Σε χώρα γεννήθηκες σε αποικία θα πεθάνεις

του Γιάννη Λαζάρου

Πόσο ευρωπαϊστής είσαι,τελικά; Από την στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών Γκίκαουκ Χαρδουβέλερ με υπερηφάνεια δήλωσε ότι «οι Γερμανοί είναι ευρωπαϊστές και ειδικά ο Σόιμπλε» πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά κάθε ψηφοφόρος, όχι πόσο ευρωπαϊστής είναι ο αρχηγός κόμματος που υποστηρίζει, αλλά πόσο Γερμανόφιλος είναι. 

Μην αρχίσει πάλι ο Σύριζα τα μπλα μπλα μπλα περί φιλοευρωπαϊκής πολιτικής κόντρα στην Ευρώπη που θέλει η Μέρκελ, διότι από την στιγμή που αποδέχθηκε με φανφάρες το γιουσουφάκι της Γερμανίας, Γιούνκερ, ως γενικό επιτελάρχη της Κομισιόν, τότε ο Τσίπρας είναι ευρωπαϊστής επιπέδου Σόιμπλε.

Στο είπε καθαρά ο υπουργός σου, η ΕΕ είναι το νέο γερμανοναζιστικό καθεστώς που απλώθηκε στην Ευρώπη και το ερώτημα είναι τι κοινό έχει πλέον ο Γερμανός πολίτης με τον Έλληνα πολίτη. 

Τι σε δένει εσένα με το 5μηνο κοινωφελούς εργασίας έναντι 360 ευρώ, με τον Γερμανό που ο μισθός του ανεβαίνει όσο ο δικός σου κατεβαίνει; Τι κοινό έχει ο Γερμανός πολίτης που.... έχει υπερλούξ περίθαλψη με πλήρη ασφάλεια με εσένα που θα πεθάνεις από σκωληκοειδίτιδα διότι είσαι ανασφάλιστος με τις διαταγές ΕΕ και του υπέρμαχου αυτής Σόιμπλε; 

Τι κοινό έχει ο συνταξιούχος Γερμανός που αγοράζει σπίτι για διακοπές να τον ξεσκατίζουν Έλληνες, με τον Έλληνα γέρο που την σύνταξη την κόβει στα πέντε να μην πεινάσουν τα παιδιά και τα εγγόνια του;

Η Γερμανία έκανε 6 μήνες ησυχία. Από τις ευρωεκλογές και μετά απουσίαζαν τα ονόματα της ναζιστικής της κυβέρνησης από τα κυβερνητικά ΜΜΕ περιμένοντας την στιγμή που η Ελλάδα θα βγει από την επιτήρηση της Τρόικα και θα παραδοθεί άνευ όρων στην ίδια την Γερμανία. 

Το πρώτο πράγμα που έκανε μετά την χθεσινή συνάντηση με τον «Έλληνα» υπουργό είναι να σπείρει τον τρόμο την επόμενη ημέρα μέσω Deutsche Welle και DieWelt ότι η Ελλάδα κινδυνεύει με επιστροφή στην δραχμή. Σκιαχτείτε!

Τι θα κάνει η πτωχευμένη χώρα τώρα που το ΔΝΤ θα φύγει από την μέση που έδινε αβέρτα χρήμα; Τι θα κάνει τώρα, που μόνο οι τράπεζες θα φορτώνονται χρήμα για επενδυτικά δάνεια και όχι το Κράτος; 

Ποιος θα «βοηθήσει» την χώρα που όλες οι πόρτες είν’ κλειστές και μεις είμαστε απ’ όξω; Μα η ευρωπαΐστρια σύμμαχος και φίλη μας Γερμανία. 

Ως καλός αποικιοκράτης θα σώσει την αποικία της και δεν χρειάζεται πλέον κανέναν φερετζέ όπως η ΕΕ για να κάνει ό,τι της γουστάρει. 

Όχι ότι δεν το έκανε μέχρι σήμερα αλλά τώρα θα το κάνει ως μοναδικός σωτήρας της. Θα την λατρέψεις, διότι το φαγητό στο πιάτο σου θα εξαρτάται μόνο από αυτή.

Εφόσον η Ιταλία και η Γαλλία αναγκάστηκαν να αλλάξουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς τους διότι το Βερολίνο δεν ήταν σύμφωνο με την ελαστικότητα, φανταστείτε τι έχει να γίνει από τον Δεκέμβριο και μετά στην Ελλάδα που είναι το 28ο κράτος-μέλος της Ευρώπης, δηλαδή το τελευταίο, σε κοινωνική δικαιοσύνη, σε ανεργία, σε υγειονομική περίθαλψη, σε εκπαίδευση. 

Αυτό δεν το λέει ο οποιοσδήποτε αλλά το Γερμανικό Ίδρυμα Bertelsmann και ήταν το βασικό στοιχείο εργασίας της τελευταίας έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού της Ελληνικής Βουλής. 

Είμαστε στον πάτο, μάς το λέει το Βερολίνο και με αυτά τα στοιχεία ο Χαρδουβέλερ χαρακτηρίζει τον Σόιμπλε ως τον «μέγα ευρωπαϊστή». Ότι μάς αγαπάει, ότι θα πολεμήσει για μας και ότι στο τέλος θα μάς σώσει. Όλοι μαζί στους δρόμους να φωνάζουμε:  

Σώσε μας Σόιμπλε μας ν' αγιάσουμε.

Η Ελλάδα ξεκίνησε στην κατασκευασμένη οικονομική κρίση ως χώρα υπό πτώχευση. Εκεί πάτησαν 500 νόμοι Μνημονίου (γερμανικής κατασκευής) και 22,000 τροπολογίες αυτών φθάνοντας την κατάσταση στο αρχικό σχέδιο των Γερμανών: 

Η Ελλάδα να γίνει αποικία των Γερμανών (ήταν και η μοναδική βορειοευρωπαϊκή χώρα που δεν είχε αποικίες). 

Διάλεξε την πιο προσοδοφόρα, την πιο εύκολη για υποδούλωση χώρα με τον φόβο της πλήρους καταστροφής και την πιο «πουλημένη» όσον αφορά τους πολιτικούς της εκπροσώπους. 

Είναι αυτή που θα φρενάρει την όποια επενδυτική ανάπτυξη στην Ελλάδα για να μπορεί να έχει αυτή το πρώτο χέρι μέσω γερμανικών συμφερόντων εταιρειών που θα μπουν ως στρατιωτικές ορδές όταν θα μπαίνουν στο τραπέζι μεγάλα έργα.

Το ερώτημα όμως παραμένει. 

Τι κοινό έχεις εσύ, ο ευρωπαϊστής αποικιοκρατούμενος με τον ευρωπαϊστή αποικιοκράτη σου;-

Από τα ‘’μνημόνια’’ ανά χώρα, στο ευρωπαϊκό υπερ-πρόγραμμα μόνιμης δημοσιονομικής προσαρμογής

 

Παναγιώτης Μαυροειδής

Βγαίνουμε αλήθεια από τα μνημόνια και αποχαιρετάμε τη δυσκολοχώνευτη τρόικα; Θα προλάβει ο Σαμαράς να πάρει τα εύσημα αυτής της ‘’νίκης’’ ή μήπως θα καρπωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη μετάβαση στη νέα εποχή;

Το πολιτικό λεξιλόγιο αλλάζει ραγδαία και για τον πολύ κόσμο φαίνεται τουλάχιστον ακαταλαβίστικο.

Πρέπει λοιπόν να συνεννοηθούμε πριν βγάλουμε συμπεράσματα.

Περί ‘’προληπτικής στήριξης’’ και ‘’ενισχυμένης εποπτείας’’

Τι είναι η ‘’προληπτική στήριξη ή/και πίστωση’’, για την οποία μιλάει διαρκώς ο Σαμαράς;
Στην οδηγία περί ’Προληπτικής Οικονομικής Βοήθειας’’ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (European Stability Mechanism-ESM), ορίζονται ο στόχος, οι προϋποθέσεις και οι μορφές, ανάλογα με την έκταση και το βάθος της δημοσιονομικής και ευρύτερης οικονομικής πραγματικότητας σε κάθε χώρα της Ευρωζώνης.

Στόχος της προληπτικής ‘’οικονομικής βοήθειας’’ είναι η στήριξη χωρών που συμμετέχουν στον ESM στο ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν ‘’σημαντικές δυσκολίες χρηματοδότησης μέσω των αγορών κεφαλαίου’’. 

Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό το ενδεχόμενο είναι σίγουρο, όπως έδειξε και η πρόσφατη ‘’αντίδραση’’ των αγορών με την απογείωση των ελληνικών ομολόγων.

Οι προϋποθέσεις της προληπτικής πίστωσης αλλάζουν ανάλογα με τη μορφή της, αλλά όλες περιέχουν επιτήρηση και καθορισμό των προτεραιοτήτων της δημοσιονομικής πολιτικής από την ΕΕ.

Στην τυπική εκδοχή της προληπτικής πίστωσης (Precautionary Conditioned Credit Line – PCCL), πάντα σύμφωνα με τη σχετική οδηγία, απαιτούνται μεταξύ άλλων:

• ‘’Σεβασμός στις δεσμεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης’’. Έτσι με το καλημέρα…
• ‘’Βιώσιμο δημόσιο χρέος’’. Με όποια μέτρα αυτοί εννοούν ότι θα κάνουν το χρέος βιώσιμο και τώρα πλέον γνωρίζουμε…
• ‘’Σεβασμός στις δεσμεύσεις σχετικά με το υπερβολικό έλλειμμα’’. Απαίτηση δηλαδή πλεονάσματος με σφαγή των κοινωνικών δαπανών…

Η εκπλήρωση αυτών των προϋποθέσεων συνεπάγεται ασφαλώς τη λήψη των απαιτούμενων μέτρων προσαρμογής και ‘’διόρθωση’’, που μεταφράζονται σε σκληρά μέτρα λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεων, περικοπής των κοινωνικών δαπανών και περιστολή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. 

Στην καθομιλουμένη, αυτό σημαίνει μνημόνια διαρκείας, υπό συνεχή επιτήρηση απ’ ευθείας από την ΕΕ.

Ωστόσο, η παραπάνω εκδοχή προληπτικής στήριξης δεν φαίνεται να είναι η πιθανότερη για την περίπτωση της Ελλάδας, καθώς η ΕΕ πιέζει για την δεύτερη εκδοχή, αυτή της Enhanced Conditions Credit Line (ECCL).

Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Ξανά μέσα από την οδηγία του ESM:
” όταν ανοίγει μια πιστωτική γραμμή, το μέλος του ΕΜΣ υπόκειται σε ενισχυμένη εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την περίοδο διαθεσιμότητας της πιστωτικής γραμμής. Ένα μέλος του ΕΜΣ υπό ενισχυμένη εποπτεία θα πρέπει, σε συνεννόηση και συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενεργώντας σε συνεννόηση με την ΕΚΤ, τις Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές (ΕΕΑ) και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ), και, ενδεχομένως, το ΔΝΤ, να υιοθετήσει μέτρα που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των πηγών ή των δυνητικών πηγών των δυσκολιών”.

Όταν μία χώρα είναι σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, οφείλει να υποβάλει σε μηνιαία βάση (!) όλες τις σχετικές πληροφορίες στον ESM σχετικά με την οικονομική κατάσταση, το ισοζύγιο πληρωμών και άλλες κρίσιμες πληροφορίες.

Εννοείται όχι ‘’σκέτες’’ πληροφορίες, αλλά συνοδευόμενες από μέτρα ‘’διόρθωσης’’. Και το άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας καταλήγει σχετικά με το πώς θα κλείνει ο κύκλος από μεριάς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά την σχετική ενημέρωσή της:

‘’Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διεξάγει τακτικές επιθεωρήσεις εποπτείας, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τις Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές’’ το Συμβούλιο Διοικητών (σ.σ. του ESM) και όπου είναι απαραίτητο και του ΔΝΤ, για να διαπιστώνει την πρόοδο στην εφαρμογή των μέτρων που θα έχουν υιοθετηθεί. . Θα κοινοποιεί, κάθε εξάμηνο τα ευρήματά της στο Συμβούλιο και θα εκτιμά αν χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα’’.

Η νέα πραγματικότητα της λεγόμενης ‘’μετα-μνημονιακής εποχής’’, έχει επομένως ως εξής: Τα μνημόνια και οι ‘’τρόικες’’ ανά χώρα αντικαθίστανται από το συνολικό πανευρωπαϊκό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής με τη γενική θεσμική εποπτεία των επίσημων μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρακτικά υπό τις διαταγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Τα υπόλοιπα είναι απλά ψεύδη και δημαγωγία. Μαζί και αυταπάτες, μιλώντας για την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θεωρεί ότι με το να μη συνομιλεί ‘’με υπαλλήλους της τρόικας’’, αλλά με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, θα λυθεί το πρόβλημα

Η Νέα Οικονομική Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα

Τα παραπάνω αφορούν άραγε με ειδικό τρόπο οικονομίες ασθενείς όπως αυτή της Ελλάδας, όπου απαιτείται ειδικό καθεστώς ή μήπως αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής του κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Είναι προτιμότερο να αφήσουμε να ‘’μιλήσει’’ η Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού 2015 της Ελληνικής Δημοκρατίας:

‘’Σύμφωνα με τη νέα οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), όλες οι οικο­νομίες των κρατών-μελών της ΕΕ, υπόκεινται πλέον σε ενισχυμένη εποπτεία και υποχρεώ­σεις, οι οποίες απορρέουν από την υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, καθώς και τους κανονισμούς (six-pack και two-pack) για την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Α­νάπτυξης και το Δημοσιονομικό 

Σύμφωνο (fiscal pact) που τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2013. Το νέο σύστημα διακυβέρνησης, πέρα από τις δημοσιονομικές στοχεύσεις, περιλαμβά­νει πλέον και την παρακολούθηση των γενικότερων μακροοικονομικών ανισορροπιών. 

Κάθε κράτος-μέλος αξιολογείται με βάση έναν κατάλογο δεικτών (scoreboard) για την εξέλιξη των αγορών, των πιστώσεων προς τον ιδιωτικό τομέα, της ανεργίας, του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, του κόστους, των τιμών κ.λπ.

Το νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας καθορίζει τις υποχρεώσεις κάθε κράτους-μέλους, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• την τήρηση του κανόνα του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού (χρυσός κανόνας),
• τη διαμόρφωση μεσοπρόθεσμων στόχων (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής),
• την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούν σε διατηρήσιμα αποτελέσματα (μεταρρυθμίσεις),
• την πρόβλεψη για μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων από τους δημοσι­ονομικούς στόχους,
• την προληπτική εποπτεία του εθνικού προϋπολογισμού (διαδικασία «ευρωπαϊκού εξαμή­νου»),
• τον έλεγχο του προϋπολογισμού και των μακροοικονομικών προβλέψεων από ανεξάρτη­τες εθνικές αρχές (Δημοσιονομικό Συμβούλιο),
• την υπαγωγή σε καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας» και τη σύναψη μνημονίου συνεννό­ησης όταν προσφεύγει στη χρηματοδοτική στήριξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήρι­ξης (ΕΜΣ)’’

Ας σημειωθεί ότι αυτός ο προϋπολογισμός θα είναι και ο τελευταίος για την Ελλάδα, που καταρτίζεται με όρους τυπικής κρατικής κυριαρχίας. Στο εξής θα αποτελεί επιμέρους στοιχείο της διαδικασίας του ‘’Ευρωπαϊκού Εξαμήνου’’ και εν τέλει θα υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
‘’Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο είναι το πρώτο στάδιο του ετήσιου κύκλου καθοδήγησης και εποπτείας της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάθε Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναλύει τις δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των πολιτικών κάθε κράτους-μέλους, παρέχει συστάσεις και παρακολουθεί την εφαρμογή τους. 

Στην δεύτερη φάση του ετήσιου κύκλου, που είναι γνωστή ως Εθνικό Εξάμηνο, τα κράτη μέλη θα εφαρμόσουν τις πολιτικές που έχουν συμφωνηθεί’’.

Ελεύθερη μετάφραση: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαγειρεύει το πρώτο εξάμηνο και τα κράτη μέλη (δια μέσου των υποτελών στα συμφέροντα του κεφαλαίου και τη μακροημέρευση της ΕΕ κυβερνήσεων) εφαρμόζουν στη συνέχεια
Είναι ακριβώς έτσι:

‘’…η Επιτροπή αξιολογεί τα σχέδια των κρατών-μελών και κάνει μια σειρά συστάσεων εξειδικευμένων για κάθε κράτος χωριστά. Αυτές οι συστάσεις πολιτικής συζητούνται μεταξύ των υπουργών των κρατών μελών τον Ιούνιο, εγκρίνονται από τους ηγέτες της Ε.Ε. τον Ιούλιο και ενσωματώνονται από τις κυβερνήσεις στους εθνικούς τους προϋπολογισμούς και στα άλλα προγράμματα μεταρρυθμίσεων κατά την διάρκεια του Εθνικού Εξαμήνου’’.

Αντίστροφη ειδική πλειοψηφία

Θα πει κάποιος, ‘’μα πρόκειται για συστάσεις και σε κάθε περίπτωση εφαρμόζεται μια διαδικασία δημοκρατικής απόφασης’’.

Δεν είναι έτσι, ΟΥΤΕ θεωρητικά και να γιατί:

Οι αποφάσεις για τη διόρθωση και οι συστάσεις για ‘’προγράμματα μεταρρυθμίσεων’’ καταλήγονται με την αρχή της λεγόμενης ‘’αντίστροφης ειδικής πλειοψηφίας’’.
Αντιγράφουμε:

‘’Σύμφωνα με τη διαδικασία της ψηφοφορίας με αντίστροφη ειδική πλειοψηφία, η οποία έχει θεσπιστεί στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης, μια σύσταση της Επιτροπής θεωρείται ότι έχει εγκριθεί, εκτός αν το Συμβούλιο αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία να απορρίψει τη σύσταση εντός συγκεκριμένης προθεσμίας που αρχίζει από τη στιγμή που η Επιτροπή εγκρίνει τη σύστασή της’’.

Με λίγα λόγια: Όποια σύσταση θέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ισχύει εξ ορισμού. Είναι σα να λέμε θεόσταλτη. Για να αναιρεθεί πρέπει να ψηφιστεί μια εναντίον της πρόταση αν:
‘’συγκεντρωθούν υπέρ αυτής τουλάχιστο 255 σταθμισμένες ψήφοι (από σύνολο 345 ψήφων) οι οποίες να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστο δύο τρίτα των μελών του Συμβουλίου’’.

Όσο για το πώς κατανέμονται οι ψήφοι ανά χώρα ισχύει ο παρακάτω πίνακας:

Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο	29
Πολωνία, Ισπανία	27
Ρουμανία	14
Netherlands	13
Βέλγιο, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ελλάδα, Ουγγαρία, Πορτογαλία	12
Αυστρία, Βουλγαρία, Σουηδία	10
Δανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Σλοβακία	7
Κύπρος, Εσθονία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Σλοβενία	4
Μάλτα	3

Συνεπώς, σύμφωνα με τη νέα δημοκρατική γλώσσα της ΕΕ, μια απόφαση είναι κανονική αν απλά ταυτίζεται με μία σύσταση- μνημόνιο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Είναι ‘’αντίστροφη’’ (ή και ‘’ανάποδη’’ και πιθανώς ‘’ανώμαλη’’), αν επιχειρεί να την αμφισβητήσει. Παίρνεται με απλή πλειοψηφία (ή και χωρίς ψηφοφορία), αν είναι να εγκριθεί μια σύσταση της Επιτροπής, αλλά χρειάζεται ‘’ειδική πλειοψηφία’’ ή ποσοστό 75% υπέρ της αν διεκδικεί την απόρριψη της σύστασης.

Το να μιλά κανείς για παρέμβαση και διαπραγμάτευση σε αυτό το πεδίο, ισοδυναμεί όχι μόνο να παίζεις με πειραγμένα ζάρια, αλλά και να το γνωρίζεις και να το αποδέχεσαι.

Μερικά συμπεράσματα

Για όλα τα παραπάνω μπορεί να μάθει κανείς πολλά περισσότερα, διαβάζοντας απλά τα επίσημα κείμενα της ΕΕ, που μιλούν από μόνα τους.

Το ζητούμενο είναι να θέλουμε και να μπορούμε να αντλήσουμε τα σωστά συμπεράσματα, τα οποία είναι απαραίτητα για τον αντίστοιχο προσανατολισμό στην πολιτική δράση του λαϊκού κινήματος και της αριστεράς ειδικότερα.

Η πρώτη επισήμανση που είναι αναγκαία να γίνει, βλέποντας τη ‘’μεγάλη εικόνα’’, είναι πως η αιτία της κρίσης και της εργατικής γενοκτονίας στην Ελλάδα δεν περιορίζεται στο ελληνικό μνημόνιο. 

Αυτό αποτελεί μία μορφή υλοποίησης της γενικής αστικής στρατηγικής σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο για συντριβή του κόσμου της εργασίας, μέσα από τα λεγόμενα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. 

Αυτά θα συνεχιστούν με νέες μορφές, περισσότερο θεσμικές και συνεκτικές στη νέα περίοδο. Η αριστερή πολιτική που έχει ως αφετηρία τα εργατικά συμφέροντα, οφείλει να έχει ως ορίζοντα την ανακοπή και ανατροπή της καπιταλιστικής επίθεσης. 

Δυστυχώς μέσα στην αριστερά υπάρχει μια δαιμονοποίηση της αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης, καθώς οι κυρίαρχες σε αυτήν τάσεις, θεωρούν ένα σύγχρονο αντικαπιταλιστικό εργατικό πρόγραμμα, περίπου ως μια ..ιδεολογική τοποθέτηση.

 Στην πραγματικότητα, αυτό που πρέπει να δούμε και να πούμε είναι το απλό: Δε γίνεται να είναι και οι δύο τσέπες γεμάτες, ειδικά σε περίοδο βαθειάς καπιταλιστικής κρίσης. 

Αν δεν αφαιρεθεί πλούτος, δύναμη και εξουσία από το κεφάλαιο, δεν μπορεί να βελτιώνεται η θέση των εργαζομένων. 

Αντί της άχαρης συζήτησης του τύπου ‘’βάζουμε όλο το πρόγραμμα, τα μισό ή το ελάχιστο;’’, είναι αναγκαίο να βαθύνει η τεκμηρίωση αυτής της συλλογιστικής και η σύνδεσή της με τις ζωτικές εργατικές ανάγκες για δουλειά, αξιοπρεπή ζωή και δημοκρατία, καθώς και με την προοπτική της συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Η δεύτερη παρατήρηση αφορά τον καθοριστικό ρόλο της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οικονομική και κοινωνική ζωή. 

Δεν πρόκειται για την ανάγκη να βολέψουμε την ‘’ταξική και κοινωνική διάσταση’’ με την ‘’εθνική’’. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι μια αφηρημένη διεθνική και διακρατική συνεργασία αλλά ακριβώς μια καπιταλιστική ολοκλήρωση, που έρχεται να διευρύνει το πεδίο δράσης του κεφαλαίου, στηρίζοντας παράλληλα τις αστικές τάξεις σε κάθε χώρα. 

Δεν μπορεί να υπάρξει αντικαπιταλιστικός αγώνας στην Ελλάδα και υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, χωρίς να τίθεται θέμα εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι στο επέκεινα αλλά στον παρόντα πολιτικό χρόνο. 

Το δυστύχημα είναι πως ενώ οι αντίπαλοί μας μιλούν με σαφήνεια, ενώ η αστική τάξη στην Ελλάδα θέτει το ζήτημα της παραμονής στην ΕΕ ως προϋπόθεση της δικής της κυριαρχίας, πλείστες δυνάμεις στην αριστερά φροντίζουν να βάζουν φίμωτρο στο στόμα τους μπας και ξεφύγει κάποια κουβέντα παραπάνω που υπερβαίνει τη φλυαρία της ‘’ρήξης με τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ’’. Λες και υπάρχουν και άλλες…

Ζήτω η κρίση!

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ακόμη κι αν δεν υπήρχε έπρεπε να δημιουργηθεί! Η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 πλήττοντας άλλες χώρες λιγότερο (ΗΠΑ) κι άλλες περισσότερο (Ευρωπαϊκές) αποδείχθηκε η πιο αποτελεσματική μηχανή αύξησης των εισοδηματικών ανισοτήτων κάνοντας τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Τα στοιχεία που έδωσε και φέτος στην δημοσιότητα η τράπεζα Credit Suisse (εδώ η σχετική έκθεση) είναι εντυπωσιακά. Ο παγκόσμιος πλούτος μέσα σε μόλις έναν χρόνο, από τα μέσα του 2013 ως τα μέσα του 2014, αυξήθηκε κατά 8,3%, όταν η αύξηση του ΑΕΠ το 2013 ήταν 3% και για φέτος προβλέπεται να αυξηθεί κατά 3,7%, σύμφωνα με το ΔΝΤ. Επομένως, επ’ ουδενί η αύξηση του παραγόμενου προϊόντος δεν δικαιολογεί την αύξηση του παγκόσμιου πλούτου σε ετήσια βάση κατά 21 τρις. δολ., με αποτέλεσμα να φτάσει στα 263 τρισ. δολ., υπερδιπλάσιος από τον πλούτο που είχε καταγραφεί το 2000 κι ανερχόταν στα 117... τρις. δολ. Εντύπωση επίσης προκαλεί πως η αύξηση του πλούτου το έτος 2013, κατά 21,9 τρισ. δολ., ξεπερνάει τις απώλειες που καταγράφηκαν στη διάρκεια της κρίσης, κι ανέρχονται σε 21,5 τρις.! Παρελθόν αποτελεί λοιπόν η κρίση, τουλάχιστον για τους πλούσιους.

Εξετάζοντας την συμμετοχή κάθε γεωγραφικής ηπείρου στην αύξηση, τα πρωτεία κρατούν οι ΗΠΑ όπου ο πλούτος σε ετήσια βάση αυξήθηκε κατά 11,4% (αντιπροσωπεύοντας ένα μερίδιο της τάξης του 34,7% ή 91 τρισ. δολ. στον παγκόσμιο πλούτο), ενώ στην δεύτερη θέση έρχεται η Ευρώπη όπου ο πλούτος αυξήθηκε κατά 10,6%, φτάνοντας τα 85,2 τρις. δολ (32,4% του συνόλου). Η αύξηση που καταγράφεται στην συγκέντρωση πλούτου σε ΗΠΑ και Ευρώπη δικαιολογείται καθώς στα υπό εξέταση μεγέθη, μαζί με τις τιμές των ακινήτων, συμπεριλαμβάνονται και οι τιμές των μετοχών που έχουν εκτοξευτεί στην στρατόσφαιρα τα τελευταία χρόνια δημιουργώντας μια πρωτοφανή φούσκα. Έτσι όμως έχουμε και το προφίλ των κερδισμένων: είναι η ολιγαρχία του χρήματος, που μπορεί τα όρια της με την κλασική ολιγαρχία της μεταποίησης και του εμπορίου να είναι όλο και πιο πορώδη στο πέρασμα του χρόνου, τα οφέλη ωστόσο που δρέπει από την σύγχρονη οικονομία είναι σημαντικά μεγαλύτερα όχι μόνο χρόνο με τον χρόνο, αλλά κι έναντι των άλλων τομέων οικονομικής δραστηριότητας.

56.000 δολ. σε κάθε ενήλικα ετησίως!

Αν επιμερίζαμε τον παγκόσμιο πλούτο στον πληθυσμό της γης θα έβγαινε ότι στον κάθε ενήλικα αναλογούν 56.000 δολ. ετησίως. Ένα ποσό αρκετό για να εξαλειφόταν οριστικά η στέρηση και η πείνα. Ένα ποσό που επίσης βεβαιώνει ότι το πρόβλημα της ανθρωπότητας σήμερα δεν είναι η ανεπάρκεια τροφίμων, ούτε καν οι αναιμικοί ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ. «Λεφτά υπάρχουν», δείχνει πεντακάθαρα η έκθεση της Credit Suisse! Το πρόβλημα βρίσκεται στον τρόπο που κατανέμονται…

Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκονται οι ανισότητες, με τους μελετητές του ελβετικού κολοσσού να συμμετέχουν ενεργά στην συζήτηση που πυροδότησε το βιβλίο του Τομά Πικετύ, Capital in the Twenty-First Century (Harvard University Press), το οποίο θέτει στο επίκεντρο της ανάλυσής του την έξαρση των παγκόσμιων ανισοτήτων. «Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα» λένε με τον τρόπο τους οι ερευνητές της ελβετικής τράπεζας. Στις ΗΠΑ, ο λόγος του πλούτου προς το εισόδημα από το 2010 ως το 2014 ακολουθεί σταθερά αυξητική πορεία, φτάνοντας το 6,5, όταν για έναν ολόκληρο αιώνα, από το 1900 ως το 2000, κινούταν μεταξύ 4 και 5, με μοναδική εξαίρεση την κρίση του 1930. Στην μεταπολεμική περίοδο πρώτη φορά «σπάει» αυτό το όριο, αγγίζοντας το 6, κατά τη διάρκεια της κρίσης των ιντερνετικών μετοχών το 1999, όταν όλοι κέρδιζαν αλλά απ’ ότι φαίνεται μερικοί κέρδιζαν κάτι …παραπάνω.

Με βάση τα μερίδια που έχει στον πλούτο κάθε πληθυσμιακή ομάδα φαίνεται πως το «κάτω» 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στο άλλο άκρο το πλουσιότερο 10% έχει υπό την κατοχή του το 87% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το πλουσιότερο 1% ελέγχει το 48,2%, δηλαδή σχεδόν τον μισό πλούτο!

Το 0,7% ελέγχει το 44% του πλούτου!

Δέος προκαλεί η ανισοκατανομή του πλούτου όπως αποτυπώνεται στην γνωστή πυραμίδα που χρησιμοποιείται για να απεικονίσει την κατανομή του πλούτου. Στην βάση της βρίσκεται το 69,8% του παγκόσμιου πληθυσμού (3,28 δισ. ενήλικες), που κερδίζει λιγότερα από 10.000 δολ. κι ελέγχει το 2,9% του παγκόσμιου πλούτου (7,6 τρις. δολ.). Στον επάνω «όροφο», εν είδει μεσαίας τάξης, κατοικεί το 21,5% του παγκόσμιου πληθυσμού (1,01 δισ.) που κερδίζει μεταξύ 10.000 και 100.000 δολ., κι ελέγχει το 11,8% του πλούτου (31,1 τρις.). Στον πιο πάνω όροφο βρίσκεται το 7,9% του πληθυσμού (373 εκ.) που κερδίζει μεταξύ 100.000 και 1 εκ. δολ. κι ελέγχει το 41,3% του πλούτου (108,6 τρις.). Η «ανάβαση» σταματάει στην επόμενη εισοδηματική κατηγορία που είναι η κορυφή της πυραμίδας. Εκεί κατοικούν οι υπερ-πλούσιοι: το 0,7% του πληθυσμού (35 εκ. άτομα) με εισόδημα άνω του 1 εκ. ευρώ, οι οποίοι ελέγχουν το 44% του πλούτου (115,9 τρις. δολ.) κι είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι των σαρωτικών αλλαγών στην διεθνή οικονομία τα τελευταία χρόνια που συμβατικά αποδίδονται με τον όρο παγκοσμιοποίηση. Ωστόσο, είναι κι οι υπαίτιοι της εξαθλίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Ας μην ξεχνούμε ότι επί δεκαετίες νεοφιλελεύθεροι επιστήμονες και σχολιαστές υπό το σλόγκαν «μην ενοχοποιείτε τον πλούτο» ζητούσαν την μείωση έως και την κατάργηση της προοδευτικής φορολογίας με το επιχείρημα ότι έτσι ο πλούτος μπορεί να επενδυθεί και να δημιουργήσει γενικευμένη ευημερία. Ο πλούτος έπαψε να φορολογείται κι αυτό που τον διαδέχθηκε δεν είναι μόνο τα άδεια κρατικά ταμεία που οδήγησαν στην διαρκή δημοσιονομική κρίση από την δεκαετία του ’70 και μετά. Οδήγησε επίσης στην εξαθλίωση, την διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και την οικονομική αστάθεια με τις καταρρεύσεις να προκαλούν αλυσιδωτές κρίσεις…

Μερίδιο στον πλούτο του κορυφαίου 10%

                        2000       2007       2014

Αγγλία            51,5%      52%       54,1%

Ισπανία          54,1%      52%       55,6%

Ελλάδα          54,8%     48,6%     56,1%

Πορτογαλία    57,8%      56%       58,3%

Ιρλανδία         58,2%     57,8%     58,5%

Πολύ πιο προκλητική είναι η αύξηση των ανισοτήτων που παρατηρείται στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που επλήγησαν από την κρίση, μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλάδα. Παρότι, η επίσημη αφήγηση θέλει όλα τα κοινωνικά στρώματα λίγο-πολύ να υπέστησαν ανάλογες μειώσεις στα εισοδήματά τους, οι υφιστάμενες μετρήσεις, και μάλιστα από μια πηγή που μόνο για μεροληψία δεν μπορεί να κατηγορηθεί, δείχνει ότι η οικονομική ελίτ, το «άνω» 10% του πληθυσμού αύξησε τον πλούτο που κατέχει. Βελτίωσε δηλαδή την θέση του. Επομένως, η εκρηκτική ανεργία, η μείωση των μισθών και η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν είχαν μόνο χαμένους. Τα χρήματα που στερήθηκαν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες που δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και δεν έχουν να φάνε, γέμισαν τους λογαριασμούς, εντός κι εκτός Ελλάδας, μιας ισχνής μειοψηφίας που φέτος περνάει πολύ καλύτερα ακόμη κι από το 2000, την λεγόμενη εποχή των παχιών αγελάδων. Γι’ αυτούς «λεφτά υπάρχουν» και μάλιστα περισσότερα απ’ ότι στο παρελθόν, χάρη στους νόμους που ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με την καθοδήγηση της Τρόικας, κι έχουν κάθε λόγο να αναφωνήσουν «ζήτω η κρίση»!

από τα «Επίκαιρα»

Έργα και ημέρες μικρών πρωθυπουργών!

του Παντελή Παντελόγλου

Η Ρένα Δούρου εκλέχτηκε Περιφερειάρχισσα Αττικής διότι ο λαός της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας πείστηκε, σε ένα βαθμό και για κάποιο λόγο, ότι θα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή της να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα που λυμαίνονται και την Αττική των 5 τουλάχιστον εκατομμυρίων κατοίκων. Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα της διοίκησής της μάλλον απογοητεύουν εκείνους που την πίστεψαν.

Την Πέμπτη 23/10, το Περιφερειακό Συμβούλιο κλήθηκε για να εγκρίνει τον προϋπολογισμό του 2015· πρόκειται, όπως είπε και η ίδια η κ. Δούρου κατά την εισήγησή της στη συνεδρίαση, για την ύψιστη πολιτική απόφαση της νέας περιφερειακής αρχής: Money makes the world go round. Και τι υποστήριξε η κ. Δούρου και τα υπόλοιπα στελέχη της παράταξής του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι ο χρόνος που είχαν στη διάθεσή τους από την ανάληψη των καθηκόντων τους μέχρι τη χθεσινή ψήφιση δεν ήταν επαρκής για να διαμορφώσουν τον προϋπολογισμό όπως θα ήθελαν. 

Ως εκ τούτου έφεραν προς ψήφιση το σχέδιο που είχαν προετοιμάσει οι υπηρεσίες της περιφέρειας πριν αναλάβει η κ. Δούρου, τροποποιημένο κατά ορισμένα κονδύλια με συμβολικό κυρίως χαρακτήρα: “Επιλέξαμε να αφαιρέσουμε ό,τι μπορούσε να αφαιρεθεί, ό,τι δεν αφορούσε σε σύμβαση ή προγραμματική σύμβαση. 

Επιλέξαμε να αλλάξουμε ό,τι επιδεχόταν αλλαγής. Επιλέγουμε να προσθέσουμε ό,τι ήταν δυνατόν, έτσι ώστε να αποτυπώσουμε ένα πρώτο δείγμα γραφής, ενδεικτικό του δικού μας προσανατολισμού, της ανάπτυξης δηλαδή με κοινωνικό πρόσημο και περιβαλλοντική εγρήγορση, μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης”.

Σ’ αυτό το πνεύμα, μάλλον, η κ. Δούρου κρατά στον Προϋπολογισμό της τη χρηματοδότηση δυο έργων που έχουν συζητηθεί πολύ.  

Το πρώτο είναι η ανάπλαση του ποδοσφαιρικού γηπέδου του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (7 εκατομμύρια ευρώ για κατασκευή σουιτών VIP και άλλες παρόμοιες επεμβάσεις…). 

Θα έλεγε κανείς ότι η κ. Δούρου και η παράταξή της έχουν εδώ ένα ελαφρυντικό, διότι πράγματι υπάρχει σύμβαση μεταξύ Περιφέρειας και ΠΑΕ Παναθηναϊκός για την εκτέλεση του έργου κι ως εκ τούτου δε μπορούσε να το κόψει. Ωστόσο, πριν λίγες βδομάδες, το Ελεγκτικό Συνέδριο στον προληπτικό του έλεγχο έκρινε παράνομη τη χρηματοδότηση του έργου από την Περιφέρεια.

 Ή μήπως την επηρέασε η συνάντησή της σε πνεύμα συναντίληψης (εκδόθηκε κοινή ανακοίνωση) με τον κ. Αλαφούζο, ουσιαστικό αφεντικό της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αλλά και της εφημερίδας “Η Καθημερινή” και του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ; Ό,τι κι αν σκέφτηκε η κ. Δούρου, το έργο παραμένει στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας. Η “σύγκρουση με τα συμφέροντα” είναι κάπως βελούδινη, δε νομίζετε;

Δεύτερη αντίστοιχη, κι ακόμη σκανδαλωδέστερη περίπτωση, είναι αυτή του ποδοσφαιρικού γηπέδου που σχεδιάζει να κατασκευάσει στη Νέα Φιλαδέλφεια η κατασκευαστική εταιρεία “Δικέφαλος 1924 ΑΕ”, συμφερόντων Δημήτρη Μελισσανίδη για να αποτελέσει έδρα της νέας ΠΑΕ ΑΕΚ. 

Σ’ αυτή την περίπτωση, ο κ. Σγουρός είχε προσφέρει στον αμφιλεγόμενο επιχειρηματία 20 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ (!), εντάσσοντας το καλοκαίρι του 2013 το έργο στο τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας, το οποίο θα εκτελούνταν με χρήση των χρηματικών αποθεμάτων της. 

Σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπήρχε και σύμβαση που θα μπορούσε ν’ αποτελέσει άλλοθι για την νέα περιφερειακή αρχή (Με ποιον άλλωστε; Η “Δικέφαλος 1924 ΑΕ” για την ώρα δεν έχει κανένα δικαίωμα πάνω στην έκταση που σχεδιάζεται να ανεγερθεί το γήπεδο).

Όπως έλεγε η ίδια  παράταξη της κ. Δούρου στις 24 Μάρτη, δυο μήνες δηλαδή πριν τις περιφερειακές εκλογές: “Να θυμίσουμε σε όλους πως το οικόπεδο που θα γίνει το γήπεδο ανήκει στην ερασιτεχνική ΑΕΚ, η οποία δεν θα λάβει τίποτα για αυτήν την παραχώρηση. 

 Επίσης να θυμίσουμε πως το νέο γήπεδο δεν θα είναι ιδιοκτησία της ΠΑΕ, αλλά μιας ιδιωτικής εταιρείας ιδιοκτησίας του πολυεκατομμυριούχου κ. Μελισσανίδη και θα παραμείνει στα χέρια του, ακόμα και αν εγκαταλείψει την ομάδα. Η ΑΕΚ και οι οπαδοί της, θα πρέπει να μείνουν μακριά από τα παιχνίδια των σύγχρονων κοτσαμπάσηδων και προεστών. Διότι εκτός από οπαδοί, είναι και πολίτες μιας χώρας που ζει τη νέα κατοχική υποδούλωση”.

Θα περίμενε κανείς αυτή η πύρινη γλώσσα να οδηγήσει στην αφαίρεση του έργου από το τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας για το 2015. Αλίμονο για εκείνους που έλπιζαν, αλλά κάτι τέτοιο δε συνέβη. Η κ. Δούρου κράτησε το έργο, διευκρινίζοντας στους σχετικούς πίνακες ότι φορέας υλοποίησης του έργου (αυτός που θα πάρει τα λεφτά δηλαδή) θα είναι “Διάφοροι”…

Είπε βέβαια η κ. Δούρου για το περιβαλλοντικό πρόσημο της πολιτικής της, είπε κι ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ. Καραμάνος ότι με δόξα και τιμή η παράταξη της κ. Δούρου μπόρεσε να συμπεριλάβει στον προϋπολογισμό του 2015 ένα κονδύλι 750.000 ευρώ για “Προστασία και ανάπλαση Άλσους Ν. Φιλαδέλφειας”.

Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι για την ανέγερση του γηπέδου ψηφίστηκε χαριστική νομοθετική ρύθμιση από τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία παραχωρεί δωρεάν στην ΑΕΚ τμήμα του προστατευόμενου Άλσους της περιοχής για να μεγαλώσει το (ήδη παραχωρημένο δωρεάν από το 1934) οικόπεδό της και να καταφέρει να χωρέσει το κτίριο που επιθυμεί να κατασκευάσει. 

Με τον ίδιο νόμο (Ν.4277/14, Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής) το δημοτικό Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας αλλάζει χέρια και παραχωρείται στον θολό “Φορέα Διαχείρισης Μητροπολιτικών και Υπερτοπικών Πάρκων Αττικής”, με απώτερο στόχο, όπως ήδη γνωρίζουμε από άλλους φορείς διαχείρισης πάρκων της Αττικής, την απαξίωση και οικοπεδοποίηση του Άλσους, την άρση του ουσιαστικού δασικού του χαρακτήρα και την απόδοσή του σε μικρότερα ή μεγαλύτερα επιχειρηματικά συμφέροντα – του ίδιου του Δημήτρη Μελισσανίδη μη εξαιρουμένου.

Κουβέντα για όλα αυτά από την κ. Δούρου και τους ανθρώπους της – ούτε προεκλογικά, ούτε μετεκλογικά. Μόνο ο εισηγητής κ. Καραμάνος κάτι προσπάθησε να ψελλίσει περί αναμόρφωσης του προϋπολογισμού τον Γενάρη για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. 

Αυτό δεν απαντά φυσικά, μέχρι να δούμε πράξεις, στο ερώτημα που οι κάτοικοι της Αττικής, μεταξύ αυτών και οι ψηφοφόροι της Δύναμης Ζωής ήδη έχουν αρχίσει να συζητούν εντατικά: Πού το πάει η κ. Δούρου τώρα που πήρε στα χέρια της τη διοίκηση της Περιφέρειας; Και πού θα το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν, αργά ή γρήγορα, αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας;

The Press Project

Η ΒΡΩΜΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗΛΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ «ΔΗΜΟΣΙΟΥ» ΧΡΕΟΥΣ

Αυτό το χρέος δε το διαπραγματεύεσαι γιατί κάθε διαπραγμάτευση συνιστά εθνική ήττα. Αυτό το χρέος δε το διαπραγματεύεσαι, γιατί κάθε διαπραγμάτευση οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερο κατέβασμα στα παντελόνια των ταπεινωμένων και των πρόθυμων...

 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ενώ κάθε υποτιθέμενο «κέρδος» από τη διαπραγμάτευση, θα σημαίνει αποκλειστικά και μόνο, όχι μόνο ανεξέλεγκτη κατοχική υποταγή και καθολική θεσμική αποδόμηση, αλλά θα σημαίνει επίσης και νέο πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο και στην εναπομείνασα εθνική περιουσία αλλά και προσωπική περιουσία των πολιτών.

• Το πρώτο πράγμα το οποίο επιχειρείται, είναι να συγκαλυφθεί ένα έγκλημα. Ένα εθνικών διαστάσεων έγκλημα που συντελέστηκε από τη συμμορία του Καστελόριζου και με την ενορχήστρωση του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου. Το οποίο υποτίθεται πως θα συνέβαλε στην ελάφρυνσή του.

Μιλάμε για το έγκλημα του προδοτικού PSI, του οποίου οι συνέπειες ακόμη δεν έχουν καν εμφανιστεί. Μάλιστα με την ανοχή των δανειστών, γίνεται προσπάθεια αξιοποίησης κάθε δυνατότητας για τη μεταχρονολόγηση τους, προκειμένου η βόμβα που θα τινάξει στον αέρα τα πάντα, να εκραγεί μετά τις...

επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας εντάσσονται και οι σημερινοί πανηγυρισμοί της συγκυβέρνησης των αθλίων, που «βρήκαν και εξασφάλισαν» πιστώσεις για να σώσουν – όπως λένε – προσωρινά τις συντάξεις 340.000 ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ. (Δείτε σχετικά)

• Το δεύτερο ζήτημα το οποίο επιχειρούν να συγκαλύψουν, μεταθέτοντας σε διαφορετικού είδους προσεγγίσεις το κέντρο της προσοχής, είναι την τραγική ομοιότητα τόσο της συγκυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στις λογικές διαχείρισης του εμφανιζόμενου ως «δημοσίου χρέους».

Πρόκειται ουσιαστικά για την κοινή τους στρατηγική της αποδοχής τετελεσμένων, μέσα από τα οποία θα διασφαλίζεται το αδιαφιλονίκητο των ληστρικών απαιτήσεων των «δανειστών», ενώ την ίδια στιγμή η κοινωνία θα πολιτογραφείται ως το μοναδικό διαχρονικό υποζύγιο, που θα αιμορραγεί προκειμένου να εξυπηρετείται η δίψα των αδίστακτων βρυκολάκων που έχουν βάλει στο χέρι τη χώρα, τον πλούτο της και την ίδια την προοπτική της σε τελευταία ανάλυση.

• Το τρίτο και σημαντικότερο ζήτημα το οποίο επιχειρείται να συγκαλυφθεί μέσα από αυτή την αστείρευτη χρεωμανία, είναι η ίδια η ταυτότητα του χρέους, το οποίο δολίως και εθνομειοδοτικά, επιμένουν να βαφτίζουν «δημόσιο».

Το έχουμε πει και θα το τονίσουμε και πάλι…

 

Το εμφανιζόμενο ως δημόσιο χρέος, δεν είναι καθόλου δημόσιο, αλλά αποτελεί προϊόν συμμοριακής συναλλαγής διεφθαρμένων και εθνικά ανεύθυνων και εγκληματικών πολιτικών ανδρεικέλων, με τις συμμορίες του χρήματος σε ολόκληρο τον πλανήτη.

 

Η λογική της «διαπραγμάτευσης» σημαίνει αποδοχή του εγκλήματος. Και βεβαίως προδιαθέτει για νέες «διαπραγματευτικές» παραχωρήσεις,  με βαρύτατο εθνικό και κοινωνικό τίμημα.

 

Όσοι λοιπόν επιμένουν να αποδέχονται ως «δημόσιο» το χαρακτήρα αυτού του χρέους, αυτό που κάνουν είναι να συγκαλύπτουν σκόπιμα την αλήθεια, και ο λόγος που το κάνουν, είναι γιατί η εντολή που έχουν είναι να τροφοδοτήσουν τη φάκα με τυρί για να τσιμπήσει το πόπολο, προκειμένου να εξυπηρετηθεί αποτελεσματικότερα το εφιαλτικό σχέδιο σε βάρος της χώρας. Και η αλήθεια που αποκρύπτουν, είναι πως:

• Αυτό χρέος δεν είναι δημόσιο, γιατί από τις συναλλαγές της βρωμιάς που το διαμόρφωσαν, οι πολίτες αυτής της χώρας δεν καρπώθηκαν ωφελήματα, και επομένως δεν επιβαρύνονται και με καμία θεμιτή υποχρέωση αποπληρωμής του.

• Αυτό το χρέος είναι προϊόν λαμογιάς και συναλλαγών αθλιότητας του πολιτικού προσωπικού με τους υποτιθέμενους δανειστές, οι οποίοι αυτή τη στιγμή θα πρέπει να πεταχτούν έξω και δια παντός από τη χώρα.

• Οι ιδιώτες δανειστές μέσω των οποίων διαμορφώθηκε αυτό το δυσθεώρητο χρέος, όφειλαν να γνωρίζουν τι δανείζουν, όφειλαν να δανείζουν μόνο εφ όσον αποδεδειγμένα προέκυπτε, ότι αυτά που δάνειζαν είχαν τα φόντα να αποπληρωθούν, και φυσικά ως δανειστές – κερδοσκόποι, έχουν την υποχρέωση να φάνε και στον κώλο το ρίσκο της «απερισκεψίας» και της υπερχρηματοδότησης του δανειζόμενου.

• Οι πολιτικές συμμορίες όμως – ελληνόφωνες και μη – που εμφανίζονται ως σωτήρες μας, φρόντισαν να εξασφαλίσουν τα νώτα των συμμοριών του χρήματος υπέρ των οποίων δουλεύουν, και να μεταφέρουν αυτό το χρέος στις πλάτες των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Είναι κι αυτό μέρος της εγκληματικής πολιτικής τους αλλά και εργαλείο της ανήθικης προπαγάνδας τους, αφού σήμερα επιχειρούν να μας πείσουν πως ότι δεν πληρωθεί από τον ελληνικό λαό θα επιβαρύνει τις κοινωνίες της Ευρώπης.

Ποιος απάλλαξε βρε αλήτες τις συμμορίες του χρήματος, από το παλούκι που είχαν στον κώλο τους δρώντας ως τοκογλύφοι, και το μετέφερε στις πλάτες των Ευρωπαίων πολιτών???

• Αυτό το χρέος λοιπόν αποτυπώθηκε λογιστικά προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο απροκάλυπτης κατοχής, και να νομιμοποιήσει ως βολικό άλλοθι την παρουσία τους αλλά και πολιτικές πλιάτσικου σε βάρος της χώρας.

• Αυτό το χρέος ανακυκλώνεται με θύματα τους υπερχρεωμένους πολίτες απέναντι στο ίδιο το κράτος, που μπαίνουν στην κρεατομηχανή της κατοχής, σε ένα φαύλο κύκλο οργίων που βγάζουν στο σφυρί την ίδια τη χώρα.

Επομένως, αυτό το χρέος δε το διαπραγματεύεσαι γιατί κάθε διαπραγμάτευση συνιστά εθνική ήττα. 

 

Αυτό το χρέος δε το διαπραγματεύεσαι, γιατί κάθε διαπραγμάτευση οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερο κατέβασμα στα παντελόνια των ταπεινωμένων και των πρόθυμων, ενώ κάθε υποτιθέμενο «κέρδος» από τη διαπραγμάτευση, θα σημαίνει αποκλειστικά και μόνο, όχι μόνο ανεξέλεγκτη κατοχική υποταγή και καθολική θεσμική αποδόμηση, αλλά θα σημαίνει επίσης και νέο πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο και στην εναπομείνασα εθνική και προσωπική περιουσία των πολιτών.

Τελευταία ενημέρωση! Ισχυρό μηνυμα της Ρωσίας προς την Τουρκία!

Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2014

Εικονικός βομβαρδισμός των τουρκικών παραλίων από την ρωσική Αεροπορία

Aποστολή εικονικού βομβαρδισμού των τουρκικών παραλίων πραγματοποίησε η ρωσική Αεροπορία στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα για το υπό εξέλιξη τουρκικό σχέδιο
παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κυρπιακή ΑΟΖ. 

 

Η Ρωσία μαζί με το Ισραήλ, και την Αίγυπτο είναι οι μόνες χώρες που στηρίζουν την Λευκωσία με ουσιαστικές πράξεις και δεν περιορίζονται στα λόγια.

Tην ίδια στιγμή ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν κάλεσε τον Ν.Αναστασιάδη να επισκεφθεί την Μόσχα το συντομότερο δυνατό.

Εμπλοκή μεταξύ τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών και ρωσικών στα τουρκικά παράλια ,έλαβε χώρα το απόγευμα της 29ης Οκτωβρίου,όταν τα ραντάρ του ΝΑΤΟ ανίχνευσαν τέσσερα ρωσικά αεροσκάφη να  πετούν πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα στο διεθνή εναέριο χώρο. Επρόκειτο περί δύο βομβαρδιστικών Tu-95 συνοδευόμενα από δύο μαχητικά Su-27 Flanker.

Τα δύο βομβαρδιστικά εκτελούσαν αποστολή εικονικών βομβαρδισμών των τουρκικών παραλίων υπό την προστασία των Su-27 Flanker. Σε άλλες παρόμοιες αποστολές της ρωσικής Αεροπορίας χρησιμοποιήθηκαν ζεύγη μαχητικών ανά βομβαρδιστικό. Προφανώς εδώ θεωρήθηκε ότι η αποστολή των δύο Su-27 Flanker ήταν αρκετή.

Μαχητικά αεροσκάφη F-16 της τουρκικής αεροπορίας έσπευσαν να αναχαιτίσουν τα ρωσικά αεροσκάφη , ενώ το   ΝΑΤΟ συνέχιζε  να τα παρακολουθεί στον διεθνή εναέριο χώρο. Έως τις 16:00 CET το ρωσικό σμήνος  ήταν ακόμα στον αέρα, στην ίδια περιοχή. Δηλαδή είχαμε σαφή αποστολή «μηνύματος» στην Τουρκία.

Σημειώνεται ότι χθες παρόμοια περιστατικά έλαβαν χώρα και στην Βαλτική και στην Βόρεια Θάλασσα

Το ΝΑΤΟ έχει πραγματοποιήσει πάνω από 100 παρακολουθήσεις ρωσικών αεροσκαφών το 2014 μέχρι σήμερα, οι οποίες σημειωτέον  είναι περίπου τρεις φορές περισσότερες από ό, τι διεξήχθησαν το 2013.

Όσον αφορά το θέμα της Τουρκίας και της Κύπρου είχαμε μια εξέλιξη της τελευταίας στιγμής.

Τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη έχει προσκαλέσει ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν να επισκεφθεί τη Μόσχα, "Το συντομότερο δυνατό"

Την πρόσκληση διαβίβασε σήμερα ο πρέσβης της Ρωσίας στη Λευκωσία, Stanislav Osadchiy, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε με τον πρόεδρο Αναστασιάδη.

Πληροφορίες που επικαλείται η κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» αναφέρουν πως η Μόσχα θέλει αυτή η επίσκεψη να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό, για αυτό και έχουν ενεργοποιηθεί οι διαδικασίες.Η οριστικοποίηση της ημερομηνίας επίσκεψης του προέδρου Αναστασιάδη στη Ρωσία θα γίνει τις επόμενες ημέρες μέσω της διπλωματικής οδού.

Η βιασύνη με την οποία ζητά ο Β.Πούτιν να πραγματοποιηθεί η συνάντηση αυτή δείχνει το κατεπείγον των περιστάσεων αλλά και ότι η Ρωσία θα προβεί σε πολύ σημαντική για τον Ελληνισμό γεωπολιτική πρόταση.

  defencenet.gr

Νέα Ιωνία σήμερα: Αποτροπή πλειστηριασμών

Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2014

ΣΗΜΕΊΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Με πλήρη επιτυχία στέφτηκε η κινητοποίηση που οργάνωσε το Ε.ΠΑ.Μ. Ν.Ιωνίας Ν.Φιλαδέλφειας και Ν. Ηρακλείου σήμερα το απόγευμα στο Ειρηνοδικειο Ν. Ιωνίας για την αποτροπή πλειστηριασμού κατοικιών δύο συμπολιτών μας. Ευχαριστούμε όλες τις συλλογικότητες που συμμετείχαν και υποσχόμαστε  να κάνουμε το παν ώστε να γίνει  πράξη το ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ...

Ανάρτηση από Μοναξερός

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Με το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” δεκάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν στο Ειρηνοδικείο Νέας Ιωνίας την Τετάρτη 29.10.2014 με στόχο τη ματαίωση δυο πλειστηριασμών κατοικιών πολιτών από τη Νέα Φιλαδέλφεια. Στην πρωτοφανή για την περιοχή κινητοποίηση κάλεσαν διάφορες συλλογικότητες που αγωνίζονται ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Την προγραμματισμένη ώρα (3.45) δεκάδες πολίτες είχαν γεμίσει τους χώρους μέσα και έξω από το Ειρηνοδικείο Νέας Ιωνίας, αριθμός που αυξανόταν όσο πέρναγε η ώρα. Η συγκέντρωση των πολιτών λειτούργησε αποτρεπτικά για τους παράγοντες του πλειστηριασμού, οι οποίοι δεν εμφανίστηκαν καθόλου, πλην μιας συμβολαιογράφου η οποία αποχώρησε μόλις είδε το πλήθος.

Οι συγκεντρωμένοι διαδήλωσαν την ετοιμότητά τους να βρίσκονται στο χώρο όποτε έχει πλειστηριασμό. Μεταξύ των συγκεντρωμένων ήταν άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης – η αντιδήμαρχος Νέας Ιωνίας Όλγα Κατημερτζή , ο δημοτικός σύμβουλος Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας Βασίλης Παπακώστας, ο δημοτικός σύμβουλος Μεταμόρφωσης Βασίλης Καραβάκος με ομάδα της “Συμμαχίας Πολιτών για τη Μεταμόρφωση”.

Ακόμα ήταν αντιπροσωπεία του κινήματος “Δεν Πληρώνω”, του Ε.ΠΑ.Μ., των ΑΝ.ΕΛΛ με τον γραμματέα νομικής υποστήριξης δανειοληπτών Σωτήρη Αβδελίδη, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ από Ν. Ιωνία, Μεταμόρφωση, Νέα Φιλαδέλφεια και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ των πέριξ Δήμων.

Πηγή:http://www.ekfrasi.net/full_product.php?prod_id=8039#

ΕΚΤΑΚΤΟ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ -

 Κάλεσμα του ΕΠΑΜ στη Δικαστική και Εκτελεστική Εξουσία

  Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2014 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ήρθε η ώρα να αποφασίσει κάθε νομικός, (συμβολαιογράφος, δικηγόρος, δικαστικός επιμελητής, δικαστής), ο αστυνομικός και όποιοι άλλοι εκ του νόμου μετέχουν ή θα μπορούσαν να κληθούν για να μετέχουν υποχρεωτικά σε διαδικασίες που αποσκοπούν σε ικανοποίηση νομίμων αξιώσεων (όπως είναι ο πλειστηριασμός), αν τελικά θα παράσχουν υπηρεσίες, που ψευδεπίγραφα φέρεται ότι βρίσκονται στα πλαίσια μιας ευνομούμενης και συντεταγμένης πολιτείας, αλλά που στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα "κοράκια", τα οποία με παράνομες μεθοδεύσεις ετοιμάζονται να αποτελειώσουν τις περιουσίες των ανυπαίτια πτωχευσάντων Ελλήνων πολιτών.

Είναι κοινός τόπος για όλους μας ότι δεν διαβιούμε σε ευνομούμενη πολιτεία γιατί η πατρίδα μας είναι σε κατοχή, υπό την επιτροπεία του τριμερούς οργάνου των "δανειστών", και έχουν καταλυθεί οι συνταγματικές εγγυήσεις για τη δικαστική προστασία, τη δίκαιη κατανομή φορολογικών βαρών, την προστασία της ιδιοκτησίας, της εργασίας, του γάμου, της οικογένειας και της πρόνοιας υπέρ των ευπαθών κοινωνικών ομάδων (ανέργων, αναπήρων, πολυτέκνων, κ.ά.).

Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στη χώρα μας είναι παγκοσμίως πρωτόγνωρες σε όλα τα μεγέθη, υποδηλώνουν δε τόσο την ολική καταστροφή της οικονομίας μας (πτώση ΑΕΠ κατά 30%, επίσημη και ανεπίσημη ανεργία 50% τουλάχιστον, μείωση εισοδήματος 50% τουλάχιστον, αποπληθωρισμός εκδηλούμενος με μη παραγωγή πλούτου και μη κατανάλωση επί τρία συνεχή χρόνια, πλήρης οικονομική απαξίωση της κινητής και ακίνητης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, υπερφορολόγηση του εισοδήματος, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με 500 δισ. ευρώ, κλπ), όσο και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού (πλήρης απουσία προνοιακών παροχών και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αύξηση θανάτων και αυτοκτονιών, τραγική μείωση γεννήσεων, μετανάστευση, αύξηση των ψυχικών και καρδιακών νόσων, της πορνείας, του τζόγου, των ναρκωτικών και του αλκοολισμού, κλπ).

Μετά από 5 χρόνια συνεχούς συρρίκνωσης του εισοδήματος των πολιτών και παντελούς απραξίας της κτηματικής αγοράς, με την επικείμενη έλευση του νέου κώδικα πολιτικής δικονομίας για την εκπλειστηρίαση περιουσιών με συνοπτικές διαδικασίες και την αναμενόμενη κατάργηση προστασίας της πρώτης κατοικίας, η εκτεταμένη εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, που ήταν και ο απώτερος στόχος των "δανειστών", είναι προ των πυλών.

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να συμπράξουμε στο ΕΓΚΛΗΜΑ αυτό, παρακολουθώντας ΑΜΕΤΟΧΟΙ την εξέλιξη των πραγμάτων, επειδή (προσωρινά) δεν αφορά εμάς προσωπικά. 

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ την αντίθεσή μας ως Ελλήνων πολιτών σε κάθε διαδικασία που οδηγεί στην αναίτια και ανυπαίτια αναγκαστική εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ την έμπρακτη συμπαράστασή μας, στα πλαίσια των συνταγματικών επιταγών και ιδίως του άρθρου 120 παρ. 4 του Συντάγματος, σε όλους τους συμπολίτες μας που είναι εκτεθειμένοι σε κίνδυνο απώλειας της περιουσίας τους με αναγκαστικό πλειστηριασμό σε εξευτελιστικές τιμές.

ΚΑΛΟΥΜΕ τους δικαστές να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή επιείκεια και να εξαντλούν κάθε νομικό περιθώριο για την προστασία των πολιτών, μέσα στα ασφυκτικά όρια της όλο και εντεινόμενης αντισυνταγματικής νομοθεσίας, την οποία οφείλουν να μην εφαρμόζουν. 

ΚΑΛΟΥΜΕ τους δικηγόρους και τους δικαστικούς επιμελητές να απέχουν και να μη διευκολύνουν με τις υπηρεσίες τους το φοροληστρικό "κράτος" και τις τράπεζες, εκδίδοντας και διεκπεραιώνοντας τις διαδικασίες δημιουργίας τίτλων εκτέλεσης σε βάρος της περιουσίας των συμπολιτών μας που καθημερινά αργοπεθαίνουν ως θύματα της απάνθρωπης μνημονιακής πολιτικής. 

ΚΑΛΟΥΜΕ τους συμβολαιογράφους να απέχουν και να μη διευκολύνουν με τις υπηρεσίες τους τη διενέργεια και την ολοκλήρωση των πλειστηριασμών.

ΚΑΛΟΥΜΕ τους αστυνομικούς, εφόσον καλούνται σε χώρους διενέργειας πλειστηριασμών, να εκτελούν το έργο τους, που είναι η προστασία της πατρίδας, των πολιτών και της περιουσίας τους.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ για οποιαδήποτε συμμετοχή έμμισθου ή άμισθου δημοσίου υπαλλήλου ή νομικού παράγοντα σε διαδικασίες που προσπορίζουν άνομο πλούτο σ΄ αυτούς που κατέλυσαν το κράτος μας, κατέστρεψαν τον πλούτο και την περιουσία του και κατέστησαν πένητες τους πολίτες.

Η συντεταγμένη Πολιτεία οφείλει να υπερασπίζεται τον πολίτη και να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν δεν το πράττει, το πλαίσιο της άμυνας του πολίτη καθορίζεται από το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος. Εφαρμόστε το!

ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ.

ΕΙΣΤΕ Ο ΛΑΟΣ. 

Η Επιτροπή Νομικής Αλληλεγγύης (ΕΝΑ) ΕΠΑΜ

Η Πολιτική Γραμματεία ΕΠΑΜ

Αθήνα 29/10/2014

Η Παρέλαση της" Καγκελοκρατίας"

 Το ΕΠΑΜ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου

 

Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή την αντίσταση...

 

 

 

 

 

 

 

 

28η Οκτωβρίου 2014. Άλλη μια παρέλαση για τους ''επισήμους'' με ''καγκελοκρατία'' και ΜΑΤ; ή γιορτή μνήμης του λαού, για την αντίσταση των Ελλήνων απέναντι στον κατακτητή;

Η εθνική επέτειος του ΟΧΙ ,''έρχεται'' κάθε χρόνο να μας υπενθυμίσει το διαχρονικό καθήκον όλων μας ,να αντιστεκόμαστε απέναντι σε κάθε καθεστώς, που απειλεί την πατρίδα και τον λαό. Τα σύγχρονα οικονομικά όπλα, (χρέος, ευρώ, μνημόνια, δανειακές συμβάσεις, μηχανισμοί ''στήριξης'') που έχουν ''αντικαταστήσει'' τα στρατεύματα κατοχής, αλλά έχουν τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα, εξασφαλίζουν ''σταθερότητα'' στην αποικιοκρατική κατοχή της χώρας μας.

Τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε και ''μάρτυρες'' σε κάθε εθνική επέτειο, της προστασίας με ... κάθε τρόπο των ''επισήμων'' της κυβέρνησης. Κάγκελα παντού και οπλισμένη αστυνομική δύναμη, προκειμένου να τους διασφαλίσουν την ''ομαλή'' prive παρακολούθηση της παρέλασης, δείχνοντας έτσι την ''πυγμή'' τους. Έτσι θεωρούν ότι αποδίδουν τιμές στους νεκρούς ήρωες της πατρίδας. Το μόνο που ''τιμούν'' ,είναι η νέα κατοχή που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει.

Ως πότε θα τους ανεχόμαστε;

Το Ε.ΠΑ.Μ. ιδρύθηκε για να συμβάλει στην οργάνωση και αντίσταση του λαού μας και να απελευθερώσει τη χώρα του απ' τον σύγχρονο ''ζυγό''. Να οδηγηθούν οι δωσίλογοι υπαίτιοι της καταστροφής, στο σκαμνί της δικαιοσύνης. Να διαγράψει το παράνομο χρέος που μας έχουν φορτώσει και μαζί με αυτό, όλες τις ''δεσμεύσεις'' που έχουν επιβληθεί. Τέλος να προετοιμάσει τις συνθήκες για νέο Σύνταγμα, με συντακτική εθνοσυνέλευση, που θα διασφαλίσει την πραγματική δημοκρατική λειτουργία μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης και ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ χώρας. Όλα αυτά για να γίνουν, προϋποθέτουν πολίτες και λαό αποφασισμένο να αγωνιστεί. ΟΧΙ άλλη ανάθεση. Χαμένος αγώνας είναι μόνο αυτός που δεν δίνεται.

Ε.ΠΑ.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ