Τι ανάγκη έχουμε από αυτήν τη Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη;

Δημήτρης Κυπριώτης

Αλήθεια άραγε, έχουμε σκεφτεί όλοι στα σοβαρά, πέρα από «αγκυλώσεις» κάθε τύπου που μπορεί να έχουμε, ποιο  νόημα έχει μια Ενωμένη Ευρώπη που δεν μπορεί να καλύψει ακόμα και με αναπνευστήρες, μάσκες και γάντια τους λαούς της που πεθαίνουν;

Πως είναι δυνατόν η Γερμανική ηγεσία να κρατάει σε «αναπνευστήρα» επιβίωσης τους λαούς της ΕΕ, απλά και μόνο για να διατηρεί εκείνη  τις βιομηχανίες της και τα οφέλη του ευρώ, από το ξεζούμισμα των οικονομιών των υπολοίπων χωρών;

Αλήθεια ας αναρωτηθούμε, με το χέρι στην καρδιά, τέτοια ΕΕ και το κοινό δεσμευμένο νόμισμά της τι να τα κάνουμε, όταν στην ανάγκη μας δεν μπορούμε να τα έχουμε;

Δεν μπορεί η Γερμανία να παρακαλείται από τις λοιπές χώρες να αποδεσμεύσει και να επιτραπεί να κοπεί χρήμα και αυτή να κωφεύει, μόνο και μόνο για τη δική της σωτηρία; Τέτοια συμμαχία και τέτοια αλληλεγγύη δεν πρέπει να τη θέλουμε πια!

Είναι μεγάλη η  ανάγκη να «πέσει χρήμα με το Ελικόπτερο»!

Ας κοιτάξουμε τώρα, ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στον κόσμο, τι κάνει η Μητρόπολη του Καπιταλισμού, οι Η.Π.Α  και ας πάρουμε τις αποφάσεις μας.

Η κυβέρνηση των Η.Π.Α κάνει αυτό που όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι του κόσμου προτείνουν σαν λύση, μπροστά στο πρόβλημα του αναμενόμενου παγκόσμιου κραχ της οικονομίας.

ΔΙΝΕΙ ΛΕΦΤΑ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ  ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ! ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΟ!

Έτσι λοιπόν ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ να δοθούν συνολικά 8 ΤΡΙΣ εκατ. δολάρια σε:

·       Τριακόσια Πενήντα (350) δις δολάρια σε μεγάλες επιχειρήσεις

·       Πενήντα (50) δις δολάρια σε μικρότερες επιχειρήσεις

·       Εκατόν πενήντα(150) δις δολάρια σε νοικοκυριά, δίνοντας απευθείας στους λογαριασμούς τους 1200 δολάρια σε κάθε μεμονωμένο άτομο ή 2400 δολάρια στο ζευγάρι, αυξανόμενο  κατά 500 δολάρια για κάθε παιδί!!

Για την ιστορία, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε όταν ο πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Μπεν Μπερντάκι, ήταν εκείνος  που το 2002 έβγαλε από το «ψυγείο» την εικόνα «χρήματα από το ελικόπτερο», που είχε χρησιμοποιήσει ο ηγέτης των μονεταριστών και υπέρμαχος του φιλελευθερισμού,  Μίλτον Φρίντμαν και τα «παιδιά του Σικάγου».

Πίσω από την πολιτική αυτή, βρίσκεται η ιδέα ότι μια Κεντρική Τράπεζα σε περίοδο αποπληθωρισμού, θα πρέπει -μεταφορικά ιδωμένο-να ρίξει δολάρια με το «ελικόπτερο» στους καταναλωτές σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι εθνικές τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να κόψουν και να ρίξουν στην αγορά ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ όσα χρήματα θέλουν, χωρίς να το περάσουν από τις επιμέρους τράπεζες που θα το χρεώσουν με τόκο,  αφού το χρήμα δημιουργείται από το μηδέν!  Όμως αυτό το αναγκαίο μέτρο σε μια οικονομία που λόγω της συνεχούς μείωσης των τιμών οδηγείται στην καταστροφή, πως θα εφαρμοστεί, όταν υπάρχουν οι δεσμεύσεις που επιβάλλονται από την ΕΚΤ της  ΕΕ, δηλαδή  της Γερμανίας;

Καιρός να αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε. Το θάνατο ολόκληρων λαών ή την αποδέσμευσή τους  από τη φυλακή της κ. Μέρκελ;

Η Ελλάδα μπροστά στην αβεβαιότητα. Οι παθογένειες της οικονομίας δεν κρύβονται πια!

Δημήτρης Κυπριώτης

Και τώρα η χώρα μπαίνει μπροστά στον αστερισμό της αβεβαιότητας της οικονομίας. Όχι δηλαδή ότι όλα αυτά τα χρόνια ήταν ποτέ βέβαια τα βήματά της, αλλά με διάφορα τρικ και πολλά πολιτικά ψεύδη, τα πάντα κρυβόντουσαν κάτω από το χαλί, έστω και αν ο κόσμος το καταλάβαινε, αλλά δεν είχε το θάρρος να αντιδράσει κατάλληλα.

Βέβαια προέχει η μάχη κατά της επιδημίας, που όπως και να έχουν τα πράγματα αυτή θα τελειώσει και το ευχόμαστε να γίνει το δυνατό συντομότερα. Από εκεί και ύστερα όμως, τι ακριβώς θα γίνει στην κατεστραμμένη ούτως ή άλλως οικονομία μας, όταν ακόμη και οι μεγάλες οικονομίες έχουν υποστεί τρομερή καθίζηση;

Η επέλαση του κορονοϊού φανέρωσε με μιας και πολύ καθαρά τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία. Και αν μέχρι χθες χρειαζόταν τεράστια και μακρόχρονη προσπάθεια για να ξεπεραστούν, τώρα τι ακριβώς να περιμένουμε, όταν μιλάμε για προβλήματα που έχουν να κάνουν με:

• Το υψηλό (τεράστιο) δημόσιο χρέος
• Το υψηλό ομοίως ιδιωτικό χρέος που είναι σίγουρο ότι θα αυξηθεί και περισσότερο
• Την υψηλή ανεργία, που δεν αμφιβάλλει κανείς ότι θα αυξηθεί περεταίρω
• Τη χαμηλή επενδυτική δαπάνη (τα λόγια τα μεγάλα Α. Γεωργιάδη και των προηγούμενων υπουργών αυτού)
• Τη τεράστια μείωση που θα επέλθει στα έσοδα από τον τουρισμό και τοις μεταφορές
• Την ανεπάρκεια του τραπεζικού συστήματος, που μόνο να παίρνει έχει συνηθίσει
• Τη χαμηλή παραγωγικότητα
• Την αφαίμαξη που έγινε από τους δανειστές μας, όλων των παραγωγικών μονάδων της οικονομίας και των μεγάλων εγκαταστάσεών της σε λιμάνια, αεροδρόμια κλπ.

Όλα τώρα είναι στην επιφάνεια και περιμένουμε να δούμε, πως οι εξαγγελίες που γίνονται σταδιακά από την κυβέρνηση θα καταγραφούν στα χαρτιά, ώστε να εκτιμηθούν κατάλληλα. Αλλά από τη στιγμή που ο υπουργός των Οικονομικών εκτιμά ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι μηδενική και ο διοικητής της ΤτΕ, ότι δεν θα υπάρξει ανάπτυξη, καταλαβαίνουμε το τι θα επακολουθήσει!!!!
Καλή δύναμη σε όλους και όλες

25η Μαρτίου! Φωτεινή ελπίδα του εθνικού μας μέλλοντος!

Η Σημαία! Σύμβολο κυριαρχίας και έμβλημα ισχύος της Πατρίδας!

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ!

Η Σημαία είναι η μακρά ιστορία της Ελλάδας, η παρήγορη και φωτεινή ελπίδα του εθνικού μας μέλλοντος! « Ότι σκέπτεται  υπό τη Σημαίαν είναι Πατρίς»! «Ουρανοχρωματισμένη και σαν κρίνο αγρού λευκή»!

Εμμανουήλ  Λυκούδης

Η 25^η Μαρτίου είναι μια ημερομηνία, ένα σύμβολο, μια γιορτή και σημείο αναφοράς που αγγίζει τους Έλληνες στα τρίσβαθα της ψυχής τους.

Σήμερα , που δοκιμάζεται ο Ελληνικός λαός σε δύο τουλάχιστον μέτωπα, αυτό της εισβολής παράνομων μεταναστών,  που προωθεί  η Τουρκία στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά μας, υπό την χαλαρή παρακολούθηση των «εταίρων» μας και του θανατηφόρου ιού του κορονοϊού, ας κρατήσουμε υψηλό ηθικό και στο τέλος είναι σίγουρο ότι θα σταθούμε νικητές, όπως τα έχουμε καταφέρει ως  έθνος, όταν οι άλλοι πίστευαν ότι μας έχουν εξουδετερώσει!

Δημήτρης Κυπριώτης

«Το ΄21δεν θα είχε γίνει αν είχε αποκοπεί η ψυχή του γένους από την παράδοση από την παράδοση και από τις ρίζες. Τα ονόματα των καραβιών ήταν βγαλμένα από το θρυλικό παρελθόν όπως : «Άρης», «Κίμων» ,« Αριστείδης» , «Μιλτιάδης», «Θεμιστοκλής» , «’Ήρα»,  «Κλειώ» κλπ  Ο Νικηταράς στα Δολιανά φωνάζει στους Τούρκους. Σταθείτε Πέρσαι να πολεμήσουμε», έτσι δρασκελίζει 24 αιώνες Ελληνικής ιστορίας……… Ας ευχηθούμε με την ευκαιρία της εφετινής επετείου του ΄21 και ας ελπίζουμε στα δύσκολα αυτά χρόνια εθνολογικής , ιδεολογικής και οικονομικής δοκιμασίας της Πατρίδος μας, όλοι οι Έλληνες ενωμένοι με την αγάπη μας προς την Πατρίδα, να απαλλάξουμε την Ελλάδα από τα μεγάλα προβλήματά της, για να κάμουμε το δένδρο του γένους να παραμείνει παντοτινά Αειθαλές και Ζείδωρο»

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντιστράτηγος ε.α

Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε

«Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση»

Θάρρος και αλληλεγγύη

Έρχονται στιγμές που οι λέξεις αποκτούν το πραγματικό τους νόημα.  Και η δοκιμασία που περνάμε σήμερα εμείς και οι άλλοι λαοί, είναι τέτοιες.  Στιγμές, που αισθήματα σαν και τον φόβο μεταδίδονται πιο γρήγορα απ’ ότι ο ιός.  Αλλά και αισθήματα όπως το θάρρος, σε συνδυασμό με πράξεις όπως η αλληλεγγύη,   κρύβουν μέσα τους τη δική τους δυναμική. Αυτό κάνουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές που είναι στην πρώτη γραμμή.   Δεν το κάνουν τώρα. Αυτό κάνουν πάντα.  Γι’ αυτούς κάθε μέρα εδώ και πολλά χρόνια, γίνεται μέσα στις πτέρυγες ένας πόλεμος.  Όμως εδώ δεν αρκεί μόνο η αυταπάρνησή τους. Χρειάζονται και όπλα. 

Να προσληφθεί άμεσα προσωπικό, να ανοίξουν οι ΜΕΘ που είναι κλειστές,  άμεσα υλικά και εξοπλισμός, να κάνουν όπως πρέπει την δουλειά τους.  Όλα αυτά δηλαδή που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολύ καιρό και δεν έγιναν. Όσο και να φώναζαν, οι κυβερνήσεις έκαναν πως δεν τους άκουγαν. 

Στην πρώτη γραμμή, είναι και ο λαός. Αυτός που τραβάει ξανά το κουπί.    Και εδώ δεν γίνεται να είναι κανένας μόνος του. Εδώ χρειάζεται κοινωνική αλληλεγγύη.

Ότι οι συνθήκες απαιτούν να είμαστε στο σπίτι, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε και φωνή. 

 Ότι αυτοί που μας κυβερνούν μας είπαν ότι έχουμε πόλεμο, δεν σημαίνει ότι ελαφρύνουν έτσι την θέση τους για τις συνέπειες και τα θύματα. 

Δική τους θα είναι η ευθύνη.  Μην νομίζουν ότι θα ξεχάσουμε ή ότι θα συγχωρήσουμε τα αμαρτήματά τους. 

Ότι θα μας τρομάξουν, για να δεχτούμε να πληρώσουμε ξανά το μάρμαρο.  Κάθε ώρα και στιγμή, θα βρούμε και σήμερα τους τρόπους να τους το υπενθυμίζουμε. 

Από κάθε ξεχωριστό σπίτι και γραφείο, θα ακούγεται η ίδια φωνή: 

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ.

Ότι καταφέραμε, οι μάχες που έχουμε κερδίσει έγιναν με μαζική πάλη και αλληλεγγύη.  Και αυτή την μάχη έτσι θα την κερδίσουμε.  Όμως υπάρχει και μια ακόμη μάχη, η πιο μεγάλη που πρέπει κάποια στιγμή να δοθεί.  Κακά τα ψέματα. Εδώ υπάρχει μια αλήθεια που κάποιοι κάνουν πως δεν την βλέπουν. Ή την βλέπουν, αλλά κάνουν οτιδήποτε για να μην την δουν οι περισσότεροι. Και αυτή η αλήθεια είναι μια: Αυτό το σύστημα δεν τραβάει. 

Το πράγμα φωνάζει από παντού. Ένα σύστημα που δεν έχει στο επίκεντρο του τον άνθρωπο, την υγεία του και τις ανάγκες του αλλά το κέρδος, θα μας φέρνει συνεχώς νέα βάσανα, νέες καταστροφές. Και αυτό το σύστημα πρέπει να πάει στον αγύριστο.  Γιατί έτσι θα σωθούμε από τις επόμενες τραγωδίες. Γιατί είμαστε άνθρωποι και αγαπάμε τη ζωή. 

“Εδώ η μεγάλη άμιλλα, η μεγάλη δοκιμασία, το μεγάλο έργο. 

Εδώ χρειάζονται γερά κότσια κι όποιος τα ‘χει, χιλιάδες κόσμος θα τον στεφανώσει”. 

Γιάννης Ρίτσος
Από συνέντευξή του στο περιοδικό “Ελεύθερα Γράμματα

www.alt.gr

Γ.Κ

Να τώρα που ο νεοφιλελευθερισμός ανακάλυψε το Κράτος και την Αλληλεγγύη!

Δημήτρης Κυπριώτης                                   

Εκεί λοιπόν που κάθε τι το δημόσιο ήταν στη χλεύη και στην περιφρόνηση, τώρα έγινε όψιμα αντιληπτό, από τους θιασώτες ακόμη και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, η αξία του χώρου του δημοσίου όσο και των λειτουργών του.

Η αλληλεγγύη, η ενότητα, η προσωπική και κοινωνική ευθύνη, ακόμη και η συνειδητή πειθαρχία, λέξεις «ψωμοτύρι» των κοινωνιστών και όχι μόνο, έγιναν εντελώς ξαφνικά τα νέα μότο και η ακολουθητέα κεντρική πολιτική ακόμη και των σκληρών νεοφιλελεύθερων, κάνοντας όλους αυτούς που μέχρι χθες διαλαλούσαν το σοσιαλισμό, αλλά όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να τον κάνουν πράξη, να τον ξεχάσουν, τώρα να έχουν χάσει τη μιλιά τους.

Ποιο ήταν όμως το κρίσιμο σημείο αυτής της αλλαγής; Προφανώς η έλευση του θανατηφόρου ιού και η ανάγκη να τηρηθούν από τον πληθυσμό μέτρα σκληρά, ακόμη και αυτό της απομόνωσης, που προϋποθέτει συνεργασία με τις αρχές του κράτους και αυτοπεριορισμό αναγκών. Και από την πλευρά του κράτους, είδαμε για πρώτη φορά το δημόσιο και οι λειτουργοί του, να αφήνονται ελεύθεροι να λειτουργούν και να εργάζονται  με τις εσωτερικές διαδικασίες και την ιεραρχία τους, χωρίς να χρησιμοποιούνται ψηφοθηρικά και κομματικά!! 

  

«Ουδέν κακό αμιγές καλού!»

Σημείωση: Απλά ας φανταστούμε, χωρίς τις παρωπίδες της παραπληροφόρησης, τι θα γινόταν αν είχαμε τη δυνατότητα σαν κράτος, να χρησιμοποιήσουμε το δικό μας νόμισμα στις δύσκολες αυτές συγκυρίες. Ας ρίξουμε μια ματιά στη μήτρα του καπιταλισμού τις Η.Π.Α με τι ευκολία «κόβει χρήμα» τρις εκατ. δολαρίων, για να στηρίξει την οικονομία της, παρά το μεγάλο της χρέος.