ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ! ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!

Αναμνήσεις από την μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ

Του  Θεοδόση Εκίζογλου     


  Κάθε φορά που πλησιάζει το τέλος της θητείας μίας αντιλαϊκής - ως είθισται να είναι όλες τα τελευταία χρόνια - κυβέρνησης το σύνθημα που κυριαρχεί είναι «Ας φύγουν τουλάχιστον αυτοί. Αποκλείεται οι επόμενοι να είναι χειρότεροι». Μέχρι τώρα όμως ο επόμενος ήταν πάντα πολύ χειρότερος από τον προηγούμενο.

  Άραγε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα σπάσει αυτή την καταραμένη παράδοση;

  Όταν το 2012 το εκλογικό αποτέλεσμα είχε αναδείξει δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο που έπραξε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν να τοποθετήσει το μνημόνιο σε έναν φάκελο και – έστω συμβολικά - να το στείλει πίσω στους ευρωπαίους λέγοντας τότε ότι «η λαϊκή ψήφος έστειλε μήνυμα ακύρωσης του Μνημονίου» (8 Μαΐου 2012).

   Από εκείνη τη στιγμή άλλαξαν πολλά. Το «πάρτε πίσω το μνημόνιο» έγινε «το μνημόνιο θα συνεχίσει να υπάρχει» (Αλέξης Μητρόπουλος,  11/12/2014, https://www.youtube.com/watch?v=ATa8r-tOghs, διάρκεια 1:02). Το «οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη» του Τσίπρα έγινε «εμείς ενημερώνουμε τις αγορές για το πρόγραμμά μας ήδη από το 2012 και τους βεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε την ίδια πολιτική» (Μηλιός, 15/12/2014, https://www.youtube.com/watch?v=JKLLhA3Qbos, διάρκεια 1:36) και το «η τρόικα θα φύγει την επομένη ημέρα εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ» μετατράπηκε στο «εμείς θα προσπαθήσουμε ώστε να φύγει η τρόικα»

  Οι κατά καιρούς εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα θυμίζουν τα Ζάππεια του Σαμαρά κατά τα οποία έσκιζε με αγανάκτηση μνημόνια σκορπώντας τα κατόπιν σαν κομφετί στον αέρα μέχρι που από την ίδια ήδη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία έθεσε ως κύριο και καθημερινό του μέλημα την μέχρι κεραίας εφαρμογή του.

  Ακούγοντας λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να γυρίσαμε με κάποια μηχανή του χρόνου στο πρόσφατο παρελθόν και παρακολουθούμε την αντιπολίτευση της εποχής με άλλα όμως πρόσωπα. Επιπρόσθετα, με αυτά που βροντοφωνάζουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να μας προλέγουν το μέλλον που μας περιμένει με μία αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.


  ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, ημέρα πρώτη. Το πρώτο που θα ανακοινώσει ο Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις που θα κάνει αφού σταθεροποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα που – όπως φαίνεται - θα αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα έστω και με μικρή διαφορά θα είναι ότι όλα όσα υποσχέθηκε θα υλοποιηθούν, όμως αυτό θα γίνει ….σε βάθος τετραετίας. Αυτό δηλαδή που λένε όλοι ευθύς μόλις αναλάβουν την εξουσία προκειμένου να απενοχοποιήσουν εκ των προτέρων τον εαυτό τους για το ότι αυτό που θα ακολουθήσει δεν θα είναι ακριβώς αυτό που υποσχέθηκαν προεκλογικά. Για την ακρίβεια: δεν θα έχει απολύτως καμία σχέση με τις προεκλογικές τους εξαγγελίες.


  Η συνέχεια θα παραμείνει εξ’ ίσου απογοητευτική για όσους στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ασφαλώς και δεν θα καταργήσει το μνημόνιο αφού βέβαια από τώρα μας λένε ότι «οι τετρακόσοι-τόσοι εφαρμοστικοί νόμοι που ουσιαστικά το υλοποιούν δεν μπορούν να καταργηθούν από τη μία μέρα στην άλλη» πετώντας έτσι στα σκουπίδια αυτά που οι ίδιοι έλεγαν παλιότερα ότι η ακύρωση του μνημονίου θα γίνει με έναν νόμο όπου το ένα και μοναδικό του άρθρο θα καταργούσε έναν-προς-έναν όλους τους νόμους που προσδιορίζουν επακριβώς τις ενέργειες που απαιτεί το μνημόνιο συνεννόησης (memorandum of understanding).


  Κατόπιν, θα συνεχίσει όπως και η κυβέρνηση Σαμαρά να σύρεται σε συνομιλίες με την τρόικα (ουσιαστικά, πρόκειται για  συναντήσεις υπαγόρευσης εντολών και όχι για συνομιλίες) προκειμένου να παίρνουμε τις δόσεις και να πληρώνουμε τα παλιά δανεικά διότι ο Αλέξης έχει ήδη πει ότι δεν είμαστε μπαταχτσήδες και ότι θα αποπληρώσει τους δανειστές στο ακέραιο. Κατά καιρούς στελέχη του έχουν κάνει λόγο για ένα ποσοστό από 5% ως 16% του χρέους που είναι απεχθές οπότε το υπόλοιπο …84%  ως 95% είναι χρέος προς αποπληρωμή στους πάλαι ποτέ αποκαλούμενους «θεσμικούς επενδυτές», κατά τ’άλλα τζογαδόρους του χειρίστου είδους που αγόρασαν στη μαύρη αγορά ελληνικά ομόλογά στο 20% της αρχικής τους αξίας και απαιτούν κατόπιν από το ελληνικό ταμείο το 100% με την απειλή ότι αν αυτό δεν συμβεί τότε η άρνηση θα χαρακτηριστεί ως πιστωτικό γεγονός.


  Δεν θα τολμήσουν ούτε καν να βάλουν φρένο στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας διότι θα μας αναφέρουν το πρόσφατο παράδειγμα  (Δεκέμβριος/2014) στην Κύπρο όπου η Τρόικα δεν έδωσε μία δόση της χρηματοδότησης (του εαυτού της) στην Κύπρο διότι το κυπριακό κοινοβούλιο τόλμησε και ψήφισε νόμο που βάζει φρένο στην εκποίηση ενυπόθηκων ακινήτων. Και όλα αυτά, διότι …πάνω απ' όλα προέχει η αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους όπως ο ίδιος ο Αλέξης άλλωστε τους έχει χαρακτηρίσει. (Διαβάστε και το «Αλέξης Τσίπρας: Η ακτινογραφία ενός συνεχιστή της σημερινής πολιτικής http://porofaraggo.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3474.html)

  Θέλοντας στη συνέχεια ο Αλέξης να δείξει ότι τηρεί την υπόσχεσή του, θα ζητήσει,  ψελλίζοντάς το, να γίνει η περίφημη διεθνής συνδιάσκεψη που μας έχει τάξει όπως αυτή που έγινε το 1953 στο Λονδίνο για τα χρέη της Γερμανίας και – όπως μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ – αυτό ήταν το γεγονός στο οποίο στηρίχθηκε το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Ξεχνάει βέβαια ότι σε αυτό το θαύμα συνετέλεσαν κυρίως τα τρένα που αδιάκοπα, καθ’ όλη τη δεκαετία 1960-70 κουβάλησαν μία ολόκληρη γενιά ελλήνων στη Γερμανία προκειμένου να δουλέψει στις φάμπρικές της. Στην πρότασή του αυτή δεν θα ανταποκριθεί φυσικά κανένας (δεν απέσπασε ως τώρα καμία θετική απάντηση από κάποιον ευρωπαίο ηγέτη) και στην καλύτερη περίπτωση θα του κάνουν τη μεγάλη χάρη να του απαντήσουν ότι γίνονται ήδη διασκέψεις όπου η Ελλάδα συμμετέχει (συμπεριλαμβανομένων του eurogroup, ευρωκοινοβούλιο, κα) οπότε τι περισσότερο θα μπορούσε να θέσει σε μία ακόμα;


  Για τον ίδιο ακριβώς λόγο όπως και στα παραπάνω, αυτόν δηλαδή της παθολογικής ευρωλαγνείας, δεν θα κάνει απολύτως τίποτα ούτε στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής η οποία απαιτεί την επαναδιαπραγμάτευση (αν όχι ακύρωση) της ευρωπαϊκής συνθήκης «Δουβλίνο 2» που μας υποχρεώνει να είμαστε δίχτυ μεταναστών που έρχονται απ’ αλάργα με σκοπό να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την κεντρική Ευρώπη. Αυτό τουλάχιστον δηλώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες, με πρόσφατο παράδειγμα τούς Σύρους μετανάστες που κάνοντας απεργία πείνας στο Σύνταγμα, απαιτούσαν να τους επιτραπεί να φύγουν προς την Ευρώπη. Αυτό βέβαια συνιστά παραβίαση στην ελευθερία που πρέπει να έχουν στην μετακίνηση και όχι σεβασμό των δικαιωμάτων τους όπως το παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνωστόν(;) η παραπάνω συνθήκη υποχρεώνει την πρώτη χώρα της Ευρώπης στην οποία εισέρχεται ένας μετανάστης (ποια είναι σχεδόν πάντα αυτή; «νιάου-νιάου στα κεραμίδια») να τον κρατάει εκεί και να μην του επιτρέπει να συνεχίζει το ταξίδι του προς την υπόλοιπη Ευρώπη διαφορετικά η χώρα αυτή θα αποβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για παραβίαση ευρωπαϊκής συνθήκης (αμήν και πότε). Διαβάστε και το «Από Αφγανιστάν για Ελλάδα μέσω Δουβλίνου http://porofaraggo.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html)



 Όσοι στο μεταξύ θα έχουν απομείνει με την ελπίδα ότι ο Αλέξης τουλάχιστον δεν θα ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία τότε μάλλον αυτή τους η ελπίδα θα διαψευστεί από τον ίδιο τον Αλέξη ο οποίος ήδη έχει πει (11 Δεκεμβρίου 2014) ότι απλά «…θα γίνει επανέλεγχος των συμβάσεων του ΤΑΙΠΕΔ από τη νέα βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές» όταν μέχρι την προηγούμενη ημέρα ο ΣΥΡΙΖΑ ανέμιζε τη σημαία της πλήρους κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ. Επομένως, αν οι συμβάσεις επανελεγχθούν και …με κάποιον μαγικό τρόπο …βρεθούν «εντάξει» τότε θα συνεχιστεί ανεμπόδιστα η εκποίηση της ελληνικής επικράτειας, είτε αυτή αφορά αεροδρόμια, παραλίες, δάση και διάφορες άλλες εκτάσεις.

  Στο μεταξύ, και για όσο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίζει την πολιτική «σωτηρίας» της χώρας, πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης, ο κόσμος θα διαμαρτύρεται στους δρόμους εκτιμώντας ότι προδόθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ που τον θεωρούσε ότι ήταν η τελευταία του ελπίδα μετά από την δολοφονική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οπότε κάπου εδώ θα ξεπροβάλλουν από ένα στενό σοκάκι τα πράσινα ανθρωπάκια του συστήματος, τα ΜΑΤ, για να παίξουν τον γνωστό ρόλο που τόσο πολύ άλλωστε τους αρέσει και το κάνουν με υπερβάλλων μάλιστα ζήλο.


  Μετά από όλα αυτά το μόνο που μένει σε εκκρεμότητα είναι να αποφανθούμε αν θα είναι νόστιμες οι 300.000 φασολάδες που υποσχέθηκε ότι θα μοιράζει κάθε μέρα ο Αλέξης στα συσσίτια που θα στήσει.  Συσσίτια λοιπόν. Αυτή είναι η κατάκτηση του ευρώ το οποίο ο Αλέξης υπηρετεί και θα υπηρετήσει ωσάν αυτό να είναι μία θεότητα που δεν επιδέχεται καμία απολύτως αμφισβήτηση και που στο όνομά της θα πρέπει να συνεχιστούν οι ανθρωποθυσίες.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη*                

Μέσα σ’αυτά τα τελευταία έξη χρόνια η Ελλάδα υπέστη τα πάνδεινα, ως πειραματόζωο, από το οποίο οι φανατικοί νεοφιλελεύθεροι της υφηλίου ανέμεναν την  ύστατη δικαίωσή τους. 

Πίστευαν, δηλαδή,  αφελώς, ότι
το παντελώς και πανταχού αποτυχημένο μοντέλο τους της λιτότητας, θα είχε επιτέλους κάποια θετικά αποτελέσματα στην ελληνική περίπτωση.  

Οι ελπίδες τους, όμως,  όπως άλλωστε θα έπρεπε να θεωρείται εκ των προτέρων βέβαιο, αποδείχθηκαν και τη φορά αυτή φρούδες και  αντί του θριάμβου, που προσδοκούσαν, η Ελλάδα κατέρρευσε και ο λαός της εξαθλιώθηκε. 

Ρήξη με την κατοχική πολιτική ή σύντομη παρένθεση ο ΣΥΡΙΖΑ

Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των δωσίλογων να κρατηθούν στην εξουσία, γκρεμοτσακίστηκαν, μέσα στο σκηνικό που έστησαν οι ίδιοι.

Οι επερχόμενες εκλογές είναι σίγουρο ότι θα διεξαχθούν μέσα σε κλίμα αντιπαράθεσης και πόλωσης που θα χρησιμοποιήσουν οι δυο …. ‘’μονομάχοι’’, για να συσκοτίσουν το πραγματικό διακύβευμα. Ένα σκηνικό που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν για να οδηγήσουν τον ψηφοφόρο στην απέλπιδα επιλογή του  …… ‘’μικρότερου κακού’’.

Κάτι τέτοιες ώρες η καθαρή σκέψη είναι ο καλύτερος οδηγός. Κάτι τέτοιες μέρες είναι – ίσως – η καλύτερη ευκαιρία να διακρίνει ο κάθε πολίτης το πραγματικό συμφέρον αυτού του τόπου και να ορίσει το δικό του ρόλο στο όλο σκηνικό.

Η μια όχθη

Οι δωσίλογοι, με σύνθημα τη ‘’σταθερότητα’’, θα επιχειρήσουν να διεγείρουν τα φοβικά σύνδρομα του ‘’νοικοκύρη’’ και απολίτικου. Να τον πανικοβάλουν με όλα τα κακά που θα πλήξουν, τάχα, αυτόν τον τόπο, έτσι και τολμήσει κάποια κυβέρνηση να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στους τοκογλύφους, τους ‘’εταίρους’’ τους.

Θα ακουστούν κρωξίματα για άδεια ΑΤΜ, αποφεύγοντας να ομολογήσουν ότι και τώρα είναι άδεια ή κι αν κάποια απ` αυτά διαθέτουν ακόμα κάτι ψιλά, τα έχουν για λίγους και ‘’εκλεκτούς’’.

Θα ακουστούν παραμύθια με δράκους και grexit, κρύβοντας τον πραγματικό στόχο των δανειστών που θέλουν την Ελλάδα εγκλωβισμένη στο ΕΥΡΩ μέχρι τελικής εξουθένωσης.

Θα πλαταγίσουν τη σημαία της ‘’σταθερότητας’’ έναντι του κινδύνου της ‘’αποσταθεροποίησης’’. Θα διαλαλούν οι τελάληδες, την πραμάτεια της συνέχισης της σταθερότητας στην πολιτική της πείνας, της εξαθλίωσης, της δυστυχίας, του ανθρώπινου πόνου και τελικά της υποτέλειας και της διάλυσης αυτής της χώρας.

Συνεπίκουροι αυτής της ‘’πολιτικής’’ και όλα τα αποκαΐδια της πολιτικής αγυρτείας του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ (υπάρχει ακόμα αυτή;) που σαν αρουραίοι σαλτάρουν σε σανίδες σωτηρίας με διάφορα ονόματα : ελιές, ποτάμια, δημοκρατικές παρατάξεις, ρίζες και φραγκοσυκιές. Σε ‘’κόμματα’’, κομματίδια, αποκόμματα και τυχάρπαστους σωτήρες, που αδιάντροπα θα καραδοκούν για τη στιγμή που θα ξαναενωθούν σαν δεκανίκια του κύριου κορμού των δωσίλογων, για την τελική επίθεση εναντίον αυτού του λαού. Θα παρουσιάσουν το σκοτάδι, τον τυχοδιωκτισμό τους και την καταστροφή σαν ….. ‘’νέο’’ και ‘’αλλαγή’’.

Όλοι όσοι ασέλγησαν στο κορμί αυτής της κοινωνίας θα ανακαινίσουν την πολιτική τους φρασεολογία με λέξεις ελκυστικές. ‘’Νέο’’, ‘’αλλαγή’’, σταθερότητα’’, ‘’έξοδος από το τούνελ των μνημονίων’’ (την ώρα που ετοιμάζουν νέα και ακόμα χειρότερα μνημόνια), ‘’αξιοπιστία’’, ‘’ισοτιμία εταίρων’’ και άλλα βαρύγδουπα κουραφέξαλα, θα ψιθυρίζουν στο αυτί του απελπισμένου και ανύποπτου ψηφοφόρου.

Η άλλη όχθη 

Από την άλλη όχθη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στη χθεσινή του ομιλία στον Κεραμεικό, ο κ. Τσίπρας μίλησε για ‘’συνειδητά λάθη’’ των απερχόμενων δωσίλογων.

Από πού ως πού ήταν ….. λάθη οι πολιτικές που απεμπόλησαν την εθνική κυριαρχία; Από πού ως πού ήταν …. λάθη οι πολιτικές αφαίμαξης αυτού του λαού και της εκποίησης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του; Αν ήταν λάθη αυτά γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη για μη αναγνώριση όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί ως τώρα; Γιατί δεν ακούστηκε ούτε λέξη, από τον κ. Τσίπρα, για τιμωρία των ενόχων για την …… ‘’ανθρωπιστική κρίση’’ – όπως ονομάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού – που ήταν η κυρίαρχη πολιτική επιλογή, πέντε χρόνια τώρα, ενώ αντίθετα ακούστηκαν κορόνες για τον φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ και διαβεβαιώσεις για παραμονή στο ευρώ;

Να θυμάται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι καιροί άλλαξαν.

Δεν είναι 1981 που ο Ανδρ. Παπανδρέου είχε τα περιθώρια να παίζει με συνθήματα εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα πολιτικές εξυπηρέτησης ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Είχε, τότε, την πολυτέλεια και τα περιθώρια ‘’παροχών’’ ώστε να αποπροσανατολίζει τη μάζα και να κλείνει στόματα.

Σήμερα ….. ‘’οι καιροί ου μενετοί’’. Περιθώρια ελιγμών, πιστώσεις χρόνου και καθρεφτάκια, δεν θα γίνουν εύκολα αποδεκτά από έναν λαό που ζει στο πετσί του τον αργό του θάνατο. Αυτός ο λαός θα απαιτήσει, από την πρώτη μέρα.

Ας μη χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία τής ‘’καμένης γης’’ ή το πρόσχημα των ‘’υπογεγραμμένων υποχρεώσεων’’ και των ‘’δεσμεύσεων’’ των απερχομένων, σαν φύλλο συκής, που θα επιχειρεί να κρύψει τη γύμνια της θέλησής του για σύγκρουση με το πραγματικό πρόβλημα.

Με την καθαίρεση των δωσίλογων, ο λαός ανέπνευσε με ανακούφιση και αναπτερώθηκε η ελπίδα του. Ένιωσε να απαλλάσσεται από την καθημερινή ειρωνεία και χλεύη των ξεπουλημένων. Όμως η πολιτική τους ζει και βασιλεύει. Είναι ακόμα εδώ και καραδοκεί.

Αυτή η πολιτική της εθνικής υποτέλειας είναι και το διακύβευμα. Όχι η διαπραγματευτική ικανότητα του ενός ή του άλλου.

Άλλο είναι να σπάω τα δεσμά που επέβαλαν στη χώρα οι κατακτητές, άλλο βγαίνω από την κατοχή, κι άλλο διαπραγματεύομαι με πιο ‘’έξυπνο τρόπο’’ μαζί τους. Τεράστια διαφορά !

Αυτό θα είναι και το διακύβευμα κι αυτό θα αποτελέσει και τη λυδία λίθο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πρώτη επιλογή θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στη δεύτερη επιλογή, αν δεν το έχει αντιληφθεί, ή αν δεν το θέλει, θα πρέπει να το πάρει απόφαση ότι θα τον χρησιμοποιήσουν – σαν σύντομη παρένθεση – ως άλλοθι της αποτυχίας, δήθεν, του ‘’αντιμνημονιακού’’ δρόμου, της ‘’αντιευρωπαϊκής’’ πολιτικής. Θα επιχειρήσουν να αναστήσουν το δικό τους φιλοευρωπαϊκό μοντέλο και να επανέλθουν ισχυρότεροι, σκληρότεροι και πιο απάνθρωποι, ως γνήσιοι εκφραστές του φιλοευρωπαϊσμού. Γιατί, βλέπεις, τα γνήσια ανταλλακτικά είναι πάντα πιο προτιμητέα από τα imitation και τις ‘’μαϊμούδες’’.

Η πολιτική πολυκατοικία, που μας έστησαν οι περίφημες …… '’αγορές’’, δεν παίρνει από εξωραϊσμούς και ανακαινίσεις. Δεν έχει ανάγκη από καλύτερους διαχειριστές. Είναι σάπια και επικίνδυνη. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή, με την πρωτόβουλη σύμπραξη όλου του λαού.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το πραγματικό διακύβευμα, που είναι η έξοδος από την κατάρα του ΕΥΡΩ, την μονομερή άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, τότε θα αποτελέσει μια σύντομη παρένθεση και θα χρησιμοποιηθεί σαν γέφυρα, στην προσπάθεια της επανόδου των δωσίλογων. Και τότε το μόνο που θα του απομείνει θα είναι η ιστορική καταγραφή του σαν του νεκροθάφτη των ελπίδων αυτού του λαού και σαν συνειδητό συνεργάτη των κατοχικών δυνάμεων, στο όνομα της ……. συνέχειας του κράτους (!!) και της υλοποίησης των δεσμεύσεων των δωσίλογων.

Τώρα όμως, από δω και πέρα, θα αναγκαστούν – όσο κι αν δεν το θέλουν - να υποστούν, ΟΛΟΙ τους, την παρουσία στο προσκήνιο του λαού, που καθημερινά θα μεγαλώνει σε πλήθος και θα δυναμώνει σε μαχητικότητα.

Ας το λάβουν υπόψη τους.

Κώστας Γιαννιώτης

Μέλος του  Ελεγκτ. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ   

Το Σάββατο 3 Ιανουαρίου γιορτάζουμε τη Νέα Χρονιά!

Η γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται - Μνήμη Γιώργου Αλεξάνδρου

Σήμερα το πρωΐ έφυγε από κοντά μας ένας μοναδικός και ιδιαίτερος άνθρωπος, αγαπητός φίλος, μαζί μας για χρόνια στο περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ και στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική ανεξαρτησία: Ο δημοσιογράφος Γιώργος Αλεξάνδρου.

 ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ

 Λ.Αποσκίτης

Ούτε έθνη, ούτε θρησκείες, ούτε ιδεολογίες, ούτε αγωγοί, ούτε πολιτισμοί, αλλά Μνήμες και Σύμβολα;

(+) Του Γιώργου Αλεξάνδρου

Μ’ αυτό το άρθρο δεν επιθυμώ να εστιάσω σ’ ένα παράδειγμα όπως τα Σκωτσέζικο, Τουρκικό, Κουρδικό κλπ. που άλλωστε τόσες πολλές αναλύσεις έχουν γίνει σε αυτά. 

Προσπαθώ να εστιάσω την προσοχή του αναγνώστη στο συνολικότερο παγκόσμιο φαινόμενο ανατροπών που έρχονται «φωτογραφίζοντας» κυρίως τρία κακοϊδωμένα μοντέλα ανατροπών που βρίσκονται δίπλα μας: Το Ρωσικό, το Ισλαμικό και το Ιταλικό.

   

Παρουσιάζοντας τα δυστοπικά αποτελέσματα των προφητειών και το άστοχο στις τρέχουσες γεωπολιτικές αναλύσεις επιχειρώ να μιλήσω όχι τόσο στο θολωμένο, και εν τέλει ανενεργό, συνειδητό, αλλά στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο του αναγνώστη που ίσως ακόμα παραμένουν ενεργά. 

Οι φωτογραφίες του άρθρου και οι λεζάντες αυτόν ακριβώς τον στόχο υπηρετούν. 

Τέλος, προσπαθώ να δείξω ότι στην παγκοσμίως ρευστή εποχή μας, όπου ακόμα και η μαγεία επανεμφανίζεται ως όπλο, δίπλα στις αποκρυπτόμενες από τα ΜΜΕ μαζικές-τελετουργικές σφαγές αθώων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη, για την Ελλάδα, στον κόσμο που έρχεται, υπάρχουν μόνον δύο δρόμοι: εκείνος των θρυμματισμένων προτεκτοράτων και εκείνος ενός πολιτιστικού αυτοκρατορικού μέλλοντος που θα στηρίζεται στις παγκόσμιες ελληνικές μνήμες και τα σύμβολα του διαχρονικού ελληνισμού. 

Και αναρωτιέμαι ποια πρέπει να είναι η στάση των Ελλήνων Ορθοδόξων ειδικά αλλά και όλων των Ελλήνων γενικά… ακόμα και όλων των κατοίκων (και των ξένων) αυτής της χώρας, τώρα στους καιρούς της μεγάλης αναμονής, αλλά και σας προτείνω να ψάξετε την άγνωστη στην Ελλάδα σημερινή επιρροή της χώρας μας στα παγκόσμια αριστερά κινήματα.

Συνέχεια του άρθρου εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

  Σήμερα 30/12/2014 στα γραφεία του Κινήματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, συναντήθηκε αντιπροσωπεία της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ αποτελούμενη από τον Α’ Συντονιστή κ. Θ. Συμβουλόπουλο και Β’ Συντονιστή κ. Γ. Αθανασιάδη, με τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Π. Καμμένο.

Η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα και αφορούσε την δυνατότητα συνεργασίας των δύο πολιτικών φορέων.

Αθήνα 30/12/2014

Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ

Μάθαμε να μοιράζουμε εύκολα συγχαρητήρια

Μάκης Τριανταφυλλόπουλος

 

Άκουγα χθες την κα Μπακογιάννη να δίνει συγχαρητήρια στις ελληνικές και ιταλικές Αρχές για τη συνδρομή τους στη ναυτική τραγωδία πλέον, έτσι όπως εξελίσσεται, του πλοίου «Norman Atlantic», ζητώντας να παρασημοφορηθούν οι άνδρες τους.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Έτσι κι αλλιώς οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες στους πάσης φύσεως διασώστες.

Όχι αυτούς της οικονομίας μας αλλά τους άλλους. Πυροσβέστες, γιατρούς, αεροπόρους, λιμενικούς, ορειβάτες.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, της ναυτικής τραγωδίας στην Αδριατική, υπάρχουν τεράστια ερωτήματα, τα οποία ανακύπτουν από τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία.

Είναι δυνατόν ανάμεσα από δύο χώρες ευρωπαϊκές, Ιταλία-Ελλάδα, με ναυτοσύνη, παράδοση στη θάλασσα και υπηρεσίες διάσωσης, με ελικόπτερα παντός καιρού, πολεμικά σκάφη και ό,τι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου, οι επιβάτες ενός πλοίου που έμεινε ακυβέρνητο και φλεγόμενο στη μέση της θάλασσας, 12 ναυτικά μίλια από την Αλβανία, 45 από το Μπρίντιζι, 45 από το Σιδάρι της Κέρκυρας και 30 από το Ότραντο, να παραμένουν αβοήθητοι τόσες ώρες;

Είναι δυνατόν οι αρμόδιες υπηρεσίες να επικαλούνται τις καιρικές συνθήκες, όταν έχουμε δει στον Ατλαντικό με πολύ χειρότερες συνθήκες να γίνονται επιχειρήσεις διακομιδής και διάσωσης, σε κρουαζιερόπλοια που μετέφεραν πολλαπλάσιους επιβάτες;

Τι μεσολάβησε για να επικρατήσει τέτοιο χάος;

Ασφαλώς το βάρος έπεσε στο επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης. Η ανταλλαγή συγχαρητηρίων από το twitter μεταξύ Ματέο Ρέντσι και Αντώνη Σαμαρά και η εκδήλωση του ενδιαφέροντός τους δεν μπορούσαν να δώσουν λύση στο πρόβλημα.

Είναι φανερό ότι δεν υπήρξε η πρέπουσα συνεργασία, η ανταλλαγή tweet και ο απαραίτητος συντονισμός μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών των δύο κρατών. Εάν αφήσουμε τη «φτωχή» Αλβανία απ' έξω, το ερώτημα που τίθεται είναι πολύ συγκεκριμένο.

Γιατί σε ένα στενό, αυτό του Ότραντο, όπου η άμεση επέμβαση από αέρα και θάλασσα είναι υπόθεση δύο ωρών το πολύ, σε ακινητοποιημένο και φλεγόμενο πλοίο οι επιβάτες έμειναν τόσες ώρες;

Για ποια συντεταγμένη εγκατάλειψη μιλάμε, όταν η έρημη σοπράνο -έτυχε να ταξιδεύει με το συγκεκριμένο πλοίο- περιέγραψε με φρίκη την αγριότητα της απόλυτης εγκατάλειψης, με αλλόφρονες επιβάτες που την πέταγαν κάτω και τη χτυπούσαν προκειμένου να σωθούν οι ίδιοι;

Για ποια συντονισμένη διάσωση κουβεντιάζουμε, όταν οι Αρχές του ενός κράτους περίμεναν την αντίδραση των Αρχών του άλλου, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος;

Πού ήταν οι Έλληνες, διαμαρτύρονται οι Ιταλοί δημοσιογράφοι δικαίως, αλλά κι εμείς οφείλουμε να αναρωτηθούμε με τη σειρά μας τις πρώτες κρίσιμες ώρες πού ήταν οι Ιταλοί. Επιτρέπεται η τρίτη πιο ισχυρή χώρα της Ευρωζώνης να αφήνει τους επιβάτες ενός φλεγόμενου πλοίου αβοήθητους τόσες ώρες;

Λίγο πολύ γνωρίζουμε τι πρόκειται να συμβεί. Θα την πληρώσει δικαίως ο καπετάνιος, που επέτρεπε στους οδηγούς φορτηγών να κοιμούνται μέσα στα αυτοκίνητά τους -ένας Θεός ξέρει πόσοι θα βρεθούν μέσα στο γκαράζ του πλοίου-, η εταιρεία γιατί κάποια πόρτα πυρασφάλειας δεν έκλεινε καλά και κάποιοι φουκαράδες υπάλληλοι αρμόδιοι ή αναρμόδιοι.

Δεν θα την πληρώσουν όμως εκείνοι που όφειλαν σε μια θάλασσα υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος να υπάρχουν συντονισμένες και συνεργαζόμενες δυνάμεις άμεσης επέμβασης και διάσωσης. Η ακαριαία αντίδραση και η έλλειψη αντανακλαστικών είχαν ως αποτέλεσμα τόσοι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και να πληγεί η επιχείρηση που ακούει στο όνομα τουρισμός, η οποία στη χώρα μας τουλάχιστον επιφέρει ένα από τα σημαντικότερα εναπομείναντα έσοδα.

Όλα αυτά ωστόσο μόνο δευτερεύοντα μπορούν να χαρακτηριστούν, όταν τόσο άδικα έχασαν τη ζωή τους άνθρωποι που έπειτα από τόσες ώρες δεν γνωρίζουμε ούτε πόσοι!

Έλληνες και Ιταλοί δυσφήμησαν τη θάλασσα και τον τουρισμό τους με τον χειρότερο τρόπο...

Ο ελληνικός λαός και ο νταβατζής του.

Ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή είναι σαν μια κακοποιημένη γυναίκα, η οποία φοβάται να φύγει από τον βασανιστή – νταβατζή της που την εκδίδει και την εκμεταλλεύεται, γιατί την φοβίζει ότι θα υποστεί χειρότερα.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε σε μια τέτοια κατάσταση, δεν είναι να σκοτώσουμε τον νταβατζή, γιατί αμέσως θα βρεθεί άλλος. 

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε εσωτερικά το δρόμο της ηθικής και της αρετής, ώστε να απεξαρτηθούμε από τους νταβατζήδες γενικά. Το μπορούμε; 

Φοβόμαστε ότι με τον νταβατζή να ελέγχει απόλυτα τη ζωή μας, δεν το μπορούμε. Πρέπει όμως να βρούμε τη δύναμη να το προσπαθήσουμε. Πρέπει να κάνουμε τέσσερα πράγματα.

Πρέπει κατ’ αρχήν να ανοίξουμε εσωτερικά το κλειστό πολιτικό μας σύστημα που το ελέγχει ο νταβατζής. 

Αμέσως μετά θα πρέπει να ανοίξουμε το κλειστό οικονομικό σύστημα που ευνοεί αποκλειστικά τον νταβατζή. 

Στη συνέχεια θα πρέπει να ανοίξουμε το κλειστό σύστημα πληροφόρησης που γίνεται μόνο μέσω των ΜΜΕ του νταβατζή και τέλος θα πρέπει να ανοίξουμε το κλειστό φορολογικό σύστημα που παίρνει τα χρήματα από το λαό για να τα δίνει στον νταβατζή. 

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος της ηθικής, της αρετής, της δημοκρατίας και της προόδου. 

Μόνο έτσι θα απεξαρτηθούμε και θα απελευθερωθούμε από τον νταβατζή μας.

Τουρκική αθλιότητα με υπερπτήσεις παρά το δράμα στην Αδριατική

  Δεκάμβριος 29, 

Δεν έχει προηγούμενο το θράσος των Τούρκων που δεν δίστασαν να προκαλέσουν την ελληνική Αεροπορία, ενώ τα βλέμματα και οι καρδιές όλου του ελληνικού λαού ήταν στραμμένο στο δράμα που εκτυλίσσεται στην Αδριατική και το πλοίο «Norman Atlantic».

Όπως ανακοινώθηκε από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ), δύο σχηματισμοί αεροσκαφών της τουρκικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν τρεις υπέρπτησεις ελληνικού εδάφους.

Δύο μαχητικά τύπου F-16 εισήλθαν στο FIR Αθηνών στις 15:22 στο σημείο μεταξύ Λέσβου και Χίου, πραγματοποίησαν υπέρπτηση πάνω από τη νήσο Μακρονήσι και τη νήσο Ανθρωποφάγοι στις 15:51 στα 21.000 πόδια. Τρία λεπτά αργότερα, στις 15:54 εξήλθαν νοτίως της νήσου Σάμου.

Επίσης, άλλα δύο μαχητικά F-16 εισήλθαν στο FIR Αθηνών στις 15:46 νοτίως της Σάμου και πραγματοποίησαν υπέρπτηση της νήσου Αγαθονήσι στις 15:49 στα 18.000 πόδια, για να εξέλθουν στις 15:52 νοτίως της Σάμου.

Η ελληνική πλευρά δηλώνει ότι όλα τα αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίσθηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική. 

Να επισημάνουμε ότι η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί των συγκεκριμένων περιοχών είναι συνεχής, κάτι που αποδεικνύει το μακροπρόθεσμο του αναθεωρητικού σχεδιασμού της τουρκικής πλευράς.

Hμερίδα του Ε.ΠΑ.Μ. για το χρέος και το εθνικό νόμισμα-

Δευτέρα, 29 Δεκεμβρίου 2014

Γαλάτσι 28 12 2014

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθές 28  12  2014 στο Δημαρχείο Γαλατσίου, ημερίδα που διοργάνωσε ο τοπικός  πυρήνας του Ε.ΠΑ.Μ., με θέμα την διαγραφή του χρέους και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Συμμετείχαν:

• Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία-Καθηγήτρια Οικονομικών, π. Πρύτανης Πανεπιστημίου Μακεδονίας
• Βατικιώτης Λεωνίδας-Οικονομολόγος (μέσω Skype)
• Ιγγλέσης Νίκος-Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος
• (ο οποίος  είχε και ρόλο συντονιστή της Ημερίδας – ανοιχτής συζήτησης)
• Καζάκης Δημήτρης-Οικονομολόγος
• Λαβδιώτης Σπύρος-Οικονομολόγος

Αναγνώστηκε επίσης σύντομος χαιρετισμός του Καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα.

 

 Η ημερίδα έκλεισε μετά από 4 ώρες με τοποθετήσεις και πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις εκ μέρους του κοινού, στις οποίες απάντησαν οι ομιλητές:

Για να δείτε φωτογραφικό υλικό απο την εκδήλωση πατήστε ΕΔΩ
Πηγή: Μοναξερός

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

 

Ο κύβος ερρίφθη.

 

Πάμε σε εκλογές στις 25 του Γενάρη. Η συγκυβέρνηση των δωσιλόγων δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε ένα παραπάνω ψήφο βουλευτή από την προηγούμενη ψηφοφορία για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτής της ευτελούς ελληνικής δημοκρατίας υπό καθεστώς ξένης κατοχής και δουλοπαροικίας χρέους.

Έτσι, η σημερινή ημέρα 29 Δεκέμβρη 2014 μπορεί να καταγραφεί ως μια σημαδιακή, μοιραία ημέρα. Μια ιστορική πραγματικά ημέρα που η ελληνική σύγχρονη τραγωδία οδηγείται στην τελική της φάση, αυτή της πλήρους αποκάλυψης. Μια φάση, που είτε μπορεί να οδηγήσει στον τέλειο εξευτελισμό και την ολοκληρωτική καταστροφή, είτε να ανοίξει χαραμάδα ελπίδας για μια άλλη πορεία λαϊκής και εθνικής ανασυγκρότησης.

Γνωρίζουμε όλοι τι θα επακολουθήσει τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 25 του Γενάρη που θα διεξαχθούν οι εκλογές. Το καθεστώς χάνοντας και τα τελευταία του ερείσματα στο πολιτικό σύστημα, θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Τρομοκρατία, εκφοβισμός, εκβιασμοί, σύγχυση και αποπροσανατολισμός, μέσω μιας χωρίς προηγούμενο πόλωσης.

Ωστόσο τα πράγματα έχουν πάρει πλέον το δρόμο τους, και αυτό πέρα από κάθε... πιθανολογούμενο εκλογικό αποτέλεσμα.

Έστω κι αν χρειάζεται να περάσουμε από ένα ενδιάμεσο στάδιο προσπάθειας διακυβέρνησης με νέα υλικά προσκολλούμενα πάνω στα παλιά, προκειμένου να συντηρηθεί το καθεστώς και να ανακάμψει, χωρίς να αμφισβητηθούν, επί της ουσίας, οι παράμετροι που το διαμορφώνουν. Αλλά παλιά και νέα υλικά μαζί μονάχα ρωγμές και καθιζήσεις προδικάζουν.

Έστω κι αν ζήσουμε την κατάρρευση των όποιων καλών προθέσεων της αξιωματικής, τώρα, αντιπολίτευσης, που κατά τα φαινόμενα, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, μπροστά στα αδιέξοδα των δικών της φαντασιώσεων για υπέρβαση των προβλημάτων εντός του δοσμένου πλαισίου και χωρίς να αμφισβητείται η καρδιά του, που αφορά ακριβώς στο καθεστώς κατοχής από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έστω κι αν αποδειχθούν φρούδες οι ελπίδες όσων αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη και την εναποθέτουν σε αυτούς που τους υπόσχονται τις εύκολες και τις ανώδυνες λύσεις. Λες και υπάρχουν απ' αυτές πολλές για να διαλέξεις! Γιατί δεν είναι ακόμα λίγοι αυτοί που ονειρεύονται και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολάκερη.
Έστω κι αν ο φόβος κάνει αρκετούς να χώσουν το κεφάλι πιο βαθιά στην άμμο.

Επειδή τότε θα αποκαλυφθεί όλη η γυμνή αλήθεια. Και όλοι θα κληθούν να επιλέξουν. Με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ, που αν επιλέξει την ενσωμάτωση και την εξυπηρέτηση του καθεστώτος θα οδηγηθεί συντομότατα και με μαθηματική ακρίβεια στον κάλαθο των απορριμμάτων της ιστορίας, μαζί με αυτούς που τώρα δείχνει να αντιμάχεται.

Τότε και ο λαός δεν θα μπορέσει να διαφύγει από το να πάρει την τελική του απόφαση. Ή θα οδηγηθεί στη σφαγή, ή θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανατρέποντας το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων και ανοίγοντας τη λεωφόρο της απελευθέρωσης, με όσους έντιμους πολιτικούς θα έχουν απομείνει, καθώς και όσες δυνάμεις θα κατορθώσουν να μείνουν μέχρι τότε αλώβητες, να παρατίθενται μαζί με το λαό μπροστά στην τελική μάχη.

Η στιγμή αυτή, της καθοριστικής σύγκρουσης, δεν αργεί. Αντίθετα, η απόφαση του καθεστώτος, να ξεδιαλύνει το τοπίο και μέσω του Σαμαρά να επιταχύνει τις εξελίξεις, τη φέρνει πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι οι ίδιες οι καθεστωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να φανταστούν. Απ’ ό,τι και όλοι εμείς, που τέσσερα χρόνια τώρα, παλεύουμε για την ανατροπή θα μπορούσαμε, να έχουμε ελπίσει.

Επειδή ακριβώς, η στιγμή της τελικής σύγκρουσης, δεν ήταν λαϊκή επιβολή, αλλά αντίθετα καθεστωτική επιλογή, μπροστά στα δικά τους μεγάλα αδιέξοδα, αυτή η σύγκρουση θα είναι πρωτοφανώς σκληρή και με καθόλου δεδομένο το αποτέλεσμα.

Το διακύβευμα, λοιπόν, δεν είναι οι εκλογές, αλλά το τι θα επακολουθήσει. Και γι’ αυτό οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα. Και όσο η αναταραχή αυξάνει, όσο η αστάθεια μεγαλώνει και οδηγεί σε κυβερνητικά αδιέξοδα, τόσο οι εξελίξεις ευνοούν τον αλληλοσπαραγμό των καθεστωτικών και τη μάχη να δοθεί με καλύτερους όρους για το λαό και τη Δημοκρατία. Υπέροχη κατάσταση που σηματοδοτεί την ελευθερία που ζυγώνει.

Υπ’ αυτήν την έννοια η χώρα και η ελληνική κοινωνία μπήκε σήμερα ορμητικά σε μια νέα περίοδο με τα επαναστατικά χαρακτηριστικά πολύ πιο εμφανή από κάθε άλλη φορά, ίσως για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Είναι ακριβώς η στιγμή που η Ανάγκη των καιρών μέλει να γίνει Ιστορία!

Αρκεί όλοι μας να βρεθούμε εκεί όρθιοι να δώσουμε τη μάχη. Γιατί θα νικήσει αυτός που θα μείνει όρθιος μέχρι το τέλος.

Επιστροφή στο παρελθόν για τις Στρατιωτικές Σχολές -

 Αλλάζει οριστικά ο τρόπος εισαγωγής

Σε άλλες εποχές του παρελθόντος επιστρέφουν οι Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές. Ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος σε τηλεοπτική του εμφάνιση επανέλαβε ότι είναι υπογεγραμμένη κοινη υπουργική απόφαση η οποία εξαιρεί τις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές από τις Πανελλήνιες Εξετάσεις. 

 Μ΄ αυτό τον τρόπο υποτίθεται θα εισέρχονται στις στρατιωτικές σχολές όσοι πραγματικά επιθυμούν να κάνουν στρατιωτική καριέρα, είναι το επιχείρημα όσων υποστήριξαν και υποστηρίζουν την εξαίρεση. 

Για “κερκόπορτα” που θα κάνει ευάλωτες τις Σχολές σε “πιέσεις” και “ρουσφέτια” όπως παλιά οπου “λίγοι κι εκλεκτοί” είχαν τύχη εισαγωγής προειδοποιούν όσοι είναι αντίθετοι.

Ο κ.Λοβέρδος είπε ότι ο νέος τρόπος επιλογής δεν θα εφαρμοστεί φέτος αλλά από το επόμενο ακαδημαϊκό έτος.

Με τις Σχολές και ειδικά την Σχολή Ευελπίδων να έχει τεράστια προβλήματα είναι μάλλον άκαιρο και επικίνδυνο το πείραμα της εξαίρεσης των ΑΣΕΙ από τις Πανελλήνιες εξετάσεις. 

Το παρελθόν πράγματι δεν είναι ενθαρρυντικό για να αποφύγουμε την διασφάλιση της αντικειμενικότητας επιλογής όσων εισάγονται . 

Οι ιστορίες που έχουν να θυμούνται οι εν ενεργεία στρατιωτικοί πολλές και κάποιες μπορεί να μοιάζουν με…ανέκδοτο αλλά δεν είναι. Μέχρι για υποψήφιο που …παρακοιμήθηκε και δεν πήγε να δώσει ένα μάθημα ,αλλά ως υιός πολιτικού έδωσε εξετάσεις …άλλη μέρα μόνος του έχουμε ακούσει.

Η αλήθεια είναι ότι το επιχείρημα πως πρέπει να επιλέγονται στις Στρατιωτικές Σχολές όσοι πραγματικα θέλουν να κάνουν στρατιωτική καριέρα δεν είναι και τόσο ισχυροί. 

Όσοι εισάγονται στις Σχολές και δεν τους αρέσει η στρατιωτική ζωή παραιτούνται. 

Και ποιος στα 18 του χρόνια επιλέγει την εισαγωγή σε μία στρατιωτική σχολή χωρίς να του αρέσει η στρατιωτική ζωή.
On alert

Η τελική φάση της ελληνικής τραγωδίας

του Δημήτρη Καζάκη

Το ελληνικό χρηματιστήριο σημειώνει νέα πτώση ρεκόρ με πάνω από 8%. Το 3ετές ελληνικό ομόλογο παρουσιάζει επιτόκιο στη δευτερογενή πάνω από 11,0%. Το 5ετές έχει σκαρφαλώσει πάνω από 9,5%. Ενώ το 10ετές πάνω από 8,6%. Η κερδοσκοπική επίθεση στις ελληνικές χρηματαγορές, που επικεντρώθηκε στις τράπεζες οδήγησε σε ακόμη πιο βαθιά κρίση ρευστότητας. Δεν υπάρχει χρήμα στην αγορά και οι τράπεζες αδυνατούν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες συναλλαγής.

Το καινούργιο στοιχείο είναι το γεγονός ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει τις ανάγκες τρέχουσας ρευστότητας των τραπεζών και της κεφαλαιαγοράς στην Ελλάδα. Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση προσέτρεξε αγοράζοντας eurocommercial paper αξίας 79,4 δις ευρώ! Ιστορικό ρεκόρ από την εποχή που η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ. Πρόκειται για εκδόσεις χρεογράφων των συστημικών τραπεζών χρονικής διάρκειας μικρότερης του έτους, τα οποία αγοράζει το κράτος για να ενισχύσει την ρευστότητα των τραπεζών.

Μαζί με τα 40,6 δις ευρώ έντοκα γραμμάτια που η ελληνική κυβέρνηση ανακύκλωσε μέσα στο 2014, οι εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμου χρέους για το 2014 ανήλθε στα 120 δις ευρώ! Αν σ' αυτά προσθέσουμε και την εξυπηρέτηση του χρέους κεντρικής κυβέρνησης, που .... ανερχόταν σε 30,68 δις ευρώ, τότε η συνολική εξόφληση χρέους το 2014 έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ των σχεδόν 150,7 δις ευρώ!

Το σύνολο των δαπανών του κράτους μαζί με το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εκτιμάται ότι θα ανέλθει το 2014 σε 57,3 δις ευρώ. Με άλλα λόγια η εξυπηρέτηση του χρέους στοίχισε μέσα στο 2014 σχεδόν 3 φορές το σύνολο των εξόδων του κράτους. Το 2015 εκτιμάται ότι θα πρέπει να εξοφληθεί βραχυπρόθεσμο χρέος της τάξης των 80, 0 δις ευρώ, ενώ θα πρέπει να πληρωθούν πάνω από 26,0 δις ευρώ σε τοκοχρεολύσια. Με άλλα λόγια η εξυπηρέτηση χρέους το 2015 θα απορροφήσει πάνω από 106,0 δις ευρώ!

Ταυτόχρονα, ο δείκτης Emerging Markets Corporate Plus της Bank of America Merrill Lynch μειώθηκε 13,4% μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου, η χειρότερη επίδοση από τον Οκτώβριο του 2008, λόγω του κατρακυλίσματος της τιμής του πετρελαίου, η οποία πυροδότησε μια νομισματική κρίση στη Ρωσία. Αυτή έφερε πτώση του τρέχοντος έτους σε 19,7%, το μέγιστο σε έξι χρόνια. Οι αναδυόμενες αγορές αντιπροσώπευαν 14 από τις 56 παγκόσμιες πτωχεύσεις (defaults) φέτος που καλύπτει η Standard & Poors.

Η Ελλάδα έχει ξοφλήσει, έχει καταρρεύσει ολοκληρωτικά και ετοιμάζονται τα κοράκια να αρπάξουν ότι έχει απομείνει. Να γιατί η Bank of America Merrill Lynch πρωτοστάτησε στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση στο Λονδίνο με το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να πλασαριστεί για την ολοκληρωτική αρπαγή, οικοδομώντας σχέσεις με την επόμενη κυβέρνηση. Ετοιμαστείτε για την τελική φάση της ελληνικής τραγωδίας.

Οι όψιμες αλήθειες του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Του Νίκου Ξυδάκη

Μετά δέκα χρόνια στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο αποχωρήσας Πορτογάλος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, μιλάει ανοιχτά για τα χρόνια της κρίσης, που άρχισε επισήμως το 2010 και συνεχίζεται. Σε συνέντευξή του στη γερμανική «Die Welt», περιγράφει τη διγνωμία των Ευρωπαίων ηγετών, μεγάλων και μικρών χωρών: 

 

άλλα αποφάσιζαν στις συναντήσεις κορυφής και άλλα έπρατταν ή έλεγαν στις χώρες τους. Οι επικρίσεις του στρέφονται κατά του Ελληνα πρωθυπουργού, αλλά και κατά του Γάλλου προέδρου.

 

«Μόνο λίγοι συμμετέχοντες στα συμβούλια κορυφής είχαν γενική θεώρηση των πραγμάτων, μικρές και μεσαίες χώρες συμμετείχαν μόνο λόγω των δικών τους συγκεκριμένων θεμάτων, άλλες χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον», λέει ο Πορτογάλος πολιτικός. Αναφέρεται στην εποχή «Μερκοζί»: 

 

«Μερικοί πολιτικοί από μεγάλες χώρες δεν διακατέχονταν από υπευθυνότητα για την Ευρώπη. Δεν αντιλαμβάνονταν τις αποφάσεις σαν να ήταν δικές τους. Και όταν δημιουργείται η εντύπωση ότι δύο χώρες αποφασίζουν μόνες τους, ερμηνεύεται αυτό από τις άλλες ότι οι αποφάσεις τους επιβάλλονται».

 
Ο Μπαρόζο υπερασπίζεται εκ των υστέρων τον φεντεραλισμό και την ομόφωνη λήψη αποφάσεων στα συμβούλια αρχηγών. 

Ωστόσο, κατά τη μακρά θητεία του, η επιρροή και το κύρος της Επιτροπής βρέθηκαν στα χαμηλότερα σημεία, ο διακυβερνητισμός εκ μέρους των ισχυρών κρατών θριάμβευσε και ο ίδιος κατηγορήθηκε ότι πρόσδεσε την Επιτροπή στο άρμα της Γερμανίας. 

Οι παρεμβάσεις του συνήθως εξαντλούνταν σε παρασκηνιακές ενέργειες, που υπηρετούσαν τις αποφάσεις του γαλλογερμανικού άξονα ή και μόνο του Βερολίνου. 

Στη Σύνοδο του G20 στις Κάννες, τον Νοέμβριο 2011, όπως κατέγραψαν εκ των υστέρων οι Financial Times, όταν ο Γ. Παπανδρέου προπηλακίστηκε από τον πρόεδρο Σαρκοζί για το δημοψήφισμα, ο Μπαρόζο παρασκηνιακά κανόνιζε τηλεφωνικώς τη διάδοχη κυβέρνηση.

 

Ο πρώην στενός συνεργάτης του (2010-2014) Φιλίπ Λεγκρέν, επικεφαλής του Γραφείου Ευρωπαίων Συμβούλων Πολιτικής του Προέδρου, μετά την παραίτησή του, έγραψε το μπεστ σέλερ «European Spring. Why our Economies and Politics are in a Mess and How to Put Them Right», στο οποίο περιγράφει την αποτυχία της Ε.Ε. να αντιμετωπίσει γρήγορα και αποτελεσματικά την κρίση. 

 

Σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις του, ο Λεγκρέν λέει τα εξής για την Επιτροπή και τον πρόεδρό της: «Ο ρόλος της Επιτροπής είναι να εκπροσωπεί το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον. 

 

Αντ’ αυτού, κατά τη διάρκεια της κρίσης, είτε αναδεικνυόταν ολοένα και περισσότερο ευθυγραμμισμένη με τη Γερμανία είτε κατέστη ενεργά το όργανο για να επιτύχει τους στόχους της η Γερμανία. 

 

Αυτό ήταν εξόχως καταστροφικό για την Επιτροπή, υπονόμευσε τη νομιμοποίησή της, υπονόμευσε την υποστήριξη για το ευρωπαϊκό εγχείρημα».

 

Ο σύμβουλος του πρώην προέδρου εντοπίζει μία από τις αιτίες της αφλογιστίας της Επιτροπής: έλλειψη λογοδοσίας. 

 

«Η Επιτροπή είναι αποστασιοποιημένη από τους ανθρώπους που επηρεάζει με τις αποφάσεις της. Δεν λογοδοτούν σε αυτούς. Σε μια κανονική χώρα, αν ο Ολι Ρεν ήταν υπουργός Οικονομικών και προκαλούσε βαθιά ύφεση εξαιτίας των λαθών του, πιθανότατα στις επόμενες εκλογές αυτός και το κόμμα του θα έχαναν την εξουσία. Στην Επιτροπή μπορείς να κάνεις όσα λάθη θέλεις. Συμβαίνουν σε μια ξένη χώρα μακριά, δεν σε επηρεάζουν στην καθημερινότητά σου, οπότε δεν λογοδοτείς ποτέ και σε κανέναν».

 

Ο Ζ.Μ. Μπαρόζο μέμφεται τους αρχηγούς των μικρών κρατών για ανακολουθία. Ομως αυτοί λογοδοτούν στους λαούς τους και συχνά πληρώνουν κόστος: καταψηφίζονται, τους καταπίνει η Ιστορία. Ο ίδιος δεν λογοδότησε σε κανένα πολιτικό σώμα, απέφυγε τα διλήμματα και τις σκληρές αποφάσεις, δεν αντιτάχθηκε ποτέ στη βούληση των ισχυρών.

 Πηγή: βλέμμα,