Ηττημένος είναι μόνο όποιος τα παρατάει

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στον κύκλο της φύσης δεν υπάρχει νίκη ούτε ήττα: υπάρχει κίνηση. 

 

Ο χειμώνας μάχεται να επικρατήσει, στο τέλος όμως αναγκάζεται να παραχωρήσει τη νίκη στην άνοιξη, που φέρνει μαζί της λουλούδια και χαρά.

 

Το καλοκαίρι θέλει να κρατήσουν οι ζεστές του μέρες για πάντα, γιατί είναι πεπεισμένο ότι η ζέστη είναι ευερ­γετική για τη γη. Τελικά όμως αποδέχεται την άφιξη του φθινοπώρου, που θα επιτρέψει στη γη να ξεκουραστεί.

 

Η γαζέλα τρώει το χορτάρι και την καταβροχθίζει το λιοντάρι. Το θέμα δεν είναι ποιος είναι ο πιο δυνατός, αλ­λά πώς μας δείχνει ο Θεός τον κύκλο του θανάτου και της ανάστασης.

 

Στον κύκλο αυτό δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, μονάχα στάδια που πρέπει να ολοκληρωθούν. Όταν το καταλάβει αυτό η καρδιά του ανθρώπου, θα απελευθερω­θεί. Θα αποδέχεται χωρίς πόνο τις δύσκολες στιγμές και δε θα αφήνεται να ξεγελαστεί από τις στιγμές της δόξας.

 

Και τα δύο θα περάσουν. Η μία κατάσταση θα διαδε­χτεί την άλλη. Και ο κύκλος θα συνεχιστεί μέχρι να απε­λευθερωθούμε από τη σάρκα και να συναντηθούμε με τη θεϊκή Ενέργεια.

 

Έτσι, όταν ο παλαιστής βγει στην αρένα -είτε από δι­κή του επιλογή είτε επειδή τον έστειλε εκεί το μυστηριώ­δες πεπρωμένο-, ας νιώθει χαρά το πνεύμα του για τη μά­χη που θα δώσει. 

 

Αν διατηρήσει την αξιοπρέπεια και την τιμή του, δε θα ηττηθεί ποτέ, ακόμα κι αν χάσει τον αγώ­να, επειδή η ψυχή του θα είναι άθικτη.

 

Και δε θα κατηγορήσει κανέναν γι’ αυτό που του συμ­βαίνει. Από τότε που αγάπησε για πρώτη φορά και τον απέρριψαν κατάλαβε πως αυτό δε σκότωσε την ικανότη­τά του να αγαπάει. Ό,τι ισχύει στον έρωτα ισχύει και στον πόλεμο.

 

Όταν χάνουμε μια μάχη ή όλα όσα νομίζαμε πως εί­χαμε, ζούμε στιγμές δυστυχίας. Όταν όμως οι στιγμές αυ­τές περνούν, ανακαλύπτουμε μια άγνωστη δύναμη που υπάρχει μέσα στον καθένα από μας, μια δύναμη που μας εκπλήσσει και αυξάνει τον αυτοσεβασμό μας.

 

Κοιτάζουμε γύρω μας και λέμε στον εαυτό μας: «Επέζησα». Και χαιρόμαστε με τα λόγια μας.

 

Μόνο όσοι δεν αναγνωρίζουν τη δύναμη αυτή λένε: «Έχασα». Και νιώθουν λύπη.

 

Άλλοι όμως, ακόμα κι αν υποφέρουν από την ήττα και ταπεινώνονται από τις ιστορίες που διαδίδουν γι’ αυτούς οι νικητές, επιτρέπουν στον εαυτό τους να δακρύσει, μα ποτέ δε νιώθουν αυτολύπηση. Ξέρουν απλώς πως η μάχη διακόπηκε και πως τη συγκεκριμένη στιγμή οι ίδιοι βρίσκο­νται σε μειονεκτική θέση.

 

Ακούν τους χτύπους της καρδιάς τους. Προσέχουν πως βρίσκονται σε ένταση. Πως φοβούνται. Κάνουν έναν απο­λογισμό της ζωής τους και ανακαλύπτουν πως, παρά τον τρόμο που αισθάνονται, η πίστη καίει ακόμα στην καρ­διά τους και τους ωθεί προς τα εμπρός.

 

Προσπαθούν να μάθουν πού έκαναν λάθος και πού όχι. Εκμεταλλεύονται τη στιγμή που είναι πεσμένοι κάτω για να ξεκουραστούν, για να γιατρέψουν τις πληγές τους, να ανακαλύψουν νέες στρατηγικές και να εξοπλιστούν καλύτερα.

Και φτάνει μια μέρα που τους χτυπά την πόρτα μια καινούρια μάχη. 

 

Ο φόβος υπάρχει ακόμα, όμως πρέπει να δράσουν – αλλιώς θα μείνουν πεσμένοι για πάντα. Ση­κώνονται, αντικρίζουν τον αντίπαλο και θυμούνται τον πόνο που έζησαν και δε θέλουν να ξαναζήσουν.

 

Η προηγούμενη ήττα τούς αναγκάζει να νικήσουν τού­τη τη φορά, αφού δε θέλουν να ξαναζήσουν τον ίδιο πό­νο.

 

Κι αν η νίκη δεν έρθει αυτή τη φορά, θα έρθει την επό­μενη. Κι αν όχι την επόμενη, τη μεθεπόμενη. Το χειρό­τερο δεν είναι να πέφτεις, είναι να μη σηκώνεσαι.

 

Ηττημένος είναι μόνο όποιος παραιτείται. 

 

Οι άλλοι εί­ναι όλοι νικητές.

 

Και θα έρθει η μέρα που οι δύσκολες στιγμές θα είναι μονάχα ιστορίες τις οποίες θα αφηγούνται περήφανοι σε όποιον θέλει να τους ακούσει. Και όλοι θα ακούν με σε­βασμό, και θα μάθουν να έχουν τρία σημαντικά πράγμα­τα:

 

Υπομονή, και να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να δράσουν.

 

Σοφία, για να μην αφήσουν την επόμενη ευκαιρία να ξεφύγει.

 

Και περηφάνια για τις ουλές τους.

 

Οι ουλές είναι μετάλλια χαραγμένα στη σάρκα τους με φωτιά και σίδερο και θα τρομάζουν τους εχθρούς τους, γιατί θα δείχνουν πως ο άνθρωπος που στέκεται απένα­ντι τους έχει μεγάλη εμπειρία στη μάχη. 

 

Συχνά αυτό μας κάνει να επιζητάμε το διάλογο και να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις.

 

Οι ουλές μιλούν πιο δυνατά από την κόψη του σπα­θιού που τις δημιούργησε.

Το διαβάσαμε από το: Ηττημένος είναι μόνο όποιος τα παρατάει http://thesecretrealtruth.

ΕΠΑΜ ΠΑΤΡΑΣ:Τετάρτη 27/8: Τα Καθάρματα στον Μώλο της Αγ. Νικολάου στην Πάτρα

Παρακολουθείστε την Τετάρτη 27 Αυγούστου, στο μώλο της Αγ. Νικολάου στην Πάτρα, την πολιτική παρωδία με τίτλο: ΟΥΣΤ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ. Μια ταινία ύμνος σε τρεις μεγάλες αξίες που προσπαθούν να μας αρπάξουν με κάθε τρόπο: την Αξιοπρέπεια, το Φιλότιμο και την Πατρίδα. Ώρα έναρξης: 8:30μμ.

Με πολύ σάτιρα, πολύ μουσική, αλλά και προπάντων με συγκλονιστικά πολιτικά και ιστορικά ντοκουμέντα, ξεκαθαρίζονται με αποστομωτικό τρόπο τα σημαντικότερα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα των τελευταίων δεκαετιών, για να καταλήξουν στα πολιτικά παρατράγουδα, τα ανθρώπινα δράματα και τις Εθνικές παγίδες της μνημονιακής “Σωτηρίας”.

Οι υπεύθυνοι της τραγωδίας ουσιαστικά ξεσκεπάζονται από μόνοι τους και ο αξέχαστος Μαυρογιαλούρος αναλαμβάνει δράση, επιστρέφοντας από τη δεκαετία του ’60 για να καταγγείλει όλα όσα παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα με αυτά που κάποτε τον ανάγκασαν από φιλότιμο να παραιτηθεί από Υπουργός, ευχόμενος ότι κάποτε θα βρεθεί ο ικανός που θα καθαρίσει επιτέλους αυτό το σάπιο Πολιτικό σύστημα.

Η ταινία: «ΟΥΣΤ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ» είναι το πρώτο αυτοτελές μέρος της διλογίας με γενικό τίτλο: «ΟΥΣΤ». Το δεύτερο μέρος έχει τίτλο: «Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» και παρουσιάζει με συγκλονιστικά ντοκουμέντα το πώς και το γιατί πρέπει όλοι οι Έλληνες να
ορθώσουμε ανάστημα.

Και οι 2 ταινίες δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία ομάδας πολιτών, οι οποίοι για περισσότερο από 6 μήνες αφιερώθηκαν στην έρευνα και στην οργάνωση στοιχείων, με στόχο να αναδείξουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης που συνταράσσει τον τόπο μας, αλλά και να εμψυχώσουν κάθε Έλληνα, ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας. 

Κατόπιν τις αφιέρωσαν στο Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) και εντάχτηκαν ως ενεργά του μέλη, συμμετέχοντας σε δράσεις Ενημέρωσης & Αλληλεγγύης.

Επισκεφθείτε την σελίδα της διλογίας για να παρακολουθήσετε και το δεύτερο μέρος: http://oust-katharmata.blogspot.gr

Επισκεφθείτε την σελίδα του Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας για νέα σχετικά με το Ε.ΠΑ.Μ.: http://epam-patras.net

Βάλε λίγο δικτατορία, έναν freddo και να παίζει Παντελίδης

του Άρη Τσολογιάννη

Σοκαρίστηκε ο Έλληνας με το νέο της ποινικοποίησης κάθε προσβλητικής εναντίωσης στο καθεστώς της Ναζιστικής Δικτατορίας. Σοκαρίστηκε το απόβλητο της αποχέτευσης Σαμαρά, ο τρίτης διαλογής δονητής της Όλγας Κεφαλογιάννη, ο καρπαζοεισπράκτορας του Κικίλια.

Σοκαρίστηκαν, τους έπεσε ο freddo από τα χέρια, κόλλησε το Υoutube και σταμάτησαν τα λόγια του Παντελίδη στο «Μου λες δεν γίνεται», που τραγουδούσε παθιασμένος καθώς ρίχνανε τις ζαριές ο ένας απέναντι στον άλλον. Σοκ και δέος. 

Όλοι έχουν φρίξει από την αποτρόπαιη αλλαγή του ποινικού δικαίου, θρήνος και κοπετός στους δρόμους, διαμαρτυρίες οι οποίες ξεκίνησαν από τις καφετέριες, τα bar και τα net στην είδηση πως δεν θα μπορούν να καταγγείλουν από εδώ και πέρα το καθεστώς που τους κλείνει τις τρύπες δια παντός τρόπου.

Απορούν όλοι για το πώς μπόρεσε, πως είναι δυνατόν, μια προοδευτική και δημοκρατική χώρα σαν την Ελλάδα να βγάζει τέτοιους νόμους. Είναι παραφυσικό, αδύνατο, απίστευτο, ανεπίτρεπτο. 

Το αρνούνται και ετοιμάζονται για αντεπίθεση με τα καλάμια και τις κοτρόνες που κατέχουν ως μοναδικά όπλα, ενάντια στις ένοπλες δυνάμεις που προστατεύουν υπερήφανα τους κυβερνώντες, κατατρώγονταςτις εναπομείνασες πενταροδεκάρες από το επίδομα των 500 ευρώ.

Θα έμοιαζε εξωφρενική η νέα αυτή απόφαση στην κοινωνία, αν υπήρχαν ευσυνείδητοι πολίτες. Θα έμοιαζε μια δικτατορική τακτική, άκρως επικίνδυνη και αδιαπραγμάτευτα θα λειτουργούσε ως αφορμή λαϊκής εξέγερσης. Θα έμοιαζε με μέθοδο δολοφονίας της ελευθερίας και θα λειτουργούσε ως παράγοντας της λαϊκής ετυμηγορίας. 

Όλα αυτά θα συνέβαιναν σε κάποια άλλη χώρα, σε κάποια άλλη κοινωνία, από κάποιον άλλον λαό, από κάποιους ανθρώπους με διαφορετικό επίπεδο αξιοπρέπειας, όχι εδώ.

Εδώ συνεχίζουν ακάθεκτοι, συνεχίζουν να ασχολούνται με τις πολυαγαπημένες τους αηδίες, συνεχίζουν να ασχολούνται με τα στοιχήματα τους, με τα like στις νέες τους selfies, με τα μουσκεμένα βούρλα από το IceBucketChallenge, με τους κάφρους της ελληνικής μουσικής σκηνής, με το νεο σέξι μαγιό της Φαίης Σκορδά, με το νέο άλμπουμ της Μπάολας, με όλες τις μικροαστικότητες που αυτός ο λαός έχει σαν ρουτίνα.

Κάνουν στην άκρη όλα τα ασήμαντα μικροπροβληματάκια τους, τύπου: δεν έχω να πληρώσω ΔΕΗ, νερό, νοίκι, φροντιστήρια, φορολογία, ασφάλεια, φαί. Τίποτα λέμε. 

Δεν τους νοιάζουν αυτά, δεν τους νοιάζει αν τους ξεπατώνουν τρίχα-τρίχα την λιγδωμένη, γαλανόλευκη γούνα τους. 

Δεν τους ενδιαφέρει αν η μόνη λέξη που τους θέλουν να ξεστομίζουν είναι «Γκολ». 

Δεν τους νοιάζει λέμε, ντιπ όμως.

Δεν περιμένουμε καμία αντίδραση, κανένα κλαυθμό, κανέναν οδυρμό, καμία κραυγή. 

Όλα πάνε ρολόι, όλα πάνε κατ’ευχήν, περιμένουμε μονάχα την πρώτη φυλάκιση για να ακούσουμε το παροιμιώδες : 

«Πω πω, να προσέχουμε τι λέμε καλέ, μην πάμε και καμία φυλακή και στερηθούμε τις στερήσεις μας.»

Είναι υπεράνω αυτοί οι άνθρωποι. Είναι τόσο πνευματικά καλλιεργημένοι, που μπορούν να επιβιώσουν σε συνθήκες υπέρλογης ολιγάρκειας.

Μπορούν να ζήσουν με πράγματα που άλλοι λαοί θα πέθαιναν στο πρώτο 24ωρο, μπορούν να ζήσουν μόνο με λίγο δικτατορία, freddo και Παντελίδη.

Ο Άρης Τσολογιάννης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Ημαθίας.

Το επόμενο βήμα στην Τσαγκαράδα...

ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΦΙΑ:Εσύ τι θα κάνεις;

Θα δεχθείς να πληρώσεις τον ληστρικό ΕΝΦΙΑ;

Αν όχι, έλα μαζί μας.

Είμαστε πολλοί,  είμαστε αποφασισμένοι Μπορούμε!

ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ;

 

ΤΩΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ... ΕΣΥ ΘΑ ΛΕΙΠΕΙΣ;;;

  Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑ!!

 

Mαζική κοινωνική κινητοποίηση κατα των εκποιήσεων 27/8/14.

Η παραίτηση της γαλλικής κυβέρνησης ως μια ακόμα υπενθύμιση

Του Θέμη Τζήμα

Δε γνωρίζω αν το Βερολίνο και οι μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου που η συγκυβέρνηση Μέρκελ κατεξοχήν υπηρετεί επέβαλαν άμεσα την πτώση της γαλλικής κυβέρνησης.

Είναι όμως σαφές ότι ο γαλλικός λαός έχει απολύτως απαξιώσει τον πρόεδρο Ολάντ και όλο εκείνο το μέρος του πολιτικού συστήματος το οποίο έδωσε γη και ύδωρ στις πολιτικές ύφεσης και ερημοποίησης στις οποίες εδράζεται πλέον η ευρωζώνη.

Τον πρόεδρο της Γαλλίας που παρεμπιπτόντως και ανάμεσα στα άλλα καμώνεται με αξιοθρήνητο τρόπο το “γεράκι” στα διεθνή, απαγορεύοντας ακόμα και διαδηλώσεις στο εσωτερικό της χώρας του.

Είναι επίσης σαφές ότι η “δημοκρατική” ΕΕ, πέραν της ανερυθρίαστης υποστήριξής της σε ακροδεξιές ομάδες και σε κτηνώδεις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αλλάξει την πολιτική της νεοαποικιοκρατικής δέσμευσης των κρατών- μελών της Ευρωζώνης, ακόμα και της Γαλλίας, στο άρμα του συστήματος εξουσίας που εκφράζει σε επίπεδο εθνικών κυβερνήσεων με τον πλέον εμφατικό τρόπο η γερμανική καγκελαρία. 

Οι ανατροπές κυβερνήσεων θα συνεχιστούν στο πλαίσιο της “ευθύνης” απέναντι στο ευρώ.

Τέλος είναι προφανές ότι η απαγορευμένη συζήτηση εντός της ευρωζώνης όχι μόνο συνεχίζει να είναι απαγορευμένη αλλά επιπλέον διευρύνεται: πλέον δεν τιμωρείται μόνο η συζήτηση γύρω από το ευρώ, συζήτηση που παραμένει προνόμιο μόνο των ελίτ αλλά και η συζήτηση γύρω από τη σχετική ένταση των πολιτικών λιτότητας.

Διότι όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν περί του αντιθέτου οι παραδοσιακοί και όψιμοι, εγχώριοι σοσιαλδημοκράτες, ο Ρέντσι, οι υπουργοί της τελευταίας γαλλικής κυβέρνησης ή η π. Υπουργός του Σαρκοζί Κριστίν Λαγκάρντ, ουδόλως μάχονται υπέρ μιας άλλης πολιτικής εξόδου των λαών από την κρίση.

Διεκδικούν μια σχετική και εντελώς ανεπαρκή χαλάρωση των πολιτικών ύφεσης υπέρ “εθνικών πρωταθλητών” πρωτίστως και δευτερευόντως υπέρ κάποιων άλλων τμημάτων των αστικών  τάξεων, στο πλαίσιο μιας μερικής, ενδοσυστημικής διαφωνίας.

Η παραίτηση της γαλλικής κυβέρνησης ωστόσο οφείλει να λειτουργήσει ως υπενθύμιση και για τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις: 

Ο Ολάντ εκλέχτηκε υποσχόμενος αλλαγή πολιτικής ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης χωρίς ούτε κατ' ελάχιστο να αμφισβητεί το γενικό πλαίσιο εφαρμογής της πολιτικής Σαρκοζί, δηλαδή ούτε το γενικό καπιταλιστικό περιβάλλον στη Γαλλία, ούτε τη ζώνη του Ευρώ.

Είχε μάλιστα πίσω του το ειδικό βάρος της Γαλλίας, τη θεωρούμενη ως κομβική σημασία του γαλλογερμανικού άξονα, όπως και βούληση για “ισχυρή” διαπραγμάτευση απέναντι στην Α. Μέρκελ. Ήταν τόσο “απόλυτος” ώστε όπως θυμόμαστε κατά την προεκλογική περίοδο για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, η γερμανική πολιτική ηγεσία αρνούνταν να τον συναντήσει.

Τί απέγιναν όλα αυτά; στασιμότητα και ύφεση, ταπείνωση και τυχοδιωκτισμός.

Το δίδαγμα είναι προφανές: όποιος χωρίς εναλλακτικό σχέδιο και χωρίς διάθεση για ρήξη, νομίζει ότι θα εμφανιστεί στα “ευρωπαϊκά σαλόνια” θα διαπραγματευτεί άλλες πολιτικές και ότι θα επιστρέψει έτσι απλά νικητής, οργανώνοντας ίσως και ένα δημοψήφισμα και σκορπώντας ρίγη τρόμου από το ριζοσπαστισμό του καλά θα κάνει να ξανακοιτάξει το προηγούμενο των “Ολαντρέου”.

Σε ό,τι αφορά τα της νυν συγκυβέρνησης ο σχολιασμός είναι άνευ σημασίας: ακόμα και αν δεν υπήρχε Μέρκελ θα την είχαν εφεύρει προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δουλειές με τους κολλητούς τους του εγχωρίου και ξένου παρασιτισμού. Γι' αυτούς η ήττα κάθε πολιτικής ηγεσίας από την καγκελαρία του Βερολίνου είναι χαρμοσύνο νέο δήθεν δικαίωσής τους.

Αναρτήθηκε σε Μοναξερός

 

Πηγή:http://tvxs.gr/news

Εμπρακτη αντίσταση με πρωτοβουλία των κομμάτων της Αριστεράς! Κανένας δεν πληρώνει ΕΝΦΙΑ!

  Σχολιο: Να το δουμε αυτο και να μην το πιστευουμε. Ζητειται από τον γραφοντα το παρακατω κειμενο, η Αριστερα να σταθει στο υψος των περιστασεων και να αποδειξει ότι στεκεται διπλα στους πολιτες στο θεμα του ΕΝΦΙΑ!! 

Καλει μαλιστα τις ηγεσιες και τα στελεχη της να μπουν μπροστα και να καψουν τα ειδοποιητηρια!! Καλει Αρχηγους, Βουλευτες, Περιφερειαρχες , Δημαρχους και καθε εκλεγμενο της, να ηγηθει αυτης της...επαναστασης. 

Εμεις προσυπογραφουμε και .......

Για να μην ειμαστε κακεντρεχεις...το ευχομαστε και περιμένουμε.....

 Του Γιώργου Αλεξάτου

Ακούγεται όλο και περισσότερο από όλο και περισσότερο κόσμο και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, για το σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς και όλων όσοι τοποθετούνται κατά των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών:

Εμπρός να αποδείξουμε ότι όντως θεωρούμε αντισυνταγματικά, άρα παράνομα, τα μέτρα που παίρνουν, σκίζοντας δημοσίως τα χαρτιά του ΕΝΦΙΑ!

Ναι, αλλά ποιος θα το κάνει αυτό; Ο κόσμος διστάζει, φοβάται.

Πώς να μη διστάζει και να μη φοβάται ο κόσμος, όταν τον καλούσαμε να μην πληρώσει και τα άλλα χαράτσια και έσπευδαν να τα πληρώσουν αυτοί που έκαναν το κάλεσμα! Κατά συνέπεια, αυτοί υποχρεούνται να βγουν μπροστά.

Οι βουλευτές και ευρωβουλευτές της Αριστεράς μαζί με τα μέλη των κεντρικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ., τους αριστερούς εκλεγμένους περιφερειάρχες, δημάρχους, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, και τα μέλη Δ.Σ. συνδικαλιστικών οργανώσεων από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ μέχρι και πρωτοβάθμια σωματεία, αποτελούν ένα σύνολο μερικών χιλιάδων.

Αυτοί να μπουν μπροστά, ανακοινώνοντας δημοσίως ότι αρνούνται να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ. Και να προχωρήσουν σε δημόσια εκδήλωση καταστροφής των χαρτιών. Δίνοντας το παράδειγμα στα μέλη των κομμάτων και οργανώσεών τους -σε κάμποσες δεκάδες χιλιάδες κομματικά μέλη, χωρίς τις εκατοντάδες χιλιάδες των μελών των συνδικάτων- καθώς η άρνηση πληρωμής θα είναι πλέον ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας για καθέναν και καθεμιά, και έμπρακτης πολιτικής τοποθέτησης.
 

Να μετρηθούν και πόσοι όταν μιλάνε για αντίσταση το εννοούν.

Να ξέρουμε και με τι δυναμικό έχουμε να κάνουμε. 

Και να δούμε και τι δυναμική θα βγάλει αυτό το πράγμα και αν πράγματι ο κόσμος έχει ή όχι διάθεση ανατροπής.

Λοιπόν; Ο λόγος στα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς...

  

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Σάββατο, 23 Αυγούστου 2014 |

ΕΠΑΜ Αγίου Δημητρίου Αλίμου Αργυρούπολης Ηλιούπολης Δάφνης: Θεματική βραδιά "Φράουλες και αίμα" (Τα κινήματα των νέων σήμερα)!

ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ

 Θεματική βραδιά "Φράουλες και αίμα" 
(Τα κινήματα των νέων σήμερα)
 
Τετάρτη στις 8:30 μ.μ.
 
 

Την Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014 στις 8:30 μμ ο τετραπύρηνος Αγ. Δημητρίου Αλίμου Αργυρούπολης Ηλιούπολης θα προβάλει την κινηματογραφική ταινία "Φράουλες και αιμα", στο υπαίθριο θέατρο Μαίρη Αρώνη στην πλατεία Καραΐσκάκη Αλίμου (Γούναρη και Ελ.Βενιζέλου).
 

Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
 

Σας περιμένουμε όλους εκεί.

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Η ΤΑΙΝΙΑ!

Μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο η νεολαία χειραφετήθηκε και από τότε ήταν πάντα στην πρωτοπορία των κινημάτων.
 
Αυτή την νεολαία αναζητούμε και σήμερα!

Μου αρέσει!Μου αρέσει! · · Κοινοποιήστε · 31

 

Χωρίς εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση δεν μπορεί να υπάρξει προκοπή

 

 

 

 

 

 

 

 

του Δημήτρη Καζάκη

Δείτε πόσο ανήμπορες είναι οι αγορές κεφαλαίου με τους εξαγορασμένους δικαστές και τους πολιτικούς τους μπροστά σε μια χώρα που ξέρει να υπερασπίζεται την εθνική της κυριαρχία. 

 

Δείτε τι ατομικό όπλο κρατά στα χέρια του ένας λαός απέναντι σε κάθε αποικιοκρατική επιβουλή, όταν ξέρει να προασπίζεται την εθνική του αυτοδιάθεση.

 

Ο λόγος περί Αργεντινής. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά ακόμη να καταρρεύσει η οικονομία της και να πνιγεί στο χάος η κοινωνία της, σχεδόν ένα μήνα μετά την επίσημη πτώχευση της χώρας από το δικαστικό σύστημα της Νέας Υόρκης και τους διεθνείς οίκους ανοχής, όπως S&P, Fitch, Moody's.

Κι ενώ οι κασσανδρικές προφητείες συνεχίζονται από τα έμμισθα παπαγαλάκια, η κυβέρνηση της Αργεντινής κατέθεσε νόμο που κάνει δυνατή την πληρωμή των ομολογιούχων της σε Αργεντίνικο δίκαιο και από την κρατική τράπεζα Nación Fideicomisos S.A. 

 

Η κυβέρνηση της Αργεντινής δίνει διορία έως το τέλος Σεπτεμβρίου στην Bank of New York Mellon της .... Νέας Υόρκης να πληρώσει - σύμφωνα με την σύμβαση που έχει υπογράψει με την Αργεντινή - τους ομολογιούχους, είτε με, είτε χωρίς την συγκατάθεση του δικαστή Γκρίεζα. 

 

Διαφορετικά θα ασκήσει το έννομο δικαίωμά της να αλλάξει εκπρόσωπο πληρωμής.

Ο Γκρίεζα και οι αγορές λύσσαξαν με την απόφαση αυτή. Ο δικαστής των κερδοσκόπων την κήρυξε "παράνομη", χωρίς να έχει καμιά ούτε αρμοδιότητα, ούτε δικαιοδοσία. 

 

Απεφάσισε μάλιστα να καταδικάσει την Αργεντινή σε περιφρόνηση του δικαστηρίου του, θεωρώντας προφανώς είτε από γεροντική άνοια, είτε από υστερική σκοπιμότητα, ότι η συγκεκριμένη χώρα είναι κάποιος κακομοίρης φτωχοδιάβολος, π.χ. σαν κι αυτόν που δολοφόνησαν οι ένστολοι ομογάλακτοί του στο Μιζούρι. 

 

Κι επομένως πρέπει να νιώσει το αδίστακτο χέρι του νόμου για να μάθει να μην σηκώνει κεφάλι.

Η απάντηση του υπουργείου οικονομικών της Αργεντινής είναι χαρακτηριστική:

"Το γεγονός ότι δήλωσε ως «παράνομο» ένα νομοσχέδιο που αποστέλλεται από το Εκτελεστικό στο Κογκρέσο δίνει και πάλι απόδειξη της περιφρόνησης του στην εθνική κυριαρχία της Αργεντινής και την πλήρη άγνοια του σχετικά με τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. 

 

Δεν του αρκεί το ότι εμποδίζει την καταβολή στους κατόχους των ομολόγων που συμμετέχουν στην αναδιάρθρωση του χρέους του 2005 και του 2010 με κατάχρηση της δικαιοδοσίας του... 

 

Τώρα επιχειρεί, κατόπιν αιτήματος από τα "ληστρικά αμοιβαία κεφάλαια", να επιβάλει όρους στο ίδιο το Κογκρέσο, το οποίο είναι το ανώτατο νομοθετικό σώμα του Έθνους."

"Όταν μιλάνε για περιφρόνηση του δικαστηρίου, αποτυγχάνουν να δουν ότι η Αργεντινή είναι κυρίαρχο κράτος και διαθέτει ασυλία," δήλωσε με τη σειρά του ο Καπιτάνις, κυβερνητικός εκπρόσωπος στην καθημερινή ενημέρωση τύπου την Τετάρτη 20/8, σχετικά με την απόφαση του Γκρίεζα. 

 

Εν τω μεταξύ, ο Καπιτάνις δήλωσε επίσης ότι "μεγάλες συγκεντρώσεις υπερεθνικών ομάδων" επιδιώκουν να "επιβάλουν όρους στην Αργεντινή προκειμένου να γυρίσει πίσω στο φαύλο κύκλο του χρέους και στον μόνιμο εκβιασμό που έχει υποστεί."

Οποιοσδήποτε παρακολουθεί τις εξελίξεις γνωρίζει ότι η δήλωση του Καπιτάνις είναι απολύτως ακριβής. Πρόσφατα το Economist (23/8) έγραφε τα εξής:

 

 "Η Αργεντινή διαθέτει το δεύτερο σε μέγεθος απόθεμα σχιστολιθικού αερίου στον κόσμο, το περισσότερο στην Vaca Muerta. Μια έρευνα από την Διοίκηση Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ (EIA), αναφέρει ότι ο τομέας κατέχει 16,2 δις βαρέλια σχιστολιθικού πετρελαίου και 308 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (TCF) σχιστολιθικού φυσικού αερίου. 

 

Αυτό είναι περισσότερο πετρέλαιο σχιστόλιθου από ότι διαθέτει το Μεξικό και περισσότερο σχιστολιθικό φυσικό αέριο από ότι διαθέτει η Βραζιλία. 

 

Είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν την τρέχουσα ζήτηση ενέργειας της Αργεντινής για πάνω από 150 χρόνια, και θα μπορούσε να καταστήσει την χώρα εξαγωγέα πετρελαίου και φυσικού αερίου για άλλη μια φορά."

Είναι ποτέ δυνατόν να επιτρέψουν να χαθεί ένας τέτοιος πλούτος από τις διεθνείς αγορές; Είναι ποτέ δυνατόν να επιτρέψουν σε μια εθνικά κυρίαρχη κυβέρνηση να αξιοποιήσει αυτόν τον πλούτο προς όφελος του λαού και της χώρας της; Όχι βέβαια. 

 

Να γιατί επιδιώκουν την κατάρρευση της Αργεντινής. Μόνο που δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτε σ' έναν λαό που ξέρει τι σημαίνει εθνική αυτοδιάθεση και σε μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται την εθνική κυριαρχία της χώρας της.

Κι εκεί είναι το κουμπί. Ότι κι αν πουν, ότι κι αν κάνουν δικαστές τύπου Γκρίεζα, όσο κι αν πιέζουν οι ισχυροί, όσες αποφάσεις και να πάρουν οργανισμοί σαν τον ΠΟΕ εναντίον της Αργεντινής, όλα θα αποτυγχάνουν και θα σπάνε στον ανάχωμα της εθνικής κυριαρχίας και ασυλίας της Αργεντινής.

Αρκεί η κυβέρνηση να παραμείνει ακλόνητη στην υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της χώρας της. 

 

Αρκεί να συνεχίσει να μην δανείζεται από το εξωτερικό, από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. 

 

Αρκεί να ενισχύει τις διακρατικές της σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, όπως έχει κάνει μέχρι τώρα. 

 

Και αρκεί να ξεκαθαρίζει το εσωτερικό μέτωπο από τις δυνάμεις εκείνες της εγχώριας ολιγαρχίας που έχουν ταυτιστεί με τις αγορές. 

 

Με βασικό μοχλό το βάθαιμα της δημοκρατίας για τις αδύναμες τάξεις και την αγωνιστική επαγρύπνηση του λαού που ξέρει πώς να απαντήσει άμεσα και πρακτικά στο δίλημα: 

 

Patria o Buitros. Πατρίδα ή Γύπες. 

Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Οι λακκόπλουτοι...

Κυριακή, 24 Αυγούστου 2014

 ΤουΝίκου Καράβελου*

Λακκόπλουτους ονόμαζαν οι αρχαίοι εκείνους που, με εγκληματικές πράξεις, ανίερα πλούτιζαν εις βάρος των άλλων. Ο όρος προήλθε ως εξής: Αμέσως μετά τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.), κάποιος Αθηναίος αξιωματούχος, ονομαζόμενος Καλλίας ο Δαδούχος, έπιασε έναν αιχμάλωτο που έπεσε στα πόδια του ζητώντας έλεος.

Ως αντάλλαγμα για τη ζωή του υπέδειξε στον Καλλία ένα λάκκο, μέσα στον οποίο οι Πέρσες είχαν θάψει μεγάλη ποσότητα χρυσού. Ο φιλοχρήματος Αθηναίος πήρε το χρυσάφι και σκότωσε τον αιχμάλωτο. Αυτή η ανίερη συμπεριφορά στιγμάτισε τη γενιά του Καλλία και έκτοτε οι καταγόμενοι από αυτήν ονομάζονταν λακκόπλουτοι (Πλούταρχος, Παράλληλοι Βίοι Αριστείδης - Κάτων).

Λακκόπλουτος, λοιπόν, ονομάζεται κάθε ασεβής, ωμός και άπληστος, όταν πλουτίζει εις βάρος των δυστυχούντων, διαπράττοντας εγκλήματα. 

Οταν ο ίδιος ευτυχεί εις βάρος των πολλών, όταν αυξάνει τα κέρδη του εις βάρος της ανεργίας και της απόγνωσης των άλλων. 

Οταν προσπορίζεται παράνομα οφέλη, αφαιρώντας από τους πολίτες ακόμη και τα στοιχειώδη. 

Οταν ο ίδιος περνάει καλά, ενώ οι άλλοι εξαιτίας του δυστυχούν. 

Κι ακόμα λακκόπλουτος είναι εκείνος που συναυτουργεί ή παρέχει συνδρομή στους παραπάνω, προκειμένου αυτοί να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους αρπάζοντας δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, οδηγώντας τους πολίτες σε κοινωνικό και συχνά φυσικό θάνατο.

Εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια οι λακκόπλουτοι φοβίζουν, τρομοκρατούν, εκβιάζουν και εκθέτουν σε κίνδυνο τους πολίτες και ιδιαίτερα τις ευπαθείς ομάδες. 

Παραβιάζουν το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συνθήκες. 

Καταλύουν το δημοκρατικό πολίτευμα και υπονομεύουν τα θεμελιώδη δικαιώματα,εκχωρώνταςστους τοκογλύφους την εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας. 

Οι πράξεις τους συγκροτούν 

βαρύτατα εγκλήματα κακουργηματικού

χαρακτήρα.

Προς το παρόν,«οι κύριοι» αυτοί αισθάνονται ασφαλείς γιατί γνωρίζουν ότι ο νόμος και η δικαιοσύνη δεν διστάζουν να διαδηλώσουν την ταξική τους ασυμμετρία (Μ. Foucault - Surveillez et punir, σελ. 281-282). 

Ακόμα, γιατί θεωρούν ότι έχουν το ακαταδίωκτο, επειδή διαπράττουν τα λεγόμενα εγκλήματα «του λευκού κολάρου» (G. Kellens «Le crime en col blanc»). 

Γιατί επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους την παρανομία στα δικαιώματα των άλλων, ως επίσημη και ανεκτή παρανομία που εξασφαλίζει την επικυριαρχία τους (Εισαγγελέως Εφετών Βασιλείου Ι. Παππά - Το ποινικό πρόβλημα).

Παρ'όλα ταύτα φοβούνται, γι' αυτό με πρόσφατες διατάξεις θεσπίζουν ποινικές ασυλίες για τους ίδιους και τους συνεργούς τους. 

Αυτοί προκαλούν στο λαό ενοχές, ότι εκείνος δήθεν ευθύνεται για τα κακώς κείμενα του κράτους. Αν, όμως, ο λαός ευθύνεται, η ευθύνη του περιορίζεται στην ανοχή του να τον κυβερνούν βοηθοί εκπληρώσεως των τοκογλύφων. 

 Αυτοί ετοίμασαν το έδαφος και επέδραμαν εις βάρος των δικαιωμάτων του λαού ως δολοφόνοι και τυμβωρύχοι. 

Θέλουν να τον πείσουν πως ό,τι απέκτησε με τον μόχθο του δεν του ανήκει, αλλά συνιστά παραχώρηση χάριν φιλανθρωπίας, πλην ανά πάσα στιγμή ανακλητή.

Δυστυχώς, σε αυτό το ανόσιο για το λαό αλλά φυσικό γι' αυτούς έργο, έχουν μέχρι σήμερα αμέριστη εντόπια συνδρομή. 

 Τη συναυτουργία και συνδρομή και των τριών εξουσιών (νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής), των θεσμικών δηλαδή πόλων που συγκροτούν και υπερασπίζονται, υποτίθεται, το δημοκρατικό πολίτευμα.  

Σήμερα, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, οι εξουσίες αυτές έχουν μεταβληθεί σε εργαστήρια φόβου και σε μοχλούς καταστολής.

Ο ασεβής Καλλίας έχει αφήσει το σπέρμα της γενιάς του. Απόγονοί του, οι λακκόπλουτοι, της ίδιας με εκείνον ανίερης γενιάς. Αρπακτικά που σκοτώνουν. 

Που δεν διστάζουν να αφήσουν να πεθαίνουν από το κρύο και την πείνα ακόμα και παιδιά. 

Που δεν ντρέπονται μπροστά σε τόσες αυτοκτονίες.

Ο Καλλίας θα υπάρχει πάντα. Ετοιμος να προσπορίσει ανόσιο πλουτισμό εις βάρος των ανθρώπων, διαπράττοντας εγκλήματα.

Το ζήτημα είναι αν οι πολίτες αυτής της χώρας θα τον σταματήσουν. Αν θα αρνηθούν επιτέλους το ρόλο που οι ραβδούχοι τούς επιφυλάσσουν. Το ρόλο του Πέρση αιχμαλώτου.

*Ο Νίκος Καραβέλος είναι δικηγόρος - συγγραφέας

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=16/01/2014&id=409909

Αναρτήθηκε από Μοναξερός.

Θα πάμε μέχρι το τέρμα!

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι μέσα στους παγετώνες της Εποχής των Αλαζόνων.  

Στέκονται όλοι σε μια στάση λεωφορείου κι ας γνωρίζουν ότι η γραμμή «Ελπίδα-Όνειρο» έχει καταργηθεί προ πολλού. 

Έχουν την περίεργη εμμονή να βγαίνουν από το σπίτι τους και να μην κρατούν ποτέ ομπρέλα ακόμα και αν το σύστημα βρέχει τόσο άδικο που σε τρυπάει μέχρι το μεδούλι. 

Πάντα στην μια τους τσέπη έχουν το εισιτήριο, που χρόνια ένας εισπράκτορας της Εντιμότητας δεν βρέθηκε να τους το ακυρώσει.

Όλοι στην ίδια στάση χωρίς υπόστεγο στέκονται αμίλητοι κοιτώντας τα λεωφορεία άλλων γραμμών να περνούν κάθε λεπτό αιώνες τώρα.  

Η γραμμή που έχει την περισσότερη κινητικότητα είναι η «Κατάφαση-Λησμονιά». 

Όλα τα λεωφορεία της, από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, είναι ασφυκτικά γεμάτα από πλάσματα που έχουν πάντα τα ρούχα τους στεγνά, όσο άδικο κι αν βρέχει, ενώ το πρόσωπό τους δεν έχει ούτε μία ρυτίδα. 

Μόνο τα μάτια τους που κοιτούν έξω από τα χνωτισμένα παράθυρα έχουν την θαμπάδα των νεκρών βλεμμάτων. 

Σαν τεράστιες νεκροφόρες κινούνται αυτά τα οχήματα κάθε μέρα αιώνες τώρα και κάθε φορά που θάβεται ένας από τους επιβάτες πάντα βρίσκονται δύο να πάρουν την πολυπόθητη θέση του.

Αντίθετα με αυτούς που βρίσκουν πολλούς αντικαταστάτες, οι άνθρωποι της γραμμής «Ελπίδα- Όνειρο» δεν βρίσκουν ποτέ. 

Κατά έναν περίεργο τρόπο μετά την κηδεία αυτών, η θέση τους μένει κενή στην στάση τιμητικά. Σαν να υπάρχει έναν άγραφος κανόνας κανείς να μην κλέβει το όνειρο και την ελπίδα του άλλου ακόμα κι αν δεν είναι εκεί για να τα υπερασπιστεί ή για να τα προσμένει. Κανείς δεν παίρνει το εισιτήριο από την τσέπη αυτού που έφυγε.  

Είναι η πρώτη φορά που βγάζουν το εισιτήριο από την τσέπη του και του το βάζουν στο χέρι. 

Λες και το λεωφορείο που χρόνια περίμενε έφθασε. 

Λες και ανεβαίνει ένα – ένα τα σκαλιά. 

Λες και ο εισπράκτορας είναι επιτέλους στην θέση του. 

Λες και το Όνειρο τελικά ήταν μια ζωή δρόμος. 

 Αναρτήθηκε από Simple Man

Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια! Μέχρι πότε;

 

Ανανέωση όρκων!! 

 

 

Δεν πρόκειται για τους συνηθισμένους όρκους αγάπης!

Αυτούς που ανανεώνονται, όταν, συνήθως, αρχίζουν οι απιστίες!

Τελειώνει ο Αύγουστος...να το φθινόπωρο.

Νάμαστε, λοιπόν, μπροστά στο νέο καθήκον.

Να ανανεώσουμε τους όρκους...ανατροπής!!

Το συνηθίσαμε τα τελευταία 4 χρόνια.

Σεβαστήκαμε και φέτος τα μπάνια του λαού.

Ως εδώ!

Από τον άλλο μήνα βάζουμε μπροστά τις μηχανές!

Ειρωνεία. Ψεύδος. Αυταπάτη.

Κάθε χρόνο τα ίδια.

Πρώτα την άνοιξη και μετά φθινόπωρο!

Αυτοπαραμυθιαζόμαστε!

Κάθε χρόνο και κάθε εποχή είχαμε νέους λόγους 

να κηρύξουμε κατάσταση προ-Ανατροπής.

Πακέτα, νέα μέτρα, εφαρμογή παλιότερων κοκ.

Ολα εις μάτην!

Και φέτος το ίδιο μοτίβο.

Αφορμές έχουμε, αν και δεν χρειαζόμαστε νέες.

Λεβέντες να τσιρομαδιούνται, αν και δεν χρειαζόμαστε, έχουμε.

Μια ληστοΣυμμορία που αφανίζει και καταστρέφει, έχουμε.

Οπως και πέρυσι και πρόπερσι και βάλε.

Καθεστωτικούς παπαγάλους που σκίζονται να μας κοιμίζουν, ναι.

Ολιγάρχες, μιντιάδες, λαμόγια, δόξα το θεό.

Εταίρους, τοκογλύφους και αρπακτικά, μάτσο.

Κατάθλιψη και οργή, να φάν κι οι κότες. 

...............................

Εμπρός, λοιπόν!

Ας ανανεώσουμε τον βαρετό και άχαρο όρκο για πολλούς!

Ορκους κάνουμε.

Λόγους έχουμε.

Πέτρες πολλές.

Χέρια ΔΕΝ έχουμε!!

(όταν βρεθούν θα τελειώσουν κι οι όρκοι!!).

Αναρτήθηκε από Δημήτριος Ζ