Τσίμας, ‘’Περισσός’’ και πολιτική εξαπάτηση; Καμιά σχέση (λένε) μεταξύ τους!

 Του Κώστα Γιαννιώτη*

Τις μέρες του γιορτασμού του σηκωμού και της ηρωικής αντίστασης αυτού του λαού εναντίον του φασισμού και των κατακτητών, που καταγράφηκε με γρανίτινα γράμματα στις δέλτους της παγκόσμιας ιστορίας, το δωσιλογικό συρφετολόι έβγαλε τους γυρολόγους της προπαγάνδας να χτυπήσουν την καρδιά της αντιστασιακής μνήμης αυτού του λαού. Το ΕΑΜ.

Από εκείνη την ώρα, από εκείνη τη μέρα δε σταμάτησαν να σκάβουν στα θεμέλια της ελπίδας αυτού του λαού.

Γνωρίζοντας καλά ότι η ΕΝΟΤΗΤΑ είναι το αίμα που κυλάει στις φλέβες αυτού του γίγαντα, παλεύουν με νύχια και με δόντια να τον αφαιμάξουν, να ανακόψουν κάθε πιθανότητα να επαναλάβει ο λαός το ίδιο εγχείρημα, με αυτό του ΕΑΜ, και να ξαναενωθεί κάτω από τη σημαία του πατριωτισμού, πέρα από κομματικές ιδεοληψίες και κομματικά στερητικά σύνδρομα.

Επιστράτευσαν λοιπόν τους ……. ‘’έγκυρους’’ της δημοσιογραφίας. Αυτούς τους ….. ‘’ήρεμους’’ και ‘’πραείς’’ που ξέρουν να χειρίζονται τη γλυκανάλατη ‘’πολιτική ανάλυση’’ με τρόπο που θα έκανε τον Γκαίμπελς να χαμογελάει με ικανοποίηση για τα γεννήματά του, τους απογόνους του.

Δε δίστασε ο ‘’ήρεμος’’ και ‘’πράος’’ ‘’πολιτικός αναλυτής’’, κ. Τσίμας, να καταδικάσει με βδελυγμία, την ανάκρουση του ύμνου του ΕΑΜ (της μόνης οργάνωσης που στέριωσε το ηθικό αυτού του λαού και το πατριωτικό συναίσθημά του, που δίδαξε την αυτοθυσία, την αλληλεγγύη και την αγάπη για την πατρίδα και τον άνθρωπο) σε μαθητική παρέλαση του Χαλανδρίου, με το σκεπτικό ότι το γεγονός μας φέρνει πίσω στην εποχή του εμφυλίου και αυτό είναι απαράδεκτο. ‘’Φοβήθηκε’’ ότι τέτοιες ενέργειες …… εξάπτουν τα εμφυλιοπολεμικά πάθη.

Πέρα το γεγονός ότι συλλαμβάνεται αδιάβαστος και ανιστόρητος, αφού δε γνωρίζει ότι την εποχή του εμφυλίου είχαν φροντίσει οι πατεράδες των σημερινών μεντόρων και αφεντικών του, να μην υπάρχει ΕΑΜ, προκαλεί και τη νοημοσύνη τού κάθε λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Προσπαθεί να μας πείσει ότι τον τρομάζει η ιδέα της εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης. Ποιος ; Αυτός που με εντολή των αφεντικών του δουλεύει, χρόνια τώρα, υποχθόνια, ώστε να στηθεί με κάθε μέσο, εμφυλιοπολεμικό κλίμα στον τόπο μας. Ξεκινώντας από την ύπουλη προπαγάνδιση του κοινωνικού αυτοματισμού, στρώνοντας την αντιπαράθεση ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες, κατέληξε στο διαχωρισμό των πολιτών σε ….. ‘’μνημονιακούς’’ και ‘’αντιμνημονιακούς’’, σε ‘’ευρωπαϊστές’’ και ‘’αντιευρωπαϊστές’’, σε ‘’νομοταγείς’’ και’’ λαμόγια’’, σε ‘’εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα’’ και ‘’σε εργαζόμενους του δημόσιου τομέα’’, σε ‘’αριστερούς’’ και ‘’δεξιούς’’.

Οι λέξεις ελεύθερος ή δούλος, πατριώτης ή δωσίλογος βρέθηκαν έξω από το καθημερινό του λεξιλόγιο, αλλά και από τη….. δημοσιογραφική του θεώρηση και πρακτική. Λέξεις απαγορευμένες για το δικό του ήθος και τον καθωσπρεπισμό της κάστας του. 

Δυστυχώς, σ` αυτή του την αποστολή βρήκε ανοχή, αν όχι φανερή υποστήριξη, από το σύνολο σχεδόν του κοινοβουλευτικού πολιτικού φάσματος.

Αυτός ο ‘’κύριος’’, παρέα με εκατοντάδες ομοίους του, τοποθέτησε στη σκακιέρα του με το ……. ‘’έτσι είναι αφού το λέω εγώ’’, τον ένα πολίτη σε αντιπαράθεση με τον άλλο, την ίδια στιγμή που και οι δυο αντιμετώπιζαν το φάσμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης. 

Τους τοποθέτησε σε αντίπαλα και αντιμαχόμενα στρατόπεδα, με την ελπίδα να ‘’στρώσει’’ η στιγμή της επίθεσης του ενός στρατοπέδου εναντίον του άλλου. Να ολοκληρώσει το έργο του , μέσα από τον ολοκληρωτικό αλληλοσπαραγμό, την καταστροφή και το διαμελισμό αυτού του τόπου, έτσι ώστε στη συνέχεια τα αφεντικά του να πλιατσικολογήσουν, ανέξοδα, στα ρημαγμένα υπολείμματα του κορμιού της πατρίδας μας. Ναι, αυτός ακριβώς ο κύριος φοβάται τάχα το ξύπνημα εμφυλιοπολεμικών μνημών.

Ξέρει τι κάνει. ‘’Πυροβολεί’’ αυτό που φοβάται περισσότερο απ` όλα. Όχι τις εμφυλιοπολεμικές μνήμες. ‘’Πυροβολεί’’ το φάντασμα του ΕΑΜ, που στοιχειώνει τον ύπνο των αφεντικών του. Γιατί αυτό το ….. ‘’φάντασμα’’ – ποιος ξέρει – μπορεί να ξαναγεννηθεί, αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχει η αντικειμενική ανάγκη της δημιουργίας του, που δεν είναι άλλη από την ανάγκη της ΕΝΟΤΗΤΑΣ του λαού, κόντρα στην ενότητα των δωσίλογων, κόντρα στις κυβερνήσεις ……. ‘’εθνικής ενότητας’’, που προωθούν για λογαριασμό τους και κατ`επιταγή των κατακτητών ……. οι κύριοι του περίφημου ‘’συνταγματικού τόξου’’, έτσι ώστε να αποκλειστεί για πάντα η ελπίδα για Εθνική Ανεξαρτησία.

Γι` αυτό πρέπει να φιμωθεί κάθε στόμα που ξεστομίζει τα αρχικά του ΕΑΜ. Να σπιλωθεί κάθε προσπάθεια ενότητας του λαού.

Ξέρει τι κάνει ο ‘’κύριος’’ αυτός. Ενισχύει με κάθε τρόπο κάθε προσπάθεια για διαχωρισμό του λαού. Στήνει ‘’ήρεμα’’ την αντιπαράθεση και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, την ίδια ώρα που κόπτεται για την αποφυγή, δήθεν, αναζωπύρωσης των εμφυλιοπολεμικών παθών.

(Θα του θυμίσω ένα περιστατικό από τα παλιά, που ίσως θέλει να ξεχάσει.

Πριν δυο περίπου δεκαετίες, ο κ. Τσίμας έπαιζε τον εκπρόσωπο τύπου του ΚΚΕ, στο πλάι του αείμνηστου και τίμιου αγωνιστή Χαρίλαου Φλωράκη. Την εποχή που ο Χαρίλαος έλεγε με τον ξεχωριστό του λόγο ότι ….. «οι νύχτες είναι γκαστρωμένες».

Αν θυμάται – που το θυμάται – σε μια από τις πολλές, και σχεδόν καθημερινές την εποχή εκείνη, συνεντεύξεις του Χαρίλαου στο Ζάππειο, ο Τσίμας έδωσε το λόγο στο γνωστό δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα, ο οποίος δεν φαινόταν ανάμεσα στο πλήθος των δημοσιογράφων. Ο Χαρίλαος, που άκουγε φωνή αλλά δεν έβλεπε πρόσωπο, φώναξε ….. «Πού είσι, ουρέ Γιώργ !» Όταν τον εντόπισε, στο βάθος της αίθουσας, πίσω από μια κολόνα, ο πάντα ετοιμόλογος, αλλά και καυστικός Φλωράκης, τον διέκοψε λέγοντας το αμίμητο ….. «Πάλι …. στ` απόσκια, ουρέ Γιώργ !», σκορπώντας τη θυμηδία στο πλήθος των δημοσιογράφων και αφήνοντας κρεμασμένα στον αέρα πολλά υπονοούμενα.

Το θυμάται ο Τσίμας. Είμαι σίγουρος ! Αν κάνει πως δεν το θυμάται, θα είναι γιατί ‘’φοβάται’’ ότι αν ζούσε σήμερα ο Χαρίλαος , δεν θα τοποθετούσε τον Παυλάκη …… «στ` απόσκια», αλλά στο βαθύ, κατάμαυρο σκοτάδι !).

Τις ίδιες μέρες με την περίφημη συνέντευξη του Τσίμα στον Σκάϊ, στον ίδιο ρόλο, αλλά με αλλαγή σκηνοθετικής γραμμής, το ΚΚΕ πανηγύριζε για το κατόρθωμά του να συγκεντρώσει 10.000 αγανακτισμένους και να τους μετατρέψει από ‘’αγανακτισμένους’’ σε …… απογοητευμένους και ηττοπαθείς, που ξέδωσαν τον πόνο τους σε σουβλακερί και ουζοκατάνυξη.

Κι αυτό γιατί και οι ιερομόναχοι του Περισσού, με ηγούμενο τον όσιο Κουτσούμπα, έπαιζαν το ίδιο παγνιδάκι με τον κ. Τσίμα. Από άλλη όμως σκοπιά και διαφορετική σκηνοθεσία.

Κατέβηκαν να διαδηλώσουν – όχι σαν ενωμένος λαός, αλλά σαν ΠΑΜΕ – και να …… διαμαρτυρηθούν ότι δεν φτάνουν τα ψίχουλα που τους δίνουν για να ζήσουν(!!). Κάλεσαν τους πολίτες να ζητήσουν – από ποιον άραγε; - όχι να ξεκουμπιστεί το κατοχικό καθεστώς, αλλά να τους αυξήσει τα ψίχουλα(!!).

Τα ζήτησαν! Εκτονώθηκαν! Το καθεστώς τους έγραψε! Κι αυτοί γύρισαν στα σπίτια τους ή σκόρπισαν στα σουβλατζίδικα.

Η κατοχή και η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας δεν τους ακουμπάει. Είναι ανύπαρκτη γι` αυτούς. Μια αύξηση μισθού θα ήταν αρκετή γι` αυτούς, άσχετα αν τους την ξαναπάρουν μετά από λίγες μέρες. Τις …… ‘’πιτσικουλιές’’ να παίζουν κι ας βρίσκονται υπό κατοχή. Να δικαιολογούν και καμιά φορά το λόγο της ύπαρξής τους.

Κι όσο για τις τουρκικές προκλήσεις και τις ωμές παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου, το ΚΚΕ συντονισμένο με τη στάση των δωσίλογων που κυβερνούν, ζήτησε, μέσω του Γρ. Τύπου του, να μην αντιδράσουμε στην προκλητικότητα των Τούρκων για να μην οξύνουμε παραπέρα την κατάσταση !!!!!

Κι όλα αυτά λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μετά την επέτειο της εποποιίας του ΟΧΙ του ελληνικού λαού, ενός λαού σχεδόν άοπλου, γυμνού και πεινασμένου απέναντι στις σιδηρόφρακτες στρατιές του φασισμού και του ναζισμού.

Τότε που το ΚΚΕ έβλεπε με τα μάτια του πατριωτισμού το ρόλο του και καλούσε τους κομμουνιστές να δραπετεύσουν από τις φυλακές του Μεταξά και να υπερασπιστούν με το αίμα τους την πατρίδα.

 Όπως και έγινε !

Θα τους θυμίσω ότι την ίδια πατριωτική στάση κράτησε το ΚΚΕ και τη δεκαετία του `80 όταν, διά στόματος Φλωράκη, δήλωνε στη Βουλή για τις τουρκικές πολεμικές προκλήσεις, ότι «οι κομμουνιστές θα υπερασπιστούν με το αίμα τους την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας»!

Τι σχέση έχουν οι σημερινοί αργόμισθοι του Περισσού με το ιστορικό, πατριωτικό κόμμα του ΚΚΕ, που έδωσε θυσία χιλιάδες τίμιους αγωνιστές για τη λευτεριά της πατρίδας; Καμία.

Η κρατική επιχορήγηση να είναι καλά και οι βουλευτικές αποζημιώσεις, για τη συντήρηση των αέργων του Περισσού.

Έτσι για να νομιμοποιείται, με τα καμώματά τους, η κατοχική κυβέρνηση.

Να βλέπει ο λαός τα ψίχουλα και όχι την απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας, να χάνει το μπούσουλα - και άρα το κουράγιο του – και να νιώθει την ήττα, για άλλη μια φορά στην πλάτη του.

Να μαραζώνει, να απελπίζεται και τελικά να ιδιωτεύει. Για να διατηρούνται ανέπαφα τα προνόμια των κάθε είδους κομματαρχών, ενώ ο λαός θα παραμένει χωρισμένος σε μαντριά πειθήνιων πεινασμένων, απογοητευμένων και εξαθλιωμένων, που απλώς θα καταγγέλλουν την κακή τους μοίρα. 

 Για να φράζει ο δρόμος στην ΕΝΟΤΗΤΑ του λαού και η διέξοδος για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ. Για να χαίρεται ο κάθε Τσίμας και να τρίβουν τα χέρια τους και να ακονίζουν τα δόντια τους τα αφεντικά του.

Θυμούνται όμως, όλοι αυτοί, ότι αυτός ο λαός είναι περίεργος. Εκεί που λες ότι λύγισε, ότι παραδόθηκε, εκεί είναι που σηκώνεται και χτίζει εποποιίες και θαύματα. 

Σαν αυτό που έχτισε και το 1940, παρά το γεγονός ότι είχε βρεθεί γονατισμένος και με την πλάτη στον τοίχο, κάτω από την πολύχρονη φασιστική δικτατορία του αγγλογερμανόφιλου Μεταξά.

Αυτό προσπαθούν να αποσοβήσουν. Όλοι αυτοί. Και για να το πετύχουν είναι ικανοί να παίξουν ακόμα και τον πιο βρόμικο ρόλο. Ακόμα και να στήσουν το πιο απαίσιο και εφιαλτικό σενάριο στην πλάτη του λαού.

*Κώστας Γιαννιώτης

Μέλος του Ελεγκτ. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ