Μιλάμε για μεγάλο πλήγμα στην δημοκαφρία, συγνώμη, στην δημοκρατία ήθελα να πω, αλλά η απογοήτευση μου είναι μεγάλη, άνθρωπος είμαι κι εγώ, πόσα να αντέξω.
Μιλάμε ότι επι υπουργείας του, το έγκλημα ξεπέρασε το Σικάγο την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, αλλά ο αντιεξουσιαστής στην θέση του. Έγινε παγκόσμιο ρεκόρ ρίψης χημεικών, ούτε στο Βιετνάμ δεν έπεσαν τόσα χημικά, αλλά ο αντιεξουσιαστής στην θέση του. Τα ΜΑΤ βάραγαν παπούδες, γριές, γιατρούς, τραυματίες, τον Μανώλη Γλέζο, αλλά ο αντιεξουσιαστής στην θέση του. Παρακρατικοί έκαψαν κανονικά και με τον νόμο την Αθήνα, αλλά ο αντιεξουσιαστής στην θέση του.
Μέχρι φυσικά που ξεκίνησε το παιχνίδι, άλλος για την καρέκλα του Γιωργάκι, που λόγο και αποκριάς, είχε μεγάλη επιτυχία και σαν θαύμα, ο αντιεξουσιαστής άφησε ορφανή την καρέκλα του υπουργού προστασίας του πλούσιου πολίτη. Μιλάμε για τεράστια θυσία.
Το ηθικό συμπέρασμα λοιπόν, είναι πως κάθε καλός αντιεξουσιαστής, αφήνει μια καρέκλα εξουσίας, μόνο για μια μεγαλύτερη. Ζήτω ο αντιεξουσιαστής και όσοι τον ψηφίζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου