Λόγια μεγάλα, αλλά η πραγματικότητα μία: Η Ελλάδα βρίσκεται στο «υπόγειο» της ΕΕ!

Δημήτρης Κυπριώτης

Μπορεί οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, όλες ανεξαιρέτως, από το 2008 μέχρι και σήμερα, να θριαμβολογούν με  μεγάλα λόγια για τις επιτυχίες τους στον οικονομικό τομέα, τους διαψεύδουν όμως  συνεχώς, τόσο οι επίσημες στατιστικές αλλά κυρίως η πραγματικότητα που ζουν οι Έλληνες.

Κάπως έτσι λοιπόν, τα στοιχεία που έδωσε πριν από λίγο καιρό η Eurostat και τα εξέτασαν  οικονομικοί αναλυτές της Eurobank, φανέρωσαν ότι τρία βασικά οικονομικά στοιχεία όπως,

η αγοραστική δύναμη του εισοδήματος, οι  επενδύσεις και η οικονομική ανάπτυξη, που κατατάσσουν την Ελλάδα μαζί με τις Βουλγαρία, Ρουμανία και Κροατία, στις χώρες με τους φτωχότερους πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση: Το χαμηλό εισόδημα και άρα την αγοραστική δύναμη των πολιτών τους, την ανεπάρκεια των επενδύσεων και επομένως τη στασιμότητα των ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης των χωρών αυτών.

Παρά ταύτα όμως οι κυβερνώντες, κάθε φορά τα τελευταία χρόνια, ανεξάρτητα από το  ποιοι βρίσκονται στην εξουσία, τρελαίνουν τον κόσμο για τις επενδύσεις που όλο έρχονται για να φέρουν  ανάπτυξη και  θέσεις εργασίας. Έρχεται όμως  η στατιστική, άρα και οι αριθμοί, που τους διαψεύδουν και απορρίπτει τα επιχειρήματά τους αφού, με κριτήριο τις κατά κεφαλήν επενδύσεις, η χώρα μας ήταν και πέρυσι στην προτελευταία θέση της Ευρώπης παρακαλώ. 

Για να φτάσει δε στα προ κρίσης επίπεδα και να προσεγγίσει, ούτε καν να φτάσει το μέσο Ευρωπαϊκό όρο, πρέπει την επόμενη 10ετία να επιτυγχάνει ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης, κοντά στο 5%!  Ένας στόχος  που φαντάζει εξωπραγματικός, ακόμη και για τον πλέον αδαή με τα οικονομικά πολίτη,  βλέποντας το πως κινείται και η σημερινή κυβέρνηση στον πρώτο της χρόνο, παρά το γεγον΄ςο ότι και αυτή δεν παρέλειψε και σήκωσε ψηλά το «λάβαρο» των επενδύσεων, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά.

Πως μπορεί να αποκατασταθεί η οικονομική κατάσταση;

Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, όπως έχει διαμορφωθεί στην τελευταία 10ετία,  δεν μπορεί να βελτιωθεί  και  δεν θα πρέπει να παρασύρονται οι πολίτες με ότι και αν τους λένε, αν προηγουμένως δεν αντιληφθούν με τα δικά τους μάτια, ότι κλείνουν οι πυορροούσες  ανοιχτές πληγές της  ελληνικής οικονομίας, που καταγράφονται και εδώ για πολλοστή φορά. Οι πληγές αυτές είναι:

1.      Το δημόσιο χρέος, που εξακολουθεί να αυξάνεται ή να παραμένει σταθερό ή ακόμα και να μειώνεται ελαφρά ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά να βρίσκεται πάντα σε δυσθεώρητα ύψη!

2.      Οι καθαρές επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, όσο εξακολουθούν να είναι λιγότερες από τις αποσβέσεις!

3.      Ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός, όσο  συνεχίζει συστηματικά να  συρρικνώνεται, έστω και με την πλασματική επιδοματική ενίσχυση!

4.      Ο όγκος της κατά κεφαλήν εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας,  όσο συνεχίζει να βρίσκεται σε υποχώρηση σε σχέση με το μέσο όρο των 28 της ΕΕ.

5.      Το ευρώ, που συνεχίζει να  παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στις συναλλαγές μας, σε συνδυασμό μάλιστα με τις επιβαλλόμενες από τους δανειστές οικονομικές, κοινωνικές, ακόμα και αμυντικές πολιτικές , έστω και αν ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, όπως  και οι προηγούμενοι, ότι η χώρα έχει εξέλθει των Μνημονίων……