Ώρα να αποφασίσουν οι Έλληνες. Με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

                                                                                      

Ξεφυλλίζοντας παλαιά μου κείμενα, μου τράβηξε την προσοχή ο τίτλος που είχα σε ένα από αυτά, γραμμένο τον Αύγουστο του σημαδιακού έτους 2015 και σκέφτηκα να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, μιας και το βασικό ερώτημα που έθετε τότε, εξακολουθεί να παραμένει περισσότερο  επίκαιρο από εκείνη την περίοδο, μιας και έχει ανοίξει ο δρόμος της προεκλογικής περιόδου.

Στις 5 Ιουλίου του 2015, ο ελληνικός λαός σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του, από τα πολλά που έχει διαβεί νικηφόρα και περήφανα, απέδειξε ακόμη μια φορά, ότι παραμένει ένας  μεγάλος λαός, που επάξια τον συνοδεύει μια τρισένδοξη ιστορία πολλών χιλιάδων χρόνων.

 

Τη σημαδιακή αυτή ημερομηνία, στο ξαφνικό και απροετοίμαστο δημοψήφισμα που τον οδήγησε με πονηριά η «δράκα» της πολιτικής του ηγεσίας, με σκοπό να τον κάνει να λυγίσει και να ηττηθεί κατά κράτος, απέναντι στην παγκόσμια χρηματιστική ολιγαρχία και στην εγχώρια παρασιτική οικονομική ελίτ, απάντησε περήφανα και  μεγαλόπρεπα  σε αυτούς όλους, ότι: « πάντων  μέτρο άνθρωπος» όπως διακήρυξε ο Πρωταγόρας  και όχι «πάντων μέτρο χρήμα» όπως  ήθελαν να του επιβάλουν. 

Οι κοινωνίες, τα έθνη και οι λαοί, φτάνουν σε μια στιγμή που καλούνται να αποφασίσουν «με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν πίσω τους». Αυτή  λοιπόν η στιγμή ήρθε για τον Ελληνικό λαό στις 5 του  Ιούλη και αυτός ο λαός, χωρίς πολλές περιστροφές και κόντρα στις παραδομένες κοινοβουλευτικές πολιτικές ηγεσίες, αποφάσισε να πάρει τον δικό του δύσκολο αλλά αξιοπρεπή δρόμο, για να χτίσει ένα καινούργιο μέλλον, μια νέα προοπτική, όπως ο ίδιος τη θέλει.

Βροντοφώναξε ακόμη ένα «ΟΧΙ» και έδωσε συνέχεια στην τρισένδοξη ιστορία του, αψηφώντας επιδεικτικά τους μεγαλόσχημους  που είχε απέναντί του!  Αλλά έτσι δεν γινόταν πάντα, όταν αποφάσιζε ο λαός αυτός να απαντήσει μονολεκτικά με ένα ΟΧΙ;

Ποιο είναι όμως το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των ΟΧΙ της μακραίωνης ελληνικής ιστορίας; Το κύριο χαρακτηριστικό, παρά τις διαφορές που μπορούν να υπάρχουν στις διαφορετικές χρονικές συγκυρίες και στις διαφορετικές καταστάσεις, είναι η αντίσταση του λαού στην κατάλυση της εθνικής και λαϊκής του κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας του και της δημοκρατίας.

Αυτό ακριβώς έγινε και τώρα. Ο ελληνικός λαός απάντησε στο τελεσίγραφο των δανειστών, ότι εξακολουθεί να πιστεύει και να αντιστέκεται για την εθνική και την ατομική του αξιοπρέπεια, γιατί  θεωρεί ότι αυτή του εξασφάλισε και θα συνεχίσει να του εξασφαλίζει τη βιωσιμότητά του, παρά τους εκβιασμούς, τις απειλές και πολλές φορές τις ήττες.

Όμως ακόμη και στις ήττες, κανείς δεν μπορεί να βρει στην ιστορία μας  τον ελληνικό  λαό να τις έχει αποδεχθεί και να έχει εθελούσια υποδουλωθεί. Για το λόγο αυτό υπάρχει ακόμη αυτό το κράτος, με τα όποια μειονεκτήματά του, γιατί αυτός ο λαός, σε αντίθεση με τις ηγεσίες του, ποτέ δεν υπέκυψε.

Δυστυχώς όμως, στη σημερινή πραγματικότητα που ζούμε, έφτασε ένα και μόνο βράδυ, για  την κυβερνητική ηγεσία της χώρας, το περήφανο ΟΧΙ της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού, να το μετατρέψει σε ταπεινωτικό ΝΑΙ και από τη στιγμή εκείνη να ξεκινήσει μια περίοδος,  πού γρήγορα θα γραφτεί με τα μελανότερα γράμματα στη νεώτερη ιστορία μας.

Οι Έλληνες μπροστά σε αυτήν την κατάσταση που εξελίσσεται στην πολιτική ζωή του τόπου,  στην κορύφωση της Καλοκαιρινής «ραστώνης», έχουν ένα και μοναδικό καθήκον να επιλέξουν.  Είτε να συναινέσουν πειθήνια σε ότι αποφασίζεται ερήμην τους, από μια  επίπλαστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είτε να αντιδράσουν με τον τρόπο που οι ίδιοι θα αποφασίσουν.

Είναι η ώρα όμως,  που για μια ακόμη φορά ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος για τον ίδιο. Είναι η ώρα που θα πρέπει ο λαός να  διαλέξει,  με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει πίσω του. Θα θελήσει άραγε  να υποταχθεί δια των υπογραφών της πρόσκαιρης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στα ξένα συμφέροντα, ή θα θελήσει να διεκδικήσει μέχρι τέλους το ΟΧΙ του και να παλέψει για την ανατροπή της;

Η απάντηση για τη μεγάλη πλειοψηφία αυτού του ηρωικού λαού, αλλά  και «πάντα προδομένου», θεωρούμε ότι θα  είναι  αυτονόητη, αφού και  νομοτελειακά είναι επιβεβαιωμένη.

Ανθρωπισμός Ελληνική Πολιτική Σκέψη.

Γράφει ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος*


Περί Πολιτικής

Γνώμη –Πολιτεία και πραγματική Δημοκρατία

Πολιτική και Ελληνική σκέψη

Δόξα Ανθρώπου - Ανθρωπισμός

1.    Περί Πολιτικής
 Θα πρέπει να τονιστεί εξ αρχής ότι, για πολλούς, Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε. Θα μπορούσε όμως να είναι η Πολιτική και η εύρεση των κατάλληλων μεθόδων ώστε οι υποσχέσεις να υλοποιούνται και οι πράξεις να έχουν αποτέλεσμα. Αυτή η νέα πρακτική μπορεί να προσδιοριστεί ως πορεία της σκέψης προς το φως και την τάξη δηλαδή τον κόσμο (Γοργίας, Ελένης Εγκώμιον).

Ο άνθρωπος, η δικαίωση της ύπαρξής του και ο τρόπος με τον οποίο θα δικαιώνεται, είναι το ζητούμενο και αυτός δεν είναι άλλος από την Πολιτική. Το πρόβλημα όμως είναι ότι στην πορεία αυτή ο τρόπος ως κάτι νέο, όπως και στην καινούργια μουσική, χρειάζεται καινούργια αυτιά (Νίτσε) και αυτό  είναι ακόμα πιο δύσκολο, όταν στη μάχη επικράτησης των ιδεολογιών, δεν υπάρχει μέση οδός και η αλήθεια  για τα πράγματα είναι πάντα τόσο πολύτιμη, που πρέπει να συνοδεύεται από μια σωματοφυλακή με ψέματα.

Τούτο ισχύει πολύ περισσότερο όταν ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα, γίνεται αλήθεια. Μια κατά τα φαινόμενα «αλήθεια», που για την εξασφάλιση της επιβολής της έχει ανάγκη κάθε ιδεολογία προς εγκαθίδρυση ενός συστήματος εξουσίας. Αυτό βέβαια που τσακίζει τα κόκαλα των Λαών, δεν είναι το ότι οι πολιτικοί φορείς της εξουσίας προβάλλουν το ψέμα, αλλά το ότι  οι ίδιοι οι Λαοί δεν πιστεύουν πια  σε τίποτα !!. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, στη σύγχρονη ζωή, η ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνεται «την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» (Κ. Μαρξ). Εμείς θα προσθέταμε  σ’ αυτό ότι, την  επομένη θα είναι  και τα δύο μαζί!!

Ντροπή για την Ελλάδα η κατάταξή της στην τελευταία θέση της Ευρώπης στην αντιμετώπιση της φτώχειας!!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Μόνο και μόνο για τα ψέματα που λέει η κυβέρνηση και για το πως αντιμετωπίζει τη διαχείρισή τους, πρέπει να τιμωρηθεί και μάλιστα πολύ σκληρά στις επόμενες εκλογές.

Δεν είναι δυνατό να γίνεται τόση προπαγάνδα για το γεγονός  ότι τελείωσε το πρόγραμμα των Μνημονίων, αλλά όχι όμως και η Επιτροπεία, όχι για τα όσα άφησαν πίσω τους τα Μνημόνια, όχι για το σε ποια κατάσταση βρίσκεται η χώρα σήμερα και τι έχει ακόμη να αντιμετωπίσει με το μη βιώσιμο χρέος  που κουβαλάει και το οποίο  δεν εννοεί να σταματήσει να αυξάνεται και ο πρωθυπουργός της χώρας να καυχιέται και να παρουσιάζει μια παραδεισένια κατάσταση!

Η αλήθεια όμως ωμή και χωρίς  φτιασιδώματα, μας λέει  ότι ο κόσμος βρίσκεται στα ….κάτεργα και σε γενική κατάθλιψη . Το χαμόγελο έγινε κάτι το σπάνιο και με δυσκολία το βλέπεις στους ανθρώπους, εν αντιθέσει με τα νεύρα και το στρες που τους έχει κυριολεκτικά καταβάλει.

Και αυτά δεν είναι διαπιστώσεις και λόγια του αέρα. Είναι το αποτέλεσμα των στοιχείων που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat, με βάσει τα οποία  γίνεται η κατάταξη των χωρών της ΕΕ:

5.100.000 Έλληνες ζουν στη φτώχεια!! Ναι πολύ καλά το διαβάσατε το νούμερο. Και αυτά τα στοιχεία κατατάσσουν την Ελλάδα τελευταία σε όλη την Ευρώπη στην αντιμετώπιση της φτώχειας. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο 48%του πληθυσμού και αμείβεται με 382 ευρώ το μήνα. Και από αυτό το 48%, 1.500.000 άνθρωποι ζουν, τρόπος του λέγειν, με απολαβές κάτω από 182 ευρώ το μήνα! Και μετά σου λέει η κυβέρνηση ότι μας έκανε τη χάρη και δεν κόψανε τις συντάξεις  και ότι τα στοιχεία δείχνουν ανάπτυξη στη χώρα!

Όμως και σε αυτό τ σημείο άλλα λένε τα χείλη και άλλα τα γραπτά στοιχεία του προϋπολογισμού. Και η απόδειξη απτή: Στη σελίδα 51 του προϋπολογισμού αναφέρεται σαφέστατα  στον Πίνακα 3.7,  ότι ΜΟΝΟ για το 2019 δεν περικόπτονται οι συντάξεις και το θέμα θα μείνει αιωρούμενο μέχρι τον επόμενο χρόνο, έτσι  για να έχουμε να λέμε. Όμως  από τη  σελίδα αυτή του προϋπολογισμού προκύπτουν και κάτι άλλα θέματα πολύ σοβαρά όπως, ότι στα οικογενειακά επιδόματα και στο ΕΚΑΣ «μπαίνει μαχαίρι»  ύψους 335 εκατ. ευρώ! Αλλά για αυτά …άκρα του τάφου σιωπή!

Ναι αλλά η κυβέρνηση καμαρώνει με τον υπέρ-πλεονασματικό προϋπολογισμό που κατέθεσε, έστω και αν υπάρχει έλλειμμα στην Κοινωνία και στην Αγορά, που είναι πολύ μεγάλο και πολύ δυσβάστακτο!

Ας σταματήσουν λοιπόν εδώ  οι …πανηγυρισμοί και τα νταούλια, αφού τελικά το σανό ο κόσμος το επιστρέφει!!

Η καθαρίστρια και η διαφαινόμενη ήττα τους

Γράφει ο Μιχάλης Αριδάς

Κυριακή, Νοεμβρίου 25, 2018

Η αντιμετώπιση από τον κόσμο, της υπόθεσης με την καθαρίστρια, αναδύει Ελλάδα!!!

Ένα από τα γεγονότα που σημάδεψαν την επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, είναι αυτό με την άτυχη καθαρίστρια από το Βόλο. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στην υπόθεση, όλοι γνωρίζουμε, όλοι αηδιάσαμε, όλοι αγανακτήσαμε, όλοι εξοργιστήκαμε.

Είναι απίστευτο το κυνηγητό και η αυστηρότητα που υπόκειται μια ηρωίδα αγωνίστρια της ζωής, που η βιογραφία της θα μπορούσε να είναι κεντρικό θέμα συγκινητικού μυθιστορήματος.

Οι Έλληνες νευρίασαν πάρα πολύ, στην μεγάλη τους πλειοψηφία. Εξαγριώθηκαν και σιχάθηκαν. Πολύ λίγοι είπαν, "καλά να πάθει, αφού παρέβη το νόμο".

Ποιες είναι οι δύο λογικές, οι δύο εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις που φάνηκαν με αφορμή την υπόθεση της καθαρίστριας και  συγκρούονται αμείλικτα, πάνω σε κάθε τι που αφορά τη ζωή μας;

Η πρώτη είναι η Ελληνική αντίληψη, αυτή της ΣΥΜΠΟΝΟΙΑΣ, της ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ, της απόλυτης ανάγκης του άλλου, της ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ του αυστηρού γράμματος του νόμου, της ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ, της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.

Η δεύτερη είναι η δυτική προτεσταντική αντίληψη, αυτή της ΤΙΜΩΡΙΑΣ, της παντελούς έλλειψης ανθρωπιάς, της ανυπαρξίας της έννοιας "επιείκεια", της παγερής εφαρμογής του νόμου, σαν να δικάζονται πέτρες.

Για την πρώτη, δεν χρειάζεται να γράψω κάτι, όλοι την καταλαβαίνουμε, αφού υπάρχει μέσα στα κύτταρά μας, γιατί με αυτή μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε, γιατί με αυτή συναναστρεφόμαστε την κοινωνία, γιατί είμαστε Έλληνες που να πάρει!!! 

"Άλλους" θέλουμε διακαώς να δούμε στη στενή και όχι τη γυναίκα αυτή. Και αυτοί οι "άλλοι" σπαταλούν ωραία και καλά τις περιουσιάρες τους, αυτές που απέκτησαν στην υγειά των κορόιδων, που ζουν στην φτώχεια και την αγωνία.

Για τη δεύτερη αντίληψη, θα σας πω μόνο το εξής: πόσες φορές ο Σόιμπλε και οι συν αυτώ ευρωσυμμορίτες μίλησαν για τιμωρία της Ελλάδας; Γιατί, υποτίθεται, δεν συμμορφώθηκε (και αυτό ψέμα είναι...) προς τας υποδείξεις τους. Και ζητούσαν συνέχεια τιμωρία της χώρας μας. Λες και η χώρα δεν κατοικείται από ανθρώπους, που μάλιστα δουλεύουν πιο σκληρά από αυτούς. Έχουν λαδώσει και έχουν βρομίσει όλη την υφήλιο και έχουν το θράσος να ζητούν την τιμωρία των Ελλήνων! Και το πέτυχαν!!! Με την ανοχή των Ελλήνων, με την ανοχή όλων μας, γιατί πιστέψαμε και αποδεχτήκαμε το παραμύθι τους.

Το ότι η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων συντάχτηκε με τον Ελληνικό τρόπο αντίληψης, είναι κάτι που με κάνει υπέρμετρα αισιόδοξο. Και εξηγούμαι: 

Δείχνει ότι η Ελληνική κοινωνία δεν έχει πεθάνει και δεν έχει γερμανοποιηθεί, όπως κάτι εξωνημένοι θα ήθελαν, για να προχωρήσει το ξεπούλημα της Πατρίδας μας στους ξένους, ή κάποιοι ηλίθιοι διαλαλούν, για να κρύψουν τη δική τους ανυπαρξία.

Η Ελληνική κοινωνία βαστάει ακόμα. Και σαν κοινωνία, και σαν Ελληνική. Και αυτό είναι ο εφιάλτης τους.

Δεν ξεριζώνεται η Ελλάδα από μέσα μας, όσες αμερικανιές κι αν μας σερβίρουν, όσους ευρω- προτεσταντικούς ξενόφερτους νόμους κι αν μας φέρουν, όσα ηλίθια ριάλιτι κι αν μας χώσουν στο καθιστικό.

Ευτυχώς, γιατί μόνο αν σκεφτόμαστε σαν Έλληνες θα σηκώσουμε κεφάλι και θα κάνουμε το καθήκον μας. Αν σκεφτόμασταν σαν προτεστάντες, θα σκύβαμε το κεφάλι και θα ζητούσαμε κι άλλη τιμωρία για την καθαρίστρια και για εμάς τους ίδιους. Πάλεψαν με κάθε μέσο, να μας κάνουν να σκεφτόμαστε έτσι. Για ένα διάστημα, τα κατάφεραν, όπως είπαμε παραπάνω. Τώρα πια, η ήττα τους είναι ολοφάνερη.

Να για ποιο λόγο, έχει τεράστια σημασία για εμένα η αντίδραση του κόσμου στο θέμα της καθαρίστριας. Να γιατί έχει τεράστια σημασία το ότι γεμίζουν οι δρόμοι με πιτσιρικάδες από τα σχολεία που φωνάζουν με όλη τη δύναμη της νεανικής ψυχής τους "η Μακεδονία είναι Ελληνική".

Η Ελλάδα είναι εδώ, παρούσα.

Οι Έλληνες είναι εδώ, παρόντες.

Πλησιάζει η ώρα, που θα το καταλάβουν στο πετσί τους πολύ καλά, όλοι αυτοί που επιβουλεύονται την Πατρίδα μας, την κοινωνία μας, την ύπαρξή μας την ίδια. 

ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ! Μέ τό ἔλλειµµα τοῦ 2009 διέγραψαν τίς ποινικές εὐθύνες τοῦ ΔΝΤ!

Εφημερίς Εστία Νοέ 17, 2018

Ἡ ἔρευνα τοῦ καθηγητοῦ Ἱστορίας Χάρολντ Τζαίημς γιά τά ἔργα καί τίς ἡμέρες Γεωργίου

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ἐπισκέπτης ἔκανε τήν ἐμφάνισή του στήν Ἀθήνα πρίν ἀπό λίγο καιρό: Ὁ καθηγητής Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστημίου Πρίνστον Χάρολντ Τζαίημς. Ἡ ἔλευσίς του στήν Ἀθήνα ἔγινε ὑπό συνθῆκες ἄκρας μυστικότητος. Δημοσιότης δέν ἐδόθη, ἐνῶ τά ραντεβού του ὑπῆρξαν ἀπόρρητα. Γιατί ἄραγε ὁ διάσημος καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Πρίνστον, ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει σειρά συγγραμμάτων γιά τήν παγκοσμιοποίηση καί εἶναι πολύ γνωστός στήν διεθνῆ ἀκαδημαϊκή κοινότητα, κράτησε τόσο χαμηλό προφίλ καί ἡ ἐπίσκεψίς του ἔγινε «ἰγκόγκνιτο»;

Ἡ ἀπάντησις εἶναι πώς εὑρίσκετο σέ εἰδική ἀποστολή. Τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου τοῦ ἔχει ἀναθέσει νά συγγράψει ὑπό συνθῆκες ἀπολύτου ἐλευθερίας τήν νεωτέρα ἱστορία τοῦ IMF μέ ἔμφαση στά εὐρωπαϊκά προγράμματα διασώσεως. Πρόκειται γιά ἔργο τιτάνιο γιά τό ὁποῖο θά ἀπαιτηθεῖ χρόνος, ὡστόσο ὁ ἀεικίνητος καθηγητής πρίν ἔλθει στήν Ἑλλάδα εἶχε ἤδη πραγματοποιήσει τίς πρῶτες προκαταρκτικές συναντήσεις του στήν Νέα Ὑόρκη καί τήν Οὐάσιγκτων μέ ἡγετικά στελέχη τοῦ Ταμείου, μέ πρῶτο τόν πολύ Πόλ Τόμσεν. Ἐκεῖνον πού ἀπό τόν τέταρτο μῆνα τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ πρώτου μνημονίου προεξοφλοῦσε ὅτι «τό πρόγραμμα δέν βγαίνει, τό πρόγραμμα ἀποτυγχάνει».

Απαιτήσεις και μαγκιές εκεί που τους παίρνει, στους αδύνατους!!!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Οι  Έλληνες το έχουν μάθει για τα καλά το παραμύθι που τους πουλάει η κάθε μνημονιακή κυβέρνηση όταν  αναλαμβάνει  την εξουσία, άσχετα με το ιδεολόγημα που σερβίρει είτε αυτό είναι δεξιό, είτε  αριστερό είτε  σοσιαλιστικό. Το σίγουρο  είναι ότι αυτό  δεν είναι ούτε Ελληνικό και φυσικά ούτε δίκαιο, αφού πρωτίστως εξυπηρετεί τα ξένα συμφέροντα, έστω και αν είναι συμμαχικά  και μάλιστα κατά τρόπο ληστρικό, όταν πρόκειται για είσπραξη χρεών.

Μια ματιά στο σημερινό χρέος της Ελλάδας, που συνεχώς τραβάει την ανηφόρα, παρά τα ευχολόγια της εξόδου από τα μνημόνια, αισίως έχει σκαρφαλώσει στα 356 δις ευρώ(30/9/2018)ή άνω του 180% του ΑΕΠ και χαρές ευαγγέλια στους κυβερνώντες. Και για την απομείωση έστω κάποιου ελάχιστου χρέους, όχι όπως προεκλογικά και μετεκλογικά έταζαν για το μεγαλύτερο μέρος του, ούτε σκέψη. Εξόφληση μέχρι και του τελευταίου ευρωσέντ, όπως ακριβώς υπέγραψαν τον Φεβρουάριο του 2015 με τον πολύ κ. Βαρουφάκη, που τώρα το παίζει και αυτός…. μάγκας και θέλει να διεκδικήσει  και  την εκλογή του στο κοινοβούλιο στις προσεχείς εκλογές , σαν να μην τρέχει απολύτως τίποτα, σαν να μην έχει καμία ευθύνη για ότι επακολούθησε έκτοτε, όπως ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα!

Και ενώ άνουν ότι δεν καταλαβαίνουν το που οδηγείται με το χρέος αυτό η χώρα και έχουν «σωριαστεί» στο πάτωμα λιώμα, για να περνούν από πάνω τους οι δανειστές και τοκογλύφοι και να κάνουν ότι θέλουν μέσα στη χώρα μας, αυτοί οι «κύριοι και κυρίες»  όπου βλέπουν φτωχό και ανήμπορο,  του δίνουν και καταλαβαίνει. Εκεί βγάζουν το άχτι τους και όλα τα κουσούρια των κόμπλεξ που κουβαλάνε και με αναίδεια και θράσος μεγάλο,  το παίζουν και ως τίμιοι αριστεροί που νοιάζονται για το καλό των λίγων!!

Και για να το αποδείξουν, πετάνε  και κανένα επίδομα – ξεροκόμματο και καμαρώνουν ως «γύφτικα» σκεπάρνια, ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις και θα μείνουν εκεί που τις έφτασαν, μαζί με τους προηγούμενους, ύστερα από 14 συνεχείς μειώσεις. Και αυτά όλα, αφού έχουν προηγουμένως απομυζήσει τα νοικοκυριά και όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις  επιχειρήσεις, με αισχρή φορολόγηση και  ξεκλήρισμα σπιτιών,  για να δημιουργήσουν πρωτογενή πλεονάσματα, που τα επιδεικνύουν οι άθλιοι  ως δήθεν προϊόν αποταμίευσης του κράτους  από τη σπατάλη!!!!

Έτσι λοιπόν, κοτούλες στα ξένα συμφέροντα και τους τοκογλύφους , αλλά και μάγκες στους αδύνατους, με πρόστιμα και προσαυξήσεις όσο δεν παίρνει. Καμία υποχώρηση καμία επιείκεια. Και ταυτόχρονα, αυτό το άθλιο  κράτος αποδεικνύεται και ο μεγάλος μπαταχτσής, αφού ζητάει  από τους προμηθευτές του, κυρίως τους μικρούς και ανυπεράσπιστους, θέλουν δεν θέλουν να κουρέψουν τις απαιτήσεις τους από χρωστούμενα που τους οφείλουν οι υπηρεσίες του κράτους , διαφορετικά δεν έχουν να πάρουν από αυτό τίποτα!!! Και το επιβάλουν μάλιστα με Νόμο, που ψηφίστηκε πρόσφατα, με το υποχρεωτικό κούρεμα να κυμαίνεται από 5%-45%!!

Και αυτοί οι μάγκες, όπως είπαμε, όταν πρόκειται για ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς 4. 000.000!!!!επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, δηλαδή πάνω από το 1/3 του πληθυσμού της Ελλάδας, όχι μόνο δεν διανοούνται να κάνουν  κούρεμα, αλλά τους φορτώνουν  με ληστρικές προσαυξήσεις και πρόστιμα!

Και αυτήν την κυβέρνηση την ανέχεται ακόμη ο λαός!!!! Πάει έχουμε πάθει όλοι vertigo!!

21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΤΙΜΗ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Του Αντιστράτηγου εα Δημήτρη Κ. Μπάκα

«Μητρός τε και Πατρός και των προγόνων απάντων τιμιώτερον και σεμνότερον και αγιώτερον εστίν η Πατρίς και εν μείζονι μοίρα και παρά τοις Θεοίς και παρ΄ ανθρώποις τοις νουν έχουσι» ( Σωκράτης).

Αληθινά τι υπέροχος και ακριβέστατος προσδιορισμός του ειδικού βάρους της έννοιας της Πατρίδας! Ποια ανεπανάληπτη ταξινόμηση! Το ύπατο αγαθό όχι μόνον των ανθρώπων αλλά και των Θεών, ακόμη, είναι η Πατρίδα. Αυτό επισημαίνει ο πιο σοφός άνθρωπος που υπήρξε ποτέ! Ο ίδιος πολέμησε και υπάκουσε στα κελεύσματά Της και ήπιε το κώνειο , ενώ θα μπορούσε να το αποφύγει. Την ελευθερία της Πατρίδας θεωρούσαν ως ευτυχία οι πρόγονοί μας: «το εύδαιμον το ελεύθερον» πίστευαν. Αυτό είναι το πολυτιμότατο αγαθό, για το οποίο αγωνίσθηκαν πάντοτε σε όλη τη διάβα της ένδοξης Ιστορίας, οι Έλληνες.

Έξω από τα Μνημόνια, αλλά μέσα σε παγίδα «αργού θανάτου»

Σταύρος Λυγερός

21 Νοεμβρίου 2018

Μπορεί η Ελλάδα να βγήκε από τα Μνημόνια, αλλά δεν έχει εξέλθει από την παγίδα «αργού θανάτου». Κι αυτό, παρότι η κοινωνία έχει πληρώσει τα προηγούμενα οκτώμισι χρόνια βαρύτατο τίμημα. Παρά την προηγηθείσα πρωτοφανή ύφεση, η οικονομία δεν μπορεί να απογειωθεί. Η αύξηση του ΑΕΠ είναι υποτονική. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι δείκτες. Στην πραγματικότητα, η οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη σε στασιμότητα. Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον απομονωμένη, είναι αναγκαία, αλλά όχι και ικανή συνθήκη για να ξεφύγει από την παγίδα και να μετατραπεί σε κανονική χώρα.

Τα «αφεντικά» της Ευρωζώνης «αγάπησαν» τον Τσίπρα, επειδή αυτός εφάρμοσε με επιμονή και συνέπεια το 3ο Μνημόνιο. Τον «αγάπησαν», γιατί υποκύπτοντας και προσαρμοζόμενος τους προσέφερε -στο επίπεδο του πολιτικού συμβολισμού- μία μεγάλη νίκη. Προσέδωσε εμπράκτως εμβέλεια στην προσπάθεια του ευρωιερατείου να πείσει τους ευρωπαϊκούς λαούς πως η γερμανικού τύπου νεοφιλελεύθερη συνταγή του είναι μονόδρομος, πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Και τώρα ήρθε η ώρα της Ιταλίας. Αρχίζει το «ματς»!

Δ. Κυπριώτης

Την προσεχή Τετάρτη στις Βρυξέλλες θα δοθεί μία σημαντική «μάχη» . Η Κομισιόν θα πρέπει να  πάρει θέση με τον προϋπολογισμό της Ιταλίας και πως θα αντιμετωπίσει το θέμα του χρέους της! 

Οι ανεπίσημες πληροφορίες που διαδίδονται και από τις δύο πλευρές, είναι ψυχολογικού χαρακτήρα και τεστάρουν τις αντιδράσεις τους, οι οποίες μέχρι στιγμής δείχνουν ανυποχώρητες.

Οι μεν Βρυξέλλες, όπως μεταδίδει το Ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA, ήδη έχουν πάρει απόφαση να απορρίψουν και πάλι τον ιταλικό προϋπολογισμό και η ιταλική κυβέρνηση  δεν κάνει πίσω, ενώ προειδοποιεί  διά στόματος Σαλβίνι ότι αν τυχόν ληφθούν μέτρα από την ΕΕ  τότε ο ιταλικός λαός θα αντιδράσει σοβαρά!

Σύμφωνα επίσης  με το πρακτορείο, η Κομισιόν, μεθαύριο, θα αποφανθεί ότι το πρόγραμμα μείωσης του ιταλικού χρέους δεν σέβεται τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και έτσι  με τον τρόπο αυτό θα γίνει το πρώτο βήμα της πορείας η οποία, αν δεν υπάρξουν νέες εξελίξεις, θα οδηγήσει στην έναρξη διαδικασίας κυρώσεων για υπερβολικό έλλειμμα, εξαιτίας του δημόσιου χρέους!

Σε μια προσπάθεια να βρεθεί μία λύση παρά τις δηλώσεις Σαλβίνι, τα ιταλικά ΜΜΕ έκαναν γνωστό ότι το επόμενο Σάββατο ο Ιταλός πρωθυπουργός Τ. Κόντε, θα δειπνήσει στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ. Κ. Γιούνκερ.Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

 Οι όποιες αποφάσεις ληφθούν θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο για τις εξελίξεις όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά ακόμα και σε αυτήν τη βιωσιμότητα της ΕΕ.!

Το Αιγαίο μπορεί να θωρακιστεί δίχως φαραωνικούς εξοπλισμούς

Γράφει ο Κώστας Γρίβας

18 Νοεμβρίου 2018

Εδώ και λίγο καιρό έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και των απειλών της Άγκυρας περί πολεμικής σύρραξης σε περίπτωση που θα προκύψει κάτι τέτοιο. Ταυτοχρόνως, η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πιθανή ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με τον αυξημένο ρόλο της Ανατολικής Μεσογείου στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα, καθιστά περίπου αναπόφευκτη την ένταση των πιέσεων από πλευράς της Άγκυρας.

Για να μην φθάσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον να κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ του γεωπολιτικού ακρωτηριασμού, ή της πολεμικής σύγκρουσης, θα πρέπει να επενδύσουμε στην παραδοσιακή, παλιά, καλή, αποτροπή. Δηλαδή, να περάσουμε ένα ξεκάθαρο και πειστικό μήνυμα στην Τουρκία ότι τα 12 ναυτικά μίλια είναι «φυσική» προέκταση των ελληνικών νησιών, γιατί στο Αιγαίο η ελληνική ισχύς είναι αναντίρρητα κυρίαρχη, όπως κυρίαρχη είναι και η ελληνική ισχύς στην ΑΟΖ της χώρας. Συνακόλουθα, αν η Τουρκία επιδιώξει να αμφισβητήσει δια των όπλων αυτήν την πραγματικότητα, τότε θα είναι πιο πιθανόν να υποστεί ήττα παρά να επιτύχει γεωπολιτικά οφέλη.

Βέβαια, αυτό πολύ πιο εύκολα λέγεται από ότι επιτυγχάνεται. Πώς καθιστούμε αναντίρρητη την κυριαρχία στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο; Ιδιαίτερα δε σήμερα, φαντάζει από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να επιτύχεις στρατιωτική ισορροπία, πολλώ δε μάλλον υπεροχή, έναντι μιας Τουρκίας η οποία υπερεξοπλίζεται και αναπτύσσει δικά της οπλικά συστήματα, ολοένα υψηλότερης τεχνολογίας. Και αυτό, τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά υπό οικονομική (ημι)κατοχή και ως εκ τούτου έχει πολύ μικρές δυνατότητες να προχωρήσει σε μαζικές αγορές πολεμικού υλικού.

Χαμηλού κόστους εξοπλισμοί

Ωστόσο, αυτή είναι η μισή αλήθεια. Στην πραγματικότητα, θα ήταν μάλλον μειονέκτημα αν είχαμε σήμερα την οικονομική ευχέρεια, ώστε να προχωρήσουμε σε ένα μαζικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, παραδοσιακού τύπου. Και αυτό γιατί βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα στην τέχνη, την τεχνολογία και την επιστήμη του πολέμου.

Συγκεκριμένα, από το 2016 και μετά ο Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ παρουσίασε την αντίληψη (concept) των Διαχωρικών Πυρών (Cross Domain Fires), που με τη σειρά της αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου δόγματος της Πολυχωρικής Μάχης (Multi Domain Battle). Στο πλαίσιο αυτής της νέας αντίληψης, ο Στρατός των ΗΠΑ θεωρεί ότι τόσο η Κίνα, όσο η Ρωσία αλλά και άλλες ευρασιατικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει «φυσαλίδες» (bubbles) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), οι οποίες είναι πρακτικά αδιαπέραστες από την παραδοσιακή αμερικανική αεροναυτική ισχύ.

Έτσι και οι ΗΠΑ προχωρούν στην ανάπτυξη πυραυλικών και άλλων συστημάτων, κυρίως του Πυροβολικού, ικανών να ασκήσουν ικανότητες αντί-αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής. Δηλαδή, να διεισδύσουν σε αυτές τις «φυσαλίδες» και να καταστρέψουν από απόσταση ασφαλείας κινητούς εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων, πυραύλων cruise ή αντιαεροπορικών συστημάτων, όπως είναι το S-400.

Παρόμοια συστήματα, πρωτίστως πύραυλοι και ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς, με ικανότητα προσβολής κινητών και ακίνητων στόχων, τόσο στη στεριά όσο και τη θάλασσα, είναι θέμα χρόνου να δημιουργήσουν μια νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα στο Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο. Μεταξύ των άλλων, στο Αιγαίο αλλά και σε εκτεταμένες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, τα μεγάλα πλοία επιφανείας, όπως είναι οι φρεγάτες, θα αποτελούν περισσότερο «ζουμερούς» στόχους για τα πυραυλικά συστήματα του αντιπάλου, παρά πολύτιμα στοιχεία προβολής ισχύος και άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Grid-of-grids για το Αιγαίο

Άρα, η «παραδοσιακή» λογική αγοράς ακριβών πλατφορμών μάχης, εκτός από οικονομικά ανέφικτη αυτήν την εποχή, πιθανώς να είναι και επικίνδυνα αναχρονιστική. Αντιθέτως, η αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου αποτελεί ίσως τον ιδανικότερο χώρο στον πλανήτη για να αποτελέσει τη βάση έδρασης ενός «πλέγματος πλεγμάτων» (grid-of-grids) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, σε αρχική φάση, με την αξιοποίηση υπαρχόντων συστημάτων στον Ελληνικό Στρατό, όπως είναι οι πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών MLRS και RM-70 και άλλων όπλων πυροβολικού. Πρέπει να τοποθετηθούν σ’ αυτά νέα βλήματα αυξημένων ικανοτήτων όσον αφορά το βεληνεκές, τη φονικότητα και με δυνατότητα προσβολής τόσο στατικών όσο και κινούμενων στόχων, με προεξάρχοντα τα πλοία επιφανείας. Φυσικά, αυτή είναι μια πολύ αρχική και απλοϊκή προσέγγιση.

Στην πράξη, η δημιουργία αυτών των πολυπλεγμάτων προβολής ισχύος είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία που εμπλέκει όλα τα Όπλα του Στρατού Ξηράς και όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως, είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Για την ακρίβεια, είναι κάτι που ήδη γίνεται. Και γίνεται από τις ΗΠΑ και όχι από «εξωτικές» και μακρινές χώρες, τις στρατιωτικές δυνατότητες και τα επιτεύγματα των οποίων έχουμε επιλέξει να αγνοούμε συστηματικά.

Το ΓΕΣ, επιδεικνύοντας πρωτοποριακό πνεύμα, φαντασία και ουσιαστική γνώση των διεθνών εξελίξεων, διεξήγαγε πριν λίγο καιρό το δεύτερο διεθνές Συνέδριο Χερσαίων Δυνάμεων, το οποίο ήταν αφιερωμένο ακριβώς στην Πολυχωρική Μάχη. Μάλιστα ένας εκ των βασικών εισηγητών ήταν ο απόστρατος Στρατηγός του Στρατού των ΗΠΑ David G. Perkins. Πριν δύο χρόνια, ως διοικητής της Διοίκησης Εκπαίδευσης και Δόγματος (TRADOC) του Αμερικανικού Στρατού, ήταν αυτός που ανέπτυξε την αντίληψη της Πολυχωρικής Μάχης. Με άλλα λόγια, δεν μιλάμε για κάποια επαναστατική αλλαγή όσον αφορά τις στρατιωτικές αλλά και ευρύτερες γεωπολιτικές επιλογές της Ελλάδας, αλλά για εναρμονισμό με τα τεκταινόμενα στον Στρατό των ΗΠΑ.

Η επένδυση σε παρόμοιες ικανότητες, θα επέτρεπε τη βέλτιστη αξιοποίηση των γεωγραφικών και επιχειρησιακών ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού χώρου, οδηγώντας σε μια σύνθεση ικανοτήτων μοναδική στην ελληνική ιστορία. Και αυτό θα γινόταν με εξαιρετικά χαμηλό κόστος σε σχέση με την απόκτηση νέων «παραδοσιακών» πλατφορμών, όπως φρεγατών ή μαχητικών αεροσκαφών (‘αόρατων’ ή μη…). Άρα, τουλάχιστον σε αυτήν την περίπτωση, δύσκολα θα μπορέσουμε να αποδεχθούμε απροβλημάτιστα τις συνήθεις υπεκφυγές που εμφανίζονται για να δικαιολογήσουν την αδράνεια των ηγεσιών όσον αφορά την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας.

Οι πολίτες καλούνται να επικυρώσουν προαποφασισμένες πολιτικές

Του καθ. Πανεπιστημίου Πειραιά Κώστα Μελά                       

16 Νοεμβρίου 2018

Σε αντίθεση με όσους είχαν ελπίσει ότι η βαθιά πολύπλευρη κρίση που διέρχεται η χώρα θα οδηγούσε σε στοιχειώδη ποιοτική αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτικών κομμάτων της χώρας, η αδήριτη πραγματικότητα δικαιώνει όλους όσοι είχαν τολμήσει να υποστηρίξουν -και συνεχίζουν να υποστηρίζουν- ότι αντιθέτως αυτή όχι μόνο θα παραμείνει η ίδια, αλλά και θα κατρακυλήσει σε χειρότερα επίπεδα. Μάλιστα, η συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων οδηγεί σε οδυνηρές σκέψεις ότι τελικά «δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που να μη μαίνεται κατά της πατρίδας» (Paul Valery, Πνεύμα και Πολιτική).

Δυστυχώς κανένα πολιτικό κόμμα για το ζήτημα αυτό δεν δίνει καμία εξήγηση. Καθένα έχει τα δικά του σκοτεινά σημεία, τις κρυφές του εκατόμβες και τα ανομολόγητα όνειρά του. Τους θησαυρούς του από απερίσκεπτα πράγματα και από προπέτειες. Όσα λησμόνησε στα σχέδιά του και όσα θέλει να κάνει να ξεχάσουν οι άλλοι. Αποσύρουν, προκειμένου να επιβιώσουν, όλα εκείνα τα οποία υπόσχονται προκειμένου να εξασφαλίσουν την ύπαρξή τους.  Συμπεριφέρονται κατά τρόπο «δημαγωγικό-λαϊκιστικό» όσο βρίσκονται εκτός εξουσίας και άλλο τόσο και περισσότερο  όταν βρίσκονται στην εξουσία.

Ο Ερντογάν «βρυχάται» και πάλι . Μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η ένταση;

Δημήτρης Κυπριώτης

Είναι η πολλοστή φορά που ο Τούρκος πρόεδρος πυροδοτεί με τις δηλώσεις του ένα ψυχροπολεμικό κλίμα με την Ελλάδα. Αφορμή τη φορά αυτήν έδωσε η ένταξη στο δυναμικό του ΠΝ της Τουρκίας μιας ακόμη κορβέτας κατασκευασμένης στα Ναυπηγεία της γείτονος. Οι δηλώσεις που έγιναν από τον Τούρκο πρόεδρο και αμέσως μετά από τον υπουργό Άμυνας της Τουρκίας, είχαν αναφορά στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.

36ος Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας 2018!

Με νέο ρεκόρ συμμετοχών θα διεξαχθεί την Κυριακή 11 Νοεμβρίου ο 36ος Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας και οι παράλληλοι αγώνες, φέρνοντας την πρωτεύουσα στο επίκεντρο του παγκόσμιου αθλητικού ενδιαφέροντος.

Με τη συμμετοχή 55.000 δρομέων, φέτος έχει στόχο να τιμήσει και να μεταδώσει τις αξίες του δρομικού κινήματος, αλλά και να στείλει ένα δυνατό μήνυμα αισιοδοξίας, καθώς οι 18.750 μαραθωνοδρόμοι θα περάσουν από τις περιοχές που επλήγησαν από την μεγάλη πυρκαγιά του Ιουλίου.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Η διοργάνωση που διοργανώνεται από τον ΣΕΓΑΣ και είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Βαλκανιονίκη και αγωνιστή της ειρήνης, Γρηγόρη Λαμπράκη, θα υποδεχθεί και φέτος δρομείς από 105 χώρες, οι οποίοι θα τρέξουν στην αυθεντική διαδρομή με αφετηρία τον Μαραθώνα και τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο, στους αγώνες των 5 χλμ και 10 χλμ, και στους αγώνες για παιδιά και Special Olympics.

Για δεύτερη φορά φέτος δυναμικό «παρών» θα δώσουν οι κορυφαίοι δρομείς - δέκα άνδρες και δέκα γυναίκες - που συμμετείχαν σε καθέναν από τους αγώνες Run Greece σε Ηράκλειο, Γιάννενα, Καστοριά, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Ρόδο και Πάτρα

Ετοιμότητα του Δημοκρατικού Πατριωτικού Φορέα για νέα δυναμική παρουσία!

Ο Ελληνικός τρόπος ζωής τα ήθη και τα έθιμα της Πατρίδας μας , είναι καιρός να επανέλθουν στην κοιτίδα τους, για να σωθεί η Ελλάδα! 

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αυτό που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό σε πολλούς Έλληνες και Ελληνίδες, είναι η στροφή της ιδιαίτερης προσοχής τους  προς τον ελληνικό πολιτισμικό τρόπο ζωής, στα ήθη και στα έθιμα της πατρίδας μας και ταυτόχρονα  η αντίστοιχη αποστροφή τους από τη δυτική ξενόφερτη συμπεριφορά, που χαρακτηρίζεται ακόμη  και από την έλλειψη  αλληλεγγύης μεταξύ λαών και ανθρώπων.

Σε αυτά τα στοιχεία πρέπει να στραφούν ακόμα  περισσότεροι Έλληνες και πάνω σε αυτά να στηριχθούμε ΟΛΟΙ μας, για να μπορέσουμε να διατυπώσουμε, κυρίως όμως να εφαρμόσουμε, μιαν άλλη στρατηγική που να εξασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα κατά τον καλλίτερο τρόπο, με την υποστήριξη όμως μια πολιτικής ηγεσίας ενός  άλλου πολύ  μεγαλύτερου διαμετρήματος  από αυτό που κυριαρχεί σήμερα στο κοινοβουλευτικό στερέωμα!

Μιας πολιτικής ηγεσίας δηλαδή, που να μπορεί να σηκώνει ανάστημα απέναντι στους επικυρίαρχους δανειστές, απέναντι σε δεδηλωμένους εχθρούς, με λόγια και με πράξεις, άσχετα και αν ακόμα οι χώρες μας βρίσκονται  μέσα  στο ίδιο συμμαχικό στρατόπεδο.

Αποδεδειγμένα όμως δεν υπάρχει σήμερα αυτή η πολιτική ηγεσία, ούτε μπορεί να υπάρξει με φθαρμένα και κατεδαφισμένα υλικά. Απαιτούνται νέες πολιτικές, νέοι και άφθαρτοι πολίτες που μπορούν να  φανούν αντάξιοι των προσδοκιών του ελληνικού λαού.

Ο Δημοκρατικός Πατριωτικός φορέας, που συστήθηκε στις 15 Οκτωβρίου, σήμερα ένα περίπου μήνα μετά, είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι  έχει οργανώσει τις δυνάμεις του και πολύ σύντομα θα είναι σε θέση να προχωρήσει στο επόμενο σταθερό του βήμα, όπως ακριβώς έχει σχεδιαστεί από την σύστασή του. Ο Φορέας φιλοδοξεί να δώσει στην Ελληνική Κοινωνία αυτό  το Ελληνικό στοιχείο που χρειάζεται σήμερα η χώρα και ο λαός, με υπέρβαση των κατεστημένων λογικών και πολιτικών που χρησιμοποιούνται από το πολιτικό προσωπικό της χώρας  κατά κόρον.

Το θέλουμε και το ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Η σαϊτιά του βέλους σκοπεύει απευθείας στο στόχο, που δεν  είναι άλλος από  την ανατροπή του κατεστημένου και οικογενειακού τύπου  πολιτικού συστήματος σε πρώτη και άμεση φάση, με ταυτόχρονη κατάργηση κάθε απίθανου Μνημονιακού Νόμου και την επαναφορά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, μιας Δημοκρατίας που «έφυγε ή σβήστηκε  από τη χώρα»  όταν μας φόρεσαν με το έτσι θέλω Μνημόνια τα ξένα συμφέροντα προς όφελός τους, αλλά όμως με την υποστήριξη των εγχωρίων πολιτικών κυβερνητικών δυνάμεων.

«ΤΟΝ ΥΠΕΡΠΑΧΥΝ ΚΑΚΙΖΩΝ»

Σημείωση: Τα κοιλιόδουλα "τέρατα" της ελληνικής πολιτικής σκηνής, για μια ακόμη φορά, άνοιξαν τον στόμα τους και βρόμισαν την ατμόσφαιρα

Νίκος Ι. Καραβέλος

Δικηγόρος-Συγγραφέας

nkaravelos@gmail.com

Κοιλιόδουλος είναι το άτομο εκείνο που έχει παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα την προσωπική του ελευθερία στην τυραννική εξουσία της κοιλιάς του!

Είναι εκείνος που γράφει στα μπατζάκια του την ομορφιά, υπακούοντας μοναχά στη γαστέρα του. Εκείνος που για να ικανοποιήσει το ασίγαστο πάθος του για φαΐ (και εξουσία), ψεύδεται ή αναποδογυρίζει την πραγματικότητα, ανίκανος να κατανικήσει το τρομερό αίσθημα υποτέλειας που τον καθυποτάσσει σε ένα πιάτο φαΐ (ή σε ένα κομμάτι εξουσίας).

Όταν λέμε κοιλιόδουλο άτομο, δεν εννοούμε κατ’ ανάγκην το παχύσαρκο. Κοιλιόδουλος (ή εξουσιόδουλος) μπορεί να είναι και κάποιος λεπτός στο κορμί πλην άτομο παχύδερμο και βαρέως εξαρτημένο.