Και πάλι στις γαλέρες, αν είναι για το καλό μας! Με τα μάτια του δωσιλογισμού και όσων διαφημίζουν τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες! Άξιος ο μισθός τους!

Tου Πασχου Μανδραβελη

Με δεδομένες τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων δεν είναι προτιμότερο για έναν Αθηναίο να δουλεύει στο Λονδίνο, παρά στην Αλεξανδρούπολη; Δηλαδή, πιο πολλές και φθηνές ευκαιρίες έχει να δει τους δικούς του και τους φίλους του στην Αθήνα κάποιος που ζει στη Ρώμη, παρά στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνοι: το ταξίδι είναι κομμάτι μεγαλύτερο, αλλά το εισιτήριο θα είναι κατά πολύ φθηνότερο. Ο κλαυθμός κάποιων στις χώρες του Νότου για τη μετανάστευση των νέων είναι προσβλητικός για την Ευρώπη. Ή τουλάχιστον ασυνεπής με τον στόχο περί ενιαίου οικονομικού χώρου. Η ενοποίηση της Ευρώπης δεν είναι μόνο τα δημοσιονομικά κριτήρια του Μάαστριχτ, ούτε οι κοινοί κανόνες στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Η ενωμένη Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη σε όλα. Κυρίως οι άνθρωποί της πρέπει να νιώθουν ότι η Αθήνα, η Ρώμη, το Παρίσι, το Βερολίνο ακόμη και το Ταλίν της Εσθονίας είναι κοινή τους πατρίδα. Δεν μπορεί να ενοποιούμε τις προδιαγραφές για τις ηλεκτρικές πρίζες και να ισχυριζόμαστε ότι πάμε στην ξενιτιά αν βγούμε εκτός των εθνικών μας ορίων, στη μεγάλη μας πατρίδα την Ευρώπη. Οι Αμερικανοί το κάνουν χρόνια χωρίς πολλούς κλαυθμούς. Οταν ανοίγονται ευκαιρίες εργασίας στην Καλιφόρνια, φεύγουν από τη Νέα Υόρκη· σχεδόν έξι ώρες πτήσης. Αν η οικονομία της Νεβάδα δείξει σημεία κάμψης μπορούν να «πεταχτούν» για μερικά χρόνια στην Νέα Καρολίνα· αν εκεί υπάρχουν δουλειές. Η Αθήνα από τη Φρανκφούρτη απέχει δύο ώρες με το αεροπλάνο. Το «Ελευθέριος Βενιζέλος» από το Φιουμιτσίνο της Ρώμης είναι μιάμιση ώρα: 1.022 χλμ., δηλαδή 150 χλμ. παραπάνω από την Αλεξανδρούπολη. Ο τρόμος για τη μετανάστευση των νέων ξεκίνησε από διάφορα άρθρα στον ξένο Τύπο. Κάποιοι είδαν αυτό το φαινόμενο ως το επιστέγασμα της κρίσης. Αλλοι θρηνούν ότι φεύγουν τα καλύτερα μυαλά. Αυτό είναι αληθές. Αλλά, πάλι, εκτός από το γεγονός ότι άλλαξε η δομή των ευρωπαϊκών οικονομιών, πού να βρεθούν στη χώρα μας ανειδίκευτοι εργαζόμενοι; Αν υπήρχαν δεν θα φέρναμε μετανάστες εργάτες για γεωργικές ή οικοδομικές εργασίες. Από την άλλη, αν αυτά τα καλύτερα μυαλά μείνουν εδώ τι θα τα κάνουμε; Με δεδομένο ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να δημιουργήσουν -και αν τολμήσουν να επιχειρήσουν θα φάνε τα νιάτα τους παλεύοντας τη γραφειοκρατία- η μόνη διέξοδός τους θα είναι να χωθούν σε κάποιο άθλιο γραφείο του Δημοσίου για να χαραμιστούν και οι σπουδές και οι δυνατότητές των. Υπάρχουν πολλοί με γνώσεις και όρεξη για δουλειά να προκόβουν στο Δημόσιο; Θα μπουν σε μια θλιβερή επετηρίδα και θα επιβιώσουν κάνοντας χάρες στους πολιτικούς τους προϊστάμενους ή στους παντοκράτορες συνδικαλιστές. Δεν είναι λίγοι οι σημερινοί σαραντάρηδες που ξεκίνησαν με όνειρα και φιλοδοξίες να κάνουν διαφορά στο Δημόσιο για να συνθλιβούν από παγιωμένες δομές και κομματικούς γκαουλάιτερ. Στο τέλος παραιτήθηκαν της προσπάθειας. Δεν είναι καλό να φεύγουν οι νέοι, αλλά δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Μπορούν να ξαναγυρίσουν με γνώσεις και εμπειρίες από τις ευρωπαϊκές χώρες, αρκεί να το θέλουμε. Αν αφαιρέσουμε όλα εκείνα τα εμπόδια που σπρώχνουν τους ανήσυχους και δημιουργικούς νέους στη φυγή, αν απελευθερώσουμε την οικονομία, όλοι θα επιστρέψουν. Το θέλουμε, όμως; ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τι σημασία έχουν οι αριθμοί των 1.200.000 ανέργων για τον κύριο αυτόν; Απολύτως τίποτα! Γιατί κάλλιστα θα μπορούσαν πολλοί από αυτούς, όπως και οι προηγούμενες γενιές, να πάνε μετανάστες στη Γερμανία ή όπου αλλού ζητούνται ''χέρια για δουλειά ''! Άλλωστε θα τους στοιχίζει και φθηνότερα για να έρχονται στην Πατρίδα για να βλέπουν τους δικούς τους, από το να εργάζονται σε μια Πόλη της Επαρχίας της Ελλάδας, αφού τα εισητήρια είναι πολύ πιο φθηνά!  ΑΥΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΓΚΥΡΟΣ ΑΠΟ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΩΣΙΛΟΓΙΣΜΟΥ! .