ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΒΑΡΗΣ-ΒΟΥΛΑΣ-ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Συμπολίτισσες, συμπολίτες


Όλες και όλοι βιώνουμε καθημερινά και μάλιστα σε συνεχώς αυξανόμενη ένταση τη μεγαλύτερη ίσως ανθρωπιστική κρίση που πέρασε η χώρα μας μετά από τον πόλεμο. 

Ζούμε σε μία περίοδο που η χώρα βουλιάζει και σχεδόν ολόκληρη εκποιείται, η ανεργία, ιδιαίτερα στους νέους, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και η δημόσια υγεία και παιδεία διαλύονται, με ευθύνη των υποταγμένων στην τρόϊκα και τους δανειστές κυβερνήσεων, που την τελευταία πενταετία εφαρμόζουν την πιο ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική. 

 Μια πολιτική που για την ευημερία των αγορών και των τραπεζών, εξοντώνει το λαό μας, αλλά και τους λαούς σε όλη την Ευρώπη.

Από την καταστροφική αυτή πολιτική δεν εξαιρείται φυσικά ούτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση, που οδηγείται σε ασφυξία από τη συνεχή μείωση των θεσμοθετημένων πόρων, που έχει ήδη ξεπεράσει το 60% , καθώς και από τις συνεχείς απολύσεις εργαζομένων σε υπηρεσίες που καλύπτουν ζωτικές δημόσιες ανάγκες. 

Τα ήδη ψηφισμένα νομοθετήματα για την κάλυψη των Δημοτικών δαπανών, αποκλειστικά από την υπερφορολόγηση των δημοτών από τους Δήμους και την εκποίηση της Δημοτικής και Δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται στα όριά τους, αποπειρώνται, εφαρμοζόμενα, να μετατρέψουν τους Δήμους στο μακρύ χέρι του μνημονιακού κράτους.


Συμπολίτες και συμπολίτισσες


Στις σημερινές συνθήκες που οι απειλούμενοι στην ουσία με αφανισμό δήμοι πρέπει να διεκδικήσουν από το κράτος της Τρόικας ζωτικό χώρο για την επιβίωσή τους, η οποιαδήποτε προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, το ζητούμενο επομένως και των επερχόμενων ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, ενώνεται οργανικά με τον ευρύτερο πολιτικό αγώνα για την ανατροπή του κρατούντος στην χώρα μας αποικιακού καθεστώτος ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥ και την διάσωση του λαού μας από την συντελούμενη σε βάρος του γενοκτονία .


Για τον λόγο αυτό, σε αυτές τις Αυτοδιοικητικές εκλογές κρίνεται μεταξύ άλλων και η επιβίωση του λαού μας, που έχει την ανάγκη και την υποχρέωση, να τις μετατρέψει σε δημοψήφισμα εναντίον της κατ’ εντολή ξένων κέντρων εξουσίας, ασκούμενης εις βάρος του πολιτικής .


Στις δύσκολες αυτές συνθήκες που η κοινωνία μοιάζει να αποσυντίθεται, ο ρόλος αυτοδιοικούμενων δήμων, συνοικιών και γειτονιών, με ουσιαστική και άμεση συμμετοχή των δημοτών, μπορεί να είναι κρίσιμος για την αντίσταση, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία, την στήριξη της παραγωγής και της απασχόλησης και κυρίως για την οργάνωση των αναγκαίων αγώνων και παρεμβάσεων που θα ανατρέψουν αυτέs τις πολιτικές σε όφελος των πολιτών και της κοινωνίας.


Εμείς οι πολίτες-δημότες του δήμου μας που λαμβάνουμε την πρωτοβουλία για αυτήν την κίνηση άμεσης συμμετοχής και δημοκρατίας, θεωρούμε ότι για τη σημερινή κακοδαιμονία , εκτός των άλλων, αποφασιστικό ρόλο έχει διαδραματίσει το έλλειμμα συλλογικότητας και συμμετοχής των συμπολιτών μας στην λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων που αφορούν τα κοινά μας προβλήματα γενικά και τα ειδικότερα στον Δήμο μας .


Η ενεργοποίηση των πολιτών του δήμου , ανεξάρτητα από τις κομματικές τους επιλογές , στα πλαίσια μιας ανοιχτής δημοτικής κίνησης που θα λειτουργεί με άμεση δημοκρατία και θα λαμβάνει αποφάσεις μέσα από καθολική ψηφοφορία του συνόλου των εγγεγραμμένων μελών της , θεωρούμε ότι αποτελεί το μόνο δρόμο για μια δυναμική διέξοδο από την αναποτελεσματικότητα και πολυδιάσπαση που μας χαρακτηρίζει σήμερα.


Για τους λόγους αυτούς, αλλά και πολλούς άλλους, είμαστε ριζικά αντίθετοι με το νόμο, που είναι γνωστός ως Καλλικράτης, γιατί αποθαρρύνει κάθε συμμετοχή των πολιτών, ενώ αντίθετα ενθαρρύνει το συγκεντρωτισμό.


Ένα πρώτο βήμα για την έναρξη μιας διαδικασίας, όπως η παραπάνω, είναι η συγκρότηση μιας δημοτικής κίνησης, που θα προκύπτει σαν έκφραση του κοινωνικού κινήματος του δήμου και όχι σαν συνέπεια της συνηθισμένης τακτικής κομμάτων και φιλοδοξιών διαφόρων προσώπων που ακολουθείται πριν από τη διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών. 

Η λύση της εναπόθεσης των συλλογικών μας υποθέσεων αποκλειστικά στα κόμματα, ή σε μεμονωμένα άτομα που εμφανίζονται ως σωτήρες, πιστεύουμε ότι έχει εξαντλήσει τα όρια της αξιοπιστίας της.

Θεωρούμε , γι΄ αυτό, ότι το πρόγραμμα και οι υποψήφιοι του συνδυασμού μας επιβάλλεται να αναδειχτούν μέσα από ανοιχτές Λαϊκές Συνελεύσεις, οι οποίες θα δώσουν την δυνατότητα σε κάθε πολίτη , ομάδα και συλλογικότητα πολιτών να συμμετέχουν και να εκφραστούν , αφού αυτήν την δυνατότητα δεν την έχουν μέσω των ήδη υπαρχόντων κομματικών και αρχηγοκεντρικών μηχανισμών .


Συμπολίτισσες, συμπολίτες


Ούτε στο παρελθόν έλειψαν, αλλά ούτε και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές θα λείψουν οι υποψήφιοι. Εκείνοι όμως που σίγουρα λείπουν από τις τοπικές κοινωνίες, είναι οι Ενεργοί Πολίτες που αποκτώντας την απαραίτητη ενημέρωση συμμετέχουν, δημιουργούν και ελέγχουν , αλλά και αντιστέκονται σε όσα γίνονται γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς.

** Και σε αυτό δεσμεύεται να πρωτοστατήσει η κίνησή μας **

ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Πληροφ. 6973005245 – 6977253957 – 6945027027
https://www.facebook.com/group  

Η Ευρώπη επιστρέφει στην εποχή της δύναμης

Οι σύγχρονοι πιτσιρικάδες λένε μια φράση. Αν τους ρωτήσεις "γιατί κάποιος κάνει κάτι τέτοιο;" θα απαντήσουν: "επειδή μπορεί"!

Επειδή μπορεί! Μια φράση που κρύβει τέτοιο κυνισμό που σε άλλες εποχές θα ακουγόταν παράταιρη, σήμερα περνά απαρατήρητη εκτός κι αν κανείς είναι προσκολλημένος στην εποχή του κράτους δικαίου.

Μια εποχή που όπως φαίνεται έχει παρέλθει, για να παραχωρήσει τη θέση της στην επικράτηση της δύναμης.

Η Ευρώπη μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο παγίωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά σύνορά της εξασφαλίζοντας έτσι τον μη πόλεμο και δυνητικά το πλαίσιο για την ανάπτυξη του κράτους δικαίου.

Σήμερα, η επίθεση στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και η κατάσταση στην Ουκρανία, μαζί και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και του Ανατολικού μπλοκ που προηγήθηκαν, γυρίζουν πίσω την Ευρώπη στην εποχή των μεγάλων ανακατατάξεων, των μεγάλων μετακινήσεων και των επεκτατικών πολέμων του Μεσαίωνα. 

Πίσω στην εποχή της κυριαρχίας της δύναμης όπου ο αδύναμος συντρίβεται. Αυτήν ακριβώς τη συντριβή βιώνουμε σε Ελλάδα, Κύπρο, Ουκρανία, σε ατομικό επίπεδο, σε κοινωνικό αλλά και σε επίπεδο ολόκληρων κρατών, την επικράτηση της δύναμης έναντι των κοινωνικών και πολιτισμικών κατακτήσεων των ειρηνικών περιόδων.

Ένα πλέγμα ισχυρών κινεί τα νήματα, πλέον χωρίς φραγμούς και προσχήματα. Ελέγχει τα media, ελέγχει τα συνδικάτα, ελέγχει το κράτος και τις εξουσίες, ελέγχει τις συνειδήσεις και τη βούληση και βέβαια κατέχει το χρήμα, τα όπλα, τις κρίσιμες θέσεις.

Οι δημοκρατίες δεν κατάφεραν να είναι πραγματικές δημοκρατίες και στο εσωτερικό τους εκκολάπτονταν δυνάμεις διαβρωτικές των κοινωνιών. Αυτές οι δυνάμεις βγαίνουν στο προσκήνιο, γιγαντωμένες και ουσιαστικά ανεμπόδιστες. 

Ότι καταστρέφει, θρυμματίζει το κοινωνικό, το συλλογικό, το αλληλέγγυο, είναι εδώ και δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο. Στο πέρασμά του θα μείνουν μόνο ερείπια. 

Οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει πως αλλάζουμε εποχή. Όπως πάντα οι κοινωνίες που ζουν με ψευδαισθήσεις είναι ανέτοιμες να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στα δύσκολα. Η εμπέδωση της δημοκρατίας, η καλλιέργεια κοινωνικής συνείδησης, η ανάπτυξη αισθήματος ευθύνης και ικανοτήτων πολίτη, απαιτεί χρόνια εμπειρίας και δουλειά που η ψευδοδημοκρατία ποτέ δεν επέτρεψε να γίνει.

 

Πηγή: "Κεράσια και Κρίνοι"

Κομματοκηλίδες

Το να διατυμπανίζεις πόσο άχρηστος είσαι είναι σημείο των καιρών και το ασφαλές διαβατήριο για πολιτική καριέρα σωτήρα. 

 

Η απόδειξη του ότι ο λαός των ψηφοκουβαλητών έχει κουφαθεί πλήρως είναι οι παράτες του πρωθυπουργεύοντος για τις θάλασσες πετρελαίου στις οποίες θα κολυμπάει το δισέγγονο του ψηφοκουβαλητή. 

 

Δεν ντρέπονται να ανοίγουν σαμπάνιες γιατί σε 30 χρόνια η Ελλάδα θα έχει 150 δις έσοδα από τα πετρέλαια της. 

 

Τον ανώτερο προγραμματισμό που μπορούν να κάνουν οι πολίτες της χώρας είναι μόνο για την επόμενη ώρα και η κυβέρνηση σου λέει ότι σε 30 χρόνια θα έχει έσοδα το Κράτος. 

 

Και τι έγινε κι αν θα έχει έσοδα το Κράτος; Λες να υπάρχει ελληνικό Κράτος σε 30 χρόνια; 

 

Αφού εδώ και 3 χρόνια που υποθήκευσαν οι σωτήρες την χώρα ό,τι βγάζει ως έσοδο στο διαχειρίζεται η Γερμανία και οι εταίροι αποδεικνύοντας ότι ελληνικό Κράτος δεν υφίσταται. Σε 30 χρόνια ποιος θα το διαχειρίζεται; Ο Έλληνας; 

 

Ποιος Έλληνας, ο απόγονος του Σαμαρά που θα μετέχει στην ελληνική Γερουσία που σχεδιάζεται για να είναι μέλος μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδιακής κυβέρνησης; 

 

Αν τους κάτσει το σχέδιο, σε 30 χρόνια δεν θα υπάρχει Ελληνικό Κράτος αλλά Ελληνική Πολιτεία με Γερουσιαστή εκπρόσωπο. Ποιανού λοιπόν θα είναι τα 150 δις από το πετρέλαιο; 

 

Από την άλλη πλευρά χωρίς να καταλαβαίνει τι λέει, ο Βαρβιτσιώτης παρακαλάει οικονομικούς δολοφόνους να αγοράσουν όλο τον ΟΛΠ με την δικαιολογία ότι όταν θα πουλήσει η χώρα την περιουσία της θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. 

 

Στο λέει ξεκάθαρα το δίποδο. Ήταν και είναι ανίκανοι να εκμεταλλευτούν τους πόρους της Ελλάδας και ζητάνε αγοραστή για να σου δώσει εργασία. 

 

Ο ρόλος τους δεν είναι κυβέρνηση αλλά μεσιτικό γραφείο που περιμένει την μίζα για τις υπηρεσίες του πουλώντας τον θησαυρό των Ελλήνων και από πάνω σε εξουσιάζουν κιόλας. 

 

 Καραφλιάζει μέχρι και ο Αϊνστάιν από το βαθμό νοημοσύνης (IQ) των εκπροσώπων σου υπαλλήλων της ΕΕ. 

 

Και να ήταν μόνο αυτό; Έρχεται ένας πολιτικός ανήρ τεραστίου ύψους κυριολεκτικά και παρακαλάει τα κινέζικα κοράκια της διεθνούς τοκογλυφίας να αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια πολιτών και επιχειρήσεων στην Ελλάδα. 

 

 Μόνο ένας πολιτικός ανήρ του ύψους ενός Μηταράκη μπορούσε να σκεφτεί και να υλοποιήσει κάτι τέτοιο. 

 

Ο ψηφισμένος μεσίτης Μηταράκης πουλάει μπιρ παρά το σπίτι και την επιχείρησή σου ενώ εσύ κόβεις από παντού για να πληρώνεις το χαράτσι που καλύπτει τα ταξίδια στο Πεκίνο του υπουργού και τις βόλτες του στο Σινικό Τείχος. 

 

Μην ανησυχείς όμως αυτά όλα θα ανατραπούν γιατί στην γωνία παραμονεύει η ευρύτερη αριστερά. 

 

Σαν ποτάμι θα παρασύρει τις πολιτικές αυτές και θα σε σώσει από βέβαιο πνιγμό, πνίγοντάς σε με φιλιά στην ακροποταμιά που θα ανάψετε φωτιά και θα παίζετε κιθάρα τραγουδώντας επαναστατικά τραγούδια του Πλιάτσικα (ρε τι κάνει ο άνθρωπος για να ρίξει γκόμενα). 

 

Μαδώντας την μαργαρίτα, σκουπίζοντας τον ιδρώτα των αγώνων με την παλαιστινιακή μαντήλα ο Megaδόρος Θεοδωράκης θα σε κάνει Πρωταγωνιστή στην Ε.Ε αλλά “αριστερό” και μάλιστα ευρύτερο. 

 

Του τό 'πανε οι πέρδικες κι όλες οι μαυρομάτες όταν έκανε τουριστικό ρεπορτάζ να κάνει κόμμα. 

 

Κι αυτός ως άλλος Μωυσής ακούγοντας την φωνή του θεού Ψυχάρη πήρε την βάρκα κι έκανε το δικό του Ποτάμι. Η μαγκιά του ευρύτερου “αριστερού” είναι να δημιουργεί ποτάμι-φράγμα. 

 

Μη και ξεφύγει κανένα οργισμένο ρυάκι και τους πάρει όλους ο διάολος όταν η βάρκα τους θα αρμενίζει πλέοντας σε δισεκατομμύρια που θα μαζέψουν από τα μέλη τα οποία θα συνεισφέρουν από 1 έως 10 ευρώ.

 

Έλληνα, αν δεν το κατάλαβες δεν είσαι απλά ηλίθιος αλλά πανηλίθιος. Είναι η πολλοστή φορά που σου το τονίζει ο αρχηγός μιας άλλης “αριστεράς”, της ριζοσπαστικής. 

 

Μεταφράζοντας τις ναζιστικές δηλώσεις του “αριστερού” οικονομικού εγκεφάλου Σταθάκη, ο Αλεξάκης μάς είπε ότι τον παρερμηνεύσαμε. 

 

Δεν καταλαβαίνεις τις εκφράσεις των ριζοσπαστών αριστερών γι' αυτό και παρεξηγούσες τις διαφορετικές δηλώσεις του Αλέξη όταν μίλαγε σε συνέδρια διανοουμενίστικης ελίτ, όπως παρεξήγησες ότι μόνο το 5% του χρέους της χώρας είναι επαχθές. Με λίγα λόγια είσαι απόλυτος βλάκας, σου το λέει ο Αλέξης. 

 

Ο Αλέξης και η ευρωπαϊκή παρέα του θα βρεθεί σε νέο διανοουμενίστικο παρτάκι για την Ενωμένη Αριστερά της Ευρώπης στην Λιουμπλιάνα παλεύοντας για την προεδρία της Κονομισιόν και για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης. 

 

 Ούτε ο ίδιος, ούτε οι Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν έχουν βγάλει άχνα για την νέα ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας που θα την οδηγήσει στην Ε.Ε. 

 

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν είσαι “αριστερός” ή ναζιστής αρκεί όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο Βερολίνο. 

 

 Έτσι έχουμε μια καινούργια κοσμοθεωρία, τον αριστερό ναζιστή. Είναι το πρώτο και τελευταίο επίτευγμα του “ριζοσπάστη” Έλληνα(;) υπαλλήλου της ΕΕ. 

 

Αν όλα αυτά συμβαίνουν εν ονόματι του λαού, τότε γεννάται το ερώτημα ποιο είναι το εναντίον του λαού; 

Πηγή:Στον τοίχο

Κύπρος: Εμπλοκή με τρόικα,

 Απειλεί η τρόικα για την απελευθέρωση της  4ης δόσης!

 Ο κόσμος δίνει τον τόνο της αντίστασης.

Μεγάλη ανατροπή σημειώθηκε την Πέμπτη στην Κύπρο, ένα περίπου χρόνο μετά το κυπριακό μνημόνιο, καθώς η Βουλή απέρριψε το νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών.

Τώρα είναι αμφίβολη η καταβολή της τέταρτης δόσης του δανείου από το Μηχανισμό Στήριξης, αφού η τρόικα είχε εξαρτήσει την εκταμίευσή του από την έγκριση του νομοσχεδίου.

Το νομοσχέδιο απορρίφθηκε με 25 ψήφους υπέρ, 25 κατά και με 5 αποχές από βουλευτές του ΔΗΚΟ
(Μάριος Κάρογιαν, Αθηνά Κυριακίδου, Φύτος Κωνσταντίνου, ‘Αγγελος Βότσης και Αντώνης Αντωνίου).

Υπέρ ψήφισαν οι βουλευτές του ΔΗΣΥ, 3 βουλευτές του ΔΗΚΟ (Ν. Παπαδόπουλος, Σοφοκλής Φυττής και Γιώργος Προκοπίου) ο βουλευτής του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρης Συλλούρης και ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζαχαρίας Κουλίας.

Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ, ο βουλευτής των Οικολόγων και η Συμμαχία Πολιτών.

Έξω από το κτήριο της Βουλής τωνΑντιπροσώπων, περίπου 4.000 πολίτες διαδήλωσαν ενάντια στη ψήφιση του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις.

Από νωρίς το μεσημέρι είχαν ληφθεί δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στο χώρο γύρω από τη Βουλή από την αστυνομία, η οποία προέβη στη σύλληψη ενός ατόμου.

Η Ουκρανία και το επικίνδυνο μονοπάτι για τη χώρα μας.

Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου 2014

του Κώστα Γιαννιώτη

Όσοι δεν προβληματίστηκαν από τα τελευταία γεγονότα στην Ουκρανία έχουν κάνει τραγικό λάθος.

Μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, ας το καλοεξε-τάσουν το θέμα, γιατί ίσως να κρύβονται τραγικές, για τον τόπο μας, εξελίξεις πίσω από γεγονότα που μοιάζουν συνηθισμένα και διεθνούς καθημερινής  ρουτίνας.

Τα γεγονότα και οι εξελίξεις στη χώρα αυτή έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας και κρούουν την ΚΑΜΠΑΝΑ του κινδύνου, για το μέλλον που προδιαγράφουν για την τύχη του λαού μας.

 

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία σηματοδοτούν καθαρά τους στόχους, τις στρατηγικές επιλογές και την πορεία του μορφώματος, που το αποκαλούν Ε.Ε.

Πίσω από το vitro του πολιτισμού, της προόδου, της ειρήνης και της ευημερίας, με το οποίο παραμύθιαζαν τους λαούς της Ευρώπης, δεκαετίες τώρα, άρχισε να σχηματίζεται καθαρά... το αποκρουστικό πρόσωπο του αυταρχισμού, της νεοφεουδαρχίας και της εξουσίας του χρηματοπιστωτικού κυκλώματος, που ανέκαθεν ονειρεύονταν τη μετατροπή των κρατών σε επαρχίες μιας ομοσπονδιοποιημένης Ευρώπης, κάτω από τη δική του ηγεμονία.

Με μοχλό το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τα κατά τόπους τραπεζικά παραρτήματά τους μεθόδευσαν και οργάνωσαν τη συστηματική λεηλασία του πλούτου των χωρών της Ευρώπης.

Το πρώτο πειραματικό υποκείμενο, το πλήρως ενταγμένο στην «αγία οικογένεια» της Ε.Ε. ήταν η Ελλάδα.

 

Μέσα από την υπερχρέωση και με τη βοήθεια των ντόπιων πειθήνιων οργάνων τους, οδήγησαν αυτή τη χώρα στα σαγόνια του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και, τελικά, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.  

 

 Στο όνομα της ‘’δημοσιονομικής μεταρρύθμισης’’ εξανέμισαν κάθε κατάκτηση των εργαζομένων και οδήγησαν στη εξαθλίωση και την απελπισία τη συντριπτική πλειοψηφία πολιτών. Στο όνομα των ‘’διαρθρωτικών αλλαγών’’ αποδομούν συστηματικά τον κρατικό μηχανισμό και αποδιοργανώνουν τις ένοπλες δυνάμεις. Μετέτρεψαν τη χώρα σε αποικία χρέους και στοχεύουν στον εδαφικό διαμελισμό της και, τελικά, στην ολοκληρωτική αρπαγή της.

Ο στόχος τους αυτός θα τους ήταν ακόμα πιο εύκολος αν είχαν κατορθώσει να επιτύχουν τη μετατροπή της χώρας σε failed state (αποτυχημένο ή κατεστραμμένο κράτος), ώστε να είναι πιο εύκολη η άμεση στρατιωτική παρουσία τους και έτσι να ξεμπερδέψουν μια και καλή μαζί μας. Θα ήταν ευχής έργο γι` αυτούς να είχε αρχίσει το αιματοκύλισμα στη χώρα μας, ώστε να δικαιολογήσουν την επέμβασή τους, στο όνομα της προάσπισης της ‘’δημοκρατίας’’, της ‘’νομιμότητας’’ και της ‘’ανθρωπιστικής βοήθειας’’.

 

Εξακολουθεί όμως να τους χαλάει τη σούπα η εμμονή αυτού του λαού στην άρνηση του διαχωρισμού του και της εμφυλιακής αντιπαλότητας και σύγκρουσης.

Βλέπεις εδώ δεν είναι Ουκρανία με τις διαφορετικές εθνότητες και τις οργανωμένες ναζιστικές δυνάμεις των παλιών ουκρανικών Βάφεν Ες Ες να οργώνουν τον τόπο. Εδώ είναι Βαλκάνια. Εδώ είναι Ελλάδα με ένδοξη παράδοση στον αντιφασιστικό και αντιναζιστικό αγώνα. Δεν μπορούν εύκολα να στήσουν τα αγαπημένα τους παιγνίδια, που τους άφησε παρακαταθήκη ο Αδόλφος.

 

Για το λόγο αυτό έστησαν ύπουλα και προπαγάνδισαν ακόμα πιο ύπουλα και μέχρι σημείου χυδαιότητας τη ναζιστική οργάνωση της ΧΑ. Δεν τους προέκυψε όμως το σχέδιο που ετοίμαζαν. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειές τους η κοινωνία δεν έπεσε στη λούμπα του διχασμού.

 

Έβαλαν λοιπόν στην ….άκρη το ναζιστικό μόρφωμα και το ….«χτυπάνε» για να δικαιολογήσουν την ολομέτωπη επίθεση που σχεδιάζουν εναντίον όλων αυτών που αντιδρούν στα σχέδιά τους. Κι όλα αυτά στο όνομα δήθεν της δημοκρατίας, της υπεράσπισης της δημοκρατικής νομιμότητας και της …. ‘’ευρωπαϊκής ιδέας’’. Μιας ιδέας που όσο πάει και αποκαλύπτεται ότι είναι ταυτόσημη με τις ιδέες, τις επιδιώξεις και τα όνειρα του Γ΄ Ράιχ για την ολοκλήρωση της Ευρώπης.

 

Η ιστορία και η παράδοση της ελληνικής κοινωνίας, τούς είναι εμπόδιο στα σχέδιά τους για ολοκληρωτική επέμβαση. Θέλουν κοινωνία διχασμένη και σπαρασσόμενη. Τους είναι απαραίτητα τα «άκρα» που επικαλούνται συνεχώς. Αν δεν υπάρχουν πρέπει να στηθούν.

 

Εδώ είναι το λεπτό σημείο και οι τεράστιες ευθύνες που επωμίζονται κάποιοι, που ονειρεύονται πρωθυπουργική καρέκλα με οποιοδήποτε κόστος. Εδώ είναι το κουμπί που θα λύσει τα δεσμά της χώρας μας, ή που, αντίθετα, θα πυροδοτήσει εκείνες τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που ονειρεύονται τα κοράκια του ευρωπαϊκού και διεθνούς τραπεζικού καρτέλ και των περίφημων «αγορών».

 

Επωμίζονται τεράστιες ιστορικές ευθύνες αυτοί που με την πρακτική και τη ρητορία τους προαλείφονται – εκούσια ή ακούσια – το ρόλο του άλλου «άκρου» που λείπει από το παζλ των κατακτητών.

 

Παίζουν το επικίνδυνο παιγνίδι της «αριστεράς» που, στο όνομά της, δε διστάζουν να δώσουν, από τώρα, ‘’γη και ύδωρ’’ στο λόμπι τού ΕΥΡΩ και της Ε.Ε., ορκιζόμενοι πως το ….. «εθνικό (τους) νόμισμα είναι το ΕΥΡΩ» και όνειρό τους η Ε.Ε. Ένα νέο δόγμα που τείνει να υποκαταστήσει το παλιό και ξεφτισμένο …… «ανήκομεν εις την δύσην» του πάλαι ποτέ «εθνάρχη» Κ. Καραμανλή.

 

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Ουκρανία έχουν αρχίσει τα όργανα του διαμελισμού της χώρας αυτής. Το αν αυτό θα πυροδοτήσει έναν νέο ενδοευρωπαϊκό πόλεμο, αφήνει αδιάφορους τους τυχοδιώκτες της Ευρώπης, αφού τα σχέδιά τους προσιδιάζουν με αυτά του προκατόχου τους. Του Αδόλφου!

 

Μπορεί όμως να αφήνει αδιάφορους τους οπαδούς και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ;

 

Δε βλέπουν ότι οι επιλογές της ηγεσίας τους όχι μόνο δε λύνουν το πρόβλημα της χώρας μας, αλλά ότι, αντιθέτως, το πρόβλημα του χρέους – και κατά συνέπεια της εξάρτησης – θα ενταθεί χωρίς την αποδέσμευσή μας από τα νύχια της Ε.Ε. και του ΕΥΡΩ;

 

Δεν υποψιάζονται ότι για να κυβερνήσουν κάποιοι με τις ευλογίες της COMMISSION, θα πρέπει να εφαρμόσουν αντιλαϊκά μέτρα;

 

Δεν αντιλαμβάνονται οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτό θα οδηγήσει την ηγεσία του σε πρωτοφανή μέτρα καταστολής της λαϊκής αντίδρασης;

 

Θα αποδεχθούν μια τέτοια μεθόδευση στο όνομα του δόγματος ……. «τώρα κυβερνά η αριστερά και άρα η οποιαδήποτε αμφισβήτηση της πολιτικής της είναι ….. αντιδραστική»;

 

Θα υποστηρίξουν την οποιαδήποτε επιλογή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της ……. αγίας «Αριστεράς»;

 

Θα δεχτούν να γίνουν το υπόβαθρο του «άλλου άκρου» για να αναχαιτίσουν τις δικαιολογημένες αντιδράσεις της κοινωνίας στις επιλογές του κάθε Τσίπρα, Σταθάκη, Τσακαλώτου και Δραγασάκη ; Γιατί οι κύριοι αυτοί, στο όνομα της νομής της εξουσίας, εξακολουθούν να ποντάρουν στην ίδια λογική. Στην υποβάθμιση των δυνατοτήτων του ίδιου του λαού, της αυτοοργάνωσής του και της αυτοδιοίκησής του.

 

Να γιατί δε βγάζουν ούτε κιχ για Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Τους αρκεί και τους βολεύει το υπάρχον Σύνταγμα, αρκεί να το αναθεωρήσουν λίγο και στα μέτρα τους (αυτοί, όχι ο λαός).

Να γιατί δε βγάζουν κιχ για μονομερή διαγραφή του χρέους.

Να γιατί προσκυνούν το ΕΥΡΩ και την Ε.Ε.

Να γιατί δεν ψιθυρίζουν καν για εθνικοποίηση των τραπεζών και, φυσικά, της ΤτΕ.

Να γιατί κάνουν το Γιάγκο όταν τους μιλάς για διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων, που είναι ο μοχλός για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Να γιατί σφυρίζουν μεξικάνικα όταν τους μιλάς για λογοδοσία των αιρετών αντιπροσώπων και ανακλητότητά τους.

Ξαναρωτώ, λοιπόν, τους φίλους και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Θα υποκύψουν στον «κομματικό πατριωτισμό» και θα προσφερθούν σαν καρέκλα στην ηγεσία τους, που τους εκτιμά τόσο ώστε να τους επιβάλλει τους κάθε λογής Βουδούρηδες;

 

Θα αντέξουν να δουν τη χώρα μας να διαμελίζεται σε περισσότερα κομμάτια από όσα η Ουκρανία, στο όνομα της πρωθυπουργοποίησης του Αλέξη;

 

Έχει μήπως περάσει από το μυαλό τους η σκέψη ότι βλέποντας ίσως το κατάντημα της νέας κυβέρνησης της …..«αριστεράς» μπορεί να αντιδράσουν και οι ίδιοι; Μήπως τότε βρεθούν στο στρατόπεδο των διωκόμενων πολιτών;

Μήπως τότε θα είναι αργά;

Γιατί δεν συνειδητοποιούν από τώρα ότι αυτός ο λαός αρκετά ανέχτηκε μέχρι σήμερα κάποιους πεφωτισμένους, που τον έμαθαν να μην εμπιστεύεται τις δικές του δυνατότητες και ικανότητες; 

Γιατί αποδέχονται ακόμα να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε άλλους και να αναθέτουν τις τύχες τους και τις τύχες των παιδιών τους στους «επαΐοντες», στους «γνωρίζοντες» και – προσφάτως – «αριστερούς»;

 

Ξέρω πως δίπλα σ` αυτές τις σκέψεις σιγοκαίει η σπίθα της ψευδαίσθησης και της αυταπάτης που λέει: Ναι ! Αλλά αν ο ΣΥΡΙΖΑ τα καταφέρει;

Η μόνη σπίθα που μένει σβηστή, είναι η σπίθα της κατανόησης της ανάγκης να αναλάβει στα χέρια του, την ευθύνη αυτού του τόπου ο ίδιος ο λαός. Φτάνει πια με την αναιδή υποτίμηση αυτού του λαού. Φτάνει πια με τη λογική της ανάθεσης.

Γιατί όταν αποδειχθεί ότι η λύση της περίφημης Αριστεράς ήταν απάτη και μυγοπαγίδα, οι ορδές των γαλάζιων και των πράσινων μαγαζιών, συνεπικουρούμενες από ορδές «αγανακτισμένων» ( βλ. ΧΑ), θα στραφούν εναντίον κάθε ανθρωπάκου που θα  ….μοιάζει «αριστερός» και θα παραδώσουν τη χώρα στους επίδοξους Αδόλφους.

Τι θα κάνετε είπατε, φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ; Θα αντιδράσετε και σεις; Νά `την η Ουκρανία!

Να και ο ευρωστρατός για να σας ……. «σώσει»!

Τότε φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, τότε φίλοι «Αριστεροί», ψάξτε και σεις και τα παιδιά σας να βρείτε τόπο και χώρα για ένα κομμάτι ψωμί. Τότε θα είναι, ίσως, αργά για όλους μας.

 

Θα μας μείνει ίσως να θυμόμαστε την Ελλάδα όπως είναι σήμερα – και που ακόμα αντέχει – γιατί τότε τα σύνορα ίσως, λέω ίσως, να ορίζονται από το τρίγωνο Άρτα – Βόλος – Καλαμάτα, όπως μετά τον πόλεμο του 1897.

Το Ε.Πα.Μ. για την εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της Γαλλίας στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για μια ακόμη φορά ο υπερφίαλος και υποτιθέμενος αντιπρόεδρος και υπουργός εξωτερικών του κατοχικού καθεστώτος, φυσικά με τη συγκατάθεση του επικεφαλής του,  έβαλαν τη χώρα σε νέες περιπέτειες, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες ξένων συμφερόντων, αδιαφορώντας πλήρως για τα  συμφέροντα και τις ανάγκες της χώρας μας.

Χωρίς λόγο και χωρίς καμία αιτία, ούτε καν υπό πίεση, ενέπλεξαν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της Γαλλίας στην Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ), που σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο των κοινοτήτων της, τον οποίο προκάλεσαν και υποδαύλισαν εξωγενείς δυνάμεις, όπως γίνεται σε πολλές χώρες τα τελευταία χρόνια.

Με μία αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη απόφαση το καθεστώς, ανέλαβε την υποχρέωση έναντι της ΕΕ, να διαθέσει το Ελληνικό Στρατηγείο Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων (ΕΣΕΕ) που  βρίσκεται στη Λάρισα, για να γίνει το Στρατηγείο των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων που θα συντονίζει το στρατιωτικό σχεδιασμό της ευρωπαϊκής επιχείρησης στην ΚΑΔ, υπό τους εξής όρους:

• Πρώτον, να είναι Έλληνας ο στρατιωτικός επικεφαλής στο Στρατηγείο ΕΣΕΕ

• Δεύτερον, το κόστος λειτουργίας του Στρατηγείου να αναληφθεί από την ΕΕ

• Τρίτον, να υπάρξει ενίσχυση του Στρατηγείου με στελέχη από χώρες της ΕΕ

• Τέταρτον, με την «κρυφή» ελπίδα να μη μας ζητήσουν να στείλουμε προσωπικό στην σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο περιοχή.

Και μετά από τα παραπάνω, ακολούθησαν οι γνωστές θριαμβολογίες για τη δήθεν  αξιοπιστία  της χώρας σε διεθνές επίπεδο και τον αναβαπτισμένο ρόλο της στην ΕΕ και άλλες αερολογίες, για να επακολουθήσουν αμέσως οι γνωστοί εξευτελισμοί.

• Επικεφαλής διοικητής του Στρατηγείου, Γάλλος στρατηγός και υποδιοικητής Σουηδός, περιοριζόμενοι οι ……όροι μας στη θέση του επιτελάρχη!

• Το κόστος λειτουργίας σκοπεύει η «ευημερούσα» Ελλάς να το ζητήσει από τον ευρωπαϊκό λογαριασμό «Αθηνά» που ουδέποτε έχει λειτουργήσει κατά το παρελθόν. Άρα από τον λειψό κρατικό προϋπολογισμό ή από το «ανεξάντλητο» πρωτογενές πλεόνασμα.

• Η στελέχωση του Στρατηγείου, στην πλειοψηφία τους 160 άτομα από τα 230 που είναι αναγκαία, θα καλυφθεί από την «αποψίλωση» των Ελληνικών μάχιμων μονάδων και στρατηγείων, με ότι αυτό σημαίνει για την ασφαλή και επιχειρησιακή λειτουργία τους.

• Εφόσον διαθέτουμε το στρατηγείο, είναι προϋπόθεση και αναγκαιότητα να αναπτύξουμε και τις επικοινωνίες του  με τις μονάδες που αναπτύσσονται στην Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία. Αυτό προϋποθέτει την κατασκευή κλωβού επικοινωνιών (το έργο ανατέθηκε σε Ιταλική εταιρεία, δεν μας επέτρεψαν ούτε καν σε ελληνική) τη μεταφορά του (αναγκαία η μίσθωση μεγάλου μεταγωγικού από το εξωτερικό) και το χειρισμό των μέσων του (άρα και αποστολή ελληνικού προσωπικού)!

Μετά από όλες αυτές τις επιτυχίες, ο πλήρης εξευτελισμός  που δέχθηκε η  Ελλάδα και από αυτήν την κατάσταση, φανερώνει ακόμη μια φορά σε ποιο σημείο επικινδυνότητας την έχουν οδηγήσει οι εθελόδουλες πολιτικές που  εφαρμόζει συστηματικά το κατοχικό καθεστώς για την ικανοποίηση μόνο και μόνο ξένων συμφερόντων και σε βάρος του χειμαζόμενου ελληνικού λαού.

Όμως είναι καιρός πλέον ο κυρίαρχος λαός να σηκώσει το ανάστημά του και να σταματήσει εδώ και τώρα τον κατήφορο στον οποίο έχουν οδηγήσει τη χώρα.

Το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ   στέκοντας  δίπλα και μαζί με το λαό, προσπαθεί με όλες τις οργανωμένες δυνάμεις του αλλά  και με την επιρροή που ασκεί σε πολύ  ευρύτερες,  να επιταχύνει τις διαδικασίες ανατροπής του πολιτικού σκηνικού και να εδραιώσει τη Δημοκρατία στην Πατρίδα μας.

Όλοι μαζί στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του καθεστώτος.

Αθήνα 26 Φλεβάρη 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ένα μοναδικό θέαμα!

Ὁ ἐκβιασμὸς περὶ καταστροφῆς ἂν ἀποχωρήσουμε ἀπὸ τὴν Εὐρώπη. Τσιμπᾶμε;

 Ἀπὸ τὶς διθυραμβικὲς ὑποσχέσεις τοῦ Σιμήτη ὅτι «ἐντὸς τῆς εὐρωζώνης θὰ τρῶμε μὲ χρυσὰ κουτάλια καὶ θὰ ἔχουμε μισθοὺς Γερμανίας, Ὁλλανδίας καὶ Γαλλίας» πήγαμε στοὺς ἐκβιασμοὺς (ΓΑΠ/Παπαδῆμος/Σαμαρᾶς) ὅτι «ἐκτὸς εὐρωζώνης θὰ πεινάσουμε, θὰ μείνουμε χωρὶς συντάξεις καὶ θὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ μισθοὺς Μπαγκλαντές».

 Τὸ κίνητρο λοιπὸν ποὺ μᾶς προσφέρεται προκειμένου  ὡς πολίτες νὰ συνεχίσουμε νὰ ἀποδεχόμαστε ἀδιαμαρτύρητα τὴν ἐφαρμογὴ  τῆς πολιτικῆς Σαμαρᾶ δὲν εἶναι πιὰ ἡ προσδοκία γιὰ κάτι καλύτερο ἀλλὰ ὁ φόβος γιὰ κάτι χειρότερο.

 Ἀκοῦμε συνεχῶς ὅτι ἂν φύγουμε ἀπὸ τὴν Εὐρώπη  θὰ ἀπομονωθοῦμε. Στὴν πραγματικότητα ἤδη εἴμαστε περισσότερο ἀπομονωμένοι ἀπὸ ποτέ,  ἔχοντας τεθεῖ σὲ καθεστῶς καραντίνας ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς - ὑποτίθεται – φίλους καὶ ἑταίρους μας. Τουλάχιστον αὐτὸ ἰσχυρίζονται οἱ ἴδιοι ὅταν μᾶς λὲνε πὼς προκειμένου νὰ μὴν ἐξαπλωθεῖ ἡ ἑλληνικὴ κρίση καὶ σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης,  ἀποφάσισαν(!) νὰ ἐφαρμόσουν ἐδῶ ὅλες αὐτὲς τὶς only-for-Greece πειραματικὲς συνταγὲς ποὺ βιώνουμε στὸ πετσὶ μας τὰ τελευταῖα χρόνια.
 
 Παλαιότερα κινδύνευε νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς  συνωμοσιολόγος ὅποιος ὑποστήριζε ὅτι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση κάνει ἐδῶ καὶ δεκαετίες τὰ πάντα ὥστε νὰ σταματήσει ἡ παραγωγὴ προϊόντων στὴν Ἑλλὰδα. Τώρα πιὰ οἱ ἴδιοι οἱ Εὐρωπαίοι δὲν ἔχουν ἀπολύτως κανέναν ἐνδοιασμὸ νὰ μᾶς ἀνακοινώνουν μὲ ὑπερηφάνεια διὰ τῶν ἐκπροσώπων τους στὴν ἱερὴ Τρόικα ὅτι θὰ πρέπει νὰ ἀδρανοποιήσουμε τὴν ὅποια βιομηχανία μᾶς ἔχει ἀπομείνει (τὴν ἀγροτικὴ παραγωγὴ τὴν ἔχουν ἢδη ἰσοπεδώσει) …ὥστε νὰ συνεχιστεῖ τὸ πρόγραμμα «διάσωσης».
 Δὲν ὑπάρχει λοιπὸν καμία πρόθεση διάσωσης.  Τὸ ἀντίθετο μάλιστα. Ὁ σκοπὸς ἦταν νὰ στηριζόμαστε ἀποκλειστικὰ σὲ διακρατικὰ πλέον δάνεια ποὺ γιὰ αὐτοὺς δὲν εἶναι κάτι παραπάνω ἀπὸ ἀναγραφὴ ἑνὸς ποσοῦ σὲ μιὰ κόλλα χαρτὶ Α4 ποὺ κατόπιν ὅμως ἀπαιτεῖται νὰ ἀποπληρωθεῖ μὲ πραγματικὸ ἱδρώτα.Τὸ βαρὺ τίμημα τῆς θεάρεστης αὐτῆς «ἐπιχείρησης διάσωσης» ἐντὸς πάντα τῆς ἀγαπημένης εὐρωοικογένειας εἶναι ἡ ἀπώλεια σὲ δημόσια περιουσία καὶ ἐθνικὴ κυριαρχία. Αὐτὸ τουλάχιστον ἀπαίτησαν καὶ πάλι οἱ ἴδιοι οἱ φίλοι καὶ ἑταίροι μας ὅταν, προκειμένου νὰ μᾶς δώσουν (νὰ δώσουν δηλαδή στὸν ἑαυτὸ τους) τὰ 80.000.000.000€ μέσῳ τῆς πρώτης δανειακῆς σύμβασης (Γιωργάκις/Παπακωνσταντίνου) ἔθεσαν ὡς ὅρο τὴν παραίτηση ἀπὸ μέρους μας τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας (ἄρθρο 14). 

 Καὶ φυσικὰ στὸ «δημόσια περιουσία»  συγκαταλέγεται καί ἡ ἰδιωτικὴ περιουσία ποὺ μὲ τὶς πολιτικές ἀχαλίνωτης κατάσχεσης ποὺ συνεχῶς θεσμοθετεῖ ἡ κυβέρνηση, αὐτὴ θὰ περνάει σταδιακὰ στὸ κράτος προκειμένου κατόπιν νὰ χαριστεῖ καὶ αὐτὴ μαζί.

 Μᾶς ἀπειλοῦν διαρκῶς  ὅτι ἔξω ἀπὸ τὸ εὐρῶ θὰ καταστραφοῦμε. Τὴν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή, μᾶς λένε ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ πρωτοφανή, ἀπάνθρωπα καὶ καταστροφικὰ μέτρα ποὺ παίρνουν κάθε τόσο τὰ παίρνουν ὥστε νὰ παραμείνουμε στὸ εὐρῶ. Ξεχνάνε βέβαια μονίμως νὰ ἀναφέρουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ ποὺ μᾶς συμβαίνει ἀπὸ τὴν ἐπιμονὴ μας σὲ ἕνα ξένο νόμισμα (ξένο ἐξ ὁρισμοῦ, μιὰς καὶ δὲν ἔχουμε δυνατότητα ἔκδοσής του) κομμένο καὶ ραμμένο στὰ μέτρα τῶν τραπεζιτῶν καὶ ὄχι τῶν λαῶν.  Ἄρα σύμφωνα μὲ τὴν δικιὰ τους «ἐπιχειρηματολογία» τὸ εὐρῶ ἀπὸ μόνο του εἶναι ὁ αὐτοσκοπὸς καὶ ὄχι τὸ νομισματικὸ μέσο προκειμὲνου νὰ ἐπιτευχθεῖ εὐημερία.

Προσοχὴ λοιπὸν σὲ ὅσους ἔχουν κολλήματα μὲ τὴν παραμονὴ τῆς Ἑλλάδας στὴν Εὐρωζώνη καὶ μᾶς τὸ ξεκαθαρίζουν ἀπὸ τώρα ὅτι ἡ παρανομὴ μας σὲ αὐτὴν εἶναι ἀδιαπραγμάτευτη.

 Ὁ ἄλλος μύθος λέει  ὅτι «ἡ Εὐρώπη ἐγγυᾶται τὰ σύνορά μας». Στὴν πραγματικότητα ὄχι μόνο δὲν ἐγγυᾶται τὰ σύνορά μας, ἀλλὰ κὰνει τὰ πάντα ὥστε μὴν τυχὸν καὶ ἁρθεῖ τὸ κλίμα ἀνασφάλειας ποὺ ὑπάρχει στὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς γείτονές μας καὶ ὑπάρξει ἔτσι κάποια μείωση στὶς παραγγελίες ἀμυντικῶν συστημάτων. 

 Ποῦ ἦταν ἄλλωστε ἡ Εὐρώπη στὸ ἐπεισόδιο μὲ τὰ  Ἴμια; Ψέλλισε τότε κάποια λέξη ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδας καὶ δὲν τὴν ἀκούσαμε; Γιατί δὲν ἀπαιτεῖ νὰ ἁρθεῖ τὸ casus beli τῆς Τουρκίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα; Γιατί δὲν εἶπε κουβἐντα γιὰ τὸ ὅτι κράτος-μέλος της, ἡ Κύπρος, τελεῖ ὑπὸ κατάληψη ξένων στρατιωτικῶν δυνάμεων καὶ νὰ ἀπαιτήσει τὴν ἄμεση ἀποχώρησή τους; Ἀντί γιὰ αὐτό, πιέζει συνεχῶς τὴν Κύπρο ὥστε αὐτὴ νὰ προχωρήσει σὲ λύση τοὺ θέματος προτρέποντάς την νὰ ἀποδεχτεῖ ὅ,τι προδοτικό σχέδιο προτείνεται κατὰ καιροὺς ἀρκεῖ νὰ τελειώνουμε μὲ τὸ θέμα. Αὐτό, ἔτσι γιὰ ὅσους εἶχαν πιστέψει στὰ παραμύθια ὅτι μὲ τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΕ τὸ κυπριακὸ θὰ λυθεῖ αὐτομάτως θεωρούμενο ὡς ζήτημα στρατιωτικῆς κατοχῆς εὐρωπαϊκῶν ἐδαφῶν. 

 Τί ἄλλο νὰ ἀναφέρει κανείς; Νὰ ποῦμε μήπως γιὰ τὴν «…Εὐρώπη τῆς Δημοκρατίας»; Ὅταν αὐτοὶ ποὺ τὴν κυβερνᾶνε δὲν ἔχουν ἐκλεγεῖ ποτὲ καὶ ἀπὸ κανέναν; βλέπε Μπαρόζο, Όλι Ρεν καὶ τὴν ὑπόλοιπη ὑαινοπαρέα. Μπροστὰ τους ὅμως στέκονται «σούζα» οἱ ἐκλεγμένοι (τρομάρα τους) πρωθυπουργοὶ τῶν κρατῶν-μελῶν ποὺ ἀμέσως βέβαια μετὰ τὴν ἐκλογὴ τους, πέταξαν στὰ σκουπίδια τὶς ὅποιες προγραμματικὲς δηλώσεις σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ἄρπαξαν τὴν ψῆφο τοῦ κόσμου. 

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλά
Θεοδόσης Εκίζογλου

Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του!

του Δημήτρη Καζάκη

Η Ελλάδα επιστρέφει στην ανάπτυξη. Με τον τίτλο αυτό συνοδεύονται οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Όλι Ρεν για την Ελλάδα. Σε συνέντευξη Τύπου στο Στρασβούργο (25/2), ο Φιλανδός επίτροπος δήλωσε ότι η Κομισιόν αναθεωρεί επί τα βελτίω τις προβλέψεις της για τον συνολικό ρυθμό ανάπτυξης το 2014 και προβλέπει +1,2% για την ευρωζώνη (έναντι αρνητικού προσήμου το 2013) και +1,5% για το σύνολο της ΕΕ. Σημείωσε ωστόσο ότι η ανάπτυξη στην ΕΕ παραμένει «εύθραυστη».

Όσο για την Ελλάδα, προβλέπεται θετικός ρυθμός ανάπτυξης +0,6% μέσα στο 2014 για πρώτη φορά μετά από έξι συνεχή χρόνια ύφεσης. Μάλιστα το 2015 η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα θα φτάσει το +2,9%, σύμφωνα πάντα με τις νέες προβλέψεις της Κομισιόν.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Όλι Ρεν σημείωσε ότι για το 2014 η Ελλάδα έχει επιτύχει πλεόνασμα στο ισοζύγιο συναλλαγών για πρώτη φορά από την καθιέρωση της σχετικής στατιστικής το 1948, ενώ τόνισε ότι «αναμένεται» να επιτύχει και πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό (για την επιβεβαίωση του οποίου προφανώς αναμένει και ο ίδιος τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που θα δημοσιοποιηθούν πιθανότατα στα τέλη Απριλίου). Και πάει λέγοντας.

Οι προβλέψεις που πάντα και ανελλιπώς διαψεύδονται.

Βέβαια, αν ήμασταν σοβαρή χώρα με ελεύθερη και δημοκρατική πληροφόρηση, η είδηση αυτή θα περνούσε στα ψηλά και μάλιστα με έντονα ειρωνικά σχόλια σε βάρος όσων έχουν το απερίγραπτο θράσος να παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες προβλέψεις. Ο λόγος είναι απλός. Καμιά, μα καμιά από τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της σημερινής κρίσης, δεν έχει επαληθευθεί. Ναι, καλά ακούσατε. Καμιά πρόβλεψη δεν έχει επαληθευθεί, αλλά αυτό δεν ενοχλεί κανέναν από όλους αυτούς που είτε λόγω σκοπιμότητας, είτε λόγω ηλιθιότητας ζητωκραυγάζουν για όσα προβλέπει ο ανεκδιήγητος Όλι Ρεν και το επιτελείο του.

Για του λόγου το αληθές, ας θυμίσουμε ορισμένες μόνο πτυχές από το ρεκόρ αστοχίας που δέρνει τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Την άνοιξη του 2008 η ΕΕ δημοσιεύει προβλέψεις που μιλούσαν για «ανθεκτική άνοδο στο πρόσωπο των αντιξοοτήτων», όσο αφορά στην ευρωζώνη. Ενώ για την ελληνική οικονομία είχε την εξαιρετικά άστοχη, όπως αποδείχτηκε, πρόβλεψη ότι «η οικονομική ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί κατά το χρονικό ορίζοντα των προβλέψεων, με το πραγματικό ΑΕΠ να αυξάνεται σε μόλις κάτω από το 3 ½% τόσο το 2008 όσο και το 2009.» (σ. 69) Το δημόσιο χρέος προβλεπόταν να πέσει κατά το 2009 στο 90% του ΑΕΠ.

Σ’ όλη την έκθεση προβλέψεων οι συντάχτες της καυχιόνταν για το πώς οι οικονομίες της ζώνης του ευρώ μπορούσαν να επιδεικνύουν τέτοια ανθεκτικότητα σε σχέση με τα άλλα ανεπτυγμένα κέντρα της παγκόσμιας οικονομίας. Μιλάμε για σαΐνια!

Και πάμε στις προβλέψεις του φθινοπώρου του 2009. Να θυμίσουμε ότι η παγκόσμια οικονομία είχε ήδη υποστεί το παγκόσμιο κραχ το φθινόπωρο του 2008 με όλες τις οικονομίες να παρουσιάζουν αρνητικά πρόσημα, ενώ η Ελλάδα είχε ήδη εμφανίσει τον εκρηκτικό συνδυασμό ύφεσης και χρέους. Ωστόσο, στις προβλέψεις της η ΕΕ έλεγε ότι «η οικονομία της ΕΕ ανακάμπτει σταδιακά από τη βαθιά ύφεση», ενώ για την Ελλάδα διαπίστωνε τα εξής: «Έχοντας βιώσει μια δεκαετία έντονης οικονομικής ανάπτυξης 4% κατά μέσο όρο, η ελληνική οικονομία εισήλθε σε μια φάση ύφεσης το 2009.» (σ. 92). 

Παρ’ όλα αυτά προέβλεπαν – το φθινόπωρο του 2009 – ότι «οι προοπτικές είναι για το πραγματικό ΑΕΠ να παραμένει σχεδόν σταθερό το 2010, προτού ανακάμψει ελαφρώς το 2011.» Δηλαδή; Εκτιμούσαν συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας το 2009 κατά -1,1%, το 2010 κατά -0,3%, ενώ ελαφρά ανάκαμψη κατά 0,7% το 2011. Πέτυχαν διάνα!

Πάμε ένα χρόνο αργότερα, το φθινόπωρο του 2010 και η ΕΕ συνεχίζει με προκλητική συνέπεια το ίδιο σερί ανόητων προβλέψεων σκοπιμότητας. Για την ευρωζώνη και εν μέσω μιας συνεχιζόμενης ύφεσης εκτιμούσε ότι η «ανάκαμψη προοδεύει»! Ενώ για την Ελλάδα που είχε ήδη υποστεί το πρώτο της μνημόνιο και υπό επίσημη κηδεμονία και ελεγχόμενη χρεοκοπία έπαιρνε με ορμή την κατιούσα έγραφε: «Μετά την κλιμάκωση της κρίσης χρέους την άνοιξη του 2010 και τη δημιουργία του τριετούς προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα εξέδωσε περιεκτικά μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Αυτά αναμένεται να έχουν αρνητική επίδραση στην εγχώρια ζήτηση το 2010 και το πρώτο εξάμηνο του 2011. Ωστόσο, η επιτυχής και αξιόπιστη προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής θα πρέπει να τονώσει την εμπιστοσύνη και να βελτιώσει την ψυχολογία. Το όφελος σε αξιοπιστία αναμένεται να αντισταθμίσει το οικονομικό κόστος της προσαρμογής και να οδηγήσει στην έναρξη της ανάκαμψης κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011.» (σ. 87)

Τι μας έλεγε τότε η ΕΕ; Ότι λόγω της έξαρσης της κρίσης χρέους που αδυνατούσε η ίδια να προβλέψει έξη μήνες νωρίτερα – έστω κι αν γραφικοί σαν κι εμένα την είχαν προβλέψει και αναλύσει τουλάχιστον από τις αρχές του 2009 – οδηγήθηκε η χώρα σε μια προσαρμογή που μόνο και μόνο από την πιστή εφαρμογή της συνταγής θα αποκατασταθεί η αξιοπιστία και θα οδηγήσει σε ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο του 2011. Έτσι προέβλεπαν πτώση του ΑΕΠ κατά -4,2% το 2010, -3,0% το 2011 και άνοδο το 2012 κατά 1,1%!

Εκεί βέβαια που οι προβλέψεις έσπαγαν κάθε ρεκόρ ήταν στο χρέος. «Το χρέος θα αυξηθεί από 126 ¾% του ΑΕΠ το 2009 σε το 156% του ΑΕΠ το 2012,» ήταν η πρόβλεψη! Bullocks, όπως λένε κι οι Βρετανοί.

Την άνοιξη του 2011, δηλαδή στις αρχές του δεύτερου εξαμήνου που η ΕΕ είχε προβλέψει ανάκαμψη, η έκθεση προβλέψεών της έλεγε για την Ελλάδα: «Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η οικονομική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθεί. Το πραγματικό ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 3,5% το 2011 – κυρίως λόγω της βαριάς μεταφοράς επιδράσεων που προέρχονται από το 2010 – ενώ η ανάπτυξη αναμένεται να ανακτήσει θετικό πρόσημο μόνο στα τελευταία τρίμηνα του έτους, ή αργότερα, με την ανάκαμψη να αποκτά δυναμική μετά 2012.» (σ. 105)

Οι προβλέψεις και πάλι εντυπωσιακές για την αστοχία τους. Το 2010 εκτιμούσε η ΕΕ ότι η πτώση του ΑΕΠ θα φτάσει στα -4,5%, το 2011 θα συνεχιστεί κατά -3,5%, ενώ το 2012 προβλεπόταν άνοδος κατά 1,1%! Όσο για το δημόσιο χρέος αυτό προβλεπόταν να φτάσει τα 142,8% το 2010, το 157,7% το 2011 και 166,1% το 2012.

Τελικά το φθινόπωρο του 2012, πάλι οι προβλέψεις της ΕΕ για την Ελλάδα ήταν οι εξής: «Τα δεδομένα του Σεπτεμβρίου των προσωρινών εθνικών λογαριασμών επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική οικονομία παραμένει σε βαθιά ύφεση. Το ΑΕΠ μειώθηκε σε ετήσια βάση κατά 6,3% κατά το δεύτερο τρίμηνο, ενώ μετά από μια πτώση κατά 6,5% το πρώτο τρίμηνο, η ετήσια μείωση εκτιμάται στο 6,0% το 2012 ως σύνολο. Η συρρίκνωση αυτή αναμένεται να επεκταθεί στο 2013, το έκτο έτος της ύφεσης, με τις κινητήριες δυνάμεις της να παραμένουν σε γενικές γραμμές αμετάβλητες.» (σ. 65)

Και η ΕΕ προβλέπει για άλλη μια φορά ότι η ύφεση μπορεί να συνεχίζεται αλλά τον μεθεπόμενο χρόνο θα υπάρξει ανάκαμψη: «Το σημείο καμπής της ύφεσης αναμένεται το δεύτερο εξάμηνο του 2013, η οποία θα οδηγήσει σε μέτρια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6% το 2014.» Ενώ για την ανεργία προέβλεπε: «Η αγορά εργασίας αναμένεται να επιδεινωθεί το 2013 και να ανακάμψει με αργούς ρυθμούς στη συνέχεια, με το ποσοστό ανεργίας γύρω στο 22% το 2014.» Το 2013 εκτιμούσε ότι η ανεργία θα έφτανε σε ετήσια βάση το 24%.

Δυο μέτρα και δυο σταθμά

Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες επί σελίδων με τις ανόητες και παντελώς αστήριχτες προβλέψεις της ΕΕ, που φαίνεται να προέρχονται από την κοιλιά του Βούδα. Ούτε μετά από τέτοια σερί αποτυχιών θα περίμενε κανείς να παίρνει στα σοβαρά το τι λένε οι προβλέψεις της ΕΕ. Εκτός βέβαια από τους ηλίθιους και όσους διατελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Ποια είναι η μόνιμη δικαιολογία της αποτυχίας των προβλέψεων της ΕΕ; Καλά το μαντέψατε. Οι διεφθαρμένοι Έλληνες που δεν έδιναν σωστά στοιχεία, αλλά και το γεγονός ότι δεν εφαρμόζουν πιστά το πρόγραμμα προσαρμογής. Το γεγονός ότι οι προβλέψεις της ΕΕ δεν βγήκαν ποτέ σωστές για ολόκληρη την ευρωζώνη, δεν πρέπει να σας ανησυχεί. Οι διεφθαρμένοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θεωρούν όλους τους λαούς ως διεφθαρμένους και άξιους περιφρόνησης.

Αξίζει μόνο να σημειώσουμε ότι ο κ. Όλι Ρεν στην συνέντευξή του σχετικά με τις προβλέψεις του επιτελείου του, επέμεινε σε κάτι που έχει πολύ ενδιαφέρον για εμάς. Για μία ακόμη φορά, ο Όλι Ρεν εστίασε την προσοχή του στον χαμηλό πληθωρισμό της ευρωζώνης, ο οποίος κινείται τώρα σε μηνιαία επίπεδα του 0,8%, τονίζοντας ότι «στηρίζει την ιδιωτική κατανάλωση, γιατί αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα»! Η διαπίστωση αυτή είναι τουλάχιστον ανόητη, γιατί η πτώση τιμών στην ευρωζώνη οφείλεται πρωτίστως στην έλλειψη αγοραστικής δύναμης, δηλαδή διαθέσιμου εισοδήματος του πληθυσμού.

Ο λόγος που δήλωσε τέτοια ανοησία είναι για να απαντήσει στην ανησυχία πολλών εντός και εκτός ευρωζώνης που φοβούνται την πιθανότητα αποπληθωρισμού. Θέλησε να διαβεβαιώσει ότι παρά την σημαντική πτώση του δείκτη τιμών, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε αποπληθωρισμό, δηλαδή σε αρνητικό δείκτη τιμών.

Η διαβεβαίωση είναι το ίδιο σοβαρή και έγκυρη, όσο σοβαρός και έγκυρος είναι ο ίδιος ο Όλι Ρεν. Αλλού είναι το θέμα μας. Γιατί τέτοια ανησυχία μην τυχόν και πέσει σε παγίδα αποπληθωρισμού η ευρωζώνη, ενώ για την Ελλάδα, αλλά και για την Κύπρο που έχουν ήδη βρεθεί σ’ αυτή την κατάσταση δεν φαίνεται να ενοχλούνται; Αντίθετα χρησιμοποιούν τα αποπληθωρισμένα στοιχεία, αλλά και την κατάρρευση της ενεργούς εσωτερικής ζήτησης της ελληνικής οικονομίας όπως αυτή εκδηλώνεται στο εξωτερικό ισοζύγιο ως θετικές εξελίξεις; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Ο λόγος είναι απλός. Έχουν ξεγράψει την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν τους καίγεται καρφί για το τι θα απογίνουν. Βέβαια κανένας έχων σώας τας φρένας και νουνεχής στα οικονομικά δεν θα θριαμβολογούσε με τα συμπτώματα μιας οικονομίας καθώς η ύφεσή της έχει μετατραπεί στην χειρότερη κρίση αποπληθωρισμού που έχει βιώσει ποτέ στην ιστορία της. Μόνο αδίστακτοι οικονομικοί δολοφόνοι και όρνια που επωφελούνται πτωμάτων μπορούν να θεωρούν θετική μια τέτοια εξέλιξη. Μιας κι ο αποπληθωρισμός είναι ο καλύτερος τρόπος για να απαξιωθεί παντελώς το σύνολο των δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων μιας οικονομίας λίγο πριν διαλυθεί εξ ων συνετέθη.

Να γιατί η παγίδα αποπληθωρισμού για μια χώρα υπό καθεστώς εξάρτησης και δημοσιονομικής κατοχής, όπως είναι η Ελλάδα, οδηγεί πάντα σε πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η τελική φάση, το έσχατο μέσο μιας διαδικασίας αποπληθωρισμού όπου σπρώχνεται σκόπιμα μια χώρα – όπως γίνεται με την Ελλάδα και την Κύπρο – προκειμένου να επωφεληθούν τα κοράκια και οι γύπες της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας από την ολοκληρωτική απαξίωση ακόμη και της εδαφική της επικράτειας.

Το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός καθεστωτικός τύπος μαζί με τους Ευρωπαίους Επιτρόπους μιλάνε για νέο πακέτο «διάσωσης» τραπεζών και Ελλάδας μετά τις ευρωεκλογές με ακόμη πιο αυστηρούς όρους επιτήρησης και κηδεμονίας σε μια χώρα υπό πρωτοφανή γενικευμένη κατάρρευση, θα αρκούσε για να ξυπνήσει στους πιο οξυδερκείς από εμάς συλλογικές αναμνήσεις πολεμικής καταστροφής. Όμως μην ανησυχείτε. Οι περισσότεροι θα μείνουν στις διαβεβαιώσεις των αρπακτικών ότι δεν επιθυμούν το θάνατο του θηράματος που έχουν ήδη στα δόντια τους και θα συνεχίσουν να ζουν σε νιρβάνα μέχρι να ανάψουν οι φωτιές σε κάποια από τις παραμεθόριες περιοχές.

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους που ξέρουμε καλύτερα, τα ένστιχτα επιβίωσης και η λογική δεν μας έχουν προδώσει, ξέρουμε τι να κάνουμε. Οργάνωση, οργάνωση και πάλι οργάνωση. Το Μέτωπο καλείται να δώσει με αφορμή αυτές τις ευρωεκλογές ίσως την πιο κρίσιμη πολιτική του μάχη πριν βρεθούμε όλοι μας να μάθουμε πώς στην πράξη δένεται το ατσάλι μέσα στην ίδια την φωτιά. Εγώ είμαι έτοιμος. Εσείς;

Άκου Αγαμέμνων Media

Με πολλήν αγάπη σε όλες και όλους που αυτή την ώρα στην μητροπολιτική Ελλάδα αγωνίζονται για τον Ελληνισμό της Κύπρου

Άκου Αγαμέμνων
που κάποτε σε λέγαν Ελευθέριο, κάποτε Κώστα, κάποτε Γιώργο και τώρα Ευάγγελο, Αντώνη, Φώτη και Αλέξη

Το ξέρω πως δεν με καταλαβαίνεις. Μοιάζω χωριάτα στα μάτια σου εκεί στις χρυσοποίκιλτες Αθήναις. Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί κλαίω κάθε φορά που το αεροπλάνο αρχίζει την κάθοδο του προς την πόλη της Θεάς, ούτε γιατί βουρκώνω κάθε φορά που το πλοίο μπαίνει στην αγκαλιά του Πειραιά.

Η βαριά μου προφορά σε αφήνει αδιάφορο. Κι ας σφυρίζει μέσα από το στόμα μου το δασύ τζ της αρκαδικής μου διαλέκτου. Κι ας γεμίζει το στόμα μου και το σύμπαν με τα ν του τέλους των πανάρχαιων μου λέξεων.

Το σώμα μου, που ριγεί κάθε φορά που βυθίζεται στο προαιώνιο μπλε της θάλασσας που μας ενώνει ένα κομμάτι κρέας για σένα. 

Το βλέμμα μου το καθαρό που δε γνωρίζει δόλο σε γεμίζει αποστροφή. 

Είναι που είναι καθρέφτης και μέσα βλέπεις την αντανάκλαση της αισχρότητας που ετοιμάζεις ξανά.

Άκου Αγαμέμνων!

Ετοιμάζεσαι ξανά να με παντρέψεις με τα ανίερα δεσμά. Διάλεξες ξανά γαμπρό για μένα και με καλείς με υποσχέσεις και όρκους να τον συναντήσω να δεθώ μαζί του για το καλό το δικό σου και του σιναφιού σου. Δεκαετίες τώρα με πουλάς και με ακρωτηριάζεις Αγαμέμνων.

Πρώτα αρνήθηκες να αγκαλιάσεις τα παιδικά μου σκιρτήματα τον Οκτώβρη του 31. Ήμουν πολύ ατίθαση είπες. Ύστερα αρνήθηκες να παραλάβεις τις δέλτους που σου ετοίμασα με τις υπογραφές όλων μας που πεθαίναμε για να γίνουμε ένα μαζί σου. Ακόμη κι όταν πήρα μιαν ανηφοριά και πήρα μονοπάτια σκότωνες τα δικά σου παιδιά που διαδήλωναν για μένα και τα αδέλφια μου.

Κι όταν κιότεψες Αγαμέμνων και άφησες μια δράκα φασίστες να διαφεντέψουν τη χώρα για εφτά χρόνια, πάλι εμένα θυσίασες. Το ονόμασες μεταπολίτευση και γιόρταζες την ώρα που εγώ έσταζα αίμα από τους φόνους και τους βιασμούς.

Κι ύστερα Αγαμέμνων θέλησες ξανά να με παντρέψεις. Έβαλες και το μισό μου σώμα ενέχυρο, διζωνικό ονόμασες το πανηγύρι τον Απρίλη του 2004. Χόρευες ζεϊμπεκιές πάνω στο σώμα μου. Τ' αδέλφια μου δε σ 'άφησαν. Ούτε εκεί ούτε εδώ.

Τώρα Αγαμέμνων ετοιμάζεσαι ξανά να με πουλήσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί τούτη σου η επιμονή να με παντρέψεις με το ζόρι. Το κέρδος σου δεν το βλέπω. Ίσως είναι η βαριά μου προφορά που σε αφήνει αδιάφορο. Ίσως είναι το δασύ τζ της αρκαδικής μου διαλέκτου. Κι ας γεμίζει το στόμα μου και το σύμπαν με τα ν του τέλους των πανάρχαιων μου λέξεων.

Ίσως είναι το σώμα μου, που ριγεί κάθε φορά που βυθίζεται στο προαιώνιο μπλε της θάλασσας που μας ενώνει. Εκείνο το κομμάτι κρέας για σένα που σου θυμίζει πώς ήταν το δικό σου παιδικό κάλλος που άφησες πίσω στο δρόμο για τον Αρταξέρξη.

Μπορεί να ναι το βλέμμα μου το καθαρό, που δε γνωρίζει δόλο, που σε γεμίζει αποστροφή. Είναι που είναι καθρέφτης και μέσα βλέπεις την αντανάκλαση της αισχρότητας που είσαι.

Ό,τι και να ναι Αγαμέμνων
"Την Ελλάδα αγαπώ αλλά κι εσένα
μ' έναν έρωτα μεγάλο αληθινό
τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα
τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό." (1)

Ίσως κάποτε Αγαμέμνων καταλάβεις πόσο αγαπώ την Ελλάδα και τον κάθε εσένα. Ίσως τότε αποκαταστήσεις τη φυσική τάξη των πραγμάτων στην οποία ο πατέρας ρίχνεται στη φωτιά για το παιδί του και δε ρίχνει το παιδί του στη φωτιά.

Ιφιγένεια εν Κύπρω

Και διά την αντιγραφή
Σόλων Αντάρτης~solon_antartis@yahoo.com

ΚΥΠΡΟΣ-ΑΙΓΑΙΟ-ΘΡΑΚΗ: Είναι η στιγμή να απαντήσουμε!

Προσωπικότητες από όλη τη χώρα και διαφορετικούς πολιτικούς χώρους συνυπο-γράφουν το παρακάτω κείμενο υπογραφών για τα Εθνικά μας θέματα, αφού η περίοδος που εισήλθαμε βρίσκει τον Εθνικό μας χώρο ευάλωτο και αναδεικνύεται ως η πλέον κρίσιμη της σύγχρονης Ιστορίας μας.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Με την συγκαλυμμένη επαναφορά του σχεδίου Ανάν με την υπογραφή της Κοινής διακήρυξης πλαισίου από τον πρόεδρο της Κύπρου και από τον εκπρόσωπο των Τουρκοκυπρίων, παρά την συντριπτική καταδίκη του στο δημοψήφισμα του 2004, και με την ενεργοποίηση του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας για «διάλογο» επί  των υποτιθέμενων Ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο, ξεκίνησε μια κρίσιμη περίοδος πρωτοβουλιών αποσταθεροποίησης του ενιαίου εθνικά χώρου Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη.

Το επόμενο διάστημα, μέσα στην ήδη αποσταθεροποιημένη από το τρίγωνο ΗΠΑ - Ισραήλ και... Τουρκία περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, θα κριθεί τόσο η τύχη της Κύπρου όσο και η συνοχή των Ανατολικών μας συνόρων και κατ΄ επέκταση η μελλοντική υπόσταση της χώρας μας και της Βαλκανικής.

Η Ελλάδα μετά από μια 20-αετία διπλωματικοπολιτικών υποχωρήσεων στον βωμό του «Ανήκουμε εις την Δύση» και  αναγωγής των ιδεολογημάτων της παγκοσμιοποίησης και του κοσμοπολιτισμού σε «ολετήρα» αποδόμησης κάθε έννοιας εθνικού «αμυντικού δόγματος» και επίσημη εξωτερική πολιτική, κινδυνεύει εκτός των Μνημονίων να περιέλθει και στην  δίνη μιας γεωπολιτικής - μη αντιστρεπτής - κρίσης.

Κινδυνεύει για πρώτη φορά από το ΄74, με τη χρήση τώρα νέων μέσων (πολιτικές διαλόγου και ήπιας ισχύος) αλλά με ακέραια και πάλι την ευθύνη της πολιτικής και οικονομικής της ελίτ να βρεθεί προ τετελεσμένων ρευστοποίησης εθνικού της χώρου. Να υποστεί μια εθνική κρίση την στιγμή κατά την οποία υφίσταται το βάρος ενός «οικονομικού πολέμου» και να καταλήξει οριστικά σε μια νέα εθνική καταστροφή.

Η χρήση πολιτικών «διαλόγου και ήπιας ισχύος» δίπλα στις πολιτικές πυγμής τύπου «Οθωμανικών Βαλκανίων» και «τοπικής υπερδύναμης» που ακολουθεί σταθερά η Άγκυρα με τις 45.000 στρατού κατοχής στην Κύπρο, το «casus belli», τα μπαράζ των παραβιάσεων του ελληνικού κυριαρχικού χώρου και του FIR, τα εξοπλιστικά προγράμματα μαμούθ κ.ά. δεν μετριάζει, τουναντίον ενισχύει τον επιθετικό της προσανατολισμό.

Η προοπτική μιας ειδικής σχέσης Τουρκίας - Ε. Ένωσης, στην οποία εμμένουν  οι ΗΠΑ και συναινεί σταδιακά η Γερμανία, θα συμπληρώσει τις επιχειρούμενες αλλαγές του στάτους κβο με τον μαζικό εποικισμό Ελληνικών περιοχών, για να επαναληφθεί το διεθνές έγκλημα του εποικισμού που εφαρμόζεται συστηματικά στην κατεχόμενη Β. Κύπρο (240.000 έποικοι).

Ο κατακερματισμός της χώρας σε Περιφέρειες - ΕΟΖ οι οποίες, εκτός των άλλων, θα έχουν τη «δυνατότητα» (στην ουσία θα εκβιάζονται) να συνάπτουν απευθείας διακρατικές σχέσεις, θα καταστήσει ντε φάκτο την Τουρκία οικονομική ενδοχώρα Ελληνικών ακριτικών περιοχών. 

Οι παραπάνω πολιτικές δεν αποτελούν σήμερα μόνο ασκήσεις επί χάρτου. Όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις στο Κυπριακό βαδίζουν ταχύτατα προς το στάδιο της εφαρμογής τους.

Το «η Κύπρος δεν υπάρχει!» και το «εδώ είναι Τουρκία!» τα οποία εκστόμισε από την Ανατ.  Θράκη ο Ερντογάν και προηγήθηκαν της υπογραφής της Κοινής διακήρυξης καταρρίπτουν αμετάκλητα ανιστόρητες λογικές και πλάνες πως με διαλλακτική αντιμετώπιση η Άγκυρα εξευμενίζεται και η προοπτική της έντασης απομακρύνεται. Οι προηγούμενες δηλώσεις και η κάλυψή  τους με την σιωπή ΗΠΑ - Γερμανίας ενισχύουν την εκτίμηση πως:

Είτε με μέτρα «διαλόγου και ήπιας ισχύος», είτε με μέτρα έντασης, είτε και με τα δύο, η συγκυρία των Μνημονίων και των κυβερνήσεων εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας δεν θα μείνει για καιρό ανεκμετάλλευτη από την Άγκυρα.

Η κατάληξη αυτή δεν προέκυψε ως «κεραυνός εν αιθρία» και δεν είναι άσχετη με το νεοφιλελεύθερο σοκ και δέος και την πορεία βίαιης φτωχοποίησης της χώρας:

Πρόκειται για την άλλη όψη των Μνημονίων η οποία προετοιμάσθηκε με επιμονή παράλληλα με την «κρίση χρέους», καθ΄ όλο το διάστημα της προηγούμενης 20-αετίας (Συμφωνίες Μαδρίτης, Ελσίνκι, Ερζερούμ κ.λ. από τους Σημίτη - Πάγκαλο - Γ. Παπανδρέου κ.ά.), για να φθάσει τώρα στην «τελική ευθεία» από το ίδιο, το εθνικά υποτελές - νεοφιλελεύθερο καθεστώς.

Ειδικότερα για την Κύπρο, η οποία προσφέρεται για το εναρκτήριο λάκτισμα της διχοτόμησης του ενιαίου χώρου Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη, από την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών  προηγήθηκαν δηλώσεις του αντιπροέδρου και ΥΠΕΞ της Κυβέρνησης Σαμαρά Ε. Βενιζέλου στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ και στην συνέχεια στην εφημερίδα «Σαμπάχ» με τις οποίες:

α) Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας χαρακτηρίζεται «πρόεδρος των Ελληνοκυπρίων» (η Κύπρος δεν υπάρχει!) β) Αναγνωρίζεται έμμεσα το ψευδο - κράτος, εφόσον - σε αντίθεση με ότι έπραττε η Ελλάδα ως τώρα - ανακοινώνεται επίσημη συνάντηση μαζί του. γ) Οι αποφάσεις του ΟΗΕ που κατοχυρώνουν την Κυπριακή Δημοκρατία υποκαθίστανται με παραπομπές στην αποικιοκρατική συμφωνία του Λονδίνου το 1959! Ανακοινώνεται τέλος «τετραμερής διάσκεψη» στη θέση των διαδικασιών του ΟΗΕ ώστε το Κυπριακό να αποσπασθεί από κάθε δυνατότητα διεθνούς δίκαιου.

Οι θέσεις αυτές της Ελληνικής κυβέρνησης εναρμονίζονται πλήρως με τις πιέσεις τις οποίες ασκεί ο Αμερικανικός παράγοντας για να αποδεχτεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά την επαναφορά του σχεδίου Ανάν. Να αποδεχτεί την ίδρυση ενός «νέου κράτους υπό συνεταιρική μορφή» για να συρθεί στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης, και επιπλέον την συνδιαχείριση ολόκληρου του νησιού!

Στο Αιγαίο η επέκταση της διχοτόμησης και συνδιαχείρισης (συνεκμετάλλευσης) θα προωθηθεί διάμεσου του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας. Όλες οι καίριες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου και των στρατηγικών σημείων (αγωγοί κ.ά.) θα παραπέμπονται σε αυτό, ή/και θα οδεύουν διάμεσου αυτού (με την σύνταξη συνυποσχετικού) στην επιδιαιτησία του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης - όπως είχε συμφωνηθεί από τον Γ. Παπανδρέου στο Ελσίνκι το 1998 και επικυρώθηκε από τον ίδιο στο Ερζερούμ το 2011!

Μαζί με το άγος των Μνημονίων και της νέας κατοχής η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον την πιο ακραία απειλή: Την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ακύρωση της συμφωνίας της Λωζάννης του ΄23 η οποία κατοχυρώνει την εδαφική οντότητα του ελληνικού «έθνους - κράτους». Προς την κατεύθυνση άλλωστε της αλλαγής των συνόρων στη χώρα μας και την Βαλκανική κινούνται από καιρό οι ΗΠΑ και η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη με την ένθερμη στήριξη της ελληνικής (μνημονιακής) ελίτ η οποία καλλιεργεί ευθέως την αναθεώρηση της συμφωνίας της Λωζάννης μέσα από το ΕΛΙΑΜΕΠ. Γι΄ αυτό και ευθέως θα πρέπει να απαντήσουμε!

Καλούμε τον Ελληνικό λαό σε εγρήγορση και σε συστράτευση και αγώνα για την υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας και της Κύπρου.

ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΤΕΣ:

ΑΒΡΑΜΙΩΤΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΑΔΑΜΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΗΣ

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΑ

ΑΜΠΑΤΖΙΔΟΥ ΕΦΗ

ΑΜΠΕΤΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΘΩΜΑΣ

ΑΝΤΩΝΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΒΑΜΒΑΚΑ ΤΖΕΝΗ

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΤΑΣΟΣ

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΡΙΤΩΝΑΣ

ΒΕΡΩΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΒΛΑΧΟΥ ΕΦΗ

ΓΑΒΑΛΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΓΑΛΑΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΓΙΑΝΝΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΓΙΑΝΟΥΤΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΓΚΟΤΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΓΚΟΥΓΚΟΥΣΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΓΡΑΝΙΤΣΙΩΤΗ ΕΦΗ

ΔΑΒΡΗΣ ΑΛΕΚΟΣ

ΔΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ

ΔΑΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΔΟΜΑΚΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΖΑΡΕΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΖΑΦΕΙΡΑΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ

ΖΕΡΒΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΩΤΗΡΗΣ

ΘΕΟΦΙΛΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΙΜΟΣ

ΙΑΣΩΝΙΔΟΥ ΑΝΝΑ

ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΙΩΣΗΦΙΔΟΥ ΡΑΝΙΑ

ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΞΑΝΘΗ

ΚΑΛΕΓΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΚΑΛΟΓΕΡΗ ΑΓΝΗ

ΚΑΛΥΜΝΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΚΑΝΤΖΑΡΗ ΖΑΦΕΙΡΙΑ

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΚΑΡΑΣΑΒΑΣ ΡΟΥΒΗΜ

ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΚΑΡΔΑΡΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΑΡΟΥΜΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΚΑΡΠΟΥΖΕΛΗ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ

ΚΑΤΖΟΥΡΑΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΚΑΤΣΙΦΟΥ ΜΑΡΙΛΕΝΑ

ΚΑΦΡΙΤΣΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΚΙΡΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

ΚΟΝΤΟΣ ΜΑΝΟΣ

ΚΟΡΜΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΟΤΣΙΑΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΚΟΥΓΚΟΥΣΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΟΥΚΑ ΜΑΡΙΝΑ

ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΚΟΥΜΑΡΕΛΑΣ ΟΘΩΝΑΣ

ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

ΚΡΙΜΗΖΗΣ ΜΙΚΕΣ

ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΚΗΣ ΑΡΗΣ

ΚΩΣΤΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ

ΛΑΖΑΡΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΛΕΛΟΥΔΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

ΛΙΑΚΑΚΟΥ ΖΗΝΑ

ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

ΛΙΑΡΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΛΙΟΛΙΟΥΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΜΑΓΓΑΝΙΑΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

ΜΑΛΙΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΑΛΤΕΖΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

ΜΑΝΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΜΑΡΗΣ ΘΩΜΑΣ

ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΜΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΜΕΡΙΝΕΛΛΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΜΠΑΛΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΜΠΑΝΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΜΠΑΡΑΚΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΠΑΡΛΙΑΚΟΥ ΒΙΟΛΕΤΑ

ΜΠΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ

ΜΠΑΤΣΙΛΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΠΕΛΑΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΠΟΥΖΑΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

ΜΠΟΥΤΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΝΙΚΑ ΦΑΙΗ

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΝΤΙΡΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΑΚΗΣ

ΠΑΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΠΑΝΤΙΔΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΠΥΡΟΣ

ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΠΠΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΠΑΡΘΕΝΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΠΕΡΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΠΕΤΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ

ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΠΥΡΓΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΠΩΤΣΙΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΡΑΛΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΡΕΜΠΟΥΣΚΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΡΟΔΙΤΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

ΣΑΓΩΝΑΣ ΦΩΤΗΣ

ΣΑΜΟΙΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΣΑΜΟΙΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΣΑΣΣΑΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΣΑΦΛΕΚΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗΣ

ΣΟΥΜΠΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΣΠΑΘΑΤΟΥ ΝΙΚΗ

ΣΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

ΣΤΑΘΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΤΑΘΑΣ ΗΛΙΑΣ

ΣΤΕΦΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΜΟΣ

ΣΧΙΖΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΩΖΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

ΤΖΟΥΜΑΝΙΚΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΤΣΙΛΙΔΟΥ ΥΒΟΝΝΗ

ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΤΣΙΡΩΝΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΦΕΡΤΑΚΗ ΒΙΚΥ

ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ

ΧΑΡΑΚΛΙΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

ΧΑΡΙΣΙΑΔΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΧΑΤΖΗΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΧΑΤΖΗΠΕΡΟΣ ΤΑΚΗΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣΛΕΩΝΙΔΑΣ

ΨΑΡΡΑΣ ΣΤΡΑΤΗΣ