ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΡΙΜΠΕΝΤΡΟΠ-ΜΟΛΟΤΟΦ*

 Γράφει ο Νικόλαος Καρατουλιώτης*  

Εφημ. “Μακεδονία” 26.01.20

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ.

Με την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ευρώπη στερούμενη παντελώς πετρελαϊκών κοιτασμάτων αντιμετωπίζει οικονομική και κοινωνική κατάρρευση. Με το σχέδιο «Μάρσαλ» και με τα πετροδολάρια, οι Αμερικανοί ανέλαβαν την επίλυση του ευρωπαϊκού ενεργειακού προβλήματος , εφοδιάζοντας με καύσιμα την γηραιά ήπειρο. Το αντάλλαγμα ήταν η πλήρης υποταγή της Ευρώπης στην Αμερική και η στρατιωτική της εξάρτηση στο ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ, είναι το εργαλείο εκείνο που επιτρέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες να κρατούν τη Γερμανία “ κάτω “, τη Ρωσία “ έξω ”, και τους εαυτούς τους “μέσα ” στην Ευρώπη.

Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας μετά από μια παρατεταμένη περίοδο αμηχανίας και ομφαλοσκόπησης, τον Μάιο του 1997 ανακοινώνεται το νέο «γεωπολιτικό μανιφέστο» των Ηνωμένων Πολιτειών, με το οποίο χαράσσεται η νέα εθνική στρατηγική προκειμένου οι Ηνωμένες Πολιτείες να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία τους μέσα στο νέο μεταψυχροπολεμικό διεθνές σύστημα όπου μέσα από ιστορικές συγκυρίες αναδείχθηκαν σε ηγεμονική δύναμη παγκόσμιας κλίμακας.

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της πολιτικής είναι:

α. αποδυνάμωση της Ρωσίας στον ιστορικό της χώρο

β. αποτροπή «οιασδήποτε μορφής συμμαχίας» Ρωσίας και Ευρώπης

γ. αποτροπή μετεξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ανεξάρτητη δύναμη.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας με την ταυτόχρονη εμφάνιση της παγκοσμιοποίησης έπαιξε ένα τρελό παιχνίδι στους εμπνευστές της απελευθέρωσης του εμπορίου και της ελεύθερης διακίνησης του κεφαλαίου.
Οι ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ για τον έλεγχο των πετρελαίων με την ταυτόχρονη ανάπτυξη της Ασίας και με την αλματώδη εκβιομηχάνιση της Κίνας, είχε σαν αποτέλεσμα την εκρηκτική ζήτηση πετρελαίου, η οποία με την σειρά της είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση της τιμή του στα 110 $ το βαρέλι.
Αυτό με την σειρά του είχε σαν αποτέλεσμα να γεμίσουν τα ταμεία του Πούτιν και να σηκώσει κεφάλι η Ρωσία, επανακάμπτοντας και διεκδικώντας την θέση της στην διεθνή σκακιέρα, όχι σαν χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού, αλλά ως ιμπεριαλιστική δύναμη.
Οι Αμερικανοί αιφνιδιασμένοι από την αλυσιδωτή αντίδραση που οι ίδιοι δημιούργησαν, γίνονται ποιο επιθετικοί και προσπαθούν να απομονώσουν ενεργειακά την Ρωσία, με αποτέλεσμα να έχουμε τον πόλεμο των αγωγών.

Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΠΑΙΚΤΗ.

Η Ρωσία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου μετά την Σαουδική Αραβία και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου. Τα έσοδα από την εξαγωγή ενέργειας αντιπροσωπεύουν το 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.

Ο Πούτιν επανεθνικοποίησε τις ενεργειακές εταιρείες και μέσα από αυτές άρχισε να παράγει εξωτερική πολιτική και η Ρωσία να διεκδικεί τον ρόλο της στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα.

Προκειμένου να υλοποιήσει η Ρωσία την ενεργειακή πολιτική της και να προσδέσει την Ευρώπη στο ενεργειακό της άρμα αντιμετώπισε ένα τεράστιο τεχνικό πρόβλημα, καθόσον όλα τα δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων ήταν προσαρμοσμένα στις ανάγκες  της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ρωσία αναγκάστηκε να επανασχεδιάσει το δίκτυο διανομής υδρογονανθράκων  προκειμένου να παρακάμψει κάποιους παραδοσιακούς δρόμους – χώρες μεταφοράς (Ουκρανία, Λευκορωσία και Πολωνία) με τις οποίες στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε ένταση.

Έτσι επανασχεδίασε δύο μεγάλους αγωγούς:

1.     Βόρεια Διαδρομή (Nord Stream)

2.     Νότια Διαδρομή (South Stream)

Βόρεια Διαδρομή (NORD STREAM)

Εικόνα 20. Βόρεια Διαδρομή

Ο Nord Stream είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος υποθαλάσσιος αγωγός στον κόσμο 1220 χιλιόμετρα και  περνά από τις ακτές της Φινλανδίας, Σουηδίας και Δανίας.

Στοίχισε σχεδόν 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ και κατασκευάστηκε μέσα σε μόλις 16 μήνες.

Η συνεργασία Γερμανίας και Ρωσίας ήταν και θα είναι πάντοτε ο μεγάλος εφιάλτης των Ηνωμένων Πολιτειών. Το συγκεκριμένο έργο τους ενόχλησε σφόδρα διότι μέσω αυτού, δηλαδή της ενέργειας, υπάρχει κίνδυνος ενοποίησης της Ευρασίας. Μάλιστα δεν έλειψαν και οι κακεντρεχείς χαρακτηρισμοί περί υλοποίησης του συμφώνου Ρίμπεντροπ  – Μολότοφ μέσω της ενέργειας. Εξάλλου ο Καγκελάριος Σρέντερ χαρακτηρίστηκε από  Τομ Λάντος, πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών ως  «πολιτική πόρνη», επειδή συμμάχησε ενεργειακά με την Ρωσία. Η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου δεν είναι μια απλή ενεργειακή σύνδεση Ρωσίας Γερμανίας, αλλά η στρατηγική σύγκληση των συγκεκριμένων χωρών που τείνουν να μεταβάλουν το γεωπολιτικό παίγνιο περιοχής.

Η μεν Ρωσία δένει ενεργειακά την Γερμανία, η δε Γερμανία έχοντας φτηνό αέριο τείνει να καταστεί ο οικονομικός επικυρίαρχος της Ευρώπης. Και όπως λέει μια αμερικανική παροιμία «είναι δύσκολο να τσακωθούνε δύο, που ο ένας έχει τα χέρια του στις τσέπες του άλλου».

Και ενώ λειτούργησε η Βόρεια Διαδρομή (Nord Stream) (κατασκευάζει και δεύτερο αγωγό με παράλληλη όδευση), δεν συνέβη το ίδιο  με την   Νότια Διαδρομή (South Stream), πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή(η οποία υπέγραψε…) κλπ.

ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ

Τα προσφάτως ανευρεθέντα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Ισραήλ – Κύπρο – Αίγυπτο και τα λίαν συντόμως Ελληνικά , δημιουργούν νέα δεδομένα για την περιοχή. Αυτό από μόνο του αλλάζει τα διεθνή δεδομένα, δημιουργεί νέες δυναμικές και εξαναγκάζει τους μεγάλους παίκτες σε επανασχεδιασμό των συμμαχιών τους και της στρατηγικής τους.

Μέσα σε αυτή την λογική δημιουργούνται νέες συμμαχίες αλλά και αντιπαλότητες.

Η προσέγγιση Ισραήλ – Αιγύπτου- Κύπρου-Ελλάδας με τις ευλογίες των ΗΠΑ γίνεται προκειμένου να υλοποιηθεί ο αγωγός  EAST MED.

Ο οποίος μεταφέροντας τα κοιτάσματα της περιοχής επιλύει το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης.

Η ενεργειακή ασφάλεια λοιπόν της Ευρώπης αναγκαστικά είναι στενά δεμένη με την Ρωσία. Το γεγονός αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να δουν μια Ευρώπη ενεργειακά συνδεδεμένη με απόλυτο τρόπο με την Ρωσία. Μια Ευρώπη η οποία θα άγεται και θα φέρεται σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ρωσίας μέσω του ενεργειακού ομφάλιου λώρου. Οι λόγοι ευνόητοι καθόσον μια τέτοια σχέση, εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε πολιτικό εργαλείο υπέρ της Ρωσίας με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση των Ηνωμένων Πολιτειών και την ταυτόχρονη Γεωπολιτική αναβάθμιση της Ρωσίας. Εάν το παραπάνω συνδυαστεί και με την ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας με την Κίνα και την Ινδία, τότε υλοποιείται το εφιαλτικότερο γεωπολιτικό σενάριο όπου η Ρωσία με όπλο την ενέργεια, ενώνει την Ευρασία και καθίσταται ο παγκόσμιος επικυρίαρχος.

Μέσα σε αυτή την λογική ενώ αντέδρασε στην κατασκευή του Nord Stream (αλλά δεν πέτυχε τον στόχο της), τώρα στην Νότια Διαδρομή από γεωπολιτικής άποψης οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι διατεθειμένες να κάνουν τα αδύνατα δυνατά, έτσι ώστε να επιτύχουν την απομόνωση της Ρωσίας από αυτή την Διαδρομή.

Η Ρωσία από την μεριά της, επιθυμεί διακαώς την ματαίωση της κατασκευής του συγκεκριμένου αγωγού(  EAST MED) και συμμαχώντας με την ενεργειακά υποταγμένη Γερμανία βάζει στο “γεωπολιτικό παίγνιο την Τουρκία” προκειμένου να αποσταθεροποιήσει την περιοχή και να ματαιωθεί η κατασκευή του εν λόγου αγωγού.

Η Τουρκία από την μεριά της, δράττεται της ευκαιρίας να διεκδικήσει μια σειρά από παράλογες απαιτήσεις σε βάρος της Ελλάδας  οι οποίες θα την καταστήσουν περιφερειακή δύναμη με την υλοποίηση του νέο-οθωμανισμού  (σύνορα καρδιάς, γαλάζια πατρίδα) κλπ.

Τα συγκρουόμενα συμφέροντα των αγωγών, είναι εμφανή στον παραπάνω χάρτη όπου η νεότερη εκδοχή της Νότιας διαδρομής είναι ο κατασκευαζόμενος σήμερα  Tourkish  stream μεταξύ Ρωσίας- Τουρκίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η ενεργειακή συμμαχία Γερμανίας Ρωσίας με την κατασκευή του αγωγού, τροφοδότησε με φθηνό αέριο την Γερμανία “μόλις 5 $» το γιγατζάουλ, ενώ η Ελλάδα το προμηθεύεται με 13,5 $. Με φθηνή ενέργεια η Γερμανία υπέταξε οικονομικά τον Νότο και τώρα με τον διαχρονικό και στρατηγικό σύμμαχο της την Τουρκία, προσπαθεί να δημιουργήσει προβλήματα στην περιοχή και ειδικότερα στον αδύναμο κρίκο της συμμαχίας (Αίγυπτος- Ισραήλ -Κύπρος – Ελλάδα) που είναι ο Ελληνισμός (Κύπρος –Ελλάδα). Μέσα σε αυτή την λογική, καλεί την Τουρκία στην διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη και απαξιώνει την Ελλάδα.

Η ενεργειακή ασφάλεια όμως  της Ευρώπης αναγκαστικά είναι στενά δεμένη με την Ρωσία. Το γεγονός αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να δουν μια Ευρώπη ενεργειακά συνδεδεμένη με απόλυτο τρόπο με την Ρωσία. Μια Ευρώπη η οποία θα άγεται και θα φέρεται σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ρωσίας μέσω του ενεργειακού ομφάλιου λώρου.

Οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται είναι τεράστιες για την Ελλάδα. Πρωτίστως όμως απαιτούνται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και αποφασιστικότητα, διότι η επίκληση του Διεθνούς δικαίου είναι κενό γράμμα, καθόσον   σύμφωνα με την Θουκυδίδειο  λογική, ο ισχυρός επιβάλει ότι του επιτρέπει η δύναμη του και ο ασθενής παραχωρεί ότι του επιβάλει η αδυναμία του.

*Γεωπολιτική Σκακιέρα η Ελλάδα στο κέντρο των γεωστρατηγικών συγκρούσεων . Εκδόσεις Ηρόδοτος, συγγραφέας Νίκος Καρατουλιώτης.

*Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α.

Μαύρη επέτειος της κρίσης στα Ίμια! Όχι νέα Ίμια

«Χάσαμε την ευκαιρία να βυθίσουμε τον τουρκικό στόλο»!!

Δημήτρης Κυπριώτης

Οι Ένοπλες Δυνάμεις δέχθηκαν βαρύ και προσβλητικό πλήγμα, με  ευθύνη του τότε πρωθυπουργού και της «παρέας του», αλλά και του πολιτικού συστήματος, που κώφευε, έκανε πως δεν άκουγε και οι αρχηγοί των κομμάτων έκαναν δηλώσεις θεωρητικές όπως πάντα.

Μεγάλη και η ευθύνη των τηλεοπτικών μέσων και των δημοσιογράφων που με απαράδεκτο τρόπο κάλυπταν τα γεγονότα και τις προετοιμασίες του Πολεμικού Ναυτικού.

Ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης, αναφερόμενος στη σύσκεψη που έγινε στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη τις κρίσιμες εκείνες ώρες, γράφει στο βιβλίο του.

«Από τη σύσκεψη του πρωθυπουργού έφυγα προβληματισμένος. Αντιλήφτηκα ότι η κυβέρνηση αγνοεί το σύστημα χειρισμού κρίσης και δεν έχει πρόθεση λειτουργίας των θεσμών στη λήψη ζωτικών πολιτικών αποφάσεων. Έβλεπα περισσότερο μια παρέα ανθρώπων με όχι καλές σχέσεις μεταξύ τους, παρά μια δεμένη ομάδα που έχει σταθερή στρατηγική χειρισμού της κρίσης»

Και βέβαια τι καλό να περιμένεις, όταν ο ευθυνόφοβος πρωθυπουργός ΟΥΔΕΠΟΤΕ πλησίασε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και πολύ περισσότερο το Κέντρο Επιχειρήσεων, για να έχει άμεση αντίληψη και γνώση της τακτικής κατάστασης.

Αντί αυτών των ενεργειών,  χωρίς να ντρέπεται για το γεγονός ότι δεν επέτρεψε στις Ένοπλες Δυνάμεις να κάνουν το καθήκον τους, άφησε αιχμές για την αποτελεσματικότητά τους  και όχι για το γεγονός της δικής του ανεπάρκειας ως ηγέτης μιας χώρας που ζητάει εναγωνίως από τις Η.Π.Α να τον …σώσουν!

Και φυσικά  ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ δεν μπορεί να μην έχει και αυτός τις δικές του ευθύνες στη κρίση των Ιμίων, αφού θα μπορούσε να πάρει πρωτοβουλίες που δεν τις πήρε, πέραν από τις επιτελικές κινήσεις που έκανε, αναλαμβάνοντας να κάνει και κάτι παραπάνω που φυσικά  δεν είναι απλό, αλλά η Ιστορία έτσι γράφει τις ηρωικές στιγμές της Ελλάδας και των ηρωικών της μορφών.  
Αυτό το τελευταίο συμπεραίνεται και από τα ίδια τα λόγια του Ναύαρχου Λυμπέρη, που γράφει κατά λέξη στο βίβλίο του Εθνική Στρατηγική και Χειρισμός Κρίσεων:

« Το Πολεμικό Ναυτικό ήταν έτοιμο από πλεονεκτική τακτική θέση να καταφέρει καίριο πλήγμα στον αντίπαλο, συνεχίζοντας τις παραδόσεις του. Το ΠΝ αξίζει ιδιαίτερης τιμής διότι προσέφερε στην κρίση αυτή τα μοναδικά θύματα στην προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο, τους τρεις αξιωματικούς Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο και Έκτορα Γιαλοψό»

Ευχόμαστε και σήμερα όπως, η συνεχιζόμενη με αμείωτο ρυθμό κρίση με την Τουρκία, να μην εξελιχθεί κατά τον ίδιο τρόπο. Αλλά διατυπώνουμε αυτόν το  φόβο,  γιατί οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν κάθε ήμερα σχεδόν  το φως της δημοσιότητας, όπως  και οι τελευταίες δηλώσεις στελεχών και αξιωματούχων της κυβέρνησης αλλά και άλλων κομμάτων, δεν μας προϊδεάζουν για κάτι το καλό.

Δεν μπορεί τα ερωτήματα των δημοσκοπήσεων να βάζουν ψηλά τον πήχη, σε ότι αφορά το φόβο των Ελλήνων για πιθανή πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία, να σηκώνουν τόσο ψηλά τα ποσοστά των θετικών απόψεων για προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης ή στο να καθίσουμε  στο ίδιο τραπέζι με την Τουρκία, για να βρεθεί λύση στα προβλήματα που αυτή θέτει και που όλα τελικά, φτάνουν στο ίδιο σημείο, στο μοίρασμα του Αιγαίου!! 

Υπάρχει δρόμος για τη Χάγη;

Βαγγέλης Χωραφάς & Παύλος Χρήστου

Τις τελευταίες ημέρες επανήλθε στο δημόσιο διάλογο το θέμα της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριστική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών με θέμα «Οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο και ελληνοτουρκικές σχέσεις» συμμετείχαν δύο πολιτικοί, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας και η Ντόρα Μπακογιάννη πρώην υπουργός Εξωτερικών, καθώς και δύο διπλωμάτες, ο πρέσβης ε.τ. Παύλος Αποστολίδης και ο Γιώργος Σαββαΐδης, πρέσβης ε.τ. και πρώην γενικός γραμματέας του ΥΠΕΞ.

Στην εκδήλωση αυτή τέθηκε στο τραπέζι το θέμα της προσφυγής στη Χάγη, χωρίς βέβαια να απαντηθεί το πώς ακριβώς θα προσφύγουμε στο ΔΔΧ, από τη στιγμή που όχι μόνο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του, αλλά και δεν υπογράφει το συνυποσχετικό για την προσφυγή, όπως είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δικάσει το ΔΔΧ.

Γερμανία, Ρωσία και Τουρκία εναντίον της Ελλάδας

Σημείωση ιστολογίου: Ο Δαμιανός Βασιλειάδης, πολυγραφότατος με πλήθος βιβλίων, δοκιμίων άρθρων και κειμένων, πάντοτε βαρυσήμαντων, με την εξέταση και ανάλυση θεμάτων ιστορικής, πολιτικής, γεωπολιτικής, και κοινωνικής βάσης, με την πολιτική και διεθνή επικαιρότητα τρέχουσα, καταθέτει με ξεκάθαρο τρόπο, χωρίς να "μασάει" τα λόγια του, τη θέση των τριών χωρών για το θέμα της Λιβύης, που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας.

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα                                              

 Αθήνα, 19 Ιανουαρίου 2020

Ο Χαφτάρ έφυγε από την διάσκεψη του Βερολίνου, καταγγέλλοντας προκατασκευασμένες αποφάσεις. Όμως το ερώτημα είναι ποιοι τις προπαρασκεύασαν και ποιοι είναι οι λόγοι.

Στο ερώτημα αυτό θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση, σύμφωνα με την δική μου ενασχόληση με τα θέματα διεθνούς και εγχώριας ανάλυσης των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών δεδομένων.

Για την Γερμανία δεν χρειάζεται να κάνω καμία απολύτως αποκάλυψη. Η Γερμανία ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε και χωρίς καμία εξαίρεση, παρ’ όλο που κάθε κανόνας έχει την εξαίρεσή του, υπέρ της Τουρκίας και εναντίον της Ελλάδας και επιπλέον υπέρ των βορείων γειτόνων μας. Αυτό το κατέδειξα σε άλλα άρθρα μου, ακόμη και σε βιβλία μου. Επειδή η οικονομία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το φυσικό αέριο βασίζεται στην τροφοδοσία της από την Ρωσία με την οποία έχει κατασκευάσει δεύτερο αγωγό. Οπότε θεωρεί ότι μπορεί να εξασφαλίσει την προμήθειάς της από την Ρωσία και, αν πετύχει, και μέσω της Τουρκίας, εφόσον η δεύτερη καταφέρει να ελέγξει ή να έχει υπό την κατοχή της το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μεσογείου ολόκληρης. Χωρίς το φυσικό αέριο από την Ρωσία και όσο δεν έχει εναλλακτική λύση, είναι εξαρτημένη από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, για να λειτουργεί απρόσκοπτα η οικονομία της.

Ο υποτιθέμενος ορθόδοξος Χριστιανός Πούτιν συνεργάζεται άριστα με τον φανατικό ισλαμιστή Ερντογάν, γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα της Ρωσίας, τα οποία είναι γεωστρατηγικά και αφορούν την αποδιάρθρωση και αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ στην Νοτιοανατολική του πτέρυγα και γεωοικονομικά, για τον έλεγχο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, ώστε να αποκλείσει την τροφοδοσία της Ευρώπης και συγκεκριμένα της Γερμανίας από άλλες πηγές εκτός Ρωσίας και των συμμάχων του, εν προκειμένω της Τουρκίας. Επιδιώκει μέσω της Τουρκίας να αποκλείσει κάθε δυνατότητα τροφοδοσίας της Ευρώπης από τα μελλοντικά σχέδια αποκλεισμού της Τουρκίας και έμμεσα της Ρωσίας από το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, μπορεί και της Μεσογείου ολόκληρης, αν επιτύχει το σχέδιο νομικής ισχύος του συμφώνου Τουρκίας – Λιβύης για την ΑΟΖ, βάση του νόμου του ισχυρού, όπως τον έχει διατυπώσει πολύ σωστά με διαχρονική ισχύ ο Θουκυδίδης: «Ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδου, ιστορίας Ε΄(89-91).

Η Τουρκία λοιπόν, ανέκαθεν σύμμαχος της Γερμανίας και τώρα ευκαιριακά της Ρωσίας, για δικούς της λόγους, θέλει να αναδειχτεί σε μια όχι πια περιφερειακή δύναμη, αλλά σε μια υπερδύναμη. Χωρίς αυτόν τον έλεγχο του φυσικού αερίου δεν είναι δυνατόν να εκπληρώσει το όραμά του ο Ερντογάν για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, που θα έχει ισοδύναμο ρόλο με τις άλλες υπερδυνάμεις της υφηλίου.

Στα σχέδιά της αυτά ο μόνος σημαντικός φραγμός είναι η Ελλάδα και  συγκεκριμένα Κύπρος και Ελλάδα. Οπότε τόσο η Γερμανία που είναι δεδομένο ότι στηρίζει σε όλες τις ενέργειές του τον Ερντογάν, αλλά και ο Πούτιν είναι «υποχρεωμένοι» να στηρίξουν ο καθένας για τους λόγους του την Τουρκία.

Είναι ενδεικτικό και επιβεβαιωτικό του ανωτέρου σκεπτικού, η δήλωση του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ και Ακίλα Σάλεχ Αϊσα, προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων μέσω Twitter, ότι αποχώρησαν από την Μόσχα, γιατί διαπίστωσαν ότι οι αποφάσεις ήδη είχαν ληφθεί και απλώς έπρεπε να υποκύψουν στους εκβιασμούς, όπως φάνηκε και στην διάσκεψη του Βερολίνου.

Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι,  η συνδιάσκεψη που στο παρασκήνιο με βεβαιότητα αποφασίστηκε από την Γερμανία αι την Ρωσία με την σύμπραξη  φυσικά της Τουρκίας για να γίνει η ανακωχή και διατηρηθεί ο Σάρατζ στην εξουσία, ώστε να παραμένει σε ισχύ η συμφωνία Τουρκίας –Λιβύης για την ΑΟΖ, που υπέγραψαν σε βάρος της Ελλάδας. Ας το πάρουμε απόφαση. Η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει έως ότου υποτάξει την Ελλάδα πλήρως και εθνικά και εδαφικά.

Και το ερώτημα είναι. Έχει η Ελλάδα την δυνατότητα να ανατρέψει όλα αυτά τα σχέδια; Η πεποίθησή μου είναι ότι έχει την δυνατότητα κάτω από μια και μόνο προϋπόθεση: 

Είτε να αντιδράσει μέσω του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διπλωματικά με το τελευταίο όπλο που έχει το βέτο σε οποιεσδήποτε αποφάσεις που είναι σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων και να ενισχύει άμεσα το φρόνημα και την ενότητα του ελληνικού λαού και να εξοπλίσει άμεσα τις ένοπλες δυνάμεις με τις απαραίτητες θυσίες που επιβάλλονται, διακινδυνεύοντας την εξουσία της και να συμπήξει συμμαχίες με τις χώρες που θίγονται από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, 

είτε να υποχωρήσει, όπως έκανε ο Σύριζα στο Μακεδονικό, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Δηλαδή με έναν λόγο να κοιτάξει τα στενά προσωπικά και κομματικά της συμφέροντα έναντι των εθνικών. 

Τρίτη λύση δεν βλέπω, εκτός αν καταφέρουμε και δημιουργήσουμε μια δημοκρατική πατριωτική κίνηση εξουσίας, που θα ανατρέψει όλα τα δουλικά, ραγιαδίστικα δεδομένα!

Ιδωμεν!

Η Διάσκεψη του Βερολίνου και η μεταμοντέρνα αποικία

Σημείωση: Με την Ελλάδα απούσα, λόγω βέτο Τουρκίας που εισακούστηκε απόλυτα από την οικοδεσπότη χώρα τη Γερμανία, η Ελλάδα παρά το τηλεφώνημα Κ. Μητσοτάκη προς Μέρκελ και την προειδοποίση για Βέτο, αν τυχόν το θέμα συζητηθεί στο πλαίσιο του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ,  είναι χωρίς πρακτική αξία, αφού τέτοιο θέμα(Κυρωση ή απόρριψη Μνημονίου Τουρκίας Λιβύης) δεν πρόκειται να τεθεί. Αυτό που τρέχει και η ΕΕ δια των εκπροσώπων της είναι η καταπαυση του πυρός στη Λιβύη, μαζί με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εδώ η Ελλάδα είναι παρούσα, αντιμετωπιζόμενη ως αποικία!!

Δ.Κυπριώτης

Ακουθεί απόσπασμα σχετικού αλρθρου του Στ. Λυγερού 

Δεν χρειαζόταν ο αποκλεισμός από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για να φανεί το πως η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ελλάδα. Υπενθυμίζουμε ότι λίγα χρόνια την είχε αποκλείσει από το Berlin Process για τα Δυτικά Βαλκάνια, παρότι είναι η πιο παλιά χώρα-μέλος της ΕΕ, γειτνιάζει άμεσα και έχει συμφέροντα στη συγκεκριμένη περιοχή. Και μόνο σε επόμενη φάση δέχθηκε την Ελλάδα σαν παρατηρητή!

Η πραγματικότητα είναι ότι το Βερολίνο αντιμετωπίζει την Ελλάδα σαν μεταμοντέρνα αποικία του. Αυτό έχει καταστεί σαφές από πλήθος γεγονότων. Ίσως το πιο σοκαριστικό από αυτά είναι ότι στα χρόνια του τρίτου Μνημονίου η καγκελάριος είχε πει στους Κινέζους συνομιλητές της πως για τα ελληνικά θέματα το Πεκίνο πρέπει να συνομιλεί με το Βερολίνο κι όχι με την Αθήνα!!! Μοιάζει αδιανόητο, αλλά μου το είχε τότε εξομολογηθεί ανώτατος παράγοντας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου το είπε ο Κινέζος ομόλογός του.

Ο τρόπος που οι Γερμανοί αντιμετωπίζουν την Ελλάδα, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη. Πώς έδρασε-αντέδρασε η Αθήνα; Μήπως ο Μητσοτάκης ή ο Δένδιας επικοινώνησαν το προηγούμενο διάστημα με τους Γερμανούς ομολόγους τους για να αποτρέψουν τον αποκλεισμό, για τον οποίο γράφουμε εδώ και καιρό; Μήπως όταν ο αποκλεισμός επισημοποιήθηκε ακούσατε να έγινε ελληνικό διάβημα διαμαρτυρίας;

Το σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι οι Γερμανοί (και όχι μόνο) αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν "μεταμοντέρνα αποικία" τους, αλλά και η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρεται περίπου σαν τέτοια. Και εάν θεωρείται βαρύ τον όρο "μεταμοντέρνα αποικία" μπορείτε για παρηγοριά να τον αντικαταστήσετε με το πιο κομψό όρο "κράτος-πελάτης", που τόσο αγαπούν οι Αμερικανοί.

Περισσότερα:

https://slpress.gr/ethnika/i-diaskepsi-toy-verolinoy-i-oligoria-tis-athinas-kai-o-sotiras-chaftar/

Για την ανάγκη επανόδου της πολιτικής σε μια κοινωνία των πολιτών!

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Καθηγητή  ΕΚΠΑ Δημήτρη Παναγιωτόπουλου!

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Δικηγόρος, Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως Αθλητικού Δικαίου(ΔΕΑΔ-IASL) καθώς και του Ελληνικού Κέντρου Έρευνας Αθλητικού Δικαίου. Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας και έχει εκδώσει πολλά βιβλία, επιστημονικά συγγράμματα και επιστημονικές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά. Το έργο του έχει αναγνωριστεί διεθνώς από πολλές προσωπικότητες του επιστημονικού και του πολιτικού κόσμου. Έχει βραβευθεί από διεθνούς κύρους Πανεπιστήμια, φορείς των γραμμάτων και του αθλητισμού.
Δημήτρης Κυπριώτης

Δημήτρης Παναγιωτόπουλος

 Το πρόβλημα στην πολιτική σκηνή σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις χώρες και υπερεθνικές οντότητες που επαγγέλλονται τη Δημοκρατία ως πολίτευμα διακυβέρνησης, είναι ότι τελούν σε πολύ μεγάλη απόσταση από αυτήν, την πραγματική Δημοκρατία με θεσμούς στηριγμένους στη γνώμη ως συγκέντρωση πρωτογενούς εξουσίας των πολιτών.

Έτσι η εξουσία καθίσταται το «Εμόν Παίγνιον» στα χέρια των πολιτικών σαλτιμπάγκων στο πλαίσιο της εγκαθιδρυμένης κατά καιρούς ιδεολογίας και διαμορφούμενης εξουσίας του κράτους, της επανάστασης, του Πύργου, της γραφειοκρατίας και της ολιγαρχίας των αγορών στον σύγχρονο κόσμο. Ο τρόπος όμως με τον οποίο δικαιώνεται ο άνθρωπος, η ύπαρξή του, είναι η Πολιτική.
Στο πεδίο της μη Πολιτικής (τη μεταλλαγμένη ως Πολιτική, την οποία βιώνουμε σήμερα), η ηθική πολλάκις τίθεται ως ευγενές άλλοθι, ως ο αποτελεσματικός μηχανισμός εκείνος, που σέρνει τους ανθρώπους απ’ τη μύτη και διαιρεί σε υποχείρια και σε εχθρούς ακόμη και λαούς με συνεκτικό πολιτισμικό ιστό.
Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα – Ευρώπη και διεθνώς απαιτεί την τροφή του πραγματικού επαναστάτη, «την κόκκινη πιπεριά», χρειάζεται τον επαναστάτη αλλαγής των θεσμών για την επάνοδο στην Πολιτική, και όχι σε υποκατάστατο αυτής, ώστε να αναμένουμε το κάτι, πάνω στο απόλυτο τίποτα, της εγκαθιδρυμένης ιδέας της παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων.
Η συμβολή μας συνοψίζεται στην επάνοδο της Πολιτικής, με τον άνθρωπο παρόντα και λέγοντα˙ αλλά και με τον άνθρωπο ως πολίτη πράττοντα.

Το δούλεμα πάει σύννεφο και από τους….. δύο

Δημήτρης Κυπριώτης

Παιδιά ήρεμα, γιατί σας βλέπουμε!!!

Ο Κ. Μητσοτάκης φάνηκε μάλλον αχάριστος προς τον Α. Τσίπρα, αφού δεν είπε ούτε ένα ευχαριστώ για όση "προίκα"  του άφησε με την αποχώρησή του, από την κυβέρνηση και την εξουσία.  Και για νη μην ξεχνιόμαστε καταγράφουμε τα κυριότερα:

Συμφωνία των Πρεσπών,

Έξοδο από τα Μνημόνια,

Νέα Αμυντική Συμφωνία με τις Η.Π.Α και παραχωρήσεις νέων Βάσεων και εκσυγχρονισμό ή επέκταση παλαιοτέρων,

Συμφωνία με το Ισραήλ, 

Τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου Αιγύπτου,

Υπογραφή του Αγωγού East Med

"Αποταμίευση"  ειδικού ταμείου, για να μπορεί να εγγυάται στα σίγουρα και μόνο την αποπληρωμή των Δανειστών κλπ. 

Έτσι τώρα, "η Ελλάδα βρίσκεται στα καλλίτερα της". Και για να μην υπάρχει αμφιβολία, ότι για όλα αυτά δήλωσε υπερήφανος ο πρωθυπουργός,  ας τον ακούσει όποιος θέλει στη συζήτηση που είχε με εκπροσώπους της Ομογένειας.

https://elasyn.com/2020/01/09/mitsotakis-poulise-tin-makedonia/?fbclid=IwAR32BR1oZ3n93h0cDLt3sR4SUFpowxbSeWOewNQwq1KLourF157h8ObHqQE

Από την άλληπλευρά τώρα: 

Τι σου είναι και αυτός ο Α. Τσίπρας ; Αμέσως με την επιστροφή του "φίλου" του, δεν έχασε ούτε στιγμή  την ευκαιρία για να τον "καρφώσει". Και τι δεν είπε, σε δηλώσεις του ενώπιον των τηλεοπτικών καναλιών, ότι:

Ανησυχεί έντονα για την αυξανόμενη ένταση στην περιοχή μας από την προκλητικότητα της Τουρκίας, ενώ επί των ημερών του μόνο τρεις φορές, κατά δήλωσή του, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν κοντά σε θερμό επεισόδιο!

Ζήτησε να ανασταλεί η Νέα Αμυντική Συμφωνία, που όμως ο ίδιος υπέγραψε με τις Η.Π.Α,!

"Μάλωσε τον Κυριάκο", επειδή δήλωσε "δεδομένος και ο πιο καλλίτερος σύμμαχος των Η.Π.Α" πριν από τη συνάντησή του με τον Τραμπ, ενώ αυτός ήταν…….. απρόβλεπτος!!

Υπέδειξε να μη γίνει αγορά νέων αεροσκαφών F35 λόγω οικονομικής...στενότητας, ενώ αυτός υπέγραψε εκσυγχρονισμό των F16, ίσως επειδή αυτός είχε μεγάλη οικονομική ….διαθεσιμότητα!

"Καυτηρίασε τον Κυριάκο", γιατί δεν μπόρεσε να πάρει απολύτως τίποτα από τον Αμερικανό πρόεδρο,  σε ότι αφορά στην άσκηση πίεσης προς την Τουρκία, ενώ επί των ημερών του όλοι γνωρίζουμε ότι ο Τραμπ "τράβηξε το αυτί του Ερντογάν" πολλές φορές!!

Για να μην υπάρχει αμφιβολία στα παραπάνω οι δηλώσεις του Α. Τσίπρα…. καταγράφτηκαν:

 https://www.youtube.com/watch?v=9NysQ9lOqeY

Τελικά οι πολίτες που δεν έχουν και μεγάλη πολιτική ενημέρωση, αφού τα προβλήματα που τους κυριεύουν είναι πολύ μεγάλα, θα πρέπει να τα έχουν χαμένα από τα όσα ακούν από τον πρώην και το νυν πρωθυπουργό. Ποιον και τι να πρωτοπιστέψουν;

Αυτοδιοικητικοί και πολίτες της περιφέρειας Β. Αιγαίου ξεσηκώθηκαν ενάντια στην κυβερνητική αδράνεια στο μεταναστευτικό ζήτημα! Στο ΓΕΣ όμως άλλα κανονίζουν!

Δημήτρης Κυπριώτης  σύμφωνα με ανταποκρίσεις

Οι νησιώτες στο Βόρειο Αιγαίο αποφάσισαν δυναμικές κινητοποιήσεις σύμφωνα με τη χθεσινή  σύσκεψη και απόφαση που συγκλήθηκε με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη, Κώστα Μουτζούρη, στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου στη Μυτιλήνη. Στη σύσκεψη εκτός των παρόντων αυτοδιοικητικών συμμετείχαν  σε ταυτόχρονη τηλεδιάσκεψη  δήμαρχοι, φορείς και  εκπρόσωποι  πολιτών των νησιών. Κυρίαρχο θέμα ήταν οι τρόποι  αντίδρασης στην αδράνεια και στις αποφάσεις της κυβέρνησης,  σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα.

Συγκεκριμένα, λήφθηκε απόφαση για:

Γενική κινητοποίηση όλων των φορέων των νησιών του Βορείου Αιγαίου, με συμβολικό κλείσιμο των αεροδρομίων και των λιμένων της περιφέρειας Β. Αιγαίου.

Διερεύνηση της δυνατότητας κινητοποιήσεων στην Αθήνα.

Συμβολική κατάληψη του κτηρίου του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής στη Μυτιλήνη.

Υποβολή, σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Μυτιλήνης, μηνύσεων κατά παντός υπευθύνου ενώπιον του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για τα αδικήματα παράβασης διατάξεων που αφορούν τη δημόσια υγεία και τη δημόσια ασφάλεια από τον εσφαλμένο χειρισμό του ζητήματος του μεταναστευτικού.

Σύμφωνα με την περιφέρεια Β. Αιγαίου, οι κινητοποιήσεις θα υλοποιηθούν σε διάστημα δύο εβδομάδων, με σκοπό την όσο δυνατόν καλύτερη οργάνωσή τους και θα είναι διήμερες.

https://www.youtube.com/watch?v=tiWZ8L6Ryu8&feature=emb_share&fbclid=IwAR20p-yzDCxVnNKq8iq13vn0xtGMdPyp8gJkt2ONKyrEZqHkupN9qkgUT-g

Και ενώ συμβαίνουν αυτά το ΓΕΣ ψάχνει 1, 4 εκατ. Ευρώ για κρεβάτια και κλινοσκεπάσματα για τους μετανάστες! Τώρα αν υπάρχει αδυναμία κάλυψης στοιχειωδών λειτουργικών εξόδων, αυτό άραγε πόση σημασία έχει για τους υπευθύνους;

https://www.mikrometoxos.gr/edo-o-kosmos-kaigetai-kai-to-ges-psachnei-1-4-ekat-e-eyro-gia-krevatia-kai-klinoskepasmata-gia-toys-allodapoys/

Πρέπει να πούμε νωρίς την αλήθεια στους Έλληνες!!!!

 Το κείμενο που ακολουθεί είναι σοβαρό από κάθε άποψη, μιας και ο υπογράφων δημοσιογράφος Μ. Κοττάκης,  γνωστός για τη σοβαρότητα και την πληροφόριση που έχει,  προφανώςγια να το δημοσιοποιεί έχει τις πληροφορίες  και τους δικούς του λόγους. Σε κάθε περίπτωση όμως  και χωρίς να υιθετούμε τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο, τα λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας.

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης+

Άριστα έπραξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος διέκοψε τον Ντόναλντ Τραμπ μέσα στον Λευκό Οίκο για να αναπτύξει δημοσίως την ελληνική θέση σχετικά με το «ανυπόστατο» μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης.

Δεν είμαι σίγουρος, όμως, ότι η διατύπωσή του ήταν η σωστή. Η χρήση του ρήματος «αδημονούμε», προκειμένου να αιτηθεί τη στήριξη των ΗΠΑ για την ακύρωσή του, και η σιωπή του προέδρου στο άκουσμα της αδημονίας του έδωσαν την ευκαιρία στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης να ισχυριστούν -όχι αδίκως- ότι ο Τραμπ σφράγισε – δικαίωσε τη θέση της Άγκυρας στο ανώτατο δυνατό επίπεδο.

Στην πραγματικότητα, ο απρόβλεπτος πλανητάρχης ακολούθησε πιστά ό,τι του είχαν υποδείξει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο Πομπέο. Του σήκωσε τόσο ψηλά τον πήχη ο πρωθυπουργός μας, αιτούμενος στήριξη σε live μετάδοση, ώστε υποχρεώθηκε διά της σιωπής να αποκαλύψει την αμερικανική θέση. Θέση που διατύπωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και εξειδίκευσε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Ελλάδα.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «προκλητική», αλλά όχι «παράνομη», «άκυρη», «ανυπόστατη» (όπως λέμε εμείς) τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, ενώ ο Τζέφρι Πάιατ δήλωσε την επομένη ακριβώς ότι, κατά τη νομική υπηρεσία του υπουργείου του, «υφαλοκρηπίδα έχουν μόνο τα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου, όχι τα ακατοίκητα». Τι να πει περισσότερο ο Τραμπ;

Στην ουσία, οι ΗΠΑ έχουν στρώσει το χαλί στον Ερντογάν και του υποδεικνύουν με τον τρόπο τους πού να στείλει το ερευνητικό για «γεωτρήσεις»: Σε ακατοίκητες νησίδες και νήσους οι οποίες δεν περιλαμβάνονται ονομαστικώς στη Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά περιλαμβάνονται ονομαστικώς -με τουρκικό όνομα, δυστυχώς- στη συμφωνία με τη Λιβύη.

Σε νήσους και νησίδες που ευρίσκονται πέριξ του Καστελορίζου και μεταξύ Κω και Νισύρου. Το μέγα κόλπο -η «τέλεια κέντα» με χαρτοπαικτικούς όρους- είναι ότι επιχειρούν (εκτιμώ) να αναθεωρήσουν – ερμηνεύσουν τη «Λωζάννη» μέσω του μνημονίου με τη Λιβύη! Διά του ΟΗΕ, όργανο του οποίου είναι και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και, όταν έρθει η στιγμή -που δεν αργεί-, θα μας κατηγορήσουν και από πάνω ότι… παραβιάζουμε το Διεθνές Δίκαιο και θα απαιτήσουν είτε την παραπομπή θεμάτων εδαφικής μας ακεραιότητας και εθνικής μας κυριαρχίας στη Χάγη (που είναι το δικαστήριο του ΟΗΕ) είτε την απόσπασή τους διά της ισχύος.

Πρέπει να πούμε νωρίς την αλήθεια στους Έλληνες: Το μέλλον που μας σχεδιάζουν κινείται μεταξύ εθνικού εξευτελισμού και εθνικής τραγωδίας. Και, αν υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι μας καλύπτει η επιφύλαξη που κατέθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον ΟΗΕ το 2015 για την εξαίρεση των θεμάτων άμυνας και κυριαρχίας από τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, τους προτρέπω να το ξεχάσουν. Και εγώ το ίδιο νόμιζα. Μόνο που η επιφύλαξη Βενιζέλου δεν είναι καθολική – έχει ορθάνοιχτα παράθυρα. Ορίζει ό,τι ισχύει για θέματα άμυνας και κυριαρχίας, εκτός κι αν τα δύο μέρη αποφασίσουν να τα εντάξουν σε συνυποσχετικό!

Δυστυχώς, οι εξελίξεις που έρχονται -εκτός κι αν μας σώσει ένας παγκόσμιος πόλεμος- θα θίξουν τον σκληρό πυρήνα της εθνικής μας κυριαρχίας και θα απειλήσουν την εδαφική μας ακεραιότητα. Όπως λέει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής σε συνομιλητές του, «αυτή θα είναι η πλέον δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα μετά το 1974». Μια σχετικά ασφαλής προβολή των εξελίξεων στην περιοχή μας είναι η εξής – αναλαμβάνω το ρίσκο να τη διατυπώσω:

• Πρωτοκολλείται στον ΟΗΕ αυτό που εμείς ονομάζουμε «μνημόνιο» και αυτό που οι Τούρκοι αποκαλούν «διεθνή συμφωνία» με τη Λιβύη.

• Ο Ερντογάν αποστέλλει ερευνητικό, ίσως και μέσα στον μήνα, σε ακατοίκητο νησί του Αιγαίου, το οποίο περιλαμβάνεται στη συμφωνία και, κατά τους Αμερικανούς, δεν διαθέτει υφαλοκρηπίδα. Νησί που δεν ονοματίζεται στη Συνθήκη της Λωζάννης.

• Εμείς είτε παρακολουθούμε απαθώς, εξευτελιζόμενοι βεβαίως, την προσβολή του σκληρού πυρήνα της εθνικής μας κυριαρχίας και ζητάμε διάλογο «για την επίλυση συνοριακών διαφορών και συναφών θεμάτων», είτε αντιδρούμε και χτυπάμε.

• Εξαιρώντας από την ανάλυσή μου το δεύτερο σενάριο, στέκομαι στο πρώτο. Στον διάλογο. Εκεί, είτε καθόμαστε χωρίς ενδιάμεσους και συζητάμε απευθείας με τους Τούρκους όλα τα θέματα που βάζουν στο τραπέζι (γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση νήσων Αιγαίου, Θράκη) είτε ζητάμε παραπομπή στη Χάγη του ΟΗΕ (το πιθανότερο). Με τη διαφορά ότι η Χάγη δεν είναι δωρεάν. Μόνο το τυρί για το δόλωμα στη φάκα είναι δωρεάν σε αυτή τη ζωή.

Για να πάμε στη Χάγη, οι Τούρκοι θα απαιτήσουν να άρουμε την επιφύλαξή μας από τη δικαιοδοσία του διεθνούς δικαστηρίου και να εντάξουμε στο συνυποσχετικό τις γκρίζες ζώνες και τον αφοπλισμό των Δωδεκανήσων. Με συνέπεια πέντε δικαστές να κρίνουν την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας, ανοίγοντας τεράστια «Κερκόπορτα». Όπως έδειξε ο «Αττίλας 2» στην Κύπρο, οι Τούρκοι δεν σταματούν στο «1» αν βρουν πρόσφορο έδαφος.

Περιγράφω, βεβαίως, το καλύτερο σενάριο. Διότι υπάρχει και το σενάριο -βασικό κατά πολλούς- ότι οι Τούρκοι θα μας προκαλέσουν για να μας οδηγήσουν σε θερμό επεισόδιο με διακύβευμα κατάληψη εθνικού εδάφους και όχι απλώς γκριζάρισμα, όπως έγινε στα Ίμια.

Δεν γράφω σήμερα, αγαπητοί αναγνώστες, για να προκαλέσω πανικό, φόβο, ναυτία. Γράφω για να ενημερώσω πού βρισκόμαστε. Οφείλουμε να ξέρουμε πού βρισκόμαστε. Ο Μητσοτάκης δεν φταίει. Ούτε για το γεγονός ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει χάρτη με τα σύνορα και τις συντεταγμένες μας στον ΟΗΕ την τελευταία δεκαετία, κάτι που οφείλεται -το ξέρω καλά- σε νουθεσίες των ΗΠΑ. Ούτε βεβαίως φταίει που οι Τούρκοι, με τις ΗΠΑ να τους έχουν ανάγκη στο Ιράν, με τη Ρωσία μαζί τους και με την Ευρώπη εξουδετερωμένη, έχουν μπει στον πειρασμό ότι «τώρα είναι η ώρα», όπως το 1974.

Ο Μητσοτάκης δεν φταίει, αλλά ο κλήρος τού έλαχε να διαχειριστεί μία από τις δυσκολότερες εθνικές κρίσεις από τη Μεταπολίτευση. Κατά τούτο, πρέπει, χωρίς κραυγές, να προετοιμάσει τον λαό για να μην κάθεται πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι και να μην υποστεί βίαιο υπαρξιακό σοκ κάποιο πρωί.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, βεβαίως, ετοιμάζεται. Το γεγονός ότι αναζήτησε στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών το τηλεγράφημα που έστειλαν ομογενείς από το Τάρπον Σπρινκς στον Βενιζέλο, το 1923, προκειμένου να του ευχηθούν καλή δύναμη στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη της Λωζάννης, δείχνει πώς αντιλαμβάνεται το διακύβευμα και ετοιμάζεται.

Αναζητά και αυτός ευχές για δύναμη. Το γεγονός ότι δέχεται διαπραγματεύσεις -αρκεί να μην είναι, κατά δήλωσή του, «εκβιαζόμενος»- επίσης δείχνει ότι ετοιμάζεται. Πρέπει να ετοιμαζόμαστε όλοι. Και να θυμόμαστε πώς διαπραγματεύτηκε στη Λωζάννη απέναντι στη Δύση ο εκπρόσωπος της ηττημένης Ελλάδας, ο λέων Βενιζέλος: Ως νικητής.

*Δημοσιογράφος-Διευθυντής της εφημ. ΕΣΤΙΑ

Πηγή: newsbreak.gr