Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού!Συνεχίζεται η Νατοϊκή επιχείρηση στο Αιγαίο!

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Πολλά έχουν γραφτεί για την παρουσία των Νατοικών ναυτικών δυνάμεων  στο Αιγαίο στο πλαίσιο της αποτροπής των προσφυγικών ροών. Βέβαια αυτό ήταν το πρόσχημα, γιατί οι προσφυγικές ροές φυσικά και δεν μπορούν να σταματήσουν ή να αποτραπούν από φρεγάτες. Γιατί τι θα κάνει μία φρεγάτα αν αντιληφθεί μια "λαστιχένια" βάρκα με μετανάστες; Θα κάνει χρήση των όπλων της; Προφανώς και όχι. Μας είπαν ότι θα ειδοποιεί τις δυνάμεις της FRONTEX να τρέχουν και να εμποδιζουν την προσέγγιση ή να επιχειρούν την επιστροφή στις ακτές ή από εκεί που ξεκίνησαν ή εκεί που θα πήγαιναν. Τελικά τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει ή δεν έχουμε ακούσει.

Οι ροές σταμάτησαν από τη στιγμή που το επέβαλε αυτό ο Ερντογάν, ενώ όταν έδωσε το σύνθημα πάλι ξεκίνησαν. Κια μάλιστα ο ρυθμός κανονίζεται αναλογα το πως ο σουλτάνος διατάζει.Αυτό ακόμη και οι πλέον αμύητοι το έχουν καταλάβει. Άλλος ήταν ο σκοπός της Νατοικής δύναμης και αυτόν εξυπηρετεί. Πρώτον ασκούν κυριαρχικό επιχειρησιακό έλεγχο στο Αιγαίο και δεύτερον εμποδίζει και όταν απαιτηθεί μπορεί να φράξει, τη διέλευση των αντιστοίχων Ρωσικών ναυτικών δυνάμεων.

Τη συνέχιση λοιπόν της ναυτικής παρουσίας και δράσης στο Αιγαίο γ μέχρι και 31/12,/2016, αποφάσισε η Σύνοδος των Υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ. Η απόφαση ήταν ομόφωνη, καθώς οι τουρκικές διαφωνίες για τη συνέχισή της είχαν ήδη καμφθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου  σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. 

Αποφασιστικής  σημασίας προς την κατεύθυνση αυτήν ήταν όπως είναι φυσικό  η στάση μεγάλων χωρών της Ευρώπης και  κυρίως της Γερμανίας που είχε την πρωτοβουλία στην αρχική συμφωνία, αλλά και της Βρετανίας. Δεν παραλείπεται όμως  και ο ζήλος άλλων χωρών όπως της  Ολλανδίας, η οποία αυτή την περίοδο διαθέτει τη φρεγάτα «De Ruyter» ως ναυαρχίδα του στολίσκου της SNMG-2 που περιπολεί στο Αιγαίο.

 Δεν είναι τυχαία η χθεσινή εισήγηση της υπουργού Αμυνας της Γερμανίας Ούρσουλα φον ντερ Λάγεν, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, χαρακτήρισε αδιανόητο το γεγονός διακινητές ανθρώπων να δρουν ελεύθερα σε μια θάλασσα που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ. 

Φυσικά η ελληνική θέση δεν θα μπορούσε να ηταν διαφορετική αυτής,αφού από καιρό έχει αφήσει τη φύλαξη των συνόρων σε'  ξένες δυνάμεις έστω και αν αυτές είναι συμμαχικές.

Από την άλλη πλευρά,ο  ίδιος ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ περιέγραψε τη δράση στο Αιγαίο ως επιτυχημένο παράδειγμα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Frontex), κάτι που έκρινε την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων ανάμεσα στους δύο οργανισμούς.

 Η τύχη της δράσης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο είναι απολύτως συνδεδεμένη και με την επιχείρηση «Sea Guardian», η οποία θα αποτελεί τον συμμαχικό, επικουρικό στην Ευρωπαϊκή Ενωση, βραχίονα των ναυτικών δράσεων, που θα καταλάβουν το μεγαλύτερο κομμάτι της Κεντρικής Μεσογείου.

 Οι Τούρκοι, πάντως, εξακολουθούν να διαφωνούν με την ανάγκη συνέχισης της νατοϊκής δράσης στο Αιγαίο. Αυτό φάνηκε και από την τοποθέτηση του υπουργού Αμύνης της χώρας Φικρί Ισίκ, ο οποίος συμφώνησε μεν με την παράταση της δράσης έως τις 31 Δεκεμβρίου, αμφισβήτησε δε την ανάγκη να συνεχιστεί και στο 2017.

έτσι λοιπόν το έργο συνεχίζεταο με΄χρι να καταστεί........μόνιμο!

Έντυπη

Η «μητέρα των μαχών» στη Μοσούλη, τα πετρέλαια και στο βάθος….. οι απειλές Ερντογάν

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Ονομάστηκε ως «η μητέρα των μαχών», η μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, αφού το αποτέλεσμά της θα είναι καθοριστικό στις θέσεις που θα πάρουν ,στη «σκακιέρα» της περιοχής, οι παίκτες που παίρνουν μέρος σε αυτήν. Και οι παίκτες για τους οποίους μιλάμε δεν είναι λίγοι, αφού η περιοχή της Μοσούλη, έχει γίνει το «μήλον της έριδος», για τους επίδοξους… διαχειριστές της.

Από την άλλη πλευρά, ίσως πάλι να είναι και μια ευκαιρία, για να φανεί λίγο πιο καθαρά, τι ακριβώς παίζεται εκεί, από ποιους και πόσο στηρίζεται το Ισλαμικό Κράτος και οι Τζιχαντιστές.

Το παζλ των συμμετεχόντων δυνάμεων  σε αυτήν τη μάχη είναι λίγο μπερδεμένο. Οι δυνάμεις κυρίως του Ιράκ με περίπου 30.000 στρατιώτες εμπλέκονται στη μάχη, εκ των οποίων 4.000 περίπου Κούρδοι μαχητές λειτουργούν ως την εμπροσθοφυλακή αυτών με σκοπό να «καθαρίζουν» τα χωριά στα Ανατολικά της Μοσούλη για να περάσει στη συνέχεια ο Ιρακινός Στρατός. Την προσπάθεια αυτή υποστηρίζουν….. συμβουλευτικά  οι ΗΠΑ.

Η Ρωσία δηλώνει και αυτή παρούσα, αλλά θα παρέμβει υπέρ της Συρίας, στην περίπτωση που θα υπάρξει ρεύμα μετακίνησης υποχωρούντων ισλαμιστών προς τη Συρία. Στην ίδια περιοχή, η Τουρκία δηλώνει και αυτή παρούσα, ενθαρρυμένη  βέβαια από την πρώτη ενέργειά της στο έδαφος της  Β. Συρίας  «όταν θα έρθει η ώρα» με μαχητικά αεροσκάφη που θα ρίξει στο πεδίο. Τις προθέσεις αυτές τις ξεκαθαρίζει με δηλώσεις του ο ίδιος ο Ερντογάν  που με κυνικότητα ζητάει μερίδιο από αυτήν πετρελαιοπαραγωγό  περιοχή, κάτι που το ξέκοψαν καθαρά οι ΗΠΑ, εξ ΄ ου και η ένταση μεταξύ τους τις τελευταίες ημέρες.

Ο Ερντογάν όμως δεν το βάζει κάτω γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι, αν υπάρξει  μία νίκη με την επέλαση των κουρδικών δυνάμεων, αυτό σίγουρα θα οδηγήσει σε μια αυξημένη κυριαρχία τους στο Β. Ιράκ, που έλεγχαν πριν από την άφιξη των Τζιχαντιστών.  Όμως αυτή η κατάσταση θα προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων για τη δημιουργία  κουρδικού Κράτους στη Συρία, με ότι αυτό θα συνεπάγεται και για τους Κούρδους της Τουρκίας.

Να λοιπόν μια «λογική» εξήγηση των προκλήσεων και της έντασης που δημιουργεί ο Ερντογάν με τις συνεχόμενες δηλώσεις του, αλλά και με τις συνεχείς  προκλήσεις της τουρκικής Αεροπορίας στο Αιγαίο. Απειλείται η Τουρκία  Ανατολικά  με συρρίκνωση; Αυτός σε αντίδραση απειλεί  με επέκταση στα  Δυτικά.

Και εδώ σημασία έχει, το πως έχει αντιδράσει η Ελλάδα μέχρι σήμερα στις προκλήσεις. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται όμως, ότι μάλλον καμία θετική ανταπόκριση δεν έχουν οι όποιες αντιδράσεις έχουν ή δεν έχουν γίνει. 

Γυναίκες Ηπειρώτισσες!!

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις

Του Μιχάλη Αριδά*

Η φωτογραφία, είναι από κάποια ταινία τρόμου; Είναι από φουτουριστική ταινία  καταστροφής; Είναι αληθινή ή παίζουν τα ματάκια μου;

Μία εικόνα χίλιες λέξεις, έλεγαν οι κινέζοι, τότε που ήτανε σοφοί. Αλήθεια, τι θα μπορούσε να συμβολίσει καλύτερα το μέλλον που μας περιμένει, από τη φωτογραφία ενός Έλληνα, που όρθιος κρατάει την ομπρέλα ενός ευρωπαίου επικυρίαρχου, ώστε να μην του κάψει ο ήλιος τα κόκκινα οπίσθιά του, την ώρα που  απολαμβάνει τις χαρές του ανεπανάληπτου ελληνικού τοπίου;

Με περίοπτη θέση στη λίστα των δυνατών καταναλωτών οινοπνεύματος, ο ανεπάγγελτος υιός ενός ναζί, που είναι και μπλεγμένος σε οικονομικό σκάνδαλο στο κράτος - πλυντήριο Λουξεμβούργο, κάθεται χαλαρός και ολόκληρο παλικάρι δύο μέτρα, του κρατάει την ομπρέλα. Αυτού του πολλάκις ρεζιλεμένου μεθύστακα.

Είναι αυτό το μέλλον μας; Αν συνεχίσουμε έτσι, ναι. Δυστυχώς. Παραμονή Δεκαπενταύγουστου του 2015, ψήφισαν οι αθεόφοβοι (222 βουλευτές, μέσα σ’ αυτούς και η ΝΔ), ότι δεν πρόκειται να βγει νόμος εφεξής, χωρίς την έγκριση των «θεσμών». Άρα καταλαβαίνετε ποια είναι η μοίρα των Ελλήνων, ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση και βγει ο Κυριακούλης πρωθυπουργός. Ότι πει ο Σόιμπλε. Πλειστηριασμοί, ανεργία, μηδενικά μεροκάματα και συντάξεις, χάλια σχολεία και νοσοκομεία, πείνα, φτώχεια, δυστυχία, θάνατος.

Ψήφισαν όλοι τη δημιουργία του Υπερταμείου, που σκοπό έχει το ξεπούλημα (ή χάρισμα), της ακίνητης και κινητής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου και των Ελλήνων πολιτών. Ότι γουστάρουν, απλά θα το παίρνουν, με πρόσχημα το χρέος. Το σπίτι σου, το χωράφι σου, την επιχείρησή σου, τις Καρυάτιδες, μια ωραία παραλία, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, λιμάνια, αεροδρόμια, ξενοδοχεία, ορυκτό πλούτο. Ότι υπάρχει, θα ανήκει στα ξένα κοράκια.

Σε μια Ελλάδα που έχει παραδοθεί και ξεπουληθεί, τι προοπτικές  έχει ο λαός της; Καμία. Η

επερχόμενη ανάπτυξη, τα success story και άλλα παραμύθια, είναι μόνο για κομματόσκυλα και άμυαλους. Το μέλλον είναι μαύρο. Στην καλύτερη, θα είμαστε σερβιτόροι τους ή βαστάζοι ομπρέλας, με 200€. Στη χειρότερη, απλά θα περισσεύουμε, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Υπάρχει τρόπος να γλυτώσουμε από τον εφιάλτη που είναι μπροστά μας;  Είναι η μόνη μας επιλογή, το να φεύγουν τα παιδιά μας και να γεμίζουν τα ψυχιατρεία της Γερμανίας; Είναι η μόνη μας επιλογή η υποταγή, σε αυτούς που μας πίνουν το αίμα;

Όχι βέβαια. Υπάρχει και άλλος δρόμος. Της απελευθέρωσης από την πολιτική και οικονομική κατοχή που ζούμε. Της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Της δουλειάς και της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Της πραγματικής ευμάρειας, αυτής  που δεν θα χρωστάμε σε κανέναν, παρά μόνο στη δική μας προσπάθεια.

Και πως γίνονται αυτά, θα αναρωτηθεί αμέσως ο αναγνώστης. Το ΕΠΑΜ έχει τον τρόπο που θα γίνουν αυτά, έχει καταστρώσει πλήρες σχέδιο και πρόγραμμα, για δικό μας νόμισμα και έξοδο από την ΕΕ, για διαγραφή δημόσιων και ιδιωτικών χρεών, για αύξηση του εισοδήματος από την πρώτη μέρα, για πραγματική ανασυγκρότηση. Αμέσως, όταν ελευθερωθεί η Ελλάδα από την κατοχή, να πάρουμε την Πατρίδα μας και τις ζωές μας πίσω, χωρίς άλλες θυσίες και στενοχώριες.

Και μάλιστα, μας λέει και τον τρόπο που θα ελέγχουμε εμείς, ο Ελληνικός λαός, αν αυτοί που εκλέξαμε, κάνουν αυτά που συμφωνήσαμε. Με νέο Σύνταγμα, που θα ψηφίσουμε εμείς, όλα θα ελέγχονται από εμάς, για να μην την ξαναπατήσουμε από απατεώνες πολιτικούς και ψευτοσωτήρες.

Κακά τα ψέματα. Δεν υπάρχει μνημόνιο - αντιμνημόνιο. Αυτό το τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με τα ψέματά του. Το δίλλημα που τίθεται μπροστά μας, είναι ξεκάθαρο: θέλουμε ελεύθερη τη χώρα μας και να τη διαφεντεύουμε εμείς, ή μας αρέσει η κατοχή, μαζί με την αιώνια δυστυχία που φέρνει; Είμαστε Έλληνες Πατριώτες, όπως οι παππούδες μας, ή είμαστε δειλοί ευρωραγιάδες, όπως μας θέλουν οι «εταίροι»;

Η επιλογή ανήκει αποκλειστικά στον Ελληνικό λαό και σε κανέναν άλλον. Ας πάρει τις αποφάσεις του και να πράξει το καθήκον του.

*Ο Μιχάλης Αριδάς, είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ

28η Οκτωβρίου, Ένα μικρό μεν, αλλά πολύ ουσιαστικό απόσπασμα κειμένου!

 Όσο πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου με το άχραντο μήνυμά της τόσο νιώθεις την ανάγκη να πάρεις τα βουνά. Γιατί μονάχα τα βουνά απόμειναν στον τόπο αυτό μεγάλα, ατάραχα και σιωπηλά. Τα βουνά και οι ανώνυμοι ξωμάχοι -το ίδιο σιωπηλοί. Όλα τα άλλα τα τύλιξε με την αηδιαστική της ευτέλεια η φλυαρία, η τιποτολογία και η χαμερπής ιδιοτέλεια. Αισθάνεσαι ναυτία.

   

 Εκεί ψηλά μπορείς να αφουγκραστείς, αν είσαι έτοιμος από καιρόν, την πυκνή σιωπή των νεκρών, το παράπονο των γενναίων. Και ποιος ξεύρει; Ίσως να έλθει πάλι το βαθύ μπουμπουνητό των κανονιών, χυμένο στα γκρίζα μπουγάζια. Η σάλπιγγα.

   

 Υπήρξε μεγάλο το Σαράντα, Μεγαλύτερο από όσο το χωράει ο νους των επηρμένων. Γι’ αυτό και οι Μικροί, μη αντέχοντας το μεγαλείο του Λαού, το κόβουν φέτες-φέτες το ρυπαίνουν, το κονταίνουν, το ρίπτουν τοις κυσί, προσπαθώντας έτσι να μετρηθούν για να φανεί το μπόι τους «ηγετικό». Τι να φανεί;

 Τι τάχα εμποδίζει τους Έλληνες να πιάσουν το βιβλίο των μαρτυριών και να πάρουν τα βουνά τα καθαγιασμένα με το αίμα των πιο καλών παιδιών μας; Φοβούνται πια οι Έλληνες ακόμη και να θυμηθούν πώς κάποτε σταθήκαμε Μεγάλοι. 

Τρέμουν άραγε τον καθρέφτη; Ή απλώς αφέθηκαν στο ρεύμα των ποταπών καιρών; Το «απλώς» είναι που τρέμω. Το «απλώς» και το «εν όψει».

Ν.Μέρτζος

Πόσο είναι σήμερα το δημόσιο χρέος της Ελλάδας - Το μεγαλύτερο στην ΕΕ

0

Τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα δείχνουν ξεκάθαρα για το που βαδίζει η χώρα. Κατά τα άλλα έχουν τρελάνει τον κόσμο κυριολεκτικά , προσπαθώντας να τον πείσουν, ότι όπου νάνε τελειώνουν και τα βάσανά του. Το μόνο όμως που τελειώνει είναι οι άνθρωποι και η Πατρίδα. 

Ιδού η αλήθεια με τα δικά τους στοιχεία!

Στο 179,2% του ΑΕΠ έφτασε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το δεύτερο τρίμηνο του 2016, έναντι 176,1% του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Το δεύτερο τρίμηνο του 2016 το δημόσιο χρέος στην ευρωζώνη μειώθηκε στο 91,2% του μέσου ΑΕΠ της ευρωζώνης (από 92,1% το πρώτο τρίμηνο) και στο 84,3% του ΑΕΠ στην «ΕΕ των 28» (από 87,5% το πρώτο τρίμηνο).

Το υψηλότερο χρέος στην ΕΕ κατέγραψε η Ελλάδα (179,2%) και ακολουθούν η Ιταλία (135,5%) και η Πορτογαλία (131,7%). Το χαμηλότερο χρέος στην ΕΕ καταγράφηκε στην Εσθονία (9,7%), στο Λουξεμβούργο (22%) και στη Βουλγαρία (29,4%).

Σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2016 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε δεκατρία κράτη-μέλη στο τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2016 και μειώθηκε σε δεκαπέντε κράτη-μέλη. Η μεγαλύτερη αύξηση δημόσιου χρέους καταγράφεται στην Ελλάδα (+3,1 ποσοστιαίες μονάδες) στην Πορτογαλία (+2,8 ποσοστιαίες μονάδες) και στη Λετονία (+2,6 ποσοστιαίες μονάδες).

Ανακοίνωση – Καταγγελία

Αγία Παρασκευή 24/10/2016

ΓΙΑ ΤΡΊΤΗ ΦΟΡΆ ΚΑΤΆΣΧΟΥΝ ΤΑ ΜΗΧΑΝΉΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΕΡΤ ΟΠΕΝ

 ΜΕ ΣΚΟΠΌ ΝΑ ΤΗΝ ΦΙΜΏΣΟΥΝ

Την ώρα που όλη η Ελλάδα, η Βουλή και το ΣτΕ κυριαρχείται από το νέο μαύρο στα κανάλια, αυτή η ώρα επιλέχτηκε από καρεκλοκένταυρους, εγκάθετους, αντιδημοκράτες, εχθρούς της πολυφωνίας και της ελευθεροτυπίας

να ρίξουν μαύρο και στην ΕΡΤΟΠΕΝ.  

Για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο που προσπαθούν με την κατάσχεση των μηχανημάτων εκπομπής να μας φιμώσουν. Η πρώτη  φορά ήταν στις 23/9/15 με τις προσαγωγές και του προεδρείου της ΠΟΣΠΕΡΤ, η δεύτερη 3 μήνες μετά και η τρίτη τώρα.

Απαιτούμε   ΕΔΩ και ΤΩΡΑ να μας επιστραφεί ΟΛΟΣ ο εκδικητικά κατασχεμένος εξοπλισμός

Καταδικάζουμε και εγκαλούμε όλους αυτούς τους νοσηρούς εγκεφάλους που κρύβονται πίσω από τέτοιες στοχευμένες και εκδικητικές  ενέργειες , που για χάρη των αφεντικών, θέλουν να κλείσουν όποια φωνή δεν ελέγχουν.

Όλοι γνωρίζουν ότι στο ραδιόφωνο δυο αποφάσεις του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ και της ολομέλειας του, έχουν κρίνει τελεσίδικα ότι

κανένας ραδιοφωνικός σταθμός δε λειτουργεί σε νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας, πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση και ο ίδιος ο υπουργός επικρατείας  πρόσφατα εγκαινίασε τη λειτουργία ραδιοφωνικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη του ΑΠΕ-ΜΠΕ αν και εκεί υπήρχαν δυο δημόσιοι  Ρ/Σ σταθμοί της ΕΡΤ.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ο σταθμός της ελεύθερης έκφρασης που αναμεταδίδεται  και από άλλους σταθμούς  στα FM στην περιφέρεια θα συνεχίσει να λειτουργεί στο διαδίκτυο και θα προσπαθήσουμε άμεσα να ξαναεκπέμψουμε στο λεκανοπέδιο και πάλι μέσω των FM.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ έδινε και δίνει βήμα σε όλους όσους πολεμούν τα μνημόνια και τα θανατηφόρα μέτρα που φέρνουν στις πλάτες της κοινωνίας και που αφανίζουν γενιές ολόκληρες.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ είναι μια αναγκαιότητα για την κοινωνία και τους αποκλεισμένους από άλλα ΜΜΕ και την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση που φιλοξενούν κυρίως  φιλομνημονιακές φωνές με στόχο  την χειραγώγηση και την προπαγάνδα..

Η ΕΡΤΟΠΕΝ με την παγκοίνως γνωστή ιστορία της και με τη συμβολή της στους συνδικαλιστικούς αγώνες και διεκδικήσεις καθώς και στον αγώνα για την κατάργηση των μνημονίων - δικαιούται και θα παραμείνει ανοιχτή.

Θα συνεχίσει να είναι η φωνή του κάθε αγωνιστή, για δικαιοσύνη, ισονομία, δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία και υπέρ της κοινωνίας των πολιτών και των αναγκών τους.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί όλους αυτούς που πρεσβεύουν τις πολιτικές των μνημονίων της φτώχιας και της εξαθλίωσης, όλους αυτούς που μας θέλουν υποταγμένους για να τους μοιάζουμε και αδιαμαρτύρητα να δεχόμαστε «το σφάξε με αγά μου να αγιάσω».

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί γιατί στον αυταρχισμό της κυβέρνησης ζητά να απαντήσουμε με συνεχή αγώνα μέχρι να ανατρέψουμε τα μέτρα οδοστρωτήρα των μνημονίων και όσους τα πρεσβεύουν.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί με τη συνέπεια της άλλα κυρίως με την αντοχή της παρά το λυσσαλέο πόλεμο που δέχεται και τώρα από την κυβέρνηση και τα τσιράκια της, άσχετα αν αυτά έχουν ή δεν έχουν θεσμικό ρόλο.

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί γιατί, όλοι όσοι στηρίζουν το αυτοδιαχειριζόμενο  εγχείρημα είναι ανιδιοτελείς, αλληλέγγυοι και καταθέτουν την ψυχή τους επιτελώντας το καθήκον τους, που είναι βαρύ σαν την ιστορία της.

Αγωνίζονται υπερασπίζοντας την ελευθεροφωνία, την δημοκρατία και τα συνταγματικά δικαιώματα, τιμώντας τους λαϊκούς αγώνες και το αίμα που χύθηκε για κοινωνική δικαιοσύνη και ισονομία, οπλίζοντας και οπλισμένοι με δύναμη ώστε να θεριέψουν  οι  αγώνες μας.  

Η ΕΡΤΟΠΕΝ ενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί γιατί όλοι εμείς θα λειτουργήσουμε, είτε το θέλουν, είτε όχι .

Το μέταλλο μας έχει σφυρηλατηθεί σε αγώνες ανένδοτους και νικηφόρους.

Όλοι μαζί, κοινωνία - αλληλέγγυοι- ΠΟΣΠΕΡΤ και συνδικάτα δηλώνουμε ότι κανένας δεν μπορεί να μας σταματήσει.

Είναι η ώρα τώρα να αντιπαρατεθούμε με αυτές τις πολιτικές της εξαθλίωσης, του αφανισμού και της αναξιοπρέπειας.

ΕΔΩ και ΤΩΡΑ  ΕΡΤΟΠΕΝ – ΑΝΟΙΧΤΗ!

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΤΕ – ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ- Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ο Ερντογάν απειλεί και η Ελλάς κατευνάζει; Κατακλίνεται;

«Ασήμαντοι δρόμοι με μεγάλα ονόματα»: 

Κ. Καριωτάκης

του Γιώργου Βαζάκα*

Κοντά στις τόσες προκλήσεις που ζει τουλάχιστον

 από το 1974 η χώρα μας, ήρθε από τη γείτονα

 Τουρκία και νέα απειλή. Αυτή τη φορά ο

 πρόεδρός της, ο Ερντογάν, με δηλώσεις

 του αμφισβήτησε τη συνθήκη της Λωζάννης

 παρουσιάζοντάς τη σαν ήττα για τη Τουρκία, επειδή μ’ αυτή δεν της

 δόθηκαν τα ελληνικά νησιά.

Πολύ φοβούμαστε ότι το νέο στην ομιλία του Ταγίπ Ερντογάν σε μουχτάρηδες

 (χαμηλόβαθμους αξιωματούχους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης) είναι ότι 

υιοθέτησε ανοιχτά την πάγια, σταθερή και αναλλοίωτη ατζέντα που η

 τουρκική εξωτερική πολιτική ακολουθεί ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. 

Και προφανώς το νέο από τη συνεχή και συστηματική υπονόμευση της

 Συνθήκης της Λωζάννης εκ μέρους της Τουρκίας, είναι ότι αυτή θέλει να

 φτάσει στην αναθεώρησή της.

Απειλεί ο Ερντογάν ότι αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης. Μα μετά 

λόγου γνώσεως και όπως μας ενημερώνουν έγκριτοι διπλωμάτες, τη

 συνθήκη αυτή η Τουρκία την έχει παραβιάσει τόσο πολύ που δεν

 έμεινε σχεδόν τίποτε από το κύρος της. Ας δούμε λίγο τις παραβιάσεις αυτές:

Τα άρθρα 36-43 περί προστασίας μειονοτήτων παραβιάστηκαν κατάφορα

 σε σημείο που....
από τους 120.000 ομογενείς Έλληνες, που ζούσαν στην Κωνσταντινού

πολ

η τότε, έμειναν σήμερα μόνο 3.500 περίπου. Για το γεγονός οι Τούρκοι

 λένε ότι μετανάστευσαν οι Κωνσταντινουπολίτες, για να βρουν καλύτερες

 συνθήκες στην πλούσια Ελλάδα. Και όταν τους μιλάς για τα Σεπτεμβριανά

 του 1955 και τις απελάσεις Ελλήνων υπηκόων το 1964, σε κοιτάζουν 

αμήχανα. Επί πλέον αμέτρητες εκκλησίες γκρεμίσθηκαν στην

 Κωνσταντινούπολη, για να κατασκευασθούν δρόμοι, πάλι παραβιάζοντας

 οι Τούρκοι τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Το άρθρο 14 της Λωζάννης προέβλεπε τοπική αυτοδιοίκηση από τους

 ομογενείς Χριστιανούς της Ίμβρου και αστυνομία εκεί από Έλληνες.

 Αυτό όχι μόνο το αγνόησε πλήρως η Τουρκία, αλλά το χειρότερο

 αποδεκάτισε τον ελληνικό πληθυσμό της Ίμβρου κυρίως τη δεκαετία 

του ’60, για να απομείνουν στο τέλος στο νησί γύρω στους 300.

 Μόνο και μόνο γι’ αυτό -λένε οι διπλωμάτες- μπορεί η Ελλάδα 

να διεκδικήσει την επιστροφή της Ίμβρου στην επικράτειά της 

ακόμη και τώρα.

Το άρθρο 3 που οριοθετεί τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία 

κι αυτό το έχει η Τουρκία παραβιάσει με την εισβολή της στη Συρία.

Και με το άρθρο 19 που αναγνωρίστηκε η κυριαρχία της Αγγλίας 

 στην Κύπρο τι θα ’λεγε κανείς;

Τέλος είναι αστείος ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι τα ελληνικά νησιά, 

επειδή είναι δίπλα στα τουρκικά παράλια, τα δικαιούται αναθεωρώντας 

τη συνθήκη της Λωζάννης. Με τη ίδια λογική μπορούμε να 

ισχυρισθούμε κι οι Έλληνες ότι μας ανήκουν οι απέναντι από τα νησιά

 μας μικρασιατικές ακτές.

Και με τις δηλώσεις του Ερντογάν δεν συμπλέει μόνο το σύνολο 

του πολιτικού προσωπικού της Τουρκίας, αλλά ταυτόχρονα είδαμε

 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, οπλισμένα να πραγματοποιούν 

σε μια μόνο μέρα 23 παραβιάσεις 

του εθνικού μας εναέριου χώρου και τέσσερις του FIR Αθηνών. 

Φοβούμαστε ότι τα πράγματα δεν είναι απλά και απαιτούν διαφορετικότερη

 προσοχή απ’ αυτήν με την οποία το ελληνικό υπουργείο 

Εξωτερικών συνήθιζε να αντιμετωπίζει τις κινήσεις της Άγκυρας.

Και η σημερινή ελληνική κυβέρνηση με την ηγεσία του ΥΠΕΞ

 στις εν λόγω δηλώσεις Ερντογάν ακολούθησε την πεπατημένη.

 Αυτό δηλ. που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την κρίση των Ιμίων 

το 1996 επέλεξαν να κάνουν: στα διπλωματικά δεδομένα που

 η Άγκυρα κάθε φορά δημιουργεί, αξιοποιώντας μακροπρόθεσμα 

το εκάστοτε επεισόδιο, αυτές κρύβουν το κεφάλι τους 

στην άμμο. Ως πότε αυτός ο στρουθοκαμηλισμός!...    

Από τότε λοιπόν, με αμερικανική διαμεσολάβηση η κυβέρνηση 

Σημίτη υπέγραψε τη Συμφωνία της Μαδρίτης. Με αυτήν η Ελλάδα

 αναγνωρίζει τα τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο και η 

Άγκυρα έβαλε στο τραπέζι τις διεκδικήσεις της για εκατοντάδες νησιά,

 νησίδες και βραχονησίδες. Όπως βλέπουμε και στην περίπτωση

 αυτή έγινε εμπράκτως η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης,

 που καθορίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα και η σημαντικότητά της

 φαίνεται απ’ το ότι συνιστά οργανικό μέρος της διευθέτησης των 

μεταπολεμικών συνόρων συνολικά για την Ευρώπη και τα Βαλκάνια,

 όχι μόνο μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919, αλλά

 και μετά τη Συνδιάσκεψη του Σαν Φραντσίσκο του 1925.

Οι ανάγκες του εσωτερικού παιχνιδιού στην Τουρκία, αυτό που

 λέμε εσωτερική πολιτική σκοπιμότητα, σίγουρα θα αποτελούν μια 

εξήγηση για την προσχώρηση του Ερντογάν στην «εθνικιστική» 

ατζέντα, που διαρκώς κοιτάζει προς το Αιγαίο.

Μετά το καλοκαιρινό πραξικόπημα, ο Ερντογάν είναι υποχρεωμένος 

να υπερφαλαγγίσει την αντιπολίτευση και να αλιεύσει εκεί τους 

ψηφοφόρους που χάνει από το κουρδικό στοιχείο, που ξεσηκώνεται 

ελπίζοντας σε πιθανή του εθνική ολοκλήρωση, λόγω των ανακατατάξεων

 στη Συρία. Ο Τούρκος πρόεδρος προβάλει τον κίνδυνο ακρωτηριασμού

 του τουρκικού κράτους και με αυτόν τον τρόπο «καπελώνει» 

την αντιπολίτευσή του. Ταυτόχρονα, υιοθετώντας την εθνικιστική ρητορική 

τους μιλώντας για κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάννης, προωθεί

 έναν ακόμη εσωτερικό βασικό πολιτικό του στόχο: την αναθεώρηση 

του Συντάγματος, που ουσιαστικά αυτό σημαίνει το οριστικό ξήλωμα

 του κεμαλικού κράτους.

Όμως θα ήταν επιπόλαιο και επικίνδυνο, αν η ελληνική κυβέρνηση

 και το ΥΠΕΞ της αρκεστεί στην ανάλυση ότι όλα αυτά, δηλαδή η

 αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης – του θεμέλιου λίθου

 των ελληνοτουρκικών σχέσεων απευθύνονται σε εσωτερικό ακροατήριο

 και για εσωτερική πολιτική σκοπιμότητα. Μια τέτοια προσέγγιση 

αγνοεί πραγματικά σημερινά δεδομένα αλλά και την ιστορία.

- Η ιστορία μας διδάσκει πως όταν η Άγκυρα προσθέτει μία νέα μονομερή

 διεκδίκηση στο καλάθι των ελληνοτουρκικών, δεν την ξεχνάει.

- Η πραγματικότητα της ισορροπίας της στρατιωτικής ισχύος μεταξύ 

Ελλάδας και Τουρκίας έχει διαταραχθεί – λόγω της κρίσης χρέους

 στην Ελλάδα – επικίνδυνα  σε βάρος της Ελλάδας.

- Κανείς σύμμαχος ή εταίρος δεν πρόκειται να υπερασπιστεί τα ελληνικά

 συμφέροντα, αν η ίδια Ελλάδα και οι δυνάμεις της , δεν είναι σε θέση να το κάνουν.

Τα παραπάνω έχουν επιβεβαιωθεί περισσότερες από μια φορά,

 όπως θα πρέπει να ενθυμείται διαρκώς το ελληνικό ΥΠΕΞ. Δε θα

 πρέπει να διαφεύγει την προσοχή του αλλά και συνολικά της

 κυβέρνησης το ότι η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε την ελληνική χούντα, 

για να κάνει εισβολή στην Κύπρο και να αμφισβητήσει τη 

θαλάσσια περιοχή δυτικά της Λέσβου προχωρώντας σε έρευνες.

 Το ίδιο έπραξε και το 1996 όταν έστησε την κρίση των Ιμίων 

με μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ -προφανώς αδύναμη- ασχολούμενη

 με τη διαδοχή του Α. Παπανδρέου. 

Οι κρίσεις στο Αιγαίο (1987, 1996) δεν αποτελούν για τον μέσο

 πολίτη πόσο μάλλον για τις κυβερνήσεις μας ένα καλό σεμινάριο, 

για να διδαχτούν πώς μέσα στο πέρασμα δεκαετιών προχωρούν οι διεκδικήσεις

 της γείτονα Τουρκίας; Και σημειωτέον ούτε το 1974, ούτε  το 1987 ούτε το

 1996, κανένας εταίρος ή σύμμαχος δεν έσπευσε να υπερασπιστεί αυτό

 που ίδια η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να υπερασπισθεί.

Προκαλεί, λοιπόν, ιδιαίτερη εντύπωση και απορία η επιμονή της ελληνικής

 κυβέρνησης και του ΥΠΕΞ να καλλιεργούν προσδοκίες ότι τελικά 

η Ευρώπη θα υπερασπιστεί τα ελληνικά - ευρωπαϊκά σύνορα

 ή ότι οι ΗΠΑ θα φρενάρουν τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Ας μην

 παραξενευόμαστε, λοιπόν, απ’ το ότι οι ΗΠΑ δεν καταδίκασαν 

τις δηλώσεις Ερντογάν για αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης 

ούτε κι απ’ το ότι ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όταν ρωτήθηκε 

για το θέμα, αρχικά παρέπεμψε στην τουρκική κυβέρνηση για περαιτέρω 

σχολιασμό των δηλώσεων Ερντογάν και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Η Τουρκία

 και η Ελλάδα έχουν επί μακρόν εδραιωμένους διπλωματικούς διαύλους 

για την αντιμετώπιση των θεμάτων του Αιγαίου. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενθαρρύνει

 την Τουρκία και την Ελλάδα να εργαστούν από κοινού, για να διατηρήσουν 

καλές γειτονικές σχέσεις και να διασφαλίσουν την ειρήνη και την 

ασφάλεια στην περιοχή. Η σταθερότητα στο Αιγαίο είναι προς το συμφέρον

 ολόκληρης της περιοχής». Με άλλα λόγια : το τυράκι στην Τουρκία 

(για να αντισταθμίσει τη χασούρα στη Συρία) και εσείς κόψτε το λαιμό σας.        

Θεωρούμε απαραίτητο σ’ αυτό το σημείο να παραθέσουμε ένα 

χωρίο από τα γραφόμενα για τη μετακεμαλική Τουρκία του

 δρ. Κων/νου Γρίβα( διδάσκει Γεωπολιτική στη Στρατιωτική

 Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των 

Αφοπλισμών στο τμήμα Τούρκικων και Σύγχρονων Ασιατικών

 Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών). Τονίζει λοιπόν για τον

 προσανατολισμό της Ελλάδας: «….Θα πρέπει( εννοείται ως Έλληνες)

να αρχίζουμε να χαράζουμε μια νέα στρατηγική έναντι της Άγκυρας, 

προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα. Αντίθετα με τη συμβατική σοφία, η  

στρατηγική αυτή δεν μπορεί να στοχεύει στην άκριτη ταύτιση 

με τις ΗΠΑ, ευελπιστώντας ότι αυτές θα μας στηρίξουν ολοκληρωτικά 

και απόλυτα έναντι της Τουρκίας

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει η Ελλάδα να διεκδικήσει έναν πιο 

αυτόνομο και αυτόφωτο γεωπολιτικό ρόλο και να αρχίσει να αναζητά το 

κατάλληλο μείγμα συνεργασιών στην περιφέρεια της Τουρκίας. Πάνω απ’

 όλα θα πρέπει να ορθώσει το ανάστημά της και να λειτουργήσει ως ισότιμος

 πόλος απέναντί της».

Θα συμφωνήσουμε ότι η φωνή του κ. Γρίβα είναι πατριωτική, εμψυχωτική 

για μας, εναντιούμενη στις  τουρκικές επιβουλές, φωνή αξιοπρέπειας.

 Και όχι μόνο τις χρειαζόμαστε τέτοιες φωνές, αλλά είναι και απολύτως

 απαραίτητες. Όταν ο Τούρκος πρόεδρος με τις δηλώσεις του για τη συνθήκη 

της Λωζάννης υπερβαίνει τα εσκαμμένα εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές

 κατευνασμού και τα κάθε λογής μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, 

που διαχρονικά υιοθέτησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις απέναντι στην Τουρκία,

 ευθέως αμφισβητεί τα 

σύνορά μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ειδικά στην περιοχή του ανατολικού Αιγαίου.

Όταν ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται τον προδοτικό χειρισμό της κυβέρνησης 

ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία με την αποδοχή της παράνομης και

 επιζήμιας για ολόκληρη τη χώρα συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας 

για το προσφυγικό, έχει θέσει ήδη τα  νησιά του Ανατολικού Αιγαίου

 σε καθεστώς γκρίζων ζωνών.

Όταν ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται την αηδιαστικά κατευναστική και προδοτική

 στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που στο πραξικόπημά του τον Ιούλιο

 του 2016 πρώτη έτρεξε να υποστηρίξει τη «δημοκρατικά εκλεγμένη»

 κυβέρνησή του παρέχοντας έτσι νομιμοποίηση στο πογκρόμ (διωγμό), 

που εξαπέλυσε το καθεστώς του και στις φρικαλεότητες που επακολούθησαν. 

Και δυστυχώς τα επίχειρα (τιμωρίες) των παραπάνω πολιτικών εισπράττει 

ο ελληνικός λαός, που άναυδος παρακολουθεί το σχέδιο ακρωτηριασμού 

της πατρίδας μας, που εξυφαίνεται και σταδιακά υλοποιείται.

Η ελληνική κυβέρνηση, θα έπρεπε ήδη να είχε ζητήσει τη σαφή τοποθέτηση

και  καταδίκη αυτών των δηλώσεων του Ερντογάν από τα κράτη που

 συνυπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάννης δηλ. το Η. Βασίλειο, η Γαλλία,

 η Ιταλία, η Ιαπωνία και η Ρουμανία.

Πριν τελειώσουμε το άρθρο, θα προσθέσουμε μια διευκρίνιση. Ο γράφων,

 όπως και στο τέλος αναγράφεται, είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. 

(Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου). Και το δηλώνουμε, όχι για πολιτική φιλαυτία, 

αλλά για ξεκαθάρισμα του πολιτικού μας προσανατολισμού. Σύμφωνα 

μ’ αυτόν θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το Ε.ΠΑ.Μ. είχε από καιρού επισημάνει 

στον ελληνικό λαό, ότι η Τουρκία ζώντας τελευταία αυτήν  την πολυδιάστατη κρίση 

της, δε θα αργήσει εξάγοντάς τη να τη στρέψει και προς τη χώρα μας.

 Δυστυχώς επαληθευτήκαμε. Οι λεονταρισμοί του Ερντογάν σχετικά 

με τη Συνθήκη της Λωζάννης είναι ένα επικίνδυνο δείγμα της.

Εκτιμούμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία έχει παραδώσει 

τα κλειδιά της χώρας στις αλλότριες δυνάμεις των δανειστών και των 

τοκογλύφων, καταδεικνύεται -εκ των πραγμάτων- άκρως επικίνδυνη και 

εθνικά καταστροφική. Ανίκανη και ξένη ως προς την άσκηση εξωτερικής 

πατριωτικής πολιτικής.

Το Ε.ΠΑ.Μ. τέλος υπογραμμίζει με αφορμή τις τελευταίες προκλήσεις του Τούρκου 

προέδρου την επιτακτική ανάγκη για διαρκή επαγρύπνηση του ελληνικού λαού, 

διαμηνύοντας παράλληλα προς κάθε κατεύθυνση, ότι το δημοκρατικό και πατριωτικό

 φρόνημα του ίδιου του λαού μας 

είναι αυτό που θα ενώσει και θα οδηγήσει ολόκληρη τη χώρα στον απεγκλωβισμό από τα 

δεσμά, που της έχουν επιβάλει. Δεσμά που κατάντησαν την πατρίδα μας

 να  είναι κατά τον σαρκασμό 

του Καριωτάκη: «Οι ασήμαντοι δρόμοι με μεγάλα ονόματα», ή ας έλεγε:

 «Οι ύποπτοι δρόμοι με ονόματα αγγέλων»

Δημοσιεύτηκε στην εφ. ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΒΗΜΑ Κατερίνης στις 17/10/2016

*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι φιλόλογος και μέλος του Ε.ΠΑ.Μ