Λίγα λόγια και καλά. Για να μην μας δουλεύουν.

Του Σταμάτη Καλλιανού* 

Κύριοι της κυβέρνησης, αφού εκτελέσατε τις επιθυμίες των δανειστών και τώρα αυτοί ομολογούν ότι κάνανε λάθη στις οδηγίες τους για ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, έχετε μία λύση :

1. Δώστε πίσω τα λεφτά στο κόσμο γιατί οι περικοπές και η λιτότητα οδήγησαν στο βάθεμα της ύφεσης 

2.Αν δεν έχετε λεφτά γιατί σας τα πήραν, σβήστε τα χρέη της Εφορίας και των τραπεζών 

3. Χωρίς διαλόγους, μονολόγους και καθυστερήσεις, αν θέλετε η χώρα να πάρει το δρόμο της ανάπτυξης  και να βγει από τη κρίση (όπως παραμυθιάζετε το λαό καθημερινά), δώστε καλλίτερα χρήματα στο λαό για να κινηθεί η οικονομία και ο λαός ξέρει τι θα τα κάνει.

4. Το χρήμα έχει αξία μόνο όταν κυκλοφορεί και πολλαπλασιάζει τις συναλλαγές των ανθρώπων. 

5. Όταν κινείται το χρήμα, τότε  "αυγαταίνει’’, όπως μας έλεγαν οι παππούδες μας, γιατί είναι σαν το αυγολέμονο, που όσο το χτυπάς τόσο πιο πολύ φουσκώνει.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Μην κάνετε  σαν αυτούς που προφασίζονται τους φτωχούς ζητιάνους,   μαζεύουν τις λύρες στο πουγκί, τρώνε φακές, αλλά στο τέλος πεθαίνουνε στη ψάθα.

ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΕΝΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟΙ!!!

*Ο Σταμάτης Καλλιανός είναι οικονομολόγος, στέλεχος του ΕΠΑΜ, μέλος του Τομέα Άμυνας

stamatiskallianos@hotmail.com

Το ΕΠΑΜ απέτρεψε και χθες την εκποίηση σπιτιών σε όλη τη χώρα!

Σε έξαρση και πάλι οι Πληστηριασμοί!

Σε δεκάδες ειρηνοδικεία σε ολόκληρη την Ελλάδα το ΕΠΑΜ με τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΝΤΑ"στη πρώτη γραμμή 

Χθες στο Χαλάνδρι, στον Πειραιά , στο Βόλο και σε δεκάδες άλλες Πόλεις της χώρας, τα μέλη του ΕΠΑΜ δίνουν τον αγώνα τους για τη διάσωση της περιουσίας των Ελλήνων! 

Ο αγώνας θα συνεχιστεί με αμείωτο ζήλο, ακόμα και όταν το καθεστώς βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο των κατοχικών δυνάμεων με τους  τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. έχουν γνώση οι φύλακες. 

Αρκεί ο κόσμος να καταλάβει ότι δεν θα εξαιρεθεί κανένας απολύτως όσο φτωχός και αν είναι. 

Τώρα απλά μπαίνει σε εφαρμογή το κόλπο των δήθεν φιλέτων, για να παραμείνει αδρανής ο κόσμος στον καναπέ του. Όμως ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΜΌΝΟ ΚΌΛΠΟ! 

Καλό αγώνα  συναγωνιστές !!!  

ΔΩΣΤΕ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.....

 

Του Δημήτρη Καζάκη*

"Δώστε σε όλους τους πολίτες ένα μέτριο, αλλά άνευ όρων εισόδημα, και αφήστε τους να συμπληρώνουν κατά βούληση με έσοδα από άλλες πηγές."1 Αυτή είναι η ιδέα του "βασικού εισοδήματος", η οποία κυκλοφορεί στα κείμενα και τις προτάσεις των πατέρων της οικονομικής επιστήμης και του ανθρωπισμού από τον 16ο αιώνα. Και συνεχίζει να απασχολεί στις μέρες μας μελετητές και κυβερνήσεις. Όλο και περισσότερο καθώς οι οικονομίες βουλιάζουν διαρκώς στη δύνη της παγκόσμιας ύφεσης.

Η ιδέα της πληρωμής σε όλους τους πολίτες ένός άνευ όρων ποσού χρημάτων ως "βασικό εισόδημα" προέρχεται κυρίως από την ανάγκη να καταπολεμηθούν οι εγγενείς αιτίες της κοινωνικής και εισοδηματικής ανισότητας, της φτώχειας και του λεγόμενου κοινωνικού αποκλεισμού για τις εργαζόμενες τάξεις. Βρήκε πολλές εφαρμογές και σήμερα συνιστά τον πυρήνα των προτάσεων όσων αντιπαρατίθενται στην αδιέξοδη και καταστροφική λογική των "ποσοτικών χαλαρώσεων", όπου δεκάδες τρισεκατομμύρια διοχετεύονται στις κεφαλαιαγορές από τις κεντρικές τράπεζες.

Το 2017 αποδεικνύεται έτος πρωτοφανούς γενοκτονίας του ελληνικού λαού.

Του Δημήτρη Καζάκη

Έως τις 10 Μαρτίου, δηλαδή τις πρώτες 100 ημέρες του 2017, τα στοιχεία των Ληξιαρχείων δείχνουν μια τρομακτική κοινωνική κατάρρευση, που παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Κάθε μέρα πεθαίνουν 395 άνθρωποι στην Ελλάδα. Ρεκόρ από την εποχή του πολέμου. Και κάθε μέρα πεθαίνουν 164 περισσότεροι από τις ημερήσιες γεννήσεις. Ακόμη ένα ρεκόρ από την εποχή του πολέμου.

Οι πολιτικές προετοιμασίας της χώρας για την ΕΕ και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ ουσιαστικά εκμηδένισε τη φυσική άνοδο του πληθυσμού. Οδήγησε δηλαδή τον πληθυσμό της Ελλάδας σε στασιμότητα με αποτέλεσμα το φαινόμενο της μέσης γήρανσης. Σημείο καμπής υπήρξε το 2011 όπου άρχισε η φυσική εξόντωση του πληθυσμού.

Προϊόν των μνημονίων ήταν η εκτίναξη των θανάτων, αλλά και η κατάρρευση των γεννήσεων. Με τον τρόπο αυτό η γήρανση του πληθυσμού μετατράπηκε σε απόλυτη μείωση. Κάτι που έχει να γνωρίσει ο ελληνικός λαός από την εποχή του πολέμου.

Από το 2011 έως το 2016 η φυσική μείωση του πληθυσμού ανήλθε σε 114.789. Με άλλα λόγια, τα πρώτα έξη χρόνια οι θάνατοι υπερέβησαν τις γεννήσεις σχεδόν κατά 115 χιλιάδες. Δηλαδή είχαμε κατά μέσο όρο περιόδου γύρω στους 53 θανάτους περισσότερους από τις γεννήσεις κάθε μέρα. Αν προσθέσουμε στα δεδομένα αυτά και την αναγκαστική μετανάστευση, η οποία πάλι από το 2011 και κατόπιν αρχίζει να παίρνει αρνητικές διαστάσεις, τότε η απόλυτη μείωση του πληθυσμού την περίοδο 2011 έως 2016 ήταν σχεδόν 340 χιλιάδες.

Τα δεδομένα αυτά άλλαξαν δραματικά το 2017, όπως δείχνουν τα στοιχεία των Ληξιαρχείων των πρώτων 100 ημερών. Εκτινάχθηκαν οι θάνατοι και κατέρρευσαν ακόμη περισσότερο οι γεννήσεις.

Πτώση ΧΙΟΥΙ: Γιατί οφείλουμε στους νεκρούς πλήρη διαφάνεια στη διερεύνηση της τραγωδίας

Γράφει ο Δημήτριος Σούκερας*

 «Αυτό που πραγματικά κάνει κάποιος, μετράει! Όχι αυτό που ο ίδιος ,  είχε την πρόθεση να κάνει» , λέει ο Pablo Picasso. Ήταν Φεβρουάριος του 2016,  όταν  ελικόπτερο τύπου ΑΒ212 του Πολεμικού Ναυτικού κατέπεσε στην Κίναρο, όμως σήμερα 14 μήνες μετά βρισκόμαστε τρεις κηδείες μετά και τέσσερις εξόδιους ακολουθίες πριν, μια νέα ευκαιρία της πατρίδας μας, να αντιμετωπίσει ένα ακόμη τραγικό αεροπορικό ατύχημα με διαφορετικό τρόπο.

Τότε με άρθρο μου στον ηλεκτρονικό τύπο, επιχειρηματολογούσα για την αναγκαιότητα πλέον τα αεροπορικά και όχι μόνο ατυχήματα, στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, ως κατ’ εξοχήν συστημικά να διερευνώνται με διαφάνεια και με την ολοκλήρωση της κάθε διερεύνησης, να ενημερώνονται για τα ευρήματα, τις διαπιστώσεις, τα συμπεράσματα και κυριότερα για τις συστάσεις ασφαλείας, τόσο οι αρμόδιες για την πραγματοποίηση αλλαγών, Ένοπλες Δυνάμεις, δια της ιεραρχίας τους, αλλά και το Κοινοβούλιο και βέβαια  οι οικείοι των εκλιπόντων, αλλά και η ευρύτερη κοινωνία.

Η Άλλη Κύπρος που Αγαπώ

·        

By solon antartis, 

Είμαι πλέον εθνοφύλακας. Μεγάλωσα τόσο…

Η ζωή μου είναι συνυφασμένη με την υπηρεσία από τα 18 μου. Τώρα στα σχεδόν –ήντα  ένα νέο κεφάλαιο υπηρεσίας αρχίζει. Και στο άνοιγμα του νέου αυτού κεφαλαίου ξανασυνάντησα την Κύπρο που αγαπώ.

Όπως πολλοί ανάμεσα μας βιώνων καθημερινά την προσωπική και συλλογική απόγνωση της ζωής στο Γκουαντανάμο του Έρωτα. Μία ζωή ανάμεσα στις απαγορεύσεις και τα πρέπει, ανάμεσα στην αναξιοπρέπεια και την αναξιοκρατία η οποία σιγά σιγά τοξινώνει τις ζωές μας καθιστώντας την πραγματικότητα αβάστακτη. 

Ο ‘Ερωτας, η Ελευθερία και ο Έρωτας για την Ελευθερία συνθλίβονται μέσα στις «συνθήκες» μίας κοινωνίας υποταγμένης στο συμφέρον και την πελατεία, μίας κοινωνίας που απώλεσε το πρωτόκτιστον της κάλλος και τους αγώνες της και αναζητεί την «καρέκλα» και το χρήμα. Η υποταγή και το «σιώπα να περάσουμεν» έχουν γίνει τρόπος και πράξη ζωής στο νησί. 

Η κτητικότητα και η αποκλειστικότητα υπερτροφοροδούμενων αρσενικών Εγώ έχουν διαλύσει κάθε έννοια συλλογικότητας και προσφοράς προς τα κοινά χωρίς κάποιο αντάλλαγμα και κάποια ικανοποίηση προσωπικού συμφέροντος. Ως κοινωνία έχουμε αντιστρέψει τον Μακρυγιάνη:

"Είμαστε στο Εγώ και όχι στο Εμείς…"

Μέσα στο μεσαιωνικό σκοτάδι της καταπίεσης και της απειλής της συλλογικής ανυπαρξίας ήλθε η πρώτη μου παρουσίαση στην εθνοφυλακή. Μέσα στο βαθύ σκοτάδι που πλακώνει κι σκιάζει σαν φοβέρα την συλλογική και προσωπική μας σκλαβιά βρέθηκα για ακόμη μία φορά ανάμεσα σε άλλους άνδρες με στολές παραλλαγής και φονικά όπλα. Όπως κάθε φορά που παρουσιαζόμουν ήμουν επιφυλακτικός για το τι θα συναντούσα.

Συνάντησα την Κύπρο που αγαπώ.

Είναι αληθινά μυστήριο πώς η γέρημη η συνεύρεση ενώπιον του κοινού μας θανάτου αλλάζει τόσον την συνειδητότητα των ανθρώπων. Διότι περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Συναούμαστεν με την πλήρη και αδιαμφισβήτη γνώση ότι «μπορεί σε κάποια μάχη, γραμμένο η μοίρα να 'χει, να μη γυρίσουμε». Και σε αντίθεση με τον Ευαγόρα εκείνον δεν μπορούμε καν να αρθρώσουμε το «μα πάμε με καμάρι, και λέμε όποιον πάρει και θα νικήσουμε.» Έχουμε χάσει την αθωότητα και την ανεμελιά της πρότερης μας νιότης.  

Γνωρίζουμεν…

Παππούδες – ναι υπάρχουν και τέτοιοι – πατεράδες, αδέλφια με γκρίζα ή καθόλου μαλλιά, ευμεγέθεις μεσήλικες και άνω – αλήθεια πώς μας χωρούσαν κάποτε τα φορτηγά να μπαίνουμε μέσα 22 – χωρίς ψευδαισθήσεις. Γνωρίζουμε την ισχύ του εχθρού, γνωρίζουμε την προδοσία των εδώ τοποτηρητών του. Όλοι ανεξαιρέτως. Βιώνουμε την συνειδητή προδοσία αυτών που υποβαθμίζουν την άμυνα του τόπου μας. Βιώνουμε το βόλεμα συνομήλικων μας οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία και την πρώτη δικαιολογία εξαφανίζονται. 

Αλλά πάλαι συναούμαστεν.

Συνάντησα φίλους παλιούς, συμμαθητές που είχα τρεις δεκαετίες να τους συναντήσω. Και βίωσα την ίδια αγάπη, το ίδιο σκίρτημα στην συνάντηση μας όπως και τότε. Γνωστούς μεγαλύτερους μου που ο θαυμασμός και η αγάπη μου για εκείνους μεγάλωσε στην κατανόηση ότι συνεχίζουν να υπηρετούν εθελοντικά πλέον παρά το ότι πέρασε ο χρόνους που ήταν υποχρεωμένοι να το πράττουν. Πολεμιστές του 74 – ναι υπάρχουν και τέτοιοι! – η Άλλη Κύπρος που αγαπώ.

 Ο τόπος της υποταγής του Εγώ στο κοινόν καλό, η πανανθρώπινη ανάγκη να προστατέψεις αυτούς που είναι πίσω σου ανυπεράσπιστοι  στην απειλή ενός αδηφάγου επεκτατισμού. Ο τόπος του Έρωτα προς την Ελευθερία ζει ανάμεσα σε τσακισμένους μεσήλικες οι οποίοι «πάντως αυτοπροαιρέτως θα αποθάνουν» εάν η μοίρα το ζητήσει.

Στην συνάντηση μας συνάντησα μεγαλύτερη οργάνωση και πειθαρχία από κάθε άλλο τομέα της ζωής στο νησί. Η παρουσία όλων υλοποιεί ταυτόχρονα την εκκλησία του Δήμου και τον λαϊκό στρατό. Αυτοπροαιρέτως! Και καταργεί τα δεσμά της κομματοκρατίας και της αναξιοπρέπειας. Αναβαπτίζει την υπόσταση μας ως πολίτες-οπλίτες ίσους ενώπιον του Τέλους.

Βρέθηκα λοιπόν σε μία τελετή αγιασμού αλλιώτικη. Εγώ που απεχθάνομαι τα όσα το δόγμα και η ηγεσία του ιερατείου εκπροσωπούν, βρέθηκα να συμμετέχω σε μία τελετή αγιασμού με έναν παπά νεαρό και έναν εθελοντή ψάλτη – έναν από εμάς – σε μία τελετή χωρίς φανφάρες, χωρίς έπαρση και στόμφο. Μία απλή λαϊκή τελετή στο ύπαιθρο. 

Στους χαμηλόφωνους, σεμνούς συλλογικούς ψαλμούς των συμπολεμιστών μου δεν μπόρεσα παρά να δακρύσω, βιώνοντας τη λαϊκότητα της πίστης και το μυστήριο της συλλογικής προσευχής. Κι ας μην λατρεύουμε με τον ίδιο τρόπο, κι ας είναι η Θεά που καθοδηγεί τα δικά μου βήματα.

Λίγες μέρες μετά κλήθηκα σε μία εθελοντική παρουσίαση. Συμμετείχα σε ένα σενάριο μίας μεγαλύτερης άσκησης. Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας συνάντησα μία διμοιρία συμπολεμιστών μου ανάμεσα στην οργιώδη βλάστηση της γραμμής καταπαύσεως του πυρός. Όλοι τους εθελοντές οι οποίοι παράτησαν τις δουλειές και τις οικογένειες τους  από το απόγευμα μέχρι το βράδυ για να Υπηρετήσουν. 

Σε αντίθεση με τον προνομιούχο εμένα που ως δημόσιος υπάλληλος δεν είχα κάτι να χάσω εκείνοι αγόγγυστα άφησαν πίσω τους τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, ντύθηκαν το χακί και χώθηκαν μέσα στα χόρτα της γραμμής. Εκεί μία ανάσα από το συρματόπλεγμα βίωσα ξανά την αβάστακτη υπεροχότητα της Κύπρου που αγαπώ. 

Συνάντησα τους –ηντάρηδες που ήρθαν πορεία και συντεταγμένοι με πλήρη φόρτο στο χώρο ασκήσεως. Τους αποχαιρέτισα ποθαυμάζοντας βλέποντας τους να χάνονται μέσα στη νύχτα ξανά σε πορεία αμίλητοι και σιωπηλοί και με τα δάκτυλα στις σκανδάλες.

Στην Κύπρο το θαύμα λειτουργεί ακόμη. Έχει τη μορφή φαλακρών και γκριζομάλληδων εθελοντών ακριτών.

Σόλων Αντάρτης~solon_antartis@yahoo.com

ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

                                                                                                         Αθήνα 19 Απριλίου 2017

                                                  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                 

Ο επικεφαλής του τομέα Εθνικής Άμυνας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου και στρατηγός ε.α. Δημήτρης Κυπριώτης, με αφορμή το τραγικό συμβάν στις Ένοπλες Δυνάμεις, προέβη στην ακόλουθη ανακοίνωση:

Εκ μέρους του Γ.Γ. και όλων των μελών του ΕΠΑΜ, εκφράζουμε τη βαθύτατη οδύνη μας για τον αδόκητο χαμό των τεσσάρων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια εκτέλεσης του καθήκοντός τους στο σημερινό τραγικό αεροπορικό δυστύχημα, που προήλθε από την πτώση ελικοπτέρου τύπου ΧΙΟΥΙ στο Σαραντάπορο της Ελασσόνας.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια προς τις οικογένειες και τους οικείους των αξιωματικών μας.

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας τόσο προς την οικογένειά της όσο και στην ίδια την υπαξιωματικό Βασιλική Πλεξίδα, που τραυματίστηκε και αυτή σοβαρά στο εν λόγω δυστύχημα.

Εκφράζουμε επίσης την αμέριστη συμπαράστασή μας σε ολόκληρη την οικογένεια των Ενόπλων μας Δυνάμεων, που επιχειρούν κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, χωρίς την ουσιαστική και αρμόζουσα στήριξη από την Πολιτεία, στο δύσκολο έργο που επιτελούν για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Αν και είναι νωρίς για να απαντηθούν τα εύλογα ερωτήματα που δημιουργεί το σημερινό ατύχημα, που συνέβη μίαν ημέρα μετά τον θάνατο νεαρού στρατονόμου λόγω δυστυχήματος με στρατιωτικό όχημα, καλούμε τους αρμόδιους πολιτειακούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, να ρίξουν άμεσα άπλετο φως στη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης, και στον εντοπισμό των αιτιών που βύθισαν τη χώρα και τις Ένοπλες Δυνάμεις σε βαρύτατο πένθος.

ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Ε.ΠΑ.Μ)

Βερανζέρου 4, 4^ος όροφος, Πλ.Κάνιγγος ΤΚ1067, ΑΘΗΝΑ

Τηλ: 210-3422156, 210-3428676, 6972484270

Email: press@epamhellas.gr

Η κατάσταση στην Τουρκία μετά το δημοψήφισμα. Ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη;

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Ο θόρυβος που έχει δημιουργηθεί μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία δεν λέει να σταματήσει. Ακόμη και μετά το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τράμπ, οι φωνές ανησυχίες από την Ευρώπη κυρίως αλλά και από το εσωτερικό της Τουρκίας, εξακολουθούν να  παραμένουν πολύ ανήσυχες.

Η αμφισβήτηση του οριακού αποτελέσματος υπέρ του ΝΑΙ, φαίνεται ότι θα εξακολουθήσει να υπάρχει, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει κατάληξη από την επανακαταμέτρηση των ψήφων, αν τελικά αυτή ζητηθεί και επίσημα από την αντιπολίτευση, πέρα από τις καταγγελίες της.

Πάντως όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, η Τουρκία έχει ήδη χωριστεί αν όχι στα 3 (εσωτερικό της χώρας που υπερίσχυσε το ΝΑΙ, η  περίμετρος αυτής και ιδιαίτερα οι μεγάλες πόλεις με  τα παραθαλάσσια τουριστικά κέντρα και τέλος η περιοχή των Κούρδων)οπωσδήποτε στα 2, με τους υποστηρικτές του ΝΑΙ από τη μία πλευρά και του ΟΧΙ από την άλλη. Άλλωστε το 51 και το 49 τοις % αντίστοιχα, από μόνα τους αυτό μαρτυρούν, έστω και αν αποδειχθεί ότι το όργιο φημών και καταγγελιών για τρομοκρατία που ασκήθηκε σε δημόσιους υπάλληλους και σε υποστηρικτές του ΟΧΙ, αλλά και για νοθεία ψήφων, δεν είναι αληθινό.

Βέβαια πολλά θα εξαρτηθούν την επόμενη ημέρα κιόλας, από τον ίδιο τον Ερτογάν και τη συμπεριφορά που θα επιδείξει, όμως δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία για τον τρόπο που αυτός θα ασκήσει τα νέα του καθήκοντα.

Ο Σουλτάνος λοιπόν, με βάση τα παραπάνω, θα πρέπει να διαχειριστεί κατά τον καλλίτερο τρόπο αυτήν τη διχασμένη κοινωνία. Όμως πως θα μπορέσει να γίνει αυτό, όταν αυτήν την κοινωνία  ο ίδιος φρόντισε να τη διχάσει αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα με τους διωγμούς που επέβαλε σε όλη την Επικράτεια της Χώρας και σε όλο το φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής της Τουρκίας; Αυτό είναι ένα ερωτηματικό.

Και μέσα σε όλα τα άλλα,  θα πρέπει να διαχειριστεί ακόμη και την άθλια στην κυριολεξία οικονομία και το εξαιρετικά ρευστό και επικίνδυνο περιβάλλον για τα γεωπολιτικά και τα στρατηγικά συμφέροντα όχι μόνο της ίδιας της Τουρκίας αλλά και αυτά  των μεγάλων παικτών της ευρύτερης περιοχής ΗΠΑ, Ρωσίας και Ευρώπης.

Το πώς θα μπορέσει μια χώρα και εν προκειμένω  η Τουρκία με αυτά τα προβλήματα να διατηρήσει την ενότητά  της είναι πολύ δύσκολο ακόμη και το προβλέψει κάποιος, όταν οι εξελίξεις τρέχουν στο γύρο γεωπολιτικό της περιβάλλον  και ιδιαίτερα αυτών των τελευταίων εξελίξεων στη Συρία και στο Ιράκ;

Για αυτό θέλουμε να τονίσουμε ότι με  αυτά τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, είναι εξαιρετικά εύθραυστα, ιδιαίτερα δε και με την πολιτική που έχει ασκήσει τον τελευταίο καιρό ο Ερντογάν, παίζοντας πότε με τη Ρωσία, πότε με τις ΗΠΑ και πότε με την  Ευρώπη. Όλα αυτά  μπορεί να αποδειχθούν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι τόσο για τον ίδιο (για αυτό μπορεί να υπάρχει η πρόβλεψη ότι είναι σίγουρο) όσο όμως και για το γεωπολιτικό περιβάλλον πέριξ της Τουρκίας και σε αυτό φυσικά περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.

ΦΤΑΝΟΥΝ ΠΙΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ.ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αλήθεια για πόσο καιρό ακόμη θα πρέπει οι Έλληνες να πειραματίζονται και από τον ένα ψεύτη να πέφτουν στον άλλο; Από τη μια κυβέρνηση που είχε τα λεφτά, να ακούει και να πιστεύει στα διάφορα Ζάπεια και από εκεί στο σχίσιμο των μνημονίων; Αυτό είναι ένα ερώτημα και χρειάζεται να απαντηθεί από τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά.

Τα τελευταία 7 χρόνια των μνημονίων και της κρίσης, οι Έλληνες τα είδαν όλα, άσχετα από το ιδεολογικό πρόσημο που διαχειριζόταν  την εξουσία. Ίδιοι και απαράλλακτοι οι λύκοι, από το ένα φάσμα του πολιτικού φάσματος μέχρι το άλλο. Και από όλους τους εκπροσώπους του κυβερνητικού τόξου,  χόρτασαν από λόγια,από ψέματα, από αυτοκτονίες και θανάτους λόγω κακουχιών  και πάρα πολύ κόσμος από φτώχεια. Αλλά και από αυτούς που δεν κυβέρνησαν δεν είδαν κάτι  καλλίτερο, ούτε είδαν  καμιά ουσιαστική προσπάθειά τους για την ανατροπή αυτού του μονόδρομου. Και πως ήταν δυνατό να δουν, αφού και αυτοί το ίδιο πολιτικό σύστημα εξυπηρετούν με…. διαφορετικά λόγια.

Έτσι με αυτά και με τούτα  έχουμε φτάσει στο σημερινό σημείο, που για πολύ κόσμο είναι σημείο αδιεξόδου, αφού  στην κυριολεξία  οι πολίτες, εκτός από απογοητευμένοι είναι και μπερδεμένοι.Δεν ξέρουν τι να κάνουν, δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, δεν ξέρουν τελικά ποιον να εμπιστευτούν. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές συζητήσεις ακούς να λένε,  ότι θέλουν να δουν μία πολιτική δύναμη, που να μην έχει σχέση με όλες τις υπάρχουσες και να ακολουθήσουν έναν ηγέτη, που να  τους εμπνέει, που να μπορούν να τον εμπιστευτούν.

Αυτή είναι με πολύ λίγα και απλά λόγια μια από τις διάφορες προσεγγίσεις της κατάστασης που ακούγεται από τον απλό κόσμο. Από τον  κόσμο που υποφέρει, που βρίσκεται έξω από την κομματοκρατία των εξυπηρετήσεων, τον κόσμο του μόχθου, των εργαζομένων, των απλών νοικοκυραίων όπως λέγαμε από παλιά όταν αναφερόμαστε  στον κορμό της κοινωνίας.

Εδώ λοιπόν που έφτασε η Ελλάδα είναι καιρός να σταματήσουμε να παίζουμε το παιχνίδι των πάσης φύσεως και λογής πολιτικάντηδων και των στενών τους συμφερόντων. Αρκετά πια είδαν, βιώσανε και υπέστησαν οι Έλληνες. Αρκετά ένιωσαν στο πετσί τους τον οικονομικό ανασκολοπισμό τους. Όμως ύστερα από τα όσα έχουν υποστεί, έμαθαν  πολύ καλά, το βλέπουν  συνεχώς έστω και αν ακόμη κάποιοι έχουν τις αμφιταλαντεύσεις τους, ότι το ευρώ είναι μια πραγματική γκιλοτίνα, είναι η νέα λαιμητόμος. Και έμαθαν επίσης πολύ καλά, ότι οι δανειστές είναι οι βάναυσοι σαδιστές. Και με δαύτους, είναι πολύ φυσικό ότι δεν χωράει  κανένας συμβιβασμός. Πόσο μάλλον διαπραγμάτευση.

Είναι φανερό, δεν χρειάζονται πια άλλες επεξηγήσεις. Η συνέχεια της εναλλαγής των ίδιων κομμάτων σε κυβερνητική εξουσία,  με ότι και αν τάζουν πριν να αναλάβουν διαχείριση, είναι αδύνατο να φέρει κάτι το διαφορετικό στην Ελλάδα και στους Έλληνες, εκτός από κατάρρευση, από εξαθλίωση και τέλος από θάνατο. Γιατί είναι αδύνατο με παλιά και δοκιμασμένα υλικά, να θέλουμε να κτιστεί κάτι το καινούργιο;

Αυτό λοιπόν που έχει ανάγκη σήμερα  ο τόπος και οι Έλληνες, είναι  το νέο, το άφθαρτο που στελεχώνεται από  νέες   ζωογόνες δυνάμεις, βγαλμένες από τα σπλάχνα του ίδιου του λαού, που όλον αυτόν τον καιρό της κρίσης πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν μαζί με τον λαό που υποφέρει, που βασανίζεται, που βλέπει  τα παιδιά του να ξενιτεύονται και την  περιουσία του να βγαίνει  στο σφυρί! 

Αυτήν την πολιτική δύναμη έχει ανάγκη σήμερα ο λαός και ο τόπος. Είναι η πολιτική δύναμη που θα συγκροτήσει την Πατριωτική Δημοκρατική Διακυβέρνηση του τόπου πολύ σύντομα!  

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ - ΕΛΛΗΝΕΣ!

΄΄ Η κραυγή σήμερα ετούτη η σταυρωμένη, η γεμάτη πόνο κι ανάσταση, είναι η Ελλάδα.....΄΄.

Μέσα από την ΄΄ Κραυγή΄΄ αφουγκραζόμαστε την ανάσα του Ν. Καζαντζάκη, την επιθυμία του να αναδείξει τη δύσκολη ΄΄μοίρα΄΄ και αποστολή της Ελλάδας να ΄΄μετατρέψει τη σκλαβιά σε λεφτεριά΄΄.

Ακολουθώντας τη φωνή του χρέους αγαπάει, πονάει, αγωνίζεται.

Υπομένει τη Σταύρωση για να γευτεί την Ανάσταση!

Ελπίζει και ονειρεύεται λύτρωση, όπως η Πατρίδα μας και κάθε Έλληνας.

Εμείς οφείλουμε, στην κατανυκτική ατμόσφαιρα της Χριστιανοσύνης, το όραμά και την ευχή του, να τα κάνουμε πράξη, γρήγορα , πολύ γρήγορα, αφού ο τόπος δεν αντέχει άλλο! 

Τούρκοι κατάσκοποι δρουν στην Ελλάδα

Υπάρχουν τρομερά ψέματα στον κόσμο και το χειρότερο είναι ότι τα μισά από αυτά είναι αλήθεια! Ουίστον Τσόρτσιλ Πως δρουν τα «μάτια» των Τούρκων στην Ελλάδα Τι ετοιμάζουν στη Θράκη και το Αιγαίο Πως κινούνται, τι επιδιώκουν Τα κόλπα με τους τουρίστες στα νησιά  και ο ρόλος των ψευτομουφτήδων στη Θράκη Γράφει ο Άγγελος Μενδρινός Αυτή είναι η βασική αρχή της αντικατασκοπείας. Αξιοποιείς τα ψέματα που σου λένε για να φτάσεις στην αλήθεια. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας συχνά… βολευόμαστε με τα ψέματα, γιατί δεν μας ταράζουν από την ό,ποια νιρβάνα έχουμε περιέλθει. Κι όμως, τα μηνύματα είναι πολλά. Στα νησιά του Αιγαίου, όλο και περισσότεροι ξένοι τουρίστες ενδιαφέρονται για τις στρατιωτικές βάσεις, προσπαθούν να υποκλέψουν στρατιωτικές συνομιλίες με τελευταίου τύπου μηχανήματα και εξασκούνται στη φωτογράφηση περιοχών που παρουσιάζουν ελάχιστο φυσιολατρικό αλλά εξαιρετικό στρατιωτικό ενδιαφέρον. Στη Θράκη πάλι, η μουσουλμανική μειονότητα νιώθει όλο και πιο σφιχτή την «αγκαλιά» της Τουρκίας και οι δηλώσεις για «τουρκική μειονότητα» δίνουν και παίρνουν. Υπάρχουν, φυσικά, και τα όπλα που βρέθηκαν σε τζαμί της Ξάνθης με τον ιμάμη να δηλώνει ότι αγνοούσε την ύπαρξη των περισσοτέρων από αυτά. Χρειάζονται κι άλλα; Ίσως τα μάθουμε προσεχώς… Φτάνει να μην είναι πολύ αργά. Αναζητήσαμε ανθρώπους που γνωρίζουν καλά αυτά τα θέματα, που έχουν μάθει να ζουν στη σκιά και στη σιωπή, για να γράψουμε αυτά που ακολουθούν και είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστικά. Γεγονότα που ελπίζουμε να γνωρίζουν οι αρμόδιες Αρχές και να έχουν πάρει τα μέτρα τους. Τρεις άξονες Όπως μας είπαν, κατ’ αρχήν οι τουρκικές υπηρεσίες δραστηριοποιούνται σε τρεις τομείς:  Στα νησιά, όπου χρησιμοποιούν ξένους τουρίστες ή μέλη ΜΚΟ για τη συλλογή πληροφοριών στρατιωτικών στόχων. Αυτόν τον ρόλο είχε και ο 40 χρονος Ισπανός που συνελήφθη στη Λέσβο με υπερσύγχρονο εξοπλισμό παρακολούθησης των συχνοτήτων του Λιμενικού και του Στρατού. Στη μουσουλμανική μειονότητα, όπου η χειραγώγηση γίνεται στους τόπους λατρείας, στα τζαμιά, μέσω των ψευτομουφτήδων που έχει εγκαταστήσει εκεί η Τουρκία  Τελευταία βγήκε ακόμη μια δραστηριότητα. Ο εντοπισμός των Γκιουλενικών που μπορεί να δρουν στην Ελλάδα. Τούρκοι πράκτορες προσπαθούν να τους εντοπίσουν στους κόλπους της μειονότητας και να τους εξουδετερώσουν. Και αν όλα αυτά μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ρίξτε μια ματιά στον θόρυβο που έχει ξεσπάσει στη Γερμανία και την Ελβετία με τους Τούρκους πράκτορες που έχουν φακελώσει τους εκεί Τούρκους μετανάστες… Οι γείτονές μας έχουν χίλιους δύο λόγους να θέλουν να… πατήσουν πόδι στην Ελλάδα. Εκμεταλλεύονται την οικονομική κρίση για να προβάλουν αξιώσεις που αρχίζουν από τη μετατροπή της μειονότητας σε τουρκική και φτάνουν ως την αναθεώρηση των συνθηκών και των συνόρων! Οι «πραξικοπηματίες» Εσχάτως η Τουρκία ενδιαφέρεται να εντοπίσει και κάποιους δικούς της πολίτες που πιστεύει ότι έχουν διαφύγει από τη χώρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν. Βρίσκονται εδώ με το προκάλυμμα των προσφύγων. Δηλώνουν, αν και Τούρκοι, Ιρακινοί ή Αφγανοί για να πάρουν έστω και προσωρινή άδεια παραμονής και να γλιτώσουν την οργή του «σουλτάνου» της Άγκυρας. Φοβούνται στην Τουρκία ότι στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν την παραμονή τους εδώ μπορεί να αποκαλύψουν κάποια μυστικά της χώρας τους, αφού οι περισσότεροι είναι στρατιωτικοί που υπηρετούσαν σε καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Η ΜΙΤ θέλει διευθύνσεις και ονόματα. Θέλει να ξέρει τι γνωρίζουν οι ελληνικές Αρχές και πόσο έχουν μιλήσει –αν έχουν μιλήσει- οι… πρόσφυγες. Υπάρχει όμως και η μειονότητα της Θράκης. Κάποιες χιλιάδες άνθρωποι, που και να θέλουν να δηλώσουν Έλληνες πολίτες, όπως και είναι, ή πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επίσης είναι, δεν τους αφήνουν οι πράκτορες της Τουρκίας που κυκλοφορούν ασύδοτοι στην περιοχή. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι Τούρκοι παίζουν χωρίς αντίπαλο. Αυτοί έχουν εδώ και χρόνια μια σταθερή γραμμή. Την ίδια εθνική πολιτική. Αντίθετα, εμείς, συμπεριφερόμαστε ως κομματάρχες. «Το συμφέρον του κόμματος προηγείται του εθνικού», λέει άνθρωπος που γνωρίζει τα όσα συμβαίνουν. Η Τουρκία δεν θα παραιτηθεί ποτέ από την επιδίωξη να εκτουρκίσει τη μειονότητα. Στην ουσία, όμως, θέλει να την κρατήσει «όμηρο» των σχεδίων της. Όσοι πίστεψαν τις υποσχέσεις για ισονομία και μετανάστευσαν στη γειτονική χώρα, ιδίως μετά την οικονομική κρίση του 2010, αλλά και παλαιότερα, διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να πάρουν τον τίτλο του «Τούρκου πολίτη». Προτιμούν να τους κρατούν «ομήρους» και να κινδυνεύουν καθημερινά με απέλαση.  Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Σαλίζ Τζαμπάρ, ενός από τους πρώτους νεκρούς του πραξικοπήματος, ο οποίος ζούσε για 15 χρόνια στην Πόλη όπου είχε κάνει οικογένεια, αλλά η ιδιότητα του «Τούρκου πολίτη» του δόθηκε μετά θάνατον για τις υπηρεσίες του στην… πατρίδα. Να εμποδίσει δηλαδή τα τανκς να ρίξουν τον Ερντογάν! Και οι απλοί μουσουλμάνοι πολίτες που νιώθουν τον ασφυκτικό κλοιό της Τουρκίας και των πρακτόρων τους, πως αντιδρούν; Απαντά ο ίδιος άνθρωπος: «Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Θα υπάρχει κοινωνικός αποκλεισμός. Άλλοι που έχουν παιδιά που σπουδάζουν με υποτροφία στην Κωνσταντινούπολη ακούν διαπιστώσεις του τύπου… «το παιδί σου μένει στην τάδε οδό, σε αυτόν τον αριθμό και το διαμέρισμά του είναι ψηλά… στον 4ο όροφο. Πρέπει να προσέχει να μην γλιστρήσει στο κενό»…! Την απάντηση δεν την δίνουμε εμείς. Ας ρωτήσουν τους Τουρκοκύπριους που έχουν καταφύγει στην Κυπριακή Δημοκρατία πως τους συμπεριφέρονταν οι Τούρκοι κυβερνήτες του ψευδοκράτους. Όπως και στην πολιτική, έτσι και στην κατασκοπεία, υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και άλλα που λέγονται αλλά δεν γίνονται. Μακάρι να ισχύει το πρώτο και όχι το δεύτερο…