Η παρέμβαση του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου στην προσυνεδριακό
διάλογο που διεξάγεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ενόψει του
επερχόμενου Συνεδρίου, προφανώς και προκάλεσε αντιδράσεις. Άλλωστε, για
τον λόγο αυτό κατατέθηκε δημόσια η άποψη του.
Οι αντιδράσεις αυτές, όπως αναμενόταν προήλθαν τόσο από συντρόφους του και εσωκομματικούς παράγοντες, όσο και από πολλούς ,εκτός ΚΚΕ… «παρατηρητές». Με μία , ο Νίκος Μπογιόπουλος ξεκαθαρίζει τα πράγματα κυρίως όσον αφορά εκείνους που έσπευσαν από το φλύαρο «αριστερό κοινό» να χρησιμοποιήσουν την κριτική του. Το κείμενο που υπογράφει εξακολουθεί να έχει ως αποδέκτες τόσο εσωκομματικούς, όσο κυρίως εξωκομματικούς παράγοντες. Κυρίως, απευθύνεται σε εκείνους που επιχειρούν (όχι πάντα με επιτυχία είναι η πικρή αλήθεια) να μην συγκαταλέγονται στη συνομοταξία των «ηλιθίων»!
Αντιγράφω λοιπόν από τον Ριζοσπάστη:
Ούτε βήμα πίσω!
Ακούστε, κύριοι
Κατανοούμε την «έκπληξη» για το
βάθος, για την ποιότητα και για το ουσιαστικό περιεχόμενο του
Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκ μέρους όσων έχουν
συνηθίσει να ζουν και να σκέφτονται με τους κανόνες της ίντριγκας, του
μιντιακού παρασιτισμού, της υποκρισίας, του καιροσκοπισμού, της
καμαρίλας, της κομματικής ψευτοδημοκρατίας.
Κατανοούμε τον «πόνο» τους να «διορθώσουν» τους κομμουνιστές όσον
αφορά τη στρατηγική και την τακτική που θα φέρει το σοσιαλισμό και τον
κομμουνισμό, μιας και άλλωστε είναι πασίγνωστος ο «καημός» τους και για
το σοσιαλισμό και για τον κομμουνισμό.Κατανοούμε και την εμετική συμπεριφορά τους που άλλοτε μεταμφιέζεται σε «έπαινο», σε συκοφαντικές επιθέσεις «φιλίας» που είναι αηδιαστικότερες και από τον πιο αήθη λίβελο, κι άλλοτε υψώνει την «εισαγγελική» ρομφαία για τις Θέσεις του ΚΚΕ και τις απόψεις που αναπτύσσονται στο διάλογο.
Αυταπατώνται, αν νομίζουν ότι μπορούν αυτοί, είτε με τη χυδαιότητα, είτε με την «αντικειμενικότητά τους», να καθορίσουν τη σχέση του ΚΚΕ με τα μέλη του και τη σχέση των μελών του ΚΚΕ με το Κόμμα τους.
Αυταπατώνται, αν νομίζουν ότι μπορούν να παρέμβουν στα εσωτερικά του ΚΚΕ από την «πίσω πόρτα».
Αυταπατώνται ότι έτσι θα καταφέρουν να πλήξουν το φρόνημα, τις συντροφικές σχέσεις και την τιμή των ελεύθερων, σκεπτόμενων και συνειδητά πειθαρχημένων στα ιδανικά τους ανθρώπων που συγκροτούν το ΚΚΕ.
*
Ο Χαρίλαος μας έχει αφήσει παρακαταθήκη εκείνη τη φράση:«Παινεύουν τους
πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς».Ματαιοπονούν, μα στο τέλος θα
καταλάβουν όπως τόσοι άλλοι αυτά τα 95 χρόνια, ότι:Ούτε τους πεθαμένους, ούτε τους ζωντανούς του ΚΚΕ τούς επιτρέπουμε να μας πιάνουν στο στόμα τους. Κι όταν καταχρηστικά το διαπράττουν, ματαιοπονούν, αν νομίζουν ότι μπορούν να μας λερώσουν.
*
ΥΓ: (για κ. Λάκη Λαζόπουλο):«Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν» (Αντισθένης).
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου