Δημήτρης Κυπριώτης
Συνεχώς μιλάνε όλοι για αδιέξοδα και ψάχνουν την
επιθυμητή πορεία για τη διέξοδο από αυτά. Οι συζητήσεις αυτές γίνονται ειδικά
από τα κόμματα και το κάθε ένα από την πλευρά του, προσπαθεί να πείσει τον
ελληνικό λαό ότι η δική του πορεία, που χαράσσεται και εξασφαλίζεται με
πολιτικές κινήσεις και μέτρα «Δεξιάς» ή « Κεντρώας» ή «Αριστεράς» ή τέλος
πάντων κάποιας απόχρωσης ή συνδυασμού, θα φέρουν την πολυπόθητη λύση. Λύση
δηλαδή που θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά και θα ανακουφίζει
τους βαριά τραυματισμένους και «σακατεμένους»
Έλληνες!
Φυσικά όλοι αυτοί, που μιλάνε με αυτόν τον τρόπο
και προτείνουν αυτά ή άλλα μέτρα, ξεχνούν οι αφιλότιμοι και μάλιστα πολύ
εύκολα, ότι τεράστια είναι η ευθύνη που τους βαραίνει, ειδικά δε όταν τα
κόμματα τους είχαν κυβερνητικές εξουσίες και διαφέντευαν τις τύχες του
ελληνικού λαού. Από ανάλογη ευθύνη, δεν απαλλάσσονται και αυτοί που δεν είχαν
ευθύνες παρόμοιες, αλλά ανέχθηκαν και
συνεχίζουν να ανέχονται τους προηγούμενους, αρκούμενοι σε «νουθεσίες» και
ανούσιες κριτικές, μη λαμβάνοντας ουσιαστικά μέτρα και κινήσεις μαζί με το λαό
που αντιστέκεται και όχι με τις «επίλεκτες» δυνάμεις τους.
Και το θέμα αυτό, δηλαδή της εύρεσης διεξόδου από
αυτήν τη βαθιά κρίση, θα έρχεται και θα παρέρχεται συνεχώς, αν δεν αντιληφθούμε ότι η ΜΟΝΗ περίπτωση διεξόδου από τα
αδιέξοδα, τόσο τα εθνικά όσο και τα κοινωνικά προβλήματα, που βρίσκονται σε μια
διαλεκτική σχέση μεταξύ τους, είναι
η ΕΝΌΤΗΤΑ του ελληνικού λαού.
Και αυτή τη θέση πάμπολλες φορές την έχουμε τονίσει
και με την ευκαιρία αυτή, ας το δούμε και στα πλαίσια μια εθνικής στρατηγικής
όπως την διατύπωσε ο Παναγιώτης Κονδύλης: «Η
εθνική στρατηγική δεν είναι ούτε “δεξιά” ούτε “αριστερή”, ούτε “εθνικιστική”,
ούτε “διεθνιστική”. Είναι τα πάντα, ανάλογα με τις επιταγές της συγκεκριμένης
περίστασης. Αλίμονο στη χώρα και την πολιτική της ηγεσία, αν ερμηνεύει την
συγκεκριμένη κατάσταση με “δεξιές” ή “αριστερές” προτιμήσεις»
Αφού
λοιπόν δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί μία παρόμοια εθνική στρατηγική, στα
πλαίσια των κομμάτων, επειδή όπως προαναφέρθηκε εξακολουθούν με πείσμωνα τρόπον
να προτείνουν τις δικές τους προτιμήσεις και μόνο, μη λαμβάνοντας υπόψη την ενότητα του λαού, επί της ουσίας
και όχι με λόγια του αέρα, τότε ποιος ακριβώς μπορεί να μετουσιώσει στην πράξη
αυτήν την Ενότητα και να βγάλει τη χώρα στο ξέφωτο;
Μοναδική
περίπτωση να εφαρμοστεί αυτή ή εθνική στρατηγική πειστικά και απέναντι στα διχαστικά και εμφυλιοπολεμικά
διλήμματα, είναι αυτή την οποία μπορεί να εξασφαλίσει ένα Δημοκρατικό
Πατριωτικό Κίνημα με σωστή ηγεσία και ένα στιβαρό λαϊκό κίνημα που θα στέκεται
συμπαραστάτης δίπλα του σε κάθε ριζοσπαστική κίνηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου