ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!!! ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

H πίστη του Κολοκοτρώνη στην Παναγία:
«Μια φορά», διηγείται ο ίδιος, «πήγα στο πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το Μοναστήρι ήταν μεγάλο και χαλάστηκε στην πρώτη Τουρκιά, το 1769. Όταν πέρασα, ήταν μια μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησία με κλάδους δέντρων. Τότε έταξα: «Παναγία μου, βοήθησέ μας να ελευθερώσουμε την πατρίδα μας από τον Τύραννο και να σε φκιάσω καθώς και ήσουν πρώτα».

 Και συνεχίζει: «Με εβοήθησε, και στο δεύτερο χρόνο της επαναστάσεως εκπλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα».

Κάπου αλλού πάλι αναφέρει. «Μη φοβάστε, ορέ  Έλληνες! Η νίκη είναι δική μας. Ο Θεός υπέγραψε την ελευθερία της πατρίδος, και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή Του».

Κ. ΚΑΒΑΦΗ: "Η ΕΠΕΜΒΑΣΙΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ"

Ηeartily know /.../ Τhe gods arrive.
RALPH WALDO ΕΜΕRSΟΝ

RÉΜΟΝΙΝ. — ... Ιl disparaîtra au moment nécessaire;
les dieux interviendront.

Μme DΕ RUΜΙÈRΕS. — Comme dans les tragédies antiques? (Acte ΙΙ, sc. i)
Μme DΕ RUΜΙÈRΕS. — Qu’y a-t-il?
RÉΜΟΝΙΝ. — Les Dieux son arrivés.
(Acte V, sc. x)
(ALΕΧAΝDRΕ DUΜAS, FΙLS, L’Εtrangère)

Θα γίνει τώρα τούτο, κ’ έπειτα εκείνο·
και πιο αργά, σε μια ή δυο χρονιές (ως κρίνω),
τέτοιες θα είν’ οι πράξεις, τέτοιοι θα ’ν’ οι τρόποι.
Δεν θα φροντίσουμε για μακρινό κατόπι.
Για το καλύτερον ημείς θα προσπαθούμε.
Και όσο προσπαθούμε, τόσο θα χαλνούμε,
θα μπλέκουμε τα πράγματα, ώς να βρεθούμε
στην άκρα σύγχυσι. Καί τότε θα σταθούμε.

Θα είν’ η ώρα οι θεοί να εργασθούνε.

Έρχονται πάντοτ’ οι θεοί. Θα κατεβούνε
από τες μηχανές των, και τους μεν θα σώσουν,
τους δε βίαια, ξαφνικά θα τους σηκώσουν
από την μέση· και σαν φέρουνε μια τάξι
θ’ αποσυρθούν. — Κ’ έπειτ’ αυτός τούτο θα πράξει,
τούτο εκείνος· και με τον καιρόν οι άλλοι
τα ιδικά των. Και θ’ αρχίσουμε και πάλι.