Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ pappas@enet.gr
Υπουργοί δεν μπορούν να ξεμυτίσουν από τα γραφεία τους φοβούμενοι ότι θα πέσουν πάνω σε οργισμένους πολίτες.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όποτε εμφανίζονται σε κομματικές ή κοινωνικές εκδηλώσεις αποδοκιμάζονται και συχνά προπηλακίζονται. Εχουμε ακόμη και επιδρομικές επιχειρήσεις σε τηλεοπτικά στούντιο, κυβερνητικά κτίρια, ιδιωτικούς χώρους. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός αποφεύγει τις δημόσιες παρουσίες. Για παράδειγμα, δεν παραβρέθηκε ούτε στην έναρξη ούτε στη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων για άτομα με ειδικά προσόντα.
Είναι φανερό ότι το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί (για την ακρίβεια δεν του επιτρέπεται) να κινηθεί απρόσκοπτα εντός των ορίων της επικράτειας, αν και ορισμένοι (του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου) αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα και στο εξωτερικό. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι γνωστό.
Στο ερώτημα ποιος κρύβεται πίσω απ’ αυτά τα γεγονότα οι γνώμες διχάζονται. Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθεί να κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου παρουσιαζόμενο ως θύμα μιας τακτικής που παραπέμπει στη μετεμφυλιακή εποχή των αντισυγκεντρώσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση γιατί με τις επιλογές της σπρώχνει ανθρώπους στην απόγνωση, κάποιοι εκ των οποίων υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Καταδικάζει, με χαλαρό είναι αλήθεια λόγο, τα φαινόμενα βίας και αρνείται ότι αυτός είναι ο εμπνευστής και ο καθοδηγητής αυτών των συμπεριφορών.
Μπορεί αυτή η κυβέρνηση υπό τις παρούσες συνθήκες να λειτουργήσει; Η απάντηση είναι «όχι». Για δέκα λόγους:
1. Γιατί δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούν πρωθυπουργός, υπουργοί και στελέχη του κόμματος διαρκώς υπό αστυνομική προστασία.
2. Γιατί εξαιτίας της έντασης είναι σφόδρα πιθανόν να χαθεί ο έλεγχος και να θρηνήσουμε θύματα.
3. Γιατί οι περισσότεροι υπουργοί και βουλευτές της παράταξης δεν πιστεύουν στην πολιτική που καλούνται να υλοποιήσουν, άρα δεν είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν για να πείσουν τους πολίτες ως προς την αναγκαιότητα εφαρμογής των αντιδημοφιλών μέτρων.
4. Γιατί ακόμη κι εκείνες οι πολιτικές που δεν επιβάλλονται από το μνημόνιο (π.χ. αλλαγές στα ΑΕΙ, ενιαίο μισθολόγιο), δεν μπορούν να περάσουν σε μια ατμόσφαιρα διάχυτης καχυποψίας και ριζικής αμφισβήτησης.
5. Γιατί η κοινή λογική λέει ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Ουδείς από την κυβέρνηση είναι σε θέση να υποστηρίξει ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί σύντομα. Αντιθέτως, τα πάντα συνηγορούν υπέρ της κλιμάκωσης της δυσφορίας και των αντιδράσεων. Το φθινόπωρο η κυβέρνηση θα βρεθεί απέναντι σ’ ένα κίνημα φορολογικής ανυπακοής, το οποίο ενδεχομένως να οδηγήσει σε κατάρρευση των εσόδων.
6. Γιατί αυτό που σε άλλες εποχές ήταν η ασπίδα προστασίας της κυβέρνησης και ο μηχανισμός ενσωμάτωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας, δηλαδή το κόμμα, σήμερα είναι διαλυμένο. Ούτε θέλει ούτε μπορεί να βάλει πλάτη. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ κρύβονται για να αποφύγουν τη χλεύη των συμπολιτών τους ή συμμετέχουν στις πλατείες μαζί με τους αγανακτισμένους.
7. Γιατί τα κλασικά τερτίπια του πελατειακού κοινοβουλευτισμού δεν αποδίδουν. Περιθώρια για φιλολαϊκές ρυθμίσεις δεν υπάρχουν, ενώ οι αντιπερισπασμοί προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη έχουν τη διάρκεια πυροτεχνημάτων. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πλέγματος εξουσίας, το σκάνδαλο του ποδοσφαίρου δεν κατάφερε να «σκεπάσει» την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Σε ό,τι αφορά το δημοψήφισμα, η πρωτοβουλία της κυβέρνησης απειλείται με υπονόμευση από τη μεγάλη αποχή, ιδιαίτερα αν κόμματα της αντιπολίτευσης καλέσουν τους ψηφοφόρους τους να στείλουν, δια της μη προσέλευσης στις κάλπες, ηχηρό μήνυμα.
8. Γιατί η κυβέρνηση δεν έχει πού να ακουμπήσει στο κύκλωμα της ενημέρωσης. Δεν υπάρχει τούτη την ώρα ούτε ένα μέσο που να στηρίζει έστω κριτικά την πολιτική της.
9. Γιατί η συνοχή του κυβερνητικού σχήματος είναι μαγική εικόνα. Πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από τον ανασχηματισμό, είχαμε την πρώτη κόντρα ανάμεσα σε υπουργούς (Ραγκούσης κατά Ρέππα) και έπεται συνέχεια.
10. Γιατί διαγράφεται ο κίνδυνος η κρίση νομιμοποίησης να μετεξελιχθεί σε κρίση νομιμότητας. Είναι μεγάλος ο πειρασμός για μια κυβέρνηση που βάλλεται πανταχόθεν να προχωρήσει σε επιλογές που κινούνται στα όρια της συνταγματικότητας. Ηδη κατηγορείται ότι παρακάμπτει τη Βουλή και ότι εκχωρεί τμήματα της εθνικής κυριαρχίας. Κοντολογίς, όταν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει, έχει μόνο τη διέξοδο των εκλογών. Άλλωστε τις ζητούν όλα τα κόμματα.
Ας αποφασίσει ο λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου