνικά ανακαλύπτει τώρα και μάλιστα δια στόματος  Ερντογάν ότι «το Αφρίν και το Αιγαίο είναι για εμάς το ίδιο πράγμα»!!!

Στο σημείο αυτό φτάσαμε και αυτό με την εμμονή των Ελληνικών κυβερνήσεων να πασχίζουν μόνες τους μεταξύ των άλλων  κυβερνήσεων της ΕΕ, για την ένταξη της Τουρκίας.  Και μάλιστα τη στιγμή που από καιρό τώρα η Τουρκία μας έδειχνε τις προθέσεις της με λόγια και έργα (παραβιάσεις πάσης φύσεως) και  μιλώντας για γκρίζες ζώνες. Να λοιπόν που τώρα επιχειρεί να ενσωματώσει ντε φάκτο αυτές τις ζώνες με την απειλή πολέμου, με την καθήλωση της Ελλάδας και της Κύπρου σε παθητικό ρόλο, με την επιβολή της στρατιωτικής της παρουσίας, ενδεχομένως και με  θερμό επεισόδιο. Με ένα... «στρατιωτικό ατύχημα», όπως έχει αναγγείλει τελευταία και ο πολυπράγμων πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα.

Στην Αθήνα όμως, της κυβέρνησης της πρώτης φοράς αριστεράς,  αμφιβάλλουμε αν  η σύλληψη και η ομηρία  των Ελλήνων στρατιωτικών λειτουργεί ως το έσχατο καμπανάκι κινδύνου, γιατί  από τις αντιδράσεις της και μόνο φαίνεται ότι μάλλον πιστεύουν περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο θα την «σκαπουλάρουν» ποντάροντας στο χαρτί  των Αμερικανών και λιγότερο έως ανύπαρκτα για την κατάστρωση, έστω και την ύστατη στιγμή,  ενός  εναλλακτικού σχεδίου αντίδρασης, απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που οι εδικοί συζητούσαν, όπως πιστεύουμε και τα στρατιωτικά Επιτελεία εκτιμούσαν,  ότι αυτή η επιθετικότητα της Τουρκίας θα αναβαθμιστεί,  για το λόγο ότι  η Τουρκία αντιλαμβάνεται πως οι τεκτονικές αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή μας γεννούν για την ίδια κίνδυνο διαμελισμού. Όπως δε σημειωνόταν  από διαφορετικές πηγές, στην Ελλάδα όσοι πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι  οι επεκτατικές κινήσεις του Ερντογάν αποσκοπούν σε εσωτερική και μόνο κατανάλωση, ίσως να κάνουν τεράστιο λάθος. Και αυτό όμως το εφησυχαστικό  παραμύθι, απλά και  μόνο  με τις τελευταίες ενέργειες των Τούρκων έχει καταρρεύσει  και μάλιστα  με μεγάλο πάταγο.

Να το τονίσουμε όσο πιο πειστικά μπορούμε: Η Τουρκία θέλει την Ελλάδα και την Κύπρο ελεγχόμενες και σε ομηρία, παρόμοια με αυτήν των δύο στρατιωτικών, αφού ως χώρα τρομοκράτης που είναι, από πουθενά δεν συνετίζεται μέχρι στιγμής και όλοι επιζητούν την γεωστρατηγική της θέση αλλά και την εμπορική,  επιχειρηματική και καταναλωτική δυναμική του πληθυσμού των 81 εκατομμυρίων.  

Είπαμε και με έμφαση σημειώνουμε για μια κόμη φορά, ότι δεν υπάρχουν φιλίες και συμμαχίες αλλά συμφέροντα και ισχύς και δυστυχώς η Πατρίδα μας έχει αφεθεί και στα δύο στον αυτόματο πιλότο, αφήνοντας τη διαχείριση του κράτους και των εθνικών συμφερόντων  σε τρίτους.

Η Τουρκία  επιχειρεί τώρα εμπράκτως και δεν διστάζει να μας προκαλέσει ανοιχτά, αφού  έχει δοκιμάσει πολλές φορές και την ανοχή  μας και την αντίδρασή μας. Το θέμα όμως είναι, αν  η Ελλάδα, οι ταγοί της, αυτοί δηλαδή που έχουν τις ευθύνες,  ύστερα από τα χρόνια της αυταπάτης και των ανοησιών λόγων και έργων, είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν και να αποτρέψουν  αποτελεσματικά την Τουρκική επιθετικότητα;  

Έχουν φροντίσει να εξυψώσουν πρωτίστως το φρόνιμα του λαού και να σταματήσουν τα φοβικά σύνδρομα και την ενδοτικότητα που τους διακατέχει ή  έχουν αποδεχθεί  τον ρόλο της ομηρίας, ακόμη και σε έναν πόλεμο που  δεν έχει επισήμως τουλάχιστον  κηρυχθεί;

Η περικύκλωση της ΑΦΡΙΝ .Ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση στην Κύπρο! Ποιους ανησυχεί;

Του Πέτρου Ευδόκα και Σόλωνα Αντάρτη

• Αφρίν, Περικυκλωμένη από τον Τουρκικό στρατό κατά 95%
• Σε κυανού χρώμα οι Τουρκικές δυνάμεις   
• Λευκωσία, Περικυκλωμένη από τον Τουρκικό στρατό κατά 75%
• Σε κυανού χρώμα οι Τουρκικές δυνάμεις
• 
• Λάρνακα, Περικυκλωμένη από τον Τουρκικό και τον Αγγλικό κατοχικό στρατό κατά 75%
• Σε κυανού χρώμα οι Τουρκικές δυνάμεις και σε πορφυρού οι Αγγλικές δυνάμεις
• 

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Geoffrey Pyatt αποκαλύπτει το ρόλο του Α. Τσίπρα!

  

Ο πολυπράγμων Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Geoffrey Pyatt, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να επεμβαίνει και να παρεμβαίνει καθοριστικά στα πολιτικά πράγματα της χώρας, «κάρφωσε» από τα Γιάννενα, όπου είχε συνάντηση με τον δήμαρχο της πόλης, τον Αλ. Τσίπρα και αποκάλυψε χαρακτηριστικότατα τον ρόλο του.

Όπως αποκαλυπτικότατα τόνισε ο Geoffrey Pyatt, οι ΗΠΑ εκτιμούν τον ρόλο του Αλ. Τσίπρα και την πολιτική της κυβέρνησής του «να συνεχίζει τον διάλογο με την Άγκυρα και να βοηθάει (!) την Τουρκία» – όπως χαρακτηριστικά είπε – «να παραμείνει επικεντρωμένη στην Δύση».

Ο Geoffrey Pyatt δεν συμπλήρωσε όμως το τίμημα το οποίο καταβάλλει σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της η χώρα μας για να παίζει τον ρόλο του βοηθού των ΗΠΑ και του βοηθού της Τουρκίας για να παραμείνει η Άγκυρα προσδεδεμένη στο άρμα της Ουάσιγκτον. Και το τίμημα αυτό του υπηρετικού ρόλου της χώρας μας είναι βαρύτατο στο Αιγαίο και στην Κύπρο και ίσως στην Θράκη, ενώ καταβάλλεται επίσης και με την βασανιστική φυλάκιση επ’ αόριστο των δύο στρατιωτικών μας. Αυτά, βλέπετε, παθαίνει ο «βοηθός»!

Σε δηλώσεις του από τα Ιωάννινα χαρακτήρισε, επίσης, την Ελλάδα (της κρίσης, της κοινωνικής εξαθλίωσης και των εθνικών δοκιμασιών), μάλλον με μεγάλη δόση ειρωνείας, πυλώνα σταθερότητας στα Δυτικά  Βαλκάνια και υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι λειτουργεί ως υποστηρικτικό λειτουργικό εργαλείο των ΗΠΑ για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων και πρώτα απ’ όλα της FYROM στο μαντρί του ΝΑΤΟ για την εξυπηρέτηση των πολιτικοστρατιωτικών σχεδιασμών των ΗΠΑ, χωρίς να αναφέρει, όμως, ούτε λέξη για το πώς θα χειραγωγηθούν τόσο ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων, όσο και ο εθνικισμός των Τιράνων.

Χαρακτηριστικά και προκλητικότατα ο Geoffrey Pyatt τόνισε: «Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ μοιράζονται την ίδια άποψη για αυτήν την περιοχή, που είναι να δουν τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να συνεχίσουν την πορεία προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, την ένταξη στην ΕΕ και αν το επιλέξουν, στο ΝΑΤΟ».

Από το ιστολόγιο ISKRA

Με λόγια αλήθειας οι σχέσεις μας με την Τουρκία και που οδηγούνται!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Οι τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου, που ξεπερνούν κάθε όριο προκλητικότητας, μπορούν να  χαρακτηριστούν ακόμη και ως πολεμικές,  φανερώνουν πολύ ξεκάθαρα πλέον, ότι η Τουρκία επιχειρεί να θέσει σε καθεστώς ομηρίας τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο!

Έτσι με τον τρόπο αυτό και μάλιστα με το ελάχιστο έως ανύπαρκτο κόστος, πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει τις πάγιες επιδιώξεις της στο Αιγαίο, στην Κύπρο και γενικότερα μέσω αυτών, στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στα κράτη της Βαλκανικής.

Από την ελληνική πλευρά, οι εξελίξεις που ακολούθησαν τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους από τουρκική ακταιωρό στα Ίμια, αλλά και η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών  και στη συνέχεια ο εγκλεισμός  τους στις τουρκικές φυλακές, ανέδειξαν το πρόβλημα της έλλειψης στρατηγικής αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας.

Έτσι λοιπόν η τελευταία κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών έχει οδηγήσει, την μεν Τουρκία  ακόμη πιο μπροστά στις επιδιώξεις της για τη δημιουργία τετελεσμένων   στην κυπριακή ΑΟΖ, στο Αιγαίο  και τώρα στην ευαίσθητη  περιοχή του Έβρου, την δε Ελλάδα την έχει εγκλωβίσει σε θέση ομηρίας, μη μπορώντας να αντιδράσει αποτελεσματικά στην ψυχολογική πίεση της Τουρκίας και στον υβριδικό πόλεμο που της έχει εξαπολύσει.

Είναι πασιφανές ότι η Τουρκία έχει πλέον την πρωτοβουλία αφενός μεν των κινήσεων, ακόμη και στο Αιγαίο, εκεί δηλαδή που πριν λίγα χρόνια δεν τολμούσε να ξεμυτίσει πολεμικό πλοίο τους από τα στενά και αφετέρου,  να  έχει αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα  και στην αποφασιστικότητά της, αφού έχει παγιωθεί η αίσθηση της ότι έχει να κάνει με έναν ευνουχισμένο αντίπαλο.

Όλα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει μία κατάσταση στην οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας να είναι αναγκασμένες να βρίσκονται συνεχώς σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας και συναγερμού με ότι αυτό συνεπάγεται για προσωπικό και υλικά και τα Επιτελεία των εμπλεκομένων Υπηρεσιών, να προσπαθούν να εκτιμούν συνεχώς, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση της Τουρκίας.

Να λοιπόν γιατί εισαγωγικά σημειώσαμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας, αφού αυτή έχει επιβληθεί υπό το κράτος των ψυχολογικών επιχειρήσεων και του εν εξελίξει  υβριδικού πολέμου, που μας έχει επιβάλει η Τουρκία.

Το ερώτημα εδώ είναι σαφές, όπως και η ανησυχία που διακατέχει τους Έλληνες. Δηλαδή,  τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο αυτό που έχει διαμορφωθεί; Μπορεί να τα βγάλει πέρα ή η Τουρκία θα μας παίζει σαν τη γάτα με το ποντίκι;

Εδώ φυσικά αρμόδιοι στο να δοθούν απαντήσεις, είναι  τα αρμόδια υπουργεία, το Εξωτερικών μεν σε ότι αφορά τη διπλωματία και το Άμυνας δε, σε ότι αφορά την ετοιμότητα, το αξιόμαχο και την ικανότητα του προσωπικού των Επιτελείων και των Μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και το υλικό αυτών.

Δυστυχώς  όμως, η ενημέρωση της Κοινωνίας είναι ελλιπέστατη και από τα δύο υπουργεία, ενώ παρατηρούνται «τραγελαφικές σκηνές» στο υπουργείο Άμυνας, αφού είναι ολοφάνερη η διάσταση απόψεων και εκτιμήσεων μεταξύ υπουργού και αναπληρωτή υπουργού και όταν ο υπουργός έχει εξαφανιστεί στην κυριολεξία από το προσκήνιο των εξελίξεων.

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν μπορεί μια υπόθεση, όπως αυτή της σύλληψης και φυλάκισης των δύο στρατιωτικών, που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, να έχει χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση αρχικά ως απλό και καθημερινό επεισόδιο, να έχει εκτυλιχτεί σήμερα σε μείζον θέμα για την Ελλάδα και οι  κυβερνητικές προσπάθειες να προσπαθούν να το υποβαθμίσουν.

Και  αυτό το κάνουν απλά και μόνο επειδή δεν μπορεί η κυβέρνηση να αποφασίσει, πως ακριβώς θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της Τουρκίας. Προκλήσεις που συνεχώς  κλιμακώνονται με την κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση να ψελλίζουν αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία και να προσδοκούν και να παρακαλάνε για μια κάποια ελάχιστη πρωτοβουλία των Συμμαχιών στο ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΗΠΑ, έστω και ενός ευχολογίου προτροπής προς την Τουρκία μην τυχόν και ………φιλοτιμηθεί ο Σουλτάνος.

Όσο όμως η αναζήτηση ενός Εθνικού Στρατηγικού Δόγματος - Σχεδίου δεν προχωρά, όσο δεν λαμβάνονται έμπρακτες πρωτοβουλίες και ενέργειες στην κατεύθυνση:  της διεθνοποίησης του προβλήματος της ομηρίας στρατιωτικών, όχι με τηλεφωνήματα και προσωπικές επαφές, αλλά με ενέργειες ουσίας όπως είναι π. χ η σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ, η  επίδοση αυστηρού ρηματικού  διαβήματος στον Τούρκο πρεσβευτή στην Αθήνα, αλλά και ενέργειες όπως αυτές των προτάσεων των στρατιωτικών Επιτελείων, που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.

Αν από αυτά τα ελάχιστα δεν γίνει απολύτως τίποτα, τότε η κατάσταση στην Πατρίδα μας συνεχώς θα χειροτερεύει και δεν θα πρέπει  να  εκπλαγούμε, αν θα έρθει κάποια στιγμή που όλα θα έχουν χαθεί, αφού από αυτήν την κυβέρνηση και αυτήν την αντιπολίτευση, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Είναι δέσμιοι των επιλογών τους και η μόνη ελπιδοφόρα κατάσταση είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη αποδέσμευσή τους.

Η Ελλάδα μπορεί να καταφέρει να αντιστρέψει το  κλίμα και μάλιστα γρήγορα, αν τις τύχες της όμως τις αναλάβει μια λαοπρόβλητη κυβέρνηση, όσο πιο γρήγορα γίνεται, που θα μπορέσει με σκληρή δουλειά και επιμονή και με το λαό δίπλα της, να αντιστρέψει το κλίμα, να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, την πίστη και την αξιοπρέπεια του λαού.

Πότε θα γίνει ο Πόλεμος με την Τουρκία;;;

• 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Του Αντώνη Παπαντωνίου*

Αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι τώρα ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά  σε όλα τα… Μ.Μ.Ε. ότι  είμαστε μια ανάσα από την έναρξη του Πολέμου με την καλή Φίλη και Σύμμαχο Τουρκία. Όμως  πρίν  αρχίσουν τα πολεμικά ανακοινωθέντα θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις , που, σαν γωστός περίεργος κάνω και να προσπαθήσω να  δώσω κάποιες σκέψεις  καθαρά για προβληματισμό.

Είναι γνωστό, ελπίζω σε όλους ότι η Ελλάδα είναι υπό Κατοχή , ακόμα και  DE  JURE, από την 14-8-2015 με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου.
Λίγο μετά, από τον  Ιούνιο  2016 παραδώσαμε και το Κεντρικό Ταμείο  στους κατακτητές με την  θεσμοθέτηση της ΑΑΔΕ που σημαίνει ότι  οποιοδήποτε ποσό χρημάτων συγκεντρώνεται από την, εν γένει φοροληστεία  κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της…Ελλάδος και από εκεί ταξιδεύει σε άλλη Γη και σε άλλα μέρη.

Αυτό σημαίνει ότι  για την όποια δαπάνη θέλει το Ελληνικό  παράρτημα της Ευρώπης  να πραγματοποιήσει θα πρέπει να ζητήσει να εκταμιευθούν τα ανάλογα ποσά  από τον «θεματοφύλακα» και να αποσταλούν στην Αποικία.
Αυτό σημαίνει, αν δεν κάνω λάθος, ότι μια πολεμική προετοιμασία και ακόμα περισσότερο  η πραγματοποίησή της  θα είναι αδύνατη  γιατί οι κατακτητές  η δεν θα θελήσουν να διακινδυνεύσει η   Αποικία τους, μέχρι να την λεηλατήσουν πλήρως,  η θα επιτρέψουν απλά και μόνον ένα πολεμικό επεισόδιο  λίγων ωρών έτσι ώστε να εμφανιστούν  σαν προστάτες,  ενδεχομένως και  με χερσαίες  Στρατιωτικές δυνάμεις.

Σε αντίθετη περίπτωση διατρέχουν τον κίνδυνο  να καταρεύσει ολόκληρο το Πολιτειακό και όχι μόνον το Πολιτικό σύστημα  από  μια Επανάσταση του  Λαού  κάτι το οποίο είναι και το πλέον πιθανό, εάν μάλιστα λάβουμε υπ όψιν μας ότι  τα όρια αντοχής του Λαού στην επίθεση που δέχεται οκτώ χρόνια τώρα  βρίσκονται  στα πρόθυρα του Γενικού ξεσηκωμού!

Εδώ λοιπόν γεννάται το ερώτημα: ΤΙ ΛΟΙΠΌΝ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ;;;

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να  σκεφτούμε με έναν πιο διαφορετικό τρόπο  με την μεγαλύτερη δυνατή προσέγγιση στην πραγματικότητα, και αυτό γιατί έχουμε να κάνουμε, δυστυχώς, με το πιο επικίνδυνο  Δωσιλογικό  Πολιτικό Σύστημα από  την δημιουργία του Ελληνικού Κράτους.

Το γεγονός ότι μας  έβαλαν στην  τότε Ε.Ο.Κ. οφείλεται στο γεγονός ότι  ήθελαν όλοι να ελέγχουν την περιοχή  αυτή  όχι μόνον  Γεωστρατηγικά αλλά και Γεωοικονομικά  γιατί είναι το πέρασμα του Διεθνούς Εμπορίου σε ποσοστό περίπου 60-65% μέσω του Αιγαιακού χώρου αλλά στο ίδιο περίπου ποσοστό και  μέσω του οδικού δικτύου από Τουρκία προς Ευρώπη.  Αυτό σε συνδυασμό με τα Λιμάνια μας σημαίνει ότι  μια πολεμική σύρραξη μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα  για τις οικονομίες των  κατακτητών.

Θεωρώντας λοιπόν δεδομένο ότι   η Ευρώπη αλλά και η Η.Π.Α  ελέγχει σε μεγάλο βαθμό και την Τουρκία  και θέλουν να  «ηρεμήσουν» την περιοχή  γιατί  η  Τουρκία δείχνει σημάδια απειθαρχίας με  διεκδίκηση συγκυριότητας στο Αιγαίο, και όχι μόνον,  και με στόχο πάντα τν δική τους επικυριαρχία,  διέταξαν το πιο εθελόδουλο Πολιτικό Σύστημα του Πλανήτη να προχωρήσει σε παράδοση κυριαρχικών της δικαιωμάτων  στην Τουρκία  χρησιμοποιώντας απειλές κατά των  Ελλήνων Πολιτών  κάνοντας  συμφωνίες παραχώρησης  με το επιχείρημα, «Τι θέλετε Πόλεμο»;;

Στο σημείο αυτό είναι πολύ χρήσιμο να θυμηθούμε και πάλι κάποιες Δηλώσεις  Πολιτικών  που έγιναν κατά την πρόσφατη  περίοδο:

1.- ΜΕΙΜΑΡΑΚΗΣ, σαν Πρόεδρος της «Βουλής» προς Νταβούτογλου κατά την εδώ επίσημη επίσκεψή του:  «Το Αιγαίο είναι Ελεύθερη Θάλασσα.»

2.- ΤΣΙΠΡΑΣ, σαν «ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ»:  «Δεν ξέρω οι Θάλασσες να έχουν Σύνορα».

3.- ΤΣΙΠΡΑΣ, σαν «ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ», προς Ερντογκάν  κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα: «Το Αιγαίο είναι θάλασσα Ειρήνης και ΔΙΑΛΟΓΟΥ».
Αλήθεια άραγε για ποιο θέμα;;;;

4.- ΣΥΛΛΗΨΗ  των Στρατιωτικών. Γιατί άραγε;; Μήπως για να γίνει η αφορμή  για να κλείσει η Αυλαία με την  «τελευταία πράξη του έργου»:

Τελειώνοντας αυτή την σύντομη παράθεση των σκέψεών μου για προβληματισμό  καλώ όλον τον Ελληνικό Λαό και κυρίως τις Ένοπλες Δυνάμεις, όχι αναγκαστικά την Ηγεσία τους, να δείξουν ψυχή σεβόμενοι και αναλογιζόμενοι τον Όρκο που έδωσαν όταν αποφοιτούσαν από τις Σχολές τους και έπαιρναν τα Ξίφη τους. Ας καταλάβουν ότι δεν είναι απλά κάποιοι Δημόσιοι Υπάλληλοι!!

*Ο Αντώνης Παπαντωνίου, Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.) – Νομικός, είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ! Απάντηση απέναντι στο βάρβαρο και φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας!

του Γιάννη Συμιακάκη*

Στην παρούσα φάση όπου το θέμα της παρατεταμένης ομηρίας των δύο στρατιωτικών στον Έβρο απασχολεί την κοινή γνώμη σε μεγάλο βαθμό και λόγω της ψοφοδεούς πολιτικής που εφαρμόζουν και σε αυτή την υπόθεση οι υπηρέτες των τοκογλύφων της ΕΕ, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε σε όσα χρήσιμα ακούγονται καθημερινά, και τα παρακάτω στοιχεία.

Απάντηση και στάση έναντι του βάρβαρου φασιστικού καθεστώτος της Τουρκίας, το οποίο στριμωγμένο σε πολλά μέτωπα και μη έχοντας άλλα μέσα, ασκεί την "διπλωματία των απαγωγών/ομηριών".

Αφού το θέμα θα έχει πρώτα τεθεί υπόψη του ΣΑ και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, θα ξεκινήσουμε ΑΜΕΣΑ με τα εξής προβλεπόμενα από το Διεθνές Δίκαιο, μέτρα.

1) Ανάκληση σε πρώτη φάση της διαπίστευσης των Στρατιωτικών Ακολούθων της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, κλιμακώνοντας με την ανάκληση της λειτουργίας των τουρκικών προξενείων στην Κομοτηνή, στην Ρόδο και στην Θεσσαλονίκη.

2) Δραστική μείωση των 50 χιλιάδων ΑΔΕΙΩΝ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΡΤΗΓΩΝ που χορηγεί το ελληνικό  Υπουργείο  Μεταφορών κάθε χρόνο σε τούρκους μεταφορείς αγαθών και προϊόντων μέσω της χώρας μας.

3) Μείωση των ΑΔΕΙΩΝ ΥΠΕΡΠΤΗΣΗΣ του ελληνικού εναέριου χώρου από τούρκικες και ξένες αεροπορικές εταιρείες που πετούν από και προς τουρκικά αεροδρόμια, με ταυτόχρονη αύξηση προς αυτές των τελών χρήσης του εναέριου χώρου.

4) Επιβολή υψηλών τελών προσέγγισης/ελλιμενισμού στα κρουαζιερόπλοια ελληνικών και ξένων εταιρειών που προέρχονται από τουρκικά λιμάνια και αυστηρό πλαίσιο διαδικασιών τελωνειακού και υγειονομικού χαρακτήρα (τελωνειακοί έλεγχοι, καραντίνα, απολύμανση κλπ) με ότι σημαίνει αυτό για το σφικτό από άποψη χρόνου και εξόδων προγραμματισμό των πλοίων τους.

5) Επιβολή συνοριακών τελών εξόδου και επανεισόδου  Ελλήνων πολιτών που ταξιδεύουν στην Τουρκία και απαγόρευση, περιορισμό ή καταβολή υψηλών δασμών σε μερικά προϊόντα που μεταφέρουν από την Τουρκία στην Ελλάδα.

6) Άμεση επαναλειτουργία της Πρεσβείας της Συρίας στην Αθήνα και υπογραφή νέας Συμφωνίας Συνεργασίας ανάμεσα στην χώρα μας και στην νόμιμη συριακή κυβέρνηση.

Με την Συμφωνία αυτή, η μία χώρα θα παρέχει στην άλλη κάθε είδους τεχνική, οικονομική ή άλλη βοήθεια και διευκολύνσεις που να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την ασφάλεια των δύο χωρών και της ευρύτερης περιοχής γενικότερα.

Επίσης ανάληψη εκ μέρους της χώρας μας της διπλωματικής εκπροσώπησης της Συρίας στα διεθνή φόρα που σήμερα την έχουν αποκλείσει.

Παράλληλα, επίσημη αναγνώριση των Κουρδικών Οργανώσεων που παλεύουν για την Εθνική τους ανεξαρτησία.

7) Άμεση έναρξη κατασκευής έργου καθ' όλο το μήκος των συνόρων μας με την Τουρκία, το οποίο θα εξυπηρετεί διπλό σκοπό. Αφενός θα παρέχει προστασία στους κατοίκους και στις περιουσίες τους από καταστροφικές πλημμύρες που συμβαίνουν συχνά λόγω υπερχείλισης του Έβρου και αφετέρου θα αποτελέσει αδιαπέραστο κώλυμα για κάθε είδους στρατιωτικό μέσο (μεταφερόμενες πλωτές ή αναπτυσσόμενες γέφυρες, άρματα, οχήματα κλπ) που διαθέτει ο εξ ανατολών γείτονας.

Τμήματα μιας τέτοιας αντιπλημμυρικής/αμυντικής τάφρου μπορούν να αναλάβουν να κατασκευάσουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τοπικές τεχνικές κοινοπραξίες με σχέδια και καθοδήγηση των υπουργείων Δημοσίων Έργων και Εθνικής Άμυνας.

Η θωράκιση των συνόρων του Έβρου είχε αναγγελθεί και στο παρελθόν ενώ είχαν ξεκινήσει και διάφορα έργα κυρίως από το Μηχανικό. Όλα όμως σταμάτησαν με εντολή των δανειστών. Πολλά στοιχεία υπάρχουν στο άρθρο https://kourdistoportoca li.com/magazine/aspida-prostas ias-ston-evro-antiarmatiki- tafros/

Στο εγγύς μέλλον θα υπάρξει η ολοκληρωμένη πρόταση του ΕΠΑΜ για την Εθνική Άμυνα, επεξεργασμένη από τον Τομέα Εξωτερικών & Άμυνας.

Στην πρόταση εκτός των άλλων θα περιγράφεται και το Νέο Εθνικό Αμυντικό Δόγμα το οποίο με την εφαρμογή του θα θωρακίσει αποτελεσματικά και θα υπερασπίσει κάθε γωνιά και πέτρα της ελλαδικής επικράτειας και της Κύπρου, από την στιγμή που θα υπάρξει εκείνη η Δημοκρατική και Πατριωτική ελληνική κυβέρνηση που έχουμε ονειρευτεί και την οποία με τον επίμονο αγώνα μας οφείλουμε να φέρουμε στο προσκήνιο.

Ελπίζουμε κάτι τέτοιο να γίνει το συντομότερο δυνατό. Ο χρόνος που περνάει και δεν αξιοποιείται προς αυτή την κατεύθυνση, δουλεύει εις βάρος μας.

Οι καιροί ου μενετοί...

*Ο Γιάννης Συμιακάκης είναι μέλος του ΕΠΑΜ