Μόνο τα έθνη που αποδέχονται το ρίσκο του πολέμου μπορούν να τον αποτρέψουν

Του Κώστα Μελά

Αναφορικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής, τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχουν σχηματιστεί στον ελληνικό χώρο δύο βασικές αντιλήψεις: η λεγόμενη πολιτική του κατευνασμού και η λεγόμενη πολιτική της ενεργούς αποτροπής.

Η πολιτική του κατευνασμού θεωρεί (ακόμη;) ότι διαμέσου των συνεχών διαπραγματεύσεων με βάση τους υπάρχοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, υπάρχουν οι δυνατότητες να μετατραπεί η Τουρκία σε δημοκρατικό κράτος ευρωπαϊκού τύπου. Και συνεπώς να αρχίσει να επικοινωνεί με αντίστοιχο τρόπο, προκειμένου να επιλύσει τις υπάρχουσες διαφορές της, όχι μόνο με την Ελλάδα, αλλά και με τα υπόλοιπα όμορα ή μη κράτη.

Στα μύχια αυτής της αντίληψης κυριαρχεί, όχι μόνο ο φόβος του πολέμου και του βίαιου θανάτου, αλλά η ολοκληρωτική άρνηση του πολέμου ως ύστατου μέσου επίλυσης των διανθρώπινων και διακρατικών διαφορών. Ο πόλεμος στην αντίληψη αυτή θεωρείται όχι μόνο κακό, αλλά αφύσικο γεγονός! Αντιδιαστέλλεται μάλιστα με την "καλή" πολιτική.

Χρειάζεται, πάση θυσία, λοιπόν, να χαλιναγωγηθεί το "κακό" από το "καλό". Έχοντας πεισθεί ότι ο πόλεμος είναι αφύσικο γεγονός, αρχίζουν να συμπεριφέρονται ως εάν ο πόλεμος όντως αντιπροσωπεύει μια αφύσικη κατάσταση, μέχρις ότου η δύναμη των πραγμάτων τους διαψεύσει.

Μασκαραμένη πραγματικότητα

Η μάσκα καθίσταται η πραγματικότητα του προσώπου που κρύβει πίσω της. Η εσωτερίκευση της μασκαρεμένης φύσης, τους επιτρέπει στην τελευταία να λειτουργεί ως εάν ήταν η πραγματική και σε κάποιο βαθμό καθίσταται όντως πραγματική. Η επισήμανση αυτή αποκτά τεράστιο μέγεθος εμπειρικής επίρρωσης, μόλις αναλογισθεί κανείς ότι ο πόλεμος δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Συμπορεύεται με τον άνθρωπο ως μέσο διευθέτησης των διανθρώπινων σχέσεων, από καταβολής του κόσμου.

Η πολιτική της ενεργούς αποτροπής, ως αντίληψη (αναφέρομαι στους συστηματικούς αναλυτές) από ό,τι καταλαβαίνω, φαίνεται (δεν είμαι σίγουρος), ότι δεν αρνείται τον πόλεμο ως ύστατο μέσο υπεράσπισης της αυτοσυντήρησης. Αρνείται πεισματικά, όμως, να τον ονοματίσει. Γυροφέρνει το θέμα, αλλά ποτέ δεν αναφέρεται ρητά ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής επικοινωνίας με ανάμιξη άλλων μέσων. Δηλαδή ότι ο πόλεμος γεννιέται ακριβώς από την πολιτική επικοινωνία, είναι καρπός της πολιτικής επικοινωνίας και δεν έχει διαφορετική λογική από αυτή.

Είναι διάχυτος ο φόβος μήπως τους αποδοθεί το προσωνύμιο "πολεμοχαρής", που πιθανότατα τους ωθεί σ' αυτή τη στάση. Με άλλα λόγια η πολιτική δεν είναι η αντίθετη έννοια του πολέμου, όπως υποστηρίζει η αντίληψη περί κατευνασμού που προαναφέραμε. Η πολιτική εν πολέμω και η πολιτική εν ειρήνη δεν διαφέρουν ουσιαστικά, παρά ως προς την ενεργή προσφυγή στην ένοπλη βία για την επιβολή της βούλησης των πολιτικών υποκειμένων.

Πολιτική και πόλεμος

Δεν διαφέρουν επειδή η πολιτική εν πολέμω είναι εμβαπτισμένη στα νάματα του ανορθολογικού πάθους και η πολιτική εν ειρήνη είναι ιδαλγός της ειρηνευμένης συνείδησης και της διαχειριστικής ορθολογικότητας. Ο πόλεμος είναι μέρος του όλου, δηλαδή της πολιτικής. Είναι δηλαδή ιδιαίτερο πεδίο μέσα στο ευρύτερο πεδίο της και συνάμα παραλλαγή της ουσιώδους υφής της, ήτοι μορφή της πολιτικής επικοινωνίας (Παναγιώτης Κονδύλης, Θεωρία του Πολέμου).

Η πολιτική σχετίζεται με τον πόλεμο όπως ο άνθρωπος με τη βία: δεν μπορεί να παραιτηθεί απ’ αυτήν, αλλά και δεν μπορεί να ζει συνεχώς μ’ αυτήν. Ο πόλεμος είναι, τρόπον τινά, η φυσική κατάσταση της ανθρωπότητας. Υπό αυτήν την άποψη ουδέποτε θα εξαλειφθεί, τουλάχιστον σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, οπότε η αυτοσυντήρηση τίθεται εν κινδύνω.

Είναι αδύνατον, άλλωστε, να γίνει κατανοητή η ανθρώπινη ιστορία αν επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε όσα συγκροτούν, σε κάθε εποχή, την κανονικότητα. Μόνο το έκτακτο και το ακραίο, προσφέρουν στέρεο έδαφος και ικανά εργαλεία στην απροκατάληπτη γνώση των ανθρωπίνων πραγμάτων. Εν κατακλείδι, μόνο οι λαοί που αποδέχονται τον κίνδυνο του βίαιου θανάτου τους, είναι σε θέση να τον αποτρέψουν.

Έχει χαθεί τελείως ο έλεγχος!!

Δημήτρης Κυπριώτης 

Βρισκόμαστε πολύ κοντά σε ένα πλήρες αποσταθεροποιημένο περιβάλλον, που αντίστοιχα έχει κάνει τους πολίτες να χάσουν κάθε εμπιστοσύνη προς το κράτος ή στην καλλίτερη περίπτωση αυτή να βρίσκεται στα ελάχιστα ανεκτά επίπεδα.

Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει αμφισβήτηση πλέον τόσο  στη νομιμοποίηση των θεσμών όσο  και των οργάνων που εκπροσωπούν την εκτελεστική εξουσία! Με πολύ απλά λόγια, αλλά που αγγίζουν την πραγματικότητα, η χώρα βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στο χάος!!

Αυτό ακριβώς μας δείχνουν τα τελευταία θλιβερά γεγονότα και ιδιαίτερα το σοβαρό περιστατικό στη Χίο, όταν το εξαγριωμένο δικαιολογημένα πλήθος, εισέβαλε  σε ξενοδοχείο και επιτέθηκε στους διαμένοντες εκεί άνδρες των ΜΑΤ, που τη δεδομένη στιγμή φάνταζαν σαν τους στρατιώτες του εχθρού, που εισέβαλε στον τόπο τους, καταστρέφοντας αυτοκίνητα και χτυπώντας αδιακρίτως φύλλου ηλικίας και ικανότητας.  Και γιατί παρακαλώ ενήργησαν έτσι οι άνδρες των ΜΑΤ; Επειδή λένε οι συνδικαλιστές τους, τους έδωσαν εντολή  να καταστείλουν με τον πιο βίαιο τρόπο τις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων του νησιού ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης να κάνει τον τόπο τους μόνιμη αποθήκη ψυχών! Αν είναι δυνατόν!

Αυτή όμως η απονομιμοποίηση του κράτους και των οργάνων του στα μάτια των πολιτών,  οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο της κατάστασης. Που είναι λοιπόν αυτό που διαφημίστηκε υπερβολικά στην έναρξη της θητείας της και που  από πολλούς έλληνες επικροτήθηκε, ότι υπάρχει προετοιμασμένο σχέδιο και λύσεις για το προσφυγικό;

Δυστυχώς τα γεγονότα μίλησαν και μάλιστα καθαρά. Η κυβέρνηση παρέλαβε ένα πρόβλημα από το ΣΥΡΙΖΑ, που προηγουμένως ως κυβέρνηση, ενεργώντας «εγκληματικά», αποδέχθηκε τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και τη φόρτωσε με τα προβλήματα που αυτή δημιουργούσε στην κυβέρνηση της ΝΔ, που με τη σειρά της δεν μπόρεσε να αντιτάξει ένα ΟΧΙ στα θέλω της κ. Μέρκελ, αφού για αυτό πρόκειται και τώρα, ακούει και την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ!!

Το καράβι, μαζί με τα άλλα επικίνδυνα φορτία που έχει, ειδικά στα εθνικά θέματα, έχει ήδη αρχίζει και βάζει νερά!! Θα μπορέσει άραγε να κρατηθεί στην επιφάνεια και για πόσο; Και μετά τι; 

Αυτό πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι Έλληνες  και πρέπει από τώρα να σκεφτούν σοβαρά το τι θα πράξουν, σε περίπτωση πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Προτάσεις πάντως σίγουρα θα υπάρξουν και πέραν των πεπατημένων, εκτός και αν θέλουν να ξαναδοκιμάσουν τη δεύτερη φορά «Αριστερά»!!

Ο Δένδιας προβλέπει εθνική καταστροφή τύπου 1974 και ο Κυριάκος παίζει… ΕΛΙΑΜΕΠ

Απόστολος Αποστολόπουλος                

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για Συνέδριο. Υπάρχουν μερικοί, οι λεγόμενοι 53 και κάποιοι άλλοι, που θέλουν ένα «μικρό» ΣΥΡΙΖΑ για να διασωθεί, υποτίθεται, η καθαρότητα της αριστεροσύνης του κόμματος. Στην πραγματικότητα θέλουν να διασωθούν οι ίδιοι ως ομάδα ισχύος και να έχουν μερίδιο εξουσίας.

Ο πρόεδρος του κόμματος, θέλει, όπως λέει, ένα μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ, διευρυμένο, ανοιχτό στην κοινωνία, δημοκρατικό, προφανώς για να τον ελέγχει εκείνος. Και οι δυο πλευρές ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την Εξουσία, στο κόμμα και στη χώρα. Επικαλούνται στα λόγια την αριστερά αλλά απουσιάζουν εντελώς οι πράξεις.

Ο αρχηγός θέλει να εξασφαλίσει την αριθμητική πλειοψηφία στο κόμμα για να εγκρίνονται τυπικά οι αποφάσεις του. Την πολιτική τη διαμορφώνει ο ίδιος ως απόσταγμα των επαφών με κατάλληλα πρόσωπα, κατά κανόνα εξωθεσμικά.

Ο Τσίπρας θέλει, λέει, να ελέγξει τους «αρμούς της Εξουσίας». Σχηματικά, «οι αρμοί της εξουσίας» είναι οι μηχανισμοί που υποδεικνύουν ποιοι θα προωθηθούν και σε ποιες θέσεις ώστε να ελέγχουν αφανώς στο Κράτος.

Σε μια εξαρτημένη χώρα, σε ένα προτεκτοράτο, οι «αρμοί της Εξουσίας» είναι εξωθεσμικοί παράγοντες, γραφεία και ξένες υπηρεσίες, ακόμα και στελέχη εταιριών ελληνικών ή ξένων χωρών. Κοντολογίς οι επικυρίαρχοι. Θα τους ελέγξει ο Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Το άλλο όνομα των «αρμών της Εξουσίας» είναι «βαθύ κράτος». Ο ΣΥΡΙΖΑ απόκτησε επαφή με το βαθύ κράτος, όση του επέτρεπε η σχετικά σύντομη παραμονή στην κυβέρνηση.

Ο Τσίπρας έχει στο βάθος ένα δίκιο. Παραδόθηκε ψυχή τε και σώματι στους επικυρίαρχους του εξωτερικού και κατάφερε με τη βοήθειά τους να κερδίσει μια τετραετία, όλη κι όλη. Αλλά για να βγάλει την υποχρέωση ξεπούλησε, με τις Πρέσπες, τη Μακεδονία και έχασε τις εκλογές.

Θέλει τώρα να κερδίσει την ανεπιφύλακτη στήριξη, και όχι απλώς τη συγκατάβαση/ανοχή, και των γηγενών επικυρίαρχων. Άλλωστε, αυτό είναι βασική προϋπόθεση για να σταθεροποιηθεί ο δικομματισμός.

Οι κατηγορίες περί φασισμού που εκτοξεύονται εναντίον του Τσίπρα είναι απλώς δημαγωγικές σαχλαμάρες. Είναι τόσο φασίστας όσο είναι και οι πατριώτες, οι αντίθετοι στις Πρέσπες, που ο Τσίπρας τους κατηγορεί για φασίστες.

Στην Ελλάδα δημαγωγούμε κατηγορώντας ή κολακεύοντας όπως μας βολεύει και γι’ αυτό δεν παίρνει κανείς στα σοβαρά όσα λέγονται.

Η σκιά της Τουρκίας

Όλα αυτά επιτρέπουν στο καράβι να ταξιδεύει εφόσον δεν έχει μεγάλη φουρτούνα. Τώρα, όμως, έχουμε θύελλες.

Διόλου τυχαία εμφανίστηκαν αιφνιδίως δημοσιεύματα ότι οι κκ Δένδιας και Παναγιωτόπουλος θα αντικατασταθούν, με υπονοούμενα (διαρροές) ότι δεν συντονίζονται με το κυρίαρχο κλίμα αναζήτησης (συμβιβαστικών) λύσεων.

Ο κ. Δένδιας υποστήριξε στη Βουλή ότι μπορεί να ζήσουμε «μέρες του 74» (εισβολή/ κατοχή της Κύπρου) και την επομένη είπε ότι η Ελλάδα «είναι έτοιμη για έντιμη λύση αλλά όχι για ανατολίτικα παζάρια».

Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει «να μας πάρει κάμποσα η Τουρκία αλλά όχι και τα εσώρουχά μας».

Η αναφορά Δένδια στις μέρες του 74 ήταν υπαινιγμός τι θα συμβεί αν αντισταθούμε στις τουρκικές απαιτήσεις. Μόνο που η Τουρκία θέλει όλα όσα ζητάει κι ακόμα περισσότερα. Δεν ενδιαφέρεται ούτε για έντιμες λύσεις ούτε αν θα μείνουμε τσίτσιδοι.

Αν για να τα πάρει έρθουν «μέρες του 74» πολλοί, και όχι μόνο οι Δένδιας και Παναγιωτόπουλος, θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Η αναφορά στο 74 είναι μαχαίρι με δυο κόψεις. Μπορεί να είναι απειλή για τον κόσμο ώστε να μην αντιδράσει.

Η άλλη κόψη είναι ότι ο Δένδιας, συνειδητά ή όχι, υπενθυμίζει σε όλους ανεξαιρέτως, την τύχη των υπεύθυνων της Χούντας.

Πολλοί ίσως νομίζουν ότι θα έχουμε μια επανάληψη των Ιμίων, εξίσου «ανώδυνη». Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Τώρα ο Ερντογάν θέλει κατοχή νησιών, όπως στην Κύπρο, και όχι απλώς γκριζάρισμα αλά Ίμια.

Αλλιώς, θα είχε συμφωνηθεί εμπορικός συνεταιρισμός για τους υδρογονάνθρακες, με συμφέροντες όρους για την Τουρκία σε διάρκεια συμβολαίου και ποσοστά.

Αλλά η Τουρκία θέλει κατοχή κάποιων νησιών και αποστρατικοποίηση άλλων. Να μείνουν δηλαδή έρμαια στις αυριανές επεκτατικές διαθέσεις της Τουρκίας και η Ελλάδα να ζει με ένα διαρκή εκβιασμό.

Το κρίσιμο με τη Χάγη είναι τι θα υπογράψουμε στο συνυποσχετικό. Τότε, πριν από την όποια απόφαση του δικαστηρίου, θα καταγραφεί τι είμαστε πρόθυμοι να παραχωρήσουμε στην Τουρκία, από όσα έχουμε νομίμως σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Και στα νησιά μένουν Έλληνες…

Από τη στιγμή που τα κόμματα «ξεχνούν» να θέσουν θέμα ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας τα προβλήματα αστάθειας θα κυριαρχούν και θα ανατρέπουν τα όποια σχέδια. Καμία Χάγη δεν θα μπορέσει να κρύψει ή να δικαιολογήσει την άνευ όρων παράδοση στον Ερντογάν. Παράδοση νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων που κανείς, διεθνώς, δεν αποτολμά να μας ζητήσει δημοσίως να απεμπολήσουμε.

Ο πολιτικός κόσμος αν υποκύψει θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα, θα εξευτελιστεί στα μάτια του κόσμου αλλά και διεθνώς. Έτσι, ανυπόληπτος, θα έχει σκάψει μόνος του το λάκκο του προετοιμάζοντας ο ίδιος την αποπομπή του επιβεβαιώνοντας ότι μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.

Οι επικυρίαρχοι θα τους πετάξουν (στην καλή περίπτωση) στα αζήτητα για να τους αντικαταστήσουν με άλλους, «αθώους» του (εθνικού) εγκλήματος. Αντικαταστάτες υπάρχουν…

Θα παραδοθούμε αμαχητί με υπερήφανο συμβιβασμό που θα παρουσιαστεί ως «νίκη»!

Γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος                                              

Έτοιμοι για «επίλυση» διαφορών, όχι υποχρεωτικά συμφέρουσα για την πλευρά μας!
Νουθεσίες, δημοσκοπήσεις, «στρώνουν το χαλί» , παρά τα αντιθέτως λεγόμενα των αρμοδίων μας. Οι δε «φωνές της λογικής»  στις επάλξεις αναφέρουν :   «μα τι θέλετε, πόλεμο ;»
Όχι, θέλουμε να παραδοθούμε αμαχητί με υπερήφανο συμβιβασμό που θα παρουσιαστεί  ως  «νίκη» , όπως «νικήσαμε στην ΕΕ με τα μνημόνια»  , όπως «νικήσαμε στο Μακεδονικό»,  ενώ έρχονται  «νίκες σε Αιγαίο, Θράκη, Κύπρο , μεταναστευτικό κ.ά.»!!
Μας διαφεύγει όμως το ιστορικό διαχρονικό γεγονός  πως ο Γείτονας όταν πάρει ένα, θέλει δύο και μετά τρία , τέσσερα ….. χωρίς όριο.

«Μα θα μας βοηθήσουν οι συμμαχίες μας»  λένε πάλι οι φωνές της λογικής, ξεχνώντας πως οι σύμμαχοί μας είναι και σύμμαχοι των Γειτόνων , που κοιτούν πρωτίστως τα συμφέροντά τους και τις ίσες αποστάσεις.
«Έστω, έχουμε όμως τους Γάλλους»  αντιτείνουν !!

Ξεχνούν το ότι μας στηρίζουν  συγκυριακά. Οι Γάλλοι, αφού έκαναν κοινές ασκήσεις με Τουρκικά πλοία, τώρα κάνουν και με Ελληνικά με σκοπό τη δήλωση παρουσίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια παρουσία που στοχεύει πρωτίστως τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Τουρκία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Λιβύη, που δεν ” έπαιξαν μπάλα” με τη Γαλλία στη Συρία και εν γένει την Ανατολική Μεσόγειο, οπότε η Γαλλία τους κάνει  «κοντρούλες» /  «ναζάκια». Μια καλή ευκαιρία για τη Γαλλία να μας «πουλήσει»  ( αρχικά με leasing) φρεγάτες της.

Από την άλλη, αν η Ελλάδα, κινηθεί τάχα μου δυναμικά , όλοι οι  «σύμμαχοί μας»  θα σπεύσουν να μας «τραβήξουν τ’ αυτί» επαναφέροντάς μας στην τάξη και στο  «διεθνές δίκαιο» . Κάτι που δεν κάνουν  ποτέ προς την Τουρκία.

Κοινώς, μπλέξαμε, όντας μια χώρα σε οικονομική αδυναμία ( που μας προξένησαν οι σύμμαχοί μας με τη λογική: Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι ) , με κοινή γνώμη που κατά 62% φοβάται και με στρατιωτικούς συμμάχους που μας έχουν μόνο για βάσεις τους , έλεγχο και φιλικό χτύπημα στην πλάτη.

Κατά τα λοιπά εμείς:  Yolo , ροζ συννεφάκηδες, θα πέσει το μάνα εξ ουρανού, θα μας σώσουν οι τρίτοι, κομματοκρατία, διχόνοια κλπ. Τραγικό, αν σκεφτεί κάποιος πως έχουμε εξαιρετικές προσωπικότητες/ μονάδες, που όμως δεν κάνουμε ομάδα, δεν βάζουμε γκολ, αντιθέτως τρώμε γκολ .

Δεν είμαι απαισιόδοξος.  Ρεαλιστής είμαι και ψάχνω λύσεις για να μην χάσω αμαχητί, όπως χάνω τα τελευταία  45 χρόνια.

Τι καλό μπορεί η Ελλάδα να περιμένει από αυτούς;

Το έχουμε γράψει και το έχουμε πει δεκάδες φορές, ότι η πολιτική  των τριών κομμάτων που έχουν κυβερνήσει τη χώρα: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζουν  ακριβώς τις ίδιες πολιτικές, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια και βαρύνονται για ότι έχουν  υποστεί  Ελλάδα  και  Κύπρος 

.

Αυτό επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από την κοινή εμφάνιση τους στην εκδήλωση του γνωστού ΕΛΙΑΜΕΠ με θέμα-ερώτημα : Αν συμφέρει την Ελλάδα να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης(ΔΔΧ)! Και ω του θαύματος, αγαστή σύμπνοια σε όλα, από Γ. Παπανδρέου, Ντ. Μπακογιάννη, Γ. Κατρούγκαλο, τα ιερά τέρατα της εξωτερικής πολιτικής (άκουσον –άκουσον), όπως τους αποκάλεσε ο τέταρτος της χθεσινής παρέας Χ. Ροζάκης!

Ναι, όλοι αυτοί που παρ΄ ολίγον να θάψουν εντελώς την Κύπρο, υποστηρίζοντας φανατικά το Σχέδιο ΑΝΑΝ, που παρέδωσαν  όνομα, ιθαγένεια και γλώσσα, ακόμη και ιστορία στα Σκόπια, τώρα πάλι θέλουν να σώσουν την Ελλάδα, στέλνοντάς την στο ΔΔΧ με όλες τις αιτιάσεις της Τουρκίας, με το σκεπτικό ότι σε μία διαπραγμάτευση ή σε μία προσφυγή στο Δικαστήριο , « κάτι θα δώσουμε και κάτι θα πάρουμε» ! 

Με τη διαφορά όμως ότι η Ελλάδα μόνο θα δώσει,  αφού αυτά που αυτοί ισχυρίζονται ότι θα πάρει, της ανήκουν αποκλειστικά και δικαιωματικά και δεν είναι μαξιμαλιστικές θέσεις όπως οι κύριοι και η κυρία διατείνονται!!

Αποκλιμάκωση της έντασης μέσω Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης(ΜΟΕ);

Δημήτρης Κυπριώτης

Σήμερα ξεκίνησαν οι διερευνητικές  συζητήσεις για εφαρμογή ΜΟΕ μεταξύ αντιπροσωπειών Ελλάδας- Τουρκίας , με σκοπό τη μείωση της έντασης , σε πρώτη φάση , στο Αιγαίο.

Ας υποθέσουμε ότι μπορεί να επιτευχτεί αυτή η συμφωνία , παρά τις όποιες αντίθετες προγνώσεις  υπάρχουν, πιστεύουμε ότι εκείνο που θα έχει ιδιαίτερη σημασία, θα είναι οι όροι που θα έχει αυτή η συμφωνία. Θα είναι δε πολύ φυσικό η Ελληνική πλευρά να απαιτήσει να υπάρξει τερματισμός των καθημερινών προκλήσεων, από την Τουρκία.

Όμως  υπάρχει ένα σοβαρό ερωτηματικό. Όταν η Τουρκία έχει επιβαρύνει τόσο πολύ σοβαρά τη μεταξύ μας ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης με το παράνομο σύμφωνο Τουρκίας –Λιβύης,  μπορούμε άραγε να συμφωνήσουμε σε μορατόριουμ ενεργειών;  Επίσης πως μπορεί να γίνει αυτό, όταν εμείς τώρα έχουμε αρχίσει να μιλάμε για τυχόν οριοθέτηση ΑΟΖ, να προχωρούμε σε παραχώρηση τεμαχίων Νότια της Κρήτης σε  εταιρείες, να ετοιμαζόμαστε , έστω και καθυστερημένα, να καταθέσουμε συντεταγμένες;

Και τελικά, πως μπορούμε  να ελπίζουμε σε κάτι καλό, ακόμη και στην περίπτωση  προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης, όπως οι γνωστοί κύκλοι πασχίζουν να επιβάλλουν, όταν δεν έχουμε προηγουμένως προσδιορίσει το εύρος των χωρικών μας υδάτων; Τι νόημα θα έχει μια τέτοια ενέργεια , που θα είναι χαμένη από χέρι;  Πολλά τα ερωτήματα , δύσκολες οι απαντήσεις και πιο δύσκολη η εφαρμογή ΜΟΕ!!

Μήπως όλα γίνονται για κέρδος χρόνου και τίποτα παραπάνω, ελπίζοντας  η κυβέρνηση μόνο σε κάποια εξ ύψους βοήθεια, που ποτέ όμως δεν πρόκειται να έρθει; Μήπως τελικά αυτό  που ισχύει πανάρχαια, πρέπει να το βλέπει  η κυβέρνηση πιο καθαρά, να προετοιμάζει και  να ενισχύει  όσο καλλίτερα τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και την ψυχολογία του κόσμου και να αφήσει κατά μέρος τον εφησυχασμό;

Η κυβέρνηση το γνωρίζει όπως και οι προηγούμενες, ότι  το νόμισμα στις διεθνείς σχέσεις είναι η ισχύς. Και η μέθοδος είναι το στρατηγικό σχέδιο. Το να τρέχουν πίσω από την Τουρκία για να αποδείξουν ότι "κάνει λάθος" δεν έχει αποτέλεσμα.

Παράνομες και ύποπτες αγορές γης από Τούρκους στη Λέρο!!

Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Κω, έχει σχηματίσει δικογραφία για τις παράνομες αγορές ακινήτων σε ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ σημεία του νησιού από άτομα και εταιρείες που εκπροσωπούν τουρκικά συμφέροντα. Ραγδαίες εξελίξεις!

Τούρκος ακαδημαϊκός προέβη το 2018 σε αγορά έκτασης σε περιοχή κοντά στο ναύσταθμο και στο παρατηρητήριο του Πολεμικού Ναυτικού στη Λέρο. Πίσω από αυτόν βρισκόταν επιχειρηματίας ο οποίος από το 2011 κάνει επίπονες προσπάθειες να αγοράσει ακίνητα στο νησί. Το Μάρτιο του 2019 άλλοι τρεις Τούρκοι επιχειρηματίες κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους άλλε ς 7 εκτάσεις έναντι 2,94 εκατ. ευρώ!

Οι παραπάνω αγοραπωλησίες είναι παράνομες, λόγω του νόμου περί δικαιοπραξιών,  ο οποίος για λόγους προστασίας του εθνικού συμφέροντος , απαγορεύει την απόκτηση γης από υπηκόους χωρών εκτός ΕΕ στην ελληνική παραμεθόριο. Για να ξεπεραστεί το εμπόδιο οι Τούρκοι επιχειρηματίες χρησιμοποίησαν υπεράκτιες εταιρείες ,

Η Εισαγγελία Κω βρίσκεται προ διώξεων εναντίον όλων των φυσικών προσώπων που εμπλέκονται στις αγοραπωλησίες, . Οι διώξεις θα στραφούν και σε Έλληνες υπηκόους για διαμεσολάβηση και συμβολαιογραφικές πράξεις.

Κυριακάτικη Real news

«Κορυφαίο όργανο το «euro»group»;; (Να γελάσουμε ή να κλάψουμε;)

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Γερούν Ντάισελμπλουμ, πρόεδρος «Eurogroup: Τα δάνεια έσωσαν τις τράπεζες. https://youtu.be/oRpDUV0uXnA

Ντροπιαστική η στάση του εντολοδόχου των πολιτών και υπό «κανονικές» δημοκρατικές συνθήκες ανακλητού προέδρου της Βουλής (δολοφόνησαν τον Καποδίστρια που εφάρμοσε αυτή την αρχή σε άλλα κράτη). Μας πέταξε το υποτιμητικό για την νοημοσύνη μας αλλά και δηλωτικό άγνοιας των ευρωπαϊκών δομών ότι δήθεν «πρόκειται για παράνομες μαγνητοφωνήσεις» «κορυφαίων συλλογικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αν οι παντελώς κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτες συνάξεις τεχνοκρατών και ηγεμονικών υπαλλήλων είναι «κορυφαίο συλλογικό όργανο της ΕΕ» τότε η ΕΕ πρέπει να καταργηθεί αμέσως πριν οδηγήσει σε πιο φρικτές καταστάσεις. Γιατί μπορεί εδώ εμάς να μας «αντιπροσωπεύουν» χορευτές ζεϊμπέκικων, «go and then come home Mrs Merkel» και συνομιλητές μκο, αλλά αργά ή γρήγορα αυτά τα φαινόμενα θα οδηγήσουν σε πόλεμο τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις
– http://wp.me/p3OlPy-1gC / https://wp.me/p3OlPy-Q7 / http://wp.me/p3OlPy-CO / http://wp.me/p3OlPy-1tR.

Άμεση δημοσιοποίηση, λοιπόν, των ηχογραφήσεων, όσων εγκλημάτησαν κατά της Ελληνικής και άλλων ευρωπαϊκών κοινωνιών και άμεση επαναδιαπραγμάτευση για να διαγραφεί το παράνομο χρέος και να τερματιστούν τα τετελεσμένα που δολοφονούν την Ελληνική οικονομία και που προκάλεσε δεκάδες χιλιάδες θανάτους, δυστυχία μέσα στις αθέατες ζώνες της προσωπικής, οικογενειακής και επιχειρηματικής ζωής των πολιτών και μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων κυρίως νέων και πτυχιούχων. Οι καταχρηστικές και οικονομικοπολιτικά εγκληματικές αποφάσεις, πλούτισαν κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτους κερδοσκόπους και τοκογλύφους εις βάρος των πολιτών και τώρα οι εντολοδόχοι των πολιτών θέλουν να βάλουν και άλλα τεκμήρια που υπάρχουν κάτω από το χαλί;

Μπορεί στις εκλογές να μην υπήρχαν πολλές επιλογές αλλά ντροπιαστικές στάσεις όπως αυτές έχουν και όρια.

Κάπου τέτοια φαινόμενα μαζί και τα μκο που ακούγεται ότι κατευθύνουν το κράτος και την πολιτική εξουσία προς απώλεια κυριαρχίας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, οδηγούν την χώρα στην κόψη του ξυραφιού.

Βέβαια, η δήλωση του Κυρίου αυτού (Ντάϊζεμπλουμ) που αναρτούμε ξανά αρκούσε για να ζητηθεί επαναδιαπραγμάτευση. Εάν βέβαια έχουμε κράτος και εντολοδόχο εξουσία. Έχουμε; Αν δεν έχουμε ποιων είναι εντολοδόχος; Ας λειτουργήσουν λοιπόν ως εντολοδόχοι κατά όσων εγκλημάτησαν κατά της Ελληνικής κοινωνίας και κατά όσων δολοφόνησαν την οικονομία μας και οδήγησαν σε δυστυχία και θανάτους.

Τώρα ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΑΞΕΙΣ

Η κυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου(ΠΝΠ), τις οποίες ως αντιπολίτευση πολεμούσε, προχώρησε εντελώς ξαφνικά και χωρίς καμία συνεννόηση με τους φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην Επίταξη εδαφικών ιδιωτικών εκτάσεων στα Νησιά, προκειμένου να δημιουργήσει τα κλειστά(που δεν θα είναι κλειστά) Κέντρα Μεταναστών.

Πόσο νόμιμη ήταν αυτή ΠΝΠ; Η προστασία της εδαφικής και γενικότερα της ιδιοκτησίας έχει θεσμική διάσταση και προστατεύεται από το ισχύον Σύνταγμα, Άρθρο 17 και από διατάξεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ).

Η Επίταξη είναι προσωρινού χαραχτήρα και αναφέρεται στην αφαίρεση χρήσης και κάρπωσης της ιδιωτικής περιουσίας με καταβολή ανταλλάγματος και γίνεται με μονομέρεια  του κράτους, για ΕΚΤΑΚΤΗ και ΆΜΕΣΗ δημόσια ανάγκη και επιτρέπεται ΜΟΝΟ σε ΔΥΟ περιπτώσεις.

1.     Σε περίπτωση ΠΟΛΕΜΟΥ ή ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ και

2.     Για Θεραπεία ΆΜΕΣΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή την υγεία.

Οι διαδικασίες Επίταξης είναι  είτε  στρατιωτικές, είτε πολιτικές. Προφανώς, αφού δεν υπάρχει η 1^η περίπτωση, η κυβέρνηση εκτίμησε ότι μπορεί να κάνει χρήση της 2^ης περίπτωσης.  Το ερώτημα όμως που μπαίνει είναι, κατά πόσο οι τοπικές κοινωνίες και οι φορείς αυτών, έχουν ή δεν έχουν λόγο, σε ένα θέμα που ΑΜΕΣΑ τους αφορά και τους θίγει;  

Κάθε απόπειρα συμβιβασμού σε κυριαρχικά μας δικαιώματα, να σταματήσει εδώ και τώρα!

Δημήτρης Κυπριώτης

Δεν ξέρω μήπως είναι η ιδέα μου, αλλά κάτι τέτοιο υποψιάζομαι, ότι υπάρχουν οι πρόθυμοι Νενέκοι, που με αγωνία περιμένουν να φανεί στον ορίζοντα  το παραμικρό θερμό  επεισόδιο  στο Αιγαίο με την Τουρκία, για να βρουν την ευκαιρία που ζητάνε και να οδηγηθεί η Χώρα σε εξευτελιστικό συμβιβασμό! Και τι μας λένε όλοι αυτοί; «Ε τώρα και τι θέλετε όλοι εσείς οι πολεμοχαρείς;  Να πάμε σε πόλεμο;»

Με επιχείρημα ότι τάχα θα εξασφαλίσουν με τον τρόπο αυτόν την Ειρήνη, έχουν ήδη προετοιμαστεί για την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και τη συνεκμετάλλευση-συνιδιοκτησία με την Τουρκία, όχι μόνο του πλούτου, αλλά και  Νησιών του Αιγαίου και έτσι οδηγούν τα πράγματα ή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με συνυποσχετικό που θα περιλαμβάνει όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας, αφού διαφορετικά αυτή δεν το υπογράφει ή στο τραπέζι των διμερών διαπραγματεύσεων!!!  Δηλαδή χαμένοι από χέρι ούτως ή άλλως η Ελλάδα, αφού μόνο δικά της θέματα θα βρίσκονται στο ΔΔΧ ή στο μεταξύ τους διάλογο!!

Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η πρεμούρα που έχει πιάσει στελέχη του πολιτικού συστήματος από ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του γνωστού ελληνόφωνου Ιδρύματος ΕΛΙΑΜΕΠ, Γενικός Διευθυντής του οποίου είναι ο αναπληρωτής Εθνικής Ασφάλειας Θ. Ντόκος, που στηρίζει με κάθε τρόπο την προοπτική αυτή, αλλά που εκφράζει προσωπικές απόψεις , κατά  τον κυβερνητικό εκπρόσωπο!! Όλως τυχαία βέβαια και η Ντ. Μπακογιάννη και ο Γ. Παπανδρέου και ο Γ. Κατρούγκαλος  και ο  Χ. Ροζάκης (ΥΦΥΠΕΞ Κ. Σημίτη) και  ο Λ. Τσούκαλης(πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ) εκφράζουν και αυτοί προσωπικές  απόψεις και γράφουν στα παπούτσια τους αρχηγούς, κόμματα και Ιδρύματα στα οποία λειτουργούν; 

Η γελοιότητα δηλαδή στο μεγαλείο της!

Τι κάνουν όμως οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που αντιδρούν σε αυτούς τους σχεδιασμούς και σε αυτήν την προοπτική;  Θα τους αφήσουν έτσι ανενόχλητους για να εφαρμόσουν μία νέα Συμφωνία Πρεσπών, ακόμη πιο ταπεινωτική, αφού  στην περίπτωση αυτή θα πρόκειται για παραχώρηση εδαφικής  κυριαρχίας ακόμη και με τη συναίνεσή μας;

Πώς άραγε σκέπτεται και τι θα πράξει σε μια τέτοια περίπτωση η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων; Πως θα ξεπεράσει το δίλημμα του σεβασμού της τήρησης του Συντάγματος, αλλά και της εθνικής τους αποστολής; Πως θα αντιδράσει άραγε  η ηγεσία της Δικαιοσύνης, στο ενδεχόμενο αυτό;

Οφείλουν όλοι, εκπρόσωποι Θεσμών  και πολίτες, που έχουν διαφορετική αντίληψη και δεν μπορούν να σκεφτούν το παραμικρό ενδεχόμενο καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας με οποιονδήποτε  τρόπο και αν γίνει, να βρουν μέσα και τρόπους και να αντιδράσουν έγκαιρα, πριν να είναι πολύ αργά….

Η λιποταξία της ιντελιγκέντσιας (των διανοουμένων)

Γραφει ο Νίκος Ιγγλέσης*

Η ιντελιγκέντσια (οι διανοούμενοι) υπήρξε διαχρονικά η κινητήρια δύναμη κάθε σημαντικού ιστορικού γεγονότος, όπως κοινωνικές επαναστάσεις, εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, αμυντικοί πόλεμοι, αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση μιας χώρας κλπ.

Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις ήταν η ιντελιγκέντσια που προετοίμασε το έδαφος και οι εκπρόσωποί της ηγήθηκαν στη σύγκρουση που ακολούθησε. Η προετοιμασία του εδάφους γίνεται με την άσκηση σφοδρής αλλά και εμπεριστατωμένης κριτικής στην υπάρχουσα εξουσία, με την ταυτόχρονη  προβολή μιας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης, προς όφελος του λαού και του έθνους.

Ο Ελληνισμός στην Ελλάδα και την Κύπρο βρίσκεται αντιμέτωπος μ’ έναν συνδυασμό θανάσιμων απειλών, η αντιμετώπιση των οποίων – επιτυχής ή όχι – θα καθορίσει την περαιτέρω ύπαρξή του, μέσα στο σημερινό άναρχο, πολυπολικό, εθνοκεντρικό και ανταγωνιστικό κόσμο. Δυστυχώς η ελληνική ιντελιγκέντσια, στο μεγαλύτερο τμήμα της, έχει λιποτακτήσει από τον ιστορικό ρόλο της.

Μια μικρή Ελλάδα λίγο έξω από το Τόκιο. Η πόλη Μισάτο

Το προπονητικό κέντρο της πόλης Μισάτο επιλέχθηκε από τον ΣΕΓΑΣ για το τελευταίο

Το Μισάτο έχει ανακηρυχθεί «πόλη υποδοχής της Ελλάδας» στο πλαίσιο της Host Town Initiative, μια πρωτοβουλία της Κυβέρνησης της Ιαπωνίας που έχει σκοπό τη διασύνδεση ιαπωνικών πόλεων με χώρες που θα λάβουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Οι χώρες που συμμετέχουν έχουν την ευκαιρία εκτός από την προετοιμασία των Εθνικών Ομάδων τους, να παρουσιάσουν και να προωθήσουν τον πολιτισμό τους, τον τουρισμό κ.α στο ιαπωνικό κοινό και να δημιουργήσουν μακροχρόνιες σχέσεις μεταξύ τους μέσω πολιτιστικών, αθλητικών και άλλων ανταλλαγών (ήδη το Μισάτο είναι πολύ κοντά στην αδελφοποίηση με ελληνικό δήμο).

Από την πρώτη στιγμή του προγράμματος, το Μισάτο έχει αναπτύξει πολλές αξιόλογες δράσεις για την Ελλάδα και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι η πόλη-πρέσβειρα της Ελλάδας στην Ιαπωνία. Ανάμεσά τους είναι η παρουσίαση της χώρας μας σε παιδικούς σταθμούς και δημοτικά σχολεία της πόλης, ο Ημιμαραθώνιος του Μισάτο, τα ελληνικά περίπτερα στο τοπικό φεστιβάλ “Misato Style” κ.α. Οι δράσεις και εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με τη συνεργασία και υποστήριξη της Ελληνικής Πρεσβείας στο Τόκιο.

Το GreeceJapan.com είναι από την πρώτη στιγμή κοντά στο Μισάτο παρουσιάζοντας μέσα από τις σελίδες του αυτήν τη μοναδική ελληνοϊαπωνική συνεργασία.