ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΡΩΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ

31 Μαΐ. 2016

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η τεράστια παρατηρούμενη αυτές τις μέρες συγκέντρωση αεροναυτικών στρατιωτικών δυνάμεων στην χερσόνησο της Κριμαίας από τους Ρώσους, έχει θορυβήσει έντονα την Άγκυρα, όπως επισημαίνουν τα τουρκικά ΜΜΕ.

Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται, σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε για την Κριμαία ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, Vadim Skibitskiy, από τον Μάιο με προσωπική εντολή του Ρώσου προέδρου, Βλαδιμήρ Πούτιν, στην Κριμαία έχει προωθηθεί μια καινούργια στρατιωτική δύναμη από 24.000 επίλεκτους άντρες.

Παράλληλα στην χερσόνησο έφτασαν 613 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα, 162 ολμοβόλα με πυραυλικά συστήματα σύγχρονου τύπου, 53 πολεμικά ελικόπτερα, 100 πολεμικά αεροπλάνα στα αεροδρόμια της Κριμαίας, στις ακτές της χερσονήσου έχουν εγκατασταθεί 16 συστήματα εκτόξευσης πυραύλων, ενώ στα λιμάνια έχουν φτάσει 30 πολεμικά πλοία και 4 ειδικά υποχβρίχια.

Όλη αυτή η τεράστια συγκέντρωση δυνάμεων έχει ανησυχήσει τους Τούρκους που την ερμηνεύουν σαν προπαρασκευή για μεγάλη επιθετική ενέργεια της Ρωσίας, που συνδέεται και με την αυξανόμενη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας αλλά και την εντεινόμενη διένεξη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας.

Η Αρκούδα στέλνει τα μηνύματα της προς πάσα πλευρά.

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΕΓΚΩΜΙΟΝ

                                                       

Του Νίκου Καραβέλου 

        Έλεγε ο Επίκτητος:

        «Εύ ποιήσεις σύ τά μέγιστα τήν πόλιν ει μη τούς ορόφους, αλλά τάς ψυχάς αυξήσεις. Άμεινον γάρ, εν τοίς μικροίς οικήμασι μεγάλας οικείν ψυχάς ή εν ταίς μεγάλαις οικίαις ταπεινά φωλεύειν ανδράποδα».       

        (Θα ευεργετήσεις αφάνταστα την πόλη σου, αν ορθώσεις όχι τους ορόφους των οικιών, αλλά τις ψυχές των ανθρώπων. Γιατί είναι καλύτερα σε μικρά οικήματα να κατοικούν μεγάλες ψυχές, παρά στα μεγάλα να φωλιάζουν θλιβερά υποζύγια).

        Τι όμορφο, κι ας μην καταλαβαίνεις, ν’ ακούς τον ήχο της αρχαίας σου γλώσσας!

        Κανείς δε μας τα δίδαξε σωστά, γι’ αυτό τα καταργήσαμε, να μην ταλαιπωρούνται οι νέοι.

        Έτσι, κατακόψαμε τη ρίζα, το νήμα επικοινωνίας με την ψυχή μας. Καταργήσαμε τη συνέχεια, εκποιώντας εν τέλει αντί πινακίου φακής τον τόπο που γέννησε εκείνη τη γλώσσα, τον ίδιο που γέννησε κι εμάς που την αρνηθήκαμε.

        Δε στερήσαμε από τη γλώσσα μας ένα απλό παραπόταμο. Της αποστερήσαμε τις πηγές της. Γίναμε άψυχοι.

        Κανείς δε μας δίδαξε σωστά ούτε τα μαθηματικά, κανείς, όμως, δε διανοήθηκε να τα καταργήσει για να μην ταλαιπωρούνται οι νέοι.

        Καταργήσαμε την αρχαία ψυχή μας χωρίς κανείς από τους «πνευματικούς» μας κάστορες να προβάλει αντίσταση.

        Γιατί το ήθελε ένας αγράμματος Εθνάρχης από το Κιούπκιοϊ. Γιατί το αποφάσισε ο γιος του τρίτου κατά σειράν Κούινσλινγκ, που κι αυτός μεταμορφώθηκε σε «ηγέτη» πάνω στη ράχη μας.

        Γιατί το θέλησε ένας «προοδευτικός», βαθιά απαίδευτος αμερικανοτραφής σοσιαλδημοκράτης.

        Γιατί το θέλησαν, ως δήθεν προοδευτικό μέτρο, και τα στελέχη της από τότε απαίδευτης και προβληματικής Αριστεράς, καθώς στην κεφάλα τους η αγάπη για την αρχαιότητα ήταν συνώνυμη με την προγονοπληξία.

        Έκτοτε η Ελλάς ( η Ελλάδα, αν θέλετε), εκτός από αποικία χρέους που ήταν πάντα, κατέστη επισήμως και αποικία βλακείας και αμάθειας.

        Η κατάργηση, όμως, δεν έγινε από κάποιον δικτάτορα, αλλά από τη δημοκρατία. Κι έτσι δεν εκλήφθηκε ποτέ ως αυθαιρεσία, αλλά ως «προοδευτικό» νομοθέτημα.

        Γιατί, ως γνωστόν, η δημοκρατία υπερέχει των λοιπών πολιτευμάτων κατά τούτο : ότι και η μεγαλύτερη αθλιότητα, όταν αποφασίζεται και ψηφίζεται στη Βουλή, νομιμοποιείται απολύτως, ενώ στην περίπτωση της ολιγαρχίας, ενσαρκώνεται ως εκδήλωση αυταρχισμού.

        Γι’ αυτό η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα. Γιατί και ο πλέον αγράμματος, αμαθής ή γελοίος έχει το δικαίωμα να υποστηρίζει και να επιβάλλει δημοκρατικά τη βλακεία του.

        Θα συμφωνούσε κι ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, που έλεγε χιουμοριστικά:

«Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα …. εξαιρουμένων όλων των άλλων».

        Θυμίζουμε πως η κατάργηση των αρχαίων ελληνικών, καθώς και η κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας, έγιναν αργά το βράδυ, την ώρα που οι βουλευτές «κανονίζουν» τη δημοκρατία και οι κακοποιοί τις ληστείες τους. Την ίδια ώρα που, κατά πληροφορίες, ο αείμνηστος Εθνάρχης Καραμανλής κακοποιούσε τον Αριστοτέλη.

        Οφείλουμε να εγκωμιάσουμε το δημοκρατικό πολίτευμα. Πράγματι, υπερέχει έναντι όλων των άλλων πολιτευμάτων γιατί :

1)    Αποτελεί τη χρησιμότερη για τους ισχυρούς εφεύρεση, μαζί με το άροτρο, τον ηλεκτρισμό και την τυπογραφία.

2)    Παρέχει την ψευδαίσθηση και στον πλέον πατενταρισμένο ηλίθιο πως ο ίδιος διαφεντεύει τη χώρα του.

3)    Αποτελεί το προσφιλέστερο πολίτευμα σε κείνους που σιχαίνονται τους λαούς και την πραγματική δημοκρατία. Αρκεί να θυμηθούμε τα στυγερά εγκλήματα του Περικλή του Αθηναίου κατά την αρχαιότητα. Αρκεί να αναλογιστούμε τα διαχρονικά εγκλήματα της δυτικής «δημοκρατίας».

4)    Είναι το πολίτευμα που παρέχει και στον μεγαλύτερο απατεώνα και στο ελεεινότερο κτήνος την εξουσία να μεταμφιέζεται σε μέλος του Κοινοβουλίου, προκειμένου να ασελγεί σε βάρος του λαού.

5)    Είναι το ευγενέστερο πολίτευμα γιατί βγάζει τον λαό από το περιθώριο, όπου τον τοποθετούν τα ολιγαρχικά καθεστώτα και του δίνει, επιτέλους, την εξουσία αυθορμήτως και ελευθέρως να υποκύπτει στις επιθυμίες και στα βίτσια των αφεντάδων του.

6)    Τέλος, είναι το λυσιτελέστερο πολίτευμα, γιατί περιάγει τους πολίτες σε τέτοια κατάσταση δουλείας, που αρκούμενοι σ’ έναν καναπέ και μια τηλεόραση, δεν έχουν επίγνωση πως είναι αλυσοδεμένοι. Με συνέπεια να χάνουν στο τέλος την επιθυμία να απαλλαγούν από τις αλυσίδες τους. 

   (nkaravelos@gmail.com)

Το ξεφτίλισμα της εθνικής αξιοπρέπειας και η Πατριωτική, Εθνική Αντεπίθεση!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Διάβαζα, σε κείμενο του έγκυρου αρθρογράφου Γ. Λεονταρίτη, το συσχετισμό  που έκανε μεταξύ των ενεργειών του «Ανταλκίδα», σπαρτιάτη ναύαρχου, που το 386 π.Χ είχε εμπνευσθεί μια υποτιθέμενη ειρήνη (συμφωνία θα τη λέγαμε σήμερα)την «Ανταλκιάδα» και παρεχώρησε την  κυριαρχία όλων των ελληνικών εδαφών στη Μικρά Ασία και στην Κύπρο στους Πέρσες αμαχητί και του «δικού» μας «Ανταλκίδα» Τσίπρα, που παρεχώρησε, προς χάριν της αρχομανίας του και των κορακιών του διεθνούς καπιταλισμού, την εθνική ανεξαρτησία μας στους «εταίρους».

Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς και ακριβοδίκαιοι, είχαν προηγηθεί του σημερινού «Ανταλκίδα», ο ΓΑΠ και οι συν αυτώ, οι Σαμαρο-Βενιζέλοι και η δική τους παρέα και είναι έτοιμοι να μπουν και να προσχωρήσουν στο κλαμπ του συνεχούς «ξεφτιλίσματος» της εθνικής αξιοπρέπειας και όσοι προς το παρόν έχουν μείνει στην απέξω, λόγω συγκυρίας.

Και όλοι μαζί κάνουν πως κλαίνε, ενώ είναι και οι ίδιοι υπέθυνοι για το κατάντημα που έχουν φέρει την Ελλάδα και τους Έλληνες και για αυτό, τα όσα τώρα  προτείνουν, δεν είναι τίποτα λιγότερα, από αυτά που κάνει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Με μία βέβαια διαφορά. Ότι αυτοί όταν θα τα κάνουν, θα έχουν τη «χύτρα» δική τους, γιατί περί αυτού πρόκειται…

Και φυσικά νομίζουν όλοι αυτοί, που τους έκαναν τζάμπα μάγκες κάτι η αφέλεια της ψήφου των πολιτών, κάτι η φοβία με την οποία έχουν ποτίσει τον ελληνικό λαό και η υποστήριξη των λεγόμενων από αυτούς τους ίδιους των νταβαντζίδων, ότι ο λαός θα εξακολουθήσει για πολύ ακόμη να δέχεται αυτό το ξεφτίλισμα.

Όσες δημοσκοπήσεις και αν μηχανεύονται, όπως και αν τις κατασκευάζουν, ένα είναι σίγουρο σήμερα. Ο λαός όχι μόνο έχει πάθει, αλλά και έχει μάθει. Και για αυτό, θα τους ξαποστείλει στον Καιάδα όλους μαζί. Και αυτό δεν πρόκειται να αργήσει για πολύ ακόμη.

Και για να δικαιολογήσουν την προδοσία που έχουν διαπράξει, υποκριτικά ρωτούν όλοι αυτοί οι ανάξιοι, δήθεν εκπρόσωποι του λαού, τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν, αφού έτσι λειτουργεί η Ευρώπη. Και δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να αντιληφθούν, ότι απέναντι στην προδοσία υπάρχει  η Αντίσταση και ο  Αγώνας της εθνικής αξιοπρέπειας.

Υπάρχει η Αντεπίθεση με την αξιοπρεπή αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΕ και την Ευρωζώνη και επιστροφή στο δικό μας νόμισμα, το Νέο ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ!! 

Και ας παύσουν  να μας απειλούν αυτοί οι ριψάσπιδες και να ενσπείρουν τη φοβία στον πληθυσμό, ότι τάχα έτσι και ενεργήσουμε με την αξιοπρέπεια που ταιριάζει στους Έλληνες, θα μας την «πέσουν» οι Τούρκοι!!  

Το μόνο που επιδιώκουν με τον τρόπο αυτό, είναι να θέλουν να καλύψουν και να κρύψουν, τις δικές τους φοβίες και ανομίες από τη μήνη του λαού, γιατί....

«Ο καιρός γαρ εγγύς»

‘’ Ξεπουλημένα γουρούνια!’’

    

  Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;

    

 Εκείνοι, οι ακόμα πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν το προνόμιο της αργομισθίας ή για να φανούν κάπως πιο... λαμπεροί, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις παρακάμαρες των υπουργών ή στις τραπεζαρίες των πλουσίων; 

   

 Κι αυτός ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει καλύτερα, αυτός ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες για να αφηγείται τάχα πώς τις γυαλίζουν, ο νταβατζής, ο ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί οι τύποι, ξεπουλημένα γουρούνια.

    

Ξεπουλημένο γουρούνι

εκείνος ο γελωτοποιός που διατηρεί το κύρος του και κερδίζει το ψωμί του κάνοντας τον παλιάτσο μπροστά στο πλήθος,

   

 Ξεπουλημένο γουρούνι, 

εκείνος ο κλαψιάρης ποιητής που ζητιανεύει τι θα φάει - όχι τι θα πιει - στις επιτροπές και τα υπουργεία!

   

 Ξεπουλημένα γουρούνια,

    όλα εκείνα τα ανθρωπάκια που κάποτε παρίσταναν τους ενθουσιώδεις ή τους σκληρούς και τους άκαμπτους, που επιδείκνυαν την υποτιθέμενη ανεξαρτησία και εκκεντρικότητά τους, ενώ κάποιο ωραίο πρωί, εντελώς κενοί, τελειωμένοι, έδεσαν ένα κόκκινο μεταξωτό φουλάρι στο λαιμό, στόλισαν τη μουσούδα τους με ένα τετράγωνο σκούφο όπως τα αδέλφια τους τα γουρούνια των πανηγυριών και στριφογυρίζοντας και γρυλίζοντας προχώρησαν αυτόβουλα προς τη σκάφη της μετριότητας.  

    

Ξεπουλημένο γουρούνι

όποιος ζει από τις κολακείες στην εξουσία ή τη συγκατάβαση στην αντιπολίτευση, κάνει τα θελήματα της μιας ή της άλλης και ζητάει σαν αντάλλαγμα για τα θελήματά του μια μικρή υποψηφιότητα σε κάποια κωμόπολη (…).

    

Θεωρούν τους εαυτούς τους προστατευόμενους κάποιου υπουργού, ή εθελοντές μιας κάποιας πολύ σπουδαίας υπόθεσης! Δεν είναι όμως εθελοντές, αλλά ξεπουλημένα γουρούνια!

    

Δεν διατρέχουν κανέναν άλλον κίνδυνο πέραν του να σκεπαστούν είτε από μία βροχή φτυσιμάτων, είτε από την ανουσιότητα των λιβανισμάτων!»(

     
Το απόσπασμα που προηγήθηκε γράφτηκε στις 30 του Νοέμβρη 1876, από τον κομμουνάρο Ζυλ Βαλές.

   

 Ο Ζυλ Βαλές, ο φλογερός επαναστάτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος, που συμμετείχε στην εξέγερση της Κομμούνας ως μέλος της Επιτροπής Παιδείας κι εξέδιδε την εφημερίδα «Ο Δρόμος», πέντε χρόνια μετά την κατάπνιξη της Παρισινής Κομμούνας, αφιέρωσε αυτά τα λόγια στους ξεπουλημένους του καιρού του.

    

Τα αφιέρωσε σε κείνα τα ανθρωπάκια, που μόλις οι ίδιοι βολεύτηκαν φρόντισαν να προδώσουν το λαό που υποτίθεται ότι θα υπηρετούσαν.

    

Που με διαβατήριο την οβιδιακή μεταμόρφωσή τους και με σημαία την «πορτοφόλα» τους, περάσανε σαν τα ποντίκια στο απέναντι στρατόπεδο, εξασφαλίζοντας την πάρτη τους.    

   

Οι στίχοι του Βαλές είναι μια ακτινογραφία των ασπαλάκων και των ξεπουλημένων της εποχής του. Και όλων των εποχών.

  Πηγή http://agonaskritis.gr/

Περί δημοσκοπήσεων...

 Tου Δημήτρη Κυπριώτη

Και εκεί που ο κόσμος είχε  «ησυχάσει» και το μόνο που επιζητούσε και συνεχώς επιζητεί είναι το πώς θα ξεφορτωθεί  τους δηλωσίες της «πρώτης φοράς Αριστεράς» που του έχουν καθίσει στο σβέρκο, του πίνουν το αίμα και του αδειάζουν την τσέπη του, αλλά και όλους τους άλλους που ετοιμάζονται να τους διαδεχθούν, νάσου και έκαναν την εμφάνησή τους οι νέες δημοσκοπήσεις. Καιρός ήταν!

Τώρα, αν η αναξιοπιστία των δημοσκοπησεων έχει φτάσει στο Ναδίρ, πολύ λίγη σημασία έχει. Αρκεί και μόνο να υπάρχουν αποτελέσματα και εκτιμήσεις για τους …κουτόφραγκους. Πάντα κάποιοι ανυποψίαστοι θα… τσιμπάνε και η δουλειά θα γίνεται.. Βέβαια ο περισσότερος κόσμος σήμερα δεν την πατάει και έχει κατατάξει τις δημοσκοπήσεις και τις εταιρείες που τις κάνουν στα πρώτα  σκαλοπάτια της……. αναξιοπιστίας.

Και αυτή η αναξιοπιστία των δημοσκοπήσεων, που συμβαίνει να χρονολογείται τα τελευταία χρόνια, οφείλεται σε δύο κυρίως  λόγους. Ο πρώτος , που είναι και ο πλέον σημαντικός, είναι ότι χρησιμοποιούνται σαν ένα καθαρά πολιτικό-προπαγανδιστικό εργαλείο, που έχει σαν στόχο  να παραπλανήσει συστηματικά και συνειδητά  τους πολίτες και να τους κατευθύνουν εκεί που θέλουν. 

Αυτό γίνεται γιατί όλες οι μεγάλες εταιρείες δημοσκοπήσεων ελέγχονται από το σύστημα που θέλει την άσκηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής σε βάρος των πολιτών.

Αν δούμε δε και ποιοι είναι αυτοί που δίνουν τις εντολές για τις δημοσκοπήσεις, τότε  θα διαπιστώσουμε ότι στην πλειοψηφία τους είναι  ΜΜΕ , κατά βάση διαπλεκόμενα, αλλά  και πολιτικά κόμματα, που ο κόσμος όλο και περισσότερο, τους έχει γυρίσει την πλάτη, γιατί  αντιλαμβάνεται τα παιχνίδια που παίζουν στην πλάτη του.

Ο δεύτερος λόγος που οι δημοσκοπήσεις θεωρούνται αναξιόπιστες, είναι πως οι ερωτήσεις θα «μαγειρευτούν» κατά τέτοιο τρόπο,  ώστε να δώσουν το αποτέλεσμα εκείνο που θέλει το σύστημα.  Και αυτό για να προωθήσει τα συμφέροντα του. Εδώ έχουμε και το φαινόμενο οι ερωτώμενοι να δίνουν εσκεμμένα λάθος απαντήσεις ή να μην  απαντούν καθ’ όλου.

Τέλος  δε, θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι περισσότερες δημοσκοπήσεις είναι τηλεφωνικές και  τα τηλέφωνα που γίνονται από τις εταιρείες είναι μόνο  σε σταθερά. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται εδώ  είναι, ποιος σήμερα θα έχει την όρεξη  να καθίσει πάνω από ένα σταθερό τηλέφωνο για να απαντήσει στους δημοσκόπους; Ελάχιστοι, ή ακριβέστερα οι πιο μεγάλοι σε ηλικία. 

Αυτό σημαίνει, πώς οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να καταγράψουν  την εκλογική συμπεριφορά των νέων, αφού αυτοί τις περισσότερες φορές και ώρες είναι χρήστες των κινητών τηλεφώνων τους.  Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός, που το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων φαίνεται  να προέρχεται από  τις μικρότερες  ηλικίες των ψηφοφόρων.

Το ζητούμενο όμως είναι, να μπορεί ο κόσμος κάθε φορά να διαψεύδει όχι μόνο τους δημοσκόπους και τα ευρήματά τους, αλλά κυρίως όλους τους διαπλεκόμενους εντολείς τους.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι Δεκανείς

Πολύ απλά τα λόγια του ΤΚύπριου αντιστασιακού Σενέρ Λεβέντ. Στο πιο πρόσφατο του άρθρο αναφέρεται σε δύο κύρια θέματα:

.

Το φιάσκο με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στην Κωνσταντινούπολη

Σενέρ Λεβέντ:

"Η ελληνοκυπριακή πλευρά θύμωσε τόσο πολύ με την πρόσκληση για φαγητό του Μουσταφά Ακιντζί στην Κωνσταντινούπολη, που δεν μπόρεσε να δει αυτό που έπρεπε να δει. Το ουσιαστικό δεν ήταν η μετάβαση Ακιντζί στο δείπνο, αλλά η μετάβαση του Αναστασιάδη στη σύνοδο κορυφής.

 Όπως γίνεται αντιληπτό, κανείς δεν τον ρώτησε «εσύ, τι δουλειά είχες σε εκείνη τη σύνοδο κορυφής;». Δεν σε αναγνωρίζει.

 Σε κατέχει εδώ και 42 χρόνια. Σε αποκαλεί Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου. Δεν λαμβάνει υπόψη τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. 

Δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις που λήφθηκαν στις υποθέσεις που κέρδισες στο ΕΔΑΔ. 

Ταΐζει στους ποντικούς και στις σαρανταποδαρούσες εδώ και 42 χρόνια τη χρυσή πόλη της Κύπρου, το Βαρώσι. 

Λεηλατεί ακόμα τις ελληνοκυπριακές περιουσίες στον βορρά και δίνει ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας γι’ αυτές.

 Όπως δεν λογοδότησε για τα εγκλήματα πολέμου του 1974, δεν λογοδοτεί ούτε για τα εγκλήματα που διέπραξε το 1996. 

Και εσύ πηγαίνεις σε «ανθρωπιστική» σύνοδο κορυφής στην Κωνσταντινούπολη;

Μακάρι να παραδειγματιζόσουν από τον Ζουλφί Λιβανελί, που τραγουδιούνται συνεχώς τα τραγούδια του σε δύο γλώσσες με τη Μαρία Φαραντούρη. Ο Λιβανελί ήταν πρέσβης καλής θέλησης της UNESCO από το 1996. Παραιτήθηκε από αυτό του το καθήκον λόγω της συνόδου κορυφής στην Κωνσταντινούπολη. Ο Λιβανελί διαμαρτυρήθηκε για τη σύνοδο κορυφής αυτήν, λέγοντας ότι καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στη σημερινή Τουρκία και δέχονται βαριά πλήγματα η ελευθερία σκέψης και η ελευθεροτυπία. Είπε ότι: «Αντίκειται στα βασικά ιδανικά της UNESCO η σιωπή ενώπιον όλων αυτών, η διοργάνωση συνόδων κορυφής και οι αφηρημένες δηλώσεις για ειρήνη. Σημαίνει διπλοπροσωπία».

Εσύ είχες περισσότερους λόγους από αυτόν, κύριε Νίκο, για να μην πας. Διάβασα την ομιλία που έκανες από εκείνο το βήμα και δεν μπόρεσα να βρω καμία απολύτως πρόταση για να την κάνω τίτλο. 

Αν ερχόταν και καθόταν μέσα στην αίθουσα κάποιος που δεν είχε ιδέα για τα τεκταινόμενα σε αυτό τον κόσμο και δεν ήξερε καν πού βρίσκεται η Κύπρος. Αν σε άκουγε. Δεν θα πίστευε ποτέ ότι είσαι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιας χώρας που βρίσκεται υπό κατοχή. Δεν θα σου περνούσε καν από το μυαλό. 

Πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη, βγες στο βήμα και μην ρωτήσεις καθόλου «γιατί η πατρίδα μου βρίσκεται ακόμα υπό κατοχή;». Γίνεται;

Τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι στην ουσία Μη Ενωμένα Έθνη. Κοιτάξτε και τη δική του κατάσταση. Προέβησαν σε μια δήλωση για την Τουρκία πριν μερικές εβδομάδες. Κάηκαν εκατό άτομα ζωντανά από τις δυνάμεις του καθεστώτος στις κουρδικές περιοχές. Κατείχε, λέει, αποδείξεις και έγγραφα. Απαίτησαν διεξαγωγή έρευνας από την Τουρκία. Η Τουρκία δεν τους επέτρεψε. Σε μια τέτοια περίπτωση γίνεται να διοργανώνουν «ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής» στην Κωνσταντινούπολη τα Ηνωμένα Έθνη; Τι μεγάλη αντίφαση είναι αυτή…"

Ακόμα και αν αφήσουμε τα λόγια του Σενέρ χωρίς σχόλιο, αναδύεται έντονα από αυτά η διαμαρτυρία του για την κατοχή της χώρας μας από την Τουρκία, και η διαμαρτυρία του για το ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πήγε εκεί σε διεθνή σύσκεψη κορυφής για τα ανθρωπιστικά θέματα και δεν είπε ΤΙΠΟΤΑ για την κατοχή της Κύπρου! 

Όταν τα λέμε εμείς, οι άνθρωποι του καθεστώτος, οι ηγέτες και τα κομματόσκυλα του παρακρατικού-κομματικού ΔΗΣΑΚΕΛ που προσπαθούν να μας επιβάλουν θέλουμε-δεν-θέλουμε μια ρατσιστική Διζωνική τύπου Απάρταϊντ (την λεγόμενη, τάχα, "τελική λύση" του Κυπριακού), μας αποκαλούν "εθνικιστές". Μας κατηγορούν ότι είμαστε τάχα "φασίστες", "ελληναράδες", "φουστανελλάδες" που τα λέμε αυτά. Τώρα σας τα λέει ένας ΤΚύπριος. 

Τα γράφει ένας άνθρωπος που έχει υποστεί τα πάνδεινα από το κατοχικό καθεστώς απλώς και μόνο επειδή επιμένει να λέει την αλήθεια: ότι είμαστε υπό κατοχή, ότι βιώνουμε ένα τεχνητό διαχωρισμό των κοινοτήτων δια της βίας, και ότι η μόνη λύση είναι το να αποχωρίσει ο στρατός κατοχής και να μας επιτραπεί να ζήσουμε ξανά μαζί σε καθεστώς ισότητας και ελευθερίας.

Τι απαντούν οι άνθρωποι του Προέδρου; Τι απαντούν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ; Τι απαντούν οι Διζωνιστές; 

Έπρεπε, ή δεν έπρεπε ο Πρόεδρος να θέσει θέμα κατοχής της Κύπρου στην διεθνή σύσκεψη κορυφής; 

Η εφημερίδα του Σενέρ Λεβέντ - η Αφρίκα - είναι η δεύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην κατεχόμενη Κύπρο. Επομένως δεν είναι μια "γραφική μειοψηφία" που εκφράζεται μέσα από τις σελίδες της αλλά μια σημαντική μερίδα της κοινότητας. 

Εδώ οι ίδιοι οι ΤΚύπριοι ζητούν από τον Πρόεδρο να θέσει θέμα κατοχής της Κύπρου δημοσίως, διεθνώς και ενώπιον των μεγάλων δυνάμεων: να θέσει την Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της.

 Γιατί δεν το πράττει ο Πρόεδρος;