Είναι γεγονός πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας στην τρέχουσα περίοδο, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα σύγχυσης, απογοήτευσης και αβεβαιότητας.
Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με έγκυρους πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να προσδιορισθούν και να υπολογιστούν, λόγω της μεγάλης αστάθειας και της ρευστότητας που επικρατούν στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.
Όπως είναι γνωστό, η οικονομική κρίση διαμορφώθηκε αρχικά στη δύση και είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων ανατροπών και καταλυτικών επιπτώσεων σε οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες.
Στη χώρα μας τα πρώτα σημάδια της κρίσης, είναι γεγονός ότι εμφανίστηκαν με σχετική καθυστέρηση, κυρίως λόγω της απόκρυψης των πραγματικών δεικτών της Ελληνικής οικονομίας. Η αποκάλυψη της πραγματικής κατάστασης, δημιούργησε τις έντονες πολιτικές και δημοσιονομικές αναταράξεις που ζούμε και οι οποίες, όπως φαίνεται, θα μας συνοδεύουν τα επόμενα χρόνια.
Οι αρνητικές επιδόσεις της εθνικής μας οικονομίας και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, αποκάλυψαν άμεσα και με τον πιο δραματικό τρόπο, τη δεινή πραγματικότητα, που δεν άφηνε πολλά περιθώρια αναβολής και καθυστέρησης για τη λήψη μέτρων.
Ο δανεισμός με ιδιαίτερα επαχθείς όρους, η εξάρτυση από τα διεθνή οικονομικά κέντρα, ο διασυρμός της χώρας μας και η προσβολή της εθνικής μας ευαισθησίας, είναι συνέπειες πρωτοφανείς στη μεταπολεμική ιστορία της πατρίδας μας.
Εκτός από τα παραπάνω, η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, σε ένα μεγάλο βαθμό, οφείλεται και στην υποβάθμιση των ηθικών αρχών και αξιών, τη διαφθορά που κυριαρχεί σε όλους σχεδόν τους τομείς του κράτους και την αποδυνάμωση που υφίσταται η αντίληψη περί εθνικού και συλλογικού συμφέροντος.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι την κύρια ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, την έχουν οι αλόγιστες οικονομικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν διαχρονικά στη χώρα μας, κυρίως όμως αυτές των τελευταίων χρόνων, όταν η οικονομική κατάσταση ξέφυγε από κάθε όριο, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή εγρήγορση και αντίδραση, από τους υπεύθυνους άρχοντες της χώρας.
Πιστεύουμε όμως, ότι ανάλογο μερίδιο ευθύνης στην όλη κατάσταση, έχουμε και εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας, αφού είτε με τη στάση μας, είτε με τις συμπεριφορές μας, είτε ακόμη και με την ανοχή μας ή την αδιαφορία μας, σε φαινόμενα αναξιοκρατίας, ευνοιοκρατίας, προνομίων και ανισοτήτων, θυσιάσαμε πολλές φορές το συλλογικό συμφέρον για χάρη του ατομικού.
Βέβαια όλες αυτές οι διαπιστώσεις, που γίνονται κατόπιν εορτής, είναι εύκολο να απαριθμούνται και ακόμη ευκολότερο να συζητούνται. Το ερώτημα όμως τώρα που θέτει ο κάθε πολίτης είναι:
``Υπάρχει ελπίδα και λύση που θα μας βγάλει από αυτήν την οικονομική κρίση, που μέρα με τη μέρα υποβαθμίζει όλο και περισσότερο το βιοτικό μας επίπεδο``;
Η απάντηση, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε μπορεί να βγει με κάποια μαγική συνταγή. Γιατί αν υπήρχε, τότε θα ήταν περιττό να το συζητάμε.
Από τη δική μας πλευρά, το συγκεκριμένο ερώτημα μπορούμε να το προσεγγίσουμε, όχι από την τεχνοκρατική του πλευρά, αφού αυτό το αφήνουμε στους ειδικούς, αλλά από την πίστη που διατηρούμε απέναντι στις αστείρευτες δυνάμεις του Έλληνα, που αν αξιοποιηθούν κατάλληλα, μπορούν να αντιστρέψουν το νοσηρό σημερινό κλίμα.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό, απαιτείται πριν από όλα, να καταστρωθεί μία νέα Εθνική Στρατηγική, με συγκεκριμένους και φιλόδοξους στόχους, που θα οδηγήσει το κράτος μας σε μία ανεξάρτητη πορεία, απαλλαγμένη από επιτηρήσεις και επιτηρητές και η οποία θα πρέπει να είναι αντάξια της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Το θέμα είναι πόσοι από όλους εμάς τους Έλληνες, στο πλαίσιο αυτής της Εθνικής Στρατηγικής, είμαστε έτοιμοι να παραμερίσουμε κακές συνήθειες και ελαττώματα;
Πόσοι είμαστε έτοιμοι, όχι με λόγια αλλά με πράξεις, να βοηθήσουμε για να επικρατήσει η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη και το εθνικό συμφέρον;
Πόσοι είμαστε έτοιμοι, για να συμμετάσχουμε σε μια νέα συλλογική δράση;
Ας θέσει ο καθένας από μας στον εαυτό του τα παραπάνω ερωτήματα και ας δράσει από τώρα και στο εξής με βάση, ΟΧΙ το ατομικό, αλλά το συλλογικό συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου