Άρθρο του Α.Τσουκαράκη
Αντισυνταγματάρχης (ΣΔΓ)
Πρόεδρος Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων
Από: Οn Αlert
Είναι αδιαμφισβήτητα παραδεκτό, και αναμφίβολα αποδεκτή από την Ελληνική κοινωνία η κοινωνική προσφορά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
«Οι Ένοπλες Δυνάμεις, εκτός του κύριου επιχειρησιακού έργου τους, προσφέρουν επιπλέον και κοινωνικό έργο με σκοπό τη στενότερη σύνδεσή τους με την κοινωνία, μέσα από την ανάπτυξη πρωτοβουλιών για τη στήριξη προγραμμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη συνδρομή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών», αναγράφει το site του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Και συνεχίζει: «Για το σκοπό αυτό, προσωπικό και μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων διατίθενται, συμβάλλοντας στην ολοκλήρωση αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας, στην κατασκευή μικρών τεχνικών έργων, στην πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών, στην αναδάσωση, στη διάθεση εξειδικευμένου τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού, σε επιπρόσθετη υγειονομική υποστήριξη σε ακριτικές και άλλες περιοχές, στην έρευνα και διάσωση και γενικότερα σε υποστήριξη Διοικητικής Μέριμνας».
Η Ελληνική κοινωνία έχει καταγράψει στη συνείδησή της την αγόγγυστη προσφορά των Ελλήνων στρατιωτικών – γιατί άνθρωποι βρίσκονται πίσω από την προσφορά αυτή – όπου και όταν τους ζητήθηκε να συνδράμουν, εκεί που άλλοι μηχανισμοί αδυνατούσαν ή δήλωναν αναρμοδιότητα. Αλλά, και το έμφυτο αίσθημα αλληλεγγύης του Έλληνα στρατιωτικού, ως Έλληνα πολίτη, είναι αυτό που ενδυνάμωσε, ενδυναμώνει και θα ενδυναμώνει τη θέληση για υπέρβαση του δύσκολου και του ακατόρθωτου, και την προσφορά του στο κοινωνικό καλό και σύνολο. Η ιστορία έχει καταγράψει την πίστη του Έλληνα στρατιωτικού σε στέρεα ιδανικά και αξίες, οι οποίες στον τόπο και στο χρόνο που χρειάζεται εμψυχώνουν, συσπειρώνουν, ενδυναμώνουν και βοηθούν να ξεπεραστούν τα όποια ανυπέρβλητα κωλύματα και εμπόδια, από όπου και εάν προέρχονται.
Ωστόσο, αν και η κοινωνία φαίνεται να δείχνει διαχρονική εμπιστοσύνη προς τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό της, κομμάτι της οποίας είναι, δε διαφαίνεται να συμβαίνει το ίδιο από την Πολιτεία προς τους Έλληνες στρατιωτικούς, η οποία προσπαθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, νομιμοφανώς, να τους απαξιώσει, να καταρρακώσει το ηθικό τους και να δοκιμάσει τις αντοχές τους.
Ας θυμηθούμε ότι πρώτοι οι Έλληνες στρατιωτικοί υπέστησαν (ως πειραματόζωα) σημαντική μείωση στο εισόδημά τους, χωρίς αντίδραση και επιχειρηματολογική αντίκρουση, καθόσον κάτι τέτοιο τους είπαν ότι δεν τους αρμόζει, αλλά και δεν συνέβη, τουλάχιστον, από τα πρόσωπα τα οποία, θεσμικά, θα έπρεπε να το πράξουν ή γιατί αυτά δεν υπάρχουν ή γιατί, πολύ απλά, δεν το επιθυμούσαν.
Αν και πολλάκις ο Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (www.sysmed.gr ) έχει διαλαλήσει ότι το εισόδημα των Ελλήνων στρατιωτικών βασίζεται σε επιδοματική πολιτική και δεν θα πρέπει οι Έλληνες στρατιωτικοί να αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο, δεν εισακούστηκε.
Σε σχετική απάντηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μετά από ερώτηση Έλληνα Βουλευτή, αναφορικά με την υπαγωγή ή μη των Μετοχικών Ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων στο Υπουργείο Εργασίας και τη μεταφορά της περιουσίας τους στο Ενιαίο Ταμείο, που συστάθηκε, διατυπώθηκε η αδιαμφισβήτητη άποψη ότι: «Οι φορείς του ΥΠΕΘΑ δεν θα μετατραπούν σε καμιά περίπτωση σε Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά θα παραμείνουν στην υπαγωγή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας», ενώ ήδη προτάθηκε από τον αρμόδιο φορέα σχέδιο νόμου με την εξής διατύπωση:
«Η προτεινόμενη για επεξεργασία και σχολιασμό διάταξη έχει, ως εξής: ΑΡΘΡΟ ΜΟΝΟ «1. Τα Μετοχικά Ταμεία Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, οι Ειδικοί Λογαριασμοί Αλληλοβοηθείας Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, ο Ειδικός Λογαριασμός Πρόνοιας ναυτικού, οι Ειδικοί Κλάδοι Οικονομικής Ενίσχυσης Μερισματούχων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, το Ταμείο Αρωγής Μονίμων Πολιτικών Υπαλλήλων/ΥΕΘΑ/ΓΕΣ, το Ταμείο Αλληλοβοηθείας Υπαλλήλων/ΜΤΣ, το Ταμείο Εθνικής Άμυνας, το Ταμείο Εθνικού Στόλου, το Ταμείο Αεροπορικής Άμυνας, το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού, ο Αυτόνομος Οικοδομικός Οργανισμός Αξιωματικών, το Ταμείο Αρωγής και Θυμάτων Πολέμου, το Πολεμικό Μουσείο, η Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, η Ελληνική Θαλάσσια Ένωση και η Υπηρεσία Αξιοποίησης Μετεγκατάστασης Στρατοπέδων υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 45 έως 52 του ν.3863/2010 (ΦΕΚ Α΄ 115). 2. Όπου στις διατάξεις του ν.3863/2010 αναφέρονται Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης νοούνται και οι φορείς της προηγούμενης παραγράφου….».
Τελευταία δίδονται υποσχέσεις ότι η Πολιτεία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην πειραχτεί περαιτέρω το εισόδημα των Ελλήνων στρατιωτικών, ως αναγνώριση στο έργο που αυτοί προσφέρουν.
Μα η Πολιτεία δεν είναι αυτή που θεσπίζει κανόνες; Νομοθετεί; Εφαρμόζει; Έναντι ποίων καταβάλλει προσπάθεια; Ποιους προσπαθεί να πείσει; Τον ίδιο της τον εαυτό; Μα καλά, δεν έχει πειστεί; Μάλλον είναι προφανέστατο, ή δεν θέλει να πειστεί. Ας αφήσουμε δε και το σενάριο ότι ήδη το εισόδημα υπολείπεται κατά πολύ από το παραγόμενο – προσφερόμενο έργο.
Ο Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων θα καταβάλλει κάθε δυνατή νόμιμη προσπάθεια να πείσει την Πολιτεία, με έγγραφά του και άρθρα του, προς αυτή την κατεύθυνση και να αναδείξει τους όποιους προβληματισμούς έχουν οι Έλληνες στρατιωτικοί. Και οι προβληματισμοί είναι πάρα πολλοί και σημαντικοί.
Για παράδειγμα: Υπάρχει σημαντικός αριθμός συναδέλφων, οι συνοδοί σκύλων, οι οποίοι, τουλάχιστον στο Στρατό Ξηράς, εκτελούν υπηρεσίες που αγγίζουν και τα 15 24ωρα το μήνα. Δηλαδή μία ημέρα (ολόκληρη ή τμηματικά) μέσα για εκτέλεση υπηρεσίας και μία ημέρα ή μισή (από το μεσημέρι και μετά, ανάλογα με τη Μονάδα) έξω (εκτός στρατοπέδου), προκειμένου το υπόλοιπο της ημέρας να ασχοληθούν με τα νεογέννητα τέκνα τους, με την πολύτεκνη οικογένειά τους, με την κοινωνική ζωή τους, με το περιβάλλον τους, με το σπίτι τους.
Και η εκτέλεση της υπηρεσίας συμπεριλαμβάνει από την εκπαίδευση του σκύλου (που δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά) έως τις πολύωρες περιπατητικές περιπολίες με το σκύλο. Μάλιστα, πολλοί συνάδελφοι αντιμετωπίζουν ορθοπεδικά προβλήματα με τη μέση τους (από το τράβηγμα του σκύλου) ενώ αρκετοί έχουν υπερβεί, κάπως, την ηλικία και η υγεία τους εγκυμονεί κινδύνους. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, από την αγάπη τους για τα ζώα και την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, βρίσκονται στο ακριβώς απέναντι γήπεδο, στην απόγνωση και την απογοήτευση. Δεν ήταν αυτό που περίμεναν. Δεν τους ακούει κανείς.
Ως πότε άραγε θα συμβαίνει αυτό; Ως πότε οι Έλληνες στρατιωτικοί θα θέτουν ερωτήματα και δεν θα λαμβάνουν απαντήσεις; Ποιος άραγε χάνει και ποιος κερδίζει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου