Το φάντασμα του αποπληθωρισμού

Εάν η πολιτική παραμείνει αδρανής, επαφιόμενη στην ΕΚΤ και ανεχόμενη τον πρωσικό απολυταρχισμό, είναι πολύ πιθανή η διάλυση της Ευρωζώνης – μέσα από την ενδυνάμωση των ακροδεξιών και λοιπών αντιευρωπαϊκών κινήσεων

“Η ελευθερία ποτέ δεν χαρίζεται, κερδίζεται – η εθνική ανεξαρτησία επίσης. Η κάθε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση οφείλει να προστατεύει τη χώρα της –διαφορετικά δεν έχει απολύτως κανένα λόγο ύπαρξης και πρέπει να αποχωρεί από την εξουσία. Πρώτη προτεραιότητα της είναι να φροντίζει να μπορούν οι πολίτες να επιβιώνουν με αξιοπρέπεια, μέσω της εργασίας τους.

Εάν κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθεί, επειδή το κράτος δεν διαθέτει την απαιτούμενη ανταγωνιστικότητα, τότε είναι υποχρεωμένο να αναζητήσει άλλες μεθόδους – μία εκ των οποίων είναι η ανάκτηση της νομισματικής του κυριαρχίας. Οι εναλλακτικές λύσεις που έχει στη διάθεση του όπως, για παράδειγμα, η λήψη δανείων ή άλλου είδους διευκολύνσεων, με αντίτιμο την ύφεση, δεν είναι επιθυμητές – επειδή αφενός μεν μετατρέπουν τη χώρα σε προτεκτοράτο, αφετέρου τους εργαζομένους της σε σκλάβους”.

 .

Άρθρο

Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη (0,7%) είναι ο χαμηλότερος των τελευταίων τεσσάρων ετών – με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η ανησυχία της ΕΚΤ, αφού ο κίνδυνος να βυθιστεί ολόκληρη η περιοχή στον αποπληθωρισμό, με αποτέλεσμα να ενταθεί η κρίση χρέους, είναι τεράστιος.

Η κατάσταση είναι ακόμη πιο προβληματική στις χώρες του Νότου – αφού στην Κύπρο, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία ο πληθωρισμός είναι της τάξης του 0,5%, ενώ στην Ελλάδα «γράφει» πλέον αρνητικό πρόσημο. Την ίδια στιγμή η ανεργία καλπάζει, έχοντας φτάσει στα τρομακτικά επίπεδα του 26-27% τόσο στην Ισπανία, όσο και στην Ελλάδα.

Η καταπολέμηση του προβλήματος της ανεργίας απαιτεί ανάπτυξη – η οποία, κάτω από τις προϋποθέσεις που δημιουργεί η επιβεβλημένη από τη Γερμανία «περιοριστική» πολιτική, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Στον πίνακα που ακολουθεί, «αναγράφονται» ορισμένα οικονομικά μεγέθη της Ισπανίας και της Ελλάδας.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Μεγέθη 2012 σε εκ. $ (προβλέψεις)

Μεγέθη	Ισπανία	Ελλάδα
ΑΕΠ	1.352,0	249,2
Εργατικό δυναμικό	23.050.000	4.950.000
Ανεργία	26%	27%
Εργαζόμενοι	17.057.000	3.613.500
«Παραγωγικότητα»*	79.529	68.973
ΑΕΠ/50.000 εργαζόμενους	3,97 δις	3,45 δις

Πηγή: CIA

* ΑΕΠ/ανά εργαζόμενο

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι, για την απασχόληση 50.000 ατόμων εντός ενός έτους, με την ίδια παραγωγικότητα, απαιτείται μία αύξηση του ΑΕΠ κατά 3,97 δις $ στην Ισπανία, καθώς επίσης 3,45 δις $ στην Ελλάδα – λόγω της χαμηλότερης παραγωγικότητας της.

Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, για να δημιουργηθούν 50.000 νέες θέσεις εργασίας, απαιτείται μία ετήσια πραγματική αύξηση της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ (ανάπτυξη) – η οποία ουσιαστικά φτάνει στο 2%, επειδή οι επιχειρήσεις δεν προσλαμβάνουν νέους εργαζομένους, εάν οι υφιστάμενοι δεν έχουν αυξήσει την παραγωγικότητα τους (το ποσοστό μειώνεται κάπως όσο αυξάνεται το ΑΕΠ, αφού η αύξηση γίνεται υψηλότερη σε απόλυτα νούμερα).

Επομένως, για να βρουν θέσεις εργασίας οι 1.337.000 άνεργοι στην Ελλάδα (αντίστοιχα στην Ισπανία), υπό την προϋπόθεση ενός ρυθμού ανάπτυξης της τάξης του 2% ετήσια, απαιτούνται πάνω από 20 έτη – γεγονός που σημαίνει ότι, για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε εντός μόλις τριών ετών, θα απαιτηθούν τουλάχιστον 20 για να επιλυθεί. Όλα αυτά παρά τη μείωση μισθών, στα πλαίσια της εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόσθηκε
analyst