Η «Δημοκρατία» είναι σε αδιέξοδο

του Γιάννη Σιδέρη

Και ενω πλησιάζουμε προς την δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου, το πολιτικό σκηνικό στην χώρα είναι πρωτοφανές, για τα χρόνια της μεταπολίτειυσης.

Έχουμε την κυβέρνηση από τη μια, να οδηγείται στην κατάρρευση και παρόλα αυτά να προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία με κάθε μέσο. Έχοντας επιστρατεύσει στην επικοινωνιακή της επίθεση ένα απίστευτα τρομοκρατικό σενάριο για το ενδεχόμενο των εκλογών, επιδιώκει να ταυτίσει την πολιτική ομαλότητα με την δική της πολιτική της επιβίωση!

Τελικά ο Σαμαράς πήρε «πολιτικές πρωτοβουλίες», όπως του ζητούσαν ακόμη και από το κόμμα του (βλέπε Μπακογιάννη), προκειμένου να δημιουργήσει το άλλοθι σε κατάλληλο αριθμό βουλευτών ώστε να γίνει πιο ρεαλιστική η εκλογή του ΠτΔ.

Οι «εταίροι», συντονιζόμενοι και αυτοι πλήρως με το Μαξίμου, επεμβαίνουν ευθέως με σειρά δηλώσεων και δημοσιευμάτων στα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της χώρας, επιδιώκοντας και αυτοί με την σειρά τους να προασπίσουν τα συμφέροντά τους, εξασφαλίζοντας το κατάλληλο γι αυτούς πολιτικό σκηνικό στην χώρα! Σε κάθε περίπτωση πάντως, στόχος τους είναι, να φέρουν προ τετελεσμένων την οποιαδήποτε πολιτική κατάσταση δημιουργηθεί το επόμενο διάστημα.

Από την άλλη, έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία σε λιγότερο από δύο μήνες ενδέχεται να αναλάβει την εξουσία, άνευρη και βαλτωμένη. Με ρητορική που δεν πείθει, με πολυγλωσσία στο εσωτερικό της, φαίνεται να αρκείται στην επιλογή της από τον λαό ως του μη χείρον βέλτιστον.

Έχοντας κάψει επί της ουσίας το ισχυρότερο διαπραγματευτικό της όπλο, που δεν είναι άλλο από την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, μια και καθησυχάζει με συνεχείς δηλώσεις τους δανειστές ότι θέμα ευρώ δεν τίθεται, πραγματικά αναρρωτιέμαι για τις επιλογές που της έχουν απομείνει!

Ένα ψύχραιμο μάτι, δεν είναι δύσκολο να δει τον αυτοεγκλωβισμό της στο παιχνίδι των δανειστών. Διατείνεται ότι θα διαπραγματευτεί. Αναρωτιέμαι. Πως μπορεί να διαπραγματευτεί κάποιος ο οποίος έχει δηλώσει εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται με τίποτα να έρθει σε ρήξη; Γιατί ποιος μπορεί να εξασφαλίσει ότι μια οποιαδήποτε διαπραγμάτευση δεν μπορεί, ακόμη και ως με μικρές πιθανότητες ενδεχόμενο, να οδηγήσει σε ρήξη των δύο μερών που συνομιλούν;

Η πραγματικότητα όμως, έτσι κι αλλιώς, είναι πολύ σκληρή για την χώρα. Το νέο μνημόνιο, είναι προ των πυλών. Κι άλλα μέτρα. Μεγαλύτερη εξαθλίωση για τον λαό έρχεται. Πως θα το διαχειριστεί ο μίστερ σακσές στόρυ Σαμαράς; Πολλοί λένε ότι η διαφυγή μέσω των εκλογών είναι η επιλογή του. 

Πως θα το εμποδίσει ο Τσίπρας; Με την μέχρι τώρα επιχειρηματολογία του δεν μοιάζει ικανός.

Και ο λαός; Χωρίς ελπίδα διαφυγής από τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχει περιέλθει προ πολλού, το μόνο που μπορεί να περιμένει τώρα, είναι έστω μια μικρή ανάσα στα καθημερινά του προβλήματα. Ανάσα όμως η οποία, ακόμη και αυτή, δεν φαίνεται εφικτή χωρίς ρήξη!

Αυτό που απουσιάζει από το πολιτικό φάσμα είναι ένας άλλος πόλος, ο τρίτος πόλος. Λείπουν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που θα προασπίσουν τα συμφέροντα του λαού, που θα υπερασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας, που θα εγκαθιδρύσουν την Δημοκρατία.

Ας είμαστε όλοι ανοιχτοί στο κάλεσμα του λαού, και ας βάλουμε στην άκρη τις όποιες αντιθέσεις, γιατί ίσως αύριο η χώρα απλά να μην υφίσταται με την όποια κυριαρχία της έχει απομείνει.

Λείπει αυτό που αποκαλείται πατριωτική συνείδηση, αυτό ακριβώς που εκφράστηκε στην Ισλανδία το 2011.

Τρία χρόνια μετά την εμπλοκή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού στα οικονομικά δρώμενα της χώρας, η πρωθυπουργός της Ισλανδίας, Johanna Siguroardottir, ανακοίνωσε την διακοπή της «συνεργασίας» και την αποχώρηση του αρμόδιου κλιμακίου από τη χώρα.

Ο υπουργός Οικονομικών, Arni Pall Arnason, ο οποίος παραβρέθηκε στη συνέντευξη Τύπου, εξηγώντας τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση απεμπλοκής του ΔΝΤ από την οικονομική πολιτική της Ισλανδίας, σημείωσε ότι θεωρεί… αμφισβητούμενα τα προτεινόμενα μέτρα (walfare state) που εφαρμόζει το Ταμείο στη Λατινική Αμερική και την Άπω Ανατολή.

«Κανένα σωσίβιο από BCE, FMI ή Παγκόσμια Τράπεζα… καμία έκπτωση στην εθνική κυριαρχία απέναντι σε ξένες χώρες. Μια πορεία με τη συμμετοχή των πολιτών, χωρίς περικοπές δικαιωμάτων και με τη λαϊκή συμμετοχή» ήταν τα λόγια της Ισλανδής πρωθυπουργού…

Κατά τα άλλα στην Ελλάδα, αν δεν διαφανεί μια τέτοια λύση, η Δημοκρατία είναι πλέον σε αδιέξοδο!

Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ.