ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

 

 

ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ

[The sea was sapphire coloured, and the sky
Burned like a heated opal through the air;
We hoisted sail; the wind was blowing fair
For the blue lands that to the eastward lie.]

Oscar Wilde
http://www.youtube.com/watch?&v=39AIK-WIWAs

 

ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ

[Η ταινία έγινε στα πλαίσια προγράμματος του 6ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας 2011.

Συγχαρητήρια στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Πρέβεζας.Δέν βλέπεις κάθε μέρα τέτοια φιλμάκια]

 

http://www.youtube.com/watch?v=0PRgK8ktekQ&feature=player_embedded

Ελάτε λοιπόν να γιορτάσουμε. Ελάτε να πανηγυρίσουμε.

Είναι παράξενος ο τρόπος της γιορτής - όσο παράξενος είναι κι ο λόγος της γεννήσεως του Χριστού.
Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά.
Ο διάβολος καταντροπιάσθηκε.
Οι δαίμονες δραπέτευσαν.
Ο θάνατος καταργήθηκε.
Ο παράδεισος ανοίχθηκε.
Η κατάρα εξαφανίσθηκε.
Η αμαρτία διώχθηκε.
Η πλάνη απομακρύνθηκε.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε.
Το κήρυγμα της ευσεβείας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού.
Η βασιλεία των ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη.
Οι άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους.
Όλα έγιναν ένα.

[Από την Λειτουργία των Χριστουγέννων]

 

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΛΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ!!!

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=CRE8RTIMa7A

                                                                                                                                                            

"Μια Κυριακή στην Κοκκινιά
στην παιδική μου γειτονιά
είδα μια γριά χοντρομπαλού
που ο νους της έτρεχε αλλού

Την κοίταξα με κοίταξε
σαν κουκουβάγια σε μπαξέ
και μου' πε με φωνή θολή
που μάνα θύμιζε τρελή:

«Σε χώμα φύτρωσα ζεστό
αιώνες πριν απ' τον Χριστό.
Ζούσα καλά κι ευχάριστα
κι έπαιρνα μόνο άριστα.

Μα σαν προχώρησε ο καιρός
έγινε ο κόσμος μοχθηρός
και με βατέψανε, που λες,
αράδα βάρβαρες φυλές

Σελτζούκοι Σλάβοι Ενετοί
λες κι ήταν όλοι τους βαλτοί
Τότε κατάλαβα γιατί
καμένο ήμουνα χαρτί
δίχως χαρά δίχως γιορτή

Σιγά σιγά και ταπεινά
μ' αγώνες και με βάσανα
καινούργια έβγαλα φτερά
μα ήρθαν τα χειρότερα

Είδα το ίδια μου παιδιά
να δίνουν σ' άλλους τα κλειδιά
και με χιλιάδες ψέματα
με προδοσίες κι αίματα
να μου σπαράζουν την καρδιά

Γι' αυτό μια νύχτα σκοτεινή
θ' ανέβω στην Καισαριανή
με κουρασμένα βήματα
να κλάψω για τα θύματα
στ' αραχνιασμένα μνήματα
Κι εκεί ψηλά στον Υμηττό
αντίκρυ στον Λυκαβηττό
μικρό κεράκι θα κρατώ
να φέγγει χρόνους εκατό"