Τα διδάγματα από την κρίση των Ιμίων

 

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α.

           

΄Βαριά΄΄ η ημέρα σήμερα. Συμπληρώνονται 20 χρόνια από την ζοφερή εκείνη νύκτα που έλαβαν χώρα τα θλιβερά γεγονότα στις βραχονησίδες των Ιμίων. Τη νύχτα εκείνη που η Ελλάδα πόνεσε, μάτωσε, διασύρθηκε και, μίκρυνε χωρίς ποτέ κανείς να λογοδοτήσει γι αυτό.

           

 Εν μέσω των κλυδωνισμών της κοινωνικής μας συνοχής από την πολύμορφη κρίση στη χώρα μας, είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας αυτά τα γεγονότα για δύο κυρίως λόγους. 

 

Ο πρώτος λόγος είναι ότι έτσι μόνο θα διδαχθούμε από τα λάθη μας για να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον σε μια επόμενη κρίση που νομοτελειακά θα έλθει στο μέλλον.

 

 Ο δεύτερος λόγος  είναι για να  απονείμουμε τον οφειλόμενο δίκαιο έπαινο σε αυτούς που με υψηλό αίσθημα ευθύνης, φανήκαν αντάξιοι των προγόνων τους, της ιστορίας τους, της καταγωγής τους, της παιδείας τους, αλλά και της ευθύνης τους προς τις επόμενες γενεές που αναζητούν με αγωνία πρότυπα προς μίμηση. 

 

Μόνο με αυτό τον τρόπο η ιστορία λειτουργεί παιδευτικά και δεν αποτελεί μια απλή αφήγηση χωρίς κανένα σκοπό.

           

 Άλλωστε και ο Θουκυδίδης διδάσκει ότι ΄΄ άνδρες που με τα έργα τους αναδείχθηκαν γενναίοι , με έργα πρέπει να τους τιμούμε ΄΄

           

 Οι Τούρκοι λοιπόν, εφαρμόζοντας τα επεκτατικά στρατηγικά τους σχέδια σε βάρος της Ελλάδας, το βράδυ της 30ης προς 31ης Ιανουαρίου 1996, εγκαινίασαν την πολιτική των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, κατέλαβαν την αφύλακτη δυτική βραχονησίδα των Ιμίων και προκάλεσαν πολεμική ένταση, η αποκλιμάκωσή της οποίας στοίχισε την εθνική μας ταπείνωση καθώς την απώλεια της ζωής τριών Αξιωματικών πιλότων του Πολεμικού μας Ναυτικού. Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός. 

           

 Οφείλουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης, να μνημονεύσουμε τα τρία αυτά ηρωικά ελληνόπουλα τα οποία κάτω από απαγορευτικές καιρικές συνθήκες νυκτερινής πτήσης για το συγκεκριμένο ελικόπτερο, υπακούοντας στα κελεύσματα της πατρίδας, αψήφησαν συνειδητά τον κίνδυνο και ανέλαβαν μια αποστολή γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες να επιστρέψουν από αυτήν ήταν από ελάχιστες έως μηδαμινές.

           

 Ποιες όμως πολιτικοστρατιωτικές συνθήκες δημιουργήθηκαν για να φτάσει η χώρα μας σε αυτή τη δεινή θέση της εθνικής ταπείνωσης, του διεθνούς διασυρμού αλλά και της οδύνης για τα τρία παλληκάρια που χάθηκαν μέσα στα παγωμένα νερά της ανεπάρκειας της πολιτικής ηγεσίας και της κομματικοποιημένης στρατιωτικής ηγεσίας οι οποίοι δεν κατόρθωσαν στοιχειωδώς να συνεργασθούν για να αντιμετωπίσουν την τουρκική προκλητικότητα;

             

Δεν θα σας κουράσω με τα παιχνίδια των διεθνών σχέσεων και της γεωπολιτικές εκτιμήσεις διότι δεν θέλω να ατονήσει σήμερα η σημασία της θυσίας των τριών αξιωματικών του ΠΝ και τα μηνύματα που αυτή η θυσία στέλνει σε όλους μας, πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες αλλά και στον απλό έλληνα και την ελληνίδα που είναι τα κύτταρα αυτού του έθνους με αυτή την ένδοξη διαδρομή.

             

Πρέπει όμως επιγραμματικά να πούμε για την ιστορία του θέματος ότι η ευφυέστατη τουρκική διπλωματία η οποία με μεθοδικότητα «στοχεύει» τα νησιά μας στο Αιγαίο, έχει αναπτύξει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 την καινοφανή νομική θεωρία των “γκρίζων ζωνών”. Με τη θεωρία αυτή «παρερμηνεύονται» οι διεθνείς Συνθήκες και αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε μία σειρά νήσων, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο.

           

  Ειδικότερα η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η ελληνική κυριαρχία εκτείνεται μόνο σε εκείνα τα νησιά του Αιγαίου τα οποία αναφέρονται ονομαστικά στα κείμενα των Συνθηκών με τις οποίες αυτά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα. Όμως η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων προκύπτει ρητά και κατηγορηματικά από τη Συνθήκη της Λοζάννης του 1923, τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 και τις Ιταλο-Τουρκικές Συμφωνίες του 1932. 

 

Συγκεκριμένα, βάσει του άρθρου 15 της Συνθήκης της Λοζάννης, τα Ίμια μαζί με όλο το Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα, περιήλθαν στην Ιταλία. Σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 16 της ίδιας Συνθήκης, η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε κυριαρχικό δικαίωμα επί όλων των νησιών που βρίσκονται πέραν των 3 μιλίων από την ασιατική ακτή, πλην της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγουσών.

           

 Στη συνέχεια, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947, η κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων, περιήλθε από την Ιταλία στην Ελλάδα. Δηλαδή, η Ελλάδα ως καθολικός διάδοχος υποκατέστησε την Ιταλία εφ’ όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στα Δωδεκάνησα. 

 

Η Ελλάδα από το 1947 ασκούσε την ειρηνική κυριαρχίας της επί των Ιμίων εμπράκτως και αδιαλείπτως, χωρίς καμία εκδήλωση αμφισβήτησης από τη Τουρκία μέχρι την προσχεδιασμένη κρίση 1995-96.

           

 Νομικά λοιπόν έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Όμως αυτό δε φτάνει. Απαιτείται αρραγές εσωτερικό μέτωπο στις άνομες και επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας που κατά κανόνα δε σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και που συμπεριφέρεται, με την δική μας εγκληματική ανοχή, ως ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή και με σαφείς και διαχρονικούς στόχους εις βάρος μας στην εξωτερική της πολιτική.

           

 Έτσι μεθοδικά και σταθερά περιμένει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της δίνουμε, για να εφαρμόσει σε βάρος μας τα επεκτατικά της σχέδια, με τη χρήση βίας όπως στη διχοτόμηση της Κύπρου, την απειλή χρήσης βίας με την συγκροτηθείσα Στρατιά του Αιγαίου στα παράλια της Μ. Ασίας και με την απροκάλυπτη και εκβιαστική απειλή πολέμου (casus belli), αν τολμήσουμε να εφαρμόσουμε το καθ΄ όλα νόμιμο δικαίωμά μας για την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο, δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης, με την αμφισβήτηση του ελληνικού εναερίου χώρου και τις συνεχείς παραβιάσεις του, κ.λ.π.

           

  Μήπως λοιπόν και στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε άμεσα και έγκαιρα την ευκαιρία που της δώσαμε για να προχωρήσει ένα βήμα ακόμη στην επέκταση του ζωτικού της χώρου στο Αιγαίο σε βάρος της δικής μας εθνικής κυριαρχίας; 

 

Η απάντηση στο αμείλικτο αυτό ερώτημα βγαίνει άμεσα αν μελετήσουμε σχολαστικά τα γεγονότα που προηγήθηκαν και επισυνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτής της τεχνητής κρίσης στην συγκεκριμένη για την Ελλάδα χρονική στιγμή. 

 

Επ΄ αυτού θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές αιτίες που έχουν σχέση με τις διμερείς μας σχέσεις με την Τουρκία, όμως επειδή το μείζων πρόβλημα δεν είναι η Τουρκία αλλά οι Έλληνες, κρίνεται σκόπιμο να επικεντρωθούμε σε μία και μοναδική που είναι η κύρια αιτία όλων των δεινών της ελληνική φυλής ανά τους αιώνες, γνωστή όχι μόνο σε μας τους Έλληνες αλλά και σε όλους όσους ασχολούνται με τις κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές των λαών.

 

 Και αυτή η αιτία δεν είναι άλλη από την διχόνοια την δολερή που στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων, λειτούργησε και πάλι σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη αυτογνωσίας από τις ανεπαρκείς και ελλειμματικές ηγεσίες αυτού του τόπου.

           

 Μια πολιτική ηγεσία η οποία μη γνωρίζοντας στοιχειώδεις κανόνες αποτροπής, καθώς και βασικές διαδικασίες κλιμακώσεως και αποκλιμακώσεως της κρίσεως διατήρησε ακόμη και αυτές τις κρίσιμές ώρες σχέσεις καχυποψίας, έλλειψης εμπιστοσύνης αλλά και απαξίωσης προς την στρατιωτική ηγεσία, τις ένοπλες δυνάμεις αλλά και την ΕΥΠ, θεσμούς βασικούς και αρμοδίους με τους οποίους φαίνεται ότι το επίπεδο συνεργασίας της ήταν μηδενικό, για την αντιμετώπιση της εθνικής απειλής.

           

 Έτσι πολιτικοί ηγέτες ταμπουρωμένοι πίσω από το ΄΄εγώ΄΄ τους, τις κομματικές τους ιδεοληψίες και το αρρωστημένο αίσθημα ανωτερότητός τους και με μοναδικό εργαλείο τον αρρωστημένο εγωισμό τους αυτοσχεδίασαν συμβουλευόμενοι εξωθεσμικούς διεθνείς παράγοντες και κατάφεραν, αφ΄ ενός μεν, να διασύρουν και να μικρύνουν τη χώρα προς όφελος της Τουρκίας , αφ΄ ετέρου δε, να γίνουν οι ηθικοί αυτουργοί για την απώλεια τριών αξιωματικών του Π.Ν. για τους οποίους, 20 χρόνια τώρα δεν βρήκαν ένα λόγω παρηγοριάς να πουν στους οικείους τους και βεβαίως ούτε μία φορά να παραβρεθούν και να τους τιμήσουν σε ένα μνημόσυνό τους.

            

 Αυτή όμως η αδελφική διχόνοια και αρρωστημένη εγωπάθεια του έλληνα πρέπει να μας θυμίζει συνεχώς τα δεινά που έχουμε υποστεί διαχρονικά στο διάβα της ιστορίας μας, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα ώστε να πολεμήσουμε τον μεγαλύτερο αυτό εχθρό μας με όλα τα μέσα που έχουμε για να απαλλαγούμε από αυτό το αιώνιο σαράκι της φυλής που δεν αφήνει τα μοναδικά προτερήματα αλλά και την ευλογία που έχουμε σαν χώρα να προοδεύσει.

 

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Κανείς μόνος...Ο αγώνας των αγροτών, αγώνας όλων!

Ήρθε η ώρα να διώξουμε το φόβο

Το Σάββατο (30/1) στις 19:00, στο Πνευματικό κέντρο του Αγίου Στεφάνου, η εκπομπή «Δούρειος Ίππος» διοργανώνει ημερίδα με τίτλο «Ήρθε η ώρα να διώξουμε το φόβο», με στόχο την ενημέρωση των πολιτών για όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Θα μιλήσουν ο Δημήτρης Καζάζης (Οικονομολόγος, γ.γ.Ε.ΠΑ.Μ.), ο Δημήτρης Κυπριώτης (Στρατηγός ε.α.) και ο Γιώργος Τσιπάς (Πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π. –Φιλόλογος). Συντονίστρια της συζήτησης θα είναι η Γεωργία Μπιτάκου.

Το δελτίο τύπου:

«ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
Η πατριωτική ανεξάρτητη τηλεοπτική εκπομπή ''Δούρειος Ίππος'' διοργανώνει ημερίδες με στόχο την αμερόληπτη, ουσιαστική και απροκατάληπτη ενημέρωση των πολιτών.

Τα οδυνηρά μνημόνια που οδήγησαν στην απώλεση της Εθνικής Κυριαρχίας και στο τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας καθώς και στην ανήλεη φτωχοποίηση και εξαθλίωση των κοινωνικών στρωμάτων μοιάζουν να μην έχουν τέλος, ενώ ταυτόχρονα με αυτοκτονίες και μετανάστευση ξεπουλιέται διαρκώς και ο Εθνικός πλούτος της χώρας την ίδια στιγμή που οι Έλληνες χάνουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Υπάρχει λύση;

Όταν οι πολίτες αντιληφθούν τη δύναμή τους , συσπειρωθούν και συμπορευτούν με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για την πατρίδα και αποκλειστικό στόχο την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Κοινωνικής Αλλγλεγγής , τότε ναι μπορεί να υπάρεξει λύση!

Πώς; Ακριβώς τη διαδρομή αυτή θα χρειαστεί να τη διανύσουμε μαζί μέσα από τοπουθετήσεις έγκριτων επιστημόνων με πατριωτική προαίρεση και αυθεντικές προθέσεις και κυρίως μέσα από την έκφραση των δικών σας αμφισβητήσεων, αμφιβολιών, ανησυχιών, προτάσεων.

Το φόβο που έχει υποτάξει τους Έλληνες στη σιωπή, την παθητικότητα και την απελπισία θα τον διώξουμε μαζί!

Μπορούμε και έχουμε το διακίωμα να ζήσουμε σε μια ελεύθερη πατρίδα που θα διασφαλίζει την αξιοπρέπεια την πρόοδο και ευημερία μας!
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
Δημήτρης Καζάκης οικονομολόγος -γγ Ενιαίου Παλλαικού Μετώπου
Δημήτρης Κυπριώτης Στρατηγός εα
Γιώργος Τσιπάς Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ-Φιλόλογος
Ανοίγει την εκδήλωση και συντονίζει: Γεωργία Μπιτάκου
Νομικός -Δημοσιογράφος - Παρουσιάστρια Δούρειος Ίππος
τηλ. επικοινωνίας: 210-3428676»

Ο αγώνας των αγροτών, αγώνας για την λευτεριά

 

Ανακοίνωση

Το ΕΠΑΜ χαιρετίζει τις δυναμικές κινητοποιήσεις των αγροτών από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, διαμηνύοντας ταυτόχρονα ότι ο αγώνας αυτός μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για το ξερίζωμα του υποτελούς πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος στην Ελλάδα.

Δεν είναι απλά η ασφαλιστική και φορολογική λαίλαπα που απειλεί την αγροτιά και τον πρωτογενή τομέα στην χώρα. Είναι το καθεστώς κατοχής και εκποίησης που έχει επιβληθεί από Ευρωπαίους αποικιοκράτες και εφαρμόζεται από ντόπιους δωσίλογους πολιτικούς.

Αυτός είναι ο μονόδρομος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ.  Όλες οι κυβερνήσεις  που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τα μνημόνια, έχουν αποδεχτεί τον αφανισμό του πρωτογενούς τομέα. Έχουν αποδεχτεί και εφαρμόζουν στην πράξη  την διάλυση κάθε παραγωγικού ιστού που έχει ακόμα απομείνει σε αυτόν τον τόπο.

Ο αγώνας των αγροτών δεν πρέπει να ενδώσει στις σειρήνες και τις μεθοδεύσεις  όλων όσων τάζουν διαπραγματεύσεις και λύση στο πρόβλημα του ασφαλιστικού, από ‘όπου κι αν προέρχονται. Η ελληνική κοινωνία, όλες οι εργασιακές ομάδες  πλήττονται ανεπανόρθωτα σε όλα τα επίπεδα χωρίς εξαιρέσεις. Κανείς μας δεν θα γλυτώσει όσο κάθε τομέας, κάθε κλάδος προσβλέπει στην δική του εξαίρεση και παλεύει μόνο για την δική του επιβίωση.

Καμμιά ευρωπαϊκή επιδότηση δεν μπορεί να προσφέρει λύση, και δεν μπορεί να εντάσσεται στον καμβά των διεκδικήσεων των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των αλιέων. Τα χρέη τους στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, οι πολιτικές των τραπεζών, ο αθέμιτος ανταγωνισμός των πολυεθνικών και η ανύπαρκτη προστασία της παραγωγής των προϊόντων από το κράτος, θα οδηγήσει μαθηματικά στην διάλυση της διατροφικής επάρκειας στην χώρα και στην άμεση εξαθλίωση  του 80% του αγροτικού πληθυσμού.

Γι’ αυτό, άμεσες προτεραιότητες είναι:

1. Διαγραφή όλων των χρεών προς τον ΟΓΑ και τις τράπεζες, για να αναπνεύσει ο αγρότης και να γλυτώσει το βιός και την περιουσία του, με εξαίρεση όλους του επιτήδειους ημέτερους που συμμετείχαν στην λεηλασία των δανεικών και αγύριστων.
2. Προστασία της εγχώριας γεωργικής, κτηνοτροφικής και αλιευτικής παραγωγής. Να σταματήσουν δια παντός οι ελληνοποιήσεις και να θεσπιστεί η απαγόρευση κάθε εισαγωγής έως ότου διατεθεί το σύνολο της εγχώριας παραγωγής του γεωργού, του κτηνοτρόφου, του ψαρά. Οι εισαγωγές επιτρέπονται μόνο όπου δεν επαρκεί η εγχώρια παραγωγή και μόνο με αντίστοιχης ποιότητας προϊόντα, ώστε να υπάρξει αληθινός ανταγωνισμός τιμών.
3. Εθνική πολιτική στήριξης των εισοδημάτων των γεωργών, των κτηνοτρόφων, με βασικό στόχο και κριτήριο την άμεση βελτίωση της παραγωγής και της ποιότητας του προϊόντος. Στήριξη της εγχώριας βιοποικιλότητας με αυστηρούς κανόνες αποτροπής στην καταστροφή της και την υπερεκμετάλευση.
4. Απαγόρευση των μεταλλαγμένων και όλων των ειδών που δεν είναι προσαρμοσμένα στο φυσικό περιβάλλον της χώρας. Ίδρυση δημόσιων τραπεζών σπόρων και βιολογικής έρευνας για την δωρεάν επιστημονική στήριξη του αγρότη με στόχο την ολοκληρωμένη διατροφική αυτάρκεια και υγεία του ελληνικού πληθυσμού.
5.  Εθνική πολιτική ενίσχυσης των εθελοντικών κοινοπραξιών από αυθεντικούς παραγωγούς με την κατάργηση του ΦΠΑ στα προϊόντα τους και κρατικές υποδομές διάθεσης ειδικά στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Τίποτα από τα παραπάνω απλά και αυτονόητα αιτήματα, δεν μπορεί να υλοποιηθεί όσο βρισκόμαστε στην μέγγενη των μνημονίων. Στην θηλειά της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο τελούμε υπό αποικιοκρατική κηδεμονία, υπό καθεστώς κατοχής της πατρίδας μας. Μόνο με αυτοτελή χρηματοδότηση, χωρίς την δημιουργία χρέους και εκτόξευση του δανεισμού μπορούμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον της δουλειάς μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας.

Κι αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, αν δεν μεταβούμε τώρα, σε εθνικό - κρατικό νόμισμα, αν δεν στηρίξουμε την ελληνική οικονομία με την δική μας δουλειά, την δική μας ανεξάρτητη παραγωγή, αν δεν γίνουμε εμείς νοικοκύρηδες κι αφέντες στον ίδιο μας τον τόπο.

Το ΕΠΑΜ διαισθανόμενο την κρισιμότητα του αγώνα, καλεί τους γεωργούς, τους κτηνοτρόφους, τους ψαράδες που τώρα βρίσκονται επί ποδός πολέμου, να διαισθανθούν με την σειρά τους το πατριωτικό τους καθήκον, να υπερασπίσουν την γη και την θάλασσα της Ελλάδας, συσπειρώνοντας όλους τους κλάδους, όλους τους Έλληνες, κάτω από το μοναδικά κυρίαρχο πρόταγμα που επιτάσσουν οι συνθήκες.

Αυτό της λευτεριάς της πατρίδας. Της οικοδόμησης μιας ανεξάρτητης και κυρίαρχης Ελλάδας.

Αθήνα 27 Ιανουαρίου 2016

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

H κοπή πίτας του ΕΠΑΜ

Σας περιμένουμε

Μην ακούτε όσους ασκούν χρόνια τώρα την επιτήδεια τέχνη της ξεπούλας!

Δευτέρα, 25 Ιανουαρίου 2016

του Δημήτρη Καζάκη

Όσο η οργή των αγροτών ξεχειλίζει, τόσο δυναμώνει η επιχείρηση εξαπάτησης από τους γνωστούς αγροτοπατέρες της δεξιάς και της αριστεράς. Τους ίδιους που όλα αυτά τα χρόνια οδηγούσαν τους αγρότες από ήττα σε ήττα, από το κακό στο χειρότερο.

Το θέμα είναι μόνο το φορολογικό και το ασφαλιστικό, τίποτε άλλο, λένε και ξαναλένε στον αγρότη. Οι μεν για να τάξουν στον αγρότη ότι με τον Κυριάκο όλα θα διορθωθούν. Οι δε για να τα ρίξουν όλα στον καπιταλισμό γενικά. Μονά ζυγά δικά τους.

Τρέμουν όλοι τους μην κι ο αγρότης αντιληφθεί το προφανές. Το πρόβλημα δεν είναι η διαχείριση του μνημονίου με ευρώ και ΕΕ, αλλά το ίδιο το καθεστώς κατοχής της πατρίδας από ντόπιους δωσίλογους κι Ευρωπαίους αποικιοκράτες. Και καθώς όλο και περισσότερα ανεξάρτητα συντονιστικά εμφανίζονται για να εκφράσουν πρωτογενώς τον αγρότη, τα λαμόγια των κομμάτων αλυχτούν.

Πρόσεξε μην βάλεις θέμα καθεστώτος! Τι θέλεις, να χάσεις το ευρώ και τις επιδοτήσεις; Έτσι του... λένε όλοι του κοινοβουλίου. Ακόμη κι ο Περισσός, που του λέει ότι έτσι και φύγουμε τώρα από το ευρώ, χαθήκαμε. Άξιος ο μισθός όλων τους!

Όμως ο αγρότης ξέρει. Πώς θα επιβιώσει ο ίδιος, πού θα πουλά το προϊόν του, όταν το 32% του πληθυσμού, 1 στους 3, δεν έχει χρήματα για να αγοράσει τα αναγκαία τρόφιμα καθ' όλο το δωδεκάμηνο στην Ελλάδα σήμερα; Πώς θα επιβιώσει όταν στα τέλη του 2016 το ποσοστό θα έχει ανέλθει στο 50%; Από τα συσσίτια και τα κοινωνικά μαγειρεία;

Τι θα κάνει με τα χρέη που τον ταλανίζουν; Τι θα κάνει όταν η τράπεζα θα έλθει να του πάρει τη γη κι το βιός του; Πώς θα συντηρηθεί ο ίδιος χωρίς να υπάρχει ούτε ίχνος προστασίας της εγχώριας παραγωγής από τους επιτήδειους εισαγωγείς και τις πολυεθνικές; Ιδίως από εκείνους που κατακλύζουν την εγχώρια αγορά με άθλιας ποιότητας προϊόντα σε τόσο χαμηλές τιμές, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στον γεωργό, τον κτηνοτρόφο και τον ψαρά.

Ο αγρότης δεν χρειάζεται τις επιδοτήσεις. Τι να τις κάνει όταν η παραγωγή του και ο ίδιος πάει στράφι. Αυτό που χρειάζεται εδώ και τώρα είναι τα εξής απλά:

1. Διαγραφή όλων των χρεών του προς τις τράπεζες και τον ΟΓΑ για να λυτρωθεί ο αγρότης και να γλυτώσει το βιός του. Εξαίρεση βέβαια τα δανεικά κι αγύριστα των ημετέρων, οι οποίοι οφείλουν να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη και να δημευθούν οι περιουσίες τους.

2. Προστασία της εγχώριας γεωργικής, κτηνοτροφικής και αλιευτικής παραγωγής. Να σταματήσουν δια παντός οι ελληνοποιήσεις και να θεσπιστεί η απαγόρευση κάθε εισαγωγής έως ότου διατεθεί το σύνολο της εγχώριας παραγωγής του γεωργού, του κτηνοτρόφου, του ψαρά. Οι εισαγωγές επιτρέπονται μόνο όπου δεν επαρκεί η εγχώρια παραγωγή και μόνο με αντίστοιχης ποιότητας προϊόντα, ώστε να υπάρξει αληθινός ανταγωνισμός τιμών.

3. Εθνική πολιτική στήριξης του εισοδήματος του γεωργού, του κτηνοτρόφου, του ψαρά με βασικό κριτήριο την βελτίωση της παραγωγής και της ποιότητας του προϊόντος. Στήριξη αποκλειστικά της εγχώριας βιοποικιλότητας της αγροτικής και αλιευτικής παραγωγής με αυστηρούς κανόνες που θα αποτρέπουν την καταστροφή της.

4. Απαγόρευση όλων των μεταλλαγμένων, αλλά και των ειδών, ή ποικιλιών που δεν είναι προσαρμοσμένα στο φυσικό περιβάλλον της χώρας. Ίδρυση δημόσιων τραπεζών σπόρων και βιολογικής έρευνας για την δωρεάν επιστημονική στήριξη του αγρότη με στόχο την ολοκληρωμένη διατροφική αυτάρκεια και υγεία του ελληνικού πληθυσμού.

5. Εθνική πολιτική ενίσχυσης των εθελοντικών κοινοπραξιών από αυθεντικούς παραγωγούς με την κατάργηση του ΦΠΑ στα προϊόντα τους και κρατικές υποδομές διάθεσης ειδικά στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Μπορεί διαφορετικά να αναστηθεί η αγροτική παραγωγή στη χώρα; Μπορεί διαφορετικά να έχει παρόν και μέλλον ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς στη χώρα μας; Μπορούν να γίνουν όλα αυτά με το ευρώ και μέσα στην ΕΕ; Ούτε κατά διάνοια. Μπορούν να γίνουν υπό το καθεστώς εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους; Όχι βέβαια.

Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό για τους γεωργούς, τους κτηνοτρόφους, τους ψαράδες, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Ιδού ο τρόπος για να συσπειρώσουν γύρω τους ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ιδού γιατί πρέπει πάση θυσία να ανατραπεί το καθεστώς κατοχής της πατρίδας μας και να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τις τύχες μας.

Δεν είμαστε λεχρίτες, κοπρόσκυλα και αρπακτικά, όπως οι επαγγελματίες της πολιτικής με τις κομματικές τους συμμορίες. Ξέρουμε τι θα κάνουμε αν πάρουμε στα χέρια μας την πατρίδα μας, αν μας δοθεί η ευκαιρία να δουλέψουμε με την ψυχή μας και για τη δική μας προκοπή. Το μόνο που φοβόμαστε είναι αυτό που θα συμβεί αν δεν ξεμπερδέψουμε εδώ και τώρα με το καθεστώς κατοχής.

Ταυτοποιήθηκε Έλληνας αντιστράτηγος που αγνοείται από το '74 στην Κύπρο

    Η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους (ΔΕΑ) έχει τα τελικά επίσημα αποτελέσματα της ταυτοποίησης του αντισυνταγματάρχη το 1974 και από το 2011 αντιστράτηγου του Ελληνικού στρατού, Στυλιανού Καλμπουρτζή.

   

 Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν μόνο μερικά λείψανα του.

    

 Το 1974 ο Καλμπουρτζής ήταν διοικητής 181ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού( Μ.Π.Π). Μετά από τριήμερη άνιση μάχη με καταδρομείς του Τουρκικού στρατού , έπεσε ηρωικά μαζί με 37 άνδρες του, στην διάβαση Πέλλα Πάϊς –Συγχαρί.

    

 Η ΔΕΑ παρέλαβε πρόσφατα όλα τα αποτελέσματα των γενετικών αναλύσεων από το Εργαστήριο BODE των ΗΠΑ και έγινε στο Ανθρωπολογικό της Εργαστήριο στην Λευκωσία η «συμφιλίωση» (διασταύρωση) όλων των διαθέσιμων πληροφοριών για τον Καλμπουρτζή.

    

 Το προσεχές δεκαήμερο η ΔΕΑ θα ενημερώσει με έκθεση της, αλλά και με προσωπική συνάντηση την οικογένεια Καλμπουρτζή και συγκεκριμένα τις δύο κόρες του, Μαρία, πρόεδρο της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων, και Αφροδίτη.

   

 Στην ενημέρωση αυτή θα δοθεί στην οικογένεια και η απάντηση της ΔΕΑ , η οποία ετοιμάζεται, σε σχέση με την αναδάσωση στην περιοχή, όπου βρέθηκαν τα λείψανα του Καλμπουρτζή, και η οποία προκάλεσε διατάραξη τάφων.

    

 Διπλωματική πηγή, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η ενημέρωση και η παράδοση λειψάνων σε συγγενείς αγνοουμένων-πεσόντων από εκταφές τις ΔΕΑ πρέπει να συνεχίσει να γίνεται από την ίδια και όχι από την κυπριακή κυβέρνηση, διότι δίνεται η εικόνα υποβάθμισης του έργου της Επιτροπής.

     

Τα λείψανα του Στυλιανού Καλμπουρτζή είχαν βρεθεί περίπου πριν από τέσσερα χρόνια σε χώρο ταφής στην περιοχή της μάχης στην διάβαση Πέλλα Πάϊς –Συγχαρί. Στον ίδιο χώρο ταφής βρέθηκαν λείψανα ενός ακόμη στρατιώτη, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί η ταυτοποίηση τους.

   

 Το 1992 η ΔΕΑ είχε παραδώσει στην σύζυγο του Καλμπουρτζή, Ελπίδα, η οποία ήταν εν ζωή, την βέρα του. Αυτή την είχε φέρει στην ΔΕΑ ένας Τουρκοκύπριος.

    

 Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο Στυλιανός Καλμπουρτζής κατέβαλε υπεράνθρωπη προσπάθεια τις κρίσιμες ώρες της τελικής μάχης, εκθέτοντας τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των στρατιωτών του. Η τύχη του Καλμπουρτζή αγνοείτο από τις 23 Ιουλίου 1974.

   

 Στις 11 Απριλίου 2011 ο τέως πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, απένειμε, μετά θάνατον, στον Στυλιανό Καλμπουρτζή τον βαθμό του αντιστράτηγου κατά την διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων προτομής του στην Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο. 

Στην Κύπρο το στρατόπεδο της διοίκησης Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς φέρει το όνομα του Στυλιανού Καλμπουρτζή και υπάρχει και σε αυτό προτομή του φιλοτεχνημένη από τον Κύπριο γλύπτη, Γιώργο Μαυρογέννη.

   

 Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 31 Ιανουαρίου 1921. Τον Μάρτιο του 1949 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1950 και κατατάγηκε στο Πεζικό.

     

Την 1η Δεκεμβρίου 1958 μετατάχθηκε στο Πυροβολικό. Το 1963 προήχθη κατ’ εκλογή στο βαθμό του ταγματάρχη και τρία χρόνια αργότερα προάχθηκε κατ’ εκλογή στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη.

    

 Τον Αύγουστο του 1973 μετατέθηκε στη Κύπρο και ανέλαβε διοικητής της 181 Μ.Π.Π. η οποία είχε την έδρα της στο χωρίο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.seleo.gr

Ρωσικά πολεμικά πλοία στο Αιγαίο...

inShare

Δυο ρωσικά αποβατικά πλοία ονόματι «Αζώφ» και «Μινσκ» πλέουν κατάφορτα από πολεμικό υλικό 
 στο Αιγαίο Πέλαγος με προορισμό την Συρία όπως αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα.
 
Τα αποβατικά σκάφη συμμετέχουν στην μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού για τα ρωσικά στρατεύματα που βρίσκονται ήδη στην Συρία ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, έχουν ονομάσει την διαδικασία αυτή ως «συριακό Express».
 
Την ίδια ώρα στρατεύματα του συριακού στρατού, με την υποστήριξη της πολιτοφυλακής αλλά και της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας προέλασαν κοντά στην πόλη Salma στο βόρειο τμήμα της επαρχίας της Λατάκειας και απελευθέρωσαν τέσσερα χωριά κοντά στα σύνορα με την Τουρκία «Στο βόρειο τμήμα της Λατάκειας κατελήφθησαν τα χωριά Al-Hur, Ara, Al- Gnaymiya και Beit-Miru ,κοντά στα υψώματα Jabal al-Tarry και Kift al Kama στην κορυφογραμμή Akrad», αναφέρει η επίσημη πηγή.
 
Ο συριακός στρατός με την κατάληψη περιοχών στα βόρεια της πόλης Salma ευρίσκεται πλέον 12 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία. Η απελευθέρωση της πόλης Χαν Ντοζ , από τις κυβερνητικές δυνάμεις επίσης είναι σε θέση να αποκόψει έναν από τους κύριους οδούς εφοδιασμού του ISIS , με τον οποίο οι τζιχαντιστές μετακινούσαν ενισχύσεις και πυρομαχικά από την πόλη Jisr al-Shugur στην πρώτη γραμμή στο βόρειο τμήμα της Λατάκειας και την περιοχή Jabal Al Turkman .
 
Η ανακοίνωση των ΗΠΑ για αποστολή χερσαίων δυνάμεων στην Συρία ανοίγει νέα μέτωπα και αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα οπότε το μόνο που μένει να δούμε είναι η αντίδραση της Ρωσίας. 
Voicenews

ΟΙ «ΚΑΛΟΙ», Ο «ΚΑΚΟΣ» ΚΑΙ Ο «ΗΛΙΘΙΟΣ»

                                                         

Νίκος Καραβέλος

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, είναι οργανισμός με έδρα την Ελβετία. Περιγράφει τον εαυτό του ως παγκόσμια κοινότητα, αποτελούμενη από επιχειρηματίες, πολιτικούς, ηγέτες της κοινωνίας, τραπεζίτες και τους γνωστούς «μαϊντανούς», «καλλιτέχνες», «συγγραφείς» και λοιπά σαπρόφυτα.

Στο Συμβούλιό του έχουν κατά καιρούς σουλατσάρει υποκείμενα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως ο Πρόεδρος της Τράπεζας Γκόλντμαν Σακς, η βασίλισσα της Ιορδανίας, ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, ο Μπιλ Γκέιτς, ο Κλίντον, ο Μπλερ και ο, ακόμα διωκόμενος με ανεκτέλεστο (λόγω ασυλίας του) ένταλμα σύλληψης, κ. Μπαρόζο. Επίσης, τις συνελεύσεις του «λάμπρυναν» κι άλλοι μεγάλοι βασιλείς του πλανήτη, μη εξαιρουμένων του ρήγα και του βαλέ της τράπουλας.

Να σημειωθεί ότι στο Φόρουμ αυτό σκυλοτρίβονται, ως συνήθως, κι ορισμένα αποφάγια, γνωστοί σαλτιμπάγκοι της «τέχνης», όπως ο Bono των U2, η Σάρον Στόουν, ο Μάικλ Ντάγκλας και φυσικά ο Πελέ.

Η εν λόγω «κοινότητα», ενίοτε, διοργανώνει συναντήσεις σαραντάρηδων μελλοντικών ηγετών που «μοιράζονται την αγωνία και τη δέσμευση σχηματισμού του παγκόσμιου μέλλοντος, προορισμένοι για μελλοντικά μεγαλεία». Εντελώς συμπτωματικά, βέβαια, οι νεανίες αυτοί περισυλλέγονται από τις ΗΠΑ και την αγγλοσαξονική Ευρώπη. Για τους υπόλοιπους, κυρίως για αυτούς που, ψοφοδεείς, είναι της προσκολλήσεως, επιφυλάσσεται το σύνηθες κλωτσίδι, μόλις περατώσουν το «έργο» που τους αναθέτουν οι ισχυροί.

Συνάχτηκαν, το λοιπόν, στο Νταβός τίγρεις, λεοπαρδάλεις και λοιπά αρπακτικά. Φώναξαν, όμως, για το μενού και τη μικρή αντιλόπη, τον «νομάρχη» της Ελλάδας, κ. Αλέξη Τσίπρα. 

Φιλότιμα, ο δυστυχής, αγωνίστηκε να πείσει τους καπιταλιστές να μην εφαρμόζουν τον καπιταλισμό τους. Σαν να ζητάς από τη θάλασσα να αποκηρύξει τα κύματά της, από το σύννεφο να αποκληρώσει τη βροχή, από τον κεραυνό να υπερασπίζεται το κρύο και από τον ηλίθιο να σκέφτεται λογικά και ώριμα.

Είπαμε «ηλίθιο». Ε, λοιπόν! Με τη λέξη αυτή ακριβώς φιλοτέχνησε τον πρωθυπουργό μας ο κ. Σόϊμπλε. Τον απεκάλεσε ηλίθιο (stupid) ή, αν προτιμάτε, βλάκα ή ανόητο ή κάτι παρεμφερές.

Είπε περίπου ο Γερμανός : «Αν θέλουμε να κάνουμε την Ευρώπη ισχυρότερη, τότε πρέπει να εφαρμόσουμε ό,τι συμφωνήσαμε. Είναι η εφαρμογή, ηλίθιε».

Στο άκουσμα της έκφρασης μείναμε άφωνοι. Πώς είναι δυνατόν να βρίζεις κάποιον που έχει τη στοιχειώδη ευφυία να εξυπηρετεί τους ξένους με τέτοια δουλική σχολαστικότητα; Έπειτα τέτοιες εκφράσεις δεν συνηθίζονται και δεν συγχωρούνται και στους χειρότερους, όπως οι Γερμανοί.

Ο κ. Τσίπρας δεν αντέδρασε διόλου στην ανήκουστη προσβολή που του έγινε, που αντανακλά και στη χώρα μας. Προσπέρασε το γεγονός με ολύμπια ηρεμία. Εν συνεχεία το Μέγαρο Μαξίμου θεμελίωσε για μία ακόμα φορά την αγαπημένη κοσμοαντίληψη των Ελλήνων πολιτικών: «οσάκις σε φτύνουν, εσύ θα επικαλείσαι τα πρωτοβρόχια».  

Προφανώς ο πρωθυπουργός εξέλαβε την ύβρη ως φιλοφρόνηση. Πιθανώς και ως τιμή να τον αποκαλέσουν με τον ίδιο τρόπο που ο πλανητάρχης Κλίντον εκφράστηκε για τον έτερο πλανητάρχη κ. Μπους.  Συνέχισε, ατενίζοντας το ταβάνι του σύμπαντος, αντί να σηκωθεί επάνω, να ορθώσει το ανάστημά του και ενώπιον όλων, ως αξιοπρεπής άνθρωπος και πρωθυπουργός, να πλακώσει στα χαστούκια τη νεκρική φάτσα του θρασύτατου πολιτικού κτήνους.

Δεν το έπραξε, ίσως γιατί το ίδιο θα έπραττε σε μια αντίστοιχη προσβολή και ο κ. Σόϊμπλε. Αν, δηλαδή, τον άρπαζε ο κ. Τσίπρας από τον γιακά και του έλεγε : «Πώς απευθύνεσαι στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, βρε αλήτη;» είναι βέβαιο ότι ο κ. Σόϊμπλε δεν θα αντιδρούσε. Θα το εξελάμβανε ως αυθορμητισμό που προσιδιάζει στο θυμικό των Ελλήνων. Θα καθόταν ήσυχα στη θέση του καθησυχάζοντας τους Γερμανούς. Η δε Καγκελαρία θα εξέδιδε ή έστω θα διοχέτευε μία αντίστοιχη ή παρεμφερή με το Μέγαρο Μαξίμου εξήγηση. Συγκεκριμένα ότι τέτοιες εκφράσεις δεν προσβάλλουν, γιατί αποτελούν εκφράσεις «κλισέ».

Έπειτα, η λέξη «ηλίθιος» δε σημαίνει πάντα και κατ’ ανάγκην τον βλάκα. Μπορεί να σημαίνει και τον συναισθηματικά ή ψυχολογικά ματαιωμένο, καθώς προέρχεται από το επίρρημα «ήλιθα», που σημαίνει «ματαίως».

Άλλωστε, η έκφραση επέχει πλέον θέση παροιμίας. Όπως λέμε «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα», χωρίς τούτο να σημαίνει ότι ο άλλος είναι κατ’ ανάγκην και κουφός ή «τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς», χωρίς με τη λέξη «αράπης» να κυριολεκτούμε.

Μας δόθηκε, πάντως, η διαβεβαίωση ότι ο κ. Σόϊμπλε σέβεται και υπολήπτεται τον Έλληνα πρωθυπουργό και τη χώρα μας, το έχει αποδείξει, άλλωστε, λεκτικώς και εμπράκτως.  

Γιατί αν είχε την εδραία πεποίθηση ότι ο κ. Τσίπρας τυγχάνει ηλίθιος, μπορεί να το’ λεγε από μέσα του, αλλά θα απέφευγε να του απευθύνει τέτοια μομφή δημοσίως, προσβάλλοντας την ευφυία του, για το επίπεδο της οποίας δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνος. Τούτο θα συνιστούσε απροκάλυπτο ρατσισμό.

Όπως, αντίστοιχα, θα συνιστούσε ακραίο ρατσισμό, εάν ο κ. Τσίπρας έπληττε κι αυτός τον κ. Σοϊμπλε στο ευαίσθητο υπαρκτό πρόβλημα της υγείας του, αποκαλώντας τον «σημαδεμένο».

Υ.Γ. Ανεξάρτητα από το επίπεδο ευφυίας ή κακότητας των εν λόγω «κυρίων», ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της άθλιας και εγκληματικής πολιτικής άρχισε και οφείλουμε να τον γιγαντώσουμε. Όλοι έξω, λοιπόν, στον αγώνα για τη ζωή μας. Στην έμπρακτη αμφισβήτηση αυτής της εγκληματικής «νομιμότητας». Στην ανατροπή της.

nkaravelos@gmail.com