Mηχανή του Χρόνου
"Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και
πώς να πεθαίνουν". Η Μηχανή του Χρόνου θυμάται τη θυσία των Καραολή και
Δημητρίου (Pics)
10 Μαΐου 1956. O απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο, με στόχο την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, ήταν σε εξέλιξη.
Η Μηχανή του Χρόνου, θυμάται και σας θυμίζει την εκτέλεση των αγωνιστών Καραολή και Δημητρίου.
Η Κύπρος ασφυκτιούσε, κάτω από τα απάνθρωπα μέτρα των αγγλικών στρατευμάτων. Οι τηλεφωνικές επικοινωνίες είχαν κοπεί και είχε διακοπεί η κίνηση των οχημάτων στους δρόμους. Το κλίμα ήταν τεταμένο, εξαιτίας της προγραμματισμένης εκτέλεσης των δύο στελεχών της Ε.Ο.Κ.Α.
Οι αντιδράσεις των Κυπρίων και των Ελλήνων ήταν έντονες, αλλά ο σκληρός στρατάρχης Χάρντινγκ ήταν αμετακίνητος και ανελέητος.
Δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει χάρη. Ο μελλοθάνατοι Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου, είχαν κοινωνήσει το προηγούμενο απόγευμα από τον ιερέα Παπαντώνη Ερωτοκρίτου.
Παρά τις εκκλήσεις και τα διαβήματα του Έλληνα πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή, προς τη βρετανική κυβέρνηση και τους διεθνείς οργανισμούς, η εκτέλεση των δύο αγωνιστών δεν ματαιώθηκε.
Η εκτέλεση αυτών των Κυπρίων αγωνιστών προκάλεσε εντονότατο ρεύμα αγανάκτησης σ΄ολόκληρο τον κόσμο.
Την προηγούμενη ημέρα στην Αθήνα, ξέσπασαν αιματηρά επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 4 διαδηλωτές.
Και δεν δίστασαν να πεθάνουν για την ελευθερία τους. Υπήρξαν οι πρώτοι αγωνιστές του Κυπριακού Αγώνα, που καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.
Οι συλλήψεις
Ο 23χρονος Μιχαλάκης Καραολής ανέλαβε μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου, τη δολοφονία του προδότη αστυνομικού Ηρόδοτου Πουλλή. Η απόπειρα πέτυχε.
Η σφαίρα που σκότωσε τον Ελληνοκύπριο αστυνομικό ήταν από το όπλο του Παναγιώτου, ο οποίος όμως διέφυγε.
Ο Καραολής συνελήφθη σε ενέδρα από τις αγγλικές δυνάμεις, ενώ ετοιμαζόταν να ενωθεί με την αντάρτικη ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου.
Ο 21χρονος Ανδρέας Δημητρίου, που υπήρξε από τα πιο ενεργά μέλη της οργάνωσης, κατηγορήθηκε ότι πυροβόλησε και τραυμάτισε στην Αμμόχωστο τον πράκτορα της «Ιντέλιτζενς Σέρβις», Σίντνεϊ Τέιλορ. Καταδικάστηκε σχεδόν ένα μήνα μετά τον Καραολή.
Και οι δύο βασανίζονται άγρια από τους ειδικευμένους βασανιστές της πολιτισμένης Αγγλίας. Δεν μιλούν.
Το δικαστήριο τους καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο δι΄απαγχονισμού.
Ο Δημητρίου ακούει την ποινή του και σχολιάζει:
«Λυπάμαι που δε θα δω την Κύπρο μας ελεύθερη. Όμως δε με φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στη σκλαβιά. Γεια σας».
Όλες οι αιτήσεις χάριτος απορρίφτηκαν από τον Βρετανό διοικητή του νησιού. Ούτε η βασίλισσα συγκινήθηκε. Οι δύο νέοι δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Συναντιούνται πρώτη φορά στη φυλακή.
Την παραμονή της εκτέλεσής τους, όλοι οι κρατούμενοι τους κάνουν συντροφιά, τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο.
Το ξημέρωμα βαδίζουν στην κρεμάλα, τραγουδώντας το ίδιο άσμα. Μαζί.
Ο Καραολής λέει: «Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε».
Λίγη ώρα μετά, τον ακολουθεί ο Δημητρίου.
Στους συγκρατούμενούς του λέει περήφανα: «Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν».
Ο Βρετανός εκτελεστής τραβάει τον μοχλό και η καταπακτή υποχωρεί. Τα σώματα των νεαρών κρέμονται στον αέρα από μια θηλιά. Για την πατρίδα.
Οι αρχές δεν έδωσαν τα άψυχα κορμιά των παιδιών στις οικογένειές τους – τους έθαψαν σ’ έναν χώρο της φυλακής.
Μόνο που πια, ελάχιστοι γνωρίζουν το γιατί. Ο Μιχαλάκης ήταν 23 ετών και ο Αντρέας 22.
Κανάλια δεν υπήρχαν, για να κάνουν δηλώσεις οι γονείς τους. Οι γείτονές τους είπαν πως έπρεπε να είναι περήφανοι για τα παιδιά τους.
Η Κύπρος δεν τους ξέχασε ποτέ. Η Ελλάδα, για την οποία κρεμάστηκαν;
5 σχόλια:
Μήπως υπάρχει κάποιο μήνυμα υποστήριξης της Ένωσης πίσω από το κείμενο;
Δεν το είδα Βαγγέλη. Αν πρόσεξες εσύ μπορείς άνετα να το αναρτήσεις.
Δεν υπονοώ κάτι. Με βάση το κείμενο θα ήθελα να μάθω την θέση σας. Αν και η τελευταία φράση "Η Κύπρος δεν τους ξέχασε ποτέ. Η Ελλάδα, για την οποία κρεμάστηκαν;" θα μπορούσε αν και δεν το νομίζω. Ήθελα απλά να μου απαντήσετε, όχι να "ρίξω λάδι στην φωτιά"
Πάντως, 3 ημέρες πριν διαβάσω αυτό το κείμενό σας, απηύθυνα μερικά ερωτήματα στον κ. Καζάκη, αλλά νομίζω ότι είστε πιο κατάλληλος για να τα απαντήσετε. Παραθέτω αυτούσιο το σχόλιό μου από την σελίδα: http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2016/05/blog-post.html?m=1
"Θα ήθελα εδώ να θέσω και κάποια επιπλέον ερωτήματα, επί τη ευκαιρία της τοποθέτησης του φίλου.
1. Με την Αλβανία βρισκόμαστε de jure σε εμπόλεμη κατάσταση. Τί θα γίνει με αυτό; Όπως και με τους Βορειοηπειρώτες και με τους Τσάμηδες. Είναι θέματα, τα οποία οφείλουν να κλείσουν.
2. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο, με τις δήθεν "διαπραγματεύσεις". Η ΔΔΟ είναι καταστροφή για την Κύπρο. Σε περίπτωση πλήρους ρήξης με την Τουρκία, θα συμφωνούσατε, πάντα με την συναίνεση των Ελλήνων Κυπρίων, σε μία Ένωση με την Ελλάδα, ώστε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του Κυπριακού Ελληνισμού και να αναγκάσουμε την Τουρκία να αποδεχτεί λύση; Την Ένωση αυτή την αναφέρω είτε ως προσωρινή είναι ως μόνιμη κατάσταση.
3. Με το Αιγαίο τί μπορεί να γίνει; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τους Τούρκους και την επιθετικότητά τους; Επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια; Δεν έχω καταλάβει τον χαρακτηρισμό λιμνοθάλασσας, που υποστηρίζετε. Θα το εξηγήσετε λίγο;
4. Θα υπάρξει διακοπή διπλωματικών σχέσεων με το καθεστώς της Τουρκίας;
5. Έχετε χαρακτηρίσει τα Σκοπιά ως κρατίδιο. Τί σημαίνει αυτό; Μιλάτε για πόλεμο με σκοπό τον διαμελισμό ή την απορρόφησή του από κάποια ή κάποιες χώρες; Υπάρχουν στοιχεία για την Ελληνική Μειονότητα εκεί, καθώς κάποιοι υποστηρίζουν και για ύπαρξη 100.000 Ελλήνων εκεί! Έχει βάση αυτό;
6. Σχετικά με τον απόδημο Ελληνισμό. Πώς θα απαντούσατε σε κάποια πρόταση να δοθούν κίνητρα στους ομογενείς να αποκτήσουν την Ελληνική υπηκοότητα, για πολίτες δηλαδή δεύτερης και τρίτης γενιάς που πιθανώς να το επιθυμούσαν, αλλά δεν το τολμούν λόγω γραφειοκρατίας. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν όλες οι διαδικασίες να γίνονται στις κατά τόπους πρεσβείες και προξενεία. Αυτό δεν το αναφέρω τυχαία. Εσείς ο ίδιος έχετε αναφέρει πως σε περίπτωση εφαρμογής του σχεδίου του ΕΠΑΜ, θα υπάρξει μέσα με μερικά χρόνια, έλλειψη θέσεων εργασίας. Άρα θα αποτελούσαν ένα εν δυνάμει εργατικό δυναμικό, που θα μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα, ενισχύοντας και με αυτόν τον τρόπο τον πληθυσμό της. Επίσης, θα μπορούσε να δοθεί υπηκοότητα σε μειονότητες, όπως οι Βορειοηπειρώτες, με σκοπό την προστασία τους.
Ευχαριστώ πολύ"
Αγαπητέ Βαγγέλη, στα ερωτήματα που θέτεις στον κ. Καζάκη, πιστεύω ότι είναι καλό να απαντηθούν από τον ίδιο. Παρά ταύτα όμως επειδή αποτελούν και θέσεις του ΕΠΑΜ, δεν δυσκολεύομαι να δόσω και εγώ απαντήσεις.
Κυρίως στο θέμα της Κυπρου, για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή. Είμαστε αντίθετοι προς κάθε επιδιωκόμενη λύση που δεν περιέχει πρώτα από όλα την απομάκρυνση των στρατευμάτων κατόχής.
Από εκέι και ύστερα είμαστε αντίθετοι σε κάθε λύση ΔΔΟ, αφού με αυτόν τον τρόπο δεν αναγνωρίζεται το Ενιαίο,το αδιαίρετο και το αδεσμευτο του Κυπριακού Ελληνισμού και της Κύπρου, ενός κρατους ανεξάρτητου και μέλους των διεθνών οργανισμών.Με απλά λόγια, ένα κράτος,ένας λαός.Τη λύση βέβαια δεν θα τη δωσοουν οι κρυφές συνομιλίες, αλλά ο ίδιος ο λαός της Κύπρου.
Δημοσίευση σχολίου