Πούτιν και Ερντογάν συμφώνησαν μέχρι την επόμενη διαφωνία,

Μάρκος Τρούλης Η συμφωνία μεταξύ του Ρώσου προέδρου Πούτιν και του Τούρκου ομόλογού του Ερντογάν αναφορικά με την Ιντλίμπ, συνιστά ένα ακόμη επεισόδιο λυκοφιλίας και μία ακόμη ιστορική περίπτωση του τύπου «Συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ». Οι δύο χώρες έχουν ευθυγραμμιστεί στρατηγικά επί μίας σειράς ζητημάτων, τα οποία ωστόσο δεν είναι τα μείζονα και σίγουρα δεν άπτονται της επιβίωσής τους. Αντιθέτως, στα κρίσιμα θέματα των Στενών, του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, της Ουκρανίας-Κριμαίας, της Συρίας και άλλων μετώπων, υποβλέπουν αλλήλους και τοποθετούνται σε αντίθετα στρατόπεδα.

Μικρό ιστορικό της Καποδιστριακής Ελλάδας

Η χώρα όση είχε απελευθερωθεί ως εκείνη τη στιγμή, έμοιαζε μ’ ένα σωρό ερείπια που καπνίζουν ύστερα από μια καταστρεπτική πυρκαϊά

Καποδίστριας: «…Είδα πολλά εις την ζωήν μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα, δεν είδα τι παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ειδεί».

1. Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (1829)

2. ™ Η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας (άνοιξη 1827) εκλέγει τον Ιωάννη Καποδίστρια κυβερνήτη της Ελλάδας. ™ Ο Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο στις αρχές του 1828. ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΙ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 2 

3. Η κατάσταση την εποχή που ανέλαβε τη διοίκηση ο Καποδίστριας ήταν οικτρή από κάθε άποψη. Ο λαός μαστιζόταν από φτώχεια και πείνα, η χώρα ήταν απογυμνωμένη, πυρπολημένη από τα άγρια αιγυπτιακά στρατεύματα, οι προύχοντες και οι προεστοί βρίσκονταν σε συνεχή διένεξη και εμφύλιους σπαραγμούς, ο στρατός ήταν σχεδόν διαλυμένος, συμμορίες ληστών εφορμούσαν στην ξηρά και πειρατές λυμαίνονταν τη θάλασσα…

Κυρίως όφειλε [ο Ι. Καποδίστριας] να μεριμνήσει για το στρατό, γιατί ο Αγώνας και ο πόλεμος με τους Τούρκους δεν είχε τελειώσει. […] Πάντως δεν είχαν γίνει και λίγες καταχρήσεις και όταν κατέβηκε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας, δεν υπήρχε ίχνος πειθαρχίας και παντού πειναλέες συμμορίες λεηλατούσαν τη χώρα με μεγαλύτερο ζήλο απ’ ότι πολεμούσαν τους εχθρούς Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, 

Κ. Παπαρρηγόπουλου, τόμος 21, σ.26 Με βάση το παρακάτω απόσπασμα ποια ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα όταν έφτασε ο Καποδίστριας; 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 3 

4. – ™ Χώρα καταερειπωμένη. ™ Λαός εξαθλιωμένος. ™ Απουσία ασφάλειας (Ληστές και πειρατές ελέγχουν μεγάλες περιοχές). ™ Έλλειψη κρατικής οργάνωσης. ™ Άσχημη οικονομική κατάσταση. ™ Παρουσία ξένων στρατευμάτων στα εδάφη της χώρας. (Ο αιγυπτιακός στρατός παρέμενε στη ΝΔ Πελοπόννησο και ο τουρκικός στη Στερεά Ελλάδα). ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1828 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 4 

5. – ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΣΤΡΑΤΟΣ 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 5 

6. – ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Αναγνώριση της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους Αύξηση των εδαφών ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Δημιουργία ενός σύγχρονου δυτικού κράτους με ισχυρή κεντρική εξουσία (στα πρότυπα των δυτικών κρατών) 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 6 

7. – ™Ανέστειλε την ισχύ του συντάγματος της Τροιζήνας και συγκέντρωσε στα χέρια του όλες τις εξουσίες à στόχος του ήταν να αντιμετωπιστούν άμεσα όλα τα επείγοντα προβλήματα του κράτους. ™Η Δ’ Εθνοσυνέλευση (Άργος, καλοκαίρι 1829) ™ επικύρωσε τις αποφάσεις του Καποδίστρια ™ έθεσε τις βασικές αρχές μιας μελλοντικής συνταγματικής αναθεώρησης ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 7 

8. Το Κυβερνείο στην Αίγινα. Στέγαζε τη διοίκηση του κράτους Αίγινα. Λιθογραφία του Fr. Hole από πίνακα εκ του φυσικού, Krazeisen μεταξύ 1826-1827. 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 8 

9. ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ™ Οργάνωση τακτικού στρατού à για την εκκαθάριση της Στερεάς Ελλάδας από τον τούρκικο στρατό à για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων εσωτερικής τάξης (ληστεία, πειρατεία) ™ Αξιοποιήθηκαν αγωνιστές της επανάστασης ™ Ιδρύθηκε ο Λόχος των Ευελπίδων ™ Άρχισε η οργάνωση τακτικού πολεμικού ναυτικού ™ Καταπολεμήθηκε η πειρατεία χάρη στη δράση του Ανδρέα Μιαούλη 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 9 

10. ™ Έκοψε νέο νόμισμα, το φοίνικα. ™ Εφάρμοσε αυστηρή λιτότητα στις δημόσιες δαπάνες. ™ Επιχείρησε να εκσυγχρονίσει τη γεωργία εισάγοντας νέες καλλιέργειες (πατάτα) και νέες καλλιεργητικές μεθόδους (χρήση σιδερένιου άροτρου) ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος το 1853, σε ηλικία 78 ετών ™ Σχημάτισε ένα πρώτο κρατικό ταμείο από εισφορές Ελλήνων του εξωτερικού και φιλελλήνων. ™ Ίδρυσε τράπεζα, με τη βοήθεια του φίλου του, Γαλλοελβετού τραπεζίτη, Εϋνάρδου. 

ΦΑΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 11 

Κατάργησαν τη λέξη «Γενοκτονία» των Ελλήνων!

Για τον εξευμενισμό της Τουρκίας και την ικανοποίηση των οπαδών του «συνωστισμού»

Τη βάφτισαν καταστροφή!

-Για πρώτη φορά δεν έγινε στη Βουλή η καθιερωμένη ειδική συνεδρίαση

Σε συνειδητή και προσχεδιασμένη υποβάθμιση της σημασίας της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας προχωρεί με μεθοδευμένο τρόπο η κυβέρνηση. Φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να διαγράψει τον όρο «γενοκτονία» και να τον α­ντικαταστήσει με τη μη ενοχλητική για την Άγκυρα λέξη «καταστροφή». Προς ικανοποίηση των εντός επικράτειας «άσπονδων εχθρών» του Ελληνισμού και των οπαδών της κατάπτυστης θεωρίας περί «συνωστισμού».

Για πρώτη φορά στα χρονικά φέτος δεν έγινε στη Βουλή η καθιερωμένη ειδική εκδήλωση-φόρος τιμής στα εκατοντάδες θύματα, χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση ή δικαιολογία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, προχθές το προεδρείο της Βουλής μνημόνευσε τη μαύρη επέτειο (14η Σεπτεμβρίου) όχι ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αλλά ως Ημέρα Μνήμης για την καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Γεγονός που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής

Το Υπερταμείο σε δράση! 167.000 ακίνητα έχει στις προγραφές!!

Δημήτρης Κυπριώτης

Μας δήλωσαν ότι μόνο!!! 10.119 ακίνητα έχει στις καταστάσεις του για «φάγωμα» η Ελληνική  Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, το ονομαστό πλέον Υπερταμείο, που στην ουσία αποτελεί το μακρύ χέρι των δανειστών στην περιουσία της Ελλάδας.

Η αλήθεια όμως φαίνεται ότι είναι διαφορετική, αφού με γραπτή απάντησή του το ευαγές αυτό Ίδρυμα, απάντησε στο ραδιοφωνικό σταθμό News στις  24/7  λέγοντας,  πως η επιλογή των 10.119 ακινήτων έγινε από ένα χαρτοφυλάκιο 117.892 ακινήτων, που στο Εθνικό Κτηματολόγιο είχε δηλωθεί ως φορέας ιδιοκτησίας είτε το Ελληνικό Δημόσιο είτε φορείς του.

Μεγάλα τα ερωτήματα του λαού που ασφυκτιά μέσα στους μνημονιακούς Νόμους και …ψάχνει για τη λύση και την αποδέσμευση!

Δημήτρης Κυπριώτης 

Δεν χρειάζονται πλέον λόγια για να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι υπάρχει βαθιά θεσμική και οικονομική κρίση. Το βλέπει, το αισθάνεται, όπου και αν σταθεί, όπου και αν κοιτάξει, με όποιον και αν μιλήσει. Οι ταμπέλες και το πρόσημο του «Αριστερού» «Δεξιού» ή όποιου  άλλου, είναι έξω από τις αναζητήσεις του για έναν  πολιτικό φορέα που θα σταθεί δίπλα του και θα μπορέσει να τον βγάλει από τα δεινά του.

Ποιος άραγε είναι ο πολιτικός φορέας που να μπορεί να εκφράσει αυτήν τη δημοκρατική Πατριωτική αυτοπεποίθηση και που θα δώσει νόημα στην  έννοια της Δημοκρατίας , των κοινωνικών δεδομένων, της συνοχής και ενότητας του ελληνικού λαού;

Ποιος  μπορεί να είναι ο πολιτικά επιδιωκόμενος στόχος ενός Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος, για το σήμερα και το αύριο, στον περίεργο και βάναυσο αυτόν κόσμο που διαμορφώνεται μπροστά μας;

Γρήγορα θα δοθούν οι απαντήσεις για ένα Δημοκρατικό, Πατριωτικό Κίνημα, στο μέγεθος  της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Πατρίδας μας.

Είναι η ευκαιρία να αντιταχθεί στο σύστημα ΜΙΑ νέα πολιτική δύναμη!

Δημήτρης Κυπριώτης                     

Η καθοδική πορεία και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στον κόσμο, επιβεβαιώνει την καθίζηση που παθαίνουν οι κυβερνήσεις των Μνημονίων, ανεξάρτητα από το χρόνο θητείας που κυβέρνησαν.

Επίσης οι μνημονιακές κυβερνήσεις, μετά από κάποιο διάστημα της κυβερνητικής τους θητείας, αρχίζουν και καλλιεργούν τις δικές τους αυταπάτες, αλλά και τα success story τους σε ότι αφορά το έργο που έχουν πετύχει, μέχρι να πάρουν την ψυχρολουσία των δημοσκοπήσεων.

Τότε τα αμείλικτα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που οι ίδιες οι κυβερνήσεις έχουν παραγγείλει, φέρνουν και την ανώμαλη προσγείωσή τους. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, προσπαθούν να περιορίσουν το όποιο κόστος τους μεταφέροντας το πολιτικό τους παιχνίδι μεταξύ δύο μονομάχων και πάντα με ψεύτικα ερωτήματα, περί  της δήθεν καταλληλότητα τους και του χώρου που δηλώνουν  ότι εκπροσωπούν. Πρόοδος ή συντήρηση φωνάζουν και δεν τους νοιάζει καθόλου και ούτε ντρέπονται, αφού γνωρίζουν ότι αποτελούν το ίδιο νόμισμα σε αντίθετη όμως θέαση, αλλά…. ελπίζουν!! Σε τι ακριβώς ελπίζουν;

Ελπίζουν στην προτίμηση του κόσμου σε έναν εκ των δύο και μικρές απώλειες για τον δεύτερο, για να είναι έτοιμοι για επάνοδο στην επόμενη στροφή, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πολιτικές  που τους επιβάλουν να εφαρμόζουν εξωγενείς παράγοντες,  δεν μπορούν να έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Ταυτόχρονα όμως, με αγαστή και αθόρυβη συνεργασία, οι  δύο «μεγάλοι μονομάχοι»  περιορίζουν κάθε αντίθετη φωνή ή κάθε νέο πολιτικό φορέα, αρνούμενοι να τους δώσουν βήμα και μικρόφωνο,  δημόσιο ή ιδιωτικό, ελπίζοντας αρχικά στην σταδιακή τους αποδόμηση μέχρι την ολική  εξαφάνισή τους.

Και εδώ ακριβώς στην κρίσιμη αυτή στιγμή, είναι αναγκαίο  όσο ποτέ άλλοτε, να συγκροτηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας, που  θα σταθεί απέναντι από τις  κρατούσες πολιτικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις, με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία πολιτικού ρεύματος σύγκλησης ΟΛΩΝ των Δημοκρατικών Πατριωτικών Δυνάμεων.  Αυτή η σύγκληση είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να ανατραπεί στην πράξη  ο άνισος και άδικος συσχετισμός δυνάμεων που έχουν επιφέρει οι κρατούντες,  μεταξύ της κοινωνίας και των εκπροσωπούμενων μνημονιακών δυνάμεων της Βουλής. Μόνον έτσι με αυτόν τον μαζικό τρόπο και όχι με την πολυδιάσπαση των διαφορών ομάδων, συλλογικοτήτων και κομμάτων, μπορεί να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αυτό  το έχει ανάγκη η χώρα μας  και οι πολίτες της! Για  όλους εμάς λοιπόν,  που δεν συμμεριζόμαστε την αυτοϊκανοποίηση των κυβερνητικών έργων και των επιτευγμάτων, αλλά ούτε ελπίζουμε σε κάτι καλλίτερο με την  αντικατάστασή τους  με  δοκιμασμένες πολιτικές δυνάμεις, που καρτερικά αναμένουν και πάλι τη σειρά τους,  πιστεύουμε ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε και να ενισχύσουμε  ΤΩΡΑ  το μεγάλο ταξίδι της ανατροπής, αφού έχουμε και δυνάμεις και γνώσεις και αντοχές.

Θα μας φορολογήσουν και τα…… .ούρα!!

Δημήτρης Κυπριώτης          

Στην εποχή των Μνημονίων και της απώλειας κάθε έννοιας αξιοπρέπειας της χώρας μας από τις κυβερνήσεις της, όλα αυτά τα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας,  αφού το ελληνικό κράτος «έχει παραιτηθεί αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία που απολαύουν το ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία ….χωρίς περιορισμούς» και έχει παραδοθεί στην πράξη η εθνική  ανεξαρτησία μέσω των παράνομων  Δανειακών Συμβάσεων σε δάνειες Δυνάμεις, πολλά από όσα συμβαίνουν, που αντιλαμβανόμαστε με καθυστέρηση, ακούγονται  πολύ παράξενα, αν όχι και απίστευτα.

Κάπως έτσι, ο ελληνικός λαός, πληροφορήθηκε ξαφνικά την μεταβίβαση  της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και εξ αυτής την παραχώρηση ιστορικών και πολιτιστικών μνημείων της Ελλάδας έναντι του χρέους της προς εξασφάλιση των δανειστών! Αυτή είναι μία πραγματικότητα που προσπαθεί η κυβέρνηση Τσίπρα να διαψεύσει εις μάτην.

Αυτό είναι ένα σκέλος της κατάστασης που βιώνει η χώρα, ενώ ένα άλλο έχει να κάνει με την υπέρμετρη και ασύδοτη φορολογία που έχει επιβληθεί στη χώρα σύμφωνα με τις επιταγές των δανειστών, με το προπέτασμα των δήθεν μεταρρυθμίσεων.

Το θέμα λοιπόν της επιβολής φόρων, φτάνει μέχρι σημείων γελοιότητας και δεν είναι κάτι καινούργιο. Πολλές φορές οι πολίτες διαμαρτυρόμενοι μιλούν ακόμη και για τη φορολόγηση του αέρα που αναπνέουμε και αυτό το προσπερνάμε μειδιώντας, όμως :

Η Φορολόγηση των «βασικών αναγκών», αποτέλεσε διαχρονικά στόχο κάθε εξουσίας. Σήμερα, σε όλα τα Κράτη,  φορολογούνται (δηλαδή,  υπάγονται σε Φ.Π.Α και πολλά από αυτά και σε «ειδικούς φόρους κατανάλωσης») όλα τα είδη των «βασικών αναγκών»  (τρόφιμα, καύσιμα, κινητή τηλεφωνία και πολλά άλλα ).

Ορισμένα  είδη φόρου, μπορούν να φαίνονται «παράξενα» ή και να προκαλούν το μειδίαμα, αλλά η «ουσία» τους, διαχρονικά παραμένει ίδια, φορολόγηση κάθε «ανάγκης» του ανθρώπου.

Στην Ιστορία του Νέο-Ελληνικού Κράτους, τέτοιοι  «παράξενοι» φόροι , έχουν  αναδειχτεί  στην «Ιστορία της Λογιστικής και της Φορολογίας»,όπως:

Η φορολόγηση των σκύλων ( 1899 ) .

Ο φόρος των «μικρών ξύλινων δοχείων» (1833) .

Φόρος εις τους αναχωρούντες εις το εξωτερικών 

Φόρος επί των ούρων

 https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/42102ση ανά κλάδο

Εκκρεμές οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Πολλά γράφονται για τον Ερντογάν, τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τις περιφερειακές στρατηγικές επιλογές των Τούρκων ηγετών. Εκτός κάποιων εξαιρέσεων γράφονται τόσα πολλά και αντιφατικά, ώστε κανείς να διστάζει να περιγράψει πασίγνωστα και πασίδηλα πράγματα. Θέαση του πασίδηλου, όμως, απαιτεί καλή γνώση της κρατοκεντρικής διεθνούς πολιτικής, του ρόλου του κράτους, των πάγιων προσανατολισμών των στρατηγικών των ηγεμονικών δυνάμεων, ιδιαίτερα των ΗΠΑ. Απαιτείται επίσης να μην κυριαρχούν εσχατολογικά ιδεολογήματα, σύνδρομα ευσεβών πόθων και άλματα εκλογικεύσεων.

Πολύ περισσότερο, βέβαια, απαιτείται αποδυνάμωση κάθε διεθνιστικής παραδοχής και ως εκ τούτου δυνατότητα σωστής αντίληψης του γεγονότος ότι τους επόμενους αιώνες και ίσως παντοτινά αποκλείεται να ενωθεί ο πλανήτης αταξικά, χρησιμοθηρικά, με μεταφυσικές ιδέες ή κατιτί άλλο που αντιβαίνει στην ιστορική δομή και τους προσανατολισμούς του κόσμου κατά την διάρκεια των πέντε περίπου χιλιάδων γνωστής ιστορίας (Robert Gilpin):

Η Ελλάδα της απαξίας και του εθνομηδενισμού.

Νίκος Καρατουλιώτης   Υποστράτηγος Ε.Α -Συγγραφέας 

Χθες ….. καμαρώσαμε τον αστυνομικό που ήταν υπεύθυνος για την φύλαξη της πρεσβείας του Ιράν, να γελοιοποιείται από τους ρουβίκωνες και υπό την απειλή μιας πέτρας να παραδίδει το φυλάκιο στις ορέξεις τους (αν και πάνοπλος) πλην όμως η ενδυμασία του περισσότερο παρέπεμπε σε ρεμπέτ ασκέρ, παρά φρουρό ευνομούμενης πολιτείας.

Προχθές υποδεχθήκαμε σαν ήρωες, τους στρατιωτικούς που χάθηκαν στο Έβρο (λες και ήταν η κοκκινοσκουφίτσα που χάθηκε στο δάσος). Και μάλιστα αιχμαλωτίστηκαν χωρίς να κάνουν χρήση των όπλων, λησμονώντας το «Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα τὰ ἱερὰ».

Τον Φεβρουάριο η ναυαρχίδα του λιμενικού μας, στην περιοχή των Ιμίων εμβολίστηκε από τουρκικό σκάφος της ακτοφυλακής, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Στην ίδια περιοχή των Ιμίων ο Έλληνας ΥΠΕΞ με τα γεγονότα του 1996  παρότρυνε τους   στρατιωτικούς να πουν ότι «την σημαία την πήρε ο άνεμος», ενώ ταυτόχρονα ο τότε πρωθυπουργός ευχαριστούσε τους Αμερικανούς εντός της βουλής, υπό τα γιουχαΐσματα του ελληνικού κοινοβουλίου.

Όταν ο σημερινός πρωθυπουργός λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του έλεγε ότι «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα» και μπέρδευε την Μυτιλήνη με την Λέσβο.

Όταν σήμερα, οι Έλληνες ψαράδες κάνουν προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις τουρκικές καθημερινές θαλάσσιες παραβιάσεις, επειδή το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να διασφαλίσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα.

Αναρωτιέμαι, τι μέλει γενέσθαι; Πόσο χαμηλά ακόμη μπορεί να πέσει αυτός ο τόπος; Και πόσο μπορεί να πορεύεται με ιδανικά της απαξίας;

Έλληνες φοβάμαι ότι την χάσαμε την μπάλα……..   και έρχονται τα χειρότερα.

Κοζάνη 18/9/18

Όταν ο Λιαντίνης μιλούσε, πόσοι ακούγαμε;

 Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες• 

πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους• 

πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες• πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια• 

πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια,

βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα. 

Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως: μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη.

Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού.

 Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες.

Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα.

Η κρυστάλλινη πηγή του Ελληνοέλληνα δεν κατεβαίνει από τα συναξάρια και το Οκτωήχι της εκκλησίας. (Μη σε ξεγελά, που ο Κολοκοτρώνης γραφή και ανάγνωση έμαθε από το Οκτωήχι). Ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα.

 Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι.

Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. 

Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε.

Καταστέλλοντας και γελοιοποιώντας τα συλλαλητήρια

Ιωάννης Λάμπρου

Δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας συμμετείχαν στο συλλαλητήριο, το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη για τη συμφωνία της ονομασία των γειτονικών Σκοπίων. Μικρότερος αριθμός από τις προηγούμενα συλλαλητήρια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο πλην όμως δηλωτικός της αντίθεσης μεγάλου τμήματος της ελλαδικής κοινωνίας –πλειοψηφικός σύμφωνα με δημοσκοπήσεις– στην υπογραφείσα Συμφωνία των Πρεσπών.

Η κυβέρνηση έχει κάνει χρήση πλείστων εργαλείων προς αντιμετώπιση των αντιφρονούντων. Επιχειρείται η αποτροπή συμμετοχής στα συλλαλητήρια, αφ’ ενός με τη χρήση υπέρμετρης αστυνομικής βίας, αφ’ ετέρου με την επιβολή τέτοιων περιορισμών στον χώρο των συγκεντρώσεων, ώστε να αποτρέπονται οι συμμετέχοντες να συγκεντρωθούν σε ενιαίο σώμα.

Χαρακτηριστική η βιαιότητα των κατασταλτικών δυνάμεων το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου και η αλόγιστη χρήση δακρυγόνων στους συγκεντρωμένους παρουσία χιλιάδων ηλικιωμένων και αρκετών παιδιών. Το κυβερνητικό σχήμα επιχαίρει για τη σφοδρότητα καταστολής των συγκεντρωμένων, αντλώντας, ίσως, ικανοποίηση από το γεγονός ότι ελέγχοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της Πολιτείας μπορεί ελεύθερα πλέον να χτυπάει τον «εθνικισμό», την «αντίδραση», ή οτιδήποτε άλλο υπαγορεύει η ιδεοληψία του.

Γιατί ο Κόντε δεν είναι ….. Παπαδήμος!

Η μάχη των Σαλβίνι και Ντι Μάιο απέναντι στο πλήρως διαβρωμένο από την επιρροή του Βερολίνου σύστημα των Βρυξελλών είναι άνιση, όμως έχουν πιθανότητες να τα βγάλουν πέρα

Από τον
Γιώργο Χαρβαλιά

T ην ώρα που στην Ελλάδα η πολιτική επικαιρότητα μονοπωλείται από τη θλιβερή παράσταση της ΔΕΘ αλλά και ασύλληπτες φαιδρότητες, όπως η παρ' ολίγον -τάχα μου- σύλληψη της... φλογερής «γαλάζιας» πασιονάριας Σοφίας Ζαχαράκη, στη γειτονική Ιταλία συντελείται μια αντισυστημική κοσμογονία. Η «ξοφλημένη», κατά τους... έγκυρους αναλυτές των Βρυξελλών, κυβέρνηση των «ξενόφοβων εθνολαϊκιστών σαλτιμπάγκων» όχι μόνο αντέχει, αλλά καταγράφει πρωτοφανή ποσοστά αποδοχής, φέρνοντας τους δύο πολιτικούς σχηματισμούς που την αποτελούν πάνω από το 60% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος!

Η εκπληκτική αυτή επίδοση οφείλεται κυρίως στη συνέπεια λόγων και πράξεων του ανερχόμενου πολιτικού αστέρα της Δεξιάς Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος δεν δίστασε να τα βάλει με τα... θηρία, προκειμένου να ανακόψει το κύμα ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης που απειλεί να βουλιάξει την πατρίδα του.

Πλέον ολόκληρη η Ευρώπη κρατάει την αναπνοή της για να δει αν η συνέπεια αυτή θα συνεχιστεί στο ακόμη πιο δύσκολο μέτωπο της κατάρτισης ενός «ανθρώπινου προϋπολογισμού» με δραστική μείωση φόρων και γενναία προγράμματα κοινωνικής μέριμνας για τη μεγάλη μάζα των φτωχοποιημένων Ιταλών. Αν ο Σαλβίνι μαζί με τον πολιτικό του εταίρο Λουίτζι ντι Μάιο και τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε καταφέρουν, μέσα από το απροκάλυπτο κύμα απειλών και εκβιασμών των «αγορών», που ενορχηστρώνουν οι Γερμανοί, να τηρήσουν έστω και ένα μέρος των δεσμεύσεών τους προς τον ιταλικό λαό, είναι βέβαιο ότι η δημοτικότητά τους θα φτάσει σε ύψη που κανένας Ευρωπαίος συστημικός πολιτικός δεν θα τολμούσε να ονειρευτεί.

Το ενδεχόμενο αυτό προκαλεί κρύο ιδρώτα στο ευρωιερατείο των Βρυξελλών, αλλά και στους διαδρόμους της γερμανικής Καγκελαρίας, που ήδη ετοιμάζει τις άμυνές της σπρώχνοντας έναν ανεκδιήγητο Βαυαρό φασουλή τρίτης διαλογής, τον πρόεδρο του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ, άρον άρον στη θέση του «ευπειθέστατου» Γιούνκερ, που ολοκληρώνει σε μερικούς μήνες τη θητεία του.

Οι Γερμανοί τρέμουν τις ευρωεκλογές, γιατί αν ο Σαλβίνι αντέξει θα σπάσει τα κοντέρ, πιθανότατα με ένα νεοσύστατο κόμμα της ενοποιημένης ιταλικής Δεξιάς που θα περιλαμβάνει και τα υπολείμματα του μπερλουσκονικού Forza Italia. To γεγονός αυτό θα σημάνει ραγδαία άνοδο των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στο Ευρωκοινοβούλιο και ανατροπή των ισορροπιών εις βάρος των ελεγχόμενων από τους Γερμανούς μεγάλων «φιλοευρωπαϊκών» κομμάτων.

Το διακύβευμα είναι τεράστιο για το Βερολίνο, αφού μπορεί να σημάνει την αρχή ξηλώματος του πουλόβερ. Και είναι βέβαιο ότι η Μέρκελ δεν θα αφήσει την υπόθεση στην τύχη της και θα κάνει ό,τι μπορεί για να «κοντύνει» την κυβέρνηση των αναιδών Ιταλών. Το επιχείρησε, άλλωστε, με το «καλημέρα» τον περασμένο Μάιο, βάζοντας τον «ευρωπαϊστή» Ιταλό πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα να ασκήσει βέτο στην υπουργοποίηση ενός ορκισμένου εχθρού της «γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας», του καθηγητή Πάολο Σαβόνα, που είχε πει δημόσια ότι η ευρωζώνη είναι ένα εφεύρημα για να ζουν καλά οι Γερμανοί, πλουτίζοντας εις βάρος των άλλων.

Όμως, οι «άκαπνοι» νικητές των εκλογών αποδείχτηκαν πιο μάγκες από τους υπονομευτές τους και, αντί να προστρέξουν πάλι στις κάλπες, έκαναν έναν τακτικό ελιγμό, βάζοντας στο υπουργείο Οικονομικών τον περισσότερο φιλικό προς τις αγορές Τζιοβάνι Τρία. Η μάχη των Σαλβίνι και Ντι Μάιο απέναντι στο πλήρως διαβρωμένο από την επιρροή του Βερολίνου σύστημα των Βρυξελλών είναι άνιση ακριβώς γιατί όλες οι διαδικασίες «διαλόγου» μέσα στην Ε.Ε. είναι ναρκοθετημένες. Οι Ιταλοί, όμως, έχουν πιθανότητες να τα βγάλουν πέρα.

Όχι μόνο επειδή διαθέτουν το μέγεθος για να απειλήσουν, αλλά επειδή, σε πλήρη αντίθεση με τις ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις, αμφισβήτησαν εξαρχής το «αλάνθαστο» των γερμανικών κανόνων. Και το έκαναν συγκροτημένα, επεξεργασμένα και με αυτοπεποίθηση. Αντί να βάλουν πρωθυπουργό έναν δοτό του ευρωσυστήματος, τύπου Παπαδήμου, ή έναν βερμπαλιστή αριστερό φαφλατά, τύπου Βαρουφάκη, προτίμησαν να επιλέξουν έναν χαμηλών τόνων, άγνωστο στην πολιτική σκηνή, καθηγητή Νομικής, που στην πορεία αποδείχτηκε... τσακάλι. Υποχρέωσε σε χρόνο μηδέν τον «ακριβοθώρητο» Μακρόν να ζητήσει συγγνώμη για την έλλειψη συνεργασίας στο Mεταναστευτικό, είπε... δυο φωνήεντα κατ' ιδίαν στη Μέρκελ και έκλεισε το μάτι στον Τραμπ για εναλλακτική διέξοδο διαφυγής.

Αυτή ακριβώς είναι και η θεμελιώδης διαφορά σοβαρότητας των Ιταλών πολιτικών έναντι των δικών μας. Στην Ελλάδα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος επέτρεψαν στον Παπαδήμο να διαλύσει τράπεζες και Ταμεία με το καταστροφικό PSI, να σκλαβώσει τη χώρα βάζοντας τα δάνεια σε αγγλικό δίκαιο και να κάνει σέρβις στην παλιά του εργοδοσία, εξαιρώντας από το «κούρεμα» τα ομόλογα της ΕΚΤ! Και, από την άλλη, οι χαβαλέδες του ΣΥΡΙΖΑ πήραν μεταγραφή τον... πύραυλο Βαρουφάκη και φτάσαμε στα capital controls.
Σήμερα η Ιταλία δίνει μάθημα αξιοπρέπειας στην Ευρώπη, ακριβώς επειδή ο Κόντε δεν είναι Παπαδήμος. Και ο Σαλβίνι δεν είναι Τσίπρας. Ούτε, βεβαίως, Κυριάκος...

Αυτά κόστισαν τα μνημόνια στη χώρα! Που αποβλέπει η εποπτεία των δανειστών;

Για να έχουμε μια συνολική εντύπωση στο τι κόστισαν τα Μνημόνια, μπορούμε με μια μόνο ματιά να συγκρατήσουμε τα εξής:

Τράπεζες, χρέος και πλεονάσματα

Το πρώτο Μνημόνιο (2010-2011) οδήγησε σε σταδιακό δανεισμό που έφτασε τα 73 δις ευρώ, με μοναδικό σκοπό να μην χρεοκοπήσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες(Γερμανικές , Γαλλικές και Ολλανδικές), αφού αυτές κατείχαν ελληνικά ομόλογα , που αν γινόταν ο μηδενισμός τους αυτός θα οδηγούσε σε απώλεια των κεφαλαίων τους και σε χρεοκοπίες.

Έτσι λοιπόν οι με την αποδοχή από την ελληνική κυβερνήσει του Μνημονίου αυτού, οι ξένες τράπεζες κατάφεραν να ξεφορτωθούν τα ομόλογα και  να τα φορτωθούν οι Έλληνες πολίτες, με μοναδική εξασφάλιση την αντικατάσταση της χρηματοδότησης με μορφή διακρατικών δανείων! Το δημόσιο χρέος  δεν αναδιαρθρώθηκε, ούτε καν χρονικά, για να μπορέσουν να αποπληρώνονται τα δάνεια από τους πολίτες σε μικρές ετήσιες δόσεις!  

Το μόνο που επιτεύχθηκε, αρνητικά φυσικά για τη χωρά και επομένως για τους πολίτες της, ήταν μια μικρή αναδιάρθρωση με την επιβολή βαρύτατων οικονομικών μέτρων εξαθλίωσης της χώρας και των  Ελλήνων πολιτών, αντί να χρεοκοπήσουν οι κάτοχοι των ομολόγων που ήταν ευρωπαϊκές τράπεζες όπως προαναφέρθηκε.

Αξίζει δε να σημειωθεί  ότι στη συγκεκριμένη περίοδο, απαγορεύτηκε στην Ελλάδα να βρει άλλες πηγές χρηματοδότησης και έτσι μόνο από το ΔΝΤ η χώρα δανείστηκε τα 2/7 του συνολικού δανεισμού!

Το δεύτερο Μνημόνιο (2012-2015), συνδέεται με την αναδιάρθρωση του χρέους με το λεγόμενο PSI, που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Παπαδήμου με υπουργό Οικονομικών Βενιζέλο, που στην κυριολεξία ανταλλάχτηκαν μηδενικές αξίας ομόλογα με ενυπόθηκα διακρατικά δάνεια! Για τέτοιο ξεπούλημα και προδοτική συναλλαγή μιλάμε και έχει το θράσος ο Βενιζέλος να επαίρεται για το κατόρθωμα του!  154 δις ευρώ ήταν τα δάνεια με τα οποία αλυσόδεσαν  τη χώρα οι αχρείοι.

Και δεν έφτασε μόνο αυτό,  προχώρησαν αφενός μεν  σε ένα επαίσχυντο φορομπηχτικό και ταπεινωτικό πρόγραμμα  με τρομακτικές μειώσεις μισθών και αφετέρου   στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για να εξασφαλιστούν τα ενυπόθηκα δάνεια!! Προδοσία; Συναλλαγή; Ηλιθιότητα; Τι από όλα;

Το τρίτο Μνημόνιο(2015-2018), ήταν ύψους 62 δις ευρώ και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με προγράμματα λιτότητας, που ήταν εστιασμένα στα συνταξιοδοτικά, στις ιδιωτικοποιήσεις και στη δημιουργία θανατηφόρων  κρατικών πλεονασμάτων!

Συνολικά τα δάνεια που συσσωρεύτηκαν στην Ελλάδα τις περιόδους των τριών Μνημονίων, ανήλθαν σε 287 δις ευρώ!

Από αυτά τα δάνεια δεν  διατέθηκε  ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ για να οδηγηθεί σε αναπτυξιακή βάση. Τα πάντα διευκόλυναν τους δανειστές για να μην χρεοκοπήσουν οι ίδιοι και το ελαττωματικό ευρωσύστημα, σε αντίθεση με την Ελλάδα που πλήρωσε και θα πληρώνει βαρύ τίμημα, που έχει οδηγήσει τη οικονομία της σε τρομακτική συρρίκνωση και έχει δημιουργήσει συνθήκες  γενοκτονίας.

Η Εποπτεία των δανειστών

Με τις συνθήκες αυτές,  η κυβέρνηση Τσίπρα βαυκαλίζεται ότι έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια  και επιστρέφει στην κανονικότητα. Σε ποια ακριβώς όμως κανονικότητα; Σε αυτήν που σηματοδοτούν οι μισθοί που έπεσαν κατά το 1/3 την περίοδο των Μνημονίων σε σχέση με άλλες χώρες. Στην κανονικότητα κατά την οποία η χώρα είναι δεσμευμένη να πληρώνει διακρατικά δάνεια μέχρι το 2056! Στην κανονικότητα χωρίς κούρεμα του χρέους της,  με την υποχρέωση  να εξασφαλίζει πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ετησίως μέχρι το 2022 και 2% στη συνέχεια!  Στην κανονικότητα πράγματι με τη μοναδική δυνατότητα να βγαίνει στις αγορές προς «άγρα» δανείων, όταν όμως  και εφόσον,  τα επιτόκια δανεισμού  μπορούν να είναι έστω και ικανοποιητικά!!

Και μέσα στα συνθήκες αυτές  οι λεγόμενοι θεσμοί, άρχισαν ήδη από 21 Αυγούστου να  ασκούν την ενισχυμένη εποπτεία τους,  που περιλαμβάνει κυρίως τρία ζητήματα, χωρίς να αποκλείονται και άλλα, αν δεν υλοποιούνται  τα μέτρα που έχουν  ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή. Τα θέματα που εστιάζουν την προσοχή και την εποπτεία τους οι θεσμοί είναι:

Η μείωση των συντάξεων, η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, με την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας, καθώς και η διατήρηση των εξωφρενικών πλεονασμάτων.

Αυτά όμως τα ζητήματα μπορούν  να  οδηγήσουν άραγε τη χώρα  σε ανάκαμψη, αναθέρμανση και ανασυγκρότηση της οικονομίας και μάλιστα χωρίς να έχει η χώρα το δικό της νόμισμα, που θα της έδινε τη δυνατότητα εσωτερικοί δανεισμού και επομένως άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής και δίκαιης αναδιανομής του πλούτου; Φαντάζει δύσκολο το έργο έως ακατόρθωτο εφόσον συνεχίζονται οι ίδιες οικονομικές συνταγές.

Πηγή: Στοιχεία από τον Κων/νο Βέργο 

καθηγητή Χρηματοοικονομικών στο Πανεπ. του Πόρτσμουθ

Δραχμή και συντάξεις ή ευρώ χωρίς συντάξεις;

Γράφει ο Σπύρος Στάλιας*

Ας χρησιμοποιήσουμε έναν θεατρικό τρόπο για να δούμε το θέμα των συντάξεων.

Ας υποθέσουμε ότι μετά 30 χρόνια, 11 εκατ. Έλληνες είναι συνταξιούχοι και ‘ένας’ έχει απομείνει να δουλεύει για αυτούς τους 11 εκατ. συνταξιούχους.

Το πρόβλημα όμως είναι λυμένο. Οι συνταξιούχοι έχουν να πληρώσουν αυτόν τον πολύτιμο ‘ένα’. Έχει υπάρξει μέριμνα και έχουν στην άκρη τα κεφάλαια τους από κρατήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Αλλά αλήθεια, στο Θεό που πιστεύουμε, αυτό είναι το πρόβλημα; Αν οι συνταξιούχοι έχουν τα χρήματα να πληρώνουν τον ‘έναν’; Είναι έτσι όπως το θέτουν οι ανόητοι νεοφιλελεύθεροι της ΕΕ, ΕΚΤ και του ΔΝΤ και τρέχουν από πίσω και οι δικοί μας ανόητοι με τις πανηλίθιες αναλογιστικές μελέτες;

Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι αν οι συνταξιούχοι έχουν να πληρώσουν.

Αν ο ‘ένας’ δεν μπορεί να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες, υγεία, παιδεία, άμυνα, ασφάλεια, τα κεφάλαια σε μια μέρα θα εξατμιστούν σαν το νερό που βράζει.

Αλλά αν ο διαβόητος αυτός ‘ένας’ έχει όλη την γνώση και την τεχνολογική υποστήριξη να παράγει για τις ανάγκες των 11 εκατ. συνταξιούχων και για τις δικές του ανάγκες, τότε ερώτημα είναι άλλο.

Το ερώτημα είναι, στους συνταξιούχους τι επίπεδο ζωής θέλουμε να προσφέρουμε; Πόση υγεία; Πόσα τρόφιμα; Τι διασκέδαση; Να έχουν ένα αυτοκίνητο; Να πάνε διακοπές; Να έχουν φάρμακα; Να έχουν ένα σπίτι; Να υπάρχουν τα Καπή;

Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα που θα πρέπει να απαντηθεί. Πράγματι αυτά που θα προσφέρουμε στους συνταξιούχους είναι το πραγματικό κόστος μας ως κοινωνία και όχι πως αυτά θα πληρωθούν.

Σε μια κοινωνία ευνομούμενη που εκδίδει το νόμισμα της, και κινητοποιεί τους παραγωγικούς της συντελεστές, η πληρωμή των συντάξεων δεν αποτελεί για το κράτος, τίποτα άλλο, παρά μόνο πληκτρολόγηση χρημάτων στον λογαριασμός τους, να αγοράζουν ότι παράγει η οικονομία και να ζουν αξιοπρεπώς.

Ποτέ μια χώρα που εκδίδει το νόμισμα της δεν μπορεί στο τέλος του μήνα να μην πληρώσει μισθούς και συντάξεις και να αφήσει στο έλεος του Θεού τους συνταξιούχους της, τους μισθωτούς της ή την παιδεία της και την υγεία της.

Παρ όλα αυτά όμως, το πράγματα γίνονται χειρότερα, όταν οι Θεσμοί προσπαθούν να επιβάλουν την θέληση τους. Σήμερα το κράτος να σταματήσει τις δαπάνες του ή να αυξήσει την φορολογία, για να βάλει στην άκρη αυτά τα κεφάλαια.

Μα αν το κράτος σήμερα αρχίσει να αποταμιεύει κεφάλαια για τους μέλλοντες συνταξιούχους το μόνο που θα κάνει είναι να κάνει την ύφεση ακόμα χειρότερη, την ανεργία υψηλότερη και να θέσει και τις μελλοντικές γενιές σε κίνδυνο, αφού οι δαπάνες για την παιδεία και την υγεία θα μειωθούν και έτσι ακόμα πιο πολύ η ανάπτυξη θα υπονομευτεί.

Δυστυχώς οι Έλληνες έχουν κολλήσει με το ευρώ και δεν έχουν κατανοήσει ότι όσο η χώρα είναι στο ευρώ, η Ελληνική Κυβέρνηση ίσως θα μπορεί να βρίσκει κάποιο τρόπο πληρωμής συντάξεων, αλλά καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα μπορέσει, ποτέ μα ποτέ, να εγγυηθεί την ιδία ποιότητα ζωής στους συνταξιούχος με πραγματικούς όρους και σε βάθος χρόνου και ας κάνει όσες θέλει σοφές αναλογιστικές μελέτες.

Σήμερα, με το ευρώ, κάνουν μελέτες για το πόσο θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι συντάξεις, για να έχουμε πιο πολύ χρήμα στο μέλλον, με λιγότερες απολαβές, για πιο πολλούς συνταξιούχους, ενώ ταυτόχρονα λόγω των επιπρόσθετων φορολογιών και μείωσης των κρατικών δαπανών, το ΑΕΠ μειώνεται, η χώρα έχει αποαγροτοποιηθεί και αποβιομηχανοποιηθεί και τα έλλειμμα

αυξάνονται.

Ας επιλέξουμε τι θέλουμε με σοβαρότητα.

Δραχμή και συντάξεις ή ευρώ χωρίς συντάξεις;

*Ο Σπύρος Στάλιας είναι Οικονομολόγος Ph.D