Πρόκειται για μια εξαιρετικά έξυπνη και απίστευτα συμμετοχική διαδικασία για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων των πολιτών και ειδικότερα των γονέων με μικρά παιδιά. Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται σε μεγάλες πόλεις εδώ και κάμποσα χρόνια με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αλλά για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Στη Γερμανία και ειδικότερα σε μεγάλες πόλεις παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψη θέσεων σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς για παιδιά κάτω των τριών ετών. Η ύπαρξη ιδιωτικών παιδικών σταθμών, όπως είναι φυσικό, δεν λύνει το πρόβλημα λόγω του μεγάλου κόστους (πάνω από 600 ευρώ το μήνα για ένα παιδί!). Εμπρός στο μεγάλο αδιέξοδο, η Τοπική αυτοδιοίκηση, στη δικαιοδοσία της οποίας υπάγονται οι παιδικοί σταθμοί, δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες γονέων να διερευνήσουν τη δυνατότητα ίδρυσης νέων "αυτοδιοικούμενων" παιδικών σταθμών.
Τι σημαίνει αυτό? Πολύ απλά :
Μια ομάδα γονέων (τουλάχιστον 5 ζευγάρια) αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία από κοινού να εντοπίσουν κατ' αρχήν ακίνητο στη γειτονιά τους που να μπορεί να νοικιαστεί (η καμιά φορά και να αγοραστεί) και να μετασκευαστεί σε Παιδικό Σταθμό. Αυτό βέβαια στη Γερμανία σημαίνει τήρηση αυστηρότατων προδιαγραφών και στη πιο μικρή λεπτομέρεια, όπως π.χ. τι ύψος έχουν τα παράθυρα ή τι πλάτος μια τυχόν σκάλα κλπ.
Η ομάδα των Γονέων, αφού εντοπίσει το ακίνητο και αφού διαπιστώσει σε συνεργασία με τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου, ότι είναι εφικτή η μετασκευή του, αναλαμβάνει παρακάτω την πρωτοβουλία να βρει τις τροφούς και δασκάλες των παιδιών, μέσω αγγελιών στην πόλη ή μέσω μιας λίστας ανέργων, λίστας που μπορούν να έχουν πρόσβαση από συγκεκριμένη υπηρεσία του Δήμου.
Αφού γίνει και αυτό και παράλληλα επιχειρηθεί στη γειτονιά η εύρεση και άλλων ενδιαφερομένων να πάνε τα παιδιά τους σε έναν τέτοιο παιδικό σταθμό, η ομάδα γονέων παρουσιάζει πλέον ολοκληρωμένη την πρόταση στη Δημοτική Αρχή της Πόλης.
Εφόσον η πρόταση εγκριθεί (και συνήθως αυτό γίνεται και γρήγορα) οι γονείς ιδρύουν μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και ο Δήμος αναλαμβάνει πλήρως τη χρηματοδότηση του πρότζεκτ. Και όταν λέμε πλήρως εννοούμε πλήρως! Με μια διαφορά βέβαια (σε σχέση με ελληνικά παραδείγματα): Κάθε χρόνο το ΔΣ της "εταιρείας" , που αποτελείται φυσικά από τους γονείς, παρουσιάζει στο Δήμο έναν προϋπολογισμό λειτουργίας του σταθμού (με βάση πάλι κάποιες προδιαγραφές) και εφόσον αυτός εγκρίνεται, το κονδύλι περνάει στην απόλυτη διαχείριση της εταιρείας των γονέων, οι οποίοι βέβαια στο τέλος της χρονιάς παραδίδουν τον απολογισμό τους και φυσικά τον προϋπολογισμό της επόμενης.
Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι οι γονείς "πατάνε" στην κυριολεξία πολύ δουλειά και για να ξεκινήσει αλλά και για να λειτουργεί ο σταθμός. Πέρα από την αρχική πρωτοβουλία, ο εθελοντισμός είναι βασική προϋπόθεση λειτουργίας ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Για παράδειγμα μια φορά το μήνα κάθε γονιός έχει υποχρέωση "υπηρεσίας" για το Σταθμό. Πρέπει δηλαδή εκείνη την ημέρα να πάρει άδεια από τη δουλειά του (και παίρνει νόμιμα!) και ασχοληθεί με την επίλυση τρεχόντων προβλημάτων: χάλασε μια βρύση, χρειάζονται ψώνια από το σούπερ μαρκετ κλπ. Υπάρχει δε, όπως είναι προφανές, και η πρόβλεψη διαδοχής των γονέων στο ΔΣ της εταιρείας, όταν τα παιδιά τους μεγαλώνουν, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί ο σταθμός και στο μέλλον.
Είναι σημαντικό να πούμε και το οικονομικό κομμάτι της υπόθεσης: το κόστος ανά παιδί με αυτή τη διαδικασία κυμαίνεται στα επίπεδα των 300 ευρώ το μήνα , φθηνότερα και από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς!
Είπατε τίποτα? Τώρα τι να πω για εθελοντισμό, συμμετοχή, αυτοδιαχείριση και αυτοοργάνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου