Πολιτικοί χωρίς επάγγελμα!.

Γιώργος Σιακαντάρης                                                        

Ο μεγάλος γερμανός κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ στη διάλεξή του με τίτλο «Η πολιτική ως επάγγελμα» υποστήριζε ότι η πολιτική είναι το μέσο για την υπέρβαση του μονοπωλίου εξουσίας και ισχύος που κατέχει η κληρονομική αριστοκρατία, αλλά και ο «μοναδικός δρόμος για τη χαλιναγώγηση του νέου Λεβιάθαν», που είναι η δημόσια διοίκηση και η γραφειοκρατία.

Κατ΄ αυτόν, η τεχνοκρατικοποίηση της πολιτικής,  αποτελεί μεν μεγάλο κίνδυνο για την ελευθερία και την αυτονομία των ανθρώπων, αλλά από την άλλη, πολιτικοί χωρίς επαγγελματικές και ευρύτερες γνώσεις αδυνατούν να κατανοήσουν τα σύνθετα φαινόμενα.

Ο Βέμπερ τονίζει ότι υπάρχουν δύο είδη πολιτικών. Αυτοί που ζουν από την πολιτική και αυτοί που ζουν για την πολιτική. Καλός όμως πολιτικός κατ΄ αυτόν,  είναι εκείνος  που συνδυάζει και τα δύο.

Αν ζούσε όμως στην Ελλάδα σήμερα, ο μεγάλος κοινωνιολόγος,  θα μιλούσε για τους πολιτικούς χωρίς επάγγελμα. Υπόδειγμα χαρακτηριστικό ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοχαρόπουλος. Αυτός με μέσο τη σφραγίδα της ΔΗΜΑΡ, είχε εξασφαλίσει πριν από τις εκλογές πως την επόμενη μέρα, ανεξαρτήτως της εκλογής του, δεν θα αναζητούσε εργασία στις αγγελίες των εφημερίδων.

Ας όψονται όλοι αυτοί που αρχικά πίστεψαν πως ο καβγάς ήταν για τις Πρέσπες, ενώ ήταν για το… πάπλωμα.! Τέτοιοι «πολιτικοί» πατούν  στο αποφαρνισμένο   από ιδέες και αρχές  έδαφος, που καλλιεργούν όμως τα ίδια τα κόμματα.

Το πρόβλημα συνίσταται όχι στο ότι οι σημερινοί πολιτικοί ζουν από αυτήν, αλλά στο ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτή. Η πολιτική είναι το μοναδικό επάγγελμα που υποτίθεται ότι γνωρίζουν. Το εισόδημά τους εξαρτάται από τον «αρχηγό». Όχι από το πόσο δημοφιλείς είναι αυτοί μέσα στο κόμμα, αλλά από το πως θα επιλέξουν το «καλό» κόμμα που θα τους υπουργοποιήσει και από το πόσο υπάκουοι υπάλληλοι στον εκάστοτε αρχηγό μπορούν να είναι!

Οι μηχανισμοί των σημερινών κομμάτων-καρτέλ, με τη συνεπικουρία μερικών τηλεοπτικών εκπομπών, θεωρούν τους πολίτες ανίκανους να κατανοήσουν τα πολυσύνθετα φαινόμενα της σύγχρονης πραγματικότητας και σερβίρουν σε αυτούς  κατασκευασμένες εκλαϊκευτικές υπεραπλουστεύσεις και ανύπαρκτα διλήμματα….