Περί προφητείας για κόμμα Κυπριώτη και άλλων παραμυθιών

Γράφει ο Μιχάλης Αριδάς                      

Εκεί που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα, είδαμε κι αυτό. Μετά από τόσα σχέδια πονηρά και ύπουλα, μετά από τόσα πραχτοριλίκια για λογαριασμό κομμάτων και υπηρεσιών, μετά από τόσα λαδώματα και πιασίματα από μαφίες και δε συμμαζεύεται, μετά από τόση άρρωστη φαντασία ενός μόνιμα ψευδόμενου καταγγέλοντος και των οπαδών του, ήλθε και αυτή η αποκάλυψη. Το κόμμα Κυπριώτη!

Μάλιστα. Φτιάχνει κόμμα ο Κυπριώτης. Που να το ΄ξερε κι ο Κυπριώτης! Αλλά, δεν έχει σημασία αν το ξέρει ή όχι. Αφού έτσι λέει ο αιώνιος ηγέτης, έτσι θα είναι.

Που βασίστηκε λοιπόν, ο αποκαλύπτων και έκανε την τεράστια αποκάλυψη; Σε μια συνέντευξη του στρατηγού στο ραδιόφωνο. Αυτό κατάλαβε ο ηγέτης, αυτό κρατάει. Προφανώς, τρέμει την πιθανή δημιουργία κάτι καινούριου, που θα γίνει για να επιτευχθεί ο στόχος όλων μας και δεν θα γίνει για την λατρεία και τη δοξασία του ενός. Μάλλον γι' αυτό  γράφει για κόμμα Κυπριώτη.

Βέβαια, παρουσία του προέδρου, σε μια Πολιτική Γραμματεία (ΠΓ) (8 Μαΐου 2018), είχε συμφωνηθεί ομόφωνα, να γίνει μια προσπάθεια διεύρυνσης, με νέα πρόσωπα, ειδικά με “προσωπικότητες” γνωστές και με κύρος στην κοινωνία. Εκεί φτιάχτηκε μια ομάδα συναγωνιστών, που θα έκανε αυτές τις επαφές. Ο ίδιος ο πρόεδρος ζήτησε να είναι και ο σ. Λεπίδας σε αυτή την ομάδα.

Η προσπάθεια αυτή, που ξεκίνησε και συνεχίζεται βεβαίως, προφανώς, στο τρομαγμένο μυαλό κάποιων, μεταφράζεται ως κόμμα Κυπριώτη. Περαστικά τους.

Η παρακάτω φράση του στρατηγού από αυτή τη συνέντευξη, δεν έτυχε ιδιαίτερης ανάλυσης από τον καταγγέλλοντα. Γιατί αποφεύγεται η ουσία;

“Φαίνεται, ότι το ΕΠΑΜ ύστερα από 8 χρόνια, δεν μπορεί να ενώσει τον εαυτό του πριν απ’ όλα, έτσι; Δεν μπορεί δηλαδή, να υπάρχουν διαμάχες σε έξι συνέδρια συνεχόμενα, συνεχώς το ίδιο πρόβλημα. Μα, συνεχώς γίνεται αυτό το πράγμα. Άρα, τη στιγμή που εσύ δημιουργήθηκες για να ενώσεις τον ελληνικό πληθυσμό και δεν μπορείς να ενώσεις την  ομάδα σου, τον μικρό σου χώρο, τώρα, για τι αξιοπιστία να μιλήσουμε; Άρα λοιπόν, αυτό έχει φτάσει στην οροφή του. Αυτό τελείωσε, συρρικνώθηκε πάρα πολύ και πλέον καταντάει, ας πούμε, να είναι μια πάρα πολύ μικρή ομάδα”.

Επειδή δεν έχω κανένα ζόρι για το ποιος θα είναι ο αρχηγός και δεν θέλω να υπάρχει ιδιόκτητο μαγαζάκι κανενός, επειδή με ενδιαφέρει μόνο ο στόχος μας και το Μέτωπο, θα μείνω σε αυτή την φράση του στρατηγού και όχι στο κόμμα Κυπριώτη της φαντασίας ενός  μυθομανή.

Είναι αλήθεια ότι το ΕΠΑΜ δεν μπορεί να ενώσει ούτε τον εαυτό του; Η απάντηση είναι, δυστυχώς, ΝΑΙ. Είναι ηλίου φαεινότερο. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Βρισίδια, καταγγελίες, ατέλειωτοι τσακωμοί, ατέλειωτα σεντόνια, αποχωρήσεις, διαγραφές. Από τη μία οι πράχτορες, προδότες και πουλημένοι και από την άλλη οι πιστοί οπαδοί, δοξολογούντες τον ένα θεό πατέρα παντοκράτορα, οπαδοί που την επόμενη χρονιά έχουν πολλές πιθανότητες να βρεθούν στο πρώτο στρατόπεδο...

Έχω βρεθεί κι από τις δυο μεριές και τα ξέρω από πρώτο χέρι...

Που ήταν το ΕΠΑΜ και που κατάντησε; Που είναι όλος αυτός ο ενθουσιασμός, που είναι όλος αυτός ο κόσμος, που είναι τα χιλιάδες μέλη του; Που είναι το ΕΠΑΜ στο οποίο στρατευτήκαμε; Δυστυχώς, αυτό το ΕΠΑΜ δεν υπάρχει πια. Στη θέση του υπάρχει ένα κουφάρι, με έναν αδιαμφισβήτητο ιδιοκτήτη, που το διαλύει ξαποστέλνοντας με ψευτιές και απίθανες κατηγορίες, ακόμα και με πραξικοπήματα ολκής, όποιους του χαλάνε τη νιρβάνα της υπέρτατης αυθεντίας και της απόλυτης υποταγής «στας διαταγάς του». “Ας γίνει φόρουμ  το ΕΠΑΜ”, έχει πει. “Ας μείνω μόνος μου, ιεραπόστολος”, έχει πει. Αρκεί το μαγαζάκι να είναι της απολύτου ιδιοκτησίας του, λέω εγώ, όσο μικρό κι αν είναι.

Βέβαια, σε κάθε συνέδριο, όπου αποχωρούν σιχτιρίζοντας καμπόσοι συναγωνιστές, ως πράχτορες και προδότες κλπ, μαθαίνουμε και την αιτία της διάλυσης. Αυτοί που έφυγαν, αυτοί έφταιγαν. Τα ίδια δεν γράφει ο μοναδικός “ανεύθυνος” για όλα τα κακά, πριν ή μετά από κάθε συνέδριο διάλυσης; Για την οποία διάλυση, ξαναλέω εγώ, μοναδικός υπεύθυνος είναι αυτός και κανένας άλλος. Ή φταίνε όλοι αυτοί που βρίστηκαν και έφυγαν (και δεν είναι καθόλου λίγοι), ή φταίει ο ένας που μένει σταθερός και βρίζει...

Στην περίφημη εισήγηση του, στο ανυπόστατο Εθνικό Συμβούλιο(ΕΣΥΜ) της 22/7/2018, ο πρόεδρος είπε πάνω κάτω, το εξής απίθανο: 200 άτομα, λέει, έκαναν αίτηση να μπουν στο ΕΠΑΜ και συνάντησαν έναν Αριδά, που τους έλεγε, που πάτε ορέ να μπείτε; Και δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους παρευρισκόμενους να του πει, τι είναι αυτά που λες άνθρωπε; Αλήθεια, πόσες φορές έχει πει για εκκρεμούσες αιτήσεις εγγραφής, που οι κακούληδες πρώην δεν τις προωθούσαν και έτσι δεν γιγαντωνόταν το ΕΠΑΜ; Δεν βαρεθήκατε την ίδια αστεία ιστορία, ξανά και ξανά; Που είναι όλες αυτές οι αιτήσεις τώρα; Γιατί ένα μήνα και βάλε μετά το πραξικόπημα του ψευδό-ΕΣΥΜ, δεν έχουν γίνει τουλάχιστον οι 200 εγγραφές; Γιατί τα παραμύθια έχουν κοντά ποδάρια! Εκτός και αν έγιναν οι εγγραφές και μας τις κρατάνε μυστικό (το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε;).

Καταλάβατε τώρα, γιατί συνεχώς μικραίνει και διαλύεται το ΕΠΑΜ;

Φυσικά, φταίει ο πρώτος υπεύθυνος, που ήταν ο Γενικός Γραμματέας πριν και πρόεδρος τώρα. Φταίει ο αρχηγός, που αντί να αγκαλιάζει όλους τους συναγωνιστές και να τους ενώνει (όπως κάνουν οι αρχηγοί), αφορμή ψάχνει για να κάνει ανελέητη κριτική και  πολεμική, να σπείρει διχόνοια, να επιφέρει τη μείωση δυνάμεων (ωραίος αρχηγός...). Και με φυσικό επακόλουθο στο τέλος τη διάλυση. Καθαρίζουν οι γραμμές μας με αυτόν τον τρόπο, είπε στην ΠΓ. Καθαρίζουν τόσο πολύ, που γίνονται αόρατες, θα συμπλήρωνα...

Σύμφωνα με δική του ρήση “Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”. Αυτό ισχύει για όλους τους άλλους, εκτός από τον ίδιο. Αυτός έχει το αλάθητο!

Γιατί δεν ειπώθηκαν όλα αυτά ανοιχτά και δημόσια πριν; Για τον απλούστατο λόγο, ότι κάνεις τον αγώνα σου, μήπως και ο ένας και μοναδικός καταλάβει το αδιέξοδο που έχει μπει, μήπως και τα πράγματα διορθωθούν. Μήπως και το ΕΠΑΜ αρχίσει να λειτουργεί όπως επιβάλλεται, για να πετύχει το στόχο για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Όταν, όμως, βλέπεις τέτοιο πραξικόπημα, που θα το ζήλευε και το τελευταίο χουντικό κόμμα της κεντρικής Αφρικής, τι άλλο να περιμένεις; Τι άλλο θέλεις για να δεις ότι το Μέτωπο έχει δηλητηριαστεί και έχει πληγωθεί τόσο πολύ, που μόνο οι φανατικοί δεν μπορούν να το αντιληφθούν;

Πολύ καλά έκανε λοιπόν, ο Κυπριώτης και είπε ότι είπε. Αυτό το ΕΠΑΜ, δεν έχει κανένα μέλλον. Αυτό το ΕΠΑΜ, δεν μπορεί να ενώσει τον εαυτό του, θα ενώσει την κοινωνία; Μόνο σαν ανέκδοτο μπορείς να σκεφτείς κάτι τέτοιο, αν και σ' εμένα φαίνεται σαν ανείπωτο δράμα.

Όταν η μέχρι τώρα πορεία, οδηγεί σε συνεχή μείωση δυνάμεων, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι με αυτή την πορεία θα οδηγηθείς σε τεράστια αύξηση;

Κανείς μας δεν ήλθε στο ΕΠΑΜ, για να υμνεί και να δοξολογεί. Ήλθαμε για να πετύχουμε τον στόχο μας. Την απελευθέρωση της Πατρίδας. Δεν ήλθαμε γιατί μας λείπει ένας νέος “πατερούλης”, ούτε για να λύσουμε τα προσωπικά μας προβλήματα και συμπλέγματα. Και ο στόχος, με τον τρόπο που βαδίζει αυτή τη στιγμή το ΕΠΑΜ, απλά δεν μπορεί να επιτευχθεί. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους μας.

Δεν θα το καταλάβουμε όλοι μας. Είναι σίγουρο αυτό. Πάντα υπάρχουν οι φανατικοί οπαδοί. Πάντα υπάρχουν αυτοί που μετατρέπουν τη λαχτάρα για ελεύθερη Πατρίδα, σε θεολογική λατρεία για ένα πρόσωπο υπεράνω όλων των υπολοίπων. Το κακό για αυτούς και για εμάς, είναι ότι με την προσωπολατρία, ποτέ δεν λευτερώθηκε κανείς.

Αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν ότι τίποτα δεν έχει επιτύχει το ΕΠΑΜ. Αλλά κρέμονται στον Έναν, τον Μοναδικό, εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους εκεί και περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία, που έλεγε και μια ψυχή. Περισσότερο συναισθηματικά θεμέλια έχει αυτή η αντίληψη, παρά πολιτικά.

Πιστεύουν ότι χωρίς Καζάκη δεν υπάρχει ΕΠΑΜ και κατά συνέπεια, δεν ελευθερώνεται η Πατρίδα. Ταυτίζουν τον στόχο με ένα πρόσωπο. Δεν υπάρχει τίποτε πιο λάθος. Αυτή η λειτουργία είναι η αρχή του κάθε φασισμού και η μόνη εγγύηση ότι ποτέ δεν θα επιτευχθεί ο στόχος.

Δεν ξέρω αν η ίδια η πραγματικότητα θα τους πείσει ποτέ, για το μάταιο των προσδοκιών τους. Όχι ότι αμφιβάλω για το ποια θα είναι η πραγματικότητα. Για το αν θελήσουν ποτέ να δουν την αλήθεια μιλάω.

Πάντως, η ανταπόκριση στο αίτημα της κωμικοτραγικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου(ΟΕΣ), για “σύνδεση” (αν είναι δυνατόν!) με τις ΤΟ, είναι πάρα πολύ μικρή. Τα μέλη του ΕΠΑΜ δεν αντέχουν να περάσουν πάλι τα ίδια και δεν θα νομιμοποιήσουν το προεδρικό πραξικόπημα. Αν υποκύψουν στις πιέσεις και το κάνουν, καλώς τα δεχτήκαμε...

Όλα τούτα, σημαίνουν ότι τα βάφουμε μαύρα και παρατάμε τον αγώνα μας; Όχι βέβαια. Επ' ουδενί. Επειδή κάποιος επιλέγει να είναι πρώτος στο χωριουδάκι, εμείς θα παρατήσουμε την πόλη; Φυσικά και συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, να μην περάσει το πραξικόπημα που έκανε ο πρόεδρος και η ομάδα του. Για να μην μεταβληθεί η προσπάθεια για την επίτευξη του ιερού  στόχου μας σε συνεύρεση πιστών οπαδών.

Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μη σβήσει η ψυχή του ΕΠΑΜ, για να μην πεθάνει το όνειρο της ελεύθερης Πατρίδας.