Το ίδιο έργο και στην Κύπρο: Βγαίνουμε στις Αγορές...

Τρεχάτε Ποδαράκια μουΉ Μήπως Όχι;

 Η επικοινωνιακή λαίλαπα της διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη συνεχίζεται. Την περασμένη εβδομάδα ο Υπουργός Οικονομικών μας ανακοίνωσε με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι "Βγαίνουμε στις αγορές". Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης παρέσυραν και ολόκληρο το πολιτικό φάσμα του τόπου μας παρά τις διάφορες επιφυλάξεις ορισμένων για τα μάτια των κομματικών τους μαντριών (1).

Οι πωλητικοί μας - με έμφαση στο ωμέγα - οι ίδιοι φωστήρες που με τις διαδοχικές υπερψηφίσεις προϋπολογισμών της περασμένης δεκαετίας οδήγησαν τον τόπο στην καταστροφή, αναμάσησαν τη φράση "έξοδος από την κρίση" και τη μαγική λέξη-φετίχ "ανάπτυξη".

Τι ακριβώς σημαίνει όμως έξοδος στις αγορές; Και γιατί ξαφνικά ο τόπος κατακλύζεται με το επενδυτικό ενδιαφέρον κολοσσών του διεθνούς κεφαλαίου όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανάπτυξης (2), η αμαρτωλή Haliburton (3) ακόμη και η ίδια η Deutche Bank (4);

Έξοδος στις Αγορές: "Και έσται η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης..."

Η έξοδος στις αγορές που ευαγγελίζεται το πωλητικό μας σκηνικό είναι ακόμη μία τεράστια απάτη εις βάρος τους δύσμοιρου μας λαού παρόμοια με την απάτη της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσω της ληστείας των καταθέσεων η οποία και βαφτίστηκε επικοινωνιακά "κούρεμα" (5). Η περίφημη "έξοδος στις αγορές" είναι η νέα συνταγή καταστροφής.  Όπως η ανακεφαλαιοποίηση ΔΕΝ έσωσε τις κυπριακές τράπεζες ΟΥΤΕ και προσέδωσε ρευστότητα στην αγορά έτσι και η "έξοδος στις αγορές" δεν πρόκειται να σώσει την οικονομία. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα.

Τι ακριβώς όμως σημαίνει η εύσχημος φράση "έξοδος στις αγορές";

Στην πραγματικότητα σημαίνει τη δυνατότητα του κράτους να δανείζεται χρήματα.

Πανηγυρίζουν λοιπόν οι ψεύτες κλέφτες και λωποδύτες γιατί έχουν ξανά τη δυνατότητα να δανειστούν χρήματα δανεικά και αγύριστα τα οποία θα μας φορτώσουν στη συνέχεια στις πλάτες ή μήπως συμβαίνει κάτι ακόμη χειρότερο;

Το αφερέγγυο κράτος και η διολίσθηση στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα

Η κατάρρευση της οικονομίας μας είναι ένας συνδυασμός της οικονομικής πολιτικής του κράτους και του χρηματοπιστωτικού τομέα. Και στις δύο περιπτώσεις στο τιμόνι της οικονομίας βρέθηκαν και βρίσκονται αμπάλατοι οι οποίοι επιλέγουν συνειδητά για τους δικούς τους σκοτεινούς λόγους να αγνοούν το στοιχειωδέστερο των οικονομικών αξιωμάτων που καθορίζει την οικονομία. Το αξίωμα αυτό το έχει αποτυπώσει με σαφήνεια η λαϊκή σοφία:

"Έλλειψις χρημάτων στάσις εμπορίου!"

Ο υπερμεγέθης δανεισμός του κυπριακού κράτους για να κάνουν τα κόμματα τα ρουσφέτια τους και να βολεύονται τα κομματόσκυλα μέσα από τις κρατικές δομές και τους ημικρατικούς οργανισμούς ή/και για να γίνεται τάχαμου κοινωνική πολιτική ήταν το ένα σκέλος του προβλήματος. Ο δανεισμός αυτός συνεχίστηκε μέχρι το 2011 όταν και οι εξωτερικοί δανειστές σταμάτησαν πλέον να χρηματοδοτούν την αφερεγγυότητα του κυπριακού κράτους. Παρά το κλείσιμο της βρύσης με τα λεφτά οι πάνσοφοι ηγήτορες της οικονομίας μας δεν σταμάτησαν λεπτό για να σκεφτούν που οδηγούν τον τόπο. Συνέχισαν το δανεισμό στο εσωτερικό μέσα από τα ταμεία κοινωνικών ασφαλίσεων, άμυνας αλλά και μέσω - των ελεγχόμενων από τα κομματόσκυλα τους - ημικρατικών οργανισμών. Το αποτέλεσμα ήταν να στεγνώσει κυριολεκτικά η αγορά και να οδηγηθούμε στο μνημόνιο. Λύσεις βέβαια πάντοτε υπήρχαν αλλά οι φωστήρες μας δεν ήθελαν να ακούσουν (6). Με τις πράξεις και την απραξία τους οι πωλητικοί μας έστρωσαν το δρόμο στην τρόικα και μετέτρεψαν τον τόπο μας σε μία αποικία χρέους η οποία έχει απωλέσει την κρατική της κυριαρχία.

Κράτος, Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ)και Πολίτες

Σημαντικό βήμα για την ανάλυση της πραγματικότητας είναι και η κατανόηση των βασικών όρων λειτουργίας της Οικονομίας του κράτους μας.

Η κύρια και ουσιαστική πηγή εσόδων του κράτους είναι η φορολόγηση επί του συνόλου των πράξεων παραγωγής, αγοραπωλησίων και υπηρεσιών που γίνονται εντός του. Το σύνολο αυτών των πράξεων ονομάζεται Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ)(7). Το ΑΕΠ είναι και ο καθοριστικός παράγοντας της οικονομικής βιωσιμότητας ενός κράτους. Είναι γι αυτό το λόγο που το χρέος του κράτους εκφράζεται πάντοτε ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Είναι σαφές ότι όσο το ΑΕΠ είναι υψηλό και το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ χαμηλό, τόσο πιο εύκολα το κράτος θα μπορεί να λειτουργεί χρηματοδοτώντας τις βασικές του ανάγκες και θα μπορεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του εξοφλώντας τα δάνεια του. Όταν το ΑΕΠ είναι χαμηλό και το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ ψηλό, το κράτος αναπόφευκτα δεν θα μπορεί ούτε να λειτουργήσει ορθά, ούτε και να εξοφλήσει όσα χρωστά.

Τονίζουμε βέβαια ιδιαίτερα ότι το παρόν άρθρο αναφέρεται στο κράτος και τα οικονομικά του σε κρατικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο της καθημερινής οικονομίας όπως την αντιλαμβάνεται ο απλός πολίτης. Στο επίπεδο του απλού πολίτη τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα αλλά αυτό αποτελεί ένα θέμα για άλλη ανάλυση.

Πώς λοιπόν πορεύεται το κράτος και η κυβέρνηση Αναστασιάδη προς τις αγορές;

Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη μέσα από αριθμούς

Για να κατανοήσουμε την απάτη που εξυφαίνεται μπροστά στα μάτια μας είναι καλό να επιστρατεύσουμε τις γνώσεις μαθηματικών της Στ΄ δημοτικού. Τόσες μόνον χρειάζονται για να λάμψει η αλήθεια και να αποκαλυφθεί η συνειδητή εξαπάτηση.

Με την έλευση της κυβέρνησης Αναστασιάδη ολοκληρώθηκε ουσιαστικά η πλήρης υποταγή του κράτους και της οικονομίας στις επιταγές των διεθνών δανειστών. Η διαχρονική κακοδιαχείριση της οικονομίας και η προεκλογική εξαπάτηση του λαού από τον μαιτρ της επικοινωνίας και του ψεύδους Νίκου Αναστασιάδη έστρωσαν το κόκκινο χαλί στο σημερινό μας χάλι.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι "μας έσωσε από τη χρεοκοπία", ότι "βγαίνουμε στις αγορές" και ότι "τα δύσκολα τελείωσαν". Δυστυχώς για αυτήν "το ψέμα έχει κοντά ποδάρια"! Οι αριθμοί του ίδιου του υπουργείου Οικονομικών τη διαψεύδουν.

Παρακολουθώντας την πορείς του δημόσιου χρέους από το 2010 (9) παρατηρούμε μιά διαρκή αύξηση ως αποτέλεσμα της "εθνικής" πολιτικής οικονομίας την οποία ακολούθησαν οι κυβερνήσεις Χριστόφια Αναστασιάδη. Και βέβαια όλοι αυτοί που κατηγορούν τον πρώην δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί υπερψήφιζαν τους κρατικούς προυπολογισμούς.

Το 2010 το ενοποιημένο δημοσιο χρέος ήταν στα 10,674 δις. Το 2011 στα 12,779 δις. Το 2012 στα 15,349 δις. Το 2013 στα 18,407 δις και τέλος στο πρώτο τρίμηνο του 2014 στα 18,202 δις. Εδώ αξίζει να τονίσουμε ότι το χρέος όπως παρουσιάζεται βασίζεται σε λογιστικές αλχημείες και μαγειρέματα με την ευλογία της ΕΕ διότι σε αυτό δεν περιλαμβάνεται το σύνολο του χρέους του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων το οποίο  και δε λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό (8).

Υπολογίζοντας λοιπόν και αυτό το χρέος τα πραγματικά ποσά είναι:

18,307 δις για το 2010
20,724 δις για το 2011
23,498 δις για το 2012
26,549 δις για το 2013
και
26,380 δις για το 2014

Επί του ποσοστού του ΑΕΠ η κυβέρνηση παρέλαβε δημόσιο χρέος της τάξης του 86,62% του ΑΕΠ και το εκτόξευσε στο 115,30% του ΑΕΠ. Η "εθνοσωτήρια" κυβέρνηση Αναστασιάδη αύξησε το χρέος κατά 28,68% του ΑΕΠ μέσα σε ένα χρόνο και δύο μήνες(9)! Ταυτόχρονα το ΑΕΠ υποχώρησε κατά 5,63% ως αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης η οποία διέλυσε κυριολεκτικά την οικονομία (10).

Τι σημαίνουν όμως αυτοί οι αριθμοί;

Με απλά λόγια σημαίνουν ότι ενώ το χρέος αυξάνεται η ικανότητα και η δυνατότητα του κράτους να αποπληρώσει αυτό το χρέος μειώνεται αφού το εγχώριο προϊόν μειώνεται. Ενώ λοιπόν τα λεφτά που χρωστούμε αυξάνονται, αυτά που έχουμε στη διάθεση μας μειώνονται. Στην πραματικότητα χρωστούμε πιο πολλά ως κράτος από όλα τα χρήματα όλων των δραστηριοτήτων εντός του κράτους. 

Με αυτή την πορεία είναι εντελώς αδύνατη η αποπληρωμή του χρέους. ..

Το κράτος είναι λοιπόν αδύνατο να αποπληρώσει όσα έχει δανειστεί με αυτούς τους ρυθμούς οικονομίας αλλά και αδύνατο να επανεκκινήσει με οποιονδήποτε τρόπο την οικονομία εφόσον μένει παγιδευμένο μέσα στη λογική της λιτότητας. Βέβαια όταν οι άρχοντες μιλούν για λιτότητα εξαιρούν τους εαυτούς τους. Το παζάρι δεν έχει λεφτά τα οποία να μπορούν να κινηθούν και να κινήσουν και την οικονομία. Αυτό σημαίνει η φράση "έλλειψη ρευστότητας" την οποία παραδέχονται όλοι πλέον από τον υπουργό Οικονομικών και τους εκπροσώπους της ΟΕΒ και του ΚΕΒΕ μέχρι και τους διευθυντές των τραπεζών. Μας έσωσαν λοιπόν πνίγοντας μας...

Στερημένο από κάθε πόρο και στεγνό από χρήματα το χρεωκοπημένο μας κράτος στρέφεται τώρα στις αγορές για να πάρει και άλλα δανεικά. Αυτό σημαίνει η έκδοση ομολόγων. Μετά την έκδοση του αδιαφανούς ομολόγου των 100 εκατομμυρίων οι φωστήρες του υπουργείου οικονομικών ετοιμάζονται να εκδώσουν και άλλο ύψους μισού δισεκατομμυρίου. Τα χρήματα βέβαια αυτά θα προστεθούν στο δημόσιο χρέος ανεβάζοντας το περισσότερο. Η βύθιση της οικονομίας θα συνεχιστεί και το μέλλον προδιαγράφεται χειρότερο. Την ίδια στιγμή η αναλγησία της κυβέρνησης φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη με τις αποφάσεις της για νέες θέσεις βολέματος των υμετέρων της, ταξιδιών business class αλλά και νέων λιμουζίνων. Η κυβέρνηση κάνει πλέον και το μάγκα με ξένα λεφτά. 

Δανεικά και αγύριστα.

Εύλογα κανείς θα διερωτηθεί:
 

- Καλά εφόσον είναι αδύνατο να αποπληρωθεί το χρέος το οποίο αυξάνουν με τις πράξεις τους οι κυβερνώντες και εφόσον οι διεθνείς αγορές δεν μας δάνειζαν όταν το χρέος ήταν στο 86% του ΑΕΠ γιατί το πράττουν τώρα; Γιατί όλο αυτό το "επενδυτικό ενδιαφέρον" των κολοσσών του διεθνούς κεφαλαίου;

Η απάντηση είναι κατ' ακρίβεια πολύ απλή και δεν αποτελεί μέρος καμίας θεωρίας συνομωσίας. Εμπίπτει μέσα στην επιθετική φύση του διεθνούς Κεφαλαίου και την υποταγή της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου στα κελεύσματα των διεθνών της αφεντικών.

Ουδείς σοβαρός δανειστής δε δανείζει χωρίς να διασφαλίζει οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά ανταλλάγματα. Η συσσώρευση των γυπών του διεθνούς κεφαλαίου γύρω από το ετοιμοθάνατο σαρκίο της κυπριακής οικονομίας ζωγραφίζει πεντακάθαρα τους στόχους και τις επιδιώξεις των.

Όλα γίνονται με στόχο το ξεπούλημα όλων των κερδοφόρων κρατικών και ημικρατικών υπηρεσιών του νησιού μας αλλά και με απώτερο σκοπό το ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής του υποθαλάσσιου πλούτου που βρίσκεται στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλως τυχαίως την τύχη αυτού του πλούτου διαχειρίζεται ως υπουργός Ενέργειας ο πρώην διευθυντής 

Δημόσιου Τομέα της Microsoft κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αφού η κυβέρνηση εκπαραθύρωσε μέσα από τη διαδικασία κάθε πατριωτική φωνή (10).

Χέρι με χέρι Κεφάλαιο και Κύπριοι Πωλητικοί με πρωτοστάτη το Νίκο Αναστασιάδη και την κυβέρνηση του οδηγούν τον τόπο στην πλήρη αφαίμαξη του από κάθε πλουτοπαραγωγικό πόρο και διαδικασία.

Αυτή εξ' άλλου είναι και η μοναδική έννοια πωλητικής που γνωρίζουν.

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com