Ουαί υμίν Ψεύτες και Υποκριτές

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Ο τραυματισμός του Λ. Παπαδήμου, έγινε η αφορμή για να «παραχθούν» εκφραστικές ακρότητες και από μέρος της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, αλλά και από απλούς πολίτες. Η κάθε πλευρά εκφράστηκε ή ενήργησε με τον τρόπο της. Μέχρι εδώ όλα καλά και το καλλίτερο θα είναι η κάθε πλευρά να αφήσει κατά μέρος τις ακρότητες αφού δεν βοηθάνε σε τίποτα, ειδικά στη λύση των προβλημάτων της χώρας και των Ελλήνων. Αυτά ανεξάρτητα των δηλώσεων που έγιναν θα παραμένουν τα ίδια, αν δεν αλλάξουν οι πολιτικές και οι πολιτικοί από τη μία πλευρά και ο τρόπος αντιμετώπισής τους με ενότητα και δράση από την άλλη.

Όμως για σταθείτε βρε αδέρφια να δούμε και κάποιες άλλες λεπτομέρειες με αφορμή αυτό το συμβάν γιατί θα τρελαθούμε στο τέλος.

Αυτοί οι ελεεινοί τοκογλύφοι δανειστές μας που έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα για την τρομοκρατική επίθεση ενάντια στον  πρώην τραπεζίτη, πως και δεν κάνουν το ίδιο για τη χώρα ολόκληρη που με εγκληματικό και ύπουλο τρόπο καταστρέφουν;

Όταν κοροϊδεύουν κατάμουτρα ένα λαό, αφού  κάθε φορά που θέλουν να τον μαδήσουν με δάνεια και τόκους, του τάζουν ότι έφτασε και το τέλος αυτού του αργού θανάτου και αμέσως μετά αρχίζουν πάλι από τα ίδια, με επιβολή φόρων, κατασχέσεις και ξεκλήρισμα οικογενειών;

Αυτά όλα δε συνιστούν τρομοκρατία απέναντι σε ένα λαό με τεράστια πολιτισμική προσφορά σε όλη την ανθρωπότητα; Με ποταμούς αίματος ενάντια στο φασισμό και με αγώνες για την επικράτηση της Δημοκρατίας;

Και από την άλλη πλευρά, αυτήν των εσωτερικών Φαρισαίων υποκριτών, όλων αυτών των πολιτικών που βρίσκουν λόγια συμπόνιας  για τα θύματα κάθε τρομοκρατικής  ενέργειας και καλά κάνουν, πως όμως ξεχνούν να κάνουν το ίδιο, έστω και με έναν απλό λόγο παρηγοριάς για τα χιλιάδες θύματα των αυτοκτονιών, που οφείλονται  στη βαθιά  κρίση που μας έφεραν οι κτηνώδεις πολιτικές τους, για χάρη της διάσωσης του Ευρώ και της Γερμανοκρατούμενης τελικά ΕΕ;

Δεν είδαμε όμως και κανέναν από όλους αυτούς τους πολιτικούς μας να τρέξουν και να παρηγορήσουν τους χαροκαμένους συγγενείς όλων όσων άφησαν από απόγνωση τη ζωή τους; Δεν είδαμε μιαν καλή χειρονομία του σκληρού και άκαρδου κρατικού μηχανισμού να δώσουν ένα μικρό επίδομα για τα παιδιά και τις χήρες όλων όσων αυτοκτόνησαν από τα μέτρα που επέβαλαν οι άθλιοι δανειστές και αποδέχθηκαν οι εδώ μαριονέτες τους;

Μην χύνετε λοιπόν “μικρά και ασήμαντα ανθρωπάκια” φαρισαίοι Ψεύτες και Υποκριτές, τα κροκοδείλια  δάκρυά σας και μην κάνετε τους σπουδαίους και εκφοβίζετε τους αγανακτισμένους πολίτες έστω και αν πούνε και μια λέξη παραπάνω. Το μόνο που πετυχαίνετε είναι να τους εξοργίζετε περισσότερο.

Ο ΤΡΑΜΠ ΠΑΛΙ ΤΗΣ ΤΑ ΕΣΟΥΡΕ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ απέκρουσε χθες τις νέες επικρίσεις για το γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα από μέρους του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος υποστήριξε μιλώντας σε κορυφαία στελέχη της ΕΕ πως το Βερολίνο συμπεριφέρεται «πολύ άσχημα» όσον αφορά το εμπόριο κι ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες πουλάνε υπερβολικά πολλά αυτοκίνητα στη χώρα του.

Η Μέρκελ είπε στους δημοσιογράφους ότι εξήγησε στον Τραμπ κατά τη διάρκεια της συνόδου της G7 στη Σικελία πως το πλεόνασμα των τρεχουσών εμπορικών συναλλαγών οφείλεται σε λόγους που η Γερμανία εν μέρει αδυνατεί να ελέγξει, ενώ υπογράμμισε επίσης ότι οι γερμανικές άμεσες επενδύσεις στις ΗΠΑ δημιουργούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Μην τους πιστεύετε, κλείστε τα αυτιά σας σε ότι σας λένε !

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με την επιβολή δήθεν συνταγών σωτηρίας, δεν έχει επιβληθεί σε καμιά άλλη χώρα, όχι μόνο της  Ευρώπης αλλά και του κόσμου. Μόνο και μόνο μια τέτοια διαπίστωση, που έχει γίνει ευρέως γνωστή και έχει διατυπωθεί από τα πλέον επίσημα χείλη πολλών γνωστών ξένων και ελαχίστων Ελλήνων οικονομολόγων, αλλά και άλλων προσωπικοτήτων, είναι όνειδος και καταισχύνει για το πολιτικό προσωπικό της χώρας, πρωτίστως όσων κυβέρνησαν στην περίοδο πριν και στη διάρκεια αυτής  της κρίσης και του πολιτικού προσωπικού που στήριξαν με τη ψήφο τους την εξαθλίωση εκατομμυρίων Ελλήνων.

Όλοι αυτοί, που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν λόγο σε ξένους οικονομικούς δυνάστες και κατακτητές, θα φέρουν εσαεί επάνω τους αυτό το όνειδος. Πέραν όμως από τη φτώχεια με την οποία «φόρτωσαν» τον Ελληνικό λαό, υποθήκευσαν οι άθλιοι την εθνική δημόσια περιουσία, αλλά και την ιδιωτική μέσω των λεγόμενων κόκκινων δανείων. Και για όσους ακόμη δεν πιστεύουν ότι αυτά γίνονται στην Ελλάδα της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ, ας μάθουν ότι, Κόκκινα δάνεια αξίας 1,3 δις. ευρώ, τα πούλησαν για 104 εκατ. ευρώ οι αθεόφοβοι. Δηλαδή, μόλις στο  8% της αξίας τους και αυτά τα δάνεια τα πήρε η αγγλική ALDDRIDGE EDC Specialty Finance(Πρωτοσέλιδο της εφημ. «Παρόν της Κυριακής» της  21 Μαΐου).

Πολλές φορές το έχουμε ακούσει, καιρός όμως να το χωνέψουμε, ότι η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο των επιδιώξεων της παγκοσμιοποίησης με τη μέθοδο της αρπαγής του πλούτου μιας χώρας με τραπεζικά και χρηματιστηριακά παιχνίδια, στο πλαίσιο των περίφημων αγορών και όχι με πόλεμο. Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως δίκαιο είναι και το ερώτημα, που πλανάται σε πολλού. «Γιατί η Ελλάδα να γίνει το πειραματόζωο και όχι καμιά άλλη χώρα με πολύ περισσότερο επιβαρυμένα οικονομικά στοιχεία;» Η απάντηση στο ερώτημα είναι, ότι αυτό οφείλεται στο παρηκμασμένο πολιτικό προσωπικό της Πατρίδας μας, που ανέχτηκε να σηκώσει την καταισχύνει και το όνειδος της πράξης της παράδοσης του κράτους σε ξένους σύμμαχους – δανειστές όπως  αναφέραμε και αρχικά.

Αυτό δε που αποδείχτηκε με την πάροδο του χρόνου είναι, ότι οι υποσχέσεις, τα πολλά λόγια, οι θριαμβολογίες, έκρυβαν πάντοτε μέσα στον πυρήνα τους την αλήθεια, που δεν τολμούσαν όμως οι εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και αυτοί που ονειρεύονται να κυβερνήσουν, μετά από τους σημερινούς αποτυχημένους και εξοφλημένους, πάνω στα ίδια σχέδια και στον ίδιο δρόμο, ότι διέξοδος από αυτόν το δρόμο δεν υπάρχει. Τελεία! Και αυτό, το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά όλοι τους, όμως προτιμούν να βρεθούν στην εξουσία και να εφαρμόζουν έτοιμες πολιτικές των δανειστών, μόνο και μόνο για τη δόξα του χρήματος και της εξουσίας, παρά να αντιταχθούν και να σταθούν δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό και να ζητήσουν τη στήριξη, τη βοήθειά  του.

Η συνέχιση όμως αυτής της οικονομικής αποδυνάμωσης της Πατρίδας μας, που προοιωνίζεται από τους τοκογλύφους μας να διατηρηθεί για πολλά-πολλά χρόνια, και κυρίως η έλλειψη προοπτικής διεξόδου από αυτόν τον λαβύρινθο της κρίσης, με τις προδοτικές πολιτικές που εφαρμόζονται, πέραν της οικονομικής καταβαράθρωσης  μεγαλώνει και τους εθνικούς κινδύνους με απειλές που γίνονται μέρα με τη μέρα συχνότερες και επικινδυνότερες.

Πρέπει και ο τελευταίος Έλληνας, αυτός που δεν ενημερώνεται ή δεν νοιάζεται για τα κοινά, να αντιληφθεί ότι η Ελλάδα, η χώρα μας και όσο αυτή  μας ανήκει, δεν έχει κανένα, μα κανένα περιθώριο για αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες που χαρίζονται στο λαό της αφειδώς από το ανεκδιήγητο πολιτικό προσωπικό μας. Είναι πια ανάγκη, να κλείσουμε τα αυτιά μας στα «ψεύτικα στα λόγια τα μεγάλα» που μας χαρίζονται με πολύ ευκολία από το πολιτικό μας κοινοβουλευτικό προσωπικό, σχεδόν στο σύνολό του, να πάρει ο Ελληνικός λαός  την τύχη της Ελλάδας στα χέρια του και με μπροστάρη μια Πατριωτική Δημοκρατική Ριζοσπαστική Συμμαχία, να  χαράξει μια νέα εντελώς διαφορετική προοπτική, με ενωμένο πάνω από όλα τον Ελληνικό λαό, σε έναν Απελευθερωτικό Αγώνα.

Χρειάζεται να βιαστούμε, να ενωθούμε και να προχωρήσουμε μπροστά αταλάντευτοι, για την  

Απελευθέρωση της Πατρίδας μας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Το Μέτωπο των Πατριωτικών-Δημοκρατικών-Ριζοσπαστικών Δυνάμεων διευρύνεται

                                                                  

                                      

Αθήνα 23 Μαΐου 2017

                                                ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                       Δημιουργία Πατριωτικού Δημοκρατικού Μετώπου

Μετά την ανοιχτή πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ Δ. Καζάκη, προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις που ομοφωνούν στη δημιουργία ενός πολιτικού Πατριωτικού Δημοκρατικού Μετώπου, για την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας και την απελευθέρωση από τα δεσμά των "οικονομικών" κατακτητών, ο πρόεδρος του ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Π.Κ.Ε) κ. Ιωάννης Μπαδάνης, με δήλωσή του, θέτει τις δυνάμεις του κόμματός του στην υπηρεσία αυτού του σκοπού. 

Στην παραπάνω δήλωση προέβη ο πρόεδρος του ΕΠΚΕ, στη διάρκεια της συνάντησης στα γραφεία του ΕΠΑΜ. Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 19 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε συνάντηση στα γραφεία του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, στην οποία παρόντες ήταν εκ μέρους του ΕΠΑΜ, ο Γενικός Γραμματέας Δημήτρης Καζάκης και ο Οργανωτικός Γραμματέας Δημήτρης Κυπριώτης και εκ μέρους του ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Π.Κ.Ε), ο πρόεδρος Ιωάννης Μπαδάνης.

Στην διάρκεια της συνάντησης, διαπιστώθηκε η συναντίληψη για την άμεση δημιουργία του Πατριωτικού Δημοκρατικού Μετώπου με σκοπό την ανάκτηση, από τη χώρα μας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και την απελευθέρωση από τη φυλακή του ευρωσυστήματος. Αφετέρου, τέθηκαν επί τάπητος οι επιμέρους πολιτικές που θα πρέπει να εφαρμοστούν από μια Πατριωτική Δημοκρατική κυβέρνηση για να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλή λιμάνια και με αισιόδοξες προοπτικές στο μέλλον.

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η χώρα βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και υπάρχει η ανάγκη της συσπείρωσης όλων των Πατριωτικών Δημοκρατικών και Ριζοσπαστικών Δυνάμεων σε μια πολιτική Εθνική Συμμαχία, για να διασωθεί η Ελλάδα και οι Έλληνες.

  

ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Ε.ΠΑ.Μ)

Βερανζέρου 4, 4^ος όροφος, Πλ.Κάνιγγος ΤΚ1067, ΑΘΗΝΑ

Τηλ: 210-3422156, 210-3428676, 6972484270

Email: press@epamhellas.gr

Σε κοινή πλεύση Ε.ΠΑ.Μ και ΕΝΑ-Ε

                                                                                                       

 Αθήνα 23 Μαΐου 2017

                                                ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

              Σε κοινή πλεύση Ε.ΠΑ.Μ και ΕΝΑ-Ε

Η ανταλλαγή απόψεων για τις πολιτικές θέσεις και προτάσεις των δύο πλευρών αλλά και οι επιμέρους πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν από μια Πατριωτική Δημοκρατική Εξουσία, προκειμένου η χώρα να ανακτήσει την Εθνική Ανεξαρτησία και τη Λαϊκή Κυριαρχία της, ήταν το επίκεντρο της καθ´ όλα γόνιμης και ουσιαστικής συζήτησης που έγινε στα γραφεία του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, μεταξύ εκπροσώπων της Ένωσης Αδεσμεύτων Ελλήνων (ΕΝΑ-Ε) και του Ε.ΠΑ.Μ.

Στη διάρκεια της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου, οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η χώρα βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και υπάρχει η ανάγκη της συσπείρωσης όλων των Πατριωτικών Δημοκρατικών και Ριζοσπαστικών Δυνάμεων σε μια πολιτική Εθνική Συμμαχία, για να διασωθεί η Ελλάδα και οι Έλληνες.

Παρόντες στη συνάντηση από το Ε.ΠΑ.Μ, ο Γενικός Γραμματέας Δημήτρης Καζάκης, ο Οργανωτικός Γραμματέας Δημήτρης Κυπριώτης και εκ μέρους της ΕΝΑ-Ε ο Αντιπρόεδρος του Κόμματος ΕΝΩΣΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (ΕΝΑ-Ε), Χάρης Καλογεράκης. Λόγω εξαιρετικού κωλύματος δεν μπόρεσε να παρεβρεθεί ο Πρόεδρος της ΕΝΑ-Ε Σπύρος Καμπιώτης.

 

ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Ε.ΠΑ.Μ)

Βερανζέρου 4, 4^ος όροφος, Πλ.Κάνιγγος ΤΚ1067, ΑΘΗΝΑ

Τηλ: 210-3422156, 210-3428676, 6972484270

Email: press@epamhellas.gr

Η Αμυντική Επιτροπή ΕΕ υπό την προεδρεία του στρατηγού Μ. Κωσταράκου ανασκόπησε τα αμυντικά θέματα της Ένωσης, χωρίς ίχνος Ελληνικών θεμάτων

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Οι επικεφαλής της άμυνας των κρατών μελών της ΕΕ συναντήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες για την πρώτη συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ για το έτος 2017.

Πρόεδρος της συνάντησης ήταν ο επικεφαλής της στρατιωτικής επιτροπής της ΕΕ στρατηγός Μ. Κωσταράκος,  από τον οποίο θα περίμενε κανείς να συμπεριλάβει στην ατζέντα της διάσκεψης και τα θέματα που απασχολούν την Πατρίδα του και αφορούν τις ανοικτές προκλήσεις της Τουρκίας και τις απειλές της απέναντι στην Ελλάδα.

Δυστυχώς όμως, φαίνεται ότι ο στρατηγός μετά την αποχώρηση του από τη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ, την οποία υπηρέτησε σε χρονική διάρκεια όσο κανείς άλλος προκάτοχός του, ξέχασε αυτά για τα οποία διαμαρτυρόταν, επειδή η Άγκυρα δεν σεβόταν κανένα Νατοϊκό ή Ευρωπαϊκό κανόνα. Τώρα που του δίνεται η ευκαιρία αυτή, σαν επικεφαλής της στρατιωτικής επιτροπής της ΕΕ, φέρεται ως ουδέτερος παρατηρητής και περισσότερο Ευρωπαίος από όσο χρειάζεται.

Έτσι λοιπόν  η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Φεντερίκο Μογκερίνι απευθύνθηκε στους επικεφαλής της επιτροπής αναφορικά με την εφαρμογή της Παγκόσμιας Στρατηγικής Σχετικά με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας.

Στη συνέχεια, η Επιτροπή πραγματοποίησε λεπτομερέστερη ανταλλαγή απόψεων επί των βασικών στοιχείων που συζητούνται επί του παρόντος στο πλαίσιο της εφαρμογής της παγκόσμιας στρατηγικής στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας PESCO), της συντονισμένης ετήσιας επανεξέτασης της άμυνας (CARD) , τις ομάδες μάχης της ΕΕ και ικανότητα στρατιωτικού προγραμματισμού και διεξαγωγής (MPCC).

 Οι εκπρόσωποι της ΕΕ προχώρησαν σε λεπτομερή επισκόπηση των τρεχουσών δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ από τον Πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, τον στρατηγό Πετρ Πάβελ και τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή της Ευρώπης (SACEUR), τον κ. Κέρτις Σκαπαρόττι, ο οποίος συμμερίζεται επίσης τις απόψεις τους για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ.

Η Επιτροπή αντάλλαξε απόψεις για την υπεράσπιση στον κυβερνοχώρο με τον γενικό διευθυντή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (EDA) Χόρχε Ντομέλ. Σε ειδική διάσκεψη, ο αρχηγός της άμυνας της Ουκρανίας, στρατηγός Βίκτορ Μουζένκο, παρείχε στους 28 Αρχηγούς Άμυνας της ΕΕ μια επισκόπηση της τρέχουσας κατάστασης και του αμυντικού τοπίου στη χώρα του.

Οι συνομιλητές από τις χώρες εταίρους, δηλαδή την Αλβανία, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία, συμμετείχαν στις συζητήσεις με τη Στρατιωτική Επιτροπή για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Οι επικεφαλής άμυνας συζήτησαν ακόμη τις εκπαιδευτικές και συμβουλευτικές αποστολές της ΕΕ με τον Γενικό Διευθυντή του Στρατιωτικού Επιτελείου της ΕΕ Έσα Πίκουνεν, καθώς και με τον Διοικητή της US – Africom, Τόμας Βάλντχάουζεν και τον Αρχηγό Άμυνας της Κεντρικής Αφρικής, Ταξίαρχο Λούκοβιτς Νγκαιφέι.

Ακολούθησε ειδική σύνοδος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ. Ο στρατηγός σερ Τζέιμς Έντουαρντ, ο διοικητής επιχειρήσεων EUFO ALTHEA και ο αναπληρωτής SACEUR, ο στρατηγός Ρόμπερτ Μάγκογουαν, ο διοικητής επιχειρήσεων EUNAVFOR ATALANTA και ο αναπληρωτής Ενρίκο Κρεντεντίνο, διοικητής της επιχείρησης EUNAVFOR MED, ενημέρωσαν την επιτροπή για τις μελλοντικές εξελίξεις και τα στρατηγικά ζητήματα.

Και ενώ όπως φαίνεται από τις συζητήσεις που έγιναν υπήρξαν πολλά διμερή θέματα, αλλά και θέματα που αφορούν χώρες της γειτονιάς μας, για την Ελλάδα μιλιά , τίποτα το ενδιαφέρον δεν συζητήθηκε. Κατά τα άλλα οι επίσημοι εκπρόσωποι της Ελληνικής πολιτειακής και πολιτικής εξουσίας, δεν χάνουν ευκαιρία να μας τονίζουν πόσο Ευρωπαίοι είμαστε, πόσο η ΕΕ μπορεί  να μας φυλάει τα σύνορά μας που είναι και δικά της σύνορα, και όταν πρόκειται να ψελλίσουμε σε διεθνή φόρα κάποια καταγγελία σε βάρος της Τουρκίας και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας, τότε οι εκπρόσωποί μας πεθαίνουν  βουβαμάρα.

Να γιατί μιλάμε και λέμε ότι έχουμε καταντήσει οι καρπαζοεισπράκτορες Ανατολής και Δύσης, ΝΑΤΟ-ΕΕ

Πηγή:https://mignatiou.com/2017/05/i-amintiki-epitropi-ee-anaskopise-leptomeros-ta-amintika-themata-tis-enosis/

Γενική κινητοποίηση του Ε.ΠΑ.Μ. – 17 & 18 Μαΐου 2017

ΓΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Το Ε.ΠΑ.Μ. θα δώσει το παρόν του στον μεγάλο ξεσηκωμό

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η κυβέρνηση παραδόθηκε άνευ όρων στο 4ο Ράιχ
ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ!!!
ΟΧΙ στην γενοκτονία του ελληνικού λαού!
ΟΧΙ στην ξένη κατοχή!
ΟΧΙ στην φτωχοποίηση του λαού μας!

Την Τετάρτη, 17 Μαΐου συμμετέχουμε στην μεγάλη απεργία

Προσυγκέντρωση: Πατησίων & Βερανζέρου (στο ύψος των κεντρικών γραφείων μας), στις 10:30 π.μ.
και την Πέμπτη, 18 Μαΐου στο παλλαϊκό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, στις 7:οο μ.μ.

Nα μείνουμε εκεί μέχρι να πέσουν!
Μέχρι την απελευθέρωση της πατρίδας μας

Αθήνα 15 Μαΐου 2017

Τομέας Κινητοποιήσεων του Ε.ΠΑ.Μ.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται κι εμείς είμαστε θεατές στο ίδιο έργο!!

                 

του Γιώργου Αναλυτή*  

Το γεγονός της επιστροφής στην εποχή των συσσιτίων στα σχολεία, το οποίο μάλιστα πα-ρουσίασε περήφανα ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του, παραπέμπει σε μια Ελλάδα της φτώχειας των δεκαετιών του ’50 και του ’60 που έχουν ζήσει οι μεγαλύτεροι.

Μου έρχονται στο νου, αφηγήσεις του παππού μου για τα δύσκολα Κατοχικά και μετακατοχικά χρόνια. Τα τρόφιμα έρχονταν από τις Η.Π.Α. μέσω της περιβόητης UNRRA ( ''ΟΥΝΤΡΑ'' την πρόφερε ο παππούς)

Η UNRRA (United Nations Relief and Rehabilitation Administration) ιδρύθηκε το 1943 από 40 περίπου κράτη, τα οποία στη συνέχεια έγιναν μέλη του Ο.Η.Ε., με αντικειμενικό σκοπό να βοηθήσει οικονομικά τις χώρες που είχαν πληγεί από τις δυνάμεις του Άξονα. Κάθε μέλος της UNRRA διέθετε στο ταμείο της Οργάνωσης -για την εξυπηρέτηση του σκοπού της- το 1% των εθνικών του εσόδων. Όμως στην πραγματικότητα η διεθνής αυτή Οργάνωση ήταν όργανο των Η.Π.Α. και σκόπευε στην υλοποίηση της αμερικανικής οικονομικής και πολιτικής διείσδυσης σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι το 73% των κεφαλαίων της ήταν αμερικανικά....
(εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, φύλλο της 23^ης Μαρτίου 2003). Συνεπώς «ήταν ουσιαστικά αμερικανική οργάνωση στελεχωμένη και ελεγχόμενη απολύτως από τους Αμερικανούς» (Σπ. Θεοδωρόπουλος, «Απ’ το Δόγμα Τρούμαν στο Δόγμα Χούντα», εκδόσεις Παπαζήσης, 1976, σ.σ. 22 και 24).

Εκπρόσωποι της UNRRA εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και από την 1^η Απριλίου 1945 ως το Μάιο του 1947 εισήγαγαν στη χώρα μας τρόφιμα αξίας 171,9 εκατομμυρίων δολαρίων. Για την ανάπτυξη της γεωργίας η Οργάνωση διέθεσε μηχανήματα κ.λπ. αξίας 45 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ για φάρμακα πρόσφερε 7.540.000 δολάρια (Ν. Ψυρούκης, «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας», εκδόσεις Επικαιρότητα, τόμος Α΄, σ. 284).

Αναλυτικότερα στοιχεία για την αμερικανική βοήθεια παρέθεσε την 22^α Νοεμβρίου 1947  ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Μαντζαβίνος στην πρώτη μεταπολεμική γενική συνέλευση των μετόχων της, προσδιορίζοντας τα διατεθέντα ποσά ανά τομέα:

για τρόφιμα                                                                          186.344.000 δολάρια

για ενδύματα                                                                         40.250.000 δολάρια

για ιατρικά και για είδη υγιεινής                                             11.856.500 δολάρια

για είδη αγροτικής ανασυγκροτήσεως                                   58. 374.000 δολάρια

για είδη βιομηχανικής ανασυγκροτήσεως                              53.935.000 δολάρια

διάφορα άλλα ποσά                                                               65.492.500 δολάρια

Ήτοι εν συνόλω                                                                    416.252.000 δολάρια

(εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο της 23^ης Νοεμβρίου 1947).

Τα παραπάνω ποσά ίσως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Άλλωστε από τον Οκτώβριο του 1945 η διεθνής Οργάνωση – σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπου της σε ξένους δημοσιογράφους – βρισκόταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας και αδυνατούσε να επιτελέσει το έργο της (εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο της 24^ης Οκτωβρίου 1945). Το 1952 ο Κ. Βαρβαρέσος – που το 1945 είχε διατελέσει υπουργός Εφοδιασμού – ομολόγησε ότι, για να συμπληρώσει τη βοήθεια της UNRRA, το ελληνικό Δημόσιο υποχρεώθηκε να διαθέσει «ολόκληρον σχεδόν  το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις χρυσόν, δολάρια και λίρας Αγγλίας» (Κ. Βαρβαρέσος, « Έκθεσις επί του Οικονομικού Προβλήματος της Ελλάδος», εκδόσεις Σαββάλας, σ.σ. 94 – 95). Συνεπώς η αμερικανική βοήθεια ήταν μικρή σε σχέση με τις ελληνικές ανάγκες κατά την πρώτη μεταπολεμική περίοδο.

Το πρόβλημα όμως ήταν ο τρόπος με τον οποίο διανεμήθηκαν τα σταλέντα προϊόντα. Στους εξαθλιωμένους από τον πόλεμο αγροτικούς πληθυσμούς έφτασαν μόνο ορισμένες ποσότητες ιματισμού και τροφίμων. Στρατιωτικά κυρίως οχήματα μετέφεραν στα χωριά χαρτόκουτα με ρούχα, τα ξεφόρτωναν στις κοινοτικές πλατείες και οι κάτοικοι διάλεγαν σακάκια, φορέματα και άλλα είδη. Είναι μια εικόνα που έχει χαραχτεί στη μνήμη μου από τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας σε ένα ακριτικό χωριό της Ηπείρου. Ακόμα θυμάμαι το πρωινό συσσίτιο στο Δημοτικό σχολείο του χωριού μου, όπου υποχρεωνόμασταν να πιούμε γάλα-σκόνη που είχαν στείλει οι Αμερικανοί, λες και δεν είχαμε γαλακτοκομικά προϊόντα. Αντίθετα τα είδη αξίας (πρώτες ύλες, τρόφιμα, μηχανήματα, φάρμακα κ. ά), που μπορούσαν να αποφέρουν πλουτισμό, τα καρπώθηκαν οι επιτήδειοι, οι μεγαλέμποροι, οι βιομήχανοι και γενικά όσοι είχαν πρόσβαση στην εξουσία.

Γενικά η βοήθεια της UNRRA είχε και αρνητικές συνέπειες:

1. αναπτύχθηκε η ευνοιοκρατία και η διαφθορά (Εμμανουήλ Μαρκόγλου, «Το Δόγμα Τρούμαν», εκδόσεις Εστία, 1963, σ.56), 

2. ενισχύθηκε το τότε παρακράτος της υπαίθρου (Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου και παλιοί ταγματασφαλίτες) που είχε αναλάβει τη διανομή των τροφίμων και του ιματισμού,

3. υπονομεύτηκε κάθε παραγωγική προσπάθεια, εφόσον κανένα είδος εγχώριου αγαθού δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί σε τιμή τα αντίστοιχα της UNRRA, τα οποία πουλιούνταν στην ελληνική αγορά,

4. άρχισε η σταδιακή πολιτική εξάρτηση της Ελλάδας από τις Η.Π.Α.

Χαρακτηριστικό είναι και το τραγουδάκι που έλεγαν τα παιδάκια της εποχής:

Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή που λέει στα παιδάκια ΝΙΞ Φα'ι'

Πατάω κι άλλο ένα και βγαίνει μια χοντρέλα που λέει στα παιδάκια ΝΙΞ σαρδέλα

πατάω κι άλλα τρία και βγαίνει μια κυρία που λέει στα παιδάκια Βί Βία

Κι εσύ μωρή μαντάμ που κλέβεις τα κουτιά και κάνεις τα μαλλιά σου περμαναντ

θα πάω να το πω στον Ερυθρό Σταυρό που είσαστε συνέταιροι κι οι δυό!!

Σήμερα μπορεί να μην υπάρχει η UNRRA , υπάρχουν όμως οι Μ.Κ.Ο.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται κι εμείς είμαστε θεατές στο ίδιο έργο !!

* Ο Γιώργος Αναλυτής είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.

Το ΕΠΑΜ ζητάει ταπεινά συγνώμη....

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μιλώντας ο ΓΓ του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης, στην Παναττική συνάντηση των στελεχών του μετώπου, έκλεισε την τοποθέτησή του με τις παρακάτω αποστροφές, οι οποίες καταχειροκροτήθηκαν παρατεταμένα από το στελεχιακό δυναμικό της Αττικής του ΕΠΑΜ, αφού φανερώνουν και την μεγάλη ωριμότητα πλέον του ΕΠΑΜ, της νέας και πολλά υποσχόμενης  πολιτικής δύναμης του τόπου. 

Ζητάμε ταπεινά συγνώμη…

Σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ελληνικός λαός; Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που χρησιμοποιούν την κατάσταση του ελληνικού λαού, την ανημπόρια, την απελπισία, τα αδιέξοδα και την απόγνωση ως άλλοθι για παραίτηση. Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που όταν κοιτάνε τον ελληνικό λαό βλέπουν μόνο αυτό που θέλουν να δούνε. Αυτό που τους βολεύει να δούνε.

Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που θεωρούν τον ελληνικό λαό ένα μαντρί γίδια, έστω κι αν συμπεριφέρεται έτσι πολλές φορές. Ούτε ανήκουμε σ’ εκείνους που περιμένουν έναν άλλο λαό, πιο δεξιό, ή πιο αριστερό, πιο στα μέτρα τους τέλος πάντων, για να τους ακολουθήσει.

Εμείς πιστεύουμε σ’ αυτόν τον λαό, όπως είναι. Με όλα τα στραβά, τα κακά και τα καλά του. Με όλες τις αρετές και όλα τα μοιραία αμαρτήματά του. Αυτό το λαό αγαπάμε, γιατί είμαστε αίμα από το αίμα του, σάρκα εκ της σαρκός του.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτός ο λαός, όπως είναι στην αληθινή ζωή, στην καθημερινότητά του, θα δώσει τη λύση, αφού πρώτα - με τον όποιο τρόπο - καθαρθεί μόνος του από τις αυταπάτες του και ξεφορτωθεί κάθε λογής βαρίδια που τον τραβούν στον πάτο και την ανυπαρξία. Κι αυτός ο λαός έχει τη δύναμη – ακόμη και με την τελευταία του ικμάδα, ακόμη και με την τελευταία του ανάσα – να ανατρέψει τα πάντα.

Αρκεί να υπάρχει έστω μια χούφτα αφοσιωμένων αγωνιστών. Αφοσιωμένων όχι στις ιδεοληψίες τους, πολιτικές, ή θρησκευτικές, αλλά στον ίδιο το λαό. Μια οργάνωση αγωνιστών που δεν ήρθε να φέρει την Αποκάλυψη της Ιερής Αλήθειας, της μίας και μόνης στις μάζες των αμαρτωλών. Αλλά να λειτουργήσει ως καταλύτης ενότητας και κοινού αγώνα της πλειοψηφίας του ίδιου του λαού με βάση τα δικά της πιο ζωτικά συμφέροντα.

Στην αρχαιότητα θεωρούσαν όσους απείχαν από τα κοινά όχι φιλήσυχους, αλλά αχρείους («τόν τε μηδέν τῶνδε μετέχοντα ούκ απράγμονα, αλλ' αχρείον νομίζομεν», Θουκυδίδης 2.40.2), και «αδικητές» του κοινωνικού συνόλου. Την εποχή του Σόλωνα, θεωρούσαν «άτιμον» εκείνον που έμενε ουδέτερος στις πολιτικές διενέξεις. Ιδίως όταν η πόλη κινδύνευε από στάση. Μάλιστα υπήρχε νόμος που προέβλεπε ότι όποιος ιδιώτευε και δεν στρατευόταν σε μια από τις πολιτικές μερίδες - δηλαδή σε ένα από τα κόμματα που γεννούσε η πόλις στασιάζουσα - τότε χαρακτηριζόταν άτιμος και εξοριζόταν από την πόλη. («Ός αν στασιαζούσης της πόλεως μη θήται τα όπλα μηδέ μεθ' ετέρων, άτιμον είναι και της πόλεως μη μετέχειν», Πλούταρχος, Σόλων, 8.5)

Το ΕΠΑΜ γεννήθηκε από τέτοιους αγωνιστές. Και σαν τέτοιο κρατήθηκε εκεί που όλοι οι άλλοι διαλύθηκαν, ή ξεφτιλίστηκαν με τις επιλογές τους.

Από την απαρχή της κρίσης και ιδίως το 2011 και μετά, δηλαδή τις πλατείες της παλλαϊκής διαμαρτυρίας, γεννήθηκαν κάθε λογής προτάσεις αντιπαράθεσης με το αναδυόμενο τότε καθεστώς. Ανάμεσά τους γεννήθηκε και το ΕΠΑΜ. Ποια απ’ όλες αυτές τις προτάσεις επιβίωσε; Ποια απ’ όλες αυτές τις εκατοντάδες συλλογικότητες, τις πρωτοβουλίες, τα μορφώματα, τα πολιτικά σχήματα μπόρεσε να αποκτήσει ρίζες στο λαό; Ονοματίστε μου έστω μία. Μία αρκεί.

Καμία και τίποτε εκτός του ΕΠΑΜ. Κι αυτό σημαίνει πολλά για όποιον δεν είναι ρίψασπις, δειλός, ή προδότης μπροστά στη σημερινή απειλή που στοιχειώνει τη ψυχή, το νου, την καρδιά και τη ζωή του λαού μας. Σημαίνει πολλά για όποιον με ειλικρίνεια θέλει να παλέψει για την πατρίδα του. Για όποιον είναι έτοιμος να υπερβεί τις διαχωριστικές γραμμές, όχι εγκαταλείποντας την ιδεολογία και τα πιστεύω του, αλλά προτάσσοντας τους κοινούς στόχους, το κοινό πατριωτικό δημοκρατικό καθήκον.

Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουν να υπάρχουν κάθε λογής λεγόμενα κινήματα του ενός, ή της παρέας, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες και μορφώματα, που θα συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν λέγοντας ότι αυτοί θα τα καταφέρουν καλύτερα απ’ ότι οι προηγούμενοί τους. Ούτε θα πάψουν να μας διασκεδάζουν εμφανιζόμενοι ως κήνσορες του νέου, όσοι έχουν αποτύχει και έχουν παταγωδώς διαψευσθεί σε κάθε τους προηγούμενη πολιτική και ιδεολογική επιλογή. Αλλά έτσι είναι. Όταν η κοινωνία γκρεμίζεται τα κουρέλια, τα ερείπια και τα απολιθώματα αλλοτινών εποχών μοιάζουν στους ανόητους, τους τυφλούς και τους τυχοδιώκτες ως υπόσχεση του μέλλοντος.

Ζητάμε λοιπόν ταπεινά συγνώμη...

Για όλους αυτούς τους λόγους νιώθω την ανάγκη ότι οφείλουμε να ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη. Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους τους εχθρούς και άσπονδους φίλους, που παρά τις επίμονες προσπάθειές τους εντός και εκτός ΕΠΑΜ όλα αυτά τα χρόνια, το Μέτωπο δεν διαλύθηκε, ούτε παραπαίει, αλλά συνεχίζει να αναπτύσσεται δυναμικά. Με όλες τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του, τις οποίες μαθαίνει επιτέλους να αντιμετωπίζει και να ξεπερνά.

Να τους ζητήσουμε λοιπόν συγνώμη και να τους πούμε: Κάντε εσείς τη δουλειά σας κι εμείς τη δική μας. Άλλωστε η δική σας δουλειά κρατά και τη δική μας σε εγρήγορση.

Να ζητήσουμε επίσης συγνώμη από όλους τους οιονεί μεγάλους σωτήρες και φωστήρες του τόπου μας, που θα τα κατάφερναν καλύτερα από το ΕΠΑΜ, αλλά βρίσκονται στο περιθώριο περιμένοντας ακόμη τη δική τους ώρα, η οποία ήλθε και παρήλθε χωρίς καν να το αντιληφθούν.

Πολύ περισσότερο οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη απ' όλους αυτούς που το ΕΠΑΜ ξεμπρόστιασε ως κοινούς απατεώνες γιατί βάλθηκαν να εκμεταλλευθούν τον πόνο και την απελπισία του κόσμου και να τον εξαπατήσουν πουλώντας εξώδικα και αντιμνημονιακά φούμαρα.

Να ζητήσουμε ένα μεγάλο συγνώμη από όλους αυτούς τους μεγάλους πατριώτες, τους μεγάλους αγωνιστές και τους μεγάλους διανοητές, που βρίσκουν το ΕΠΑΜ πολύ μικρό, πολύ αδύναμο, πολύ μέτριο, πολύ μπασκλασαρία, δίχως να αποτελείται από επώνυμους, αλλά μόνο από απλό κοσμάκη με όλα τα κακά και στραβά του.

Να τους ζητήσουμε συγνώμη που εμείς προχωράμε μπροστά, ξεπερνάμε βήμα το βήμα τα κακά και τις αδυναμίες μας, ενώ αυτοί μένουν πίσω.

Να τους ζητήσουμε συγνώμη γιατί είμαστε οι μόνοι που θέτουμε στην πράξη την απελευθέρωση της πατρίδας, ενώ αυτοί αρκούνται στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους αυτούς που μαγειρεύουν Μέτωπα με την φαντασία τους για τις κουζίνες του μέλλοντος, ή για την ικανοποίηση της δικής τους προσωπικής ιδιοτέλειας, όταν το ΕΠΑΜ είναι η μόνη δύναμη που οικοδομεί στην πράξη ένα αληθινό Μέτωπο πρωτίστως από τα κάτω, μέσα στον ίδιο τον λαό.

Οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη για το γεγονός ότι είμαστε ο μόνος σχηματισμός, η μόνη οργάνωση, η μόνη συλλογικότητα, που δεν ζητά πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων από όποιον θέλει να αγωνιστεί για την πατρίδα.

Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους αυτούς που σε κάθε ευκαιρία, αντί να στρατευθούν με αφοσίωση στη σωτηρία και την απελευθέρωση της πατρίδας, αυτοί έτρεχαν εκεί όπου φυσούσε εκλογικά ο άνεμος. Μας λοιδορούσαν τότε που δεν τυφλωθήκαμε σαν κι αυτούς ώστε να προδώσουμε αρχές, αξίες και στόχους, ενώ τώρα μας λοιδορούν γιατί δεν τους ακολουθούμε στην ανυποληψία.

Να ζητήσουμε λοιπόν συγνώμη γιατί ούτε τότε τους ακούσαμε, ούτε τώρα θα ακούσουμε τις προσταγές τους να αυτοδιαλυθούμε ώστε να γεννηθεί "κάτι καινούργιο". Δεν τους πήραμε ποτέ στα σοβαρά, ούτε θα τους πάρουμε τώρα. Τι καινούργιο μπορεί να γεννηθεί από ερείπια αλλοτινών πολιτικών επιλογών κι απ' όσους στα κρίσιμα σταυροδρόμια της πολιτικής ζωής κάνουν μονίμως λάθος επιλογές;

Να ζητήσουμε επίσης συγνώμη απ' όλους αυτούς που ήρθαν για την βόλτα τους με το ΕΠΑΜ και όταν περάσαμε από τα πολύ δύσκολα στα πολύ χειρότερα και το Μέτωπο έμεινε η μόνη κοινωνικοπολιτική δύναμη που παραμένει πιστή στην απελευθέρωση της πατρίδας, αυτοί την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια βρίσκοντας ένα σωρό δικαιολογίες και κάθε λογής ανόητες αιτιάσεις. Βλέπετε, γνωρίζουν πολύ καλά το παλιό γνωμικό, ότι σε τούτη τη χώρα η μάνα του φευγάτου, του κιοτή και του προδότη δεν έκλαψε ποτέ.

Να ζητήσουμε συγνώμη απ’ όλους αυτούς που σιχαίνονται τα κόμματα και δοξάζουν τα κινήματα. Αρκεί να είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους. Να ζητήσουμε συγνώμη γιατί δεν ανήκουμε στη μακρά σειρά των μελανοχιτώνων, ή των κοκορόφτερων κάθε εποχής, που από την εποχή του Ντούτσε και των ιδεολογικών του προπατόρων της υπερεπαναστατικής ληστοσυμμορίτικης «προπαγάνδας της πράξης», ήθελαν να καταλυθούν όλα τα κόμματα για να υπάρξει μόνο το ένα και μοναδικό κίνημα. Το δικό τους!

Ζητάμε επίσης συγνώμη γιατί αρνούμαστε να γίνουμε η Πέμπτη Φάλαγγα του καθεστώτος κατοχής, που κηρύττει την πολιτική αποχή για να μπορούν οι δωσίλογοι να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους και προπαντός να διεκδικούν χωρίς κανένα κίνδυνο τη νομιμοποίηση της ψήφου.

Ζητάμε συγνώμη γιατί δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε κανένα μετερίζι, κανένα πεδίο όπου διαμορφώνεται η συνείδηση και η δράση του κόσμου. Βλέπετε, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πολιτική αποχή σε όλες τις ιστορικές εποχές, ισοδυναμεί όχι με άρνηση νομιμοποίησης του καθεστώτος, αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, με συνθηκολόγηση, παραίτηση και αδιέξοδο. Η πολιτική αποχή δεν γέννησε ποτέ την ανατροπή, δεν συνδέθηκε ποτέ και για κανέναν λόγο με νίκες του ίδιου του λαού, αλλά μόνο και αποκλειστικά με ιστορικές ήττες και πανωλεθρίες. Και πάντα, χωρίς καμιά εξαίρεση, ήταν το πρόσχημα κάθε λογής βαλτό ή φυτευτό.

Οφείλουμε επιπλέον να ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη που το ΕΠΑΜ δεν είναι αρκούντως δημοκρατικό για τα γούστα αυτών που κατέχουν την αλάνθαστη συνταγή για την μία, τη μόνη, την ιδανική δημοκρατία, που κάνει όλους εμάς τους άλλους από αντιδημοκράτες έως φασίστες. Δεν γνωρίζω σε ποια Γέηλ, σε ποια Χάρβαντ, σε ποια Κολέγια, ή τέλος πάντων σε ποια Βοϊδοσχολή διδάχτηκαν αυτή την αλάνθαστη συνταγή για να την διδαχθούμε κι εμείς. Δεν γνωρίζω που την είδαν να εφαρμόζεται και να πετυχαίνει. Ούτε βέβαια γνωρίζω που οι ίδιοι την δοκίμασαν, σε ποια συλλογικότητα, σε ποιο μόρφωμα, σε ποια παρέα για να είναι τόσο σίγουροι και απόλυτοι.

Για όλα αυτά εμείς οι δύστυχοι που ψαχνόμαστε συνέχεια για τον καλύτερο τρόπο οργάνωσης και δημοκρατικής λειτουργίας του ΕΠΑΜ, οφείλουμε να απολογηθούμε. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει μία και μόνη ιδανική δημοκρατία. Δεν πιστεύουμε σε καμιά απόλυτη αλήθεια. Δεν πιστεύουμε σε καμιά ιδανικότητα. Πιστεύουμε μόνο στην αληθινή ζωή με όλες τις αντιφάσεις της. Πιστεύουμε μόνο σε ότι άμεσα και πρακτικά μπορεί να βοηθήσει όλους μας και μαζί το Μέτωπο να επιτελέσει τη βασική του αποστολή, την οργανωμένη κινητοποίηση του λαού για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Και τέλος οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη από όλους εκείνους που λένε ότι θέλουν να αγωνιστούν για την πατρίδα τους και νομίζουν ότι έχουν πολλές άλλες επιλογές, εκτός από το να στρατευθούν με το ΕΠΑΜ. Μπορεί το ΕΠΑΜ να μην είναι ότι καλύτερο, αλλά δεν υπάρχει τίποτε άλλο - και να είστε βέβαιοι ότι ούτε πρόκειται να υπάρξει - για όποιον στην πράξη θέλει να αγωνιστεί. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να το κάνει εκτός ΕΠΑΜ, επιλέγει απλά την συνθηκολόγηση και την εσαεί απογοήτευση. Επιλέγει να μείνει στη γωνία και να εκτονώνεται με παχιά λόγια και ενίοτε με ενέργειες για το θεαθήναι. Κι όποιος δεν το βλέπει είτε είναι τυφλός, είτε δειλός, είτε υπηρετεί αλλότριους σκοπούς, κάθε λογής προσωπικές φιλοδοξίες και ιδιοτέλειες.

Η ιστορία προχωρά μόνο από εκείνους που δεν διστάζουν να στρωθούν πρακτικά στη δουλειά και να λερώσουν τα χέρια τους για να οικοδομηθεί με κόπο, με αναποδιές και με οξύτατες αντιφάσεις, η οργάνωση που έχει ανάγκη ο λαός ώστε να νικήσει. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, λόγια και προφάσεις εν αμαρτίαις. Κι όπως ο τεμπέλης αποδεικνύεται τρομερά εφευρετικός όταν θέλει να δικαιολογήσει τη τεμπελιά του, έτσι κι ο δειλός. Ειδικά εκείνος που θέλει να κρύψει την προσωπική του ανεπάρκεια, ιδιοτέλεια και σκοπιμότητα.

* Το δεύτερο μέρος της Εισήγησης του Δημήτρη Καζάκη στην Παναττική Σύσκεψη του ΕΠΑΜ στο Μοσχάτο, 6/5/2017.

Περιοδεία του ΕΠΑΜ στα Δωδεκάνησα 12-14 Μαΐου 2017

Κλιμάκιο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ) πραγματοποιεί περιοδεία στα Δωδεκάνησα, στα νησιά Ρόδο, Κω, Κάλυμνο και Νίσυρο από τις 12 έως 14 Μαΐου 2017.

Με θέμα: «Ο δρόμος ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας κι αξιοπρέπειας» 

ο Γ.Γ. του ΕΠΑΜ, Δημ. Καζάκης (οικονομολόγος) και ο Ο.Γ. του ΕΠΑΜ, Δημ. Κυπριώτης (στρατηγός ε.α) θα πραγματοποιήσουν ομιλίες κι ανοιχτές συζητήσεις με τους πολίτες των ακριτικών νησιών του νοτιοαανατολικού Αιγαίου για τον τρόπο διαγραφής του χρέους, την ομαλή μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, και τους κινδύνους για την εθνική μας ασφάλεια, που εγκυμονούν το μεταναστευτικό και οι πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Το ΕΠΑΜ ως πολιτική δύναμη που δίνει λύσεις, θα εξηγήσει και θ’ αναλύσει στους πολίτες τα βήματα που πρέπει ν΄ ακολουθηθούν ώστε η Ελλάδα ν’ απαλλαγεί οριστικά κι αμετάκλητα από το καθεστώς οικονομικής υποτέλειας και κατοχής που της έχει επιβληθεί.

 Προϋπόθεση γι’ αυτόν το στόχο και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας ο άμεσος απεγκλωβισμός της χώρας μας από τα δεσμά της ΕΕ, οι επιταγές της οποίας, με το πρόσχημα του χρέους, έχουν εξαθλιώσει οικονομικά τους Έλληνες, έχουν δημεύσει δημόσια και ιδιωτική περιουσία, έχουν καταστήσει τη χώρα έρμαιο ξένων επιβουλών. 

Με το διαζύγιο της Ελλάδας από την ΕΕ καθίσταται εφικτή η καταγγελία κι οριστική διαγραφή του χρέους που μας έχει επιβληθεί και η ομαλή μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, το κύριο εργαλείο άσκησης δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής ενός κυρίαρχου κράτους, ώστε να είναι εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας. 

Επίσης, μόνο ένα κυρίαρχο κράτος, εκπροσωπούμενο από μια δημοκρατική - πατριωτική εξουσία, θα μπορούσε να προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα αποσοβώντας τις εθνικές προκλήσεις κι απειλές που η χώρα μας δέχεται ετούτη την περίοδο απ’ τους γείτονές της εξ ανατολών και βορά, από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικέ ροές, αλλά κι απ’ την παρουσία και δράση εντός χωρικών ορίων υπερεθνικών στρατιωτικών οργανισμών, όπως το ΝΑΤO, η Frontex κι ο ευρωστρατός.

Το ΕΠΑΜ με το ψήφισμα της νομικής δέσμευσης του 2016 είναι μέχρι στιγμής η μόνη πολιτική δύναμη που δεσμεύεται με ποινικές ρήτρες στην άμεση υλοποίηση των προγραμματικών του δεσμεύσεων, οι οποίες θα επιτρέψουν την αποδέσμευση της χώρας από το χρέος, την άμεση κατάργηση των μνημονιακών όρων, την φορολογική ανακούφιση των πολιτών και την ανασυγκρότηση ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους με πλεονασματική οικονομία.

Ομιλία - ανοιχτή συζήτηση: 

 • Ρόδος: Plaza Hotel (Ιερού Λόχου 7, Μανδράκι), Παρασκευή 12 Μαΐου 2017, ώρα 20.30

• Κως: Kos Hotel (Χαρμύλου 2, Κως), Σάββατο 13 Μαΐου 2017, ώρα 20.00 Συνάντηση με πολίτες κι ανοιχτή συζήτηση: 

• Κάλυμνος, ξενοδοχείο Olympic, Σάββατο 13 Μαΐου 2017, ώρα 12.00

• Νίσυρος, στο Ζωσιμοπούλειο Θέατρο Νισύρου, Κυριακή 14 Μαΐου 2017, ώρα 11.00 π.μ.

2 Μαΐου 2017,

To Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ